Η ανάλυση του σχεδίου «Τοπίο με Καταρράκτη» του Leonardo da Vinci αποκάλυψε ότι έγινε σε δύο διαδοχικές φάσεις, γεγονός που υποδηλώνει ότι δεν είναι η απεικόνιση ενός πραγματικού τοπίου, αλλά ένα αποτέλεσμα της γεωλογικής έρευνας του da Vinci κατά τη διάρκεια των ετών.Το σχέδιο χρονολογείται στις 5/8/1473 και πολλοί ιστορικοί χαρακτήρισαν το απεικονισμένο τοπίο ως "Καταρράκτες του Marmore " κοντά στην Terni.Οι καταρράκτες δημιουργήθηκαν από τους αρχαίους Ρωμαίους. Το συνολικό ύψος τους είναι 180 μ, καθιστώντας τον ψηλότερο ανθρωπογενή καταρράκτη στον κόσμο.
Το σχέδιο φιλοξενείται σήμερα στις γκαλερί Uffizi στο ιστορικό κέντρο της Φλωρεντίας και σπάνια εκτίθεται στο κοινό. Όπως τον Απρίλιο του 2019, μια μεγάλη έκθεση του έργου του da Vinci θα ανοίξει στη γενέτειρά του, οι ιταλικές αρχές επέτρεψαν για πρώτη φορά την έρευνα ορισμένων από τα σχέδιά του, συμπεριλαμβανομένου του "τοπίου με καταρράκτη". Μικροσκοπική ανάλυση υπό υπέρυθρη ακτινοβολία και X- ακτίνες αποκάλυψαν τις χημικές ιδιότητες του μελανιού που χρησιμοποίησε το Leonardo.
Ο Leonardo da Vinci μελέτησε πετρώματα και τοπία όχι μόνο για να ικανοποιήσει την προσωπική του περιέργεια αλλά και για να βελτιώσει τις ζωγραφιές του. Τα στρώματα στο σκίτσο του, που φαίνονται πάνω από τον καταρράκτη, είναι γεωλογικά σωστά. Τα στρώματα τουρβιδίτη, που σχηματίζονται από υποθαλάσσιες κατολισθήσεις και πιέζονται αργότερα από τις τεκτονικές δυνάμεις πάνω από τη θάλασσα, εντοπίζονται συνήθως σε βραχώδεις προεξοχές των Απενίνων και είναι λεπτές στον πυθμένα και παχιές στην κορυφή, αποτέλεσμα των διαφορετικών ποσοστών καθίζησης κάτω από το νερό.Ο Ντα Βίντσι δεν δημοσίευσε ποτέ τις γεωλογικές παρατηρήσεις του και έτσι για έναν άλλο αιώνα η προέλευση των απολιθωμάτων και των ιζηματογενών πετρωμάτων θα παραμείνει ένα μυστήριο. Ωστόσο, καθώς χρησιμοποίησε τις γεωλογικές του γνώσεις για να βελτιώσει τις ζωγραφιές του, ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών της Αναγέννησης.
Ο γερμανός ζωγράφος Albrecht Dürer επισκέφθηκε δύο φορές την Ιταλία για να μελετήσει τη τέχνη του da Vinci. Ταξιδεύοντας πίσω στο σπίτι, προσπάθησε να εφαρμόσει αυτήν την επαναστατική μέθοδο στους δικούς του πίνακες. Ένα από τα σχέδια του δείχνει ένα λατομείο, ίσως κάπου κοντά στη γενέτειρά του, στη Νυρεμβέργη, εμφανίζει οριζόντια στρώματα ψαμμίτη και λεπτότερα στρώματα από μάργες με τρόπο παρόμοιο με αυτόν του da Vinci. Χρησιμοποιώντας τα τεκτονικά ρήγματα, ο Dürer προσπάθησε όπως ο da Vinci να δημιουργήσει μια τρισδιάστατη ψευδαίσθηση. Ο Dürer διαφήμισε τη νέα αυτή τεχνική στην Ευρώπη. Σύντομα, πολλοί άλλοι καλλιτέχνες άρχισαν να ζωγραφίζουν ρεαλιστικά τοπία, μελετώντας βράχους για να τις απεικονίσουν σωστά στην τέχνη τους.
Γεωδίφης
Πηγή-David Bressan/forbes.com
Το σχέδιο φιλοξενείται σήμερα στις γκαλερί Uffizi στο ιστορικό κέντρο της Φλωρεντίας και σπάνια εκτίθεται στο κοινό. Όπως τον Απρίλιο του 2019, μια μεγάλη έκθεση του έργου του da Vinci θα ανοίξει στη γενέτειρά του, οι ιταλικές αρχές επέτρεψαν για πρώτη φορά την έρευνα ορισμένων από τα σχέδιά του, συμπεριλαμβανομένου του "τοπίου με καταρράκτη". Μικροσκοπική ανάλυση υπό υπέρυθρη ακτινοβολία και X- ακτίνες αποκάλυψαν τις χημικές ιδιότητες του μελανιού που χρησιμοποίησε το Leonardo.
Ο Leonardo da Vinci μελέτησε πετρώματα και τοπία όχι μόνο για να ικανοποιήσει την προσωπική του περιέργεια αλλά και για να βελτιώσει τις ζωγραφιές του. Τα στρώματα στο σκίτσο του, που φαίνονται πάνω από τον καταρράκτη, είναι γεωλογικά σωστά. Τα στρώματα τουρβιδίτη, που σχηματίζονται από υποθαλάσσιες κατολισθήσεις και πιέζονται αργότερα από τις τεκτονικές δυνάμεις πάνω από τη θάλασσα, εντοπίζονται συνήθως σε βραχώδεις προεξοχές των Απενίνων και είναι λεπτές στον πυθμένα και παχιές στην κορυφή, αποτέλεσμα των διαφορετικών ποσοστών καθίζησης κάτω από το νερό.Ο Ντα Βίντσι δεν δημοσίευσε ποτέ τις γεωλογικές παρατηρήσεις του και έτσι για έναν άλλο αιώνα η προέλευση των απολιθωμάτων και των ιζηματογενών πετρωμάτων θα παραμείνει ένα μυστήριο. Ωστόσο, καθώς χρησιμοποίησε τις γεωλογικές του γνώσεις για να βελτιώσει τις ζωγραφιές του, ενέπνευσε μια ολόκληρη γενιά καλλιτεχνών της Αναγέννησης.
Ο γερμανός ζωγράφος Albrecht Dürer επισκέφθηκε δύο φορές την Ιταλία για να μελετήσει τη τέχνη του da Vinci. Ταξιδεύοντας πίσω στο σπίτι, προσπάθησε να εφαρμόσει αυτήν την επαναστατική μέθοδο στους δικούς του πίνακες. Ένα από τα σχέδια του δείχνει ένα λατομείο, ίσως κάπου κοντά στη γενέτειρά του, στη Νυρεμβέργη, εμφανίζει οριζόντια στρώματα ψαμμίτη και λεπτότερα στρώματα από μάργες με τρόπο παρόμοιο με αυτόν του da Vinci. Χρησιμοποιώντας τα τεκτονικά ρήγματα, ο Dürer προσπάθησε όπως ο da Vinci να δημιουργήσει μια τρισδιάστατη ψευδαίσθηση. Ο Dürer διαφήμισε τη νέα αυτή τεχνική στην Ευρώπη. Σύντομα, πολλοί άλλοι καλλιτέχνες άρχισαν να ζωγραφίζουν ρεαλιστικά τοπία, μελετώντας βράχους για να τις απεικονίσουν σωστά στην τέχνη τους.
Γεωδίφης
Πηγή-David Bressan/forbes.com
RSS Feed
