Αυτό το θαύμα της φύσης στον αμερικανικό βορρά σχηματίστηκε χάρη στις βίαιες εκρήξεις ενός από τα επονομαζόμενα «υπερηφαίστεια» και μέχρι πρότινος οι ειδικοί θεωρούσαν πως αυτή η γεωλογική δραστηριότητα υπήρξε μοναδική. Θερμές πηγές και γκέιζερ ως γεωλογικά υπολείμματα μας θυμίζουν τις συνθήκες «Κόλασης» που έδωσαν στον Εθνικό Δρυμό του Yellowstone των ΗΠΑ, τη σημερινή του μορφή. Το Yellowstone έχει αυξηθεί εντυπωσιακά κατά τα τελευταία 3 χρόνια από σεισμούς. Το ενδεχομένως επικίνδυνο υπερηφαίστειο που κρύβεται στο υπέδαφος του Yellowstone εντοπίστηκε τη δεκαετία του '60, όταν υπέρυθρες δορυφορικές φωτογραφίες αποκάλυψαν μία καλντέρα μήκους 70 χλμ. και πλάτους 30 χλμ. Το συγκεκριμένο ηφαίστειο εκρήγνυται σε τακτά χρονικά διαστήματα εδώ και 2 εκατ. χρόνια, με διαλείμματα περίπου 600.000 ετών κάθε φορά. Εφόσον η τελευταία έκρηξη σημειώθηκε πριν από 640.000 χρόνια, σύμφωνα με τον γεωλογικό χρόνο επίκειται μία νέα!
Το υπερηφαίστειο του Yellowstone εκτίναξε ποσότητες στάχτης, τηγμένου τόφφου και μάγματος σε τρεις διαδοχικές κολοσσιαίες εκρήξεις, η τελευταία εκ των οποίων συγκλόνισε την αμερικανική ήπειρο πριν από 600.000 χρόνια. Το μάγμα στο υπέδαφος του, πιθανότατα σχηματίστηκε από την τήξη πολύ παλαιότερων στρωμάτων του φλοιού σε μεγάλα βάθη κάτω από τη Β. Αμερική και με την πάροδο του χρόνου τα ρευστά πετρώματα ξαναβρέθηκαν στην επιφάνεια.
Ωστόσο, η «νεότερη ιστορία» του πλανήτη μας δείχνει πως κολοσσιαίες ηφαιστειακές εκρήξεις δεν σημειώθηκαν αποκλειστικά μόνο στη βορειοαμερικανική ήπειρο -αλλά και στο νότιο τμήμα της. Όπως, για παράδειγμα, η έκρηξη που δημιούργησε την άγνωστη μέχρι τώρα καλντέρα Βιλάμα στη Β. Αργεντινή .Η ένταση μιας τέτοιας έκρηξης περιγράφεται βάσει της κλίμακας VEI (VolcanicExplosivityIndex), η οποία καλύπτει φάσμα 0-8, δηλαδή από μία σχεδόν αμελητέα έως μία «γιγαντιαία» έκρηξη. Εκείνες στο Yellowstone και στην καλντέρα Βιλάμα άγγιζαν τον τελευταίο της βαθμό.
Από τα ιστορικά αρχεία είναι γνωστό ότι τέτοιου είδους εκρήξεις με επιπτώσεις στις κλιματικές συνθήκες ολόκληρου του πλανήτη δεν είναι και τόσο σπάνιες και επηρέασαν σημαντικά την εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής. Για παράδειγμα, η έκρηξη του ινδονησιακού Ταμπόρα το 1815, την οποία ακολούθησαν δύο χρόνια ασυνήθιστα ψυχρού κλίματος σ' όλο τον κόσμο.
ΔΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΒΙΝΤΕΟ
Το υπερηφαίστειο του Yellowstone εκτίναξε ποσότητες στάχτης, τηγμένου τόφφου και μάγματος σε τρεις διαδοχικές κολοσσιαίες εκρήξεις, η τελευταία εκ των οποίων συγκλόνισε την αμερικανική ήπειρο πριν από 600.000 χρόνια. Το μάγμα στο υπέδαφος του, πιθανότατα σχηματίστηκε από την τήξη πολύ παλαιότερων στρωμάτων του φλοιού σε μεγάλα βάθη κάτω από τη Β. Αμερική και με την πάροδο του χρόνου τα ρευστά πετρώματα ξαναβρέθηκαν στην επιφάνεια.
Ωστόσο, η «νεότερη ιστορία» του πλανήτη μας δείχνει πως κολοσσιαίες ηφαιστειακές εκρήξεις δεν σημειώθηκαν αποκλειστικά μόνο στη βορειοαμερικανική ήπειρο -αλλά και στο νότιο τμήμα της. Όπως, για παράδειγμα, η έκρηξη που δημιούργησε την άγνωστη μέχρι τώρα καλντέρα Βιλάμα στη Β. Αργεντινή .Η ένταση μιας τέτοιας έκρηξης περιγράφεται βάσει της κλίμακας VEI (VolcanicExplosivityIndex), η οποία καλύπτει φάσμα 0-8, δηλαδή από μία σχεδόν αμελητέα έως μία «γιγαντιαία» έκρηξη. Εκείνες στο Yellowstone και στην καλντέρα Βιλάμα άγγιζαν τον τελευταίο της βαθμό.
Από τα ιστορικά αρχεία είναι γνωστό ότι τέτοιου είδους εκρήξεις με επιπτώσεις στις κλιματικές συνθήκες ολόκληρου του πλανήτη δεν είναι και τόσο σπάνιες και επηρέασαν σημαντικά την εξέλιξη της ανθρώπινης ζωής. Για παράδειγμα, η έκρηξη του ινδονησιακού Ταμπόρα το 1815, την οποία ακολούθησαν δύο χρόνια ασυνήθιστα ψυχρού κλίματος σ' όλο τον κόσμο.
ΔΕΙΤΕ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΒΙΝΤΕΟ
RSS Feed
