Οι κρυοσεισμοί , ή σεισμοί παγετού, είναι ένα φυσικό φαινόμενο που παράγει κίνηση του εδάφους και θορύβους παρόμοιους με ένα σεισμό, αλλά προκαλείται από ξαφνική ψύξη του εδάφους. Συνήθως εμφανίζεται κατά τα πρώτες κρύες περιόδους του έτους, όταν η θερμοκρασία μειωθεί κάτω από το μηδέν, ειδικά αν δεν υπάρχει χιόνι να καλύψει και να μονώσει το έδαφος.
Μπορούν αναγνωρισθούν εύκολα, σε αντίθεση με ένα σεισμό, αφού οι επιπτώσεις των είναι πολύ περιορισμένες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που ζουν σε σπίτια μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, δεν παρατηρούν κάτι το ιδιαίτερο. Ο λόγος για τον οποίο οι κραδασμοί δεν ταξιδεύουν πολύ μακριά είναι ότι οι κρυοσεισμοί δεν απελευθερώνουν πολλή ενέργεια σε σύγκριση με ένα πραγματικό σεισμό που προκαλείται από μετατόπιση βράχου μέσα στη γη. Από την άλλη πλευρά, δεδομένου ότι οι κρυοσεισμοί εμφανίζονται στην επιφάνεια του εδάφους μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές επιπτώσεις ακριβώς σε μία περιορισμένη περιοχή. Οι κρυοσεισμοί παρουσιάζονται κατά κανόνα από τα μεσάνυχτα έως και την αυγή, κατά τη διάρκεια του ψυχρότερου μέρους της νύχτας. Εάν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να εμφανιστούν με δονήσεις που διαρκούν πάνω από μερικές ώρες ή ακόμα και σε διαδοχικές νύχτες.
Υπήρξαν μερικές περιπτώσεις που αναφέρθηκαν στις βορειοανατολικές ΗΠΑ, μικρά ραγίσματα στο έδαφος όπου υπήρξαν οι κρυοσεισμοί. Στις ειδικές αυτές περιπτώσεις, φαίνεται ότι οι ρωγμές που προκαλούνται από το έδαφος οφείλονται στο γρήγορο και ξαφνικό κρύο. Λόγω της τυχαίας εμφάνισης τους και τις εν γένει μικρές επιπτώσεις, δεν υπάρχουν πολλά επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τους κρυοσεισμούς , αλλά φαίνεται ότι ο συγκεκριμένος συνδυασμός των καιρικών συνθηκών είναι πιο σημαντικός από το είδος της γεωλογίας της περιοχής ή το έδαφος. Οι κρυοσεισμοί έχουν αναφερθεί στο άνω μέρος της πολιτείας της Νέας Υόρκης, Βερμόντ, Μασαχουσέτη, Κονέκτικατ, και Μέιν.
Γεωδίφης με πληροφορίες από τον Lacroix, Andrew V., 1980, A short note on cryoseisms
Μπορούν αναγνωρισθούν εύκολα, σε αντίθεση με ένα σεισμό, αφού οι επιπτώσεις των είναι πολύ περιορισμένες. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι άνθρωποι που ζουν σε σπίτια μερικές εκατοντάδες μέτρα μακριά, δεν παρατηρούν κάτι το ιδιαίτερο. Ο λόγος για τον οποίο οι κραδασμοί δεν ταξιδεύουν πολύ μακριά είναι ότι οι κρυοσεισμοί δεν απελευθερώνουν πολλή ενέργεια σε σύγκριση με ένα πραγματικό σεισμό που προκαλείται από μετατόπιση βράχου μέσα στη γη. Από την άλλη πλευρά, δεδομένου ότι οι κρυοσεισμοί εμφανίζονται στην επιφάνεια του εδάφους μπορούν να προκαλέσουν σημαντικές επιπτώσεις ακριβώς σε μία περιορισμένη περιοχή. Οι κρυοσεισμοί παρουσιάζονται κατά κανόνα από τα μεσάνυχτα έως και την αυγή, κατά τη διάρκεια του ψυχρότερου μέρους της νύχτας. Εάν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, μπορούν να εμφανιστούν με δονήσεις που διαρκούν πάνω από μερικές ώρες ή ακόμα και σε διαδοχικές νύχτες.
Υπήρξαν μερικές περιπτώσεις που αναφέρθηκαν στις βορειοανατολικές ΗΠΑ, μικρά ραγίσματα στο έδαφος όπου υπήρξαν οι κρυοσεισμοί. Στις ειδικές αυτές περιπτώσεις, φαίνεται ότι οι ρωγμές που προκαλούνται από το έδαφος οφείλονται στο γρήγορο και ξαφνικό κρύο. Λόγω της τυχαίας εμφάνισης τους και τις εν γένει μικρές επιπτώσεις, δεν υπάρχουν πολλά επιστημονικά δεδομένα σχετικά με τους κρυοσεισμούς , αλλά φαίνεται ότι ο συγκεκριμένος συνδυασμός των καιρικών συνθηκών είναι πιο σημαντικός από το είδος της γεωλογίας της περιοχής ή το έδαφος. Οι κρυοσεισμοί έχουν αναφερθεί στο άνω μέρος της πολιτείας της Νέας Υόρκης, Βερμόντ, Μασαχουσέτη, Κονέκτικατ, και Μέιν.
Γεωδίφης με πληροφορίες από τον Lacroix, Andrew V., 1980, A short note on cryoseisms
RSS Feed
