Η περιοχή ανατολικά της κεντρικής οροσειράς των Άνδεων έχει τη δυνατότητα για να δώσει σεισμούς μεγαλύτερης κλίμακας από ότι μέχρι σήμερα αναμενόταν, σύμφωνα με μια νέα μελέτη που δημοσιεύτηκε στο διαδίκτυο τον Μάιο στην έκδοση της Nature Geoscience . Προηγούμενη έρευνα είχε καθορίσει το μέγιστο αναμενόμενο μέγεθος σεισμού να είναι 7.5R, με βάση την σχετικά ήσυχη σεισμική ιστορία της περιοχής. Αυτή η νέα μελέτη από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Χαβάης έρχεται σε αντίθεση με το όριο αυτό και αντίθετα δείχνει ότι η περιοχή θα μπορούσε να δει σεισμούς με μεγέθη 8,7 - 8,9.
Ο Benjamin Brooks, ερευνητής στο Ινστιτούτο Γεωφυσικής της Χαβάης και οι συνάδελφοι του χρησιμοποιούν δεδομένα GPS στην επιφάνεια της γης κατά μήκος της ανατολικής πτέρυγας των Άνδεων. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρατήρησαν μια απότομη μείωση της ταχύτητας στην επιφάνεια από δυτικά προς ανατολικά. "Συγκρίνουμε τις GPS κινήσεις στην επιφάνεια με εκείνες του υπεδάφους μέσω των μοντέλων παραμόρφωσης», λέει ο Brooks. "Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιούμε ένα απλό ελαστικό μοντέλο ολίσθησης σε ένα θαμμένο ρήγμα και κάνουμε εκατομμύρια προσομοιώσεων τύπου Monte Carlo για τον προσδιορισμό πιθανών παραμέτρων για το μοντέλο (όπως ολίσθηση, πλάτος, βάθος, κλπ.)." Από αυτά τα δεδομένα, οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το ρηχό τμήμα στα ανατολικά της περιοχής είναι προς το παρόν κλειδωμένο στη θέση του σε μήκος περίπου 100 χλμ., επιτρέποντας πιέσεις να δημιουργηθούν- όπως οι τεκτονικές πλάκες της περιοχής που κινούνται αργά η μία ενάντια στην άλλη. Εκτιμούν ότι η ρήξη στο κλειδωμένο τμήμα θα μπορούσε να επέλθει από ένα σεισμό μεγέθους έως 8.9R .
Το έργο αυτό είναι μια μακροπρόθεσμη προσπάθεια συνεργασίας μεταξύ των Uhm, Ohio State University, Arizona State University, το βολιβιανό Instituto Geografico Militar (IGM), το βολιβιανό Σεισμολογικό Παρατηρητήριο (Observatorio Σαν Calixto), το Universidad Nacional de Cuyo (Αργεντινή), και από το Πανεπιστήμιο του Μέμφις.
Τα ευρήματα αυτά ήταν μία έκπληξη για τον Brooks. «Κανείς δεν υποπτευόταν ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις ήταν πολύ χαμηλές, ήταν μια ανακάλυψη με ευρύτερο ενδιαφέρον και η οποία εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο τα βουνά (στην προκειμένη περίπτωση των Άνδεων) αυξάνονται και παραμορφώνονται.
O Arturo Echalar του βολιβιανού IGM λέει "Τα ευρήματα εδώ είναι κρίσιμης σημασίας για να μας βοηθήσουν να συνεχίσουμε να παρέχουμε πιο ενημερωμένες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με ακραία γεωλογικά φαινόμενα στη Βολιβία."
Οι ερευνητές σπεύδουν να αναφέρουν ότι τα ευρήματα δείχνουν μόνο τις δυνατότητες για έναν σεισμό τέτοιου μεγέθους. «Δεν είναι ακόμα γνωστό αν ένας τέτοιου μεγέθους έχει συμβεί ποτέ σε αυτή την περιοχή της Βολιβίας», προσθέτει ο Μπρουκς. "Παρόλα αυτά ελπίζουμε ότι οι πληροφορίες αυτές θα διαδοθούν ευρέως στη Βολιβία σε όλο τον πληθυσμό (συμπεριλαμβανομένων μηχανικών, σχεδιαστών, πολιτικής προστασίας κλπ.), και ο οποίος μπορεί να πληγεί περισσότερο από μια πιθανή εκδήλωση εδώ."
Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τα ευρήματα τους χρησιμοποιώντας μεθόδους παλαιοσεισμολογικής έρευνας για να καθορίσουν τις ημερομηνίες και τα μεγέθη των προηγούμενων σεισμών, και θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την σεισμική ζώνη προσπαθώντας να δούν αν η τάση που συσσωρεύεται μπορεί να απελευθερωθεί ασεισμικά, ενδεχομένως επιβραδύνοντας το χρόνο μέχρι το επόμενο μεγάλο γεγονός. "Όπως έχουμε αναφέρει στην μελέτη, πιστεύουμε ότι το ρήγμα επώθησης Mandeyapecua έχει τα αποδεικτικά στοιχεία για το σεισμικό παρελθόν της περιοχής», λέει ο Brooks. "Έτσι, εφαρμόζοντας τεχνικές όπως διάνοιξη τάφρων και με τον εντοπισμό και την χρονολόγηση των στρωμάτων, θα είμαστε σε θέση να υπολογίσουμε την σεισμικότητα της περιοχής."
Γεωδίφης με πληροφορίες από το Nature Geoscience
Φωτογραφία-Ben Brooks, O. Ozcacha και Todd Ericksen στέκονται δίπλα σε έναν από τους σταθμούς GPS που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη. Πηγή εικόνας- Ben Brooks, Soest / Uhm
Ο Benjamin Brooks, ερευνητής στο Ινστιτούτο Γεωφυσικής της Χαβάης και οι συνάδελφοι του χρησιμοποιούν δεδομένα GPS στην επιφάνεια της γης κατά μήκος της ανατολικής πτέρυγας των Άνδεων. Οι ερευνητές αναφέρουν ότι παρατήρησαν μια απότομη μείωση της ταχύτητας στην επιφάνεια από δυτικά προς ανατολικά. "Συγκρίνουμε τις GPS κινήσεις στην επιφάνεια με εκείνες του υπεδάφους μέσω των μοντέλων παραμόρφωσης», λέει ο Brooks. "Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιούμε ένα απλό ελαστικό μοντέλο ολίσθησης σε ένα θαμμένο ρήγμα και κάνουμε εκατομμύρια προσομοιώσεων τύπου Monte Carlo για τον προσδιορισμό πιθανών παραμέτρων για το μοντέλο (όπως ολίσθηση, πλάτος, βάθος, κλπ.)." Από αυτά τα δεδομένα, οι ερευνητές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι το ρηχό τμήμα στα ανατολικά της περιοχής είναι προς το παρόν κλειδωμένο στη θέση του σε μήκος περίπου 100 χλμ., επιτρέποντας πιέσεις να δημιουργηθούν- όπως οι τεκτονικές πλάκες της περιοχής που κινούνται αργά η μία ενάντια στην άλλη. Εκτιμούν ότι η ρήξη στο κλειδωμένο τμήμα θα μπορούσε να επέλθει από ένα σεισμό μεγέθους έως 8.9R .
Το έργο αυτό είναι μια μακροπρόθεσμη προσπάθεια συνεργασίας μεταξύ των Uhm, Ohio State University, Arizona State University, το βολιβιανό Instituto Geografico Militar (IGM), το βολιβιανό Σεισμολογικό Παρατηρητήριο (Observatorio Σαν Calixto), το Universidad Nacional de Cuyo (Αργεντινή), και από το Πανεπιστήμιο του Μέμφις.
Τα ευρήματα αυτά ήταν μία έκπληξη για τον Brooks. «Κανείς δεν υποπτευόταν ότι οι προηγούμενες εκτιμήσεις ήταν πολύ χαμηλές, ήταν μια ανακάλυψη με ευρύτερο ενδιαφέρον και η οποία εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο τα βουνά (στην προκειμένη περίπτωση των Άνδεων) αυξάνονται και παραμορφώνονται.
O Arturo Echalar του βολιβιανού IGM λέει "Τα ευρήματα εδώ είναι κρίσιμης σημασίας για να μας βοηθήσουν να συνεχίσουμε να παρέχουμε πιο ενημερωμένες και ακριβείς πληροφορίες σχετικά με ακραία γεωλογικά φαινόμενα στη Βολιβία."
Οι ερευνητές σπεύδουν να αναφέρουν ότι τα ευρήματα δείχνουν μόνο τις δυνατότητες για έναν σεισμό τέτοιου μεγέθους. «Δεν είναι ακόμα γνωστό αν ένας τέτοιου μεγέθους έχει συμβεί ποτέ σε αυτή την περιοχή της Βολιβίας», προσθέτει ο Μπρουκς. "Παρόλα αυτά ελπίζουμε ότι οι πληροφορίες αυτές θα διαδοθούν ευρέως στη Βολιβία σε όλο τον πληθυσμό (συμπεριλαμβανομένων μηχανικών, σχεδιαστών, πολιτικής προστασίας κλπ.), και ο οποίος μπορεί να πληγεί περισσότερο από μια πιθανή εκδήλωση εδώ."
Οι ερευνητές επιβεβαίωσαν τα ευρήματα τους χρησιμοποιώντας μεθόδους παλαιοσεισμολογικής έρευνας για να καθορίσουν τις ημερομηνίες και τα μεγέθη των προηγούμενων σεισμών, και θα συνεχίσουν να παρακολουθούν την σεισμική ζώνη προσπαθώντας να δούν αν η τάση που συσσωρεύεται μπορεί να απελευθερωθεί ασεισμικά, ενδεχομένως επιβραδύνοντας το χρόνο μέχρι το επόμενο μεγάλο γεγονός. "Όπως έχουμε αναφέρει στην μελέτη, πιστεύουμε ότι το ρήγμα επώθησης Mandeyapecua έχει τα αποδεικτικά στοιχεία για το σεισμικό παρελθόν της περιοχής», λέει ο Brooks. "Έτσι, εφαρμόζοντας τεχνικές όπως διάνοιξη τάφρων και με τον εντοπισμό και την χρονολόγηση των στρωμάτων, θα είμαστε σε θέση να υπολογίσουμε την σεισμικότητα της περιοχής."
Γεωδίφης με πληροφορίες από το Nature Geoscience
Φωτογραφία-Ben Brooks, O. Ozcacha και Todd Ericksen στέκονται δίπλα σε έναν από τους σταθμούς GPS που χρησιμοποιήθηκαν στη μελέτη. Πηγή εικόνας- Ben Brooks, Soest / Uhm
RSS Feed
