Ερευνητές έχουν ανακαλύψει μικρές ποσότητες του tranquillityite τρανκουιλιτιήτης), ένα ορυκτό προηγουμένως γνωστό μόνο από σεληνιακά δείγματα, σε έξι τοποθεσίες στη Δυτική Αυστραλία .
Ένα ορυκτό προηγουμένως γνωστό μόνο από βράχους του φεγγαριού μας και από σεληνιακούς μετεωρίτες έχει τώρα βρεθεί στη Γη. Οι ερευνητές ανακάλυψαν την ουσία-που ονομάστηκε tranquillityite-χρησιμοποιώντας το όνομα της τοποθεσίας , όπου οι αστροναύτες του Apollo 11, προσγειώθηκαν στο φεγγάρι τον Ιούλιο του 1969 - σε έξι περιοχές στη Δυτική Αυστραλία. Το ορυκτό εμφανίζεται μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες και δεν έχει καμία οικονομική αξία, αλλά οι επιστήμονες λένε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την χρονολόγηση των πετρωμάτων μέσα στα οποία εγκλείεται.
Όταν οι αστροναύτες του Απόλλωνα επέστρεψαν από το φεγγάρι, οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα από πυριγενή πετρώματα που είχαν συλλέξει, γνωστά ως βασάλτες. Τα πετρώματα περιείχαν 3 προηγουμένως άγνωστα ορυκτά, δύο εκ των οποίων-armalcolite και pyroxferroite-βρέθηκαν στη Γη μέσα σε μια δεκαετία. Αλλά τα τελευταία 40 χρόνια, το τρίτο ορυκτό, tranquillityite, δεν έχει παρατηρηθεί πουθενά, αλλά σε βράχους μόνο στο φεγγάρι και σε μετεωρίτες προερχόμενους από τη σεληνιακή επιφάνεια. Οι γεωλόγοι εδώ και καιρό έψαχναν tranquillityite σε βράχους της Γης, εν μέρει επειδή οι μελέτες των σεληνιακών δειγμάτων δείχνουν ότι η μέτρηση με ακρίβεια των ραδιενεργών ισοτόπων στο ορυκτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εξακριβώσει την ηλικία των βράχων. Τώρα, ο Birger Rasmussen,και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Curtin στο Bentley, την Αυστραλία, αναφέρουν ότι βρήκαν τελικά tranquillityite στον πλανήτη μας .
Οι ερευνητές εξέτασαν πυριγενή πετρώματα της Δυτικής Αυστραλίας, ιδιαίτερα σε εκείνα που δεν δείχνουν σημάδια και που έχουν υποστεί μεγάλης κλίμακας αλλαγές βαθιά μέσα στη Γη. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν ο tranquillityite εκτίθεται σε υπερβολική θερμότητα και πίεση, μετατρέπεται εύκολα σε άλλο ορυκτό.
Ο Rasmussen αναφέρει ότι το ορυκτό πιθανό παρέμεινε άγνωστο για πολλούς λόγους. Πρώτον, τυπικά κομμάτια tranquillityite-παρουσιάζονται σε μικρές ποσότητες. Δεύτερον, τα σεληνιακά πετρώματα είναι πιο παρθένα από αυτά στη Γη, τα οποία είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν αλλοιωθεί είτε χημικά, με ζεστά υγρά πλούσια σε διαλυμένα μεταλλεύματα που ρέουν μέσα από αυτά, είτε φυσικά, από τις γεωλογικές διεργασίες, όπως η τεκτονική των πλακών, η οποία μπορεί να μεταφέρει βράχια βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης και να τα υποβάλλει σε θερμοκρασίες και πιέσεις «κόλασης». Τέλος,λέει ο Ράσμουσεν, ο tranquillityite μπορεί εύκολα να εκληφθεί ως ρουτίλιο, ένα ορυκτό που βρίσκεται συνήθως σε πυριγενή πετρώματα. Μόνο ορισμένα είδη αναλύσεων, μπορεί να διακρίνουν τον tranquillityite.
Ο Robert Hazen, ένας γεωλόγος από το Ίδρυμα Carnegie της Ουάσιγκτον, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, λέει ότι δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι ο tranquillityite δεν είχε βρεθεί μέχρι τώρα. Το ορυκτό εμφανίζεται μόνο σε μικρές ποσότητες και αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων κρυστάλλωσης λιωμένων πετρωμάτων σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου. Στη
συνέχεια, αφού ο tranquillityite έχει σχηματιστεί, είναι ασταθής μακροπρόθεσμα στην επιφάνεια της Γης, όπου είναι εκτεθειμένος στο νερό, οξυγόνο, και τους ζώντες οργανισμούς που μπορούν να διαλύσουν, να καταναλώσουν, ή αλλιώς να μετατρέψουν τα ορυκτά.
Παρά αυτές τις προκλήσεις, λέει ο Ράσμουσεν το γεγονός ότι tranquillityite έχει
πλέον βρεθεί σε έξι ευρέως διασκορπισμένες τοποθεσίες στη Δυτική Αυστραλία
δείχνει ότι θα μπορούσε να βρεθεί πιο συχνά από ότι πιστεύεται σε πυριγενή
πετρώματα. Έτσι, οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να βρεθεί και σε άλλα
μέρη της Γης.
Γεωδίφης με πληροφορίες από την Geological Society of America
Φωτογραφία-μικροσκοπικά κομμάτια του tranquillityite(κόκκινη μάζα, σε πρώτο πλάνο)
Ένα ορυκτό προηγουμένως γνωστό μόνο από βράχους του φεγγαριού μας και από σεληνιακούς μετεωρίτες έχει τώρα βρεθεί στη Γη. Οι ερευνητές ανακάλυψαν την ουσία-που ονομάστηκε tranquillityite-χρησιμοποιώντας το όνομα της τοποθεσίας , όπου οι αστροναύτες του Apollo 11, προσγειώθηκαν στο φεγγάρι τον Ιούλιο του 1969 - σε έξι περιοχές στη Δυτική Αυστραλία. Το ορυκτό εμφανίζεται μόνο σε πολύ μικρές ποσότητες και δεν έχει καμία οικονομική αξία, αλλά οι επιστήμονες λένε ότι θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την χρονολόγηση των πετρωμάτων μέσα στα οποία εγκλείεται.
Όταν οι αστροναύτες του Απόλλωνα επέστρεψαν από το φεγγάρι, οι επιστήμονες ανέλυσαν δείγματα από πυριγενή πετρώματα που είχαν συλλέξει, γνωστά ως βασάλτες. Τα πετρώματα περιείχαν 3 προηγουμένως άγνωστα ορυκτά, δύο εκ των οποίων-armalcolite και pyroxferroite-βρέθηκαν στη Γη μέσα σε μια δεκαετία. Αλλά τα τελευταία 40 χρόνια, το τρίτο ορυκτό, tranquillityite, δεν έχει παρατηρηθεί πουθενά, αλλά σε βράχους μόνο στο φεγγάρι και σε μετεωρίτες προερχόμενους από τη σεληνιακή επιφάνεια. Οι γεωλόγοι εδώ και καιρό έψαχναν tranquillityite σε βράχους της Γης, εν μέρει επειδή οι μελέτες των σεληνιακών δειγμάτων δείχνουν ότι η μέτρηση με ακρίβεια των ραδιενεργών ισοτόπων στο ορυκτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για να εξακριβώσει την ηλικία των βράχων. Τώρα, ο Birger Rasmussen,και οι συνεργάτες του στο Πανεπιστήμιο Curtin στο Bentley, την Αυστραλία, αναφέρουν ότι βρήκαν τελικά tranquillityite στον πλανήτη μας .
Οι ερευνητές εξέτασαν πυριγενή πετρώματα της Δυτικής Αυστραλίας, ιδιαίτερα σε εκείνα που δεν δείχνουν σημάδια και που έχουν υποστεί μεγάλης κλίμακας αλλαγές βαθιά μέσα στη Γη. Αυτό συμβαίνει γιατί όταν ο tranquillityite εκτίθεται σε υπερβολική θερμότητα και πίεση, μετατρέπεται εύκολα σε άλλο ορυκτό.
Ο Rasmussen αναφέρει ότι το ορυκτό πιθανό παρέμεινε άγνωστο για πολλούς λόγους. Πρώτον, τυπικά κομμάτια tranquillityite-παρουσιάζονται σε μικρές ποσότητες. Δεύτερον, τα σεληνιακά πετρώματα είναι πιο παρθένα από αυτά στη Γη, τα οποία είναι πολύ πιο πιθανό να έχουν αλλοιωθεί είτε χημικά, με ζεστά υγρά πλούσια σε διαλυμένα μεταλλεύματα που ρέουν μέσα από αυτά, είτε φυσικά, από τις γεωλογικές διεργασίες, όπως η τεκτονική των πλακών, η οποία μπορεί να μεταφέρει βράχια βαθιά κάτω από την επιφάνεια της Γης και να τα υποβάλλει σε θερμοκρασίες και πιέσεις «κόλασης». Τέλος,λέει ο Ράσμουσεν, ο tranquillityite μπορεί εύκολα να εκληφθεί ως ρουτίλιο, ένα ορυκτό που βρίσκεται συνήθως σε πυριγενή πετρώματα. Μόνο ορισμένα είδη αναλύσεων, μπορεί να διακρίνουν τον tranquillityite.
Ο Robert Hazen, ένας γεωλόγος από το Ίδρυμα Carnegie της Ουάσιγκτον, ο οποίος δεν συμμετείχε στη μελέτη, λέει ότι δεν είναι έκπληξη το γεγονός ότι ο tranquillityite δεν είχε βρεθεί μέχρι τώρα. Το ορυκτό εμφανίζεται μόνο σε μικρές ποσότητες και αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια των τελευταίων σταδίων κρυστάλλωσης λιωμένων πετρωμάτων σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου. Στη
συνέχεια, αφού ο tranquillityite έχει σχηματιστεί, είναι ασταθής μακροπρόθεσμα στην επιφάνεια της Γης, όπου είναι εκτεθειμένος στο νερό, οξυγόνο, και τους ζώντες οργανισμούς που μπορούν να διαλύσουν, να καταναλώσουν, ή αλλιώς να μετατρέψουν τα ορυκτά.
Παρά αυτές τις προκλήσεις, λέει ο Ράσμουσεν το γεγονός ότι tranquillityite έχει
πλέον βρεθεί σε έξι ευρέως διασκορπισμένες τοποθεσίες στη Δυτική Αυστραλία
δείχνει ότι θα μπορούσε να βρεθεί πιο συχνά από ότι πιστεύεται σε πυριγενή
πετρώματα. Έτσι, οι ερευνητές πιστεύουν ότι είναι δυνατόν να βρεθεί και σε άλλα
μέρη της Γης.
Γεωδίφης με πληροφορίες από την Geological Society of America
Φωτογραφία-μικροσκοπικά κομμάτια του tranquillityite(κόκκινη μάζα, σε πρώτο πλάνο)
RSS Feed
