Για να μάθει τι αντίκτυπο είχε μια τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη του Περού το 1600 παγκοσμίως, ο γεωφυσικός Kenneth Verosub ψάχνει για ιστορικά αρχεία, συμπεριλαμβανομένων των ημερομηνιών των σταφυλιών συγκομιδής στη Γαλλία.
Οι μαζικές ηφαιστειακές εκρήξεις είναι πλούσιες σε σωματίδια και ανεβάζουν ποσότητες θείου στην ατμόσφαιρα και μπορούν να διαταράξουν το κλίμα, οδηγώντας σε χαμηλότερες θερμοκρασίες σε όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές μπορούν να παρακολουθούν τις επιπτώσεις κοιτάζοντας τους πυρήνες πάγου, ή μελετώντας τους δακτυλίους των δέντρων που καταγράφουν αύξηση το καλοκαίρι. Αλλά μια διαφορετική προσέγγιση περιλαμβάνει την ανάλυση στοιχείων μέσα από ιστορικά αρχεία, για να δουν τι είδους αντίκτυπο έχουν αυτές οι ηφαιστειακές εκρήξεις στην καθημερινή ζωή.
"Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να τοποθετήσω ένα ανθρώπινο πρόσωπο σε αυτές τις εκρήξεις», δήλωσε ο Kenneth Verosub, ένας γεωφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Davis. Αυτός εξετάζει τις κλιματικές επιπτώσεις των μαζικών ηφαιστειακών εκρήξεων, η πιο πρόσφατη των οποίων ήταν η έκρηξη του Tambora στην Ινδονησία το 1815. Το έτος μετά την έκρηξη του Tambora το ονόμασαν ως «έτος χωρίς καλοκαίρι», και παρουσιάστηκε μια παγκόσμια πτώση της θερμοκρασίας από 0,4 έως 0,7 βαθμούς Κελσίου. Η αλλαγή της θερμοκρασίας κατέστρεψε τις καλλιέργειες και το ζωικό κεφάλαιο σε ένα μεγάλο μέρος του Βορείου Ημισφαιρίου.
Αλλά τα ιστορικά αρχεία για εκρήξεις πριν από αυτό - μεταξύ άλλων και για την έκρηξη του ηφαιστείου Huaynaputina το 1600 στο Περού - είναι πιο δύσκολο να τις μελετήσεις. Ο Verosub παρουσίασε τις πιο πρόσφατες διαπιστώσεις του για την ακόμη σε εξέλιξη έρευνα στο Συνέδριο Τσάπμαν της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης σχετικά με την ηφαιστειακή δραστηριότητα και την ατμόσφαιρα.
Αυτός συνεργάζεται με τους ιστορικούς και ερευνά δεδομένα από τον κόσμο της γεωργίας και αρχεία κλίματος, εξετάζοντας τις ημερομηνίες των συγκομιδών, την άνθιση των δέντρων, την ψύξη και απόψυξη των ποταμών, και πολλούς άλλους δείκτες από το παγκόσμιο κλίμα για τα έτη μετά από την έκρηξη του ηφαιστείου του Περού .
Με μια φίλη του ιστορικό, για παράδειγμα, ο Verosub έψαξε ισπανικά αρχεία στη Σεβίλλη, και χειρόγραφες επιστολές από τις τότε ισπανικές αποικίες. Μεταξύ των επιστολών το 1601 και 1602, τα χρόνια αμέσως μετά την έκρηξη του Περού, μία επιστολή από τη Βολιβία αναφέρει μια ασυνήθιστη εμφάνιση πάγου σε ένα ορυχείο. Ήταν μία από τις πολλές επιστολές από τους φορείς διαχείρισης του χρυσού και του αργύρου και αφορούσαν τοποθεσίες ορυχείων από το Νέο Μεξικό στη Χιλή που εξηγούν στο βασιλιά ότι δεν μπορούσαν να καλύψουν την παραγωγή τους.
"Το γεγονός ότι αυτό ήταν περιφερειακό, και αφορούσε μία ολόκληρη ήπειρο μας έδειξε ότι μπορεί να υπήρξαν προβλήματα από τις καιρικές συνθήκες ή προβλήματα του κλίματος, ή ασθένειες,» δήλωσε ο Verosub.
Στη Γαλλία, οι πληροφορίες σχετικά με την ημερομηνία της πρώτης συγκομιδής σταφυλιών για την παραγωγή κρασιού υπάρχουν για αιώνες, είπε. Όταν κοιτάξετε ένα διάγραμμα των πληροφοριών αυτών, το 1601 ήταν μία από τις τελευταίες συγκομιδές σημείωσε.
Σε μια πτήση στο Χιούστον, καθόταν δίπλα σε έναν ιστορικό ο οποίος του είπε για τον ρωσικό λιμό του 1601, ο χειρότερος στην ιστορία της Ρωσίας. Προκλήθηκε από μια περίοδο έντονου κρύου και σε υγρές καιρικές συνθήκες που καθιστούσαν αδύνατο να φυτευτούν και να αναπτυχθούν καλλιέργειες, δήλωσε ο ιστορικός. Και πάλι, αυτό το συμβάν ακολούθησε την έκρηξη του Περού το 1600.
Ο Verosub έχει πολλά άλλα μέρη που θέλει να αναζητήσει, και να έλθει σε επαφή με ανθρώπους που γνωρίζουν. Ένας ιστορικός, για παράδειγμα, εξέτασε τα αρχεία απασχόλησης για τους σκανδιναβούς οικοδόμους. Το κονίαμα που χρησιμοποιείται για να κρατήσει τα τούβλα μαζί δεν χρησιμοποιείται σε χαμηλές θερμοκρασίες, έτσι χρόνια με μειωμένη απασχόληση των οικοδόμων θα μπορούσε να σημαίνει χαμηλότερες από τις συνηθισμένες θερμοκρασίες, είπε ο Verosub. Η πρόκληση είναι να βρούμε χρηματοδότηση, και χρόνο, για να διερευνήσουμε τέτοια ερωτήματα.
Ο στόχος σε όλες τις περιπτώσεις είναι να βρούμε ανωμαλίες που θα μπορούσαν να συνδέονται με μια έκρηξη που προκαλείται από κύμα ψύχους. Ακριβή θερμόμετρα δεν υπήρχαν το 1601, και έτσι ηφαιστειολόγοι πρέπει να κοιτάξουν αλλού για να καθορίσουν θερμοκρασίες με άλλους τρόπους.
«Βρήκα ότι οι ιστορικοί ήταν πολύ δεκτικοί και πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν», είπε ο Verosub. "Η ιδέα μιας διεπιστημονικής συνεργασίας ήταν πολύ ελκυστική για αυτούς."
Γεωδίφης με πληροφορίες από το AGU
Εικόνα- kmaschke, μέσω Wikimedia Commons
Οι μαζικές ηφαιστειακές εκρήξεις είναι πλούσιες σε σωματίδια και ανεβάζουν ποσότητες θείου στην ατμόσφαιρα και μπορούν να διαταράξουν το κλίμα, οδηγώντας σε χαμηλότερες θερμοκρασίες σε όλο τον κόσμο. Οι ερευνητές μπορούν να παρακολουθούν τις επιπτώσεις κοιτάζοντας τους πυρήνες πάγου, ή μελετώντας τους δακτυλίους των δέντρων που καταγράφουν αύξηση το καλοκαίρι. Αλλά μια διαφορετική προσέγγιση περιλαμβάνει την ανάλυση στοιχείων μέσα από ιστορικά αρχεία, για να δουν τι είδους αντίκτυπο έχουν αυτές οι ηφαιστειακές εκρήξεις στην καθημερινή ζωή.
"Αυτό που προσπαθώ να κάνω είναι να τοποθετήσω ένα ανθρώπινο πρόσωπο σε αυτές τις εκρήξεις», δήλωσε ο Kenneth Verosub, ένας γεωφυσικός στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας, Davis. Αυτός εξετάζει τις κλιματικές επιπτώσεις των μαζικών ηφαιστειακών εκρήξεων, η πιο πρόσφατη των οποίων ήταν η έκρηξη του Tambora στην Ινδονησία το 1815. Το έτος μετά την έκρηξη του Tambora το ονόμασαν ως «έτος χωρίς καλοκαίρι», και παρουσιάστηκε μια παγκόσμια πτώση της θερμοκρασίας από 0,4 έως 0,7 βαθμούς Κελσίου. Η αλλαγή της θερμοκρασίας κατέστρεψε τις καλλιέργειες και το ζωικό κεφάλαιο σε ένα μεγάλο μέρος του Βορείου Ημισφαιρίου.
Αλλά τα ιστορικά αρχεία για εκρήξεις πριν από αυτό - μεταξύ άλλων και για την έκρηξη του ηφαιστείου Huaynaputina το 1600 στο Περού - είναι πιο δύσκολο να τις μελετήσεις. Ο Verosub παρουσίασε τις πιο πρόσφατες διαπιστώσεις του για την ακόμη σε εξέλιξη έρευνα στο Συνέδριο Τσάπμαν της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης σχετικά με την ηφαιστειακή δραστηριότητα και την ατμόσφαιρα.
Αυτός συνεργάζεται με τους ιστορικούς και ερευνά δεδομένα από τον κόσμο της γεωργίας και αρχεία κλίματος, εξετάζοντας τις ημερομηνίες των συγκομιδών, την άνθιση των δέντρων, την ψύξη και απόψυξη των ποταμών, και πολλούς άλλους δείκτες από το παγκόσμιο κλίμα για τα έτη μετά από την έκρηξη του ηφαιστείου του Περού .
Με μια φίλη του ιστορικό, για παράδειγμα, ο Verosub έψαξε ισπανικά αρχεία στη Σεβίλλη, και χειρόγραφες επιστολές από τις τότε ισπανικές αποικίες. Μεταξύ των επιστολών το 1601 και 1602, τα χρόνια αμέσως μετά την έκρηξη του Περού, μία επιστολή από τη Βολιβία αναφέρει μια ασυνήθιστη εμφάνιση πάγου σε ένα ορυχείο. Ήταν μία από τις πολλές επιστολές από τους φορείς διαχείρισης του χρυσού και του αργύρου και αφορούσαν τοποθεσίες ορυχείων από το Νέο Μεξικό στη Χιλή που εξηγούν στο βασιλιά ότι δεν μπορούσαν να καλύψουν την παραγωγή τους.
"Το γεγονός ότι αυτό ήταν περιφερειακό, και αφορούσε μία ολόκληρη ήπειρο μας έδειξε ότι μπορεί να υπήρξαν προβλήματα από τις καιρικές συνθήκες ή προβλήματα του κλίματος, ή ασθένειες,» δήλωσε ο Verosub.
Στη Γαλλία, οι πληροφορίες σχετικά με την ημερομηνία της πρώτης συγκομιδής σταφυλιών για την παραγωγή κρασιού υπάρχουν για αιώνες, είπε. Όταν κοιτάξετε ένα διάγραμμα των πληροφοριών αυτών, το 1601 ήταν μία από τις τελευταίες συγκομιδές σημείωσε.
Σε μια πτήση στο Χιούστον, καθόταν δίπλα σε έναν ιστορικό ο οποίος του είπε για τον ρωσικό λιμό του 1601, ο χειρότερος στην ιστορία της Ρωσίας. Προκλήθηκε από μια περίοδο έντονου κρύου και σε υγρές καιρικές συνθήκες που καθιστούσαν αδύνατο να φυτευτούν και να αναπτυχθούν καλλιέργειες, δήλωσε ο ιστορικός. Και πάλι, αυτό το συμβάν ακολούθησε την έκρηξη του Περού το 1600.
Ο Verosub έχει πολλά άλλα μέρη που θέλει να αναζητήσει, και να έλθει σε επαφή με ανθρώπους που γνωρίζουν. Ένας ιστορικός, για παράδειγμα, εξέτασε τα αρχεία απασχόλησης για τους σκανδιναβούς οικοδόμους. Το κονίαμα που χρησιμοποιείται για να κρατήσει τα τούβλα μαζί δεν χρησιμοποιείται σε χαμηλές θερμοκρασίες, έτσι χρόνια με μειωμένη απασχόληση των οικοδόμων θα μπορούσε να σημαίνει χαμηλότερες από τις συνηθισμένες θερμοκρασίες, είπε ο Verosub. Η πρόκληση είναι να βρούμε χρηματοδότηση, και χρόνο, για να διερευνήσουμε τέτοια ερωτήματα.
Ο στόχος σε όλες τις περιπτώσεις είναι να βρούμε ανωμαλίες που θα μπορούσαν να συνδέονται με μια έκρηξη που προκαλείται από κύμα ψύχους. Ακριβή θερμόμετρα δεν υπήρχαν το 1601, και έτσι ηφαιστειολόγοι πρέπει να κοιτάξουν αλλού για να καθορίσουν θερμοκρασίες με άλλους τρόπους.
«Βρήκα ότι οι ιστορικοί ήταν πολύ δεκτικοί και πολύ πρόθυμοι να βοηθήσουν», είπε ο Verosub. "Η ιδέα μιας διεπιστημονικής συνεργασίας ήταν πολύ ελκυστική για αυτούς."
Γεωδίφης με πληροφορίες από το AGU
Εικόνα- kmaschke, μέσω Wikimedia Commons
RSS Feed
