Οι ζημίες που προκαλούνται από τα χωροκατακτητικά είδη και τα επιβλαβή έντομα, καθώς και τα μέτρα ελέγχου που συνδέονται με αυτά, κοστίζουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση πάνω από 12 δισ. ευρώ ετησίως. Για τη μείωση του συγκεκριμένου κόστους και για τη διατήρηση της βιοποικιλότητας, είναι απαραίτητη η πρόληψη, η επιτήρηση και η έρευνα.
Όμως , η αντιμετώπιση των χωροκατακτητικών εντόμων με την σωστή διαχείριση, όχι την εξάλειψη, θα μπορούσε να είναι το κλειδί για τα οικοσυστήματα του πλανήτη.
Χωροκατακτητικά ζώα είναι συχνά πιο πλούσια σε ενδιαιτήματα που επηρεάζονται από τον άνθρωπο, κυρίως τεχνητοί οικότοποι, όπως δρόμοι, αστικές παρεμβάσεις, καθώς και στους τομείς της εντατικής γεωργικής δραστηριότητας. Η κατανόηση για το πως δουλεύουν, μπορεί να αποκαλύψει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους οικολογικούς μηχανισμούς τους που βοηθούν στην αντιμετώπιση διαχείρηση πολλών χωροκατακτητικών ειδών.
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που έγινε με την υποστήριξη από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ (NSF), το Joshua King στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα και Walter Tschinkel στο Florida State University κάποια χωροκατακτητικά είδη όπως τα μυρμήγκια φωτιάς έχουν στενή σχέση με τα οικοσυστήματα στα οποία παρεμβαίνει ο άνθρωπος.
Το μυρμήγκι φωτιάς, Solenopsis invicta , είναι εμφανώς ένα είδος ενοχλητικό το οποίο όμως ωφελείται όταν οι άνθρωποι ενοχλούν φυσικές περιοχές.
Τα κόκκινα μυρμήγκια είναι κοινωνικά έντομα και η αναπαραγωγική φάση του κύκλου ζωής τους διαιωνίζεται από βασίλισσες που δημιουργούν νέες αποικίες.
Με την παρακολούθηση της συμπεριφοράς σε βασίλισσες μυρμηγκιών και άλλα ενδημικά είδη στις ΗΠΑ σε μια ποικιλία φυσικών και τροποποιημένων οικοσυστημάτων στη Φλόριντα,πειράματα έχουν δείξει ότι οι βασίλισσες των μυρμηγκιών φωτιάς προτιμούν να ξεκινούν τις νέες αποικίες στους πιο διαταραγμένους οικότοπους, όπως οι δρόμοι.
Αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ιστορίας της ζωής αυτών των μυρμηγκιών όπως η επιλογή του διαταραγμένο ενδιαιτήματος κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής - μπορεί να είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που επιτρέπει στα μυρμήγκια φωτιάς και άλλα είδη μυρμηγκιών να προσαρμόζονται στα τροποποιημένα ενδιαιτήματα από τον άνθρωπο.
Σε αντίθεση, με τα αυτόχθονα είδη που δείχνουν λιγότερη ''ευαισθησία'' στην ίδρυση αποικιών στους διαταραγμένους οικότοπους. Τα αποτελέσματα αυτά παρέχουν στοιχεία που είναι απαραίτητα για τα μοντέλα πρόβλεψης ,για το πώς τα μυρμήγκια φωτιάς εξαπλώνονται, και μπορεί να συμβάλουν στη στρατηγική για τον περιορισμό των αρνητικών επιπτώσεων των χωροκατακτητικών ειδών.
Τα μυρμήγκια έχουν αποικίσει σχεδόν κάθε ηπειρωτική περιοχή της Γης. Τα μόνα μέρη στα οποία δεν υπάρχουν αυτόχθονες πληθυσμοί μυρμηγκιών είναι η Ανταρκτική και κάποια απομακρυσμένα ή αφιλόξενα νησιά. Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα, και αποτελούν ίσως και το 15-25% της βιομάζας των ζώων της ξηράς. Η επιτυχία τους σε τόσα πολλά περιβάλλοντα έχει αποδοθεί στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν οικοτόπους, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται. Η μακροχρόνια παράλληλη εξελικτική πορεία τους με άλλα είδη δημιούργησε μιμητικές, συμβιωτικές, παρασιτικές σχέσεις και σχέσεις αμοιβαιότητας.
Τα μυρμήγκια εξελίχθηκαν από τους σφηκοειδείς προγόνους τους στα μέσα της Κρητιδικής περιόδου 110 έως 130 εκατομμύρια χρόνια πριν και διαχωρίστηκαν από αυτούς μετά την εποχή των ανθοφόρων φυτών. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 22.000 είδη από τα οποία έχουν ταξινομηθεί περισσότερα από 12.500.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Εθνική Ακαδημία Ερευνών ΗΠΑ (nsf.gov)
3.Φωτογραφία Solenopsis invicta (απο τον Alex Wild
Όμως , η αντιμετώπιση των χωροκατακτητικών εντόμων με την σωστή διαχείριση, όχι την εξάλειψη, θα μπορούσε να είναι το κλειδί για τα οικοσυστήματα του πλανήτη.
Χωροκατακτητικά ζώα είναι συχνά πιο πλούσια σε ενδιαιτήματα που επηρεάζονται από τον άνθρωπο, κυρίως τεχνητοί οικότοποι, όπως δρόμοι, αστικές παρεμβάσεις, καθώς και στους τομείς της εντατικής γεωργικής δραστηριότητας. Η κατανόηση για το πως δουλεύουν, μπορεί να αποκαλύψει σημαντικές πληροφορίες σχετικά με τους οικολογικούς μηχανισμούς τους που βοηθούν στην αντιμετώπιση διαχείρηση πολλών χωροκατακτητικών ειδών.
Σύμφωνα με μία νέα έρευνα που έγινε με την υποστήριξη από το Εθνικό Ίδρυμα Επιστημών των ΗΠΑ (NSF), το Joshua King στο Πανεπιστήμιο της Κεντρικής Φλόριντα και Walter Tschinkel στο Florida State University κάποια χωροκατακτητικά είδη όπως τα μυρμήγκια φωτιάς έχουν στενή σχέση με τα οικοσυστήματα στα οποία παρεμβαίνει ο άνθρωπος.
Το μυρμήγκι φωτιάς, Solenopsis invicta , είναι εμφανώς ένα είδος ενοχλητικό το οποίο όμως ωφελείται όταν οι άνθρωποι ενοχλούν φυσικές περιοχές.
Τα κόκκινα μυρμήγκια είναι κοινωνικά έντομα και η αναπαραγωγική φάση του κύκλου ζωής τους διαιωνίζεται από βασίλισσες που δημιουργούν νέες αποικίες.
Με την παρακολούθηση της συμπεριφοράς σε βασίλισσες μυρμηγκιών και άλλα ενδημικά είδη στις ΗΠΑ σε μια ποικιλία φυσικών και τροποποιημένων οικοσυστημάτων στη Φλόριντα,πειράματα έχουν δείξει ότι οι βασίλισσες των μυρμηγκιών φωτιάς προτιμούν να ξεκινούν τις νέες αποικίες στους πιο διαταραγμένους οικότοπους, όπως οι δρόμοι.
Αυτό το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό της ιστορίας της ζωής αυτών των μυρμηγκιών όπως η επιλογή του διαταραγμένο ενδιαιτήματος κατά τη διάρκεια της αναπαραγωγής - μπορεί να είναι ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά που επιτρέπει στα μυρμήγκια φωτιάς και άλλα είδη μυρμηγκιών να προσαρμόζονται στα τροποποιημένα ενδιαιτήματα από τον άνθρωπο.
Σε αντίθεση, με τα αυτόχθονα είδη που δείχνουν λιγότερη ''ευαισθησία'' στην ίδρυση αποικιών στους διαταραγμένους οικότοπους. Τα αποτελέσματα αυτά παρέχουν στοιχεία που είναι απαραίτητα για τα μοντέλα πρόβλεψης ,για το πώς τα μυρμήγκια φωτιάς εξαπλώνονται, και μπορεί να συμβάλουν στη στρατηγική για τον περιορισμό των αρνητικών επιπτώσεων των χωροκατακτητικών ειδών.
Τα μυρμήγκια έχουν αποικίσει σχεδόν κάθε ηπειρωτική περιοχή της Γης. Τα μόνα μέρη στα οποία δεν υπάρχουν αυτόχθονες πληθυσμοί μυρμηγκιών είναι η Ανταρκτική και κάποια απομακρυσμένα ή αφιλόξενα νησιά. Τα μυρμήγκια ευημερούν σχεδόν σε όλα τα οικοσυστήματα, και αποτελούν ίσως και το 15-25% της βιομάζας των ζώων της ξηράς. Η επιτυχία τους σε τόσα πολλά περιβάλλοντα έχει αποδοθεί στην κοινωνική τους οργάνωση και την ικανότητά τους να τροποποιούν οικοτόπους, να αξιοποιούν πόρους και να αμύνονται. Η μακροχρόνια παράλληλη εξελικτική πορεία τους με άλλα είδη δημιούργησε μιμητικές, συμβιωτικές, παρασιτικές σχέσεις και σχέσεις αμοιβαιότητας.
Τα μυρμήγκια εξελίχθηκαν από τους σφηκοειδείς προγόνους τους στα μέσα της Κρητιδικής περιόδου 110 έως 130 εκατομμύρια χρόνια πριν και διαχωρίστηκαν από αυτούς μετά την εποχή των ανθοφόρων φυτών. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν 22.000 είδη από τα οποία έχουν ταξινομηθεί περισσότερα από 12.500.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Εθνική Ακαδημία Ερευνών ΗΠΑ (nsf.gov)
3.Φωτογραφία Solenopsis invicta (απο τον Alex Wild
RSS Feed
