Στα απομακρυσμένα βουνά της βόρειας Αλβανίας υπάρχουν χωριά με γυναίκες που ζουν και δρουν όπως και οι άνδρες. Έχουν κοντά μαλλιά, φορούν φαρδιά παντελόνια, και έχουν ένα αρσενικό όνομα. Πίνουν και καπνίζουν όπως οι άνδρες, φέρουν όπλα, και ζουν όπως οι βοσκοί ή οδηγοί φορτηγών. Αλλά δεν είναι τρανσέξουαλ ή cross-dressers. Αυτές οι γυναίκες έχουν επιλέξει έναν διαφορετικό τρόπο όχι για να εκφράσουν τη σεξουαλικότητά τους, αλλά για να ξεφύγουν από το καταπιεστικό πατριαρχικό σύστημα. Τις ονομάζουν ορκισμένες παρθένες ή burrnesha.
Ωστόσο, ένα τέτοιο προνόμιο έχει κάποιο κόστος. Κάθε γυναίκα από αυτές έχει δώσει όρκο δια βίου παρθενίας και αγνότητας,και καμία δεν μετάνιωσε ποτέ για την απόφαση της.
Καθ 'όλη τη σύγχρονη ιστορία, οι γυναίκες στα απομακρυσμένα βουνά της βόρειας Αλβανίας, όπως και οπουδήποτε αλλού, είχαν πολύ λίγα δικαιώματα. Δεν μπορούν να ψηφίσουν, να έχουν οποιαδήποτε θέση εργασίας, να αγοράσουν γη. Δεν κληρονομούν περιουσία, δεν μπορούν να ασκήσουν επιχειρηματική δραστηριότητα ή να κερδίσουν χρήματα, καπνό κά. Συχνά όλες φορούν ένα ρολόι. Αυτοί οι αρχαίοι νόμοι και κοινωνικά έθιμα, που ονομάζονται Kanun[κανόνας] της Leke Dukagjini, έχουν περάσει μεταξύ των φυλών της βόρειας Αλβανίας για περισσότερο από πέντε αιώνες. Εξακολουθούν σήμερα να υπάρχουν στην περιοχή.
Το Kanun υπαγορεύει ότι οι γυναίκες είναι ιδιοκτησία των συζύγων τους. Γάμοι θα πρέπει να οργανωθούν και να έχουν καθοριστεί κατά τη γέννηση ή στην πρώιμη παιδική ηλικία. Μόλις μια γυναίκα θεωρείται ότι μπορεί να παντρευτεί, κινείται έξω από το σπίτι των γονιών της και πηγαίνει στο σύζυγο της. Η φροντίδα του συζύγου και των παιδιών της, και το σπίτι της, στη συνέχεια, είναι το μόνο το καθήκον της.
Η πρώτη ορκισμένη παρθένα γεννήθηκε από κοινωνική αναγκαιότητα. Αν ο πατριάρχης της οικογένειας πέθαινε και δεν υπήρχε αρσενικός διάδοχος, μια ανύπαντρη γυναίκα στην οικογένεια θα μπορούσε να αναλάβει το ρόλο του άνδρα και επικεφαλής της οικογένειας. Παίρνει ένα αμετάκλητο όρκο, μπροστά από τους πρεσβύτερους των φυλών, στην πρακτική αγαμία, και από εκείνη την ημέρα γίνεται άντρας. Μπορεί να φοράει παντελόνι, να έχει ιδιοκτησία, να έχει ανδρική εργασία και δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και τα προνόμια του ανδρικού πληθυσμού.
Με τα χρόνια, οι γυναίκες έγιναν ορκισμένες παρθένες για διαφορετικούς λόγους. Κάποιες ορκίστηκαν για να αποφύγουν έναν γάμο χωρίς να ντροπιάζουν την οικογένεια τους. Άλλες για να εκφράσουν την περιφρόνηση τους και την επιθυμία για ανεξαρτησία. Κάποιες ορκίστηκαν για να μην αντιμετωπίσουν τις χαρές της γυναικείας φύσης, να μην έχουν ένα δια βίου σύντροφο ή να κάνουν παιδιά, για την γοητεία της ελευθερίας από την καταπίεση, από τη συνεχή σωματική εργασία, κά.
«Απομάκρυνση από τη σεξουαλικότητά τους με τη δέσμευση να παραμείνουν παρθένες ήταν ένας τρόπος για αυτές τις γυναίκες σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον», λέει η Linda Gusia , καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πρίστινα στο Κοσσυφοπέδιο. «Ήταν ένας τρόπος για να επιβιώσουν σε έναν κόσμο όπου κυβερνούν οι άνδρες.»
Τις τελευταίες δεκαετίες, η Αλβανία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στο θέμα των δικαιωμάτων των γυναικών, αλλά σε πολλές περιοχές στα βουνά στο βόρειο τμήμα της χώρας, η νεωτερικότητα δεν έχει φτάσει ακόμα.
Ο Αμερικανός φωτογράφος Jill Peters ταξίδεψε στη βόρεια Αλβανία για να συναντηθεί και να φωτογραφίσει αυτές τις γυναίκες που αποτελούν μερικές από τις τελευταίες που ορκίστηκαν ως παρθένες στην γειτονική μας χώρα. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν μόνο περίπου εκατό ή λιγότερες. Η εξέλιξη και η νεωτερικότητα φθάνει αργά σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές της Αλβανίας, έτσι και αυτή η παράδοση κάποια στιγμή θα πεθάνει.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Amusing Planet/ Kaushik
2.Jill Peters φωτογράφος
Ωστόσο, ένα τέτοιο προνόμιο έχει κάποιο κόστος. Κάθε γυναίκα από αυτές έχει δώσει όρκο δια βίου παρθενίας και αγνότητας,και καμία δεν μετάνιωσε ποτέ για την απόφαση της.
Καθ 'όλη τη σύγχρονη ιστορία, οι γυναίκες στα απομακρυσμένα βουνά της βόρειας Αλβανίας, όπως και οπουδήποτε αλλού, είχαν πολύ λίγα δικαιώματα. Δεν μπορούν να ψηφίσουν, να έχουν οποιαδήποτε θέση εργασίας, να αγοράσουν γη. Δεν κληρονομούν περιουσία, δεν μπορούν να ασκήσουν επιχειρηματική δραστηριότητα ή να κερδίσουν χρήματα, καπνό κά. Συχνά όλες φορούν ένα ρολόι. Αυτοί οι αρχαίοι νόμοι και κοινωνικά έθιμα, που ονομάζονται Kanun[κανόνας] της Leke Dukagjini, έχουν περάσει μεταξύ των φυλών της βόρειας Αλβανίας για περισσότερο από πέντε αιώνες. Εξακολουθούν σήμερα να υπάρχουν στην περιοχή.
Το Kanun υπαγορεύει ότι οι γυναίκες είναι ιδιοκτησία των συζύγων τους. Γάμοι θα πρέπει να οργανωθούν και να έχουν καθοριστεί κατά τη γέννηση ή στην πρώιμη παιδική ηλικία. Μόλις μια γυναίκα θεωρείται ότι μπορεί να παντρευτεί, κινείται έξω από το σπίτι των γονιών της και πηγαίνει στο σύζυγο της. Η φροντίδα του συζύγου και των παιδιών της, και το σπίτι της, στη συνέχεια, είναι το μόνο το καθήκον της.
Η πρώτη ορκισμένη παρθένα γεννήθηκε από κοινωνική αναγκαιότητα. Αν ο πατριάρχης της οικογένειας πέθαινε και δεν υπήρχε αρσενικός διάδοχος, μια ανύπαντρη γυναίκα στην οικογένεια θα μπορούσε να αναλάβει το ρόλο του άνδρα και επικεφαλής της οικογένειας. Παίρνει ένα αμετάκλητο όρκο, μπροστά από τους πρεσβύτερους των φυλών, στην πρακτική αγαμία, και από εκείνη την ημέρα γίνεται άντρας. Μπορεί να φοράει παντελόνι, να έχει ιδιοκτησία, να έχει ανδρική εργασία και δικαιούται να επικαλείται όλα τα δικαιώματα και τα προνόμια του ανδρικού πληθυσμού.
Με τα χρόνια, οι γυναίκες έγιναν ορκισμένες παρθένες για διαφορετικούς λόγους. Κάποιες ορκίστηκαν για να αποφύγουν έναν γάμο χωρίς να ντροπιάζουν την οικογένεια τους. Άλλες για να εκφράσουν την περιφρόνηση τους και την επιθυμία για ανεξαρτησία. Κάποιες ορκίστηκαν για να μην αντιμετωπίσουν τις χαρές της γυναικείας φύσης, να μην έχουν ένα δια βίου σύντροφο ή να κάνουν παιδιά, για την γοητεία της ελευθερίας από την καταπίεση, από τη συνεχή σωματική εργασία, κά.
«Απομάκρυνση από τη σεξουαλικότητά τους με τη δέσμευση να παραμείνουν παρθένες ήταν ένας τρόπος για αυτές τις γυναίκες σε ένα ανδροκρατούμενο περιβάλλον», λέει η Linda Gusia , καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Πρίστινα στο Κοσσυφοπέδιο. «Ήταν ένας τρόπος για να επιβιώσουν σε έναν κόσμο όπου κυβερνούν οι άνδρες.»
Τις τελευταίες δεκαετίες, η Αλβανία έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στο θέμα των δικαιωμάτων των γυναικών, αλλά σε πολλές περιοχές στα βουνά στο βόρειο τμήμα της χώρας, η νεωτερικότητα δεν έχει φτάσει ακόμα.
Ο Αμερικανός φωτογράφος Jill Peters ταξίδεψε στη βόρεια Αλβανία για να συναντηθεί και να φωτογραφίσει αυτές τις γυναίκες που αποτελούν μερικές από τις τελευταίες που ορκίστηκαν ως παρθένες στην γειτονική μας χώρα. Υπολογίζεται ότι υπάρχουν μόνο περίπου εκατό ή λιγότερες. Η εξέλιξη και η νεωτερικότητα φθάνει αργά σε απομακρυσμένες αγροτικές περιοχές της Αλβανίας, έτσι και αυτή η παράδοση κάποια στιγμή θα πεθάνει.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Amusing Planet/ Kaushik
2.Jill Peters φωτογράφος
RSS Feed
