Ο ποταμός Beni, είναι ένας παραπόταμος του ποταμού Μαδέρα, όπου η βολιβιανή κυβέρνηση σχεδιάζει την κατασκευή ενός φράγματος υδροηλεκτρικής ενέργειας. (Φωτογραφία- Mario Osava / IPS)
Η αποψίλωση των δασών, ιδίως στις ορεινές περιοχές των Άνδεων της Βολιβίας και του Περού, ήταν η βασική κινητήρια δύναμη των καταστροφικών πλημμυρών του τρέχοντος έτους στο ποτάμι της Μαδέρας που συναντάται στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου της Βολιβίας και της λεκάνης απορροής κατά μήκος των συνόρων, στην Βραζιλία.
Αυτή είναι η εκτίμηση του Marc Dourojeanni, ομότιμου καθηγητή της Γεωπονικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο στη Λίμα του Περού.
Η ανάλυσή του έρχεται σε αντίθεση με τις απόψεις των οικολόγων και των αρχών της Βολιβίας, οι οποίοι κατηγορούν τα υδροηλεκτρικά φραγμάτα Jirau και Santo Antonio που έχουν κατασκευαστεί πάνω στα σύνορα της Βραζιλίας για τις άνευ προηγουμένου πλημμύρες που μαστίζουν το βόρειο τμήμα της Βολιβίας ή της περιοχής Beni.
"Αυτό δεν είναι λογικό,"είπε ο Dourojeanni . Επικαλούμενος το νόμο της βαρύτητας και την τοπογραφία, τόνισε ότι σε αυτή την περίπτωση η Βραζιλία, θα υποστεί τις συνέπειες του τι συμβαίνει στη Βολιβία και όχι τον άλλο τρόπο γύρω - παρόλο που ο ίδιος δεν αρνήθηκε ότι τα φράγματα μπορεί να έχουν προκαλέσει πολλά άλλα προβλήματα.
Ο ποταμός της Μαδέρας (γνωστός ως Madera στη Βολιβία και το Περού) είναι ο μεγαλύτερος παραπόταμος του Αμαζονίου ποταμού, που λαμβάνει με τη σειρά του νερό από τέσσερα μεγάλα ποτάμια πάνω από 1.000 χιλιόμετρα σε μήκος.
Η λεκάνη απορροής του ποταμού Madeira καλύπτει πάνω από 900.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα - παρόμοια με την επιφάνεια της Βενεζουέλας και σχεδόν δύο φορές το μέγεθος της Ισπανίας.
Στη Βολιβία, η οποία περιέχει 80 % της λεκάνης, τα 2/3 του εδάφους δέχονται νερό που τρέχει στη Μαδέρα από περισσότερα από 250 ποτάμια, με τη μορφή ενός χωνιού που στραγγίζει τη Βραζιλία.
Σε ένα τέτοιο εντυπωσιακό τοπίο προστίθεται και η απότομη κλίση. Τρεις από τους μεγαλύτερους παραπόταμους του Μαδέρας - ο Beni, η Mamoré και η Madre de Dios, που υψώνεται στο Περού - αναδύονται στα βουνά των Άνδεων, στα 2.800 έως 5.500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, για να πέσουν σε λιγότερο από 500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στην Βολιβία σε δασώδεις πεδινές εκτάσεις.
Αυτές οι πλαγιές "καλύπτονταν από δάσος πριν από 1.000 χρόνια, αλλά τώρα είναι γυμνές," κυρίως λόγω των πυρκαγιών που των αγροτικών παρεμβάσεων, είπε ο Dourojeanni, γεωπόνος και μηχανικός των δασών που ήταν επικεφαλής του προγράμματος Inter-American Development Bank στη δεκαετία του 1990.
Το αποτέλεσμα: τεράστιες ροές του νερού που πλημμυρίζουν τα πεδινά της Βολιβίας πριν ακόμη φτάσουν στη Βραζιλία. Ένα μεγάλο μέρος των πεδινών περιοχών πλημμυρίζει ακόμη και σε περιόδους κανονικής βροχόπτωσης.
Φέτος, 60 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 68.000 οικογένειες εκτοπίστηκαν από τις πλημμύρες, σε μια επανάληψη παρόμοιων τραγωδιών που προκαλούνται λόγω των κλιματικών φαινομένων από το Ελ Νίνιο και Λα Niña πριν ακόμη κτιστούν τα φράγματα της Βραζιλίας.
Η αποψίλωση των δασών στις πλαγιές των Άνδεων μεταξύ 500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 3.800 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας είναι ένα τεράστιο πρόβλημα στη Βολιβία και το Περού. Αλλά δεν αντικατοπτρίζεται στις επίσημες στατιστικές, παραπονέθηκε Dourojeanni, ο οποίος είναι και ο ιδρυτής του Ιδρύματος '' Διατήρηση της Φύσης '' του Περού, Pronaturaleza .
Όταν το νερό δεν θα τρέχει σε εμπόδια καθώς ρέει προς τα κάτω, αυτό που συμβαίνει είναι "ένα τσουνάμι στη γη'', το οποίο παρατηρήθηκε κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους πλημμυρίζοντας μεγάλες εκτάσεις της Βολιβίας και της Βραζιλίας στα σύνορα της Ροντόνια.
Τα σπίτια περισσότερων από 5.000 βραζιλιάνικων οικογενειών πλημμύρισαν όταν ο ποταμός Μαδέρα ξεχείλισε κυρίως στο Πόρτο Βέλο, την πρωτεύουσα της Ροντόνια, μία κατάσταση που παρατηρήθηκε όταν τα δύο φράγματα είχαν ολοκληρωθεί.
Ο BR-364 είναι ένας δρόμος που διασχίζει το τροπικό δάσος και πλέον έχει γίνει σχεδόν αδιάβατος από τον Φεβρουάριο, απομονώνοντας το γειτονικό κράτος της Άκρας από την ξηρά , προκαλώντας ελλείψεις σε τρόφιμα και προμήθειες καυσίμων. Τα κρούσματα των ασθενειών όπως η χολέρα και η λεπτοσπείρωση προστέθηκαν στα υπάρχοντα προβλήματα.
Τα φράγματα έχουν κατηγορηθεί, στη Βραζιλία. Τα ομοσπονδιακά δικαστήρια διέταξαν τις τεχνικές εταιρείες που κατασκεύασαν τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς να παρέχουν υποστήριξη στα θύματα των πλημμυρών, όπως και η κατάλληλη στέγαση, μεταξύ άλλων μέτρων.
Οι εταιρείες θα πρέπει επίσης να κάνουν νέες μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις των φραγμάτων, τα οποία υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνα για τη υπερχείλιση των ποταμών.
Παρά το γεγονός ότι η ικανότητα των δύο υδροηλεκτρικών σταθμών αυξήθηκε πέρα από ότι είχε αρχικά προγραμματιστεί, δεν έχουν γίνει επικαιροποιημένες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων .
Οι εταιρείες και οι αρχές προσπαθούν να πείσουν τον θυμωμένο τοπικό πληθυσμό ότι οι πλημμύρες δεν επιδεινώνται από την ύπαρξη των δύο φραγμάτων, του οποίου οι δεξαμενές πρόσφατα γέμισαν.
Αυτές οι έντονες βροχοπτώσεις "συμβαίνουν μόνο κάθε 500 χρόνια", και με μια τόσο εκτεταμένη λεκάνη απορροής είναι φυσικό το γεγονός ότι κατακλύζουν τις πεδιάδες , όπως συνέβη και σε σχεδόν ολόκληρο το έδαφος της Βολιβίας, υποστήριξε ο Victor Paranhos, πρόεδρος της Energia Sustentável do Brasil ( το CSB), η κοινοπραξία που κατασκευάζει το φράγμα Jirau.
Το υψηλότερο επίπεδο του νερού που καταγράφηκε στο Πόρτο Βέλο από τη ροή του ποταμού Madeira το οποίο άρχισε να παρακολουθείται από το έτος 1967 ήταν 17.52 μέτρα το 1997, δήλωσε ο Francisco de Assis Barbosa, ο επικεφαλής της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Βραζιλίας στην πολιτεία Ροντόνια.Αλλά ένα νέα ρεκόρ σημειώθηκε στα τέλη Μαρτίου: 19.68 μέτρα, σε μια μη αναμενόμενη χρονιά , σύμφωνα με την έκθεση του Barbosa.
Η εξαιρετικά έντονη βροχόπτωση στη λεκάνη του ποταμού Μαδέρα εξαιτίας μιας σοβαρής ξηρασίας σε άλλα μέρη της Βραζιλίας, προκάλεσε μια ενεργειακή κρίση και την έλλειψη νερού στο Σάο Πάολο.
Μια μάζα θερμού και ξηρού αέρα μεταφέρθηκε στην κεντρική-νότια Βραζιλία μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαρτίου, μπλοκάροντας τους ανέμους να μεταφέρουν υγρασία από τη ζούγκλα του Αμαζονίου, το οποίο σήμαινε ότι η καθίζηση συγκεντρώθηκε στη Βολιβία και το Περού.
Οι εκδηλώσεις αυτές θα τείνουν να συμβαίνουν πιο συχνά, ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με τους κλιματολόγους.
Η αποψίλωση των δασών επηρεάζει το κλίμα και επιδεινώνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Μετατρέποντας ένα δάσος σε χορτολιβαδικές εκτάσεις πολλαπλασιάζεται η ποσότητα του νερού που τρέχει στα ποτάμια και αυξάνει τη διάβρωση του εδάφους σύμφωνα με μια μελέτη του 1989 του Εθνικού Ινστιτούτου για την έρευνα στον Αμαζόνιο (INPA) .Αυτό σημαίνει ότι το ήμισυ της βροχής που πέφτει στα λιβάδια πηγαίνει κατευθείαν στα ποτάμια, επιδεινώνοντας τις πλημμύρες και τις κατακρημνίσεις .
Όσο υψηλότερη είναι η βλάστηση και όσο βαθύτερες οι ρίζες, τόσο λιγότερο νερό τρέχει από τα ποτάμια, σύμφωνα με τις μετρήσεις σε ένα δήμο στην Ροντόνια.
Σύμφωνα με τον Dourojeanni η εκκαθάριση της γης για καλλιέργειες είναι χειρότερη από τη δημιουργία βοσκοτόπων διότι απογυμνώνει το έδαφος, εξαλείφοντας ακόμη και το χορτάρι που χρησιμοποιείται για τη διατροφή των ζώων, που διατηρεί τουλάχιστον λίγο νερό.
Αλλά η βόσκηση των ζώων συμπιέζει το έδαφος και αυξάνει την απορροή, δήλωσε ο Fearnside, ένας καθηγητής ο οποίος έχει ερευνήσει το τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία από το 1974.
Κατά την άποψή του, ''η αποψίλωση των δασών δεν έχει συμβάλει πολύ στην πλημμύρες στη Βολιβία, έως τώρα, επειδή τα περισσότερα από τα δάση εξακολουθούν να υφίστανται."
Ο υδρολόγος Jorge Molina στο Universidad Mayor de San Andrés, ένα πανεπιστήμιο στην Λα Παζ, λέει το ίδιο πράγμα.
Αλλά η Βολιβία είναι μεταξύ των 12 χωρών του κόσμου με τα υψηλότερα ποσοστά αποψίλωσης των δασών, λέει μια μελέτη από 15 ερευνητικά κέντρα που δημοσιεύθηκε από το περιοδικό Science, το Νοέμβριο του 2013.
Η χώρα έχασε λίγο κάτω από 30.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικών εκτάσεων μεταξύ 2000 και 2012, σύμφωνα με μια ανάλυση δορυφορικών χαρτών.
Η εκτροφή ζώων, μια από τις σημαντικότερες κινητήριες δυνάμεις της αποψίλωσης των δασών, επεκτάθηκε κυρίως στο Beni, που συνορεύει με την Ροντόνια. Περίπου 290.000 βοοειδή πέθαναν τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο, σύμφωνα με την τοπική ομοσπονδία των κτηνοτρόφων.
Το πλεόνασμα του νερού απειλεί ακόμη και την αποτελεσματική λειτουργία των υδροηλεκτρικών σταθμών. Το φράγμα Santo Antonio αναγκάστηκε να κλείσει προσωρινά τον Φεβρουάριο.
Αυτό εξηγεί το ενδιαφέρον της Βραζιλίας για την κατασκευή πρόσθετων φραγμάτων ανάντη, "περισσότερο για να ρυθμίζει τη ροή του ποταμού της Μαδέρας απ' ότι για την ενέργεια", δήλωσε ο Dourojeanni.
Εκτός από το προβλεπόμενο φράγμα στα σύνορα Βραζιλίας-Βολιβίας, και το φράγμα Cachuela Esperanza στα πεδινά Beni, τα σχέδια περιλαμβάνουν μια υδροηλεκτρική μονάδα στο Περού, στον απομακρυσμένο ποταμού Inambari , ένα παραπόταμο του ποταμού Madre de Dios, είπε.
Αλλά τα σχέδια για το φράγμα Inambari και άλλα τέσσερα υδροηλεκτρικά εργοστάσια στο Περού, που θα κατασκευαστούν από βραζιλιάνικες εταιρείες , ανεστάλησαν το 2011, ως αποτέλεσμα των διαδηλώσεων.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το ipsnews.net
Η αποψίλωση των δασών, ιδίως στις ορεινές περιοχές των Άνδεων της Βολιβίας και του Περού, ήταν η βασική κινητήρια δύναμη των καταστροφικών πλημμυρών του τρέχοντος έτους στο ποτάμι της Μαδέρας που συναντάται στο τροπικό δάσος του Αμαζονίου της Βολιβίας και της λεκάνης απορροής κατά μήκος των συνόρων, στην Βραζιλία.
Αυτή είναι η εκτίμηση του Marc Dourojeanni, ομότιμου καθηγητή της Γεωπονικής στο Εθνικό Πανεπιστήμιο στη Λίμα του Περού.
Η ανάλυσή του έρχεται σε αντίθεση με τις απόψεις των οικολόγων και των αρχών της Βολιβίας, οι οποίοι κατηγορούν τα υδροηλεκτρικά φραγμάτα Jirau και Santo Antonio που έχουν κατασκευαστεί πάνω στα σύνορα της Βραζιλίας για τις άνευ προηγουμένου πλημμύρες που μαστίζουν το βόρειο τμήμα της Βολιβίας ή της περιοχής Beni.
"Αυτό δεν είναι λογικό,"είπε ο Dourojeanni . Επικαλούμενος το νόμο της βαρύτητας και την τοπογραφία, τόνισε ότι σε αυτή την περίπτωση η Βραζιλία, θα υποστεί τις συνέπειες του τι συμβαίνει στη Βολιβία και όχι τον άλλο τρόπο γύρω - παρόλο που ο ίδιος δεν αρνήθηκε ότι τα φράγματα μπορεί να έχουν προκαλέσει πολλά άλλα προβλήματα.
Ο ποταμός της Μαδέρας (γνωστός ως Madera στη Βολιβία και το Περού) είναι ο μεγαλύτερος παραπόταμος του Αμαζονίου ποταμού, που λαμβάνει με τη σειρά του νερό από τέσσερα μεγάλα ποτάμια πάνω από 1.000 χιλιόμετρα σε μήκος.
Η λεκάνη απορροής του ποταμού Madeira καλύπτει πάνω από 900.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα - παρόμοια με την επιφάνεια της Βενεζουέλας και σχεδόν δύο φορές το μέγεθος της Ισπανίας.
Στη Βολιβία, η οποία περιέχει 80 % της λεκάνης, τα 2/3 του εδάφους δέχονται νερό που τρέχει στη Μαδέρα από περισσότερα από 250 ποτάμια, με τη μορφή ενός χωνιού που στραγγίζει τη Βραζιλία.
Σε ένα τέτοιο εντυπωσιακό τοπίο προστίθεται και η απότομη κλίση. Τρεις από τους μεγαλύτερους παραπόταμους του Μαδέρας - ο Beni, η Mamoré και η Madre de Dios, που υψώνεται στο Περού - αναδύονται στα βουνά των Άνδεων, στα 2.800 έως 5.500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, για να πέσουν σε λιγότερο από 500 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας στην Βολιβία σε δασώδεις πεδινές εκτάσεις.
Αυτές οι πλαγιές "καλύπτονταν από δάσος πριν από 1.000 χρόνια, αλλά τώρα είναι γυμνές," κυρίως λόγω των πυρκαγιών που των αγροτικών παρεμβάσεων, είπε ο Dourojeanni, γεωπόνος και μηχανικός των δασών που ήταν επικεφαλής του προγράμματος Inter-American Development Bank στη δεκαετία του 1990.
Το αποτέλεσμα: τεράστιες ροές του νερού που πλημμυρίζουν τα πεδινά της Βολιβίας πριν ακόμη φτάσουν στη Βραζιλία. Ένα μεγάλο μέρος των πεδινών περιοχών πλημμυρίζει ακόμη και σε περιόδους κανονικής βροχόπτωσης.
Φέτος, 60 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους και 68.000 οικογένειες εκτοπίστηκαν από τις πλημμύρες, σε μια επανάληψη παρόμοιων τραγωδιών που προκαλούνται λόγω των κλιματικών φαινομένων από το Ελ Νίνιο και Λα Niña πριν ακόμη κτιστούν τα φράγματα της Βραζιλίας.
Η αποψίλωση των δασών στις πλαγιές των Άνδεων μεταξύ 500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 3.800 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας είναι ένα τεράστιο πρόβλημα στη Βολιβία και το Περού. Αλλά δεν αντικατοπτρίζεται στις επίσημες στατιστικές, παραπονέθηκε Dourojeanni, ο οποίος είναι και ο ιδρυτής του Ιδρύματος '' Διατήρηση της Φύσης '' του Περού, Pronaturaleza .
Όταν το νερό δεν θα τρέχει σε εμπόδια καθώς ρέει προς τα κάτω, αυτό που συμβαίνει είναι "ένα τσουνάμι στη γη'', το οποίο παρατηρήθηκε κατά το πρώτο τρίμηνο του έτους πλημμυρίζοντας μεγάλες εκτάσεις της Βολιβίας και της Βραζιλίας στα σύνορα της Ροντόνια.
Τα σπίτια περισσότερων από 5.000 βραζιλιάνικων οικογενειών πλημμύρισαν όταν ο ποταμός Μαδέρα ξεχείλισε κυρίως στο Πόρτο Βέλο, την πρωτεύουσα της Ροντόνια, μία κατάσταση που παρατηρήθηκε όταν τα δύο φράγματα είχαν ολοκληρωθεί.
Ο BR-364 είναι ένας δρόμος που διασχίζει το τροπικό δάσος και πλέον έχει γίνει σχεδόν αδιάβατος από τον Φεβρουάριο, απομονώνοντας το γειτονικό κράτος της Άκρας από την ξηρά , προκαλώντας ελλείψεις σε τρόφιμα και προμήθειες καυσίμων. Τα κρούσματα των ασθενειών όπως η χολέρα και η λεπτοσπείρωση προστέθηκαν στα υπάρχοντα προβλήματα.
Τα φράγματα έχουν κατηγορηθεί, στη Βραζιλία. Τα ομοσπονδιακά δικαστήρια διέταξαν τις τεχνικές εταιρείες που κατασκεύασαν τους υδροηλεκτρικούς σταθμούς να παρέχουν υποστήριξη στα θύματα των πλημμυρών, όπως και η κατάλληλη στέγαση, μεταξύ άλλων μέτρων.
Οι εταιρείες θα πρέπει επίσης να κάνουν νέες μελέτες σχετικά με τις επιπτώσεις των φραγμάτων, τα οποία υποτίθεται ότι είναι υπεύθυνα για τη υπερχείλιση των ποταμών.
Παρά το γεγονός ότι η ικανότητα των δύο υδροηλεκτρικών σταθμών αυξήθηκε πέρα από ότι είχε αρχικά προγραμματιστεί, δεν έχουν γίνει επικαιροποιημένες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων .
Οι εταιρείες και οι αρχές προσπαθούν να πείσουν τον θυμωμένο τοπικό πληθυσμό ότι οι πλημμύρες δεν επιδεινώνται από την ύπαρξη των δύο φραγμάτων, του οποίου οι δεξαμενές πρόσφατα γέμισαν.
Αυτές οι έντονες βροχοπτώσεις "συμβαίνουν μόνο κάθε 500 χρόνια", και με μια τόσο εκτεταμένη λεκάνη απορροής είναι φυσικό το γεγονός ότι κατακλύζουν τις πεδιάδες , όπως συνέβη και σε σχεδόν ολόκληρο το έδαφος της Βολιβίας, υποστήριξε ο Victor Paranhos, πρόεδρος της Energia Sustentável do Brasil ( το CSB), η κοινοπραξία που κατασκευάζει το φράγμα Jirau.
Το υψηλότερο επίπεδο του νερού που καταγράφηκε στο Πόρτο Βέλο από τη ροή του ποταμού Madeira το οποίο άρχισε να παρακολουθείται από το έτος 1967 ήταν 17.52 μέτρα το 1997, δήλωσε ο Francisco de Assis Barbosa, ο επικεφαλής της Γεωλογικής Υπηρεσίας της Βραζιλίας στην πολιτεία Ροντόνια.Αλλά ένα νέα ρεκόρ σημειώθηκε στα τέλη Μαρτίου: 19.68 μέτρα, σε μια μη αναμενόμενη χρονιά , σύμφωνα με την έκθεση του Barbosa.
Η εξαιρετικά έντονη βροχόπτωση στη λεκάνη του ποταμού Μαδέρα εξαιτίας μιας σοβαρής ξηρασίας σε άλλα μέρη της Βραζιλίας, προκάλεσε μια ενεργειακή κρίση και την έλλειψη νερού στο Σάο Πάολο.
Μια μάζα θερμού και ξηρού αέρα μεταφέρθηκε στην κεντρική-νότια Βραζιλία μεταξύ Δεκεμβρίου και Μαρτίου, μπλοκάροντας τους ανέμους να μεταφέρουν υγρασία από τη ζούγκλα του Αμαζονίου, το οποίο σήμαινε ότι η καθίζηση συγκεντρώθηκε στη Βολιβία και το Περού.
Οι εκδηλώσεις αυτές θα τείνουν να συμβαίνουν πιο συχνά, ως αποτέλεσμα της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με τους κλιματολόγους.
Η αποψίλωση των δασών επηρεάζει το κλίμα και επιδεινώνει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Μετατρέποντας ένα δάσος σε χορτολιβαδικές εκτάσεις πολλαπλασιάζεται η ποσότητα του νερού που τρέχει στα ποτάμια και αυξάνει τη διάβρωση του εδάφους σύμφωνα με μια μελέτη του 1989 του Εθνικού Ινστιτούτου για την έρευνα στον Αμαζόνιο (INPA) .Αυτό σημαίνει ότι το ήμισυ της βροχής που πέφτει στα λιβάδια πηγαίνει κατευθείαν στα ποτάμια, επιδεινώνοντας τις πλημμύρες και τις κατακρημνίσεις .
Όσο υψηλότερη είναι η βλάστηση και όσο βαθύτερες οι ρίζες, τόσο λιγότερο νερό τρέχει από τα ποτάμια, σύμφωνα με τις μετρήσεις σε ένα δήμο στην Ροντόνια.
Σύμφωνα με τον Dourojeanni η εκκαθάριση της γης για καλλιέργειες είναι χειρότερη από τη δημιουργία βοσκοτόπων διότι απογυμνώνει το έδαφος, εξαλείφοντας ακόμη και το χορτάρι που χρησιμοποιείται για τη διατροφή των ζώων, που διατηρεί τουλάχιστον λίγο νερό.
Αλλά η βόσκηση των ζώων συμπιέζει το έδαφος και αυξάνει την απορροή, δήλωσε ο Fearnside, ένας καθηγητής ο οποίος έχει ερευνήσει το τροπικό δάσος του Αμαζονίου στη Βραζιλία από το 1974.
Κατά την άποψή του, ''η αποψίλωση των δασών δεν έχει συμβάλει πολύ στην πλημμύρες στη Βολιβία, έως τώρα, επειδή τα περισσότερα από τα δάση εξακολουθούν να υφίστανται."
Ο υδρολόγος Jorge Molina στο Universidad Mayor de San Andrés, ένα πανεπιστήμιο στην Λα Παζ, λέει το ίδιο πράγμα.
Αλλά η Βολιβία είναι μεταξύ των 12 χωρών του κόσμου με τα υψηλότερα ποσοστά αποψίλωσης των δασών, λέει μια μελέτη από 15 ερευνητικά κέντρα που δημοσιεύθηκε από το περιοδικό Science, το Νοέμβριο του 2013.
Η χώρα έχασε λίγο κάτω από 30.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα δασικών εκτάσεων μεταξύ 2000 και 2012, σύμφωνα με μια ανάλυση δορυφορικών χαρτών.
Η εκτροφή ζώων, μια από τις σημαντικότερες κινητήριες δυνάμεις της αποψίλωσης των δασών, επεκτάθηκε κυρίως στο Beni, που συνορεύει με την Ροντόνια. Περίπου 290.000 βοοειδή πέθαναν τον Ιανουάριο και το Φεβρουάριο, σύμφωνα με την τοπική ομοσπονδία των κτηνοτρόφων.
Το πλεόνασμα του νερού απειλεί ακόμη και την αποτελεσματική λειτουργία των υδροηλεκτρικών σταθμών. Το φράγμα Santo Antonio αναγκάστηκε να κλείσει προσωρινά τον Φεβρουάριο.
Αυτό εξηγεί το ενδιαφέρον της Βραζιλίας για την κατασκευή πρόσθετων φραγμάτων ανάντη, "περισσότερο για να ρυθμίζει τη ροή του ποταμού της Μαδέρας απ' ότι για την ενέργεια", δήλωσε ο Dourojeanni.
Εκτός από το προβλεπόμενο φράγμα στα σύνορα Βραζιλίας-Βολιβίας, και το φράγμα Cachuela Esperanza στα πεδινά Beni, τα σχέδια περιλαμβάνουν μια υδροηλεκτρική μονάδα στο Περού, στον απομακρυσμένο ποταμού Inambari , ένα παραπόταμο του ποταμού Madre de Dios, είπε.
Αλλά τα σχέδια για το φράγμα Inambari και άλλα τέσσερα υδροηλεκτρικά εργοστάσια στο Περού, που θα κατασκευαστούν από βραζιλιάνικες εταιρείες , ανεστάλησαν το 2011, ως αποτέλεσμα των διαδηλώσεων.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το ipsnews.net
RSS Feed
