Η Αυστραλία είναι μια ήπειρος των άκρων, και οι ερευνητές διαπιστώνουν ότι κάποια οικοσυστήματα είναι καλύτερα εξοπλισμένα από ό, τι άλλα σε ότι αφορά τις ακραίες κλιματολογικές διαφορές της χώρας.
Η ζωή των φυτών στην Αυστραλία-στη πιο ξηρή ήπειρο στη Γη-ανταποκρίνεται με πολύπλοκους τρόπους σε ακραίες ξηρές και υγρές περιόδους της ηπείρου.
Τα πρώτα 15 χρόνια του 21ου αιώνα, οι ξηρασίες έχουν ρημάξει σχεδόν κάθε περιοχή του πλανήτη. Η ξηρότερη κατοικήσιμη ήπειρος της Γης, ​​η Αυστραλία είναι ιδιαίτερα ευάλωτη. Η ξηρασία που έπληξε το νοτιοανατολικό τμήμα  της χώρας, όπου συγκεντρώνεται το μεγαλύτερο μέρος του αυστραλιανού πληθυσμού, το 2001-2009, ήταν η χειρότερη που έχει καταγραφεί εκεί σε έναν αιώνα. Η περίοδος ξηρασίας έληξε το 2010, όταν το φαινόμενο La Niña μετά από μια από εντυπωσιακή περίοδο μπήκε πάλι στο αρχείο. Σε μια χώρα των άκρων, η μεταβολή αυτή δεν είναι ασυνήθιστη. Τα κλιματικά μοντέλα απεικονίζουν ένα μέλλον με αύξηση των βροχοπτώσεων, διαρκή μεταβλητότητα και ακόμα πιο συχνές και σοβαρές ξηρασίες, αλλά η απάντηση της βλάστησης στο κλίμα είναι πολύπλοκη και σε μεγάλο βαθμό αρκετά μελετημένη.
Τελευταία, ερευνητές παρουσίασαν τα ευρήματά τους σχετικά με το πώς η ζωή των φυτών τα καταφέρνει σε αυτό το μοναδικό περιβάλλον.
Η απάντηση σε ακραία καιρικά φαινόμενα μπορεί να κυμανθεί σε όλα τα οικοσυστήματα ή ακόμη και εντός των οικοσυστημάτων σε όλη την σεζόν. Η ξηρασία σχεδόν πάντα επηρεάζει αρνητικά τα οικοσυστήματα, αλλά το μέγεθος ποικίλλει σημαντικά. Για παράδειγμα, σε λιβάδια στις κεντρικές Ηνωμένες Πολιτείες, η ευαισθησία στην ξηρασία έχει βρεθεί να διαφέρει ακόμη περισσότερο. Οι συγγραφείς προσπάθησαν να συμπληρώσουν μερικά από τα κενά στις γνώσεις μας στη νοτιοανατολική Αυστραλία και να παρέχουν πληροφορίες σχετικά με την ευαισθησία των φυτών, ή ανθεκτικότητα, στην ξηρασία.
Οι ερευνητές εξέτασαν περίπου 15 χρόνια τα δεδομένα που συλλέγονται από το ερευνητικό κέντρο της NASA -Land Distributed Active Archive  για τους τύπους κάλυψης γης, συμπεριλαμβανομένων των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, βοσκοτόπων, για τα δάση, τα λιβάδια στα υψώματα, στα ανοικτά και κλειστά δάση και τις θαμνώδεις εκτάσεις. Συνέκριναν τα δεδομένα του Spectroradiometer (MODIS)με τον δείκτη βλάστησης , ο οποίος χρησιμοποιείται για να αποτυπώσει την κατάσταση της βλάστησης, με τα δεδομένα της βροχής και της θερμοκρασίας, καθώς και τους δείκτες ξηρασίας. Εξέτασαν επίσης κατά την έναρξη, την κορύφωση, το τέλος, και την διάρκεια των καλλιεργητικών περιόδων για να αξιολογηθεί η επίδραση της ξηρασίας για τον κύκλο ζωής των φυτών, ή φαινολογία όπως αποκαλείται από τους επιστήμονες.
Η μελέτη αποκάλυψε ότι η ξηρασία και οι υγροί κύκλοι της Αυστραλίας στις αρχές του 21ου αιώνα έχουν αλλάξει δραστικά την δραστηριότητα της βλάστησης. Κατά τη διάρκεια των ξηρών ετών, οι θαμνώδεις εκτάσεις, τα λιβάδια, και οι καλλιεργήσιμες εκτάσεις σιταριού όλα εμφάνισαν κάμψη. Η ξηρασία μειώνεται επίσης κατά τις καλλιεργητικές περιόδους στην ακακία, στις θαμνώδεις εκτάσεις, στα λιβάδια των υψιπέδων, και καλλιεργήσιμων εκτάσεων σιταριού εξαλείφοντας εντελώς την καλλιεργητική περίοδο στις πιο ξηρές χρονιές. Αλλά όταν το φαινόμενο La Niña άρχισε να υποχωρεί, η χώρα γνώρισε ένα άλμα στην παραγωγικότητα της βλάστησης, με θαμνώδεις εκτάσεις να βιώνουν τη μεγαλύτερη ώθηση. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι το υγρό σκληρόφυλλο δάσος ,οι δασικές εκτάσεις και τα βοσκοτόπια ήταν σχετικά ανθεκτικά στην ξηρασία.
Οι μειώσεις της παραγωγικότητας της βλάστησης ήταν μεγαλύτερες σε καλλιεργήσιμες εκτάσεις, που δείχνει ότι οι μελλοντικές ξηρασίες θα έχουν πιθανότατα τις μεγαλύτερες επιπτώσεις στα γεωργικά συστήματα. Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι τα ημίξηρα οικοσυστήματα ήταν πιο ευάλωτα. Αν και η ευαισθησία ορισμένων οικοσυστημάτων είναι μια ανησυχία για ένα μέλλον όπου τα γεγονότα ξηρασίας γίνονται όλο και πιο συχνά, οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι η μελέτη αποκάλυψε επίσης ότι στις πιο σοβαρές ξηρές περιόδους, κάποια βλάστηση ήταν εντελώς αδρανής, αλλά όταν ευνοϊκότεροι λόγοι άρχισαν να επικρατούν , ακόμη και οι πιο πληγμένες περιοχές ανέκαμψαν.
Το Ελ Νίνιο είναι μετεωρολογικό φαινόμενο κατά το οποίο τα κεντρικά και ανατολικά νερά του Ειρηνικού Ωκεανού είναι θερμότερα σε σχέση με άλλες περιοχές. Συμβαίνει κάθε 2-8 χρόνια και διαρκεί για ένα χρόνο, εμφανίζεται εδώ και αιώνες κατά την περίοδο των Χριστουγέννων. Σε αυτό το φαινόμενο αποδίδονται τα ακραία καιρικά φαινόμενα κυρίως στις περιοχές γύρω από τον Ειρηνικό, όπως ξηρασίες, βροχοπτώσεις, πυρκαγιές και τροπικοί κυκλώνες.Είναι φαινόμενο ανάλογο του Ελ Νίνιο .Κατά τη διάρκεια μιας περιόδου της La Niña, η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας κατά μήκος του ισημερινού στον ανατολικό και κεντρικό Ειρηνικό Ωκεανό είναι χαμηλότερη από ό, τι κανονική κατά 3-5 ° C. Η La Niña συχνά, αν και όχι πάντα, ακολουθεί μια Ελ Νίνιο.
 
Γεωδίφης
​
Πηγές

1. Journal of Geophysical Research: Biogeosciences
2. Βικιπαίδεια

Μήπως ένα μυστικό εργαστήριο της κυβέρνησης  των ΗΠΑ προσπαθεί να δημιουργήσει πραγματικά γενετικές μεταλλάξεις και βιολογικά όπλα;
Το ίδιο το όνομα του νησιού φέρνει στο νου εικόνες από Ουέλς όπως παράξενα υβριδικά πλάσματα που σέρνονται το βράδυ στο πράσινο του νησιού. Δημοφιλείς αστικοί μύθοι μιλούν για σφάγια από άγνωστα θηρία που τα ξεβράζει η θάλασσα στις κοντινές παραλίες. Οι ένοπλοι φρουροί που κρατούν ασφαλή την εγκατάσταση φαίνεται να επιβεβαιώνουν ακριβώς τις φήμες που κυκλοφορούν για το νησί Plum . Λέγεται ότι κυβερνητική ερευνητική μονάδα από την ακτή της Νέας Υόρκης ιντριγκάρει τους κυνηγούς τεράτων, και οι συνωμοσιολόγοι βλέπουν τα πάντα περίεργα.
Όταν  το πτώμα ενός παράξενου τέρατος γνωστού ως "Montauk Monster"( ήταν απλά ένα ρακούν) ξεβράστηκε στην Montauk, Νέα Υόρκη το 2008, οι πρώτες εικασίες των μέσων ενημέρωσης ήταν ότι θα μπορούσε να ήταν ένα γενετικό πείραμα το οποίο με κάποιο τρόπο είχε διαφύγει από το νησί Plum. Ο κύριος υποστηρικτής της θεωρίας συνωμοσίας  , ο Jesse Ventura  σε τηλεοπτική εκπομπή είχε αναφερθεί σε κάποιο μυστικό βιολογικό όπλο από το ερευνητικό εργαστήριο, που όχι μόνο παράγει παράνομα βιολογικά όπλα, αλλά ότι αποτελεί επίσης μια άμεση απειλή για την περιοχή και ότι θα πρέπει άμεσα να αντιμετωπιστεί. Το Plum φαίνεται να έχει ό, τι χρειάζεται για να δικαιολογήσει τον σκεπτικισμό του κόσμου. Τι πραγματικά γίνεται στο Plum Island;Eίναι πραγματικά περίεργο που μεταλλαγμένα πλάσματα παράγονται εκεί;
Η ένωση του νησιού με τις ΗΠΑ πηγαίνει πίσω στο 18ο αιώνα, όταν ο Στρατηγός George Washington αναγνώρισε την στρατηγική σημασία του. Το νησί βρίσκεται ακριβώς στο στενό στόμιο του Long Island Sound, το οποίο περιέχει τα περισσότερα από τα σημαντικά λιμάνια του κράτους της Νέας Υόρκης. Χρησιμοποιήθηκε από τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο ως μια βάση πυροβολικού για την προστασία της Νέας Υόρκης από την εισβολή των πλοίων. Γεωγραφικά το νησί είναι εντυπωσιακό σε μεγάλο βαθμό επίπεδο, με λίγους χαμηλούς αμμόλοφους, με δασώδη λωρίδα με μήκος μικρότερο από 5 χιλιόμετρα, και περίπου 840 στρέμματα.
Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο πρακτικός συνδυασμός  της ασφαλούς απομόνωσης από την ακτή καθώς και η εύκολη πρόσβαση το είχε καταστήσει ελκυστικό για το Σώμα Χημικών του αμερικανικού στρατού, το οποίο σχεδίασε και άρχισε την κατασκευή μιας εγκατάστασης. Ωστόσο, τα σχέδια αυτά τελικά ακυρώθηκαν πριν από την κατασκευή, και τα νέα κτίρια πέρασαν το 1954 στο Υπουργείο Γεωργίας για τη μελέτη του αφθώδους πυρετού, και έτσι έγινε στο νησί το Κέντρο Νοσημάτων των Ζώων.
Ο αφθώδης πυρετός είναι μια ιδιαίτερα μεταδοτική ιογενής λοίμωξη που μπορεί να εξαπλωθεί πολύ γρήγορα σε όλους τους ζωικούς πληθυσμούς. Ζώα που έχουν προσβληθεί, κυρίως, τις περισσότερες φορές όπως τα βοοειδή και άλλα μπορεί εύκολα να τον μεταδώσουν. Είναι σπάνια θανατηφόρα ασθένεια, αλλά δεδομένου ότι αφορά ολόκληρους πληθυσμούς ζώων ακατάλληλους για κρέας ή παραγωγή γάλατος, μπορεί να δημιουργήσει γρήγορα μια τεράστια απειλή για την οικονομία και για τα τρόφιμα μιας ολόκληρης περιοχής ή ακόμη ενός έθνους. Οι επιδημίες πριν από καιρό παρατηρήθηκαν σε όλο τον κόσμο όπως  στη Βουλγαρία, την Ιαπωνία, την Κορέα, και το Ηνωμένο Βασίλειο, που προέβη στον μαζικό  αφανισμό εκατομμυρίων χοίρων και βοοειδών.
Ο αφθώδης πυρετός είναι ένας πραγματικός και άμεσος κίνδυνος για την ασφάλεια των Ηνωμένων Πολιτειών, το Υπουργείο Γεωργίας είχε καλό λόγο να δημιουργήσει την εγκατάσταση στο  Plum Island. Το έργο επικεντρώθηκε στην ανάπτυξη εμβολίων και θεραπειών για την ασθένεια, αλλά δεδομένου ότι θα μπορούσε επίσης να χρησιμοποιηθεί ως βιολογικό όπλο κατά την οικονομία ενός εχθρικού έθνους, ερευνητές στο νησί ασχολήθηκαν και με αυτό τον τομέα για ένα χρονικό διάστημα. Αλλά το 1969, ο Πρόεδρος Νίξον σταμάτησε όλη την μη-αμυντική έρευνα σχετικά με βιολογικά όπλα, και λίγο αργότερα, οι ΗΠΑ επικύρωσαν το Πρωτόκολλο της Γενεύης και τη Σύμβαση των Βιολογικών Όπλων, η οποία έθετε εκτός νόμου το βιολογικό πόλεμο. Ωστόσο, στο νησί δεν σταμάτησε η έρευνα  ενάντια στην ασθένεια.
Και όχι μόνο του αφθώδους πυρετού, αλλά όπως φαίνεται και για άλλες ασθένειες. Η αφρικανική πανώλη των χοίρων, η φυσαλιδώδης στοματίτιδα, η πανώλη των βοοειδών (γνωστή και ως πανώλη των βοοειδών) και άλλες ασθένειες που αποτελούν επίσης απειλές για την παραγωγή τροφίμων. Οι επιστήμονες που εργάζονται στο Plum Island (ως επί το πλείστον μικροβιολόγοι) προσπαθούν να αντιμετωπίσουν αυτές τις ασθένειες. Η ζωή μέσα στην εγκατάσταση είναι σαν κάτι από έργο επιστημονικής φαντασίας. Η όλη εγκατάσταση είναι φτιαγμένη, με τον αέρα να ρέει πάντα μέσα, έτσι ώστε οποιαδήποτε αερομεταφερόμενα μικρόβια να είναι αδύνατο να διαφύγουν. Στο κέντρο της εγκατάστασης, τα ζωντανά ζώα, είναι ακόμα σε χαμηλότερη πίεση, διατηρώντας τον αέρα να ρέει μακριά από τους επιστήμονες για την προστασία τους. Οι επιστήμονες χρησιμοποιούν πάντα  αποστειρωμένα ρούχα κά.
Έως την 9/11/2011, το Plum  είχε ισχυρές δυνάμεις ασφαλείας , καθώς υπήρχε πάντα  μία θεωρητική απειλή ότι μια εχθρική δύναμη θα μπορούσε να κλέψει τα παθογόνα και να μολύνει το ζωικό κεφάλαιο των ΗΠΑ. Έτσι, το 2003, το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας ανέλαβε τη διοίκηση του νησιού, ενώ το Τμήμα Γεωργίας εξακολουθεί να κάνει την έρευνα. Μια έκθεση κυκλοφόρησε αργότερα την ίδια χρονιά που περίγραφε πολλές ελλείψεις στον τομέα της ασφάλειας που πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Στο νησί το 2010 μπήκε πωλητήριο, λόγω της απόφασης του 2008 από το Υπουργείο Εσωτερικής Ασφάλειας για να προχωρήσει σε μια πιο ασφαλή τοποθεσία στο Κάνσας. Σύμφωνα με το Υπουργείο Γεωργίας, η τεχνολογία είναι πλέον σε προχωρημένο στάδιο, ώστε η μελέτη της νόσου του αφθώδους πυρετού μπορεί τώρα να συνεχιστεί με ασφάλεια στην ηπειρωτική χώρα.
Επιπλέον, οι εγγυήσεις στο Plum από ότι φαίνεται έχουν αποδειχθεί ανεπαρκείς στο παρελθόν. Δύο φορές, το 2004, αφθώδης πυρετός είχε απελευθερωθεί κατά λάθος μέσα στην περιοχή του βιολογικού. Σε ξεχωριστά επεισόδια βοοειδή και χοίροι βρέθηκαν να έχουν μολυνθεί ακόμα κι αν δεν θα έπρεπε να είναι.
Οι ισχυρισμοί της μυστικής έρευνας ή παράνομης ανάπτυξης βιολογικών όπλων δεν έχουν αποδειχθεί. Ένα μεγάλο μέρος του επιστημονικού προσωπικού προέρχεται από άλλα έθνη και πολύ λίγα από το Πανεπιστήμιο Yale και το Πανεπιστήμιο του Κονέκτικατ και θα ήταν πολύ δύσκολο να κρυφτεί κάτι σε ένα τέτοιο ανοικτό περιβάλλον.
Όμως οι αστικοί μύθοι συνεχίζουν να διαδίδονται. Ένας συγγραφέας, ο Michael Carroll, έγραψε ένα βιβλίο το 2004 που ονομάζεται «Εργαστήριο 257»: το οποίο υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, ότι  στο Plum δημιουργήθηκε η νόσος του Lyme, ακόμη και ότι προκάλεσε το 1975  το ξέσπασμα της. Ο Carroll ανέφερε επίσης ότι κρούσματα στην ηπειρωτική χώρα προκλήθηκαν από το Plum Island, περιλαμβανομένης και της  πανούκλας  της ολλανδικής πάπιας το 1967 και ο ιός του Δυτικού Νείλου το 1999. Παρά το γεγονός ότι οι ευφάνταστοι ισχυρισμοί του δεν λαμβάνονται σοβαρά υπόψη από τους ανθρώπους που ξέρουν καλύτερα , εξακολουθούν να υπάρχουν οι φήμες.
Λοιπόν, πώς ξέρουμε ότι είναι απλά φήμες; Οι δημοσιεύσεις από τους επιστήμονες που εργάζονται εκεί και στα πανεπιστήμια δίνουν μια αρκετά σαφή εικόνα του τι συμβαίνει στο Plum, αλλά αυτό δεν είναι απόδειξη ότι άλλες δραστηριότητες δεν συμβαίνουν επίσης στα κρυφά. Πολλές φορές, οι θεωρητικοί συνωμοσίας κατηγορούν την κυβέρνηση για παραπληροφόρηση. Ομοίως, οι απαιτήσεις για μυστικά γενετικά σχεδιασμένα πλάσματα που προέρχονται από το νησί βασίζονται αποκλειστικά σε φήμες. Γνωρίζουμε από την ιστορία ότι η έρευνά περιελάμβανε την ανάπτυξη βιολογικών όπλων πριν από το 1969, αλλά δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι αυτό συνεχίζεται και δεν υπήρξε ποτέ τίποτα που να υποδηλώνει ότι δημιουργήθηκε ένα τερατώδες υβρίδιο ζώου, ενώ φαίνεται ότι δεν υπήρχε ούτε λόγος για να το πράξουν.
Η κύρια πηγή που λέγεται Jesse Ventura σε τηλεοπτική εκπομπή του για το νησί με τον Kenneth King, συγγραφέα του βιβλίου «Τα μικρόβια αγρίεψαν», και ένας πρώην δάσκαλος επισημαίνουν ότι τα ατυχήματα, όπως αυτά που συνέβησαν στο Plum Island το 2002, συχνά συμβαίνουν σε τέτοια εργαστήρια σε όλη τη χώρα και σε όλο τον κόσμο. Φυσικά αυτό είναι αλήθεια, αλλά αυτό είναι ένα εντελώς διαφορετικό ζήτημα από ό, τι αν το Plum κρυφά αναπτύσσει παράνομα βιολογικά όπλα.
 
Γεωδίφης
​
Πηγές
1.Βιθκιπαίδεια
2. skeptoid.com