Η διαστημική αποστολή «Cassini» έριξε νέο φως στους θεαματικούς και μυστηριώδεις δακτύλιους του Κρόνου και κυρίως έφερε στο φως τα αλλεπάλληλα βίαια περιστατικά που λαμβάνουν χώρα συνεχώς σε αυτούς. Η φαινομενική γαλήνη στους δακτύλιους υποκρύπτει μια αδιάκοπη καταστροφή, σύμφωνα με τα τελευταία πορίσματα των επιστημόνων, που παρουσιάστηκαν στο περιοδικό “Science”. 
 Οι δακτύλιοι, οι οποίοι αποτελούνται κυρίως από παγωμένα θραύσματα σε τροχιά γύρω από τον Κρόνο, βομβαρδίζονται συνεχώς από γιγάντιους βράχους και μετεωρίτες, που συνεχώς σπάνε τα υλικά των δακτυλίων σε ολοένα μικρότερα θραύσματα. Παράλληλα, πανίσχυρες παλιρροϊκές δυνάμεις επιδρούν πάνω στα υλικά των δακτυλίων, εμποδίζοντας τα θραύσματα να συνενωθούν και να σχηματίσουν μεγαλύτερα σώματα, όπως δορυφόρους.
Από τότε που ο Γαλιλαίος πρώτος παρατήρησε τους δακτύλιους (τους οποίους είχε περάσει για «δίδυμα» φεγγάρια), αυτοί έχουν γοητεύσει την φαντασία των ανθρώπων.
Οι επιστήμονες που ανέλυσαν τον πλούτο των στοιχείων της ευρωπαιο-αμερικανικής αποστολής «Κασίνι» (που φέρει το όνομα ενός διάσημου ιταλού αστρονόμου), η οποία μελέτησε επί έξι χρόνια τους δακτύλιους, είναι πια σε θέση να γνωρίζουν ότι οι δακτύλιοι δεν αποτελούν ένα ήρεμο και στατικό σύνολο διαστημικών «σκουπιδιών», αλλά βρίσκονται σε μια άκρως δυναμική αλληλεπίδραση, με συνεχείς συγκρούσεις.
Ειδικά, ο εξωτερικός δακτύλιος (με την ονομασία F) βομβαρδίζεται συνεχώς με αντικείμενα σαν μπάλες κανονιού, τα οποία εμφανίζονται να έρχονται από το πουθενά και να εξαφανίζονται το ίδιο απότομα. Η ταχύτατη μεταβολή της σύνθεσης και του σχήματος αυτού του δακτυλίου αποτελεί τον κανόνα, σύμφωνα με τους ερευνητές.
«Είναι εντυπωσιακό να βλέπουμε τους δακτύλιους να αλλάζουν μπροστά στα μάτια μας, καθώς τους παρακολουθούμε», δήλωσε ο Τζεφ Κούτσι, του Κέντρου Ερευνών Ames της NASA, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ανάλυσης των δεδομένων του «Κασίνι».
Από τη Γη, με τηλεσκόπιο, φαίνονται μόνο λίγοι μεγάλοι δακτύλιοι, υπάρχουν όμως πολλοί περισσότεροι. Το 93% των δακτυλίων αποτελείται από νερό σε μορφή πάγου, γι’ αυτό άλλωστε αντανακλούν τόσο εύκολα το ηλιακό φως. Οι δακτύλιοι, παρά την υδάτινη σύνθεσή τους, έχουν μια κοκκινωπή απόχρωση, που προκαλείται από κάποια ουσία, που ακόμα δεν έχει εξακριβωθεί.

Εκτός από τους δακτύλιους, ο Κρόνος, που αποτελεί έναν «αέριο γίγαντα» αποτελούμενο κυρίως από υδρογόνο και ήλιο, έχει 62 δορυφόρους, εκ των οποίων 53 φέρουν επίσημη ονομασία. Ο μεγαλύτερος και πιο ενδιαφέρων είναι ο Τιτάν που μοιάζει με τη Γη, έχει υγρούς υδρογονάνθρακες και μελετάται από το μικρό σκάφος Huygens που έστειλε το «Κασίνι».

Το διαστημικό σκάφος «Κασίνι»χρειάστηκε επτά χρόνια για να φτάσει στο σύστημα του Κρόνου (ξεκίνησε από τη Γη το 1997 και έφτασε το 2004). Η NASA πρόσφατα ανακοίνωσε ότι η αποστολή του θα παραταθεί για άλλα επτά χρόνια και αναμένεται να ολοκληρωθεί με την πρόσκρουση του σκάφους πάνω στον Κρόνο.

Μεταξύ άλλων το «Κασίνι» έχει διπαιστώσει ότι κάθε λίγα χρόνια πάνω στον πλανήτη λαμβάνουν χώρα πολύ ισχυρές ηλεκτρικές καταιγίδες. Ακόμα μεγαλύτερες θύελλες στην περιοχή του ισημερινού κυκλώνουν τον Κρόνο κάθε 15 – 20 χρόνια.

Πηγή-Science

Ένα άγνωστης προέλευσης αντικείμενο έπεσε σε παραλία του Τελ Αβίβ και έχει προκαλέσει την απορία των κατοίκων. Εικάζεται ότι είναι ένα κομμάτι μετεωρίτη, καθώς δε έχει σταματήσει να φλέγεται και να βγάζει καπνούς. Η Ισραηλινή Αστυνομία διέρρευσε την εικόνα από την παραλία στην πόλη BatYam, όπου δεκάδες άνθρωποι συγκεντρώθηκαν για να δουν από κοντά το «εξωγήινο» επισκέπτη.
Ο μετεωρίτης είναι ένα ουράνιο σώμα που έλκεται από τη βαρύτητα της γης και πέφτει, χωρίς να διαλυθεί πλήρως, στην ατμόσφαιρα. Κατά την είσοδο στην ατμόσφαιρα θερμαίνεται λογω τριβής και αναφλέγεται, πράγμα που προκαλεί την χαρακτηριστική μορφή ενός μετεωρίτη. Για να επιβιώσει ένας μετεωρίτης από την τριβή με την ατμόσφαιρα της γης θα πρέπει να είναι σχετικά μεγάλου μεγέθους. Έτσι η ατμόσφαιρα προστατεύει τον πλανήτη και τα περιστατικά προσκρούσεων είναι σχετικά σπάνια.
Αρκετές φορές κατά το απώτερο παρελθόν ιδιαίτερα μεγάλοι μετεωρίτες έχουν φτάσει στην επιφάνεια της γης και έχουν προκαλέσει μεγάλες εκρήξεις. Ο μεγαλύτερος κρατήρας από ένα τέτοιο γεγονός είναι στο Βρέντεφορτ, στη Νότια Αφρική, με διάμετρο σχεδόν 300 χλμ, που πιθανολογείται ότι δημιουργήθηκε κατά την πρόσκρουση μετεωρίτη διαμέτρου 10 χλμ.

Δείτε το βίντεο…

Περισσότερα από 24 εκατομμύρια άνθρωποι στερούνται πόσιμου νερού στη νοτιοδυτική Κίνα εξαιτίας της ξηρασίας, ανακοίνωσε η κινεζική κυβέρνηση.
 Σήμερα 24,25 εκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, τα 20 εκατομμύρια στη νοτιο-δυτική Κίνα, ανακοίνωσε κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο υφυπουργός Υδάτινων Πόρων Λιού Νινγκ.
Η ξηρασία που πλήττει της επαρχίες Γιουνάν, Γκουιτζού, Σιτσουάν και την περιοχή του Γκουανγκσί, καθώς και τη μητρόπολη Τσονγκτσίνγκ είναι η χειρότερη των τελευταίων ετών.
Σύμφωνα με τον Λιου Νινγκ, η κατάσταση δεν αναμένεται να βελτιωθεί πριν από την εποχή των βροχών που αρχίζει στις 20 Μαΐου. Άμεσα, οι αρχές έχουν αποδεσμεύσει 6,3 δισεκατομμύρια γιουάν (684 εκατομμύρια ευρώ) για τον εφοδιασμό του πληθυσμού με πόσιμο νερό και την πραγματοποίηση εργασιών συντήρησης, αλλά μακροπρόθεσμα προγραμματίζουν την πραγματοποίηση έργων για τη διατήρηση του νερού, μέσω της κατασκευής αποταμιευτήρων.
Ο κινέζος υφυπουργός διευκρίνισε ότι η σημερινή ξηρασία δεν πρόκειται να έχει επιπτώσεις στη συγκομιδή δημητριακών, καθώς οι καλλιέργειες της νοτιο-δυτικής Κίνας δεν αντιπροσωπεύουν παρά το 16% του συνόλου των καλλιεργειών δημητριακών.
Η ξηρασία πλήττει επίσης τις γειτονικές χώρες που διαρρέονται από τον ποταμό Μεκόνγκ, το Λάος και την Καμπότζη.

Δείτε βίντεο

Αυξάνονται οι φόβοι για περιβαλλοντική καταστροφή στον Κόλπο του Μεξικού, καθώς οι προσπάθειες για τον καθαρισμό πετρελαιοκηλίδας που δημιουργείται από τη διαρροή του κοιτάσματος πετρελαίου έχουν διακοπεί εξαιτίας των κακών καιρικών συνθηκών, μία εβδομάδα μετά την έκρηξη και τη βύθιση της πλατφόρμας που είχε μισθώσει η BP.
Έντεκα εργαζόμενοι εξακολουθούν να αγνοούνται και πιστεύεται ότι είναι νεκροί, ενώ οι έρευνες για τον εντοπισμό τους έχουν επίσης διακοπεί. Περισσότεροι από 100 έχουν σωθεί. Η πλατφόρμα Deepwater Horizon καιγόταν για 36 ώρες πριν βυθιστεί την Πέμπτη. Χίλια βαρέλια πετρελαίου διαρρέουν κάθε μέρα στη θάλασσα από το υποθαλάσσιο κοίτασμα και υπάρχει σοβαρός κίνδυνος ρύπανσης των ακτών, των νησιών και των υδροβιότοπων της περιοχής.Οι κακές καιρικές συνθήκες οδήγησαν στη διακοπή των εργασιών αποκαθαρισμού κατά τη διάρκεια του σαββατοκύριακου, επιτρέποντας τη δημιουργία πετρελαιοκηλίδας έκτασης 1.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων.
Η εταιρεία BP πρόκειται να ενεργοποιήσει υποβρύχιο ρομπότ για να θέσει σε λειτουργία ένα πολύπλοκο σύστημα βαλβίδων και σωληνώσεων που θα έχει ως προορισμό να σφραγίσει το πηγάδι του πετρελαϊκού κοιτάσματος. Ωστόσο, ο επικεφαλής των επιχειρήσεων της BP Νταγκ Σατλς δήλωσε ότι πρόκειται για μία εξαιρετικά περίπλοκη επιχείρηση και είναι πιθανόν να μην επιτύχει.
Εναλλακτικά, η εταιρεία έχει αναπτύξει σκάφη καθαρισμού και αεροσκάφη για τον ψεκασμό της θαλάσσιας περιοχής με διαλυτικό υγρό.Προς το παρόν, οι καιρικές συνθήκες κρατούν την πετρελαιοκηλίδα μακριά από την ακτογραμμή και οι αρχές ελπίζουν ότι τα κύματα θα αποσυνθέσουν το αργό πετρέλαιο, επιτρέποντας του να βαρύνει και να κατακαθίσει στον πυθμένα του ωκεανού.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ, Reuters

Συμπληρώθηκαν 20 χρόνια από την τοποθέτηση του περίφημου τηλεσκοπίου στο Διάστημα, το οποίο μέχρι σήμερα μας έστειλε 600.000 φωτογραφίες 30.000 περίπου αστρονομικών αντικειμένων. Τα αστρονομικά δεδομένα που έχει συλλέξει έως τώρα το Hubble αγγίζουν τα 40 terabytes και έχουν χρησιμοποιηθεί για τη συγγραφή περισσότερων από 7.500 επιστημονικών εργασιών.
 Ονομάστηκε προς τιμήν του αστρονόμου EdwinHubble (1889-1953), το διαστημικό τηλεσκόπιο ευθύς εξαρχής είχε ως κύριο στόχο να επεκτείνει στο έπακρον την έρευνα που είχε αρχίσει ο μεγάλος αυτός αστρονόμος στη δεκαετία του 1920. Συνολικού κόστους 3 δισ. δολαρίων, αποτελεί για τους αστρονόμους μια αναντικατάστατη ευκαιρία να δώσουν απαντήσεις σε βασικά ερωτήματα για την προέλευση και την εξέλιξη του Σύμπαντος, ενώ στα 20 χρόνια της λειτουργίας του έχει κεντρίσει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό των αστρονόμων και αστροφυσικών ολόκληρου του κόσμου γιατί έχει αποδείξει την ικανότητά του να διακρίνει ουράνια αντικείμενα σε απόσταση δέκα φορές πιο μακριά απ' ό,τι βλέπαμε μέχρι το 1990.
Το Hubble αποτελεί συνεργασία μεταξύ της NASA και της ESA, του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος, από τα πρώτα στάδια της ζωής του. Σε ύψος 600 χιλιομέτρων το διαστημικό τηλεσκόπιο περιφέρεται γύρω από τη Γη με ταχύτητα 27.200 χιλιομέτρων την ώρα, συμπληρώνοντας έτσι μια πλήρη περιφορά της Γης σε 96 λεπτά. Το τεχνολογικό αυτό θαύμα είναι ένα πλήρες αστεροσκοπείο πάνω από την ενοχλητική ατμόσφαιρα της Γης, η οποία εμποδίζει τα επίγεια όργανά μας να δια­περάσουν τα περισσότερα μυστικά του Σύμπαντος. Έχει μήκος 13,2 μέτρα και μέγιστη διάμετρο 4,2 μέτρα, ενώ το συνολικό του βάρος φτάνει περίπου τους 12 τόνους και για την ακρίβεια τα 11.864 κιλά. Το Hubble είναι μία από τις πιο πολύπλοκες τεχνολογικά κατασκευές που φτιάχτηκαν ποτέ. Διαθέτει πάνω από 3.000 αισθητήρες που καταγράφουν συνεχώς διάφορες παραμέτρους, όπως τη θερμοκρασία και το ρεύμα, ώστε οι τεχνικοί εδάφους να έχουν μια πλήρη εικόνα για όλα όσα συμβαίνουν εκεί πάνω.
Στην καρδιά αυτού του συμπλέγματος βρίσκεται το κύριο κάτοπτρό του με διάμετρο 2 μέτρα και 40 εκατοστά. Παρά το σχετικά μέτριας διαμέτρου κάτοπτρο που διαθέτει, συλλέγει περισσότερο φως από επίγεια τηλεσκόπια με 10 ή 20 φορές μεγαλύτερη διάμετρο. Πρόκειται για τον πιο λείο καθρέφτη που έχει κατασκευαστεί ποτέ. Η κατασκευή του απαίτησε 4.000.000 ανθρωποώρες.Η επίστρωση αλουμινίου που καλύπτει τις επιφάνειες των κατόπτρων του διαστημικού τηλεσκοπίου Hubble είναι 1.200 φορές λεπτότερη από μια ανθρώπινη τρίχα, ενώ η διακριτική του ικανότητα είναι τόσο μεγάλη ώστε μπορεί να διακρίνει μια πυγολαμπίδα σε απόσταση 16.000 χιλιομέτρων.
Το κύριο αυτό κάτοπτρο συλλέγει το αστρικό φως και το κατευθύνει σ' ένα μικρότερο κάτοπτρο, το οποίο εστιάζει τη φωτεινή δέσμη προς τα διάφορα επιστημονικά όργανα που το φωτογραφίζουν και το αναλύουν. Ένα άλλο από τα βασικά πακέτα οργάνων του διαστημικού τηλεσκοπίου είναι το σύμπλεγμα τριών αισθητήρων που συγκρατούν και κατευθύνουν επακριβώς τη σκόπευση του τηλεσκοπίου στο αντικείμενο που μελετάει. Γιατί η σταθερότητα σκόπευσης που χρειάζεται το διαστημικό τηλεσκόπιο είναι πολύ μεγάλη.
Η ενέργεια του Hubble προέρχεται από ηλιακά στοιχεία στις πλευρές του, που μετατρέπουν το ηλιακό φως σε ηλεκτρικό ρεύμα. Γυροσκόπια, αστρικές κάμερες και τροχοί ανάδρασης κρατούν το Hubble σταθερό, στραμμένο στη σωστή κατεύθυνση, όχι πολύ κοντά στον Ήλιο, στη Σελήνη ή τη Γη, το φως των οποίων θα κατέστρεφε τα φωτοευαίσθητα όργανά του, και με ακρίβεια στοχευμένο προς το παρατηρούμενο αντικείμενο για ώρες κάθε φορά.
Για τους αστρονόμους όμως το πιο πολύτιμο στοιχείο του Hubble είναι τα επιστημονικά του όργανα. Τα διαφορετικά όργανα εξυπηρετούν διαφορετικούς σκοπούς: μερικά συλλέγουν εικόνες, ενώ άλλα αναλύουν το φως των άστρων και των γαλαξιών απλώνοντάς το σε ένα φάσμα σαν ουράνιο τόξο.Η προνομιούχος θέση του Hubble στο Διάστημα του επιτρέπει την παρατήρηση στο υπέρυθρο και το υπεριώδες φως, το οποίο δεν διαπερνά την ατμόσφαιρα για να φτάσει στα επίγεια τηλεσκόπια. Αυτές οι μορφές φωτός αποκαλύπτουν ιδιότητες των ουράνιων σωμάτων οι οποίες αλλιώς δεν θα γίνονταν αντιληπτές.

Δείτε σχετικό βίντεο

Στον ιδιωτικό τομέα θα πέσει το μεγαλύτερο βάρος για την ανοικοδόμηση της χώρας. Ανακούφιση ήταν η αρχική αντίδραση στη Χιλή σε αυτό που έδειχνε «σχετικά μικρής έκτασης ζημιές» με δεδομένο το μέγεθος του σεισμού, ο οποίος έπληξε το κεντρικό και το νότιο τμήμα της χώρας, τις πρώτες πρωινές ώρες του Σαββάτου 27 Φεβρουαρίου. Η εικόνα αυτή όμως άλλαξε γρήγορα και η ανακούφιση έδωσε τη θέση της στην απογοήτευση, καθώς αναδεικνυόταν το πραγματικό μέγεθος της καταστροφής. Μέχρι πρόσφατα ο αριθμός των επιβεβαιωμένων νεκρών άγγιξε τους 500. Και πάλι ο αριθμός των νεκρών είναι σχετικά μικρός, δεδομένου του μεγέθους του σεισμού που ήταν 8,8 της κλίμακας Ρίχτερ.
Ο σεισμός έγινε αισθητός σε όλη τη χώρα, ωστόσο έξι περιοχές ήταν αυτές που επλήγησαν περισσότερο, από την πρωτεύουσα Σαντιάγο και το κοντινό λιμάνι του Βαλπαραΐσο μέχρι την πόλη Τεμούκο στην περιοχή Αραουκανία, στο νότιο τμήμα της Χιλής. Στις περιοχές αυτές ζει το 60% των 17 εκατομμυρίων Χιλιανών που αντιπροσωπεύουν το 70% του ΑΕΠ. Από τον σεισμό καταστράφηκαν περίπου 1,5 εκατ. σπίτια και τουλάχιστον το 1/3 από αυτά πρέπει να κατεδαφιστούν. Οι περισσότεροι θάνατοι ωστόσο δεν οφείλονται στον σεισμό, αλλά στο παλιρροϊκό κύμα που ακολούθησε και το οποίο ισοπέδωσε παράκτιες κωμοπόλεις και ψαροχώρια.
Η Χιλή έχει αναπτύξει έναν αποτελεσματικό μηχανισμό αντιμετώπισης καταστροφών για να αντιμετωπίσει αυτό που η πρόεδρος Μπατσελέτ περιέγραψε ως «την ιστορία της Χιλής που είναι γεμάτη με φυσικές καταστροφές». Ωστόσο, πλήθη που λεηλατούσαν την πόλη Κονστιτουσιόν αλλά και άλλες σεισμόπληκτες περιοχές, αμαύρωσαν την εικόνα της χώρας που αναλαμβάνει δράση για να ανακουφίσει τους πολίτες της που δοκιμάζονται. Παρότι ορισμένοι απελπισμένοι λεηλατούσαν αναζητώντας απεγνωσμένα τροφή και νερό, άλλοι λεηλατούσαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους.
Ο σεισμός έπληξε την οικονομία της Χιλής ακριβώς την περίοδο που άρχιζε να ανακάμπτει μετά από ύφεση της τάξεως του 0,9%, το 2009. Οι συνέπειες του σεισμού θα επηρεάσουν τις εξαγωγές, οι οποίες αποτελούν την κινητήριο δύναμη της ανάπτυξης. Ο χαλκός, το σημαντικότερο εξαγώγιμο προϊόν της Χιλής, παράγεται κυρίως στο βόρειο τμήμα της χώρας, το οποίο δεν επλήγη από τον σεισμό. Οι καταστροφές ωστόσο των λιμανιών, στο νότιο τμήμα της Χιλής, θα εμποδίσουν τις εξαγωγές δασικών προϊόντων όπως ο πολτός ξύλου, ενώ στις εξαγωγές των φρούτων, που βρίσκονται στην κορύφωσή τους, καθώς είναι η εποχή του θερισμού στο νότιο ημισφαίριο, θα υπάρξουν καθυστερήσεις εξαιτίας των καταστροφών στο οδικό δίκτυο της κεντρικής Χιλής. Παρά τον αντίκτυπο του σεισμού στην ανάπτυξη της Χιλής, κατά το πρώτο και ενδεχομένως το δεύτερο τρίμηνο του έτους, ίσως μεσοπρόθεσμα ο σεισμός να αποτελέσει αφορμή για τόνωση της οικονομίας, καθώς η κυβέρνηση θα προβεί σε γενναίες δαπάνες για να αποκαταστήσει τις ζημιές. Αυτά είναι ευχάριστα νέα για τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο της χώρας, Σεμπαστιάν Πινιέρα, ο οποίος εξελέγη με την υπόσχεση και τη φιλοδοξία να γνωρίσει η οικονομία της Χιλής ρυθμό ανάπτυξης 6% κατά τη διάρκεια της τετραετούς θητείας του.
Έως ότου καταγραφούν πλήρως όλες οι ζημιές από τον σεισμό, είναι δύσκολο να εκτιμηθεί το κόστος της ανοικοδόμησης της χώρας. Ωστόσο ο κ. Πινιέρα, ο οποίος θεωρεί τις ιδιωτικές επενδύσεις ως τις σημαντικότερες παραμέτρους της ανάπτυξης, δήλωσε ότι η κυβέρνησή του δεν θα σηκώσει αποκλειστικά το βάρος της ανοικοδόμησης. Τόνισε ότι περιμένει από τις επιχειρήσεις της Χιλής να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην ανοικοδόμηση μέσω του σχεδίου «Ανύψωση της Χιλής», το οποίο παρουσίασε την επομένη του σεισμού.
Τουλάχιστον 3 χρόνια θα διαρκέσει η ανοικοδόμηση στη Χιλή μετά την καταστροφή που υπέστη από τον σεισμό και το τσουνάμι που ακολούθησε. H χώρα έχει ανάγκη διεθνούς βοήθειας. Η Χιλή, που θεωρείτο πρότυπο πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας μετά το 1990, θα χρειαστεί να δανειστεί κεφάλαια από διεθνείς χρηματοπιστωτικούς οίκους για να χρηματοδοτήσει την ανοικοδόμηση. Η Χιλή έχει πόρους για συγκεκριμένες δράσεις, όμως θα πρέπει να απευθυνθεί στην Παγκόσμια Τράπεζα και σε άλλους Οργανισμούς. Υπάρχουν αγροτικές περιοχές όπου τα πάντα έχουν καταρρεύσει, όπου οι υποδομές έχουν διαλυθεί. Χιλιάδες Χιλιανοί έχουν χάσει όχι μόνον τους αγαπημένους τους αλλά και τα σπίτια και τα υπάρχοντά τους, ενώ ορισμένες επιχειρήσεις έχουν υποστεί σημαντικές ζημιές.

The Economist

Πρόκειται για μια ρωγμή μήκους 1.300 km που διατρέχει την κεντρική Καλιφόρνια και είναι η αιτία πολλών μεγάλων σεισμών. Το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα βρίσκεται εκεί όπου δύο μεγάλες πλάκες της Γης κινούνται παράλληλα η μία με την άλλη(πλάκα Ειρηνικού &πλάκα Β.Αμερικής)
Σε αυτή την περιοχή θεωρούν οι επιστήμονες «Πολύ υψηλό» και τον κίνδυνο ενός σεισμού μεγαλύτερου των 7 Ρίχτερ, μέχρι το έτος 2030. Το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα, στην Καλιφόρνια, περνά από κατοικημένες περιοχές όπως  το Σαν Φρανσίσκο και το Λος Άντζελες, και παραμένει «μπλοκαρισμένο» από το 1957. To έδαφος της Γης θεωρείται από τους περισσότερους ανθρώπους πολύ σταθερό. Μια αντίληψη που μολονότι είναι βαθιά ριζωμένη μέσα μας κλονίζεται σημαντικά σε βίαιες αναταράξεις του, όπως για παράδειγμα οι σεισμοί, οι ηφαιστειακές εκρήξεις ή οι κατολισθήσεις. Μόνο όταν συμβούν τέτοιου είδους ασυνήθιστα παροξυσμικά φαινόμενα, τότε στρέφεται και το δημόσιο ενδιαφέρον στις δυναμικές διεργασίες του γήινου φλοιού. Οι μικρότερες κινήσεις του γήινου φλοιού περνούν από το σύνολο απαρατήρητες, μπορεί όμως να αποδειχθούν πολλές φορές εξίσου οικονομικά επιζήμιες. Για παράδειγμα η ολίσθηση ρήγματος, ο ερπυσμός, η ανύψωση και η καταβύθιση μπορούν ανά πάσα στιγμή να καταστρέψουν ολόκληρες πόλεις .
Ο τελευταίος μεγάλος σεισμός που έδωσε το ρήγμα ήταν το 1906 όταν καταστράφηκε ολοσχερώς το San Francisco. Ήταν ο σεισμός που γέννησε την τεκτονική γεωλογία έναν κλάδο που ασχολείται αποκλειστικά με τις επιφανειακές μετατοπίσεις- παραμορφώσεις που υφίσταται ο φλοιός από την δράση των ρηγμάτων. Μέχρι περίπου τη δεκαετία του 1960, η μελέτη των σεισμικών ρηγμάτων ήταν έξω από τα ενδιαφέροντα της συντριπτικής πλειονότητας των γεωλόγων και σεισμολόγων.
Οι επιστήμονες τελευταία έχουν αποκαλύψει ότι το ρήγμα του Αγίου Ανδρέα που υπάρχει στην περιοχή της Καλιφόρνια εισέρχεται σε μια νέα περίοδο σεισμικής έξαρσης και σε αυτό το συμπέρασμα κατέληξαν μετά από μελέτη όλων των πληροφοριών που έχουν συλλεχθεί για το συγκεκριμένο ρήγμα τα τελευταία 18 χρόνια.

Δείτε βίντεο σχετικό με το θέμα 

Τα άτομα που επισκέπτονται το Dallol, στην Αιθιοπία σίγουρα δεν το κάνουν για το κλίμα του: Εδώ και καιρό μια πόλη-φάντασμα κατέχει το ρεκόρ για το πιο καυτό κατοικημένο μέρος του πλανήτη, με μια μέση θερμοκρασία όλο το έτος με 35 βαθμούς Κελσίου. Η καθημερινή θερμότητα στην περιοχή, γνωστή ως βύθισμα του Danakil, ανεβαίνει περίπου στους 46 βαθμούς.
Ωστόσο, για όσους τολμηρούς επιθυμούν να επισκεφτούν αυτό το μέρος τους περιμένει, ένα  εκπληκτικό οπτικό θαύμα.Ομως την περιοχή αυτή δεν είναι εύκολο να την επισκεφτεί κανείς.Οι επιστήμονες επισκέπτονται την περιοχή με Αιθιοπικά στρατιωτικά ελικόπτερα  αφού για να φθάσουν την Dallol από ξηράς  κρίνεται πολλές φορές εξαιρετικά επικίνδυνη αποστολή.
Το Dallol βρίσκεται στη βορειοανατολική Αιθιοπία κοντά στα επίμαχα σύνορα  με την Ερυθραία. Το γεγονός αυτό αλλά και μερικές φορές οι εχθρικές φυλές του Afar, καθιστούν την περιοχή κάπως ασταθή, ενώ πολλές ένοπλες επιθέσεις σημειώθηκαν σε τουριστικές αποστολές κατά τα τελευταία έτη, επηρεάζοντας την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.
Παρ'όλα αυτά, οι τουρίστες όλο και περισσότερο θέλουν να δουν τον  φυσικό πλούτο της περιοχής με το εκπληκτικό κίτρινο και κόκκινο χρώμα των υδροθερμικών κοιτασμάτων. Συνήθως οι τουριστικές επισκέψεις συνοδεύονται, από μικρές φάλαγγες οχημάτων με  ένοπλους φρουρούς που φέρνουν τους επισκέπτες στις πηγές.
Οι υδροθερμικές πηγές του Dallol εντοπίζονται κυρίως σε ένα μεγάλο ανάχωμα που έχει σχηματιστεί λόγω της πίεσης που ασκεί το μάγμα προς τα πάνω και σε τοπικό επίπεδο αφήνει τα κοιτάσματα από αλάτι. Ενώ θερμαίνεται ο λειωμένος βράχος, τα υπόγεια ύδατα μεταφέρουν διαλυμένα άλατα στην επιφάνεια όπου η θερμότητα του ήλιου απομακρύνει γρήγορα την υγρασία.Ετσι, αφήνουν πίσω τους αποθέσεις από  αλάτι σε αποχρώσεις του κίτρινου, κόκκινου, λευκού και πράσινου. Τα ποικίλα χρώματα του προέρχονται από τα άλατα καλίου που έχουν βαφεί με το θείο και τα ίχνη του τριχλωριούχου σιδήρου, το οξείδιο του σιδήρου, το σιδηρούχο χλώριο και το υδροξείδιο του σιδήρου. Οι πρόσφατες αποθέσεις είναι συνήθως σε σχεδόν λευκό χρώμα, ενώ οι παλαιότερες περιέχουν σκουριά  με αποτέλεσμα να έχουν πιο κοκκινωπό χρώμα που οφείλεται στη σταδιακή διαμόρφωση των οξειδίων του σιδήρου.
Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στις αποθέσεις μπορεί κανείς να δει συναρπαστικά μοντέλα υπό τη μορφή των κρυστάλλων αλατιού. Κοντά στην αρχή του περασμένου αιώνα, διάφοροι εξερευνητές ανακάλυψαν σημαντικές εμφανίσεις απο ποτάσα στο χώρο, το οποίο σήμερα χρησιμοποιείται για λίπασμα. Μια ιταλική εταιρεία δημιούργησε μια μικρή επιχείρηση εξόρυξης αλατιού στην πόλη.Επίσης, εξειδεικεύεται στο να φτιάχνει κτίρια με τοίχους κατασκευασμένους από μπλοκ αλάτι.

Πηγή-Discovery

Οι ερευνητές χρησιμοποιούν τις  ιστορίες γηγενών και το Google Maps για να βρουν τους νέους κρατήρες  μετεωριτών. Η μυθολογία των Αυστραλών Αβοριγίνων ξεκινάει με μία περίοδο που είναι γνωστή ως η «εποχή του ονείρου», πριν από την εμφάνιση της ανθρωπότητας.
Πολλές ιστορίες για την εποχή αυτή περιλαμβάνουν μύθους για αστέρια, θεούς και βράχους που έπεσαν από τον ουρανό. Μία νέα έρευνα στην ενδοχώρα της Αυστραλίας, με τη χρήση του Google Earth, δείχνει πως πολλοί από αυτούς τους μύθους έχουν τελικά κάποια ιστορική βάση.
Γράφοντας στο περιοδικό Archaeoastronomy and Meteoritics and Planetary Science, o Duane Hamacher, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Macquarie του Σύδνεϋ, περιγράφει πως η εξέταση των μύθων των Αβοριγίνων τον οδήγησαν να ανακαλύψει έναν άγνωστο κρατήρα, γύρω στα 130 χιλιόμετρα νότια της πόλης Άλις Σπρινγκς.
Στον μύθο, ένα αστέρι πέφτει στη Γη, στην περιοχή Πούκα, όπως την ονομάζει η φυλή των Αρρέρντε. Ο Hamacher εντόπισε την Πούκα μέσω των χαρτών της Google, και με σχετική βεβαιότητα, η εικόνα δείχνει έναν κρατήρα δυτικά του Άλις Σπρινγκς. Ένας άλλος μύθος των Αβοριγίνων κάνει λόγο για κάτι που έπεσε από τον ουρανό (αυτή τη φορά ένα γιγάντιο μωρό).Αναλύσεις του μαγνητικού πεδίου και της γεωλογίας της περιοχής Πούκα επιβεβαιώνουν πως πράγματι υπήρξε σύγκρουση μετεωρίτη.
Εντούτοις, η σύγκρουση έγινε πολύ πριν να εξελιχθούν οι άνθρωποι. Επομένως, πως θα μπορούσε να αποτελεί τμήμα της μυθολογίας των Αβοριγίνων; Ο Hamacher πιστεύει πως οι Αβοριγίνες υπήρξαν μάρτυρες αρκετών συγκρούσεων ώστε να μπορούν να αναγνωρίσουν με βεβαιότητα έναν κρατήρα και να συμπεράνουν ότι παλιότεροι, παρόμοιοι κρατήρες, είναι αποτέλεσμα ενός τέτοιου γεγονότος.

Archaeoastronomy and Meteoritics and Planetary Science

Εννέα νέους εξωπλανήτες ανακάλυψε διεθνής ομάδα αστρονόμων, μερικοί από τους οποίους κινούνται σε ανάποδη κατεύθυνση σε σχέση με την κίνηση του μητρικού άστρου τους, γύρω από το οποίο βρίσκονται σε τροχιά. Τα στοιχεία αυτά φαίνεται να ανατρέπουν την καθιερωμένη θεωρία για το πώς σχηματίστηκαν και πώς κινούνται οι πλανήτες γύρω από τα άστρα τους. Αντίθετα με τους πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος, που όλοι μιμούνται την κίνηση του ήλιου μας, δύο από τους νέους εξωπλανήτες κινούνται σε αντίθετη κατεύθυνση σε σχέση με την περιστροφή του άστρου τους. Οι ερευνητές, κάνοντας νέους υπολογισμούς, συνειδητοποίησαν για πρώτη φορά ότι και άλλοι εξωπλανήτες, που είχαν ήδη ανακαλυφθεί στο παρελθόν, κινούνται ανάποδα σε σχέση με το άστρο τους.
Μέχρι τώρα οι επιστήμονες πίστευαν ότι οι πλανήτες σχηματίζονται από ένα δίσκο σκόνης και αερίων που κινείται συμπαρασυρόμενο από ένα άστρο και, όταν το άστρο τελικά συμπυκνώνεται, ακολουθεί «κατά πόδας» και αναγκαστικά την φορά του άστρου-ήλιου του. Για «πραγματική βόμβα που έπεσε στο πεδίο των εξωπλανητών», έκανε λόγο ο αστρονόμος Αμορί Τριό του Αστεροσκοπείου της Γενεύης, ο οποίος ήταν επικεφαλής των ερευνητών.Η ανακάλυψη, που έγινε αρχικά με το γιγάντιο τηλεσκόπιο του Ευρωπαϊκού Νοτίου Παρατηρητηρίου στη Χιλή και η οποία ανατρέπει τη «συμβατική σοφία» γύρω από τη δημιουργία των πλανητών, παρουσιάστηκε για πρώτη φορά διεθνώς σε αστρονομικό συνέδριο στη Γλασκώβη της Σκωτίας, ενώ θα ακολουθήσουν λεπτομερείς ανακοινώσεις σε επιστημονικά περιοδικά.
Οι νέοι εξωπλανήτες περιφέρονται γύρω από διάφορα άστρα σε απόσταση μέχρι 1.000 ετών φωτός από τη ΓηS;, μέσα στο γαλαξία μας. Τα άστρα βρίσκονται σε διάφορους αστερισμούς: Πήγασος, Παρθένος, Ιχθείς, Ανδρομέδα (στο βόρειο ημισφαίριο) και Ηριδανός, Ύδρα, Φοίνιξ κ.α. (στο νότιο ημισφαίριο). Και οι εννέα εξωπλανήτες ανήκουν στην κατηγορία του «καυτού Δία», επειδή αποτελούν γιγάντιους αέριους πλανήτες, των οποίων η τροχιά (αντίθετα με τον αυθεντικό Δία του δικού μας ηλιακού συστήματος) βρίσκεται σε πολύ μικρή απόσταση από το άστρο-ήλιο τους, γιʼ αυτό η θερμοκρασία τους είναι τόσο μεγάλη. Από τότε που ανακαλύφθηκε ο πρώτος «καυτός Δίας», η προέλευση τέτοιων πλανητών αποτελεί ένα αίνιγμα. Επειδή πάντως είναι μεγάλοι και κοντά στο άστρο τους, είναι πιο εύκολο να εντοπιστούν από τη Γη, χάρη στη βαρυτική επίδραση που ασκούν στον ήλιο τους.
Σύμφωνα με μια θεωρία, οι «καυτοί Δίες» σχηματίσθηκαν μακριά από τα άστρα τους και στη συνέχεια η βαρυτική έλξη των άστρων τους τούς έφερε κοντά στα άστρα τους, γύρω από τα οποία πλέον περιφέρονται. Όμως αυτή η θεωρία δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί μερικοί τέτοιοι εξωπλανήτες, αλλά όχι όλοι, καταλήγουν να έχουν τροχιά με ανάποδη κατεύθυνση σε σχέση με το άστρο τους. 

 Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Τον τελευταίο καιρό είδαμε ότι οι ηφαιστειακές εκρήξεις  δεν συμβαδίζουν με τις καθημερινές μας ασχολίες. Εκτός όμως από να καθηλώνουν τα αεροπλάνα ,οι μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις μπορούν να έχουν μια ακραία επίδραση στο παγκόσμιο κλίμα με αποτέλεσμα τα επίπεδα της θάλασσας να χαμηλώνουν σε όλη την υδρόγειο, ενώ χρειάζονται χρόνια  για να επανέλθουν.
Όταν στο ηφαίστειο Πινατούμπο στις Φιλιππίνες έγινε έκρηξη το 1991, προκάλεσε έναν καταρράκτη κλιματικών γεγονότων, που ανάγκασε την παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας να μειωθεί κατά περίπου 6 χιλιοστά σε ένα χρόνο.  Η έκρηξη αποδέσμευσε τεράστια ποσά μικροσκοπικών σωματιδίων, τα οποία ονομάζονται αερολύματα, στην ατμόσφαιρα, σκεδάζοντας τις ακτίνες του ήλιου και οδηγώντας σε μια μείωση της θερμότητας που έφθανε στην επιφάνεια του πλανήτη. Κατά συνέπεια, οι θάλασσες ψύχθηκαν και έπαθαν συστολή.
Τα αερολύματα από μια έκρηξη διασκορπίζουν τις ακτίνες του ήλιου και ψύχουν τη γη.Το επίπεδο των ωκεανών από τότε έπεφτε κατά, περίπου, 0.5 χιλιοστά ετησίως κατά τη διάρκεια της επόμενης δεκαετίας ή και περισσότερο. Η θάλασσα έχει ανέβει με ένα μέσο ρυθμό 1.8 χιλιοστών ετησίως από το 1950, αλλά εάν κάποιος εξετάσει το μικρότερο χρονικό διάστημα από το 1993 ως το 2000, ο μέσος όρος είναι περισσότερος από 3.2 χιλιοστά ετησίως. Έτσι, η μισή περίπου από τη διαφορά μεταξύ αυτών των ρυθμών μπορεί να οφείλεται στη βαθμιαία άνοδο του ωκεανού μετά από την έκρηξη του Πινατούμπο. Το άλλο μισό αυτής της αύξησης αποδίδεται στην τήξη του πάγου και την αυξανόμενη ροή παγετώνων στους πόλους, καθώς και στην διαστολή της θάλασσας, καθώς αυτή θερμαίνεται από τις αυξανόμενες παγκόσμιες θερμοκρασίες.
Για σύγκριση, οι εμπειρογνώμονες έχουν προβλέψει ότι μια παγκόσμια αλλαγή της θερμοκρασίας κατά 2 έως 6 βαθμούς Κελσίου κατά τη διάρκεια των 100 επόμενων χρόνων, θα μπορούσε να προκαλέσει μια άνοδο της θαλάσσιας στάθμης κατά 25 εκατοστά, χάρις και στην διαστολή του νερού και στην τήξη των πάγων. Έτσι τα ηφαίστεια μπορεί να μην κάνουν τη μεγάλη διαφορά έναντι των αλλαγών που αναμένονται από την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας, λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Αλλά μπορούν να καθυστερήσουν την άνοδο της στάθμης των θαλασσών και να μπερδέψουν τα προηγούμενα ρεκόρ της αλλαγής της θαλάσσιας στάθμης.
Οι ερευνητές επέλεξαν να μελετήσουν την έκρηξη του Πινατούμπο λόγω του πλούτου των στοιχείων που υπάρχουν, αλλά και όσον αφορά το γεγονός των επιπέδων της θαλάσσιας στάθμης κατά τη διάρκεια των ετών που ακολούθησαν. Χρησιμοποιώντας ένα μοντέλο του κλίματος, μέτρησαν τα αποτελέσματα των αερολυμάτων που απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα, και την ακόλουθη συμπεριφορά των ωκεανών. Υπολογίζουν δε ότι τα αποτελέσματα της ψύξης διάρκεσαν για περίπου 18 μήνες μετά από την έκρηξη, και μετά οι θάλασσες άρχισαν για άλλη μια φορά να θερμαίνονται.
Οι επιστήμονες έμειναν έκπληκτοι αφού δεν είχαν συνειδητοποιήσει πόσο ισχυρή ήταν η ψύξη του ωκεανού που ακολουθούσε μια ηφαιστειακή έκρηξη. Η τεράστια ηφαιστειακή έκρηξη στο Πινατούμπο, ήταν μέρος μιας πλημμύρας μεγάλων εκρήξεων, που άρχισαν με την έκρηξη του 1963 στο Όρος Agung της Ινδονησίας. Η  παγκόσμια άνοδος στη θαλάσσια στάθμη κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου θα ήταν ακόμα περισσότερη αν δεν υπήρχαν αυτά τα γεγονότα, που κάνουν τη στάθμη να ανεβοκατεβαίνει. Οι συνεχείς εκρήξεις αντισταθμίζουν την επιτάχυνση της ανόδου της θαλάσσιας στάθμης, που αλλιώς θα τη βλέπαμε από τα αυξανόμενα αέρια του θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα.

Πηγή –Nature

Φωτογραφία-NG

Ο δρόμος του Yungas της Βολιβίας θεωρείται  ο πιό επικίνδυνος στον κόσμο για τους αυτοκινητιστές. Εάν άλλοι δρόμοι θα μπορούσαν να θεωρηθούν απροσπέλαστοι, αυτός είναι ο δρόμος όπου πράγματι κάποιος διακινδυνεύει σαφώς τη ζωή του. Δίκαια ονομάζεται ο «δρόμος του θανάτου». Βρίσκεται στις βολιβιανές Άνδεις, 70 χλμ από το Λα Παζ ( Coroico). Ένα μοιραίο ατύχημα συμβαίνει εκεί κάθε δύο φορές την εβδομάδα, ενώ 100-200 άνθρωποι χάνονται εκεί κάθε έτος. Το 1995 η Inter-American Development Bank χαρακτήρισε τη διαδρομή ως  τον παγκόσμιο πιό επικίνδυνο δρόμο.
Το κλίμα  της περιοχής είναι θερμό και υγρό, με άφθονες βροχοπτώσεις που μπορούν να φθάσουν τα 2500 χιλιοστά ανά έτος. Η μεγάλη υγρασία, η οποία προκαλείται από την εξάτμιση κατά τους χειμερινούς μήνες, παράγει ένα ομιχλώδες περιβάλλον κατά το μεγαλύτερο μέρος του έτους. Η περιοχή βρίσκεται από 400 μέχρι 3.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η διαδρομή διασχίζει τα δάση Yungas που είναι εξαιρετικά και πολύ διαφορετικά. Η έκταση, που διαμορφώνεται από τις κοιλάδες και τα ρεύματα των βουνών, δημιουργούν τοπία απότομα και  συμβάλλουν στην οικολογική ποικιλομορφία της περιοχής. Ένα σύνθετο μωσαϊκό απο βιότοπους παρουσιάζεται στην περιοχή. Πολλά από τα δάση είναι αειθαλή, και θεωρούνται ως αποτέλεσμα της δράσης των παγετώνων των τελευταίων 10.000 χρόνων.
Η ομίχλη και η άνοδος ατμών στην περιοχή, περιορίζουν την ορατότητα και αυτό δημιουργεί ακόμη περισσότερα προβλήματα στους οδηγούς. Μεταξύ της διαδρομής υπάρχουν συντρίμμια φορτηγών και αυτοκινήτων υπενθυμίζοντας στους περαστικούς το πόσο δύσκολο είναι να διασχίσεις αυτά τα μοναδικά μονοπάτια. Εάν είστε σκληρά καρύδια μπορείτε και εσείς να δοκιμάσετε την τύχη σας και να διασχίσετε  αυτή την περιοχή με  το τόσο μοναδικό φυσικό τοπίο

Φωτογραφίες –Ο δρόμος του θανάτου και ο χάρτης της περιοχής

Το όνομα νησί του Πάσχα οφείλεται στον Ολλανδό θαλασσοπόρο Γιάκομπ Ρόγκεβεν, ο οποίος έφτασε εκεί το Πάσχα του 1722. Το Νησί του Πάσχα ή Ράπα Νούι στην ομώνυμη τοπική γλώσσα, είναι νησί της Πολυνησίας που βρίσκεται στον Ειρηνικό και είναι επαρχία της Χιλής. Έχει έκταση 163 km2 και πληθυσμό περίπου 2.270 κατοίκους. Θεωρείται το πλέον απομονωμένο νησί στον κόσμο.
Από γεωλογική άποψη το έδαφός του νησιού είναι ηφαιστειογενές, προερχόμενο από τα 3 τοπικά ηφαίστεια του νησιού. Οι ακτές του είναι απόκρημνες, ενώ υπάρχουν στο νησί πολλά σπήλαια, στα οποία έχουν βρεθεί ξύλινα μικροαντικείμενα, εικόνες και ένα είδος ιερογλυφικής γραφής πάνω σε ξύλο. Το νησί του Πάσχα δημιουργήθηκε, πριν από 700.000 χρόνια από τρεις διαφορετικές ηφαιστειακές δράσεις που είχαν ως αποτέλεσμα το σχηματισμό τριών διακριτών κρατήρων. Στοιχεία που επιτρέπουν την ανασύνθεση των γεωλογικών χαρακτηριστικών υποδεικνύουν ότι το νησί είναι ένα θερμό σημείο με χαμηλή μαγματική παραγωγικότητα, αντίθετα με ό,τι συμβαίνει στα νησιά της Χαβάης.
Το κλίμα του νησιού είναι υποτροπικό, δηλαδή ηλιόλουστο και ξηρό. Οι θερμότεροι μήνες είναι κατά την περίοδο από Ιανουάριο μέχρι Μάρτιο, όταν η μέση θερμοκρασία είναι 23 °C. Οι ψυχρότεροι μήνες είναι κατά την περίοδο από τον Ιούνιο μέχρι τον Αύγουστο, όταν η μέση θερμοκρασία κυμαίνεται στους 18 °C.
Η Νήσος του Πάσχα έχει απασχολήσει επί μακρόν και τους αρχαιολόγους λόγω των τεράστιων αγαλμάτων φτιαγμένων από ηφαιστειακά πετρώματα που «φιλοξενεί». Τα αγάλματα τα επονομαζόμενα Μοάι, ζυγίζουν πολλούς τόνους το καθένα- το μεγαλύτερο εξ αυτών έχει ύψος πάνω από 20 μέτρα και βάρος 170 τόνους. Έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς πάμπολλες θεωρίες σχετικά με την προέλευση των τεράστιων αγαλμάτων που στην πλειονότητά τους βρίσκονται κατά μήκος της νοτιοανατολικής ακτής του νησιού στραμμένα προς το εσωτερικό του και τα οποία για τους γηγενείς αντιπροσώπευαν πνεύματα των προγόνων τους και των αρχηγών τους. Τη δεκαετία του 1960 είχε υποστηριχθεί ακόμη και ότι τα αγάλματα δημιουργήθηκαν από εξωγήινους οι οποίοι είχαν χάσει τον δρόμο τους και προσπαθούσαν να εκπέμψουν SΟS ώστε να λάβουν βοήθεια!
Σύμφωνα πάντως με τα σενάρια που επικρατούν πλέον και φαίνεται να έχουν επιστημονική βάση,τα Μοάι ήταν τα «τέκνα» ενός πολιτισμού που εξαφανίστηκε επειδή καταστράφηκε όλη η χλωρίδα και η πανίδα του νησιού. Μελέτη που δημοσιεύθηκε το 2005 στο επιστημονικό έντυπο «SΙΑΜ Journal of Αpplied Μathematics» προσέφερε το πρώτο ειδικά σχεδιασμένο μαθηματικό μοντέλο το οποίο περιέγραψε την κατάρρευση της κοινωνίας του νησιού. Μεταξύ του 1.200 και του 1.500 μ.Χ. το μικρό, απομακρυσμένο αυτό μέρος είχε πληθυσμό που ξεπερνούσε τους 10.000 κατοίκους. Εκείνη την εποχή οι κάτοικοι του νησιού χρησιμοποιούσαν μεγάλα πλεούμενα για το ψάρεμα, κατασκεύαζαν πολλά κτίρια αλλά και τα περίφημα τεράστια αγάλματα. Ωστόσο ως τον 18ο αιώνα, όταν οι ευρωπαίοι εξερευνητές πάτησαν το πόδι τους στο νησί, ο πληθυσμός δεν ξεπερνούσε τα 2.000 άτομα, τα οποία ζούσαν σε σχεδόν πρωτόγονες συνθήκες. Πώς λοιπόν αυτή η κοινωνία παρήκμασε τόσο πολύ αντί να προοδεύσει; Σύμφωνα με τους επιστήμονες, κάποια στιγμή οι πρώτες ύλες και οι φυσικοί πόροι του νησιού εξαντλήθηκαν-ίσως «ένοχη» ήταν, όπως κάποιοι ισχυρίζονται, η αποψίλωση των δασών για τη χρήση τεράστιων ποσοτήτων ξυλείας στη μεταφορά των αγαλμάτων. Έτσι πιθανώς ο πολιτισμός αυτός κατέρρευσε.

Αναστάτωση φέρνει στις πτήσεις της Ευρώπης ,η ηφαιστειακή τέφρα από την Ισλανδία,  ενώ προκάλεσε το κλείσιμο των σκωτσέζικων αερολιμένων και προκάλεσε προβλήματα σε άλλες ευρωπαϊκές διαδρομές. Οι αερολιμένες του Αμπερντήν, του Εδιμβούργου και της Γλασκώβης είναι κλειστοί μετά από προτροπή του βρετανικού έλεγχου εναέριας κυκλοφορίας .Ωστόσο και άλλα μέρη της Βρετανίας  μπορούν να επηρεαστούν από το σύννεφο τέφρας αργότερα. Οι εθνικές υπηρεσίες εναέριας κυκλοφορίας, ειδοποίησαν τους αερομεταφορείς ότι πρέπει να πάρουν περισσότερες  προφυλάξεις ασφάλειας.
Η ηφαιστειακή έκρηξη στην Ισλανδία είναι η δεύτερη σε τέσσερις εβδομάδες και προέτρεψε την εκκένωση της κοντινής περιοχής σε περισσότερους από 800 ανθρώπους . Οι πτήσεις  από τη Νορβηγία ακυρώθηκαν επίσης λόγω των ανησυχιών .
Τι είναι η ηφαιστειακή τέφρα;Η ηφαιστειακή τέφρα είναι η σκόνη που εκρήγνυται από μια διέξοδο ενός ηφαιστείου. Το μέγεθος των σωματιδίων της  είναι λιγότερο από 2mm. Τα ηφαιστειακά σωματίδια  είναι αιχμηρά σαν γυαλί και βλάπτουν οτιδήποτε συναντούν στην πορεία τους. Η ηφαιστειακή πτώση τέφρας είναι  πολύ επιβλαβής στο περιβάλλον γύρω από το ηφαίστειο. Κατά τη διάρκεια των  πτώσης της τέφρας στο έδαφος, σπίτια και κτήρια μπορούν να καταρρεύσουν,  και οι άνθρωποι και τα ζώα μπορούν να πεθάνουν από την έλλειψη οξυγόνου.

Πηγή-Bloomberg