Γεωδίφης
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΓΑΙΑ
  • ΚΩΙΑ
  • NEA
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΦΛΥΑΡΙΕΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η γέννηση και ο θάνατος μιας τεκτονικής πλάκας

28/5/2017

 
Picture
Αρκετές εκατοντάδες μίλια από την ακτή  του Pacific Northwest [Βορειοδυτικού Ειρηνικού], μια μικρή τεκτονική πλάκα που ονομάζεται Juan de Fuca [Ιωάννης Φωκάς] αργά σύρεται κάτω από την βορειοαμερικανική ήπειρο. Αυτή η καταβύθιση έχει δημιουργήσει μια ζώνη σύγκρουσης με τη δυνατότητα να δώσει έναν τεράστιο σεισμό και τσουνάμι.
Στην πραγματικότητα, η περιοχή αυτή αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο γεωφυσικό κίνδυνο για τις ηπειρωτικές Ηνωμένες Πολιτείες. Οι σεισμοί με επίκεντρο εδώ θα μπορούσε να είναι  εκατοντάδες φορές πιο επιζήμιοι από ό, τι ακόμα και ένας μεγάλος σεισμός στο ρήγμα του Αγίου Ανδρέα. Δεν αποτελεί έκπληξη, ότι οι επιστήμονες ενδιαφέρονται για την κατανόηση όσο μπορούν για την τεκτονική πλάκα Juan de Fuca.
Αυτή η μικροπλάκα «γεννήθηκε» μόλις 300 μίλια από την ακτή, σε μια μακρά σειρά από υποθαλάσσια ηφαίστεια που παράγουν νέα κρούστα από τήξη που δημιουργείται βαθιά κάτω. Μέρος του παγκόσμιου συστήματος κορυφογραμμών[μεσο-ωκεάνια ράχη] μέσα στον ωκεανό που περιβάλλει τον πλανήτη, οι περιοχές αυτές παράγουν το 70% των τεκτονικών πλακών της Γης. Ωστόσο, επειδή οι αλυσίδες ηφαιστείων βρίσκονται πάνω από ένα μίλι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, οι επιστήμονες ξέρουν πολύ λίγα γι 'αυτές.
Ο γεωφυσικός Zachary Eilon από το UC Santa Barbara και ο συν-συγγραφέας Geoff Abers στο Πανεπιστήμιο Cornell έχουν διεξάγει νέα έρευνα - χρησιμοποιώντας μια νέα τεχνική μέτρησης - που αποκάλυψε ένα ισχυρό σήμα σεισμικής εξασθένησης ή απώλεια ενέργειας στην μεσο-ωκεάνια ράχη όπου δημιουργείται η πλάκα Juan de Fuca. Η εξασθένηση των δεδομένων  για τους ερευνητές σημαίνει ότι λιωμένο πέτρωμα εδώ έχει βρεθεί ακόμα πιο βαθιά στο εσωτερικό της Γης από ό, τι οι επιστήμονες πίστευαν προηγουμένως. Αυτό με τη σειρά του βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν τις διαδικασίες με τις οποίες είναι χτισμένες οι τεκτονικές πλάκες της Γης, καθώς και τις βαθιές υδραυλικές διαδικασίες των ηφαιστειακών συστημάτων.
«Ποτέ δεν είχα τη δυνατότητα να μετρήσω την εξασθένηση με αυτόν τον τρόπο σε μια κορυφογραμμή μέσα στο ωκεανό, και το μέγεθος του σήματος μας λέει ότι δεν μπορεί να εξηγηθεί από μία ρηχή δομή. Ό, τι είναι εκεί κάτω που προκαλεί όλη αυτή η σεισμική ενέργεια για να χαθεί εκτείνεται πολύ βαθιά, τουλάχιστον 200 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια. Αυτό είναι απροσδόκητο, γιατί σκεφτόμαστε τις διαδικασίες που οδηγούν σε αυτό. Κυρίως την επίδραση της τήξης κάτω από την επιφάνεια -  ως ρηχή, περιορίζεται σε 60 km ή λιγότερο» δήλωσε ο Eilon.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Eilon, η στενή λωρίδα κάτω από την ωκεάνια κορυφογραμμή , όπου ζεστό πέτρωμα απελευθερώνεται για τη δημιουργία της πλάκας Juan de Fuca, έχει πολύ μεγάλη εξασθένηση. Στην πραγματικότητα, τα επίπεδά της είναι τόσο υψηλά όσο οι επιστήμονες έχουν δει οπουδήποτε στον πλανήτη. Τα ευρήματά του δείχνουν επίσης ότι η πλάκα ψύχεται ταχύτερα από το αναμενόμενο, το οποίο επηρεάζει την τριβή στη ζώνη σύγκρουσης και το προκύπτον μέγεθος οποιοδήποτε πιθανού μεγασεισμού.
Σεισμικά κύματα ξεκινούν από ένα σεισμό και ακτινοβολούν μακριά από αυτό. Όπως διασκορπίζονται, χάνουν ενέργεια. Μερική  από την απώλεια αυτή οφείλεται απλά στο άνοιγμα, αλλά μια άλλη παράμετρος επηρεάζει επίσης την απώλεια ενέργειας. Ονομάζεται ο παράγοντας ποιότητας, περιγράφει ουσιαστικά τον τρόπο που είναι φτιαγμένη η Γη, είπε ο Eilon. Χρησιμοποίησε την αναλογία ενός κουδουνιού για να εξηγήσει πώς λειτουργεί ο παράγοντας ποιότητα.
«Αν ήμουν στη θέση να σας δώσω ένα καλοφτιαγμένο κουδούνι και εάν το χτυπήσετε μία φορά, θα χτυπάει για πολύ καιρό», εξήγησε. «Αυτό συμβαίνει γιατί πολύ λίγη από την ενέργεια  στην πραγματικότητα χάνεται με κάθε ταλάντωση, όπως το κουδούνι χτυπά. Αυτό είναι πολύ χαμηλή εξασθένηση, πολύ υψηλής ποιότητας. Αλλά αν μπορώ να σας δώσω ένα κακό κουδούνι και χτυπήσει μία φορά, οι ταλαντώσεις θα εξασθενήσουν πολύ γρήγορα. Αυτό είναι υψηλή εξασθένηση, χαμηλής ποιότητας.»
Ο Eilon εξέτασε τον τρόπο με διαφορετικές συχνότητες των σεισμικών κυμάτων και πως εξασθενούν με διαφορετικούς ρυθμούς. «Εμείς δεν κοιτάξαμε μόνο πόση ενέργεια χάνεται, αλλά και τις διάφορες ποσότητες που καθυστερούν σε διαφορετικές συχνότητες,» εξήγησε. «Αυτός ο νέος, πιο ισχυρός τρόπος μέτρησης της εξασθένησης είναι μια σημαντική ανακάλυψη που μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλα συστήματα σε όλο τον κόσμο.
«Εξασθένηση είναι ένα πολύ δύσκολο πράγμα που πρέπει να μετρηθεί, η οποία είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι το αγνοούν», πρόσθεσε ο Eilon. «Αλλά αυτό μας δίνει νέες πληροφορίες σχετικά με το εσωτερικό της Γης που διαφορετικά δεν θα είχαμε.»
Το επόμενο έτος, ο Eilon θα είναι μέρος μιας διεθνούς προσπάθειας για να μελετήσει μεγάλες ανεξερεύνητες περιοχές του Ειρηνικού με σεισμογράφους στο βυθό του ωκεανού. Μόλις συλλέξει τα δεδομένα, θα εφαρμόσει τις τεχνικές που αναπτύχθηκαν για την πλάκα Juan de Fuca με την ελπίδα να μάθει περισσότερα για το τι βρίσκεται κάτω από το θαλάσσιο πυθμένα στους παλιούς ωκεανούς, όπου έχουν μετρηθεί μυστηριώδη κυματισμοί στο πεδίο βαρύτητας της Γης.
«Αυτά τα νέα δεδομένα από το βυθό του ωκεανού, προέρχονται από την τεχνολογική πρόοδο και θα μας δώσει νέες δυνατότητες για να δούμε  τον πυθμένα του ωκεανού», δήλωσε ο Eilon. «Αυτό είναι τεράστιο, διότι το 70% της επιφάνειας της Γης καλύπτεται από νερό και σε μεγάλο βαθμό ήμασταν τυφλοί σε αυτό - μέχρι τώρα.
«Το έργο Pacific Northwest ήταν ένα απίστευτα φιλόδοξο πείραμα », είπε. «Απλά φανταστείτε το είδος των πραγμάτων που θα μάθετε τη στιγμή που θα αρχίσουν να έρχονται πληροφορίες από  άλλα μέρη.»
 
Γεωδίφης
 
Πηγή:Zachary C. Eilon and Geoffrey A. Abers. High seismic attenuation at a mid-ocean ridge reveals the distribution of deep melt. Science Advances

​

Πώς οι δεινόσαυροι μπορεί να έχουν εξελιχθεί σε πουλιά;

26/5/2017

 
Picture
Ερευνητές του Πανεπιστημίου Τοχόκου και διεθνείς συνεργάτες τους έχουν εντοπίσει ένα πιθανό γενετικό μηχανισμό που διέπει την εξέλιξη των πτηνών, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα στο περιοδικό Nature Communications.
Οι μελέτες των απολιθωμάτων δεινοσαύρων δείχνουν χαρακτηριστικά, όπως τα φτερά, τα ελαφρά οστά, θύλακες αέρα και εμπρός άκρα, την εξελικτική συγγένεια των πτηνών και των δεινοσαύρων. Ωστόσο, ο προσδιορισμός των γονιδιωματικών αλλαγών DNA κατά τη διάρκεια αυτής της εξελικτικής μετάβασης έχει παραμείνει μια πρόκληση.
Εξελικτικοί βιολόγοι έχουν υποπτευθεί ότι οι ανατομικές διαφορές εντός και μεταξύ των ειδών που προκαλούνται από cis-ρυθμιστικά στοιχεία(CREs). Τα CREs είναι περιοχές του γονιδιώματος DNA που δεν κωδικοποιούν πρωτεΐνες, και  ελέγχουν την μορφολογία και άλλα γνωρίσματα με τη ρύθμιση γονιδίων.
Η διεθνής ομάδα ερευνητών ανέλυσε τα γονιδιώματα  από 48 είδη πτηνών που αντιπροσωπεύουν την εξελικτική ιστορία των σύγχρονων πουλιών και προχώρησαν στην σύγκριση τους με πολλά άλλα σπονδυλωτά για να βρουν ακολουθίες DNA ειδικά για πτηνά.
Σύγκριναν τα γονιδιώματα  από 48 είδη πτηνών με άλλα σπονδυλωτά για τον εντοπισμό γενετικών αλληλουχιών συγκεκριμένων μόνο για τα πουλιά. Πολλά από αυτά τα εξαιρετικά διατηρημένα γενετικά συστατικά φαίνεται να έχουν βοηθήσει τα χαρακτηριστικά ελέγχου ως cis-ρυθμιστικά στοιχεία. Επειδή είναι κοινά σε όλα τα είδη πτηνών ένα από αυτά, τουλάχιστον, πιθανόν χρονολογείται ήδη από την εποχή των  δεινοσαύρων, γεγονός που θα μπορούσε να σημαίνει ότι οι δεινόσαυροι έχουν αποκτήσει αυτές τις αλληλουχίες, πριν και κατά τη διάρκεια της μετάβασής τους σε πουλιά.
Εντόπισαν εκατομμύρια περιοχές του γονιδιώματος που ονομάζεται «ειδικά εξαιρετικά διατηρημένα στοιχεία» (ASHCEs) που φαίνεται να λειτουργούν ως CREs. Βρήκαν ορισμένες τροποποιήσεις σε ιστόνες [ομάδες πρωτεϊνών πλούσιες σε βασικά αμινοξέα που αποτελούν συστατικό του νουκλεοσώματος και έχουν στηρικτικό ρόλο στο μόριο του DNA] που σχετίζονται με τα ASHCEs και τροποποιήσεις  ιστονών είναι γνωστές για να δείξουν ενεργά και καταπιεσμένα μέλη σε αντίστοιχες περιοχές DNA.
Οι ερευνητές επίσης ανέλυσαν τις αλληλουχίες ASHCEs και βρήκαν ότι είναι πολύ παρόμοιες. Αυτό σημαίνει ότι η εμφάνιση των ASHCEs μπορεί ενδεχομένως να αναχθεί σε όλη τη διαδρομή από την εποχή των δεινοσαύρων.
Τα ASHCEs φαίνεται επίσης να συνδέονται με την εξέλιξη και την ανάπτυξη των ειδικών χαρακτηριστικών των πουλιών . Για παράδειγμα, οι ερευνητές έδειξαν ότι ένα γονίδιο γνωστό ως SIM1, το οποίο περιέχει ένα ASHCE, μπορεί να σχετίζεται με την εξέλιξη των φτερών πτήσης. Οι λειτουργίες ASHCE ως ενισχυτής ρυθμίζει την έκφραση του γονιδίου σε ένα SIM1 πτήσης- με ειδικό τρόπο.
Επειδή τα ASHCEs σε γονίδια όπως SIM1 ήταν εξαιρετικά διατηρημένα και ως εκ τούτου σε μεγάλο βαθμό αμετάβλητα από την εξέλιξη από την εποχή των δεινοσαύρων, το γεγονός αυτό δείχνει ότι τα CREs όπως τα ASHCEs ήταν ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη των ειδικών χαρακτηριστικών των πτηνών και μπορεί να έχουν οδηγήσει τη μετάβαση των δεινοσαύρων σε πτηνά.
 
Γεωδίφης
 
Πηγή- Πανεπιστήμιο Tohoku

​

Πώς δέντρα 1000 χρόνων έχουν γίνει το νέο ελεφαντόδοντο

25/5/2017

 
Picture
Τα αρχαία δέντρα εξαφανίζονται από τα προστατευμένα εθνικά δάση σε όλο τον κόσμο. Μια έρευνα κάνει λόγο για αγορά 100 δισ. δολαρίων από κλεμμένα ξύλα.
Πρώτος, ένας ντόπιος πεζοπόρος παρατήρησε, κατά τη διάρκεια μιας βόλτας τον Μάιο του 2012, τα υπολείμματα ενός σώματος. Το θύμα ήταν ένα κέδρος 800 χρόνων. Με 50 μέτρα ύψος και με ένα κορμό 3 μέτρα σε περιφέρεια, ο κέδρος ήταν ένα από τα διαμάντια του Carmanah Walbran, ένα επαρχιακό πάρκο του Καναδά. Τώρα το μόνο που έμεινε ένα τμήμα του κορμού του, που περιβάλλεται από θραύσματα ξύλου και σκόνης.
Αυτό το πάρκο είναι γεμάτο με αιωνόβια και πανύψηλα έλατα Sitka και κέδρους .Αυτά τα δέντρα είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος του δασικού οικοσυστήματος: βρύα και λειχήνες αναπτύσσονται σε αυτά, τα μανιτάρια φυτρώνουν από το υγρό φλοιό στη βάση τους. Οι κορμοί τους φιλοξενούν απειλούμενα πουλιά.
Αλλά τον τελευταίο καιρό, αρκετά πουλιά και φυτά που ζουν σε αυτά τα οικοσυστήματα έχουν εξαφανιστεί σε όλη την επαρχία. Κατά την τελευταία δεκαετία, δασολόγοι και ερευνητές έχουν βρει ότι περισσότερα από 100 δέντρα είχαν κλαπεί ταυτόχρονα.
Οι περιφερειακές αρχές πήραν στα σοβαρά την υπόθεση. Η κλοπή διερευνήθηκε από κοινού. Ο Don Closson, επόπτης της περιοχής, λέει ότι όταν πρόκειται για τον υπόγειο κόσμο της μαύρης ξυλείας στην αγορά, η περίπτωση του 800-χρονου κέδρου είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Η παγκόσμια κλοπή ξυλείας έχει εξελιχθεί σε μια «ταχεία επιχείρηση περιβαλλοντικού εγκλήματος», σύμφωνα με μια έκθεση του 2012 του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών Περιβάλλοντος (UNEP) και της Ιντερπόλ, με τίτλο -Πράσινος άνθρακας, μαύρο εμπόριο. Η έκθεση εκτιμά ότι κάπου μεταξύ 15 έως 30% του παγκόσμιου εμπορίου ξυλείας διεξάγεται μέσω της μαύρης αγοράς και συνδέεται με το οργανωμένο έγκλημα . Τώρα ένοπλες ομάδες «καρτέλ ξύλου» έχουν εντοπίσει κέρδη από την τεράστια αξία της αρχαίας φύσης.
Κάθε καλοκαίρι, η Interpol και το UNEP δίνουν συνέντευξη στο Ναϊρόμπι, για θέματα  που αφορούν τη διεθνή λαθροθηρία και το μαύρο εμπόριο της αγοράς. Κατά τα τελευταία δύο χρόνια, το συνέδριο έχει επικεντρωθεί στην λαθροθηρία ελεφάντων και την κλοπή ξυλείας. Το ξύλο, λέει η UNEP, είναι το νέο ελεφαντόδοντο: ένας φυσικός πόρος που χρειάζεται δεκαετίες για να αναπτυχθεί, αλλά λίγα μόνο λεπτά για να καταστραφεί.
«Τα πάρκα μας είναι συγκρίσιμα με τους καθεδρικούς ναούς ή τα κάστρα στην Ευρώπη. Αλλά δεν προστατεύονται. Δεν υπάρχει ασφάλεια.»λένε οι αρμόδιοι.
Σε παγκόσμιο επίπεδο,τα δέντρα εκτιμάται ότι είναι αξίας κάπου μεταξύ 30 και 100 δις.δολαρίων. Οι ΗΠΑ υποστηρίζουν ότι αξίζουν 1 δις. μόνο στα σύνορά της. Αλλά είναι αδύνατο να μετρηθεί πραγματικά πόσο αξίζουν όλα αυτά τα  κλεμμένα ξύλα .
Αυτό συμβαίνει γιατί η αξία της ξυλείας θεωρείται γενικά μόνο στην αγοραία τιμή, αναφέρει ένας δικηγόρος στο Σιάτλ, που έχει ασχοληθεί με πολλές υποθέσεις κλοπής ξυλείας. Ο αριθμός αυτός δεν λαμβάνει υπόψη το γεγονός ότι, σε πάρκα όπως το Ολυμπιακό Εθνικό Δρυμό πολιτείας της Ουάσιγκτον, υπάρχουν φυσικά οικοσυστήματα που μπορούν να υπάρξουν μόνο σε ένα ανέγγιχτο περιβάλλον.
«Ειλικρινά, πραγματικά δεν υπάρχει τρόπος για να τεθεί μια τιμή για αυτό. Η περιοχή μας στερείται έναν από τους πιο πολύτιμους πόρους, τα δέντρα μας θα χρειαστούν αιώνες για να επιστρέψουν», λέει ο δικηγόρος.
Δύο βασικοί παράγοντες έχουν κάνει την ξυλεία τόσο ελκυστική τα τελευταία χρόνια. Κατ 'αρχάς, το οικονομικό: Ένας τεράστιος παλιός κέδρος μπορεί να κοστίζει κοντά στα 20.000 δολάρια. Μια έκθεση που δημοσιεύθηκε το 2000 από το Κέντρο Δασικών Ερευνών Ειρηνικού της Καναδικής Δασικής Υπηρεσίας σημειώνει την κλοπή της ξυλείας του Καναδά ως αυξανόμενο πρόβλημα, με κόστος 20 εκατομμύρια δολάρια ετησίως. Κόκκινος κέδρος είναι ιδιαίτερα σε κίνδυνο, με τους κλέφτες συχνά στοχεύουν τους «υψηλής ποιότητας» παλιούς. Ακόμη και τα μικρότερα τμήματα των δέντρων μπορεί να είναι απίστευτα πολύτιμα: Το 2014 υπήρχαν 18 περιπτώσεις από κλεμμένα κομμάτια , δέντρων 1000-χρόνων της Καλιφόρνιας.
Δεύτερον, η κλοπή των δένδρων είναι χαμηλού κινδύνου. Σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία, η ξυλεία είναι εξαιρετικά εύκολη για τους κλέφτες .Ένα απομακρυσμένο τροπικό δάσος στη δυτική ακτή του Καναδά, είναι τόσο απέραντο που οι φύλακες πάρκων περιπολούν μόνο την περιοχή περίπου τέσσερις φορές το χρόνο. Όταν πιάνονται οι κλέφτες, είναι σχεδόν εξ ολοκλήρου χάρη στην τύχη. Ορισμένες κυβερνητικές ομάδες εργάζονται σκληρά για να μειώσουν την παράνομη υλοτομία. Το πρόβλημα είναι ότι κανένας από αυτούς δεν είναι εξοπλισμένος για την αποτελεσματική καταπολέμηση ενός παγκόσμιου εμπορίου αυτού του μεγέθους - πόσο μάλλον απέναντι σε ένα δίκτυο οργανωμένου εγκλήματος.
 
 
Γεωδίφης
Πηγή-smithsonianmag.com
​

H προέλευση των τοπογραφικών ανάγλυφων της Γης, του Άρη και του Τιτάνα

24/5/2017

 
Picture
Αυτά είναι υδρογραφικά δίκτυα στον Άρη, τη Γη και τον Τιτάνα. Από πάνω προς τα κάτω, οι εικόνες καλύπτουν ~ 100 χιλιόμετρα στον Άρη, ~ 2000 χιλιόμετρα στη Γη και ~ 400 χιλιόμετρα στον Τιτάνα. Πηγή: Benjamin Black, προσαρμοσμένη από εικόνες από τη NASA Viking, την NASA / Visible Earth, και την ομάδα RADAR NASA / JPL / Cassini.
Οι επιφάνειες της Γης, Άρη και του Τιτάνα, το μεγαλύτερο φεγγάρι του Κρόνου, έχουν όλες δημιουργηθεί από τα ποτάμια. Ωστόσο, παρά την ομοιότητα αυτή και τα εκπληκτικά τοπία της Γης, με κοιλάδες, λίμνες και βουνά, νέα στοιχεία αποδεικνύουν ότι η προέλευση της τοπογραφίας του Τιτάνα και Άρη είναι διαφορετική από τη Γη.
Σε μία νέα εργασία με τίτλο «Προέλευση των τοπογραφικών ανάγλυφων της Γης, του Άρη και Τιτάνα», που δημοσιεύθηκε στο τελευταίο τεύχος του Science, μία ερευνητική ομάδα προσδιορίζει ότι οι τεκτονικές πλάκες της Γης κάνουν την κύρια διαφορά.
Σύμφωνα με τη θεωρία που φλοιού της Γης  οι τεκτονικές πλάκες αποτελούνται από μεγάλα, κινούμενα κομμάτια. Οι κινήσεις, αναγεννούν και ανακυκλώνουν τις εν λόγω πλάκες και αναμορφώνουν συνεχώς την επιφάνεια της Γης, κατά τη διαδικασία ανύψωσης της τοπογραφίας σε ορισμένους τομείς πολύ περισσότερο από άλλους. Όπως οι οροσειρές ανυψώνονται, μπορούν να εκτρέψουν τα ποτάμια που ρέουν προς τη θάλασσα.
Αν και η προέλευση της τοπογραφίας στον Τιτάνα παραμένει κάπως μυστηριώδης, η ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ότι τα ποτάμια εκεί, πιθανότατα έχουν χαραχτεί από υγρό μεθάνιο, κάτι που τα κάνει διαφορετικά από τα ποτάμια της Γης.
Είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι σχεδόν κάθε πτυχή της επιφάνειας της Γης έχει διαμορφωθεί από τις τεκτονικές πλάκες. Έτσι δεν υπάρχει πουθενά  να κοιτάξουμε για να δούμε πως ένα τοπίο θα έμοιαζε χωρίς τις τεκτονικές πλάκες. Αυτός είναι ο βασικός λόγος όπου ο Άρης και ο Τιτάνας διαφέρουν. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτούς τους τρεις κόσμους και  να κάνουμε φυσικά πειράματα. Σύντομα θα καταλάβουμε ότι είναι σαν αδέλφια που ακολούθησαν διαφορετικές πορείες ζωής.
Πριν από την ανακάλυψη των τεκτονικών πλακών, υπήρχαν διάφορες θεωρίες για την προέλευση της τοπογραφίας της Γης. Αυτό που πυροδοτεί πραγματικά τη φαντασία μας είναι να σκεφτόμαστε το τι συμβαίνει ακόμα και στο ηλιακό μας σύστημα. Η έρευνα σε γενικές γραμμές έδειξε ότι κάθε κόσμος φαίνεται να έχει επιτύχει τη δική του ισορροπία όσον αφορά τις διαδικασίες που διαμορφώνουν την επιφάνεια που βλέπουμε.
 
Γεωδίφης

 Πηγή-heritagedaily.com

Γεωθερμική ενέργεια από ενεργό ρήγμα;

19/5/2017

 
Picture
Το Αλπικό Ρήγμα [Alpine Fault] της Νέας Ζηλανδίας, ΝΑΣΑ
Μια διεθνής ομάδα που ερεύνησε την καρδιά του Αλπικού Ρήγματος [Alpine Fault]  της Νέας Ζηλανδίας- το οποίο αναμένεται να σπάσει και να δώσει μεγάλο σεισμό τις επόμενες δεκαετίες- έχει βρει εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες και υψηλές πιέσεις ρευστού.
Τα ευρήματά τους, που δημοσιεύτηκαν πρόσφατα στο Nature, περιγράφουν αυτές τις εκπληκτικές υπόγειες συνθήκες. Το αποτέλεσμα της έρευνας έχει συνέπειες για την κατανόηση του τι συμβαίνει σε ένα μεγάλο σεισμό και μπορεί να αντιπροσωπεύει την ανακάλυψη ενός νέου τύπου πηγής γεωθερμικής ενέργειας.
Το Αλπικό Ρήγμα είναι ένα από τα σημαντικότερα όρια πλακών στον κόσμο και το πιο επικίνδυνο στη Ν.Ζηλανδία. Τρέχει για 650 χιλιόμετρα κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης του Νότιου Νησιού της Ν.Ζηλανδίας και γνωρίζουμε ότι διασπάται κατά μέσο όρο κάθε 300 χρόνια, προκαλώντας σεισμό μεγέθους περίπου 8R. Η τελευταία φορά που έδωσε σεισμό ήταν το 1717, όταν το έδαφος κινήθηκε οριζόντια κατά 8 μέτρα και ανύψωσε τα βουνά περίπου 2 μέτρα . Αναμένεται να διαρραγεί τις επόμενες δεκαετίες από 30-100 χρόνια και οι επιστήμονες ήδη γνωρίζουν ότι το ρήγμα βρίσκεται στο τέλος του σεισμικού κύκλου.
Το έργο "Deep Fault Drilling Project", στο οποίο συμμετείχαν περισσότεροι από 100 επιστήμονες από 12 χώρες, έδωσε την ευκαιρία να εξετάσουν προσεκτικά ένα ρήγμα, καθώς αθόρυβα χτίζει την επόμενη ρήξη του.
Η επιστημονική ομάδα έκανε δύο γεωτρήσεις στο ρήγμα και κατά τη δεύτερη προσπάθειά τους έφτασε βαθιά στα 893 μέτρα. Καθώς προχωρούσε βαθύτερα, η θερμοκρασία αυξήθηκε ραγδαία, με ρυθμό περίπου 15 βαθμών Κελσίου ανά 100 μέτρα (βάθος). Αυτό είναι πολύ υψηλότερο από το κανονικό ρυθμό περίπου 3 βαθμών Κελσίου ανά 100 μέτρα σε βάθος. Σε βάθος 630 μέτρων , το νερό στο κάτω μέρος της οπής διάτρησης ήταν αρκετά ζεστό για να βράσει, αν είχε αφεθεί να ανέβει στην επιφάνεια. Οι υψηλές πιέσεις στο βάθος το σταματούν από το βρασμό. Οι πιο καυτές γεωτρήσεις στη Γη εντοπίζονται κυρίως σε ηφαιστειακές περιοχές. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν μια γεωθερμική βαθμίδα- ένα μέτρο για το πόσο γρήγορα η θερμοκρασία αυξάνεται με το βάθος -που είναι παρόμοιο με τις πιο θερμές γεωτρήσεις που διοχετεύονται σε ηφαίστεια του κεντρικού Βόρειου Νησιού. Αλλά δεν υπάρχουν ηφαίστεια κοντά στο Αλπικό Ρήγμα.
Πώς γίνεται να είναι τόσο ζεστό; Υπάρχουν δύο διαδικασίες που πιστεύουμε ότι εξηγούν τις ακραίες υπόγειες συνθήκες στο χώρο της γεώτρησης.
Ένας σεισμός στο Αλπικό Ρήγμα έχει δύο γεωλογικές επιπτώσεις: τα βουνά ωθούνται ψηλότερα και η ανύψωση διασπά τους βράχους. Κατά τη διάρκεια σεισμού και με την πάροδο του χρόνου, τα σπασμένα βράχια καταλήγουν σε κατολισθήσεις και τα ποτάμια τα μεταφέρουν στη θάλασσα. Αυτό περιορίζει πόσο υψηλά μπορούν να φτάσουν τα βουνά. Αυτή η διαδικασία έχει λειτουργήσει για εκατομμύρια χρόνια, με το ύψος των βουνών να παραμένει περίπου το ίδιο. Τελικά, θερμά βράχια από μεγάλο βάθος (περίπου 29 χιλιόμετρα βαθιά, στους 550 βαθμούς Κελσίου) μεταφέρθηκαν στην επιφάνεια αρκετά γρήγορα (σε γεωλογικά χρονοδιαγράμματα) και δεν είχαν χρόνο να κρυώσουν πλήρως. Η θερμότητα μεταφέρεται από το βάθος από την κίνηση του βράχου.
Η άλλη διαδικασία που μας βοηθά να εξηγήσουμε τα ευρήματά μας είναι οι ρωγμές του βράχου, που επιτρέπουν στο νερό της βροχής και στο χιόνι να κατακρημνιστεί προς τα κάτω στα βουνά τόσο γρήγορα ώστε να μεταφέρει τη θερμότητα προς την κοιλάδα, όπου τα νερά εκκενώνονται. Η ροή πρέπει να είναι αρκετά γρήγορη ώστε η θερμότητα να μην χαθεί κατά μήκος του δρόμου, ακριβώς όπως ένας σωλήνας νερού στο σπίτι σας μεταφέρει τη θερμότητα από έναν κύλινδρο ζεστού νερού στο λουτρό σας προτού πάρει χρόνο για να κρυώσει. Το νερό που ρέει μέσα από το βράχο συγκεντρώνει τη θερμότητα και αυξάνει την πίεση του υγρού κάτω από τις κοιλάδες στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας.
Το ζεστό νερό υψηλής πίεσης κάτω από τις κοιλάδες είναι ως επί το πλείστον αόρατο στην επιφάνεια, επειδή αναμιγνύεται με ρηχά, κρύα υπόγεια ύδατα που ρέουν σε βάθος περίπου 50 μέτρων στην περιοχή της γεώτρησης μας. Ωστόσο, οι περισσότερες από τις κοιλάδες στην περιοχή όπου έχουν τρυπηθεί εμφανίζουν λίγες ζεστές πηγές που υπονοούν αυτή τη βαθύτερη πηγή ζεστού νερού.
Τα απροσδόκητα αποτελέσματα της έρευνας μας είναι σημαντικά πέρα ​​από τη Νέα Ζηλανδία. Άλλα ρήγματα σε όλο τον κόσμο που γνωρίζουμε είναι παρόμοια με το Αλπικό και το οποία μπορεί επίσης να έχουν ακραίες συνθήκες καθώς δεν έχουν διερευνηθεί ποτέ. Ίσως το πιο σημαντικό, τώρα μπορούμε να περιγράψουμε και να υπολογίσουμε τις συνθήκες σε ένα γεωλογικό ρήγμα που θα σπάσει σε ένα σεισμό. Αυτό θα μας βοηθήσει να αναπτύξουμε καλύτερα υπολογιστικά μοντέλα σεισμικής διάρρηξης. Μπορεί επίσης να μας βοηθήσει να εξηγήσουμε πώς κάποιοι τύποι γεωλογίας (για παράδειγμα ορισμένοι τύποι μεταλλοποίησης χρυσού) έχουν σχηματιστεί ως αποτέλεσμα παρόμοιων συνθηκών στους αρχαίους σεισμούς. Οι ακραίες υπόγειες συνθήκες που ανακαλύψαμε μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα σημαντικά οικονομικά οφέλη για τη Νέα Ζηλανδία, παρέχοντας έναν αειφόρο και καθαρό πόρο γεωθερμικής ενέργειας που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει η βιομηχανία και οι τοπικές κοινότητες. Αναμένουμε ότι παρόμοιες καυτές γεωθερμικές συνθήκες υπάρχουν σε άλλες κοντινές κοιλάδες και ίσως σε άλλα μέρη του κόσμου που είναι γεωλογικά παρόμοια με τη δυτική Νέα Ζηλανδία.

Γεωδίφης

Η πρωτεύουσα του καρκίνου της Χιλής

16/5/2017

 
Η μαύρη σκόνη σκεπάζει τους τοίχους του κτιρίου, όπου η Jaqueline Jimenez και τα παιδιά της ζούσαν κάποτε στη βόρεια Χιλή. Σε μια βιομηχανική πόλη, όπως η Antofagasta, δεν υπάρχει ίσως τίποτα τόσο ασυνήθιστο σε αυτό, αλλά η Jimenez λέει ότι φοβάται ότι αυτή η σκόνη μεταφέρει ένα δηλητηριώδες φορτίο, και ότι τα παιδιά της θα το φέρουν πλέον στο σώμα τους. Στο κοντινό λιμάνι, φορτώνεται χαλκός από τα πλούσια ορυχεία της περιοχής ο οποίος αποστέλλεται σε όλο τον κόσμο.
Εδώ και χρόνια η πόλη έχει κερδίσει μια όχι τόσο τιμητική διάκριση και είναι πλέον γνωστή ως πρωτεύουσα του καρκίνου της Χιλής. Η Αντοφαγάστα είναι παραθαλάσσια πόλη και λιμάνι της βόρειας Χιλής. Αρχικά ανήκε στη Βολιβία, όμως το 1879 καταλήφθηκε, κατά την διάρκεια του πολέμου του Ειρηνικού, από τον στρατό της Χιλής, στην οποία και ανήκει μέχρι και σήμερα. Ο πληθυσμός της είναι περίπου 281.555 κάτοικοι (απογραφή 2002).
Οι αρχές αναζητούν τρόπους ώστε να ηρεμήσουν τους κατοίκους, επιμένοντας ότι τα βαρέα μέταλλα δεν είναι δηλητηριώδη παρά μόνο σε περίπτωση κατάποσης. Αλλά η Jimenez δεν έχει πειστεί.
Μια μελέτη από το Ινστιτούτο Δημόσιας Υγείας εντόπισε 16 διαφορετικά μέταλλα στο χώμα. Το Ιατρικό Κολέγιο της πόλης αναφέρει ότι βρέθηκε «αρσενικό, το κάδμιο, ψευδάργυρος, χρώμιο, χαλκός, μόλυβδος και μαγγάνιο που υπερβαίνουν κατά πολύ τις νόρμες της Χιλής».
Η Jimenez έζησε για 5 χρόνια σε μια πολυκατοικία απέναντι από τον τερματικό λιμάνι στο κέντρο της πόλης. Τα παιδιά της έπαιζαν έξω στην ταράτσα του ξενοδοχείου, άθελά έρχονταν σε επαφή  με τη σκόνη. Οι ιατρικές εξετάσεις που πραγματοποιήθηκαν από ειδικούς στο εξωτερικό, έχουν επιβεβαιώσει ότι τα παιδιά, τώρα ηλικίας 10 και 20, έχουν ίχνη καρκινογόνων βαρέων μετάλλων.
Τα ορυχεία έχουν βοηθήσει στην αύξηση των ετησίων εισοδημάτων των κατοίκων της Αντοφαγκάστα με σχεδόν το διπλάσιο του εθνικού μέσου όρου: περίπου 36.000 δολάρια. Αλλά η πόλη έχει επίσης κατηγορηθεί για το υψηλότερο ποσοστό θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα: περισσότερο από το διπλάσιο του μέσου όρου σε μόλις κάτω από 35 ανά 100.000 κατοίκους. Θάνατοι από παθήσεις ουροδόχου κύστης και του καρκίνου του δέρματος είναι επίσης υψηλοί.
«Οι επιστήμονες θεωρούν ότι η περιοχή Antofagasta υφίσταται ένα βιολογικό πείραμα καθώς  ο πληθυσμός εκτίθεται σε τέτοια επίπεδα μόλυνσης,»σύμφωνα με τον πρόεδρο της Medical College, Aliro Bolados.
Η μάστιγα της ρύπανσης στην Antofagasta πάει πίσω δεκαετίες. Το 1998, οι γιατροί είχαν εντοπίσει επικίνδυνα υψηλά επίπεδα μολύβδου στα παιδιά που ζούσαν κοντά σε οδικές αρτηρίες μεταφοράς εμπορευμάτων στην πόλη.
Πιο πίσω, τα υψηλά επίπεδα αρσενικού που βρέθηκαν στο τοπικό πόσιμο νερό μεταξύ 1958 και 1971, ευθύνονται για την αύξηση των ασθενειών.
Οι άνθρωποι που γεννήθηκαν κατά την περίοδο αυτή που είναι τώρα στα 40 ή 50 τους, βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου, λέει η Catterina Ferreccio, επικεφαλής του Κέντρου Προχωρημένων Σπουδών της Χρονίων Παθήσεων, Επιδημιολογίας και του Καρκίνου. Σύμφωνα με την Ferreccio «Υπάρχει μια ολόκληρη γενιά που είχε όλα αυτά τα πράγματα. Παρά το γεγονός ότι έχει το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα, ταυτόχρονα εμφανίζει το χαμηλότερο προσδόκιμο ζωής στη Χιλή.»
Οι αρχές καθησυχάζουν τους κατοίκους, επιμένοντας ότι τα επίπεδα βαρέων μετάλλων είναι κάτω από τα νόμιμα όρια ασφαλείας. Στα τέλη του 2015, εκατοντάδες παιδιά στα γύρω σχολεία και παιδικούς σταθμούς δοκιμάστηκαν για το μόλυβδο στο αίμα. Περισσότερο από το 99% από αυτά βρέθηκαν να είναι μέσα στα όρια ασφαλείας, σύμφωνα με τις διεθνείς συστάσεις. Αλλά οι αρμόδιοι από το Ιατρικό Κολέγιο, δήλωσαν ότι έπρεπε να υποβληθούν σε περαιτέρω εξετάσεις. Η Jimenez έστειλε δείγματα από τα μαλλιά των παιδιών της στο εξωτερικό για ανάλυση. Τα αποτελέσματα έδειξαν υψηλότερα επίπεδα των δηλητηριωδών μετάλλων. Ορισμένοι ειδικοί έχουν θέσει υπό αμφισβήτηση την εγκυρότητα των εξετάσεων.


Γεωδίφης

Πηγή-phys.org

​

Η πιο ζεστή λάβα στο Ηλιακό Σύστημα

15/5/2017

 
Picture
Αυτή η επεξεργασμένη εικόνα είναι από την Ιώ και λήφθηκε από το Galileo στις 07 Σεπτεμβρίου 1996. Η ενισχυμένη διήθηση χρωμάτων δείχνει την ηφαιστειακή σύνθεση του φεγγαριού. (Φωτογραφία-JPL / AFP / Getty Images)
Έχετε αναρωτηθεί που μπορούμε να συναντήσουμε την πιο ζεστή λάβα στο Ηλιακό Σύστημα; Ας ρίξουμε μια ματιά πως θα μπορούσαν να έχουν τα πράγματα.
Πρώτα απ 'όλα είναι οι νάνοι πλανήτες Πλούτωνα και Δήμητρα. Πρόκειται για πλανητικά σώματα με ηφαίστεια πάνω τους, αλλά αντί για πετρώματα με στερεά ορυκτά και υγρά λάβας στην επιφάνεια, αποτελούνται από μείγματα πάγου συμπεριλαμβανομένου του παγωμενου νερού.
Αυτά τα κρυοηφαίστεια ή ηφαίστεια πάγου όπως είναι γνωστά είναι λίγο κρύα, αν και - πολύ κάτω από το σημείο πήξης του νερού. Λόγω του μίγματος των αλάτων χλωρίου και αμμωνίας που είναι συχνά παρόντα, είναι πιθανό ότι το νερό σε αυτούς τους κόσμους έχει ξεσπάσει σε περίπου -95 °C .
Δεν είναι σε θέση να καταστρέψει πολλά μία λάβα όπως αυτή, οπότε ας γυρίσουμε στη Γη. Η πιο καυτή λάβα σήμερα θεωρείται η "mafic"[ ένα πυριτικό ορυκτό ή πυριγενές πέτρωμα που είναι πλούσιο σε μαγνήσιο και σίδηρο], ένας τύπος λάβας που περιέχει ανόργανα στοιχεία που την κάνουν να λιώνει στις υψηλότερες θερμοκρασίες. Αυτή τη στιγμή, το Kilauea, ένα ενεργό ηφαίστειο στη Χαβάη, διατηρεί τα σκήπτρα. Εντυπωσιακές και όμορφες ροές λάβας, αναδύονται συνεχώς από τις διεξόδους του ανελλιπώς από το 1983, κατά μέσο όρο σε θερμοκρασίες γύρω στους 1.100 °C .
Εάν δεν είστε ικανοποιημένοι από αυτή τη θερμοκρασία, τότε τι γίνεται στην Αφροδίτη; Εκεί η τεκτονική πλάκα απέτυχε να λειτουργήσει σωστά όπως συμβαίνει εδώ, έτσι ώστε να μην έχουμε πραγματικά βουνά που μοιάζουν με ηφαίστεια όπως αυτά στη Γη. Παρ 'όλα αυτά, υπάρχει αφθονία από παγιδευμένη θερμότητα που προσπαθεί να ξεφύγει από τα  σπλάχνα του πλανήτη, το οποίο σημαίνει ότι υπάρχει επίσης άφθονη λάβα που εμφανίζεται στην επιφάνεια.
Η Αφροδίτη  ασφυκτιά από μια παχιά ατμόσφαιρα που αποτελείται από θειούχες ενώσεις και διοξείδιο του άνθρακα. Αυτό σημαίνει ότι η λάβα εδώ είναι εξαιρετικά συμπιεσμένη όπως φαίνεται έξω από τους διεξόδους της, εμφανίζεται ως επίπεδη με κυκλικές ροές. Δεν πρέπει να μας εκπλήσσει αυτή η συμπεριφορά που μερικές φορές θεωρείται ως "πάνκεϊκ ηφαιστειακή δραστηριότητα."
Αν και η ηφαιστειακή δραστηριότητα στην Αφροδίτη θεωρείται γενικά να είναι ανενεργή, μερικά καυτά σημεία - με ξαφνική θερμότητα στην επιφάνεια - έχουν πρόσφατα εντοπιστεί. Αυτά είναι πιο πιθανό να μην προέρχονται από σχετικά φρέσκες ροές λάβας, και κάποια φαίνεται να  έχουν φθάσει σε θερμοκρασίες 830 °C .
Αν και οι ροές δεν είναι τόσο ζεστές, όπως εκείνες στη Γη, ας μην ξεχνάμε ότι βρέχει θειικό οξύ στην Αφροδίτη, και η υψηλά συμπιεσμένη επιφάνεια της είναι πάντα αρκετές εκατοντάδες βαθμούς ζεστή.
Ωστόσο, υπάρχει ακόμη ζεστότερη λάβα στο Ηλιακό μας Σύστημα; Στην Ιώ, ένα από τα εσώτερα φεγγάρια του Δία. Το εσωτερικό αυτής της βραχώδους σφαίρας συνεχώς θερμαίνεται από την τεράστια βαρυτική έλξη που ασκεί ο κοντινός γίγαντας φυσικού αερίου και τα άλλα φεγγάρια, και ως εκ τούτου, είναι το πιο ηφαιστειακά ενεργό αντικείμενο στο Ηλιακό Σύστημα.
Η επιφάνειά του είναι στην πραγματικότητα εκατοντάδες βαθμούς κάτω από το μηδέν χάρη στην λεπτή και εφήμερη ατμόσφαιρα, αλλά η λάβα είναι εδώ "υπερβασική," πολύ πέρα από οτιδήποτε θα βρείτε σε Χαβάη. Εξαιρετικά πρωτόγονη σύνθεση σε μεταλλικά στοιχεία του σημαίνει ότι έχει ένα υψηλό σημείο τήξης, και δορυφορικές μετρήσεις έχουν δει τις ροές λάβας κατά μέσο όρο να φτάνουν την θερμοκρασία στους 1.300 °C .Από ό, τι γνωρίζουμε μέχρι σήμερα, αυτή είναι η πιο ζεστή λάβα στο Ηλιακό Σύστημα.


Γεωδίφης
Πηγές
1.ΝΑΣΑ
2. USGS

​

Η αφιλόξενη σε ζωή, λίμνη Natron

10/5/2017

 
Πολλοί άνθρωποι δεν τολμούν να πάνε κοντά στις όχθες της λίμνης Natron στη βόρεια Τανζανία. Η λίμνη είναι ως επί το πλείστον αφιλόξενη για τη ζωή, εκτός από μερικά είδη προσαρμοσμένα στο ζεστό, αλμυρό και αλκαλικό νερό.
Η έκταση της λίμνης δεν είναι σταθερή και μπορεί να φτάσει σε έκταση μέχρι τα 850 χλμ², αλλά είναι πολύ ρηχή και το βάθος της φτάνει μόνο το μισό μέτρο.
Το Επιχειρησιακό Land Imager (OLI) του Landsat 8[ΝΑΣΑ] κατέλαβε αυτές τις εικόνες φυσικών χρωμάτων της λίμνης Natron και από τα περίχωρά της. Οι εικόνες δείχνουν τη λίμνη στις 6 Μαρτίου του 2017, πολύ νωρίς στην περίοδο των βροχών, που διαρκεί από το Μάρτιο μέχρι τον Μάιο. Σε αυτές μπορείτε να δείτε το βαθύτερο νερό κατά μήκος της περιμέτρου του πυθμένα της λίμνης, στην περιοχή των λιμνοθαλασσών με χαμηλό υψόμετρο.
Το κλίμα εδώ είναι άγονο. Σε μία χρονιά  δίχως Ελ Νίνιο, η λίμνη λαμβάνει λιγότερο από 500 χιλιοστά (20 ίντσες) της βροχής. Η εξάτμιση συνήθως υπερβαίνει το ποσό αυτό, οπότε η λίμνη βασίζεται σε άλλες πηγές, όπως είναι ο ποταμός Ewaso Ng'iro στο βόρειο άκρο- από τις οποίες προσπαθεί να διατηρήσει μια παροχή νερού μέσα σε ξηρή περίοδο.
Ωστόσο, πλην των άλλων είναι και η ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής που επηρεάζει την ασυνήθιστη χημεία της λίμνης. Ηφαίστεια, όπως Ολ Ντόινιο Λενγκάι (περίπου 20 χιλιόμετρα νότια), παράγουν τετηγμένα μίγματα ανθρακικού νατρίου και άλατα ανθρακικού ασβεστίου.
Το μίγμα κινείται μέσω του εδάφους μέσω ενός συστήματος ρηγμάτων και γεωτρήσεων επάνω σε περισσότερες από 20 ιαματικές πηγές που τελικά χύνονται στη λίμνη.
Το pH της λίμνης ποικίλει ανάλογα με τις βροχοπτώσεις ανάμεσα σε 9 και 10,5, ενώ η θερμοκρασία της μπορεί να φτάσει τους 50°C. Από την έντονη εξάτμιση σχηματίζεται νάτρον, ένα είδος σόδας. Η λίμνη διαθέτει τόσο μεγάλη ποσότητα ανθρακικού νατρίου που είναι ιξώδης στην αφή.
Ενώ το περιβάλλον είναι πολύ σκληρό για τους περισσότερους κοινούς τύπους της ζωής, υπάρχουν μερικά είδη που επωφελούνται από αυτό. Μικρές, αλμυρές δεξαμενές νερού μπορεί να γεμίσουν με άνθη μικροοργανισμών αλογοάρχαιας -που λατρεύουν το αλάτι- και τα οποία μεταδίδουν τα ροζ και κόκκινα χρώματα σε ρηχά νερά. Και όταν τα νερά υποχωρούν κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, φλαμίνγκο διαλέγουν την περιοχή ως τόπο ωοτοκίας, αφού ως επί το πλείστον προστατεύονται από τα αρπακτικά ζώα από τα πολυετή κανάλια και δεξαμενές νερού. Παρά τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στη λίμνη, περίπου 2,5 εκατομμύρια μικρά φοινικόπτερα (Phoeniconaias minor) τρέφονται με μικρά φύκη, όπως η σπιρουλίνα, τα οποία έχουν την κόκκινη χρωστική ουσία. Αυτοί οι οργανισμοί που ευδοκιμούν σε αλατούχα περιβάλλοντα δίνουν στα αλίπεδα της λίμνης ροζ ή κόκκινο χρώμα.


Γεωδίφης

Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης/ΝΑΣΑ
2.Βικιπαίδεια

​

Τα παλαιότερα απολιθώματα ζώων στον κόσμο;

9/5/2017

 
Picture
Αυτός είναι ένας ακανθώδης ακριτάρχης από τον σχηματισμό Doushantuo .Οι συγγένειες αυτών των απολιθωμάτων είναι άγνωστες. Φωτογραφία: John Cunningham, Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ
Μια ομάδα ερευνητών, από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ, έχει ανακαλύψει αρχαία απολιθώματα, που πιστεύεται ότι είναι κάποια από τα πρώτα από τον κόσμο των λειψάνων των ζώων.
Το μεγαοικοσύστημα Weng'an στη Νότια Κίνα, είναι περίπου 600 εκατομμυρίων ετών και παρέχει ένα απαράμιλλο στιγμιότυπο θαλάσσιας ζωής κατά το χρονικό διάστημα που οι ομάδες ζώων είχαν εξελιχθεί. Ωστόσο, όλα τα απολιθώματα από αυτόν κόσμο υπόκεινται σε διαμάχη.
Ο Δρ. John Cunningham από το Πανεπιστήμιο της Σχολής Γεωεπιστημών του Μπρίστολ, δήλωσε: «Χρονολογείται στα περίπου 600 εκατομμύρια χρόνια, αυτά τα πετρώματα διατηρούν μια συγκέντρωση από μικροσκοπικά απολιθώματα, τέλειας ηλικίας ώστε να είναι υποψήφια για την παλαιότερη γνωστή απόδειξη πανίδας στη Γη.
«Αυτά τα απολιθώματα δεν είναι αναγνωρίσιμα ως υπολείμματα πλήρως ανεπτυγμένων ζώων, αλλά μερικά μοιάζουν με έμβρυα, που κυμαίνονται από απλά κύτταρα σε συστάδες χιλιάδων.«Η διατήρηση είναι τόσο εξαίσια, ώστε να μπορούν να ταυτοποιηθούν ακόμη υπο-κυτταρικές δομές, συμπεριλαμβανομένων πιθανών πυρήνων.
Ο Δρ. Kelly Vargas, ένας μεταδιδακτορικός ερευνητής από το Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και ένας από τους συντάκτες της έρευνας, είπε: «με την έλλειψη ενηλίκων μορφών που θα μπορούσαν να δείξουν την ταυτότητά τους, οι παλαιοντολόγοι θα πρέπει να βασίζονται σε πληροφορίες από την κυτταρική ανατομία για να προσδιορίσουν αν αυτά τα μικροσκοπικά απολιθώματα ανήκουν σε ζώα ή σε διαφορετική ομάδα.»
Τώρα οι επιστήμονες έχουν εξετάσει όλα τα διαθέσιμα στοιχεία και έχουν καταλήξει ότι τα απολιθώματα Weng'an σχετίζονται κατά πάσα δυνατότητα με ζώα.
Τα ευρήματά τους έδειξαν ότι κανένα από τα χαρακτηριστικά που χρησιμοποιήθηκαν προηγουμένως για τον καθορισμό των απολιθωμάτων, είναι πραγματικά μοναδικά για τα ζώα και μόνο και ανοίγουν τη δυνατότητα για εναλλακτικές ταυτοποιήσεις.
Ο καθηγητής Philip Donoghue, μέλος της ερευνητικής ομάδας, πρόσθεσε: «Πολλοί υποστηρικτές της συγγένειας των ζώων έχουν υποστηρίξει ότι οι σχηματισμοί Υ συνδέονται μεταξύ των κυττάρων στα απολιθώματα και αποτελούν σημαντικό χαρακτήρα των ζώων, αλλά αυτό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό σε πολλές πολυκύτταρες ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των φυκιών, που είναι πολύ μακρινοί συγγενείς των ζώων.»
Ο Δρ. Cunningham πρόσθεσε: «Θα μπορούσε να είναι ότι τα απολιθώματα ανήκουν σε άλλες ομάδες, όπως τα φύκια, και αυτές οι δυνατότητες πρέπει να διερευνηθούν προσεκτικά.»
Παρά τα αποτελέσματα αυτά, οι παλαιοντολόγοι συνεχίζουν να κάνουν νέες ανακαλύψεις από τον βιόκοσμο Weng'an, και όλα αυτά βοηθούν στην βελτίωση των γνώσεων μας για την εξέλιξη κατά τη διάρκεια της Εδιακάριας Περιόδου Η Εδιακάρια αρχίζει πριν από 620 εκατομμύρια χρόνια με το γρήγορο τερματισμό μιας μεγάλης παγετωνικής περιόδου, που είχε βυθίσει τον πλανήτη μέσα στον πάγο για πολλά εκατομμύρια χρόνια. Το τέλος της νέας περιόδου ορίστηκε να είναι πριν από 543 εκατομμύρια χρόνια, όταν άρχισε η Κάμβρια Περίοδος του Παλαιοζωικού αιώνα, δηλαδή η απότομη εξάπλωση των ζώων στον πλανήτη.
Τέλος ο Δρ.Cunningham κατέληξε: «Θα μπορούσε να είναι πιθανό ότι θα βρούμε καθορισμένα ζώα στο σχηματισμό Doushantuo, αλλά θα είναι όπως να βρεις μια βελόνα στα άχυρα, ή θα πρέπει να πούμε ένα έμβρυο σε ένα πολύ, πολύ μεγάλο λατομείο.»

Γεωδίφης

Πηγή-John A. Cunningham, Kelly Vargas, Zongjun Yin, Stefan Bengtson, Philip C. J. Donoghue. The Weng’an Biota (Doushantuo Formation): an Ediacaran window on soft-bodied and multicellular microorganisms. Journal of the Geological Society, 2017;

​

Ήχοι της κόλασης και κραυγές καταραμένων ψυχών από τα έγκατα της γης;

8/5/2017

 
Η κόλαση είναι βαθύτερη από 12.262 μέτρα; Υπάρχει μια επίμονη φήμη ότι μία γεώτρηση έληξε το 1992, επειδή οι επιστήμονες διέσχισαν μια υπερβολικά ζεστή κοιλότητα και άκουσαν κραυγές καταραμένων ψυχών. Μπορεί η γεώτρηση να μην έλυσε το μυστήριο της κόλασης ,όμως έδωσε απαντήσεις και βοήθησε την θεωρία της τεκτονικής των πλακών. Τι ακριβώς συνέβη;
Στην παραπάνω φωτογραφία αν αφαιρέσετε το σκουριασμένο μεταλλικό καπάκι θα βρεθείτε αντιμέτωποι με μία τρύπα από την βαθύτερη γεώτρηση στη Γη. Μπορεί να γνωρίζουμε περισσότερα για ορισμένους μακρινούς γαλαξίες όμως αρκετά ερωτήματα παρέμεναν αναπάντητα σχετικά με το τι γίνεται κάποια χιλιόμετρα κάτω από τα πόδια μας . Για το λόγο αυτό, σοβιετικοί επιστήμονες στη δεκαετία του 1970 αποφάσισαν να φτάσουν βαθύτερα από ό, τι η ανθρωπότητα έχει κάνει ποτέ πριν. Για τα επόμενα 24 χρόνια, η έρευνα θα συνεχιστεί στο φλοιό της Γης.
Το αποτέλεσμα του πειράματος ήταν η γεώτρηση Kola Superdeep με βάθος άνω των 12 χιλιομέτρων. Για να το θέσουμε σε μια προοπτική, η Kola κατεβαίνει πέρα από το βαθύτερο σημείο του ωκεανού, το οποίο βρίσκεται σε σχεδόν 11 χιλιόμετρα. Η γεώτρηση έγινε στη χερσόνησο Κόλα της Ρωσίας.
Μάθαμε τίποτα από αυτές βαθιές διεργασίες; Ευτυχώς, ναι! Οι επιστήμονες βρήκαν μικροσκοπικά απολιθώματα από μονοκύτταρους οργανισμούς σε βάθη 7 χιλιομέτρων. Και σχεδόν στο ίδιο βάθος, ανακάλυψαν νερό. Βρήκαν επίσης ότι η θερμοκρασία στον πυθμένα της γεώτρησης φτάνει σε 180°C. Πάρα πολύ καυτό για να συνεχίσουν, αναγκάζοντας τους να σταματήσουν τη γεώτρηση επίσημα το 1994.
Η γεώτρηση Κόλα διείσδυσε περίπου στο ένα τρίτο της διαδρομής μέσα από τον ηπειρωτικό φλοιό της Βαλτικής- υπολογίζεται ότι είναι περίπου 35 χιλιόμετρα βαθύς, φθάνοντας πετρώματα αρχαϊκής ηλικίας (μεγαλύτερη από 2,5 δισ.χρόνια) στο κάτω μέρος. Το πρόγραμμα της εκτεταμένης γεωφυσικής μελέτης στόχευε την βαθιά δομή της Βαλτικής Ασπίδας, τις σεισμικές ασυνέχειες ,το θερμικό καθεστώς στο φλοιό της Γης και τη φυσική και χημική σύνθεση του φλοιού.
Για τους επιστήμονες, ένα από τα πιο συναρπαστικά ευρήματα είναι ότι δεν βρήκαν μετάβαση από γρανίτη σε βασάλτη σε βάθος περίπου 7 χιλιόμετρα, όπου η ταχύτητα των σεισμικών κυμάτων έχει μια ασυνέχεια γεγονός που βοήθησε την θεωρία της τεκτονικής των πλακών. Αντ 'αυτού η αλλαγή στην σεισμική ταχύτητα κύματος προκαλείται από μετάβαση μεταμορφωμένων πετρωμάτων σε γρανίτη. Επιπλέον, ο βράχος σε αυτό το βάθος ήταν διαρρηγμένος και κορεσμένος με νερό, κάτι το οποίο ήταν έκπληξη. Αυτό το νερό, σε αντίθεση με τα επιφανειακά ύδατα, πρέπει να προέρχεται από μέταλλα βαθιάς κρούστας και τα οποία δεν ήταν σε θέση να φτάσουν στην επιφάνεια, εξαιτίας ενός στρώματος από αδιαπέραστο πέτρωμα.
Μια άλλη απροσδόκητη ανακάλυψη ήταν μία μεγάλη ποσότητα υδρογόνου αερίου,η λάσπη που έρεε έξω από την οπή περιγράφηκε ως «βρασμός» με υδρογόνο. Το έργο έκλεισε στα τέλη του 2006 λόγω έλλειψης χρηματοδότησης. Όλος ο εξοπλισμός γεώτρησης και έρευνας διαλύθηκε. Η περιοχή εγκαταλείφθηκε  το 2008.
Η Κόλα ήταν η μακρύτερη και βαθύτερη γεώτρηση στον κόσμο για σχεδόν 20 χρόνια. Ωστόσο, τον Μάιο του 2008, δημιουργήθηκε ένα νέο ρεκόρ στο πετρελαϊκό πεδίο Al Shaheen στο Κατάρ όπου έγινε διάτρηση σε 12.289 m σε μόνο 36 ημέρες.
Παρόμοιο έργο είχαν ξεκινήσει οι ΗΠΑ το 1957 [με το όνομα Project Mohole], το οποίο προοριζόταν να διεισδύσει στη ρηχή κρούστα του Ειρηνικού Ωκεανού, κάτω από το Μεξικό. Ωστόσο, μετά από κάποια αρχική γεώτρηση, το έργο εγκαταλείφθηκε το 1966 λόγω έλλειψης χρηματοδότησης.
Στις 28 Ιανουαρίου 2011, η εταιρεία Exxon Neftegas έκανε γεώτρηση στο ρωσικό νησί Sakhalin που έχει ξεπεράσει το μήκος τόσο της κοιλάδας Al Shaheen όσο και της γεώτρησης Kola και έφθασε σε συνολικό βάθος 12.345m σε μόλις 60 ημέρες. Στις 27 Αυγούστου 2012, η ​​ίδια εταιρεία ξεπέρασε το δικό της ρεκόρ με την γεώτρηση Z-44 Chayvo που έφθασε σε ένα συνολικό βάθος 12.376 μέτρων.

Γεωδίφης

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.zmescience.com

​

Οι επιστήμονες δεν πίστευαν στους μετεωρίτες μέχρι το 1803

4/5/2017

 
Picture
Απόδοση ενός μετεωρίτη ,από καλλιτέχνη, που πέρασε πάνω από τα βρετανικά νησιά το 1783. Σε αντίθεση με τον μετεωρίτη L'Aigle, μερικές δεκαετίες αργότερα, οι μετεωρίτες από αυτό το συμβάν δεν είχαν παρατηρηθεί να πέφτουν στο έδαφος και έτσι οι μετεωρίτες παρέμειναν επιστημονικό μυστήριο για άλλα 20 χρόνια. (Wellcome Images)
Η πτώση του μετεωρίτη στην l'Aigle περιείχε περισσότερα από 3.000 κομμάτια βράχου και πολλούς μάρτυρες, και αυτό άλλαξε τα πάντα. Ήταν η παρουσία των μαρτύρων και των πετρών που έπεσαν από τον ουρανό, που τελικά βοήθησε τους επιστήμονες να επιβεβαιώσουν ότι οι μετεωρίτες προέρχονται από το διάστημα.
Ένας φυσικός που ονομάζεται Ernst Chladni είχε δημοσιεύσει ένα βιβλίο το 1794 που ανέφερε ότι μετεωρίτες έπεφταν από το διάστημα. Ο Chladni ήταν διστακτικός να δημοσιεύσει την υπόθεση του επειδή ήξερε ότι έπρεπε να αντιπαρατεθεί με την σοφία 2.000 χρόνων, που κληρονόμησε από τον Αριστοτέλη και επιβεβαιώθηκε από τον Ισαάκ Νεύτωνα, ότι δεν υπάρχουν μικρά σώματα στο διάστημα πέρα από τη Σελήνη.
Η θεωρία του απέκτησε κάποια αξιοπιστία κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας του 1700, όταν πολλές σημαντικές πτώσεις μετεωριτών συνέβησαν εκείνη τη δεκαετία. Ο Chladni δεν είχε επισκεφθεί πραγματικά την περιοχή της πτώσης μετεωρίτη για να πάρει συνέντευξη από τους μάρτυρες.
Αλλά όταν οι μετεωρίτες έπεσαν στο l'Aigle,ο JJean-Baptise Biot, ένας φυσικός, πήγε για να διερευνήσει την εκδήλωση. Ο Biot ήταν ένας επιστήμονας του οποίου το βιογραφικό περιλαμβάνει επίσης την πρώτη επιστημονική πτήση αερόστατου και πρωτοποριακό έργο στον τομέα του σακχαρομέτρου (ένας τρόπος για να αναλύσει διαλύματα ζάχαρης). Ήταν επίσης ένας ισχυρός υποστηρικτής στη δύναμη της επικοινωνίας της επιστήμης. Για την πτώση του l'Aigle ενημερώθηκε από δημοφιλή μέσα ενημέρωσης, καθώς και επιστημονικούς κύκλους. Επειδή στηρίχθηκε σε στοιχεία από πραγματικές μάρτυρες, η έρευνα του είχε αξία ανθρώπινου ενδιαφέροντος.
Ο Biot διέκρινε δύο στοιχεία ως απόδειξη της εξωγήινης προέλευσης των λίθων. Κατ 'αρχάς, το είδος της πέτρας που είχε πέσει ήταν εντελώς διαφορετικό από οτιδήποτε άλλο διαθέσιμο τοπικά αλλά ήταν παρόμοιο με την πέτρα από το Barbotan όπου είχε παρατηρηθεί πτώση μετεωρίτη, το 1790. «Τα χυτήρια, τα εργοστάσια, τα ορυχεία στη γύρω περιοχή που έχω επισκεφθεί, στα προϊόντα τους δεν έχουν ούτε σκουριά που έχει σχέση με αυτές τις ουσίες», έγραψε ο Biot. Δεύτερον, σε αντίθεση με προηγούμενες πτώσεις, υπήρχαν μια σειρά από μάρτυρες «που είδαν» μια βροχή από πέτρες να πέφτουν από τον μετεωρίτη. Ήταν από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα, και ο Biot έγραψε, θα ήταν γελοίο να πιστεύουν ότι είχαν όλοι συνωμοτήσει για να περιγράψουν κάτι που δεν είχε συμβεί.

Η έκθεσή που συνέταξε σήμερα διαβάζεται σαν μια ιστορία, αλλά είχε την απαιτούμενη επιστημονική αυστηρότητα. Και μόνο λίγους μήνες μετά τη δημοσίευσή της, η ιδέα ότι οι μετεωρίτες ήρθαν από το διάστημα αναγνωρίστηκε από την επιστημονική κοινότητα.

Γεωδίφης

Πηγή-Kat Eschner/smithsonianmag.com
​

    Γαία

    ''Ο Ουρανός είναι ο πατέρας και η Γη η μητέρα μου κι όσο μικρός και αν είμαι, βρίσκω τη θέση μου ανάμεσά τους''- Τσαγκ Ζάι
    Picture
    Σελίδα αφιερωμένη στην μοναδική Γαία ,ηλικίας 4.5 δις.ετών. Στην Κοσμογονία, συμβολίζει την υλική πλευρά του κόσμου ενώ το Χάος συμβολίζει τον χώρο του Σύμπαντος

    Αρχεία

    February 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    February 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011
    September 2011
    August 2011
    July 2011
    June 2011
    May 2011
    April 2011
    March 2011
    February 2011
    January 2011
    December 2010
    November 2010
    October 2010
    September 2010
    August 2010
    July 2010
    June 2010
    May 2010
    April 2010
    March 2010
    February 2010
    January 2010
    December 2009

    RSS Feed

Δυναμικός-Βιβλία-Γεωπανόραμα-Χάρτες-Άρθρα-Ορυκτά-Απολιθώματα-Γλωσσάριο-Γεωπαρατηρητήριο-Παλαιογεωγραφία
Youtube-Panoramio-Noaa-Usgs-Nasa-Geowhen 
Ορισμένα από τα θέματα που εκτίθενται, προέρχονται από θεωρητικά μοντέλα και επιστημονικές μελέτες ενώ άλλα αποτελούν προσωπικές σκέψεις & απόψεις, πάντοτε θα περιέχουν κάποια αβεβαιότητα και διαφορά γνώμης. Κάποιες από τις απόψεις και αναλύσεις που εκφράζονται στον ιστοχώρο δεν αντιπροσωπεύουν εκείνες του Γεωδίφη και δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες. Η λειτουργία του ιστοχώρου στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην ενημέρωση & ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τα θέματα γεωπεριβάλλοντος και τις δράσεις του, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αποσκοπεί στην επίτευξη κέρδους. Οι εργασίες, ταινίες, κινούμενα σχέδια, έγγραφα, βιβλία και τόσα άλλα που δημοσιεύονται σε αυτό τον χώρο, χρησιμοποιούνται μόνο για εκπαίδευση. Οι κάτοχοι μπορούν να ζητήσουν την αφαίρεση του περιεχομένου. Οι προσωπικές εργασίες και φωτογραφίες δεν υπόκεινται σε δικαιώματα και άλλα μέτρα προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο ιστοχώρος αφιερώνεται στον αναγνώστη που αναζητά απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα που σχετίζονται με τον άγνωστο κόσμο που τον περιβάλλει
Picture

   Γεωδίφης,2009