Σε μία κοντινή απόσταση, από ένα εγκαταλελειμμένο λατομείο στο λόφο Harpur στην αγγλική πόλη Buxton μία λίμνη μοιάζει με ένα πραγματικό παράδεισο. Το νερό είναι λαμπρό τυρκουάζ και μοιάζει με κάτι από τη Μεσόγειο. Οι ντόπιοι την αποκαλούν "Blue Lagoon". Αλλά τα φαινόμενα απατούν. Στην πραγματικότητα, το νερό στην πισίνα είναι μπλε εξαιτίας της χημικής ρύπανσης , προέρχεται από τοξικά υπολείμματα από βιομηχανικές δραστηριότητες.
Υπάρχουν πινακίδες κοντά στην ακτή που προειδοποιούν τους ανθρώπους για τη επικινδυνότητα της πισίνας . Στην λίμνη υπάρχουν εγκαταλελειμμένα αυτοκίνητα, νεκρά ζώα και ανθρώπινα απόβλητα, και η «παραλία» αποτελείται από ασβεστόλιθο. Παρά τις προειδοποιήσεις, το πλημμυρισμένο λατομείο έχει γίνει ένας περίεργος προορισμός διακοπών, όπου οι νέοι, ακόμα και οι οικογένειες συνηθίζουν να κάνουν camping, να κολυμπούν και να κάνουν πάρτι την νύχτα πίνοντας εκεί, επειδή οι εικόνες στο διαδίκτυο δείχνουν μια ειδυλλιακή έκταση νερού με μία «παραλία».
Ο ελκυστικός χρωματισμός του νερού που προκαλείται από τα γύρω ασβεστολιθικά πετρώματα που αποτελούνται από κρυστάλλους ασβεστίτη μέσα στο νερό, μετατρέπουν το νερό σε τυρκουάζ. Το οξείδιο του ασβεστίου μετατρέπει το νερό σε αλκαλικό με ένα επίπεδο PΗ =11.3- μόνο ελαφρώς χαμηλότερo από thn χλωρίνη (PΗ =12.6) και την αμμωνίας (PΗ =11.5) - αρκετά τοξικό για να προκαλέσει στο δέρμα και τα μάτια ερεθισμούς, προβλήματα στο στομάχι και μυκητιακές λοιμώξεις.
Τον Ιούνιο του 2013 το Δημοτικό Συμβούλιο έχυσε μία μαύρη χρωστική ουσία στο νερό για να μειώσει την επισκεψιμότητα, και μέχρι στιγμής τα σχέδια έχουν βοηθήσει. Οι τουρίστες έχουν σταματήσει την κολύμβηση σε αυτή την λίμνη. Ένας ιδιοκτήτης επιχείρησης στην περιοχή , ο Thomas Rachel είπε στο BBC , "Δεν νομίζω ότι πιστεύουν πια ότι είναι σε διακοπές στις Μπαχάμες ξέρουν ότι βρίσκονται στον λόφο του Harpur."

Γεωδίφης με πληροφορίες από την dailymail.co.uk

Οι επισκέπτες στις άνυδρες περιοχές του κόσμου, συχνά έρχονται αντιμέτωποι με τόπους που φαίνεται να είναι σχεδόν δίχως ζωή. Ωστόσο, εδώ σε αυτά τα εδάφη της ερήμου βρίσκεται συνήθως μια ιδιαίτερη κοινότητα από λειχήνες, άλγη, βρύα, μύκητες και κυανοβακτήρια που αναφέρονται στην διεθνή βιβλιογραφία ως κρυπτοβιοτικό έδαφος ή "κρούστα του εδάφους." Οι ζωντανοί οργανισμοί που ζουν σε αυτά τα εδάφη δεσμεύουν κυριολεκτικά το χώμα της ερήμου , προστατεύουν από την διάβρωση και βοηθάνε στη διατήρηση της ζωής διατηρώντας την υγρασία.
Το όνομα,cryptobiotic soil( κρυπτοβιοτικό έδαφος), έχει προέλθει από την ελληνική λέξη "Kryptos," που σημαίνει «κρυφός» και "Bios", που σημαίνει «ζωή». Ακόμα κι αν αυτή η «κρυφή ζωή» μπορεί να φαίνεται ότι είναι ακριβώς μία μάζα από σκούρα βρωμιά, είναι ζωντανοί οργανισμοί και ζωτικής σημασίας για τα οικοσυστήματα της ερήμου. Οι δραστηριότητες τους συμβάλλουν στην προσθήκη του αζώτου και του άνθρακα στο έδαφος της ερήμου, το οποίο στη συνέχεια χρησιμοποιείται από όλη τη ζωή των φυτών της ερήμου.
Το κρυπτοβιοτικό έδαφος περιέχει εκατομμύρια μικροσκοπικές ίνες που συνδέουν κόκκους άμμου μαζί και έτσι συγκρατούν το χώμα στη θέση του. Επίσης, παρέχει ένα ασφαλές και υγρό μέρος στους σπόρους για να μεγαλώσουν. Με την πάροδο του χρόνου, τα εδάφη αυτά επιτρέπουν στην γυμνή άμμο και στον βράχο σε περιοχές της ερήμου να αποικιστούν από ιθαγενείς κοινότητες φυτών.
Το κρυπτοβιοτικό έδαφος  βρίσκεται συνήθως στα ερημικά περιβάλλοντα της Γης όπως στην έρημο Sonoran , στο Οροπέδιο του Κολοράντο και στα μεγάλα λιβάδια της Αλάσκας.Κάποια μορφή των βιολογικών κρουστών του εδάφους βρίσκονται σε όλες τις ηπείρους, συμπεριλαμβανομένης της Ανταρκτικής. Αυτό που όλες έχουν κοινό είναι ότι σχηματίζονται από ζωντανούς οργανισμούς.
Η κρυπτοβιοτική κρούστα του εδάφους δημιουργεί ένα τοπίο που μοιάζει με μία μικροσκοπική οροσειρά. Εδώ βρίσκεται μια ξηρά όπου οι μικροσκοπικές μαύρες και λευκές κορυφές κρούστας του εδάφους, φιλοξενούν είδη από λειχήνες και βρύα, που χωρίζονται από εξίσου μικροσκοπικές κοιλάδες που γίνονται μια ιδανική τοποθεσία για τη βλάστηση των σπόρων.
Η ανάπτυξη αυτού του ιδιαίτερου τοπίου είναι εξαιρετικά αργή. Το υπέργειο τμήμα του φλοιού του εδάφους μεγαλώνει μόνο περίπου 1 χιλιοστόμετρο το χρόνο, όταν η περιοχή δεν έχει έντονες βροχοπτώσεις. Με την πάροδο του χρόνου και εάν παραμείνει ανενόχλητη, αυτή η επιφανειακή κρούστα μπορεί να αυξηθεί έως και 10 εκατοστά σε πάχος.
Η εμφάνιση του φλοιού του εδάφους ποικίλλει στην τοπογραφία, το χρώμα και την κάλυψη της επιφάνειας. Στο Οροπέδιο του Κολοράντο οι κρούστες εδάφους τείνουν να είναι πιο σκούρες από τα γύρω εδάφη τους. Το σκούρο χρώμα προκαλείται τόσο από την πυκνότητα των οργανισμών που βρίσκονται εδώ όσο και από το χαρακτήρα των οργανισμών(κυανοβακτήρια, βρύα και λειχήνες). Σε αυτές τις περιοχές, η κρούστα του εδάφους μπορεί να είναι 70% ή περισσότερο της βλάστησης που υπάρχει .
Η φυσική διαδικασία που δημιουργεί την χαρακτηριστική τοπογραφία επιφάνειας τόσο κοινή μεταξύ των κρουστών του εδάφους είναι το αποτέλεσμα των νηματοειδών κυανοβακτηρίων και των ειδών των πράσινων αλγών. Όταν η βροχή έρχεται σε αυτές τις περιοχές της ερήμου, οι ζωντανοί οργανισμοί απορροφούν το νερό και διογκώνονται σε μέγεθος. Νέο βλαστικό υλικό μεγαλώνει, δημιουργώντας ένα νέο δίκτυο από νήματα και έλυτρα. Επαναλαμβανόμενες συνθήκες υγρασίας σε ένα δίκτυο από κενά έλυτρα που παραμένουν ακόμη και όταν η ξηρασία επιστρέψει στο κοντινό έδαφος, βοηθά στην εμφάνιση της μικροσκοπικής οροσειράς.
Πρόκειται για εξαιρετικά εύθραυστο έδαφος σε φυσικές περιοχές όπου ο φλοιός του εδάφους είναι επισκέψιμος από ανθρώπους ιδιαίτερα όταν δεν υπάρχουν μονοπάτια και δρόμοι. Κάθε δραστηριότητα μπορεί να βλάψει σοβαρά τους ζωντανούς οργανισμούς που απαρτίζουν την κρούστα του εδάφους. Μόλις αυτή να καταστραφεί, και ανάλογα με την ποσότητα της υγρασίας που λαμβάνει μια περιοχή, μπορεί να πάρει μεταξύ 30 και 300 έτη για την κρούστα του εδάφους να επιδιορθώσει την ζημιά.
Τι αποτελεί μεγάλη απειλή για όλα τα κρυπτοβιοτικά εδάφη; Τα οχήματα 4Χ4, ακόμη και οι στρατιωτικές δραστηριότητες. Για εμάς που αυτά τα εδάφη είναι τόσο ζωτικής σημασίας για τη σταθερότητα του εδάφους,για την ατμοσφαιρική σταθεροποίηση του αζώτου, για την πρόληψη της διάβρωσης και την βλάστηση των σπόρων, πρέπει να τα γνωρίζουμε ότι χρήζουν προστασία από την καταστροφή. Στις ΗΠΑ υπάρχει εκπαιδευτικό πρόγραμμα για τα παιδιά σε μικρή ηλικία για το πόσο σημαντικά είναι τα κρυπτοβιοτικά εδάφη και τη σημασία τους για την οικολογία της περιοχής.
Έτσι την επόμενη φορά που θα έχετε την ευκαιρία να επισκεφθείτε μία από τις μεγάλες ή μικρές ερημικές περιοχές του κόσμου ή σε άνυδρα οικοσυστήματα, ρίξτε μια ματιά στα κρυπτοβιοτικά εδάφη. Όταν βρείτε κάποια, γονατίστε και ρίξτε μια προσεκτική ματιά στο μικροσκοπικό κόσμο τους. Θαυμάστε τον άγνωστο και μυστηριώδη κόσμο τους και μην ξεχνάτε τον εύθραυστο χαρακτήρα τους και ότι πρόκειται για ένα οικολογικό σύστημα που μας προστατεύει. 


Γεωδίφης

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.livescience.com

Μήπως ο μεγάλος σεισμός του Kanto έχει προκαλέσει την καταστροφή στο σημείο Point Honda;
Το 1923, σημειώθηκε η χειρότερη απώλεια σε πλοία του Αμερικάνικου Ναυτικού σε καιρό ειρήνης, την ομιχλώδη νύχτα της 8ης Σεπτεμβρίου, όταν μία μοίρα με 14 αντιτορπιλικά, κάτω από την ακτή της Καλιφόρνιας, έστριψε αριστερά σε λάθος τόπο και έπεσε στα βράχια του σημείου Honda. Επτά από τα πολεμικά πλοία ναυάγησαν και 23 ναυτικοί έχασαν τη ζωή τους παρά τις ηρωικές προσπάθειες από τα συνεργεία διάσωσης που αμέσως έσπευσαν στην περιοχή.
Στον απόηχο αυτής της καταστροφής, στους καπετάνιους των πλοίων αποδόθηκε επισήμως η ευθύνη για λάθος χειρισμό κατά την πλοήγηση. Οι πλοίαρχοι δεν εμπιστεύθηκαν πλήρως τους καινοτόμους ραδιοφάρους που τότε είχαν εγκατασταθεί κατά μήκος της ακτής. Αγνόησαν τις μετρήσεις των ραδιοφάρων λαμβάνοντας υπόψη τα σήματα από τα παλιά τους όργανα, τα οποία έδειχναν το πλοία αρκετά μίλια πιο βόρεια και μακρύτερα από την ακτή από όπου πραγματικά ήταν. Τα άλλα πλοία ''υπάκουα'' ακολούθησαν την λάθος διαδρομή , έτσι συνέβη το μοιραίο.
Χρόνια αργότερα, ένα άρθρο στο Naval Weekly υποστήριξε ότι " κανείς από τους αξιωματικούς δεν φανταζόταν ότι στην πλοήγηση εκείνη τη μοιραία νύχτα, επέδρασαν φυσικές αιτίες που συνέβαλαν στην καταστροφή. Αμέτρητα πλοία έχουν κάνει αυτή την διαδρομή κάτω από την ακτή του Ειρηνικού υπό τις ίδιες συνθήκες πάντα με ασφάλεια. " Κατά τη διάρκεια της επίσημης έρευνας, ορισμένοι υποστήριξαν ότι τα ρεύματα κατά μήκος της ακτής είχαν διαταραχθεί από τα κύματα τσουνάμι από το μεγάλο σεισμό του Kanto(Ιαπωνία) μια εβδομάδα νωρίτερα. Σήμερα, μερικοί άνθρωποι εξακολουθούν να αναρωτιούνται.
Ο μεγάλος σεισμός του Kanto χτύπησε στην ζώνη καταβύθισης της κεντρικής Ιαπωνίας λίγο πριν το μεσημέρι την 1η Σεπτεμβρίου τοπική ώρα. Σήμερα αποδίδεται σε ένα σεισμό μεγέθους 7,9R που απέχει ελάχιστα από το "μέγα" σε μέγεθος, αλλά η λέξη "μέγα" στο όνομά του διατηρείται για τις καταστροφές που έκανε . Οι πόλεις του Τόκιο και της Γιοκοχάμα ''έχασαν'' περισσότερο από τις μισές κατοικίες τους από τις πυρκαγιές που ακολούθησαν τον κύριο σεισμό, και σχεδόν 150.000 ζωές χάθηκαν. Από το 1960, η Ιαπωνία έχει καθιερώσει την 1η Σεπτεμβρίου ως Ημέρα Πρόληψης Καταστροφών.
Ο σεισμός προκλήθηκε από ρήξη που εκδηλώθηκε κάτω από τον όρμο του Tokyo Bay και δυτικά της λεκάνης του Kanto. Ένα τσουνάμι τόσο υψηλό όπως 10 μέτρα έπληξε τις τοπικές ακτές, αλλά το μεγαλύτερο μέρος των ζημιών οφείλεται στην σεισμική δόνηση και την φωτιά, που επιδεινώθηκε από έναν τυφώνα που σάρωσε την περιοχή. (Πράγματι, τον Σεπτέμβριο και τον Οκτώβριο είναι εποχή των τυφώνων στην Ιαπωνία.)
Το ρήγμα που διερράγη βρίσκεται μεταξύ της πλάκας της Θάλασσας των Φιλιππίνων και της υπερκείμενης τεκτονικής πλάκας της Βόρειας Αμερικής (Okhotsk). Ωστόσο, οι πλάκες της Ευρασίας και του Ειρηνικού δεν είναι μακριά, και η τεκτονική κατάσταση αυτής της περιοχής της Ιαπωνίας είναι πολύ περίπλοκη. Μελέτες κατά τη διάρκεια των ετών, συμπεριλαμβανομένης μιας επαναξιολόγησης των στοιχείων που δημοσιεύτηκαν το 2006 , κάνουν λόγο για ένα κανονικό σεισμό και όχι ως μία κλασική εκδήλωση τύπου '' μεγα-επώθησης'', όπως συνέβη τον Μάρτιο του 2011 με το σεισμικό γεγονός του Tohoku, αλλά ως ένα μικτό συμβάν με ώθηση (σύγκλιση) και πλευρική (πλάγια ) κίνηση. Επιπλέον, το μοντέλο επιφανείας ολίσθησης είναι βαθιά κάτω από την στεριά της Ιαπωνίας και όχι σε μικρά βάθη κοντά στην Τάφρο Sagami, όπου η ρήξη μπορεί να μετατοπίσει το θαλάσσιο πυθμένα για να αναπαράγει τσουνάμι.
Σύμφωνα με όσα γνωρίζουμε για το σεισμό του 1923, και το τσουνάμι σε γενικές γραμμές, σήμερα, νομίζω ότι είναι δυνατόν να έχουμε μια καλύτερα τεκμηριωμένη άποψη για τα γεγονότα του σημείου Honda και την καταστροφή 90 χρόνια αργότερα.
Σήμερα ξέρουμε, όπως κάναμε το 1923, ότι οι σεισμοί μπορούν να επηρεάσουν τομείς, πέραν από τα επίκεντρα τους μέσω ωκεάνιων κυμάτων μεγάλης περιόδου. Υπάρχουν δύο ερωτήσεις που χρήζουν εξέτασης: υπάρχουν ενδείξεις για τσουνάμι που καταγράφηκαν στην Καλιφόρνια, και εάν οι επιπτώσεις του τσουνάμι ήταν σημαντικές κατά τον χρόνο της καταστροφής του σημείου Honda;
Η ιστοσελίδα pointhondamemorial.org συγκεντρώνει εδώ και χρόνια στοιχεία γύρω από το συμβάν και τα επακόλουθά του. Μέσα από την έρευνα της διαπιστώνει "ότι δεν υπήρχαν ασυνήθιστες συνθήκες κατά την στιγμή του συμβάντος, αλλά ότι προκλήθηκε από αδεξιότητα, μαζί με ένα ορισμένο ποσό του ρεύματος που συνέβαλλε " Ποια ήταν η κατάσταση της θάλασσας εκείνη την ημέρα;
Η ιστοσελίδα παραθέτει στοιχεία για τις συνθήκες του συμβάντος. Σύμφωνα με το κέντρο ναυτικών επιχειρήσεων του Σαν Φρανσίσκο, ένα πλοίο με κατεύθυνση προς το βορρά το ίδιο βράδυ ανέφερε "ένα ισχυρό και νότιο παράκτιο ρεύμα από το Arguello στην Piedras Blanca'' .Εκθέσεις του Λιμενικού και Γεωδαιτικού Ινστιτούτου ανέφεραν επίσης μικρή αλλαγή στην παλίρροια. Ο πλοίαρχος του υπερωκεάνιου Cuba , που ναυάγησε στο νησί San Miguel πριν από την αυγή της 8ης Σεπτεμβρίου, είπε σε έναν δημοσιογράφο ''ότι μια μυστηριώδη αλλαγή στο κανονικό ωκεάνιο ρεύμα τον έσπρωξε νότια και ανατολικά της εκτιμώμενης θέσης του όταν βρισκόταν καθ 'οδόν προς το Σαν Φρανσίσκο." Και οι δύο αυτές εκθέσεις αναφέρουν την λανθασμένη πλοήγηση βόρεια της αναμενόμενης θέσης τους.
Αυτά είναι τα στοιχεία που διαθέτουμε για τα ρεύματα. Τι γίνεται όμως με τα κύματα; Σήμερα έχουμε μια καλή ιδέα για το πόσο γρήγορα ένα τσουνάμι διαδίδεται στον Ειρηνικό . Ο σεισμός έγινε στις 11:58 π.μ. τοπική ώρα την 1η Σεπτεμβρίου, δηλαδή στις 7:58 μ.μ. της 31ης Αυγούστου, στην Καλιφόρνια. Το 2011, το τσουνάμι από την Ιαπωνία έφτασε στην Καλιφόρνια σε περίπου 10 ώρες ,και οι διαταραχές που παρατηρήθηκαν από μετρητές παλίρροιας/τσουναμογράφους συνεχίστηκαν για μέρες αργότερα. Ένα τσουνάμι από το κύριο σεισμό του Kanto, θα είχε φτάσει νωρίς το πρωί της 1ης Σεπτεμβρίου στην Καλιφόρνια, μια ολόκληρη εβδομάδα πριν από την καταστροφή στο σημείο Honda.
Σε ένα τεύχος της 4ης Σεπτεμβρίου , οι New York Times δημοσίευσαν αναφορές για υψηλά κύματα στην Καλιφόρνια, που ξεπέρασαν το λιμενοβραχίονα του Los Angeles Harbor και έφτασαν σε ασυνήθιστα ύψη στην Santa Barbara. Η χρονική στιγμή δεν είναι σαφής, αλλά τα κύματα φαίνεται να έχουν φθάσει στις 2 ή 3 Σεπτεμβρίου. ''Ναυτικοί παρατηρητές δεν ανέφεραν καταιγίδα οποιουδήποτε μεγέθους σε οποιοδήποτε σημείο του Ειρηνικού," σύμφωνα πάντα με τους Times , "και θεωρούν ότι τα κύματα διογκώθηκαν σε αυτή ακτή από την καταστροφή του Tokio".
Σήμερα, δεν μπορώ να αξιολογήσω αυτή την αναφορά. Όμως είναι κατανοητό ότι τα τσουνάμι που προκλήθηκαν από μετασεισμούς στην Ιαπωνία σε συνδυασμό με κύματα τσουνάμι που είχαν υποστεί αντανάκλαση στον Ειρηνικό να ενισχύουν και να διογκώνουν μακρινές καταιγίδες.
Μετά από ένα μεγάλο τσουνάμι, μπορεί σίγουρα να παρουσιαστεί δίνη της οποίας ο στροβιλισμός διαρκεί για μέρες, ειδικά στην τραχιά ηπειρωτική παραμεθόριο περιοχή στα ανοικτά της Νότιας Καλιφόρνιας, αλλά μόνιμες αλλαγές στα τοπικά ρεύματα δεν αποτελούν μέρος του ρεπερτορίου μετά -τσουνάμι για την Κεντρική ακτή της Καλιφόρνιας.
Στις 13 Σεπτεμβρίου, οι Times σχετικά με το ίδιο φαινόμενο ανέφεραν ''Η ακριβής φύση των αλλαγών στα ανοικτά της ακτής της Καλιφόρνιας είναι ακόμη άγνωστες ,αλλά έχουν υπάρξει τουλάχιστον δύο θετικές ενδείξεις για αλλαγή της φύσης του Ειρηνικού σε αυτή την περιοχή. Πρώτον, έχει σημειωθεί μια σαφή και ισχυρή παράκτια μεταβολή του ωκεανού ρεύματος σε εκείνο το σημείο. Δεύτερον, υπήρξαν ασυνήθιστα και επικίνδυνα κύματα, κατά τη στιγμή φτάνοντας σε σημεία τα 3 -3,6 μέτρα που υπερβαίνουν τα υψηλότερα κανονικά κύματα. Η περιοχή της διαταραχής αφορά την περιοχή Point Arguello εως την αμερικανο-μεξικανική συνοριακή γραμμή. Εάν οι ωκεάνιες αλλαγές σε αυτήν την πλευρά είναι το άμεσο αποτέλεσμα της αναταραχής στην Ιαπωνία, ή αν οφείλονται σε μια δευτερεύουσα διαταραχή στο βυθό του ωκεανού λίγα μίλια από την ακτή της Καλιφόρνια, είναι ακόμα άγνωστο''.
Κάθε χρόνο στην Καλιφόρνια, ο ωκεανός μεταβάλλεται. Υπάρχουν κυκλικές μεταβολές στο Βόρειο Ειρηνικό που διαρκούν για δεκαετίες. Και σήμερα έχουμε καλούς χάρτες του θαλάσσιου πυθμένα. Μία υποθαλάσσια διαταραχή αρκετά μεγάλη για να αλλάξει τα παράκτια ρεύματα, θα προκαλούσε ένα τσουνάμι από κατολίσθηση . Γι 'αυτό και δεν μπορούμε να συμπεράνουμε από τα στοιχεία μιας εβδομάδας, ότι υπήρξε κάποια σημαντική ''αλλαγή στη φύση του Ειρηνικού'' .
Τέλος, το πρόβλημα με την μοίρα αντιτορπιλικών ήταν ότι βρίσκονταν πολύ βόρεια, όχι μόνο πολύ κοντά στην ακτή.
Η καταστροφή του Point Honda ήταν εκτός από μια συνολική τραγωδία, και ένα σκάνδαλο. Το δικαστήριο που ερεύνησε την υπόθεση, επαίνεσε τον ηρωισμό των πληρωμάτων που βρίσκονταν σε αντίξοες συνθήκες , ενώ παράλληλα έστειλε τους 11 πλοιάρχους στο στρατοδικείο με μόνο δύο καταδικαστικές αποφάσεις.
Πιστεύω ότι ο δικαστής μπορεί να είχε αμφιβολίες σχετικά με την κατάσταση της θάλασσας και δεν είχε καλά επιστημονικά δεδομένα να επικαλεστεί. Επίσης, υπήρχε πραγματική σύγχυση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού για το οποίο ο πλοηγός και υπεύθυνος της μοίρας αντιτορπιλικών κρίθηκε ως κύριος ένοχος. Ένας από τους καπετάνιους αργότερα είπε, "εγώ κράτησα την διαδρομή της πλοήγησης όσο το δυνατόν καλύτερα, αλλά δεν μπόρεσα να συνεχίσω. Δεν μπορούσα να κάνω διαφορετικά ,εκτελούσα εντολές."
Σήμερα νομίζω ότι η ετυμηγορία είχε δίκιο: δεν υπήρχε "πράξη του Θεού", με τη μορφή των παλιρροϊκών κυμάτων από την Ιαπωνία. Ακόμη και αν υπήρχε, οι πλοηγοί δεν θα πρέπει να έχουν αγνοήσει τα σήματα από το σύστημα ραδιοφάρων. Σε περίπτωση αμφιβολίας, θα έπρεπε να είχαν επιβραδύνει. Το μόνο καλό αποτέλεσμα της καταστροφής του σημείου Honda ήταν ότι τα ανθρώπινα λάθη πίσω από το ατύχημα οδήγησαν σε βελτιώσεις στο σύστημα πλοήγησης.
Μερικές φορές ο στρατός αναθεωρεί και διορθώνει τις αδικίες. Αν αυτό γινόταν σήμερα, θα ήταν ενδιαφέρον, αφού ειδικοί από το NOAA (Ωκεανογραφικό Κέντρο των ΗΠΑ)θα μπορούσαν να μοντελοποιήσουν την κατάσταση του Σεπτέμβρη του 1923 . Στη συνέχεια, εμπειρογνώμονες σεισμο-εγκληματολογίας θα μπορούσαν να αποφανθούν για το τσουνάμι, ακολουθώντας τις σημερινές τεχνικές.

Γεωδίφης με πληροφορίες από τον Andrew Alden /About.com

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2. www.naval-history.net

Βρίσκεται στη λίμνη Thingvallavatn στο Εθνικό Πάρκο Thingvellir National Park στην Ισλανδία, η περιοχή Silfra είναι μέρος του ρήγματος του Ατλαντικού - η διαχωριστική γραμμή μεταξύ των ηπείρων της Ευρώπης και της Αμερικής. Είναι μια τεράστια ρωγμή στην επιφάνεια της γης, όπου οι ηπειρωτικές πλάκες συναντώνται και όπου παρατηρείται διεύρυνση περίπου δύο εκατοστά ανά έτος. Στα βαθιά νερά του Ατλαντικού Ωκεανού αυτή ρωγμή είναι κυρίως αόρατη, αλλά στην Silfra, το καθαρό νερό από την τήξη των παγετώνων της Ισλανδίας κάνουν το ρήγμα ορατό.
Η εκπληκτική ορατότητα και προσβασιμότητα κάνει την Silfra ένα δημοφιλές σημείο κατάδυσης. Δύτες μπορούν να επιπλέουν μεταξύ των τεκτονικών πλακών της Αμερικής και της Ευρασίας και σε χώρους, όπου μπορεί κανείς να αγγίξει πραγματικά δύο ηπείρους ταυτόχρονα. Η ορατότητα είναι εξαιρετική σε σχεδόν 100 μέτρα επειδή το νερό είναι κρύο - 2 ° και 4 ° C - και παραμένει σε αυτή τη θερμοκρασία όλο το χρόνο. Η ψυχρότητα διατηρεί το νερό απαλλαγμένο από υδρόβια ζωή. Επιπλέον το ίδιο το νερό είναι στην πιο αγνή μορφή του. Ξεκινά ως αποσταγμένο νερό, όταν η κορυφή του παγετώνα λιώνει ψηλά στο βουνό Hofsjokull, 50χλμ. Το νερό τότε εξαφανίζεται και τρέχει υπόγεια, για να βγει και πάλι στο εθνικό πάρκο Thingvellir. Σε αυτό το ταξίδι το νερό συνεχώς φιλτράρεται από τα πορώδη πετρώματα λάβας, μέχρι να γίνει τόσο καθαρό ώστε κανείς να μπορεί να το πιει χωρίς καμία μορφή επεξεργασίας.
Ο μεσο-ωκεάνια ράχη του Ατλαντικού( Mid Atlantic Ridge) είναι η μεγαλύτερη σε μήκος οροσειρά του κόσμου, αλλά ως επί το πλείστον, είναι βυθισμένη βαθιά κάτω από την επιφάνεια του Ατλαντικού Ωκεανού. Η κορυφογραμμή περιλαμβάνει μια βαθιά ρηξιγενή κοιλάδα που τρέχει κατά μήκος του άξονα της κορυφογραμμής . Η ρήξη αυτή σηματοδοτεί το πραγματικό όριο μεταξύ των δύο τεκτονικών πλακών - της Ευρασίας και της Αμερικάνικης .Μεταξύ των τεκτονικών πλακών κάτω από τον φλοιό της γης λάβα ρέει μέσα στο παγωμένο νερό του Ατλαντικού. Η λάβα ψύχεται άμεσα και μετά από εκατομμύρια χρόνια, αυτή η διαδικασία έχει σχηματίσει την Ράχη του Ατλαντικού.
Παρά το γεγονός ότι πολλοί άνθρωποι έχουν καταδυθεί στην Silfra, πολύ λίγοι έχουν εισχωρήσει βαθιά μέσα στο σπήλαιο Silfra το οποία έχει τουλάχιστον 63 μέτρα βάθος. Το μεγάλο βάθος και πολύ στενά περάσματα ενέχουν υψηλό κίνδυνο για τους δύτες. Εκτός αυτού, τα βράχια που σχηματίζουν το σπήλαιο θα μπορούσαν να είναι χαλαρά για κατάρρευση. Το σπήλαιο έχει χαρτογραφηθεί από μια ομάδα Αμερικανών δυτών, αλλά οι τακτικοί σεισμοί στην περιοχή καθώς και η απόκλιση των τεκτονικών πλακών θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να αλλάξει τη γεωγραφία.
Μάθετε περισσότερα σχετικά για  την Silfra και τις ευκαιρίες για καταδύσεις στην SILFRA.org

Γεωδίφης

Πηγές

1.Kaushik/Amazing Planet
2.Βικιπαίδεια

Η ελεύθερη πολιτική άνθρακα στην Κίνα μείωσε το προσδόκιμο ζωής κατά 5,5 χρόνια.Η πολιτική της Κίνας να δίνει ελεύθερο άνθρακα για τη θέρμανση στους κατοίκους στο βόρειο τμήμα της χώρας συνέβαλε στο να μειωθεί το προσδόκιμο ζωής εκεί κατά 5,5 χρόνια σύμφωνα με μια νέα μελέτη.
Σύμφωνα με την πρόσφατα δημοσιευθείσα έρευνα η ατμοσφαιρική ρύπανση από την καύση άνθρακα στην περιοχή βόρεια του ποταμού Χουάι, με πληθυσμό περίπου 500 εκατ. ανθρώπων, ήταν 55% υψηλότερη από ότι στο νότο.
Η περιοχή παρουσίασε επίσης υψηλότερα ποσοστά σε προβλήματα καρδιάς και ασθένειες των πνευμόνων, ως αποτέλεσμα της πολιτικής που ίσχυε μέχρι το 1980.
Η μελέτη διεξήχθη από ερευνητές από την Κίνα, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ.
Οι ερευνητές μελέτησαν τη ρύπανση και τους θανάτους σε 90 πόλεις στο βορρά και το νότο μεταξύ του 1981 και του 2000.Εξέτασαν συγκεκριμένα την αύξηση σε ένα είδος ρύπανσης που ονομάζεται ''ολικά αιωρούμενα σωματίδια'' που βρέθηκαν στην αιθάλη και καπνό.
Οι ερευνητές ανέλυσαν στη συνέχεια τις στατιστικές θνησιμότητας από το 1991-2000 και βρήκαν ενδείξεις και στοιχεία για το μικρότερο προσδόκιμο ζωής που παρατηρήθηκε στις ''ελεύθερες σε άνθρακα'' περιοχές.
"Το προσδόκιμο ζωής είναι περίπου 5,5 χρόνια χαμηλότερο στα βόρεια, λόγω αυξημένης συχνότητας εμφάνισης καρδιο-αναπνευστικής θνησιμότητας'', δήλωσε η μελέτη που δημοσιεύθηκε στα Πρακτικά της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ .
"Η ανάλυση δείχνει ότι η πολιτική που ακολουθήθηκε στην περιοχή του Huai River η οποία είχε ως στόχο την ελεύθερη παροχή άνθρακα για θερμότητα, είχε καταστροφικές συνέπειες για την υγεία."
Οι επιστήμονες υποστηρίζουν ότι τα ευρήματά τους μπορεί να βοηθήσουν άλλες αναδυόμενες οικονομίες - όπως την Βραζιλία και την Ινδία - να βρουν καλύτερους τρόπους για να συνδυάσουν τα πλάνα τους για την οικονομική ανάπτυξη και την προστασία της δημόσιας υγείας.
Τα συμπεράσματα της έκθεσης θα αυξήσουν την πίεση στις κινεζικές αρχές να πράξουν περισσότερα για την αντιμετώπιση της ρύπανσης, σύμφωνα με το BBC.
Νωρίτερα φέτος, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια δημόσια κατακραυγή για την ατμοσφαιρική ρύπανση που ξεπέρασε επίπεδα που θεωρούνται επικίνδυνα από την Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, λέει ο ανταποκριτής του BBC

Γεωδίφης με πληροφορίες από το BBC

Από τα απορρίμματα σε μετρητά: παλιές χωματερές νέες ευκαιρίες. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ήταν πολύ καλές στην ανακύκλωση κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου. Το θεωρούσαν ως πατριωτικό τους καθήκον. Οικογένειες έφερναν τα πάντα, από παλιοσίδερα έως παλιά ελαστικά σε κέντρα συλλογής όπου είχαν χρησιμοποιηθεί για να συμβάλουν στην στρατιωτική/πολεμική προσπάθεια. Αλλά όταν τελείωσε ο πόλεμος, το ίδιο έγινε με την ανακύκλωση.
Από τα τέλη του 1940 μέχρι τις αρχές του 1970, οι Αμερικανοί έφτιαχναν (και αγόραζαν) τα πράγματα, τα οποία όμως δεν είχαν σχέση με την ανακύκλωση. Κατασκεύαζαν ψυγεία στο μέγεθος των αυτοκινήτων και αυτοκίνητα, στο μέγεθος των σκαφών.
Και όταν ένα προϊόν ήταν παλιό ή φθαρμένο το πετούσαν. Μεταχειρισμένα αυτοκίνητα, ψυγεία, μεταλλικά δοχεία, καθώς και αμέτρητα άλλα προϊόντα οικιακής χρήσης βρήκαν τον δρόμο τους σε χώρους υγειονομικής ταφής και σκουπιδότοπους. Ωστόσο τα χρόνια πέρασαν και τώρα, από ότι φαίνεται θέλουν να τα φέρουν πίσω. Γιατί;
Φυσικοί πόροι, όπως τα μέταλλα, γίνονται όλο και πιο ακριβά. Ένα κιλό χαλκού κόστιζε λιγότερο από ένα δολάριο το 2000. Από τότε, οι τιμές του χαλκού έχουν υπερτριπλασιαστεί, φθάνοντας το υψηλό των 3,92 δολαρίων ανά λίβρα το 2012.''Είναι πιθανό ότι, στο απώτερο μέλλον, οι χώροι υγειονομικής ταφής θα γίνουν πολύ πολύτιμες πηγές πολλών πρώτων υλών'', λέει ο Jamie Caswell, ένας εκπρόσωπος για την Εθνική Ένωση Εξορυκτών των ΗΠΑ. "Δεν είμαστε ακόμη εκεί, αν και - τουλάχιστον όχι στις ΗΠΑ"
Ωστόσο, σε άλλες χώρες όλα προετοιμάζονται για να βρεθούμε εκεί. Η βελγική εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων του Ομίλου Machiels έχει ανακοινώσει σχέδια για να εξορύξει ένα χώρο υγειονομικής ταφής ανατολικά των Βρυξελλών. Ο όμιλος Machiels εκτιμά ότι το 45% του υλικού στον χώρο υγειονομικής ταφής μπορεί να ανακυκλωθεί, με το υπόλοιπο να μετατραπεί σε αέριο που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως πηγή καυσίμου - φέρνοντας στο νου εικόνες από το Doc Brown στην ταινία ''Επιστροφή στην μέλλον'' .Η μέθοδος, που ονομάζεται plasmification - για την δημιουργία ανανεώσιμων πηγών ενέργειας από αστικά απόβλητα-χρησιμοποιεί εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες για να σπάσει οργανικά υλικά σε ένα είδος συνθετικής μορφής φυσικού αερίου.
Ποια εμπόδια παρακωλύουν την εξόρυξη των χώρων υγειονομικής ταφής στις Ηνωμένες Πολιτείες; Πολλοί μεγάλοι χώροι υγειονομικής ταφής έχουν ήδη αναπτυχθεί, σε μέρη που τους καθιστά ουσιαστικά απρόσιτους για τις εργασίες εξόρυξης. Για παράδειγμα, στη δεκαετία του 1970, ένας χώρος υγειονομικής ταφής σε Βιρτζίνια Μπιτς, Βιρτζίνια είχε μετατραπεί σε ένα δημοφιλές 165 στρεμμάτων χώρο αναψυχής που ονομάζεται πάρκο Mount Trashmore.
Μια άλλη πρόκληση είναι η έλλειψη προηγούμενης εμπειρίας/γνώσης : χωρίς ομοσπονδιακή νομοθεσία για εξόρυξη χώρων υγειονομικής ταφής , υπάρχει αβεβαιότητα σχετικά με το πώς η διαδικασία θα μπορούσε να ρυθμιστεί. Και οι εταιρείες μισούν τις αβεβαιότητες - είναι δύσκολο να σχεδιάσουν.
Οι εταιρείες θέλουν διαβεβαίωση ότι θα γυρίσει ένα μέρος της επένδυσης σε κέρδος, και αυτό συμβαίνει τώρα σε χώρους υγειονομικής ταφής. Εάν περιέχουν πολύ μέταλλο, θα μπορούσαν να είναι μια καλή επένδυση. Αν είναι γεμάτοι από παλιούς καναπέδες και συσκευασίες με πολυστυρένιο τύπου fast-food, είναι πιο πιθανό να χάσουν τα χρήματα. Και αν η εξόρυξη αποκαλύψει αμίαντο ή άλλα επικίνδυνα υλικά, η εταιρεία θα μπορούσε να βρεθεί αντιμέτωπη με το δαπανηρό έργο της διάθεσης των επικίνδυνων αποβλήτων.
Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε πολλές πληροφορίες για το τι ακριβώς χώρους υγειονομικής ταφής έχουμε στην διάθεση μας.
''Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τι μπορεί να περιέχουν οι χώροι υγειονομικής ταφής'', σύμφωνα με σχετικό έγγραφο για την εξόρυξη χωρών υγειονομικής ταφής που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από τη Διεθνή Ένωση Στερεών Αποβλήτων. Και δεδομένου ότι οι τεχνικές αξιολόγησης είναι απαραίτητες για την εκτίμηση τόσο των κερδών και του κινδύνου, μπορεί να χρειαστεί να βελτιωθούν πριν ακόμη οι εταιρείες επιλέξουν την μέθοδο που θα ακολουθήσουν στην εξόρυξη χωρών υγειονομικής ταφής στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Φυσικά, εάν το κόστος των μετάλλων συνεχίζει να αυξάνεται, ορισμένες εταιρείες μπορεί να αποφασίσουν ότι ο κίνδυνος αξίζει τον κόπο. Κάναμε χρήση των παλαιών υλικών στη δεκαετία του 1940, διότι ήταν πατριωτικοί οι λόγοι. Μπορούμε να κάνουμε το ίδιο στον 21ο αιώνα, για πρακτικούς λόγους. Οι Αμερικανοί παράγουν 250 εκατομμύρια τόνους σκουπιδιών κάθε χρόνο, σύμφωνα με το ΥΠΠ. Των Ηνωμένων Εθνών.

Γεωδίφης με πληροφορίες από τον Matt Shipman/science.kqed.org

Φωτογραφία-Χωματερή Β ' Παγκοσμίου Πολέμου σε λόφο στην Montana.  Φωτογραφία από τον Russell Lee, 1942.

Κάθε χρόνο κατά τους μήνες Μάιο και Ιούνιο εκατομμύρια προσκυνητές-τουρίστες κατευθύνονται στα βουνά του βόρειου ινδικού κρατιδίου της Uttarakhand. Οι προορισμοί τους περιλαμβάνουν τις ''θείες πηγές'' των ποταμών του Yamuna και Ganga, την κατοικία του θεού Σίβα στην Kedarnath, την περίφημη κατοικία του θεού Βισνού στην Badrinath, και το χώρο Σιχ της Hemkund Sahib, που συνδέεται με την παράδοση των Σιχ.
Φέτος, στα μέσα Ιουνίου, οι βροχές των μουσώνων ήρθαν νωρίτερα.Τα νερά με συντρίμμια χύθηκαν κάτω από την ''Γη των Θεών'' με απρόσμενη ένταση κάτι που γίνεται μια φορά στους αιώνες. Ξαφνικές πλημμύρες, κατολισθήσεις και άνοδος των υδάτων χτύπησαν δεκάδες χιλιάδες των επισκεπτών και καταστράφηκαν δρόμοι, κτίρια, γέφυρες και κόποι μιας ζωής. Είναι πολύ νωρίς για να γνωρίζουμε πόσοι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, αλλά ο αριθμός θα είναι μάλλον σε χιλιάδες. Μέχρι σήμερα ο αριθμός των αγνοουμένων λέγεται ότι φθάνει τους 14000.
Οι αριθμοί μπορεί να είναι μικροί σε σύγκριση με άλλες παγκόσμιες καταστροφές των τελευταίων ετών, αλλά υπάρχει μια ανησυχία για το τι συμβαίνει στην Uttarakhand,τώρα. Ο άμεσος αντίκτυπος αυτής της πλημμύρας στην Uttarakhand θα είναι ακραίος. Ο διαρκής αντίκτυπος στην οικογενειακή ζωή, τα μοντέλα εργασίας, την περιφερειακή οικονομία, και τα επίπεδα της εκπαίδευσης, θα είναι ακόμη πιο βαθιά πληγή.
Οι πλημμύρες έπληξαν ολόκληρη την πολιτεία σκληρά, αλλά αυτή η καταστροφή έχει μία ιδιαιτερότητα γιατί συνέβη κατά την διάρκεια του προσκυνήματος της Kedarnath. Μια ξαφνική βροχή έπεσε με τέτοια ένταση που προκάλεσε μια λίμνη που βρίσκεται πάνω και πίσω από το χωριό Kedarnath να σπάσει απότομα τα αναχώματά της. Νερό και πέτρες χύθηκαν προς τα κάτω, σκοτώνοντας εκατοντάδες και χιλιάδες .
Περίπου επτά χιλιόμετρα νότια αυτό το κύμα που ονομάσθηκε "Τσουνάμι των Ιμαλαΐων" κατέστρεψε εντελώς το χωριό Rambara. Τουρίστες στην Kedarnath κατάφεραν να διαφύγουν. Μιλώντας για το τι έγινε, κάποιος είπε: "Είδα τον θεό Σίβα να χορεύει την καταστροφή''.
Οι αρμόδιες αρχές και τα ΜΜΕ, επικεντρώθηκαν στη διάσημη περιοχή της Kedarnath και στους επισκέπτες στη Uttarakhand που έπρεπε με κάθε τρόπο να διασωθούν. Ωστόσο, τις τελευταίες δεκαετίες η ανάπτυξη των υποδομών για τους επισκέπτες, η κατασκευή των υδροηλεκτρικών φραγμάτων, τα έργα της υλοτομίας ιδιαίτερα από τότε που η Uttarakhand έγινε ένα ξεχωριστό κράτος το 2000 έχουν αφήσει τα σημάδια τους στο περιβάλλον. Η ​​περιοχή έχει δει μια τεράστια αύξηση του αριθμού των επισκεπτών, κυρίως από την αναπτυσσόμενη ινδική μεσαία τάξη. Δρόμοι διευρύνθηκαν και τα ξενοδοχεία και οι υπηρεσίες επισκεπτών αυξήθηκαν εκθετικά. Η οικοδόμηση ενός νέου ξενοδοχείου ή ενός εστιατορίου από την πλευρά του δρόμου ήταν μια έξυπνη επένδυση-ακόμα και όταν ο δρόμος ήταν κοντά σε ένα ποτάμι.
Η Kedarnath είδε την κατασκευή νέων πύργων κινητής τηλεφωνίας, νέους σιδηροδρόμους , νέους χώρους προσγείωσης ελικοπτέρων, σπιτάκια με ζεστό νερό στο δωμάτιο. Οι τιμές στα ύψη. Όταν το τσουνάμι από νερό και πέτρα συνετρίβη επάνω στην Kedarnath τον περασμένο μήνα ανέδειξε όλα τα αδύναμα σημεία της ανάπτυξης. Αν αυτό το γεγονός είχε συμβεί πριν από είκοσι χρόνια η καταστροφή θα ήταν πολύ μικρότερη. Η καταστροφή ήταν σαν το σκάσιμο μιας φούσκας.
Για πολλούς οι πλημμύρες φορούσαν το πρόσωπο της θείας τιμωρίας. Ο Shiva κατά ορισμένους χρησιμοποίησε την καταστροφική δύναμη του, γιατί ήταν θυμωμένος με την αποϊεροποίηση του προσκυνήματος και την έλλειψη φροντίδας με την οποία το περιβάλλον των Ιμαλαΐων έχει υποστεί αυτή την αλλαγή. Αλλά η ροή του βράχου και νερού είχε κάτι περισσότερο από τη δύναμη του Shiva για την καταστροφή.
Ορισμένοι εκφράζουν την άποψη ότι η καταστροφή αυτή είναι το άμεσο αποτέλεσμα της εμπορευματοποίησης. Άλλοι διαφωνούν με το πρόσωπο που ευθύνεται για την τραγωδία.
Όμως οι καθαρές φωνές στις τελευταίες δύο εβδομάδες έχουν πει αυτό που κανένας δεν είχε δει στη Uttarakhand όλο αυτό διάστημα. Τόσο η ίδια ξαφνική πλημμύρα όσο και η καταστροφή της ανθρώπινης ζωής και της περιουσίας, μπορεί να προέρχεται εν μέρει από ένα τρομερό συνδυασμό προ-υπάρχουσων συνθηκών: άναρχης δόμησης χωρίς σχεδιασμό, αποψίλωσης των δασών, κατασκευής υδροηλεκτρικών φραγμάτων, και μια απροθυμία των αρμοδίων να επιβραδύνουν το ρυθμό της ανάπτυξης για την αντιμετώπιση του συνεχώς αυξανόμενου αριθμού των επισκεπτών στην περιοχή. Για τους ειδικούς η ένταση των πλημμυρών δεν θα πρέπει να αποτελεί κάποια έκπληξη ήταν κάτι το οποίο ανέμεναν.
Οι αρμόδιοι κάνουν ότι είναι δυνατόν σε μία καταστροφή που δεν μπορεί να περιγραφεί,.Πρόκειται για μια τραγωδία σε μεγάλο βαθμό ανθρώπινης προέλευσης.Ορισμένοι κάτοικοι της Uttarakhand διαμαρτυρήθηκαν για την μαζική καύση των νεκρών.Η Kedarnath είναι ένα θρησκευτικό σύμβολο πολιτιστικής, πολιτικής, οικονομικής και ιστορικής σημασίας και κάποιοι ανησυχούν για το είδος της ανοικοδόμησης που θα ακολουθήσει.

Γεωδίφης 

Πηγή-Luke Whitmore, επίκουρος καθηγητής φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin, Stevens Point.


Δείτε βίντεο από την τραγωδία της Kedarnath.

O Ήλιος από τα παλιά χρόνια λατρευόταν ως θεότητα. Σύμφωνα με τον Όμηρο και τον Ησίοδο, ήταν γιος του Τιτάνα Υπερίωνα. Φοίβος, φωτοβόλος δηλαδή, ήταν η προσωνυμία του Ηλίου. Κατά την εξέλιξη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού, οι ηλιακές ιδιότητες αποδόθηκαν στον θεό Απόλλωνα.
Η σημασία του Ήλιου στην εξέλιξη και την διατήρηση της ζωής στη Γη είναι σημαντική, καθώς με τη διαδικασία της φωτοσύνθεσης προσφέρει την απαραίτητη ενέργεια για την ανάπτυξη των ζωντανών οργανισμών, και διατηρεί την επιφανειακή θερμοκρασία της Γης σε ανεκτά για τη ζωή επίπεδα, καθώς επίσης και προκαλεί τα μετεωρολογικά φαινόμενα.
Τι όμως είναι ο Ήλιος; Τώρα πια είμαστε πιο εξοικειωμένοι με αυτόν. Η «φωτόσφαιρα» είναι η ορατή επιφάνεια του Ήλιου .Οι θερμοκρασίες στην φωτόσφαιρα φτάνουν τους 6.000 βαθμούς Κελσίου. Οι σκοτεινές κηλίδες που δημιουργούνται από έντονη μαγνητική δραστηριότητα, έχουν περίπου 1.500 βαθμούς Κελσίου λιγότερους από την υπόλοιπη επιφάνεια. Μεγάλες κηλίδες μπορεί να είναι έξι φορές όσο η διάμετρος της Γης.
Πάνω από την ορατή επιφάνεια του Ήλιου συναντάται η χαμηλότερη ατμόσφαιρα, ή «χρωμόσφαιρα», όπου οι θερμοκρασίες κυμαίνονται από 6.000 C έως περίπου 20.000 C. Εκεί , άτομα υδρογόνου του Ήλιου εκπέμπουν ένα συγκεκριμένο μήκος κύματος από κόκκινο φως. Κοιτάζοντας αυτό το φως, η λεπτή δομή του αποτελείται από σκοτεινές κορδέλες που ονομάζονται «νήματα» . Πρόκειται για ρεύματα ψύξης αερίων αιωρούμενα πέρα από την χρωμόσφαιρα από ισχυρά μαγνητικά πεδία.
Η «ζώνη μετάβασης» είναι ένα λεπτό στρώμα μεταξύ της χρωμόσφαιρας και της ανώτερης ατμόσφαιρα του Ήλιου, όπου οι θερμοκρασίες ποικίλλουν σημαντικά από 20.000 έως περίπου 1 εκατομμύριο βαθμούς Κελσίου.
Η εξωτερική ατμόσφαιρα του Ήλιου ονομάζεται «Στέμμα». Εκεί παρατηρούνται τα θερμότερα μέρη της περιοχής μετάβασης . Οι διαφορετικές θερμοκρασίες κυμαίνονται από περίπου 60.000 έως πάνω από 1 εκατομμύριο βαθμούς.Στο εξωτερικό στρώμα του Ήλιου, από την επιφάνειά του μέχρι περίπου 200.000 χλμ. (ή το 70% της ηλιακής ακτίνας), το ηλιακό πλάσμα δεν είναι αρκετά πυκνό ή αρκετά θερμό ώστε να μεταφερθεί η θερμική ενέργεια από το εσωτερικό προς τα έξω με την ακτινοβολία. Ως αποτέλεσμα, η θερμική συναγωγή λαμβάνει χώρα με θερμικές στήλες που μεταφέρουν καυτό υλικό στην επιφάνεια του Ήλιου. Μόλις το υλικό ψυχθεί στην επιφάνεια, βουτάει προς τα κάτω στη βάση της ζώνης συναγωγής, για να λάβει περισσότερη θερμότητα από την κορυφή της ζώνης ακτινοβολίας.
Ισχυρές μαγνητικές δυνάμεις τον καθιστούν ως ένα μαγνητικά ενεργό αστέρι. Διαθέτει ένα ισχυρό, εναλλασσόμενο μαγνητικό πεδίο το οποίο αλλάζει από έτος σε έτος και αντιστρέφει την πολικότητα του περίπου κάθε 11 χρόνια, γύρω από το ηλιακό μέγιστο. Το μαγνητικό πεδίο του ήλιου επηρεάζει πολλά φαινόμενα που συνολικά ονομάζονται ηλιακή δραστηριότητα, όπως οι ηλιακές κηλίδες στην επιφάνεια του Ήλιου, οι ηλιακές εκλάμψεις, και ο ηλιακός άνεμος που μεταφέρει ύλη μέσα στο Ηλιακό Σύστημα.
Η ηλιακή δραστηριότητα θεωρείται ότι έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση και εξέλιξη του Ηλιακού Συστήματος. Η ηλιακή δραστηριότητα αλλάζει τη δομή της εξωτερικής ατμόσφαιρας της Γης. Οι γιγάντιες Μαζικές Εκρήξεις πέρα ​​από το στέμμα ξερνάνε υλικό που μπορεί να ταξιδέψει σε πάνω από 900 χιλιόμετρα το δευτερόλεπτο, χτυπώντας το μαγνητικό πεδίο της Γης μόνο λίγες ημέρες αργότερα. Η ηλιακή ύλη αλληλεπιδρά με τα αέρια στην ατμόσφαιρα απελευθερώνοντας ένα απόκοσμο φως το οποίο είναι ορατό κοντά τους μαγνητικούς πόλους της Γης.Οι επιπτώσεις της ηλιακής δραστηριότητας στη Γη περιλαμβάνουν εκτός από το πανέμορφο Σέλας και την διακοπή των ραδιοφωνικών επικοινωνιών και ηλεκτρικής ενέργειας.
Ο Ήλιος αποτελείται κατά 74% από υδρογόνο, κατά 25% από ήλιο και 1% από άλλα στοιχεία. Το υδρογόνο αποτελεί το κύριο καύσιμο για τις θερμοπυρηνικές αντιδράσεις που παράγουν την ενέργεια που ακτινοβολεί, ενώ το ήλιο προέρχεται κυρίως από τα προϊόντα της πυρηνικής σύντηξης του υδρογόνου.
Στο κέντρο του Ηλίου η θερμοκρασία φθάνει τους 20 εκατομμύρια βαθμούς Κελσίου. Σε τέτοια θερμοκρασία τα άτομα έχουν χάσει τα ηλεκτρόνιά τους, βρίσκονται δηλαδή ιονισμένα και η κατάσταση της ύλης καλείται πλάσμα.
Ο Ήλιος μας έχει και αυτός ημερομηνία λήξης όπως άλλωστε όλα τα πράγματα. Εκτιμάται πως σε 4 με 5 δισεκατομμύρια έτη, με την εξάντληση των αποθεμάτων υδρογόνου και τη μεταστοιχείωσή τους σε ήλιο και κατόπιν σε βαρύτερα στοιχεία, θα αρχίσει να διαστέλλεται σχηματίζοντας έναν κόκκινο γίγαντα. Πρόσφατες έρευνες υποστηρίζουν πως η διαδικασία επέκτασης σε κόκκινο γίγαντα θα προωθήσει τη Γη σε απομακρυσμένη τροχιά, αποτρέποντας την εξάχνωσή της. Μετά τη φάση του κόκκινου γίγαντα, ο Ήλιος θα γίνει ένας άσπρος νάνος, που θα περιβάλλεται από ένα πλανητικό νεφέλωμα, ο οποίος θα ψύχεται για τα επόμενα 5 δισεκατομμύρια έτη.

Γεωδίφης

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.BBC
3.NASA

Τέρας του Λοχ Νες : Μύθος ή πραγματικότητα; Σύμφωνα με μια έκθεση που παρουσιάσθηκε την 3η Ιουλίου στα Νέα του NBC, ο θρύλος του τέρατος του Loch Ness θα μπορούσε να εξηγηθεί με την απλή γεωλογία. Ενώ οι παλιές ιστορίες αναφέρουν για την εμφάνιση του τέρατος στην σκωτσέζικη λίμνη, ένας Ιταλός γεωλόγος εξηγεί το φαινόμενο.
Ο Luigi Piccardi χρησιμοποιεί την γεωλογία για να αποδείξει ότι πίσω από το τρομερό τέρας κρύβεται ένα ενεργό ρήγμα στη λίμνη Λοχ Νες και τις κοντινές λίμνες όπου οι σεισμικές δονήσεις του προέρχονται από αυτό, δημιουργούν φυσαλίδες νερού και προκαλούν την ανακίνηση του εδάφους. Σε συνέντευξή που δημοσιεύεται στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica, ο Piccardi αναφέρει ότι ''υπάρχουν διάφορα εφέ στην επιφάνεια του νερού που μπορεί να σχετίζονται με τη δραστηριότητα του ρήγματος,'' και εξηγεί ότι οι θρυλικές θεάσεις αυτού του τέρατος συνέπεσαν με την αυξημένη δραστηριότητα του ρήγματος. Σημειώνεται ότι ''αυτή ήταν μια περίοδος (1920-1930) με αυξημένη σεισμική δραστηριότητα. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι έβλεπαν τα αποτελέσματα των σεισμών στο νερό ".
Εκθέσεις για το τέρας του Λοχ Νες έγιναν πολλές στη δεκαετία του 1930, και μέχρι στιγμής δεν υπήρξε καμία απόδειξη για την ύπαρξη αυτού του πλάσματος. Κάποιος θα σκεφτόταν ότι η έλλειψη των επιστημονικών αποδείξεων θα θέσει τέλος σε όλες τις εικασίες και φήμες, αλλά το 2012, ένας βαρκάρης ο George Edwards ισχυρίστηκε ότι μια φωτογραφία που πήρε ήταν ότι του τέρατος. Άλλοι ωστόσο ισχυρίζονται, ότι η εικόνα μοιάζει περισσότερο με εκείνη των μεγάλων ψαριών ή κούτσουρο που επέπλεε.
Σύμφωνα με την ιστοσελίδα το τέρας του Λοχ Νες , θεωρείται το "πιο αμφιλεγόμενο μυστηριώδες πλάσμα στον κόσμο," και χρονολογείται από τον Οκτώβριο του 1871.
Ο Ιταλός γεωλόγος Luigi Piccardi έχει προτείνει την γεωλογική εξήγηση ανατρέχοντας σε κάποιους αρχαίους θρύλους και μύθους οι οποίοι ανέφεραν ότι η εμφάνιση του πλάσματος συνοδευόταν με "cum ingenti fremitu" (με πολύ δυνατούς βρυχηθμούς ). Το τέρας του Λοχ Νες βρίσκεται κατά μήκος του μεγάλου ρήγματος Glen, και αυτό θα μπορούσε να σχετίζεται με την σεισμική δραστηριότητα του . Επιπλέον, σε πολλές αναφορές, παρουσιάζεται τίποτα περισσότερο από μια μεγάλη διαταραχή στην επιφάνεια του νερού. Αυτό μπορεί να οφείλεται στα αέρια που απελευθερώνονται από το ρήγμα, και θα μπορούσε εύκολα να εκληφθεί ως ένα μεγάλο ζώο, που κολυμπά, ακριβώς κάτω από την επιφάνεια.
Σύμφωνα με τον Σουηδό φυσιοδίφη και συγγραφέα Bengt Sjögren (1980), το τέρας του Λοχ Νες συνδέεται με τους παλιούς θρύλους της περιοχής. Κάποιοι άλλοι ισχυρίζονται ότι το Loch Ness, λόγω του σχήματος του, υπόκειται σε κάποιες ασυνήθιστες διακυμάνσεις που επηρεάζουν την επιφάνειά του. Πρόκειται δηλαδή για ένα seiche δηλαδή ένα μεγάλο στάσιμο κύμα που προκαλεί την ταλάντωση της λίμνης. Σε μια σειρά από άρθρα του 1982 , στο New Scientist , ο Δρ Maurice Burton πρότεινε ότι οι θεάσεις της θρυλικής Nessie και παρόμοιων πλασμάτων θα μπορούσαν πράγματι να σχετίζονται με κορμούς πεύκων που αναδύονται στην επιφάνεια στα κρύα νερά της λίμνης του Λοχ Νες .

Γεωδίφης 

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.examiner.com

24 του Ιούνη 1982 ένα Boing 747 εκτελεί το δρομολόγιο του από Σιγκαπούρη προς Περθ. Κατά την διάρκεια της πτήσης αντιμετωπίζει ένα περίεργο φαινόμενο σε υψόμετρο 11.300 μέτρων - ένα σύννεφο φωτός περιβάλλει το αεροπλάνο, στη συνέχεια, ξαφνικά και οι τέσσερις κινητήρες χάνουν την δύναμη, χωρίς προφανή λόγο. Οι πιλότοι κατάφεραν να το κατεβάσουν σε πρώτη φάση σιγά-σιγά και ετοιμάζονταν για το χειρότερο - αναγκαστική προσγείωση στη θάλασσα - όταν οι μηχανές επανεκκίνησαν και το αεροσκάφος ανέκτησε ύψος. Κατόπιν , το αεροπλάνο επέστρεψε πίσω στο αεροδρόμιο της Τζακάρτα.
Μόνο αργότερα ανακαλύφθηκε η αιτία αυτού του περίεργου περιστατικού: η αυξημένη ηφαιστειακή δραστηριότητα του όρους Galunggung το ίδιο βράδυ έστειλε ηφαιστειακή τέφρα πάνω από 16 χιλιόμετρα στον ουρανό . Η ηφαιστειακή τέφρα αναρροφήθηκε από τον συμπιεστή των μηχανών του αεροπλάνου και έλιωσε στο θάλαμο καύσης, αλλά εκ νέου στερεοποιήθηκε με αποτέλεσμα να φράξει τους κινητήρες τζετ του αεροσκάφους. Όταν το αεροπλάνο κατέβηκε άφησε πίσω του σχεδόν ένα αόρατο σύννεφο στάχτης και ευτυχώς η στερεοποιημένη τέφρα απολεπίστηκε και οι μηχανές επανεκκίνησαν για να λειτουργήσουν αργότερα σωστά .
Το παράξενο φως το αντίκρισαν τόσο οι πιλότοι όσο και οι επιβάτες του αεροπλάνου, παρουσιάσθηκε λόγω της ηφαιστειακής τέφρας, όπως η τριβή με το σκαρί του σκάφους ηλέκτρισε τους κόκκους τέφρας, σχηματίζοντας την στοιχειωμένη εμφάνιση της φωτιάς του St. Elmo γύρω από το αεροσκάφος. Η Φωτιά ή Φως του Αγίου Elmo είναι ένα καιρικό φαινόμενο στο οποίο φωτεινό πλάσμα έχει δημιουργηθεί από ένα αντικείμενο αιχμηρό ή μυτερό σε ένα ισχυρό ηλεκτρικό πεδίο στην ατμόσφαιρα, (όπως εκείνα που δημιουργούνται από καταιγίδες ή από μια ηφαιστειακή έκρηξη).
Εκείνη την εποχή η διεθνής αεροπορική κοινότητα είχε πολύ θορυβηθεί από αυτό το γεγονός μέχρι τότε άγνωστο κίνδυνο για τα αεροπλάνα, καθώς ένα άλλο αεροπλάνο γνώρισε επίσης παρόμοια προβλήματα κατά τη διέλευση της τέφρας του ηφαιστείου Galunggung.
Κάθε χρόνο κατά μέσο όρο περίπου 6 στήλες τέφρας που προέρχονται από την έκρηξη ηφαιστείων φτάνουν αρκετά υψηλά ώστε να θέσουν σε κίνδυνο την εναέρια κυκλοφορία και από το έτος 1982 80 σύγχρονα αεροσκάφη υπέστησαν ζημιές από την ηφαιστειακή τέφρα, ενώ σε 10 από αυτά παρατηρήθηκε η απώλεια της ισχύος του κινητήρα. Γνωρίζοντας τις πιθανές καταστροφικές συνέπειες της ηφαιστειακής τέφρας στους σύγχρονους κινητήρες τζετ, το 2010 ο εναέριος χώρος πάνω από την Ευρώπη έκλεισε εξαιτίας της τέφρας που προήλθε από το ισλανδικό ηφαίστειο Eyjafjallajökull - μια απόφαση που έντονα επικρίθηκε όμως στη συνέχεια, ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε το 2011, υποστήριξε την απόφαση που τότε πάρθηκε.

Γεωδίφης με πληροφορίες από τον David_Bressan/scientificamerican.com

Φωτογραφία από το G-BDXH, το αεροσκάφος που ''ένοιωσε'' την ηφαιστειακή δραστηριότητα του όρους Galunggung , 1980.