Στις 30 Σεπτεμβρίου 2009 ένας σεισμός M7.6R χτύπησε τη δυτική ακτή της Sumatra, στην Ινδονησία, κοντά στις πόλεις Padang και Pariaman, και είχε επιπτώσεις σε μια περιοχή με πληθυσμό 1.2 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο σημαντικότερος σεισμός  χτύπησε στις 17:16 τοπική ώρα και το επίκεντρο του ήταν 45 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Padang και 220 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της Pekanbaru. Η ινδονησιακή κυβέρνηση υπολογίζει ότι ο σεισμός προκάλεσε 1.195 θανάτους ενώ καταγράφηκε και σημαντική ζημία σε περίπου 140.000 σπίτια και 4.000 κτήρια. Τα περισσότερα από τα θύματα πέθαναν εξαιτίας της κατάρρευσης των οικοδομών στην  Padang και από τις κατολισθήσεις στις απομακρυσμένες περιοχές κοντά στα βουνά.
Οι δονήσεις από τον πρώτο  σεισμό  έγιναν αισθητές στην ινδονησιακή πρωτεύουσα, Τζακάρτα, στην Μαλαισία και την Σιγκαπούρη. Ένα  τσουνάμι που ακολούθησε εξαιτίας του σεισμού, δημιούργησε πολλά προβλήματα τις παράκτιες περιοχές. Πολλά σπίτια και παραθαλάσσια ξενοδοχεία καταστράφηκαν στην Padang.
Το σύνολο της Ινδονησίας, εκτός από το Βόρνεο, την  Bangka Belitung, και τοΤιμόρ βρίσκεται σε μια ζώνη υψηλής σεισμικής δραστηριότητας που είναι γνωστή ως " Δαχτυλίδι της Φωτιάς" του Ειρηνικού. Κατά μήκος του ρήγματος της Sunda( εφίπευση), η Ινδο-Αυστραλιανή πλάκα υποβυθίζεται κάτω από το Ευρασιατική πλάκα. Η καταβύθιση δημιουργεί συχνά σεισμούς, πολλοί από τους  οποίους οφείλονται στον τύπο του ανάστροφου ρήγματος της περιοχής. Ειδικότερα, το τμήμα της Σουμάτρας διέρχεται σήμερα μια περίοδο αυξημένης δραστηριότητας που άρχισε με τον καταστροφικό σεισμό του 2004 του Ινδικού Ωκεανού. Κάθε σεισμός της ακολουθίας προσθέτει επιπλέον καταπονήσεις στα τμήματα των ορίων της πλάκας που δεν έχουν μετακινηθεί πρόσφατα.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το USGS

H γεώτρηση για διάνοιξη βοηθητικής σήραγγας που θα φθάσει σε βάθος 700 μέτρων για τη διάσωση των 33 μεταλλωρύχων που έχουν παγιδευτεί κάτω από τη γη στη Χιλή, θα ξεκινήσει τη Δευτέρα ή τα ξημερώματα της Τρίτης.
Ένα γιγαντιαίο γεωτρύπανο που έχει σχεδιαστεί στην Αυστραλία, το Strata 950, τοποθετείται τώρα στην περιοχή και προσπαθούν  την Δευτέρα τα ξημερώματα να ξεκινήσουν με αυτό το μηχάνημα. Η "καμινάδα" (η βοηθητική σήραγγα) που οδηγεί στο καταφύγιο, θα κατέβει έως τα 702 μέτρα σε ευθεία γραμμή, και η γεώτρηση θα διαρκέσει τρεις έως τέσσερις μήνες. Εξετάζονται οι παράμετροι και ενός εναλλακτικού σχεδίου, ο οποίο θα τεθεί άμεσα σε εφαρμογή. Η σήραγγα αυτή που θα έχει διάμετρο 66 εκατοστά, θα επιτρέψει να βγουν ένας-ένας οι 33 ανθρακωρύχοι που παραμένουν εγκλωβισμένοι εδώ και 23 ημέρες μετά την καθίζηση του εδάφους και την κατάρρευση των στοών που σημειώθηκε στις 5 Αυγούστου στο ορυχείο χρυσού και χαλκού στο Σαν Χοσέ, που βρίσκεται σε απόσταση 800 χλμ από το Σαντιαγό.
Εν τω μεταξύ 5 από τους μεταλλωρύχους παρουσιάζουν σημάδια κατάθλιψης. Για τον λόγο αυτό ειδικοί ψυχολόγοι έχουν έρθει σε επαφή μαζί τους για να τους εμψυχώσουν.Ωστόσο το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Σύμφωνα με ειδικούς κατ' αρχάς, όταν αυτό που διακυβεύεται είναι η επιβίωση, η ομάδα αντέχει. Τα ψυχολογικά προβλήματα εμφανίζονται μετά τη διάσωση. Απέναντι στον κίνδυνο, αντέχουν", υποστήριξε ο Ανρί Βομορόν, γενικός γραμματέας της Γαλλικής Ομοσπονδίας Σπηλαιολογίας."Όμως, όπως στη Σχεδία της Μέδουσας , όπου οι διασωθέντες ναυαγοί αλληλοσκοτώνονται, ή όπως έγινε με την πτώση του αεροσκάφους της Ουρουγουάης στις 'Ανδεις το 1972, όπου έζησαν καταφεύγοντας στον κανιβαλισμό, τα πράγματα μπορεί να πάρουν άσχημη τροπή", υπενθύμισε ο Σιφρ, ο οποίος κατάφερε να επιζήσει αφού έμεινε επί δύο μήνες μόνος του, σε βάθος 100 μέτρων και σε θερμοκρασία "0" βαθμών Κελσίου, το 1962.
Ο Σιφρ εξήγησε ότι πριν από μερικές δεκαετίες η αμερικανική διαστημική υπηρεσία Nasa έκανε ένα πείραμα αφήνοντας εντελώς μόνους τους πέντε ανθρώπους. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα οι τέσσερις δεν μπορούσαν πια να υποφέρουν τον πέμπτο και μάλιστα ήθελαν να τον σκοτώσουν."Σε καταστάσεις, όπου το διακύβευμα είναι η επιβίωση, επιβιώνουν οι ισχυρότεροι. Βασικό ρόλο παίζει η διανοητική κατάσταση. Πρέπει να έχει κανείς πίστη. Όσοι πιστεύουν στην επιβίωσή τους έχουν περισσότερες ελπίδες να σωθούν", πρόσθεσε.
Οι παγιδευμένοι, θα πρέπει να προσπαθήσουν να διατηρήσουν ένα ρυθμό στον ύπνο τους, όπως έκαναν και στην επιφάνεια, αλλά η δυσκολία είναι ότι χωρίς το φως του ήλιου χάνεται η αίσθηση του χρόνου...
Σύμφωνα με την Σοφί Λουμινό, ερευνήτρια του πανεπιστημίου της Ρεν, το "βιολογικό ρολόι" του οργανισμού τίθεται τότε σε λειτουργία, κάνοντας έναν κύκλο περίπου 26 ωρών. "Όμως αυτό το βιολογικό ρολόϊ διαφέρει από άτομο σε άτομο. Είτε θα συγχρονιστούν όλοι σε ένα μέσο ρυθμό, είτε κάποιος θα επιβάλει το ρυθμό του στους άλλους", εξήγησε. Το ευτύχημα είναι ότι οι ανθρακωρύχοι της Χιλής έχουν επικοινωνία με τους διασώστες στην επιφάνεια και έτσι είναι δυνατόν να τους επιβληθεί κάποιος ρυθμός, για παράδειγμα με την παροχή τροφής σε συγκεκριμένες, σταθερές ώρες.
"Θα πρέπει να τους δίνουν κυρίως υγρά, να τους ενυδατώνουν συνεχώς, επειδή σε θερμοκρασία 33 βαθμών Κελσίου το σώμα αφυδατώνεται.
"Όλοι τους θα έχουν προβλήματα όρασης, όταν βγουν έξω. Παρατηρούμε ότι αυξάνεται η μυωπία και ότι εξασθενούν τα χρώματα, όταν κανείς ζει χωρίς φως. Το βασικό είναι να βγουν σώοι. Όμως δεν θα βγουν αλώβητοι", κατέληξε ο Σιφρ.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Reuters

Δείτε το σχέδιο διάσωσης 

Ο μεγαλύτερος μετεωρίτης στον πλανήτη προσγειώθηκε στη Ναμίμπια περίπου 80.000 χρόνια πριν , είναι ηλικίας τουλάχιστον 200 εκατομμυρίων ετών και περιέχει στοιχεία που δεν βρίσκονται στη Γη .
Ήταν το έτος  1920 όταν κάποιοι γεωργοί όργωναν το αγρόκτημα τους κοντά στο Grootfontein στη βόρεια Ναμίμπια .Ξαφνικά το αλέτρι τους κόλλησε σε αυτό που αποδείχθηκε ότι ήταν ο μετεωρίτης Hoba Μετεωρίτη . Όταν οι Βρετανοί έσκαψαν γύρω για να βρουν την αιτία για την οποία το άροτρο είχε κολλήσει τότε ανακάλυψαν τον μεγαλύτερο γνωστό μετεωρίτη στη Γη. Ο Hoba Μετεωρίτης ανασκάφηκε , όμως ήταν αδύνατο να μετακινηθεί  από το σημείο που βρέθηκε αφού  ζύγιζε περίπου 60 τόνους .Έτσι αποφάσισαν να τον αφήσουν στον χώρο όπου σήμερα βρίσκεται. Ο μετεωρίτης Hoba είναι περίπου 3 μέτρα μακρύς και  ανακηρύχθηκε σε εθνικό μνημείο το 1955 από την τότε κυβέρνηση Νοτιοδυτική Αφρική . Σήμερα, τον μεγαλύτερο γνωστό μετεωρίτη στη Γη, επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Η σύνθεσή του είναι 82,4% σίδηρος, 16,4% το νικέλιο, 0,76 % κοβάλτιο, 0,04 % φώσφορος και με ίχνη από χαλκό, ψευδάργυρο, άνθρακα, θείο, χρώμιο, γαλλίου, γερμανίου και ιρίδιο. Επιστημονικά έχει ταξινομηθεί ως σαν μία ataxite .
Τι είναι ο μετεωρίτης; Ο μετεωρίτης είναι ένα ουράνιο σώμα που έλκεται από τη βαρύτητα της Γης και πέφτει στην επιφάνεια, χωρίς να διαλυθεί πλήρως στην ατμόσφαιρα. Για να επιβιώσει ένας μετεωρίτης από την τριβή με την ατμόσφαιρα της Γης θα πρέπει να είναι σχετικά μεγάλου μεγέθους(όχι μεγαλύτερου των 50 μέτρων). Πρακτικά  η γήινη ατμόσφαιρα  μπορεί να προστατεύσει τον πλανήτη από την εισβολή αντικειμένων διαμέτρου έως και 50 μέτρων και έτσι τα περιστατικά προσκρούσεων είναι σχετικά σπάνια. Γενικά οι μετεωρίτες διακρίνονται σε τρεις βασικές κατηγορίες, ανάλογα της ποσοστιαίας περιεκτικότητας σε σίδηρο, οι:

·     Λιθομετεωρίτες ή αερόλιθοι(ποσοστό σιδήρου 1%) και διακρίνονται σε χονδρίτες και αχονδρίτες.

·     Λιθοσιδηρομετεωρίτες ή Σιδηρολιθομετεωρίτες, και

·     Σιδηρομετεωρίτες ή σιδερίτες(ποσοστό σιδήρου μεγαλύτερο του 50%) 

 
Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια

 

Γάλλοι μηχανικοί άρχισαν να στραγγίζουν μια τεράστια κρυφή λίμνη που βρίσκεται κάτω απο ένα παγετώνα  στο Mont Blanc των Άλπεων για να αποφευχθεί η επανάληψη μιας φονικής πλημμύρας που σκότωσε 175 άτομα πριν από περίπου 100 χρόνια. Ειδικοί στη διάτρηση παγετώνων, θα προσπαθήσουν να αντλήσουν 65.000 κυβικά μέτρα υγρού, ισοδύναμο με το νερό  26 Ολυμπιακών διαστάσεων πισίνων, που είναι παγιδευμένο κάτω από τον παγετώνα Tete Rousse.
Το 1892, νερά πλημμύρας χύθηκαν από λίμνη, και η πλημμύρα του Saint Gervais σκότωσε 175 άτομα στην κοιλάδα. Πιο συγκεκριμένα τη νύχτα της 11 Ιουλίου 1892, τα λουτρά του Saint Gervais καταστράφηκαν εντελώς από ένα έκτακτο, απρόβλεπτο φυσικό φαινόμενο. Ένα μέρος νερού ξαφνικά απελευθερώθηκε από ένα μικρό παγετώνα και στη συνέχεια κατέστρεψε τα πάντα στο πέρασμά του. Νερό και λάσπη πέρασαν από το φαράγγι Bonnant σκοτώνοντας περισσότερους από 100 λουόμενους. Το μέλλον των λουτρών του Saint- Gervais ήταν πολύ γκρίζο. Ωστόσο, από  τύχη, μία πηγή ανακαλύφθηκε πάλι κάτω από ένα παχύ στρώμα λάσπης. Παρά το δυσάρεστο γεγονός μετά από χρόνια  έγινε ξανά ανοικοδόμηση μιας νέας εγκατάστασης στην είσοδο της κοιλάδας.
Ο παγετώνας βρίσκεται σε μια από τις πιο δημοφιλείς διαδρομές για ορειβάτες κοντά στην υψηλότερη κορυφή της δυτικής Ευρώπης, το Mont Blanc. Μια διαδρομή του τραμ που την χρησιμοποιούσαν οι ορειβάτες στην περιοχή έχει τεθεί εκτός λειτουργίας από τον Μάρτιο και ένα σύστημα συναγερμού έχει εγκατασταθεί στην επικίνδυνη ζώνη σε περίπτωση πλημμύρας, επιτρέποντας στους κάτοικους σε χρονικό διάστημα μεταξύ 10-30 λεπτά να εκκενώσουν την περιοχή σε περίπτωση που δημιουργηθεί πλημμύρα.
Ανάλογα φαινόμενα αναμένεται να γίνουν πιο συχνά τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Η παραπάνω φωτογραφία πάρθηκε το 1892 και δείχνει την τεράστια κοιλότητα του παγετώνα από την οποία προήλθε το φονικό γεγονός.

Γεωδίφης με πληροφορίες από Telegraph.co.uk

Το Mauna Loa της Χαβάης είναι το μεγαλύτερο ηφαίστειο της Γης ως προς τον όγκο και την περιοχή που καλύπτει και ένα από τα πέντε ηφαίστεια που αποτελούν το "νησί της Χαβάης" στον  Ειρηνικό Ωκεανό. Το ηφαίστειο έχει πιθανώς ξεσπάσει πριν από 700.000 χρόνια και μπορεί να έχει εμφανιστεί πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας περίπου 400.000 χρόνια πριν, αν και τα αρχαιότερα γνωστά πετρώματα του δεν εκτείνονται πέραν των 200.000 χρόνων .Το μάγμα του προέρχεται από το hotspot  της Χαβάης, το οποίο ήταν υπεύθυνο για τη δημιουργία της αλυσίδας των νησιών της Χαβάης  για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια . Η αργή μετατόπιση της πλάκας του Ειρηνικού δημιούργησε τελικά το ηφαίστειο μακριά από το hotspot , και το ηφαίστειο στη συνέχεια θα εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα 500.000-1.000.000 χρόνια από σήμερα. Από τις αρχές του 1800 εξερράγη 35 φορές με τελευταία φορά το 1984.Οι πρόσφατες εκρήξεις του ηφαιστείου δεν έχουν προκαλέσει θανάτους, αλλά οι εκρήξεις το 1926 και το 1950 κατέστρεψαν την πόλη του Hilo και τα γύρω χωριά .
Το ηφαίστειο Mauna Loa στο νησί της Χαβάης είναι το μεγαλύτερο ασπιδόμορφο ηφαίστειο του κόσμου. Το πλατύ σχήμα τους οφείλεται στην έκχυση ρευστής (χαμηλού ιξώδους) βασαλτικής λάβας, η οποία, μετά την έξοδό της από τον κρατήρα του ηφαιστείου, απλώνεται πλευρικά.  Υψώνεται 4.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 9.000 μέτρα πάνω από τον ωκεάνιο πυθμένα. Έχει επίμηκες σχήμα, το οποίο δημιουργήθηκε από επανειλημμένες εκρήξεις λεπτόρρευστων βασαλτικών λαβών που εκχύθηκαν από ρωγμές κατά μήκος ζωνών διάρρηξης. Το 90% της επιφάνειάς του αποτελείται από λάβες ηλικίας έως 4.000 ετών.
Τα ασπιδόμορφα ηφαίστεια έχουν χαμηλό ανάγλυφο και πλατιά βάση με διάμετρο που κυμαίνεται από μερικά km έως πάνω από 100 km . Το ύψος τους είναι περίπου το 1/20 του πλάτους. Οι κατώτερες πλευρές είναι συνήθως ομαλές , όμως  προχωρώντας προς την κορυφή οι μεσαίες πλευρές είναι πιο απότομες και στην κορυφή το οικοδόμημα γίνεται επίπεδο. Δηλαδή, η μορφή των ασπιδόμορφων ηφαιστείων είναι κυρτή προς τα πάνω.

Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια και ΑΠΘ