Γεωδίφης
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΓΑΙΑ
  • ΚΩΙΑ
  • NEA
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΦΛΥΑΡΙΕΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Ο σεισμός στην Padang της Ινδονησίας του 2009

31/8/2010

 
Στις 30 Σεπτεμβρίου 2009 ένας σεισμός M7.6R χτύπησε τη δυτική ακτή της Sumatra, στην Ινδονησία, κοντά στις πόλεις Padang και Pariaman, και είχε επιπτώσεις σε μια περιοχή με πληθυσμό 1.2 εκατομμύρια ανθρώπους. Ο σημαντικότερος σεισμός  χτύπησε στις 17:16 τοπική ώρα και το επίκεντρο του ήταν 45 χιλιόμετρα βορειοδυτικά της Padang και 220 χιλιομέτρων νοτιοδυτικά της Pekanbaru. Η ινδονησιακή κυβέρνηση υπολογίζει ότι ο σεισμός προκάλεσε 1.195 θανάτους ενώ καταγράφηκε και σημαντική ζημία σε περίπου 140.000 σπίτια και 4.000 κτήρια. Τα περισσότερα από τα θύματα πέθαναν εξαιτίας της κατάρρευσης των οικοδομών στην  Padang και από τις κατολισθήσεις στις απομακρυσμένες περιοχές κοντά στα βουνά.
Οι δονήσεις από τον πρώτο  σεισμό  έγιναν αισθητές στην ινδονησιακή πρωτεύουσα, Τζακάρτα, στην Μαλαισία και την Σιγκαπούρη. Ένα  τσουνάμι που ακολούθησε εξαιτίας του σεισμού, δημιούργησε πολλά προβλήματα τις παράκτιες περιοχές. Πολλά σπίτια και παραθαλάσσια ξενοδοχεία καταστράφηκαν στην Padang.
Το σύνολο της Ινδονησίας, εκτός από το Βόρνεο, την  Bangka Belitung, και τοΤιμόρ βρίσκεται σε μια ζώνη υψηλής σεισμικής δραστηριότητας που είναι γνωστή ως " Δαχτυλίδι της Φωτιάς" του Ειρηνικού. Κατά μήκος του ρήγματος της Sunda( εφίπευση), η Ινδο-Αυστραλιανή πλάκα υποβυθίζεται κάτω από το Ευρασιατική πλάκα. Η καταβύθιση δημιουργεί συχνά σεισμούς, πολλοί από τους  οποίους οφείλονται στον τύπο του ανάστροφου ρήγματος της περιοχής. Ειδικότερα, το τμήμα της Σουμάτρας διέρχεται σήμερα μια περίοδο αυξημένης δραστηριότητας που άρχισε με τον καταστροφικό σεισμό του 2004 του Ινδικού Ωκεανού. Κάθε σεισμός της ακολουθίας προσθέτει επιπλέον καταπονήσεις στα τμήματα των ορίων της πλάκας που δεν έχουν μετακινηθεί πρόσφατα.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το USGS

Το γεωτρύπανο της ελπίδας

30/8/2010

 
H γεώτρηση για διάνοιξη βοηθητικής σήραγγας που θα φθάσει σε βάθος 700 μέτρων για τη διάσωση των 33 μεταλλωρύχων που έχουν παγιδευτεί κάτω από τη γη στη Χιλή, θα ξεκινήσει τη Δευτέρα ή τα ξημερώματα της Τρίτης.
Ένα γιγαντιαίο γεωτρύπανο που έχει σχεδιαστεί στην Αυστραλία, το Strata 950, τοποθετείται τώρα στην περιοχή και προσπαθούν  την Δευτέρα τα ξημερώματα να ξεκινήσουν με αυτό το μηχάνημα. Η "καμινάδα" (η βοηθητική σήραγγα) που οδηγεί στο καταφύγιο, θα κατέβει έως τα 702 μέτρα σε ευθεία γραμμή, και η γεώτρηση θα διαρκέσει τρεις έως τέσσερις μήνες. Εξετάζονται οι παράμετροι και ενός εναλλακτικού σχεδίου, ο οποίο θα τεθεί άμεσα σε εφαρμογή. Η σήραγγα αυτή που θα έχει διάμετρο 66 εκατοστά, θα επιτρέψει να βγουν ένας-ένας οι 33 ανθρακωρύχοι που παραμένουν εγκλωβισμένοι εδώ και 23 ημέρες μετά την καθίζηση του εδάφους και την κατάρρευση των στοών που σημειώθηκε στις 5 Αυγούστου στο ορυχείο χρυσού και χαλκού στο Σαν Χοσέ, που βρίσκεται σε απόσταση 800 χλμ από το Σαντιαγό.
Εν τω μεταξύ 5 από τους μεταλλωρύχους παρουσιάζουν σημάδια κατάθλιψης. Για τον λόγο αυτό ειδικοί ψυχολόγοι έχουν έρθει σε επαφή μαζί τους για να τους εμψυχώσουν.Ωστόσο το εγχείρημα είναι εξαιρετικά δύσκολο. Σύμφωνα με ειδικούς κατ' αρχάς, όταν αυτό που διακυβεύεται είναι η επιβίωση, η ομάδα αντέχει. Τα ψυχολογικά προβλήματα εμφανίζονται μετά τη διάσωση. Απέναντι στον κίνδυνο, αντέχουν", υποστήριξε ο Ανρί Βομορόν, γενικός γραμματέας της Γαλλικής Ομοσπονδίας Σπηλαιολογίας."Όμως, όπως στη Σχεδία της Μέδουσας , όπου οι διασωθέντες ναυαγοί αλληλοσκοτώνονται, ή όπως έγινε με την πτώση του αεροσκάφους της Ουρουγουάης στις 'Ανδεις το 1972, όπου έζησαν καταφεύγοντας στον κανιβαλισμό, τα πράγματα μπορεί να πάρουν άσχημη τροπή", υπενθύμισε ο Σιφρ, ο οποίος κατάφερε να επιζήσει αφού έμεινε επί δύο μήνες μόνος του, σε βάθος 100 μέτρων και σε θερμοκρασία "0" βαθμών Κελσίου, το 1962.
Ο Σιφρ εξήγησε ότι πριν από μερικές δεκαετίες η αμερικανική διαστημική υπηρεσία Nasa έκανε ένα πείραμα αφήνοντας εντελώς μόνους τους πέντε ανθρώπους. Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα οι τέσσερις δεν μπορούσαν πια να υποφέρουν τον πέμπτο και μάλιστα ήθελαν να τον σκοτώσουν."Σε καταστάσεις, όπου το διακύβευμα είναι η επιβίωση, επιβιώνουν οι ισχυρότεροι. Βασικό ρόλο παίζει η διανοητική κατάσταση. Πρέπει να έχει κανείς πίστη. Όσοι πιστεύουν στην επιβίωσή τους έχουν περισσότερες ελπίδες να σωθούν", πρόσθεσε.
Οι παγιδευμένοι, θα πρέπει να προσπαθήσουν να διατηρήσουν ένα ρυθμό στον ύπνο τους, όπως έκαναν και στην επιφάνεια, αλλά η δυσκολία είναι ότι χωρίς το φως του ήλιου χάνεται η αίσθηση του χρόνου...
Σύμφωνα με την Σοφί Λουμινό, ερευνήτρια του πανεπιστημίου της Ρεν, το "βιολογικό ρολόι" του οργανισμού τίθεται τότε σε λειτουργία, κάνοντας έναν κύκλο περίπου 26 ωρών. "Όμως αυτό το βιολογικό ρολόϊ διαφέρει από άτομο σε άτομο. Είτε θα συγχρονιστούν όλοι σε ένα μέσο ρυθμό, είτε κάποιος θα επιβάλει το ρυθμό του στους άλλους", εξήγησε. Το ευτύχημα είναι ότι οι ανθρακωρύχοι της Χιλής έχουν επικοινωνία με τους διασώστες στην επιφάνεια και έτσι είναι δυνατόν να τους επιβληθεί κάποιος ρυθμός, για παράδειγμα με την παροχή τροφής σε συγκεκριμένες, σταθερές ώρες.
"Θα πρέπει να τους δίνουν κυρίως υγρά, να τους ενυδατώνουν συνεχώς, επειδή σε θερμοκρασία 33 βαθμών Κελσίου το σώμα αφυδατώνεται.
"Όλοι τους θα έχουν προβλήματα όρασης, όταν βγουν έξω. Παρατηρούμε ότι αυξάνεται η μυωπία και ότι εξασθενούν τα χρώματα, όταν κανείς ζει χωρίς φως. Το βασικό είναι να βγουν σώοι. Όμως δεν θα βγουν αλώβητοι", κατέληξε ο Σιφρ.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Reuters

Δείτε το σχέδιο διάσωσης 

Ο μεγαλύτερος γνωστός μετεωρίτης που έπεσε στην Γη

29/8/2010

 
Ο μεγαλύτερος μετεωρίτης στον πλανήτη προσγειώθηκε στη Ναμίμπια περίπου 80.000 χρόνια πριν , είναι ηλικίας τουλάχιστον 200 εκατομμυρίων ετών και περιέχει στοιχεία που δεν βρίσκονται στη Γη .
Ήταν το έτος  1920 όταν κάποιοι γεωργοί όργωναν το αγρόκτημα τους κοντά στο Grootfontein στη βόρεια Ναμίμπια .Ξαφνικά το αλέτρι τους κόλλησε σε αυτό που αποδείχθηκε ότι ήταν ο μετεωρίτης Hoba Μετεωρίτη . Όταν οι Βρετανοί έσκαψαν γύρω για να βρουν την αιτία για την οποία το άροτρο είχε κολλήσει τότε ανακάλυψαν τον μεγαλύτερο γνωστό μετεωρίτη στη Γη. Ο Hoba Μετεωρίτης ανασκάφηκε , όμως ήταν αδύνατο να μετακινηθεί  από το σημείο που βρέθηκε αφού  ζύγιζε περίπου 60 τόνους .Έτσι αποφάσισαν να τον αφήσουν στον χώρο όπου σήμερα βρίσκεται. Ο μετεωρίτης Hoba είναι περίπου 3 μέτρα μακρύς και  ανακηρύχθηκε σε εθνικό μνημείο το 1955 από την τότε κυβέρνηση Νοτιοδυτική Αφρική . Σήμερα, τον μεγαλύτερο γνωστό μετεωρίτη στη Γη, επισκέπτονται χιλιάδες τουρίστες κάθε χρόνο. Η σύνθεσή του είναι 82,4% σίδηρος, 16,4% το νικέλιο, 0,76 % κοβάλτιο, 0,04 % φώσφορος και με ίχνη από χαλκό, ψευδάργυρο, άνθρακα, θείο, χρώμιο, γαλλίου, γερμανίου και ιρίδιο. Επιστημονικά έχει ταξινομηθεί ως σαν μία ataxite .
Τι είναι ο μετεωρίτης; Ο μετεωρίτης είναι ένα ουράνιο σώμα που έλκεται από τη βαρύτητα της Γης και πέφτει στην επιφάνεια, χωρίς να διαλυθεί πλήρως στην ατμόσφαιρα. Για να επιβιώσει ένας μετεωρίτης από την τριβή με την ατμόσφαιρα της Γης θα πρέπει να είναι σχετικά μεγάλου μεγέθους(όχι μεγαλύτερου των 50 μέτρων). Πρακτικά  η γήινη ατμόσφαιρα  μπορεί να προστατεύσει τον πλανήτη από την εισβολή αντικειμένων διαμέτρου έως και 50 μέτρων και έτσι τα περιστατικά προσκρούσεων είναι σχετικά σπάνια. Γενικά οι μετεωρίτες διακρίνονται σε τρεις βασικές κατηγορίες, ανάλογα της ποσοστιαίας περιεκτικότητας σε σίδηρο, οι:

·     Λιθομετεωρίτες ή αερόλιθοι(ποσοστό σιδήρου 1%) και διακρίνονται σε χονδρίτες και αχονδρίτες.

·     Λιθοσιδηρομετεωρίτες ή Σιδηρολιθομετεωρίτες, και

·     Σιδηρομετεωρίτες ή σιδερίτες(ποσοστό σιδήρου μεγαλύτερο του 50%) 

 
Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια

 
Picture
Ο μετεωρίτης Hoba

Επικίνδυνη φονική λίμνη στις γαλλικές Άλπεις

28/8/2010

 
Picture
Γάλλοι μηχανικοί άρχισαν να στραγγίζουν μια τεράστια κρυφή λίμνη που βρίσκεται κάτω απο ένα παγετώνα  στο Mont Blanc των Άλπεων για να αποφευχθεί η επανάληψη μιας φονικής πλημμύρας που σκότωσε 175 άτομα πριν από περίπου 100 χρόνια. Ειδικοί στη διάτρηση παγετώνων, θα προσπαθήσουν να αντλήσουν 65.000 κυβικά μέτρα υγρού, ισοδύναμο με το νερό  26 Ολυμπιακών διαστάσεων πισίνων, που είναι παγιδευμένο κάτω από τον παγετώνα Tete Rousse.
Το 1892, νερά πλημμύρας χύθηκαν από λίμνη, και η πλημμύρα του Saint Gervais σκότωσε 175 άτομα στην κοιλάδα. Πιο συγκεκριμένα τη νύχτα της 11 Ιουλίου 1892, τα λουτρά του Saint Gervais καταστράφηκαν εντελώς από ένα έκτακτο, απρόβλεπτο φυσικό φαινόμενο. Ένα μέρος νερού ξαφνικά απελευθερώθηκε από ένα μικρό παγετώνα και στη συνέχεια κατέστρεψε τα πάντα στο πέρασμά του. Νερό και λάσπη πέρασαν από το φαράγγι Bonnant σκοτώνοντας περισσότερους από 100 λουόμενους. Το μέλλον των λουτρών του Saint- Gervais ήταν πολύ γκρίζο. Ωστόσο, από  τύχη, μία πηγή ανακαλύφθηκε πάλι κάτω από ένα παχύ στρώμα λάσπης. Παρά το δυσάρεστο γεγονός μετά από χρόνια  έγινε ξανά ανοικοδόμηση μιας νέας εγκατάστασης στην είσοδο της κοιλάδας.
Ο παγετώνας βρίσκεται σε μια από τις πιο δημοφιλείς διαδρομές για ορειβάτες κοντά στην υψηλότερη κορυφή της δυτικής Ευρώπης, το Mont Blanc. Μια διαδρομή του τραμ που την χρησιμοποιούσαν οι ορειβάτες στην περιοχή έχει τεθεί εκτός λειτουργίας από τον Μάρτιο και ένα σύστημα συναγερμού έχει εγκατασταθεί στην επικίνδυνη ζώνη σε περίπτωση πλημμύρας, επιτρέποντας στους κάτοικους σε χρονικό διάστημα μεταξύ 10-30 λεπτά να εκκενώσουν την περιοχή σε περίπτωση που δημιουργηθεί πλημμύρα.
Ανάλογα φαινόμενα αναμένεται να γίνουν πιο συχνά τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της ανόδου της παγκόσμιας θερμοκρασίας. Η παραπάνω φωτογραφία πάρθηκε το 1892 και δείχνει την τεράστια κοιλότητα του παγετώνα από την οποία προήλθε το φονικό γεγονός.

Γεωδίφης με πληροφορίες από Telegraph.co.uk

Tο ηφαίστειο Mauna Loa της Χαβάης θα μπορούσε να εκραγεί σύντομα

27/8/2010

 
Το Mauna Loa της Χαβάης είναι το μεγαλύτερο ηφαίστειο της Γης ως προς τον όγκο και την περιοχή που καλύπτει και ένα από τα πέντε ηφαίστεια που αποτελούν το "νησί της Χαβάης" στον  Ειρηνικό Ωκεανό. Το ηφαίστειο έχει πιθανώς ξεσπάσει πριν από 700.000 χρόνια και μπορεί να έχει εμφανιστεί πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας περίπου 400.000 χρόνια πριν, αν και τα αρχαιότερα γνωστά πετρώματα του δεν εκτείνονται πέραν των 200.000 χρόνων .Το μάγμα του προέρχεται από το hotspot  της Χαβάης, το οποίο ήταν υπεύθυνο για τη δημιουργία της αλυσίδας των νησιών της Χαβάης  για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια . Η αργή μετατόπιση της πλάκας του Ειρηνικού δημιούργησε τελικά το ηφαίστειο μακριά από το hotspot , και το ηφαίστειο στη συνέχεια θα εξαφανιστεί μέσα στα επόμενα 500.000-1.000.000 χρόνια από σήμερα. Από τις αρχές του 1800 εξερράγη 35 φορές με τελευταία φορά το 1984.Οι πρόσφατες εκρήξεις του ηφαιστείου δεν έχουν προκαλέσει θανάτους, αλλά οι εκρήξεις το 1926 και το 1950 κατέστρεψαν την πόλη του Hilo και τα γύρω χωριά .
Το ηφαίστειο Mauna Loa στο νησί της Χαβάης είναι το μεγαλύτερο ασπιδόμορφο ηφαίστειο του κόσμου. Το πλατύ σχήμα τους οφείλεται στην έκχυση ρευστής (χαμηλού ιξώδους) βασαλτικής λάβας, η οποία, μετά την έξοδό της από τον κρατήρα του ηφαιστείου, απλώνεται πλευρικά.  Υψώνεται 4.000 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και 9.000 μέτρα πάνω από τον ωκεάνιο πυθμένα. Έχει επίμηκες σχήμα, το οποίο δημιουργήθηκε από επανειλημμένες εκρήξεις λεπτόρρευστων βασαλτικών λαβών που εκχύθηκαν από ρωγμές κατά μήκος ζωνών διάρρηξης. Το 90% της επιφάνειάς του αποτελείται από λάβες ηλικίας έως 4.000 ετών.
Τα ασπιδόμορφα ηφαίστεια έχουν χαμηλό ανάγλυφο και πλατιά βάση με διάμετρο που κυμαίνεται από μερικά km έως πάνω από 100 km . Το ύψος τους είναι περίπου το 1/20 του πλάτους. Οι κατώτερες πλευρές είναι συνήθως ομαλές , όμως  προχωρώντας προς την κορυφή οι μεσαίες πλευρές είναι πιο απότομες και στην κορυφή το οικοδόμημα γίνεται επίπεδο. Δηλαδή, η μορφή των ασπιδόμορφων ηφαιστείων είναι κυρτή προς τα πάνω.

Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια και ΑΠΘ

Ταξιδεύοντας στον μανδύα της Γης

26/8/2010

 
Στις 29 Ιουλίου 2005, ξεκίνησε ένα από τα πιο φιλόδοξα προγράμματα που κάνει στην ιστορία του ο άνθρωπος εφάμιλλο εκείνου της εξερεύνησης του Άρη. Μπορεί να φέραμε πετρώματα από την Σελήνη για να γνωρίσουμε τον κόσμο, όμως ποτέ δεν έχουμε φθάσει στο μανδύα, που αποτελεί το μεγαλύτερο μέρος της Γης.
Ολόκληρο το πρόγραμμα προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος 2012 οπότε θα αρχίσει να έρχεται μια σειρά από δεδομένα τα οποία θα μας βοηθήσουν να αντιληφθούμε πως λειτουργούν τα πιο δυσπρόσιτα μέρη του πλανήτη.
Για τις ανάγκες του προγράμματος κατασκευάστηκε ειδικό σκάφος το Chikyu Hakken (στα ιαπωνικά σημαίνει η ανακάλυψη της Γης)  για  να εξηγήσουν και να προβλέψουν τι γίνεται στα όρια των λιθοσφαιρικών πλακών. Τρυπώντας τη Γη σε βάθος 10.000 μέτρα, οι επιστήμονες ελπίζουν να βρουν τα κατάλληλα στοιχεία που θα τους βοηθήσουν να καταλάβουν τι γίνεται εκεί κάτω που προκαλεί τους σεισμούς αναζητώντας τα μυστικά του εσωτερικού της Γης. Η φιλόδοξη αυτή γεώτρηση αναμένεται να προσφέρει νέα στοιχεία για την εκδήλωση υποθαλάσσιων σεισμών. Οι ερευνητές στοχεύουν να είναι οι πρώτοι που θα ανοίξουν μια οπή με ένα διατρητικό μηχάνημα στον βραχώδη φλοιό, που καλύπτει τον πλανήτη μας και να φθάσουν έτσι στο από κάτω στρώμα του μανδύα. Η έρευνα αποσκοπεί  να μάθει περισσότερα για αυτό που προκαλεί τους υποθαλάσσιους σεισμούς, όπως αυτόν που προξένησε το μεγάλο σεισμό της Σουμάτρας και εν συνεχεία προκάλεσε το μέγα τσουνάμι. Μελετώντας τους βράχους και τη λάσπη , οι επιστήμονες θα ανακτήσουν πληροφορίες για την προηγούμενη αλλαγή του κλίματος και θα δουν εάν οι βαθύτερες περιοχές της γης θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν ζωή.
Γενικά, στους ωκεανούς ο φλοιός είναι πολύ λεπτότερος από ό,τι στις ηπείρους, όπου φτάνει σε πάχος έως και τα 50 χλμ. Κάτω από το φλοιό βρίσκεται ο μανδύας, που αποτελείται από ημίρρευστα υλικά, και εκτείνεται μέχρι τον πυρήνα της Γης, σε βάθος 3.000 χιλιομέτρων. Οι βράχοι στον ανώτερο μανδύα παράγουν ενώσεις βασικές για τη ζωή όταν αντιδρούν με το νερό της θάλασσας. Το έργο είναι τμήμα μιας διεθνούς προσπάθειας - Integrated Ocean Drilling - που περιλαμβάνει επίσης τις ΗΠΑ και την Ευρώπη εκτός από την Ιαπωνία.
Το έργο της διάνοιξης του φλοιού περιέχει πολλές δυσκολίες. Το σκάφος έχει ήδη εγκατασταθεί σε ένα σημείο με τη βοήθεια 6 περιστρεφόμενων προωθητών, που ελέγχονται από τους δορυφόρους του παγκόσμιου συστήματος ανίχνευσης θέσης GPS, με αυτό τον τρόπο το πλοίο κρατιέται συνεχώς πάνω από την τρύπα. Το τρυπάνι του περιβάλλεται από ένα προστατευτικό μηχανισμό για την περίπτωση που κτυπήσει πετρέλαιο ή υπέρθερμο βράχο στον φλοιό. Οι θερμοκρασίες και η γεωθερμική δραστηριότητα στον μανδύα, που εκτείνεται 50-3.000 χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια της Γης, θυμίζουν τις συνθήκες προ 4,5 δισεκατομμυρίων χρόνων, όταν δημιουργήθηκαν οι πρώτοι μικροοργανισμοί. Ως τώρα έχουμε εξετάσει μόνο απολιθωμένα δείγματα του μανδύα. Οι θερμοκρασίες εκεί κάτω ξεπερνούν τους  200 βαθμούς Κελσίου ενώ οι, πιέσεις είναι παρά πολύ μεγάλες και για αυτό τον λόγο το όλο εγχείρημα θεωρείται αξαιρετικά επικίνδυνο.
Δείτε βίντεο σχετικά με το σκάφος με το Chikyu Hakken.

Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδεια

Είναι τεκτονικά ενεργή η Σελήνη;

24/8/2010

 
Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν βράχοι στη σεληνιακή κρούστα που  δείχνουν  ότι το φεγγάρι μειώθηκε κατά το πρόσφατο παρελθόν, και μπορεί ακόμη να συρρικνώνεται και σήμερα, σύμφωνα με μια ομάδα επιστημόνων που ανέλυσαν  νέες εικόνες από το διαστημόπλοιο Lunar Reconnaissance Orbiter της NASA (LRO). Τα αποτελέσματα παρέχουν σημαντικές ενδείξεις για τις πρόσφατες τεκτονικές διεργασίες του φεγγαριού και για τα την εξέλιξη του. Δείτε το βίντεο της ΝΑΣΑ που δείχνει πως η Σελήνη συρρικνώνεται αποδίδοντας αυτή τη σμίκρυνση του μοναδικού δορυφόρου της Γης στο "πάγωμα" του πυρήνα της.
Το βίντεο που δημοσιεύτηκε  σήμερα δείχνει κάποιες μεταβολές στην επιφάνεια της Σελήνης που δεν είχαν εντοπιστεί παλαιότερα. Είναι μια ένδειξη ότι η περιφέρεια του φεγγαριού έχει συσταλεί κατά περίπου 100 μέτρα κατά το πρόσφατο παρελθόν. Τα συμπεράσματα αυτά εξήχθησαν με βάση τις φωτογραφίες που τράβηξε ο  Χαρτογράφος της Σελήνης (LRO), ένα διαστημικό σκάφος που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τη Σελήνη από τον Ιούνιο του 2009. Στις φωτογραφίες εικονίζονται γεωλογικά στοιχεία (κυρίως ρήγματα) που υποδηλώνουν ότι το φεγγάρι συρρικνώθηκε τα τελευταία 800 εκατομμύρια χρόνια, χρονικό διάστημα που θεωρείται πολύ μικρό σε κοσμικούς όρους.
Στη Γη τα ρήγματα προκαλούνται κυρίως από την κίνηση που οφείλεται στις τεκτονικές πλάκες, αλλά επειδή η Σελήνη δεν έχει τεκτονική δραστηριότητα, η συρρίκνωση είναι η πιθανότερη εξήγηση για την παρουσία τους. Είναι όμως αβέβαιο αλλά όχι απίθανο αν αυτή η διαδικασία συνεχίζεται ακόμα και σήμερα.

Γεωδίφης με πληροφορίες από την ΝΑΣΑ και το Science

Ο μεγαλύτερος γνωστός κρατήρας πρόσκρουσης της Γης

23/8/2010

 
Ο κρατήρας Vredefort είναι ο μεγαλύτερος κρατήρας πρόσκρουσης στην Γη. Βρίσκεται στην επαρχία Free State της Νότιας Αφρικής και το όνομά του το πήρε από την πόλη της Vredefort που βρίσκεται κοντά στο κέντρο του. Η περιοχή είναι επίσης γνωστή ως ο Δόμος του Vredefort .Το 2005, ο κρατήρας  προστέθηκε στον κατάλογο της UNESCO σαν μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς για το γεωλογικό ενδιαφέρον του.
Ο μεγαλύτερος κρατήρας του πλανήτη μας  έχει διάμετρο σχεδόν 300 χλμ, και πιθανολογείται ότι δημιουργήθηκε κατά την πρόσκρουση ενός αστεροειδή διαμέτρου 10 χλμ.Είναι μεγαλύτερος από τα 200 χιλιόμετρα του κρατήρα  Sudbury Basin και από τα  170 χιλιόμετρα του κρατήρα Chicxulub. Αυτό καθιστά τον Vredefort τον μεγαλύτερο γνωστό κρατήρα πρόσκρουσης  στη Γη. Ωστόσο υπάρχει και ο κρατήρας του Wilkes Land στην Ανταρκτική, που αν επιβεβαιωθεί ότι είναι το αποτέλεσμα ενός γεγονότος πρόσκρουσης, είναι ακόμη μεγαλύτερος με  500 χιλιόμετρα και μπορεί να  πάρει τα σκήπτρα από τον  Vredefort.
Η ηλικία του κρατήρα εκτιμάται ότι είναι περισσότερα από 2 δις. χρόνια ( 2.023 ± 4 εκατομμύρια έτη) , δηλαδή πρόκειται για γεγονός που συνέβη κατά τον Παλαιοπρωτερεοζωικό . Είναι ο δεύτερος παλαιότερος γνωστός κρατήρας στη Γη, περίπου 300 εκ.χρόνια νεότερος από τον κρατήρα Suavjärvi  στην Ρωσία.

Αρχικά πίστευαν ότι ήταν ένας  θόλος και ότι το κέντρο του κρατήρα διαμορφώθηκε από μια ηφαιστειακή έκρηξη, αλλά τα επιστημονικά στοιχεία στα μέσα της δεκαετίας του 1990 αποκάλυψαν  ότι τελικά  ήταν ένας κρατήρας που δημιουργήθηκε από την σύγκρουση με έναν αστεροειδή.
Ο κρατήρας Vredefort είναι ένας από τους λίγους δακτυλιοειδείς κρατήρες στη Γη , αν και τέτοιοι κρατήρες είναι πιο κοινοί σε άλλα μέρη του Ηλιακού συστήματος. Ίσως το πιο γνωστό παράδειγμα είναι ο κρατήρας  Valhalla που βρίσκεται στην Καλλιστώ το φεγγάρι του Ποσειδώνα. Στην Γη πρέπει να υπήρχαν αρκετοί τέτοιοι κρατήρες κατά το παρελθόν όμως  γεωλογικές διεργασίες, όπως η διάβρωση και η τεκτονική των πλακών, κατέστρεψαν τους περισσότερους παλιούς κρατήρες και για τον αυτό λόγο είναι δύσκολο να τους συναντήσουμε.
Ο κοντινός πυριγενής γεωλογικός σχηματισμός, Bushveld (BIC) δημιουργήθηκε κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου, και μας οδηγεί στο συμπέρασμα  ότι το μέγεθος και η δυναμική ενός τέτοιου γεγονότος  ήταν τεράστια ώστε προκάλεσε τοπική ηφαιστειακή δραστηριότητα. Η BIC είναι η τοποθεσία με τα  πιο γνωστά μεταλλευτικά αποθέματα  της ομάδας της πλατίνας (PGMs).Το  Vredefort Dome, Μνημείο Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς αντιμετωπίζει σήμερα απειλές από την δόμηση και από τα  λύματα , του ποταμό Vaal.

Γεωδίφης με πληροφορίες  από την ΟΥΝΕΣΚΟ

Οι «Ροβινσώνες» του αρχιπελάγους Χουάν Φερνάντεζ

22/8/2010

 
Το αρχιπέλαγος Χουάν Φερνάντεζ  βρίσκεται στον νότιο Ειρηνικό ωκεανό,  περίπου 670 χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Χιλής, και αποτελείται από μια συστάδα ηφαιστειογεννών  νησιών: Το νησί Ροβινσώνας Κρούσος, (επίσης γνωστό ως Isla Más a Tierra), και τις γύρω από αυτό νησίδες, Χουανάνγκα, Αγία Κλάρα, και την νήσο του Αλεξάνδρου Σέλκιρκ.
Το αρχιπέλαγος ανακαλύφθηκε κατά τύχη στις 22 Νοεμβρίου 1574 από τον Ισπανό θαλασσοπόρο Χουάν Φερνάντεζ, που έπλεε από το Περού προς το Βαλπαραΐζο και εξέκλεινε της προγραμματισμένης πορείας του. Ονόμασε τα νησιά Más Afuera, Más a Tierra, και Islote de Santa Clara. Τον 17ο και 18ο αιώνα χρησιμοποιούταν ως κρυψώνα από πειρατές, και παρείχε μια τοποθεσία για μια αποικία για καταδίκους.

Όμως ,τα νησιά είναι κυρίως γνωστά από την νουβέλα  του Ροβινσώνα Κρούσου, ένα μυθιστόρημα του Daniel Defoe που πρωτοεκδόθηκε το 1719. Το βιβλίο είναι μία φανταστική αυτοβιογραφία ενός ναυαγού  που ξόδεψε κάποια  χρόνια από την ζωή του σε ένα απομακρυσμένο τροπικό νησί . 
Τα νησιά έχουν έκταση 147 χμ², εκ των οποίων 93 χμ² καταλαμβάνει το νησί του Ροβινσώνα Κρούσου.  Ο πληθυσμός είναι περίπου 700 άτομα (όλα στο Ροβινσών Κρούσο), που κατοικούν στην πρωτεύουσα, Σαν Χουάν Μπαουτίστα.Το αρχιπέλαγος διοικητικά ανήκει στην Χιλιανή περιοχή του Βαλπαραΐζο που επίσης περιλαμβάνει την Νήσο του Πάσχα. Το 1966 η Χιλιανή κυβέρνηση μετονόμασε την νήσο Μας Αφουέρα σε Αλεχάντρο Σέλκιρκ και την νήσο Μας α Τιέρρα σε Ροβινσών Κρουσό, σε μια προσπάθεια να προσελκύσει τον τουρισμό.
Τα νησιά είναι ηφαιστειογενούς προέλευσης, και δημιουργήθηκαν από ένα θερμό σημείο στο μανδύα της Γης που έσπασε από την κίνηση της πλάκας Νάζκα και σχημάτισε τα νησιά, που κατόπιν μετακινήθηκαν προς τα ανατολικά του θερμού σημείου καθώς η πλάκα Νάζκα βυθίζεται κάτω από την Νοτιοαμερικανική ήπειρο. Η Σάντα Κλάρα είναι το παλαιότερο από τα νησιά,- 5,8 εκατομμυρίων ετών, ενώ το νησί του Ροβινσώνα Κρούσου έχει ηλικία 3,8 – 4,2 εκατομμύρια έτη.
Τα νησιά έχουν ένα υποτροπικό κλίμα, και επηρεάζεται από το ψυχρό Ρεύμα Χάμπολτ που ρέει προς τα βόρεια κατά μήκος της ακτής της Νοτίου Αμερικής ανατολικά των νησιών και τους νοτιοανατολικούς αλιγείς ανέμους. Η θερμοκρασία ποικίλλει από 3 – 34 °C. Τα νησιά Χουάν Φερνάντεζ έχουν πολύ περιορισμένη πανίδα, με κανένα ιθαγενές θηλαστικό, ερπετό ή αμφίβιο.
Τα νησιά πρόσφατα δοκιμάστηκαν από τον τρομερό σεισμό των 8,8R  που έπληξε την Χιλή στις  27 Φεβρουαρίου  του 2010. Οι 700 "Ροβινσώνες" κάτοικοι του Ροβινσώνα Κρούσου θα διηγούνται για πολλά χρόνια την περιπέτεια τους . Τις  πρώτες πρωινές ώρες του σεισμού, ένα κορίτσι ξύπνησε από τη δόνηση. Δεν ήταν ισχυρή, όπως στη Χιλή, και οι κάτοικοι δεν ανησύχησαν, όμως η το μικρό κορίτσι αισθάνθηκε πως κάτι σοβαρό συνέβαινε. Κοίταξε από το παράθυρο του σπιτιού της και είδε τις βάρκες στο λιμάνι να συγκρούονται μεταξύ τους και τη θάλασσα να φουσκώνει. Αμέσως έτρεξε στην πλατεία του χωριού και άρχισε να χτυπάει το γκονγκ που σημαίνει τους συναγερμούς. Έτσι όλοι  οι κάτοικοι έμαθαν πως τα κύματα ψήλωναν και πως έπρεπε να καταφύγουν στους λόφους. Λίγα λεπτά αργότερα, το τσουνάμι έπληξε τον Ροβινσώνα Κρούσο. Γιγάντια κύματα, ψηλότερα από τρία μέτρα, εισχώρησαν σε βάθος 300 μέτρων στο νησί αυτό, καταστρέφοντας το λιμάνι, πλημμυρίζοντας την πλατεία, το δημαρχείο και πολλές κατοικίες. Δεν γλίτωσαν όλοι. Όταν η θάλασσα υποχώρησε, οι κάτοικοι μέτρησαν 8 νεκρούς και 13 αγνοούμενους. Το 1/3 των σπιτιών καταστράφηκε πλήρως. Αν δεν ήταν η 12χρονη οι νεκροί θα ήταν πολλοί περισσότεροι και η μικρή κοινότητα θα είχε αποδεκατιστεί.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το CNN και την Βικιπαίδεια

Tsunami Relief for Robinson Crusoe Island from Más a Tierra on Vimeo.

Vida en la Isla Róbinson Crusoe - Life on Robinson Crusoe Island from Más a Tierra on Vimeo.

Σίφωνας στην Οκινάουα της Ιαπωνίας

21/8/2010

 
Το φαινόμενο που παρατηρείται στις παραπάνω φωτογραφίες παρουσιάστηκε στην Οκινάουα της Ιαπωνίας. Πρόκειται για σίφωνα, ένα μικρής έκτασης μετεωρολογικό φαινόμενο μικρής χρονικής διάρκειας. Είναι ένας  κατακόρυφος στροβιλισμό του αέρα που διαρκεί από μερικά δευτερόλεπτα μέχρι λίγα λεπτά της ώρας. Στο βόρειο ημισφαίριο συνήθως η φορά του φαινομένου είναι δεξιόστροφη, σε αντίθεση με το νότιο ημισφαίριο όπου η φορά είναι αριστερόστροφη.
Το φαινόμενο αυτό προκαλείται λόγω του ιξώδους του ατμοσφαιρικού αέρα, ιδιαίτερα όταν θερμές μάζες του υψώνονται με ταχύτητα που υπερβαίνουν κάποιο σχετικό "κρίσιμο όριο", ή όταν συναντούνται αντίθετα ρεύματα αέρος. Μπορεί επίσης να δημιουργηθεί σε κάποιο αιφνίδιο εμπόδιο κινούμενης μάζας αέρος, όπως συμβαίνει κυρίως σε κορυφές βουνών. Τυχόν συνδυασμός δύο παραπάνω παραγόντων αυξάνει πολύ την ένταση του φαινομένου.
Πολλές φορές ο ανεμοστρόβιλος συγχέεται με τον σίφωνα, αλλά υπάρχουν αξιοσημείωτες διαφορές ανάμεσα στα δύο αυτά φαινόμενα:
•   Ο σίφωνας είναι συνήθως μεγαλύτερης έντασης από τον ανεμοστρόβιλο.
•    Οι αιτίες και ο τρόπος δημιουργίας του σίφωνα είναι εντελώς διαφορετικές από του ανεμοστροβίλου, που αιτίες του είναι είτε κάποιο φράγμα, είτε η διαφορά θερμοκρασίας σε πολύ μικρή ακτίνα.
•  Ο σίφωνας δημιουργείται μέσα σε τεράστια καταιγιδοφόρα σύννεφα  και αποφύεται από τη βάση τους, φτάνοντας έως το έδαφος, ενώ ο ανεμοστρόβιλος «σηκώνεται» από το έδαφος, με εντελώς αίθριο ουρανό ή το πολύ ελαφρά νέφωση.

Γεωδίφης με πληροφορίες από την Βικιπαίδια

Τα μυστικά που κρύβει η Laguna del Diamante

20/8/2010

 
Η Diamante, είναι μια λίμνη που βρίσκεται 198 χιλιόμετρα από την Mendoza, της Αργεντινής. Καλύπτει μια έκταση περίπου 14,1 χμ ² και αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους πόρους γλυκού νερού στην επαρχία. Εκεί κοντά βρίσκεται και το ηφαίστειο του Maipo.
Αυτή η απομακρυσμένη και αφιλόξενη περιοχή της βορειοδυτικής Αργεντινής ενδέχεται να κρύβει πολύτιμα στοιχεία για τον τρόπο που ξεκίνησε η ζωή στη Γη, αλλά και, ακόμη σημαντικότερα, το πώς θα μπορούσε να επιβιώσει σε άλλους πλανήτες, σύμφωνα με τους επιστήμονες.
Ερευνητές εντόπισαν εκατομμύρια «υπέρ» βακτήρια που ζουν στο εσωτερικό της λίμνης Diamante, στο κέντρο ενός τεράστιου ηφαιστειακού κρατήρα σε υψόμετρο 4.700 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Το οικοσύστημα στο οποίο ζουν τα βακτήρια είναι παρόμοιο με αυτό της πρώιμης περιόδου ζωής της Γης, προτού ζωντανοί και αναπνέοντες οργανισμοί ξεκινήσουν τη δημιουργία της προστατευτικής ατμόσφαιρας οξυγόνου που περιβάλλει τον πλανήτη. Οι συνθήκες, που περιλαμβάνουν υψηλά επίπεδα αρσενικού μπορούν ακόμη να δώσουν στοιχεία στους επιστήμονες για τη ζωή πέρα από τη Γη.
Πρόκειται για μια περιοχή υψηλού επιστημονικού ενδιαφέροντος που λειτουργεί σαν παράθυρο για να δούμε το παρελθόν μας αλλά και για την αστροβιολογία, τη μελέτη της ζωής σε άλλους πλανήτες. Αν τα βακτήρια μπορούν να επιβιώσουν σε αυτές τις συνθήκες,  θα μπορούσαν να επιβιώσουν και σε άλλους πλανήτες, για παράδειγμα στον Άρη.
Τα λεγόμενα «εξτρεμόφιλα» έχουν εντοπιστεί και σε άλλες περιοχές του κόσμου, και μάλιστα έχουν σημαντική εμπορική αξία, αφού βακτήρια που μπορούν να εξαφανίσουν λιπίδια χρησιμοποιούνται σήμερα σε πολλά απορρυπαντικά και απολυμαντικά. Ωστόσο,τα συγκεκριμένα βακτήρια της λίμνης Diamante ονομάζονται «πολυεξτρεμόφιλα» και έχουν ακόμη πιο ιδιαίτερη σημασία γιατί μπορούν να αναπτυχθούν στις πιο ακραίες συνθήκες. Αυτό που υπάρχει εκεί  είναι μια σειρά ακραίων συνθηκών, που συγκεντρώνονται στο ίδιο μέρος και αυτό είναι που κάνει το μέρος μοναδικό στον κόσμο.
Τα επίπεδα αρσενικού της λίμνης είναι 20.000 υψηλότερα από τα επίπεδα ασφαλείας για την κατανάλωση νερού ενώ οι θερμοκρασίες είναι συχνά κάτω από το μηδέν. Ωστόσο, η υπερβολική συγκέντρωση αλάτων που κυμαίνονται 5 φορές πάνω από το θαλασσινό νερό, εμποδίζει το σχηματισμό πάγου στο νερό.
Το DNA των βακτηρίων μεταλλάσσεται για να επιζήσει στην υπεριώδη ακτινοβολία και τα χαμηλά επίπεδα οξυγόνου που συναντώνται σε τέτοιο υψόμετρο, στοιχείο που μπορεί να προσελκύσει το ενδιαφέρον των  εταιρειών κυρίως του φαρμακευτικού χώρου, ενώ θα μπορούσε να βρει εφαρμογές και σε άλλα προϊόντα, όπως τα αντηλιακά. Οι επιστήμονες αναζητούν εγχώριο χρηματοδότη για την παραγωγή ενός μεταγονιδιώματος του βακτηρίου, μια προηγμένη μελέτη που παρέχει την γονιδιακή ακολουθία ολόκληρης της βακτηριακής αποικίας. Με αυτό τον τρόπο οι ερευνητές θα μπορέσουν να μελετήσουν τα βακτήρια αλλά και να εξασφαλίσουν ότι τα δικαιώματα για πολλές  πατέντες αντιοξειδωτικών και άλλων εφαρμογών που θα προκύψουν, θα παραμείνουν στη χώρα.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το Reuters

Δείτε βίντεο απο την Laguna del Diamante

Το φυσικό πάρκο Teide της Τενερίφης

19/8/2010

 
Η Τενερίφη είναι το μεγαλύτερο από τα επτά νησιά του αρχιπελάγους των Καναρίων. Για ορισμένους η Τενερίφη είναι τμήμα της χαμένης Ατλαντίδας ή ο Κήπος των Εσπερίδων όπως ανέφερε  ο  συμπατριώτης μας Ηρόδοτος. Το νησί βρίσκεται στα βόρεια του Τροπικού του Καρκίνου, και κατέχει την κεντρική θέση μεταξύ των άλλων Καναρίων Νήσων όπως τα  Gran Canaria, La Gomera και το La Palma.
Η Τενερίφη θεωρείται  ένα από τα πιο επισκέψιμα μέρη του πλανήτη μας. Γύρω στους 2,5 εκατομμύρια επισκέπτες φιλοξενούνται  κάθε χρόνο,  σε αυτό το πανέμορφο μέρος. Συνήθως η  Ρlaya de Las Αmericas και το Los Cristianos  είναι οι πιο προσφιλείς τοποθεσίες  του νησιού. Η Τενερίφη ευτυχώς δεν είναι μόνο αυτά τα μέρη όπως πολλοί πιστεύουν. Προσφέρει μοναδικά αξιοθέατα που αν τα ανακαλύψετε, είναι σίγουρο ότι οι εύηχες λέξεις Κανάρια Νησιά θα ταυτίζονται με την πραγματική εικόνα του νησιού.
Ωστόσο στο πολύχρωμο τοπίο του νησιού με τις κατάφυτες κοιλάδες  κυριαρχεί ένα τεράστιο οροπέδιο, όπου βρίσκεται  το ηφαίστειο Del Τeide, ένα από τα δέκα υψηλότερα στον κόσμο .Ένα από ωραιότερα μέρη της Τενερίφης είναι το φυσικό πάρκο της Τeide, που βρίσκεται στο κέντρο του νησιού και από το οποίο προέρχονται οι παραπάνω φωτογραφίες. Το υψηλότερο σημείο, το Όρος Teide, με υψόμετρο 3.718 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας είναι το υψηλότερο σημείο σε όλη την Ισπανία.
Η Τενερίφη είναι ένα νησί  που δημιουργήθηκε από ηφαιστειακή δραστηριότητα, αναδύοντας από τον θαλάσσιο πυθμένα  πριν από 20-50.000.000 χρόνια. Τα εδάφη της Τενερίφης σχηματίστηκαν μέσα από διαδοχικές εκρήξεις που συνέβηκαν όλα αυτά τα εκατομμύρια χρόνια. Σύμφωνα με την θεωρία των τεκτονικών πλακών, η γέννηση του νησιού οφείλεται στις κινήσεις του Αφρικανικής πλάκας.
Τα ιστορικά χρόνια καταγράφηκαν  τουλάχιστον 4 ηφαιστειακές εκρήξεις οι οποίες όμως  δεν έχουν οδηγήσει σε απώλειες ζωών. Η πρώτη σημειώθηκε το 1704, όταν το Arafo, Fasnia και το ηφαίστειο Siete Fuentes ξέσπασαν ταυτόχρονα. Δύο χρόνια αργότερα, το 1706, η μεγαλύτερη έκρηξη σημειώθηκε στο Trevejo. Αυτό το ηφαίστειο έδωσε μεγάλες ποσότητες λάβας από τις οποίες θάφτηκε η  πόλη και το λιμάνι του Garachico. Η τελευταία έκρηξη του 18ου αιώνα συνέβη το 1798 στο Canadas de Teide, το Chahorra. Τέλος, και πιο πρόσφατα, το 1909 το ηφαίστειο Chinyero, στο δήμο Santiago del Teide, ξέσπασε.
Αυτό το φυσικό τοπίο ενέπνευσε τον Mike Oldfield να γράψει το πανέμορφο τραγούδι  που σας παρουσιάζω στο βίντεο που ακολουθεί.

Οι φωτογραφίες προέρχονται από τον τελευταία επίσκεψη στο πανέμορφο νησί του  Νίκου Λέγκου.

Γεωδίφης με πληροφορίες απο την Βικιπαίδια

Το πιο επικίνδυνο ηφαίστειο στον κόσμο.

18/8/2010

 
O Βεζούβιος, θεωρείται το πιό επικίνδυνο ηφαίστειο του κόσμου ενώ επίσης είναι ένα από τα ομορφότερα τοπία στην Ευρώπη. Όμως, αξίζει να τονίσω ότι το συγκεκριμένο ηφαίστειο δεν είναι υπερηφαίστειο και η επικινδυνότητα του δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να συγκριθεί με αυτά αλλά μόνο με τα απλά ηφαίστεια της Γης.
Βρίσκεται σε ένα εθνικό πάρκο και η κορυφή του ηφαιστείου είναι ανοικτή στους επισκέπτες που μπορούν να φθάσουν στην κορυφή του βουνού (Gran Cono) και να παρατηρήσουν τον βαθύ κρατήρα του. Από την κορυφή των 1281 μέτρων κανείς μπορεί να δει το πανέμορφο νησί Capri και την Napoli. Σίγουρα κάποιος πρέπει να επισκεφτεί  την σπειροειδή διάβαση πεζών γύρω από το βουνό και να απολαύσει ακριβώς αυτή την εμπειρία.

Ο Βεζούβιος είναι πιό γνωστός για την έκρηξη που έγινε στις 14 Αυγούστου το  79 μ.Χ  .Οι πόλεις γύρω απο το ηφαίστειο καταστράφηκαν εντελώς αλλά η σημερινή αρχαιολογική περιοχή μας παρέχει την δυνατότητα να δούμε τα ερείπια αυτών των πόλεων  και να πάρουμε μια γεύση από  το μεγαλείο και την λάμψη της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, και για τον λόγο αυτό η περιοχή είναι επισκέψιμη  από εκατομμύρια τουρίστες.
Πριν από την πρώτη του έκρηξη, το θεωρούσαν σαν ένα απλό βουνό. Ο Στράβωνας μάλιστα λέει ότι το βουνό Ουεσούϊον (έτσι αποκαλεί το Βεζούβιο) ήταν σκεπασμένο με ωραίους αγρούς, εκτός από την κορυφή του, που ήταν επίπεδη, μαύρη και σκεπασμένη εδώ και κει και βγάζει το συμπέρασμα ότι το βουνό είχε πάρει φωτιά και είχε καεί, αλλά η φωτιά έσβησε, επειδή έλειπε το καύσιμο υλικό. Η πρώτη φοβερή έκρηξη του Βεζούβιου, κατάστρεψε ολοκληρωτικά και εξαφάνισε μέσα στις λάβες της τρεις μεγάλες πόλεις, την Πομπηία, το Ηράκλειο και τις Σταβίες. Την έκρηξη την περιέγραψε ο Πλίνιος ο Νεότερος, που ήταν αυτόπτης μάρτυρας της καταστροφής. Άλλες μεγάλες εκρήξεις έγιναν στα 1794, στα 1872 και στα 1906, που προκάλεσαν μεγάλες καταστροφές και θανάτους πολλών ανθρώπων. Παρόλο τον κίνδυνο που διατρέχουν οι κάτοικοι και το ξέρουν, η περιοχή γύρω από το Βεζούβιο είναι πυκνά κατοικημένη, γιατί το ηφαιστειογενές έδαφος του βουνού είναι εξαιρετικά εύφορο.Τη μορφή και τη διαμόρφωση που έχει σήμερα ο Βεζούβιος την πήρε μετά από την μεγάλη έκρηξη του , αν και οι διάφορες εκρήξεις που έγιναν αργότερα προξένησαν μερικές μεταβολές στην όψη του.
Πόσο μεγάλη θα είναι η επόμενη έκρηξη του ηφαιστείου είναι θέμα ερευνών και συζητήσεων. Εντούτοις, ακόμη και ένας αδαής με τα ηφαιστειολογικά θέματα μπορεί να υποθέσει την τραγωδία που πρόκειται κάποια μέρα να δώσει αυτό το όμορφο ηφαίστειο. Όταν κάποτε ξυπνήσει μπορεί να προκαλέσει μεγάλες ζημιές και καταστροφές στην πυκνοκατοικημένη περιοχή στους πρόποδες του βουνού. Περίπου 600 χιλιάδες άνθρωποι ζουν στη βάση του ηφαιστείου, η αποκαλούμενη κόκκινη ζώνη στο υπάρχον σχέδιο εκκένωσης. Περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι υπολογίζονται στο δεύτερο όριο έκτακτης ανάγκης, και οι χειρότεροι αριθμοί δείχνουν ότι ένας πληθυσμός 3 εκατομμύριων ανθρώπων που ζουν κοντά στην περιοχή θα μπορούσαν  να διακινδυνεύσουν σε περίπτωση μιας άλλης ισχυρής πλινιακής έκρηξης του ηφαιστείου.
 Δείτε βίντεο από την έκρηξη του 1944
Γεωδίφης με πληροφορίες απο την Βικοπαίδεια

Η ζωή κάτω από τη θάλασσα

17/8/2010

 
Ο Heiko Sahling είναι βιολόγος και γεωλόγος  μεγάλων θαλασσίων βαθών στο ερευνητικό κέντρο MARUM . Η περιοχή που μελετά είναι ο Ινδικός Ωκεανός, στην ακτή του Πακιστάν.
Εκεί, στα βάθη κάτω σε 3.000 μέτρα, κάτι συναρπαστικό συμβαίνει. Το φυσικό αέριο που προκύπτει από τον πυθμένα της θάλασσας, παράγει  έναν υπερφυσικό κόσμο εκατομμυρίων μικροσκοπικών φυσαλίδων, ο οποίος έχει κεντρίσει ήδη τη φαντασία των συντακτών επιστημονικής φαντασίας. Σε αυτά τα εξωτικά περίχωρα, ο επιστήμονας έχει ανακαλύψει και νέα ζωικά είδη και κοινότητες που κρύβουν νέες  γεωλογικές αλήθειες. Αλλά οι κύριες ερωτήσεις που τον καθοδηγούν έχουν να κάνουν για το αέριο μεθανίου που εκπέμπεται εδώ. Πόσο εκπέμπεται, πώς αυτό έχει επιπτώσεις στο βιολογικό κόσμο των μεγάλων θαλασσίων βαθών, και πόσο από αυτό φθάνει στην επιφάνεια για να εισέλθει μετέπειτα  στην ατμόσφαιρα; Οι μελέτες  του επίσης  είναι σχετικές με εκείνες που κάνουν οι  ερευνητές κλίματος, επειδή το μεθάνιο είναι ένα σημαντικό αέριο θερμοκηπίου που αυξάνει την παγκόσμια αύξηση της θερμοκρασίας λόγω του φαινομένου του θερμοκηπίου. Δείτε την αποστολή του Heiko Sahling με το ερευνητικό σκάφος. Μας διηγείται για τη ζωή εν πλω, για το λιώσιμο του πάγου και για τους οργανισμούς που κανένας δεν έχει δει πριν.

Δείτε και άλλα βίντεο της ίδιας σειρ
http://www.youtube.com/watch?v=M616Lc7xRm8&feature=channel

http://www.youtube.com/watch?v=ChfkB6qJ2Gw&feature=channel

http://www.youtube.com/watch?v=HKARM20MX5w&feature=channel

http://www.youtube.com/watch?v=XyaJxs-dS-E&feature=channel

Πού άρχισε η ζωή;

16/8/2010

 
Picture
Υπάρχει μια πολύ παλιά ερώτηση, που έχει να κάνει με το που η ζωή ξεκίνησε. Αυτή η ερώτηση έχει τώρα έχει μια νέα απάντηση. Εάν η  υπόθεση των "φύλλων μαρμαρυγίας"  είναι σωστή, τότε η ζωή δημιουργήθηκε σε στρώσεις όπως οι  σελίδες σε ένα βιβλίο.
Οι επιστήμονες  αναζητούν εδώ και χρόνια για το ιδανικό περιβάλλον από το οποίο είναι δυνατό να προέρχεται η ζωή. Σύμφωνα με μια νέα θεωρία , κάποια από τα ορυκτά θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν σε αυτή την αναζήτηση. Η Ελένη Hansma, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο της California, Santa Barbara, ανέπτυξε μία νέα υπόθεση  την οποία ονόμασε "ζωή μεταξύ των φύλλων ".Η ιδέα εξηγεί πώς τα μέρη μεταξύ των στρωμάτων από μαρμαρυγία- μια κατηγορία ορυκτών που διασπάται σε λείες, επίπεδες επιφάνειες-παρέχει ένα ευνοϊκό χημικοφυσικό περιβάλλον για την ανάπτυξη των βιολογικών μορίων, όπως το RNA .
Κρυμμένες γωνίες και σχισμές μεταξύ των φύλλων μαρμαρυγίας μπορούν να παγιδεύσουν νερό και θρεπτικά συστατικά, και μπορούν  να ενεργήσουν ως καταφύγια, όπου τα πρώτα μόρια που έχουν αναχαραχτεί θα μπορούσαν να εξελιχθούν και να πολλαπλασιαστούν με ασφάλεια. Όπως μεγαλώνουν και γίνονται  πιο πολύπλοκα, θα μπορούσαν να μεταναστεύσουν στους χώρους κατά μήκος των φύλλων , όπως οι μικροσκοπικοί κάτοικοι σε σπηλιές( κοιτάξτε την παραπάνω εικόνα). Είναι πιθανό ότι η διαμερισμένη δομή της μαρμαρυγίας παρέχει  τη βάση για την αρχιτεκτονική των μικρών μορφών ζωής, όπως τα κύτταρα.

Επίσης, θα μπορούσαν να ρυθμίζουν το νερό για την δημιουργία των στοιχείων ζωής. Μόνο ένα μικρό ποσό του νερού μπορεί να διαρρεύσει μεταξύ των φύλλων,και αυτό το γεγονός το εμποδίζει να πλημμυρίσει την δομή και να παρασύρει μακριά εύθραυστες βιολογικές δομικές μονάδες .Η ρύθμιση του ύδατος αποτελεί ένα από τα βασικά  θέματα για την προέλευση του μοντέλου ζωής. Τα εναλλακτικά μοντέλα για την προέλευση της ζωής προβλέπουν όλα τα συστατικά που την δημιουργούν να συγκεντρώνονται στην επιφάνεια της Γης, αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς τα πρώτα πλάσματα επιβίωσαν από τις πλημμύρες ή τα φαινόμενα ξηρασίας.
Η μαρμαρυγία είναι επίσης γεμάτη από κάλιο."Υπολόγισα ότι εάν μπορείτε να τραβάτε φύλλα μαρμαρυγίας σε πάχος  περίπου ενός φύλλου, τότε έχετε τη συγκέντρωση του καλίου που παρατηρείται στα κύτταρα σας. Όλα τα κύτταρα, πάνε  προς το επίπεδο των βακτηρίων, και έχουν σχεδόν την ίδια ποσότητα καλίου , " είπε η Hansma .
Αλλά ακόμη και αν μαρμαρυγία παρείχε ένα ιδανικό σπίτι για τα πρώτα μόρια να ζήσουν εκεί, ακόμα και εκεί χρειάζεται μια σπίθα, ή ενέργεια , η οποία να θέσει  σε κίνηση αυτά τα πράγματα. Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα με ένα άλλο μοντέλο για την έναρξη της ζωής, που ονομάζεται "μοντέλο σούπας", και το οποίο προβλέπει ότι η ζωή γεννήθηκε από ένα ζωμό  χημικών ουσιών, αλλά δεν προβλέπει τον μηχανισμό για το πώς η σούπα αναμίχθηκε.
Ωστόσο το μοντέλο της Hansma υποθέτει ότι η ενέργεια από τα πρώτα κύματα του ωκεανού και ο ήλιος μετακίνησαν την μαρμαρυγία  πάνω και κάτω, σαν ελατήριο, συνεχώς παραμορφώνοντας την δομή, έτσι ώστε τα πρώτα απομονωμένα μόρια αργότερα να συνθλιβούν μεταξύ τους. Πιθανόν αυτά να δημιούργησαν τα σύνθετα μόρια, θέτοντας τις βάσεις για  την πρόωρη ζωή. Το μοντέλο της  Hansma συγκεντρώνει τις πτυχές των άλλων μοντέλων που έχουν προταθεί,όμως  σε ένα πιο τακτοποιημένο και ισορροπημένο τρόπο.
Γεωδίφης :Πηγή-Discovery
<<Previous

    Γαία

    ''Ο Ουρανός είναι ο πατέρας και η Γη η μητέρα μου κι όσο μικρός και αν είμαι, βρίσκω τη θέση μου ανάμεσά τους''- Τσαγκ Ζάι
    Picture
    Σελίδα αφιερωμένη στην μοναδική Γαία ,ηλικίας 4.5 δις.ετών. Στην Κοσμογονία, συμβολίζει την υλική πλευρά του κόσμου ενώ το Χάος συμβολίζει τον χώρο του Σύμπαντος

    Αρχεία

    February 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    February 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    February 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011
    September 2011
    August 2011
    July 2011
    June 2011
    May 2011
    April 2011
    March 2011
    February 2011
    January 2011
    December 2010
    November 2010
    October 2010
    September 2010
    August 2010
    July 2010
    June 2010
    May 2010
    April 2010
    March 2010
    February 2010
    January 2010
    December 2009

    RSS Feed

Δυναμικός-Βιβλία-Γεωπανόραμα-Χάρτες-Άρθρα-Ορυκτά-Απολιθώματα-Γλωσσάριο-Γεωπαρατηρητήριο-Παλαιογεωγραφία
Youtube-Panoramio-Noaa-Usgs-Nasa-Geowhen 
Ορισμένα από τα θέματα που εκτίθενται, προέρχονται από θεωρητικά μοντέλα και επιστημονικές μελέτες ενώ άλλα αποτελούν προσωπικές σκέψεις & απόψεις, πάντοτε θα περιέχουν κάποια αβεβαιότητα και διαφορά γνώμης. Κάποιες από τις απόψεις και αναλύσεις που εκφράζονται στον ιστοχώρο δεν αντιπροσωπεύουν εκείνες του Γεωδίφη και δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες. Η λειτουργία του ιστοχώρου στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην ενημέρωση & ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τα θέματα γεωπεριβάλλοντος και τις δράσεις του, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αποσκοπεί στην επίτευξη κέρδους. Οι εργασίες, ταινίες, κινούμενα σχέδια, έγγραφα, βιβλία και τόσα άλλα που δημοσιεύονται σε αυτό τον χώρο, χρησιμοποιούνται μόνο για εκπαίδευση. Οι κάτοχοι μπορούν να ζητήσουν την αφαίρεση του περιεχομένου. Οι προσωπικές εργασίες και φωτογραφίες δεν υπόκεινται σε δικαιώματα και άλλα μέτρα προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο ιστοχώρος αφιερώνεται στον αναγνώστη που αναζητά απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα που σχετίζονται με τον άγνωστο κόσμο που τον περιβάλλει
Picture

   Γεωδίφης,2009