Ο πλανήτης της παραπάνω φωτογραφίας βρίσκεται πιο κοντά στον Ήλιο αλλά είναι και ο δεύτερος μικρότερος πλανήτης, ελάχιστα μόνο πιο μεγάλος από τη Σελήνη.Δεν είναι άλλος από τον Ερμή που βρίσκεται τόσο κοντά στον Ήλιο ώστε είναι πολύ δύσκολο να τον διακρίνουμε καθαρά από τη Γη μας. Μια πλήρης περιστροφή γύρω από τον άξονά του διαρκεί 59 ημέρες, ενώ μια πλήρης περιφορά του γύρω από τον Ήλιο διαρκεί 88 μόνο ημέρες.
Μοιάζει πολύ με την Σελήνη, δεδομένου ότι έχει μια επιφάνειά γεμάτη από κρατήρες και ενδιάμεσα ηφαιστειακά στρώματα. Η επιφάνειά του είναι κυριολεκτικά σκαμμένη και παντού υπάρχουν κρατήρες από πτώσεις μετεωριτών. Αυτό οφείλεται κυρίως στην άμεση γειτνίασή του με τον Ήλιο. Η τεράστια βαρύτητα του Ήλιου προσελκύει μικρούς και μεγάλους μετεωρίτες και άλλους διαστημικούς βράχους, με αποτέλεσμα η επιφάνειά του να βομβαρδίζεται συνεχώς. Στην επιφάνεια του Ερμή υπάρχουν τεράστιες χαράδρες με μήκη που ξεπερνούν τα 500 χιλιόμετρα και ύψη μεγαλύτερα απο τα 3.000 μέτρα. Οι χαράδρες αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από ρήγματα που δημιουργήθηκαν, καθώς ο τεράστιος σιδερένιος πυρήνας του Ερμή συρρικνωνόταν. Η συρρίκνωση αυτή έγινε κατά τη διάρκεια της αργής στερεοποίησής του. Σήμερα, ο Ερμής είναι μικρότερος απ' ότι ήταν πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι κρατήρες του αποδεικνύουν ένα έντονο βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια της πρόωρης ιστορίας του ηλιακού συστήματος. Η επιφάνειά του την ημέρα, λόγω της πολύ μικρής απόστασής του από τον Ήλιο, βρίσκεται σε θερμοκρασίες τέτοιες, που λιώνουν ακόμη και τα μέταλλα, ενώ τη νύχτα παγώνει από το κρύο λόγω της έλλειψης οποιασδήποτε ατμόσφαιρας. Ο Ερμής έχει πολύ λεπτή ατμόσφαιρα, με το οξυγόνο και το ήλιο σε μεγάλη αναλογία, περίπου 40% το καθένα. Η βαρύτητά του, η οποία δεν υπερβαίνει το 1/3 της γήινης, δεν αρκεί για να συγκρατήσει κάποια ατμόσφαιρα, παρ' όλο που περιβάλλεται από ένα λεπτό στρώμα ηλίου. Οποιοδήποτε άλλο είδος ατμόσφαιρας και αν είχε, χάθηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Το ήλιο προέρχεται από τον ηλιακό άνεμο και συγκρατείται από το μαγνητικό του πεδίο. Χωρίς ατμόσφαιρα γύρω του, οι θερμοκρασίες το μεσημέρι, στην επιφάνεια του, φθάνουν σε 285 βαθμούς Κελσίου. Για να καταλάβουμε το τι γίνεται εκεί πάνω, σας αναφέρω ότι η μέγιστη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στην επιφάνεια της Γης είναι 57,7 βαθμοί Κελσίου στη Λιβύη, το Σεπτέμβριο του 1922. Αντίθετα οι νύχτες του Ερμή είναι ιδιαίτερα παγερές και ξεπερνούν τους μείον 180 βαθμούς Κελσίου.
O Ερμής είχε κάποτε λιθοσφαιρικές πλάκες οι οποίες από ότι φαίνεται «δούλεψαν» μόνο στην πρώιμη ιστορία του. Η ενδογενής δραστηριότητα οφείλεται κυρίως σε μια μικρή αλλαγή στο σχήμα της λιθόσφαιρας, που προκλήθηκε από συρρίκνωση λόγω ψύξης. Τα αρχαία «τεκτονικά» αρχεία του Ερμή έχουν εξαλειφθεί. Ο Ερμής έχει ένα μικρό μαγνητικό πεδίο, περίπου το 1% της Γης. Δε γνωρίζουμε, αν παράγεται από τον πυρήνα ή το μαγνητισμό του φλοιού. Η πυκνότητα του πάντως υπονοεί ότι έχει έναν πυρήνα από σίδηρο και νικέλιο. Ωστόσο, το μέλλον του Ερμή έχει από τώρα προδιαγραφεί, αφού σε 5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, όταν ο Ήλιος θα αρχίσει να διογκώνεται μετατρεπόμενος σε «κόκκινο γίγαντα», η επιφάνειά του θα φτάσει τον Ερμή και θα τον εξαερώσει. Στους πυθμένες των κρατήρων του Ερμή, όπου το ηλιακό φως δε φτάνει ποτέ, ανακαλύφθηκαν ανακλαστικές επιφάνειες και αποδόθηκαν στην ύπαρξη πάγου. Ο πάγος καλύπτεται από στρώμα σκόνης και πρέπει να προέρχεται από κομήτες, που προσέκρουσαν κάποτε στον πλανήτη.
Γεωδίφης με πληροφορίες απο την ΝΑΣΑ
Δείτε βίντεο από την επιφάνεια του Ερμή (Messenger)
Μοιάζει πολύ με την Σελήνη, δεδομένου ότι έχει μια επιφάνειά γεμάτη από κρατήρες και ενδιάμεσα ηφαιστειακά στρώματα. Η επιφάνειά του είναι κυριολεκτικά σκαμμένη και παντού υπάρχουν κρατήρες από πτώσεις μετεωριτών. Αυτό οφείλεται κυρίως στην άμεση γειτνίασή του με τον Ήλιο. Η τεράστια βαρύτητα του Ήλιου προσελκύει μικρούς και μεγάλους μετεωρίτες και άλλους διαστημικούς βράχους, με αποτέλεσμα η επιφάνειά του να βομβαρδίζεται συνεχώς. Στην επιφάνεια του Ερμή υπάρχουν τεράστιες χαράδρες με μήκη που ξεπερνούν τα 500 χιλιόμετρα και ύψη μεγαλύτερα απο τα 3.000 μέτρα. Οι χαράδρες αυτές δεν είναι τίποτα άλλο από ρήγματα που δημιουργήθηκαν, καθώς ο τεράστιος σιδερένιος πυρήνας του Ερμή συρρικνωνόταν. Η συρρίκνωση αυτή έγινε κατά τη διάρκεια της αργής στερεοποίησής του. Σήμερα, ο Ερμής είναι μικρότερος απ' ότι ήταν πριν από μερικά δισεκατομμύρια χρόνια.
Οι κρατήρες του αποδεικνύουν ένα έντονο βομβαρδισμό κατά τη διάρκεια της πρόωρης ιστορίας του ηλιακού συστήματος. Η επιφάνειά του την ημέρα, λόγω της πολύ μικρής απόστασής του από τον Ήλιο, βρίσκεται σε θερμοκρασίες τέτοιες, που λιώνουν ακόμη και τα μέταλλα, ενώ τη νύχτα παγώνει από το κρύο λόγω της έλλειψης οποιασδήποτε ατμόσφαιρας. Ο Ερμής έχει πολύ λεπτή ατμόσφαιρα, με το οξυγόνο και το ήλιο σε μεγάλη αναλογία, περίπου 40% το καθένα. Η βαρύτητά του, η οποία δεν υπερβαίνει το 1/3 της γήινης, δεν αρκεί για να συγκρατήσει κάποια ατμόσφαιρα, παρ' όλο που περιβάλλεται από ένα λεπτό στρώμα ηλίου. Οποιοδήποτε άλλο είδος ατμόσφαιρας και αν είχε, χάθηκε πριν από δισεκατομμύρια χρόνια. Το ήλιο προέρχεται από τον ηλιακό άνεμο και συγκρατείται από το μαγνητικό του πεδίο. Χωρίς ατμόσφαιρα γύρω του, οι θερμοκρασίες το μεσημέρι, στην επιφάνεια του, φθάνουν σε 285 βαθμούς Κελσίου. Για να καταλάβουμε το τι γίνεται εκεί πάνω, σας αναφέρω ότι η μέγιστη θερμοκρασία που έχει καταγραφεί ποτέ στην επιφάνεια της Γης είναι 57,7 βαθμοί Κελσίου στη Λιβύη, το Σεπτέμβριο του 1922. Αντίθετα οι νύχτες του Ερμή είναι ιδιαίτερα παγερές και ξεπερνούν τους μείον 180 βαθμούς Κελσίου.
O Ερμής είχε κάποτε λιθοσφαιρικές πλάκες οι οποίες από ότι φαίνεται «δούλεψαν» μόνο στην πρώιμη ιστορία του. Η ενδογενής δραστηριότητα οφείλεται κυρίως σε μια μικρή αλλαγή στο σχήμα της λιθόσφαιρας, που προκλήθηκε από συρρίκνωση λόγω ψύξης. Τα αρχαία «τεκτονικά» αρχεία του Ερμή έχουν εξαλειφθεί. Ο Ερμής έχει ένα μικρό μαγνητικό πεδίο, περίπου το 1% της Γης. Δε γνωρίζουμε, αν παράγεται από τον πυρήνα ή το μαγνητισμό του φλοιού. Η πυκνότητα του πάντως υπονοεί ότι έχει έναν πυρήνα από σίδηρο και νικέλιο. Ωστόσο, το μέλλον του Ερμή έχει από τώρα προδιαγραφεί, αφού σε 5 περίπου δισεκατομμύρια χρόνια από σήμερα, όταν ο Ήλιος θα αρχίσει να διογκώνεται μετατρεπόμενος σε «κόκκινο γίγαντα», η επιφάνειά του θα φτάσει τον Ερμή και θα τον εξαερώσει. Στους πυθμένες των κρατήρων του Ερμή, όπου το ηλιακό φως δε φτάνει ποτέ, ανακαλύφθηκαν ανακλαστικές επιφάνειες και αποδόθηκαν στην ύπαρξη πάγου. Ο πάγος καλύπτεται από στρώμα σκόνης και πρέπει να προέρχεται από κομήτες, που προσέκρουσαν κάποτε στον πλανήτη.
Γεωδίφης με πληροφορίες απο την ΝΑΣΑ
Δείτε βίντεο από την επιφάνεια του Ερμή (Messenger)
RSS Feed
