Ενώ ήταν σε τροχιά πάνω από τη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, ένας αστροναύτης στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) πήρε αυτή την λοξή φωτογραφία από την Μανίλα και τις γύρω πόλεις. Ο συνολικός πληθυσμός της Μανίλα και των περιχώρων είναι 4,7 εκατομμύρια άνθρωποι. Η Μανίλα είναι μία από τις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές στον κόσμο, με 42.857 άτομα ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο.
Η μητροπολιτική περιοχή είναι το πολιτικό και οικονομικό κέντρο των Φιλιππίνων, και το διεθνές εμπόριο είναι τόσο διαδεδομένο που το Παγκόσμιο Δίκτυο Έρευνας Πόλεων έχει χαρακτηρίσει την Μανίλα ως μια παγκόσμια πόλη.
Ιστορία της Μανίλα ήταν πάντα συνδεδεμένη με το εμπόριο. Η Μανίλα ήταν το αποικιακό κέντρο της Ισπανίας στην περιοχή των Φιλιππίνων από τον 16ο ως τον 19ο αιώνα
Φθάνοντας από το Μεξικό, οι κατακτητές ίδρυσαν την Μανίλα το 1571, και σύντομα η πόλη έγινε η άγκυρα των γαλερών της Άπω Ανατολής στον εμπορικό δρόμο Ακαπούλκο-Μανίλα διασυνδέοντας την ισπανική Αμερική με την Ασία. Αυτό αντιπροσωπεύει ένα από τα πρώτα παραδείγματα της παγκοσμιοποίησης.
Οι διαδρομές πολλών πλωτών οδών είναι εμφανείς μέσα στο γκρίζο αστικό τοπίο. Ο ποταμός Pasig περνά μέσα από το κέντρο της πόλης. Η ευθεία διαδρομή του Manggahan Floodway είναι ένα προστατευτικό κανάλι για πλημμύρα- πρόκειται για μηχανικό έργο που ελέγχει την εκτροπή του νερού από τον ποταμό Marikina μακριά από το κέντρο της πόλης και την λιμνοθάλασσα Laguna de Bay. Τα τεχνικά έργα κατά μήκος του floodway ελέγχουν επίσης την παλιρροϊκή ροή του αλμυρού νερού στην Laguna de Bay.
Η Μανίλα βρίσκεται στις ανατολικές ακτές του κόλπου της Μανίλα πάνω σε αρχαίες προσχώσεις που προήλθαν από τα νερά του ποταμού Pasig.Η γη της Μανίλα έχει μεταβληθεί σημαντικά από την ανθρώπινη παρέμβαση, με σημαντικά εγγειοβελτιωτικά έργα να έχουν γίνει κατά μήκος των υδάτινων σωμάτων.
Η Μανίλα μαστίζεται από τους τυφώνες του Ειρηνικού και διασχίζεται από πολλά ρήγματα. Αυτό έκανε την μητροπολιτική περιοχή της Μανίλα να καταταχτεί ως η δεύτερη πιο επικίνδυνη πόλη για να ζήσει κανείς σύμφωνα με έκθεση της Swiss Re. Η σεισμικά ενεργή κοιλάδα της Marikina διασχίζεται από ένα επικίνδυνο σύστημα ρηγμάτων το οποίο αποτελεί απειλή για την Μανίλα και τις γύρω περιοχές.
Η Μανίλα έχει υποστεί πολλούς θανατηφόρους σεισμούς, κυρίως το 1645 και το 1677 που κατέστρεψαν τμήματα της μεσαιωνικής πόλης. Το στυλ Σεισμικό Μπαρόκ χρησιμοποιήθηκε από τους αρχιτέκτονες κατά τη διάρκεια της ισπανικής αποικιακής περιόδου, προκειμένου να προσαρμοστούν στους συχνούς σεισμούς.
Σεισμικό Μπαρόκ είναι ένα στυλ αρχιτεκτονικής που συναντάται σε μέρη όπως τις Φιλιππίνες και τη Γουατεμάλα,που υπέστησαν καταστροφικούς σεισμούς κατά τη διάρκεια του 17ου και του 18ου αιώνα, όπου μεγάλα δημόσια κτίρια, όπως εκκλησίες,ξαναχτίστηκαν σε μπαρόκ στυλ.
Στις Φιλιππίνες, η καταστροφή των παλαιότερων εκκλησιών από συχνούς σεισμούς έχει κάνει τα κτίρια να κατασκευάζονται με πλευρικά τοιχώματα πιο παχιά και βαριά για να ενισχυθεί η σταθερότητα κατά τη διάρκεια της ανακίνησης. Οι άνω δομές έγιναν με ελαφρύτερα υλικά.
Τα καμπαναριά είναι συνήθως χαμηλότερα σε σύγκριση με τους πύργους σε λιγότερο σεισμικά ενεργές περιοχές του κόσμου. Πύργοι έχουν παχύτερη περίμετρο στα χαμηλότερα επίπεδα, σταδιακά στενεύουν στο ανώτερο επίπεδο. Σε ορισμένες εκκλησίες των Φιλιππίνων τα καμπαναριά λειτουργούσαν ως παρατηρητήρια για τους πειρατές, και ήταν αποσπασμένα από το κεντρικό κτίριο της εκκλησίας για να αποφύγουν τις ζημιές σε περίπτωση πτώσης τους λόγω ενός σεισμού.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης,NASA
2.Βικιπαίδεια
Η μητροπολιτική περιοχή είναι το πολιτικό και οικονομικό κέντρο των Φιλιππίνων, και το διεθνές εμπόριο είναι τόσο διαδεδομένο που το Παγκόσμιο Δίκτυο Έρευνας Πόλεων έχει χαρακτηρίσει την Μανίλα ως μια παγκόσμια πόλη.
Ιστορία της Μανίλα ήταν πάντα συνδεδεμένη με το εμπόριο. Η Μανίλα ήταν το αποικιακό κέντρο της Ισπανίας στην περιοχή των Φιλιππίνων από τον 16ο ως τον 19ο αιώνα
Φθάνοντας από το Μεξικό, οι κατακτητές ίδρυσαν την Μανίλα το 1571, και σύντομα η πόλη έγινε η άγκυρα των γαλερών της Άπω Ανατολής στον εμπορικό δρόμο Ακαπούλκο-Μανίλα διασυνδέοντας την ισπανική Αμερική με την Ασία. Αυτό αντιπροσωπεύει ένα από τα πρώτα παραδείγματα της παγκοσμιοποίησης.
Οι διαδρομές πολλών πλωτών οδών είναι εμφανείς μέσα στο γκρίζο αστικό τοπίο. Ο ποταμός Pasig περνά μέσα από το κέντρο της πόλης. Η ευθεία διαδρομή του Manggahan Floodway είναι ένα προστατευτικό κανάλι για πλημμύρα- πρόκειται για μηχανικό έργο που ελέγχει την εκτροπή του νερού από τον ποταμό Marikina μακριά από το κέντρο της πόλης και την λιμνοθάλασσα Laguna de Bay. Τα τεχνικά έργα κατά μήκος του floodway ελέγχουν επίσης την παλιρροϊκή ροή του αλμυρού νερού στην Laguna de Bay.
Η Μανίλα βρίσκεται στις ανατολικές ακτές του κόλπου της Μανίλα πάνω σε αρχαίες προσχώσεις που προήλθαν από τα νερά του ποταμού Pasig.Η γη της Μανίλα έχει μεταβληθεί σημαντικά από την ανθρώπινη παρέμβαση, με σημαντικά εγγειοβελτιωτικά έργα να έχουν γίνει κατά μήκος των υδάτινων σωμάτων.
Η Μανίλα μαστίζεται από τους τυφώνες του Ειρηνικού και διασχίζεται από πολλά ρήγματα. Αυτό έκανε την μητροπολιτική περιοχή της Μανίλα να καταταχτεί ως η δεύτερη πιο επικίνδυνη πόλη για να ζήσει κανείς σύμφωνα με έκθεση της Swiss Re. Η σεισμικά ενεργή κοιλάδα της Marikina διασχίζεται από ένα επικίνδυνο σύστημα ρηγμάτων το οποίο αποτελεί απειλή για την Μανίλα και τις γύρω περιοχές.
Η Μανίλα έχει υποστεί πολλούς θανατηφόρους σεισμούς, κυρίως το 1645 και το 1677 που κατέστρεψαν τμήματα της μεσαιωνικής πόλης. Το στυλ Σεισμικό Μπαρόκ χρησιμοποιήθηκε από τους αρχιτέκτονες κατά τη διάρκεια της ισπανικής αποικιακής περιόδου, προκειμένου να προσαρμοστούν στους συχνούς σεισμούς.
Σεισμικό Μπαρόκ είναι ένα στυλ αρχιτεκτονικής που συναντάται σε μέρη όπως τις Φιλιππίνες και τη Γουατεμάλα,που υπέστησαν καταστροφικούς σεισμούς κατά τη διάρκεια του 17ου και του 18ου αιώνα, όπου μεγάλα δημόσια κτίρια, όπως εκκλησίες,ξαναχτίστηκαν σε μπαρόκ στυλ.
Στις Φιλιππίνες, η καταστροφή των παλαιότερων εκκλησιών από συχνούς σεισμούς έχει κάνει τα κτίρια να κατασκευάζονται με πλευρικά τοιχώματα πιο παχιά και βαριά για να ενισχυθεί η σταθερότητα κατά τη διάρκεια της ανακίνησης. Οι άνω δομές έγιναν με ελαφρύτερα υλικά.
Τα καμπαναριά είναι συνήθως χαμηλότερα σε σύγκριση με τους πύργους σε λιγότερο σεισμικά ενεργές περιοχές του κόσμου. Πύργοι έχουν παχύτερη περίμετρο στα χαμηλότερα επίπεδα, σταδιακά στενεύουν στο ανώτερο επίπεδο. Σε ορισμένες εκκλησίες των Φιλιππίνων τα καμπαναριά λειτουργούσαν ως παρατηρητήρια για τους πειρατές, και ήταν αποσπασμένα από το κεντρικό κτίριο της εκκλησίας για να αποφύγουν τις ζημιές σε περίπτωση πτώσης τους λόγω ενός σεισμού.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης,NASA
2.Βικιπαίδεια
RSS Feed
