O Ernst Freiherr von Stromer Reichenbach γεννήθηκε στη Γερμανία στις 12 Ιουνίου, 1870. Το 1893, άρχισε να μελετάει τη γεωλογία και την παλαιοντολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου και έγραψε τη διατριβή του για τη γεωλογία των γερμανικών αποικιών στην Αφρική, υπό τη διεύθυνση του Karl Alfred von Zittel.
Αργότερα έγινε παλαιοντολόγος σπονδυλωτών στο Μουσείο Παλαιοντολογίας στο Μόναχο και ειδικός σε απολιθώματα ψαριών και θηλαστικών. Αλλά δεν ήταν μέχρι το 1901 που ταξίδεψε στην Αφρική, ειδικότερα στο Ελ Φαγιούμ, μια απολιθωματοφόρα τοποθεσία που ανακαλύφθηκε από τον G. Schweinfurth, έναν Γερμανό βοτανολόγο. Ο τόπος περιέχει απολιθώματα με θηλαστικά από το όριο Ηώκαινο-Ολιγόκαινο [ περίπου 33,5 εκ.χρόνια πριν]. Υποστηριζόμενος από την Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών και Ανθρωπιστικών (Bayerische Akademie der Wissenschaften), διεξήγαγε μια δεύτερη αποστολή το 1902.
Το 1910, ο Stromer πραγματοποίησε την τρίτη παλαιοντολογική εκστρατεία του στην Αίγυπτο. Έφτασε στην Αλεξάνδρεια στις 7 Νοεμβρίου. Αρχικά έψαχνε για τα πρόωρα θηλαστικά και προγραμμάτισε να επισκεφθεί την περιοχή της Bahariya, στη Δυτική Έρημο, η οποία έχει ιζήματα από την Κρητιδική εποχή. Αλλά μια αποστολή στη Δυτική Έρημο απαιτούσε άδεια από τις αποικιακές αγγλικές και γαλλικές αρχές και φυσικά τις αιγυπτιακές υπηρεσίες. Αν και οι διπλωματικές σχέσεις με τη Γερμανία είχαν ραγδαία επιδεινωθεί, ο Stromer κατάφερε να πάρει τα δικαιώματα.
Έφτασε στην Όαση Bahariya στις 11 Ιανουαρίου, 1911. Μετά βρέθηκε αντιμέτωπος με κάποιες δυσκολίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, στις 17 Ιανουαρίου άρχισε να εξερευνά την περιοχή του Τζεμπέλ ελ Ντιστ, στο κάτω μέρος της κατάθλιψης της Bahariya. Εκεί ο Stromer βρήκε τα λείψανα από τέσσερις τεράστιους και εντελώς νέους δεινόσαυρους (Aegyptosaurus, Bahariasaurus, Carcharodontosaurus και Spinosaurus aegyptiacus), μαζί με δεκάδες άλλα μοναδικά δείγματα.
Με τη βοήθεια του Richard Markgraf (1856-1916), ο Stromer κατάφερε σε τρία χρόνια να εντοπίσει πολλά λείψανα από δεινόσαυρους, φίδια, χελώνες, θαλάσσια ερπετά και κροκόδειλους. Δυστυχώς, λόγω των πολιτικών εντάσεων πριν και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά από αυτά απολιθώματα είχαν καταστραφεί κατά την διάρκεια ελέγχου των υπηρεσιών των αποικιακών αρχών και τα εναπομείναντα δεν έφθασαν στο Μόναχο, μέχρι το 1922. Η δαπάνη της αποστολής από το Ελ Κάιρο καταβλήθηκε από την Ελβετό παλαιοντολόγο Bernhard Peyer (1885-1963 ), έναν πρώην μαθητή και φίλο του Stromer.
Το πιο διάσημο από τα ευρήματα του Stromer ήταν ο διάσημος Spinosaurus. Αυτό το γιγαντιαίο αρπακτικό εκτιμάται ότι ήταν περίπου 15 έως 17 m με ασυνήθιστα μακριά αγκάθια στην πλάτη του που πιθανώς σχημάτιζαν ένα μεγάλο ιστίο.
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Stromer προσπάθησε να πείσει τον νέο ναζί παλαιοντολόγο Karl Beurlen - ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την συλλογή- ότι έπρεπε να μετακινήσει τα απολιθώματα σε ένα ασφαλές μέρος, αλλά αρνήθηκε να το κάνει. Τέλος, στις 24 Απριλίου 1944 μια επιδρομή από την Βρετανική Βασιλική Πολεμική Αεροπορία βομβάρδισε το μουσείο και αποτέφρωσε τις συλλογές του. Φυσικά, αυτό δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Μεταξύ 1940 και 1944, πολλά απολιθώματα δεινοσαύρων καταστράφηκαν στις μάχες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Stromer ήταν ένας αριστοκράτης («Freiherr» στο όνομά του ισούται κατά προσέγγιση με «βαρώνος» στα αγγλικά) που αρνήθηκε να ενταχθεί στην ναζιστική ιδεολογία, αλλά η περιφρόνηση Stromer του κόστισε ακριβά: οι γιοί του στάλθηκαν στο γερμανικό στρατό. Δύο από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στη μάχη και ένας συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Σοβιετική Ένωση για αρκετά χρόνια.
Το 2000, μια νέα παλαιοντολογική αποστολή έφτασε στην Όαση Bahariya για να αναζητήσει λείψανα του πρώτου δεινοσαύρου από την εποχή του Stromer και Markgraf. Ανάμεσα στα νέα ευρήματα είναι το σαυρόποδο Paralititan stromeri (ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Stromer).Ο Ernst Stromer πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου 1952.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Letters from Gondwana- paleonerdish.wordpress.com
Αργότερα έγινε παλαιοντολόγος σπονδυλωτών στο Μουσείο Παλαιοντολογίας στο Μόναχο και ειδικός σε απολιθώματα ψαριών και θηλαστικών. Αλλά δεν ήταν μέχρι το 1901 που ταξίδεψε στην Αφρική, ειδικότερα στο Ελ Φαγιούμ, μια απολιθωματοφόρα τοποθεσία που ανακαλύφθηκε από τον G. Schweinfurth, έναν Γερμανό βοτανολόγο. Ο τόπος περιέχει απολιθώματα με θηλαστικά από το όριο Ηώκαινο-Ολιγόκαινο [ περίπου 33,5 εκ.χρόνια πριν]. Υποστηριζόμενος από την Βαυαρική Ακαδημία Επιστημών και Ανθρωπιστικών (Bayerische Akademie der Wissenschaften), διεξήγαγε μια δεύτερη αποστολή το 1902.
Το 1910, ο Stromer πραγματοποίησε την τρίτη παλαιοντολογική εκστρατεία του στην Αίγυπτο. Έφτασε στην Αλεξάνδρεια στις 7 Νοεμβρίου. Αρχικά έψαχνε για τα πρόωρα θηλαστικά και προγραμμάτισε να επισκεφθεί την περιοχή της Bahariya, στη Δυτική Έρημο, η οποία έχει ιζήματα από την Κρητιδική εποχή. Αλλά μια αποστολή στη Δυτική Έρημο απαιτούσε άδεια από τις αποικιακές αγγλικές και γαλλικές αρχές και φυσικά τις αιγυπτιακές υπηρεσίες. Αν και οι διπλωματικές σχέσεις με τη Γερμανία είχαν ραγδαία επιδεινωθεί, ο Stromer κατάφερε να πάρει τα δικαιώματα.
Έφτασε στην Όαση Bahariya στις 11 Ιανουαρίου, 1911. Μετά βρέθηκε αντιμέτωπος με κάποιες δυσκολίες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, στις 17 Ιανουαρίου άρχισε να εξερευνά την περιοχή του Τζεμπέλ ελ Ντιστ, στο κάτω μέρος της κατάθλιψης της Bahariya. Εκεί ο Stromer βρήκε τα λείψανα από τέσσερις τεράστιους και εντελώς νέους δεινόσαυρους (Aegyptosaurus, Bahariasaurus, Carcharodontosaurus και Spinosaurus aegyptiacus), μαζί με δεκάδες άλλα μοναδικά δείγματα.
Με τη βοήθεια του Richard Markgraf (1856-1916), ο Stromer κατάφερε σε τρία χρόνια να εντοπίσει πολλά λείψανα από δεινόσαυρους, φίδια, χελώνες, θαλάσσια ερπετά και κροκόδειλους. Δυστυχώς, λόγω των πολιτικών εντάσεων πριν και μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, πολλά από αυτά απολιθώματα είχαν καταστραφεί κατά την διάρκεια ελέγχου των υπηρεσιών των αποικιακών αρχών και τα εναπομείναντα δεν έφθασαν στο Μόναχο, μέχρι το 1922. Η δαπάνη της αποστολής από το Ελ Κάιρο καταβλήθηκε από την Ελβετό παλαιοντολόγο Bernhard Peyer (1885-1963 ), έναν πρώην μαθητή και φίλο του Stromer.
Το πιο διάσημο από τα ευρήματα του Stromer ήταν ο διάσημος Spinosaurus. Αυτό το γιγαντιαίο αρπακτικό εκτιμάται ότι ήταν περίπου 15 έως 17 m με ασυνήθιστα μακριά αγκάθια στην πλάτη του που πιθανώς σχημάτιζαν ένα μεγάλο ιστίο.
Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου, ο Stromer προσπάθησε να πείσει τον νέο ναζί παλαιοντολόγο Karl Beurlen - ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την συλλογή- ότι έπρεπε να μετακινήσει τα απολιθώματα σε ένα ασφαλές μέρος, αλλά αρνήθηκε να το κάνει. Τέλος, στις 24 Απριλίου 1944 μια επιδρομή από την Βρετανική Βασιλική Πολεμική Αεροπορία βομβάρδισε το μουσείο και αποτέφρωσε τις συλλογές του. Φυσικά, αυτό δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό. Μεταξύ 1940 και 1944, πολλά απολιθώματα δεινοσαύρων καταστράφηκαν στις μάχες του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
Ο Stromer ήταν ένας αριστοκράτης («Freiherr» στο όνομά του ισούται κατά προσέγγιση με «βαρώνος» στα αγγλικά) που αρνήθηκε να ενταχθεί στην ναζιστική ιδεολογία, αλλά η περιφρόνηση Stromer του κόστισε ακριβά: οι γιοί του στάλθηκαν στο γερμανικό στρατό. Δύο από αυτούς έχασαν τη ζωή τους στη μάχη και ένας συνελήφθη και φυλακίστηκε στην Σοβιετική Ένωση για αρκετά χρόνια.
Το 2000, μια νέα παλαιοντολογική αποστολή έφτασε στην Όαση Bahariya για να αναζητήσει λείψανα του πρώτου δεινοσαύρου από την εποχή του Stromer και Markgraf. Ανάμεσα στα νέα ευρήματα είναι το σαυρόποδο Paralititan stromeri (ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Stromer).Ο Ernst Stromer πέθανε στις 18 Δεκεμβρίου 1952.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Letters from Gondwana- paleonerdish.wordpress.com
RSS Feed
