Κάθε ημέρα, συνήθως υπάρχουν περίπου 20 ηφαίστεια που ξεσπάνε κάπου στον κόσμο. Φυσικά, όλα δεν μπορούν να γίνουν πρωτοσέλιδα. Αλλά όταν τέτοια γεγονότα συνοδεύονται με ανθρώπινες τραγωδίες , η διεθνής κοινότητα και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης θα έπρεπε να δίνουν προτεραιότητα.
Σε αντίθεση με την μεγάλη φασαρία, από τα μέσα ενημέρωσης, που παρατηρείται σχετικά με τις προειδοποιήσεις από τα ηφαίστεια της Ισλανδίας, η τρέχουσα έκρηξη στο Fogo- ένα από τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου, στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής-δεν έχει γίνει γνωστή και σχεδόν κανείς δεν ενδιαφέρεται.
Στην Ισλανδία, οι φόβοι έχουν να κάνουν με τα λοφία τέφρας που θα μπορούσαν να αναστατώσουν τα δρομολόγια των αεροπορικών εταιρειών, καθώς το μάγμα εξέρχεται στην επιφάνεια από μία σχισμή σε μια απομακρυσμένη και ακατοίκητη περιοχή.
Από την άλλη πλευρά, δεδομένου η έκρηξη του Fogo άρχισε στις 23 Νοεμβρίου, μέχρι στιγμής έχει καταστρέψει δύο χωριά και τα σπίτια τουλάχιστον 1.000 ανθρώπων.
Το Πράσινο Ακρωτήριο είναι μια νησιωτική χώρα της Δυτικής Αφρικής, δυτικά της Σενεγάλης, με έκταση 4.033 km² και πληθυσμό 516.100, ανεξαρτητοποιήθηκε από την Πορτογαλία το 1975 και το Fogo έχει περίπου 37.000 κατοίκους. Μια προηγούμενη έκρηξη στο νησί το 1995, είχε καλύψει έξι τετραγωνικά χιλιόμετρα με λάβα. Η σημερινή έκρηξη είναι ακόμη πιο ογκώδης, και η λάβα έχει ήδη σαρώσει δύο ολόκληρα χωριά.
Υπήρξαν περιορισμένες αναφορές σχετικά με το θέμα κυρίως από την ιστοσελίδα του BBC. Το τραγικό γεγονός έχει παρουσιαστεί μόνο μέσω των social media, ενώ αρκετοί διαμαρτυρήθηκαν αναφέροντας: ''Μα γιατί δεν το έχουμε δει στις ειδήσεις;''. Αν τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου είχαν παραμείνει μια υπερπόντια επαρχία της Πορτογαλίας, όπως οι Αζόρες, ίσως στον ανεπτυγμένο κόσμο θα είχαμε ακούσει περισσότερα για το τι συμβαίνει εκεί.
Πορτογάλοι αποικιοκράτες ανακάλυψαν το Πράσινο Ακρωτήριο στην Αφρική.Από το 1961 έως το 1974 η Πορτογαλία προσπάθησε να διατηρήσει με πολέμους τις αποικίες που της είχαν απομείνει. Στη δεκαετία του 1970 ήταν οι μόνοι Ευρωπαίοι οι οποίοι προσπαθούσαν να κρατηθούν με τη βία στην Αφρική. Η διαδικασία της αποαποικιοποίησης των Πορτογαλικών αποικιών ήταν αποτέλεσμα του υψηλού οικονομικού και έμψυχου κόστους-το 25% της Πορτογαλικής νεολαίας υπηρετούσε στις ένοπλες δυνάμεις- αλλά κυρίως της πτώσης της δικτατορίας το 1974. Τον Απρίλιο του 1974 έγινε η "Επανάσταση των Γαρυφάλλων" όπως ονομάστηκε το αναίμακτο πραξικόπημα το οποίο οδήγησε τη χώρα στη δημοκρατία.
Η εξέλιξη των γεγονότων στο Fogo είναι καλά τεκμηριωμένο από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ωστόσο δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κανείς στον υπόλοιπο κόσμο για κάτι που συμβαίνει στην μακρινή Αφρική.
Οι εκρήξεις του Fogo παράγουν ως επί το πλείστον μία παχύρρευστη βασαλτική λάβα που οι άνθρωποι και τα ζώα μπορούν εύκολα να αποφύγουν. Ωστόσο, η εξέλιξη και η πρόοδός της είναι αμείλικτη και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να την σταματήσει. Ακόμη και σε πολύ-πλουσιότερες περιοχές όπως η Χαβάη, όπου η πόλη του Pahoa σήμερα απειλείται από την προώθηση λάβας, μια προσπάθεια εκτροπής είναι απίθανη έως αδύνατη.
Στο νησί Fogo, οι ντόπιοι είχαν το χρόνο να ξεφύγουν και να πάρουν μαζί τα κινητά υπάρχοντά τους. Στην συνέχεια βρέθηκαν στο υψηλότερο έδαφος για να παρακολουθήσουν, τα σπίτια, τα σχολεία τους και τις μικρές γεωργικές εγκαταστάσεις σιγά-σιγά να καταστρέφονται. Το πόσιμο νερό στη γύρω περιοχή έχει μολυνθεί από ηφαιστειακή τέφρα, και έχει κριθεί ακατάλληλο για κατανάλωση από τον άνθρωπο ή τα ζώα.
Σε αντίθεση με το 1995, μετά την εκκένωση ο πληθυσμός ήταν σε θέση να επιστρέψει στα σπίτια, όμως αυτή τη φορά δεν έχει μείνει τίποτα . Είναι απίστευτα λυπηρό, και έχει τεκμηριωθεί καλά σε επαγγελματικά και ερασιτεχνικά βίντεο, αλλά φαίνεται ότι οι συντάκτες στον ανεπτυγμένο κόσμο δεν το θεωρούν ούτε καν γενικού ενδιαφέροντος. Είναι ακριβώς επειδή κανείς δεν πέθανε, και επειδή μέχρι στιγμής τα τοπικά οργανωμένα κέντρα εκκένωσης ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν ένα μέρος της κατάστασης;
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους και βρίσκονται πράγματι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Μήπως ο Έμπολα στην ηπειρωτική Αφρική και ο τυφώνας στις Φιλιππίνες σημαίνει ότι πραγματικά δεν υπάρχει χρόνος για ένα γεγονός όπως αυτό στη γενική ειδησεογραφία μας; Ή μας νοιάζει για τα ηφαίστεια μόνο αν υπάρχει μια πιθανότητα να ενοχλούν τα σχέδια των αεροπορικών ταξιδιών μας;
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Ιστοσελίδα ,theconversation.com
3.Βίντεο από το Fogo ,της 26/11/2014
Σε αντίθεση με την μεγάλη φασαρία, από τα μέσα ενημέρωσης, που παρατηρείται σχετικά με τις προειδοποιήσεις από τα ηφαίστεια της Ισλανδίας, η τρέχουσα έκρηξη στο Fogo- ένα από τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου, στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής-δεν έχει γίνει γνωστή και σχεδόν κανείς δεν ενδιαφέρεται.
Στην Ισλανδία, οι φόβοι έχουν να κάνουν με τα λοφία τέφρας που θα μπορούσαν να αναστατώσουν τα δρομολόγια των αεροπορικών εταιρειών, καθώς το μάγμα εξέρχεται στην επιφάνεια από μία σχισμή σε μια απομακρυσμένη και ακατοίκητη περιοχή.
Από την άλλη πλευρά, δεδομένου η έκρηξη του Fogo άρχισε στις 23 Νοεμβρίου, μέχρι στιγμής έχει καταστρέψει δύο χωριά και τα σπίτια τουλάχιστον 1.000 ανθρώπων.
Το Πράσινο Ακρωτήριο είναι μια νησιωτική χώρα της Δυτικής Αφρικής, δυτικά της Σενεγάλης, με έκταση 4.033 km² και πληθυσμό 516.100, ανεξαρτητοποιήθηκε από την Πορτογαλία το 1975 και το Fogo έχει περίπου 37.000 κατοίκους. Μια προηγούμενη έκρηξη στο νησί το 1995, είχε καλύψει έξι τετραγωνικά χιλιόμετρα με λάβα. Η σημερινή έκρηξη είναι ακόμη πιο ογκώδης, και η λάβα έχει ήδη σαρώσει δύο ολόκληρα χωριά.
Υπήρξαν περιορισμένες αναφορές σχετικά με το θέμα κυρίως από την ιστοσελίδα του BBC. Το τραγικό γεγονός έχει παρουσιαστεί μόνο μέσω των social media, ενώ αρκετοί διαμαρτυρήθηκαν αναφέροντας: ''Μα γιατί δεν το έχουμε δει στις ειδήσεις;''. Αν τα νησιά του Πράσινου Ακρωτηρίου είχαν παραμείνει μια υπερπόντια επαρχία της Πορτογαλίας, όπως οι Αζόρες, ίσως στον ανεπτυγμένο κόσμο θα είχαμε ακούσει περισσότερα για το τι συμβαίνει εκεί.
Πορτογάλοι αποικιοκράτες ανακάλυψαν το Πράσινο Ακρωτήριο στην Αφρική.Από το 1961 έως το 1974 η Πορτογαλία προσπάθησε να διατηρήσει με πολέμους τις αποικίες που της είχαν απομείνει. Στη δεκαετία του 1970 ήταν οι μόνοι Ευρωπαίοι οι οποίοι προσπαθούσαν να κρατηθούν με τη βία στην Αφρική. Η διαδικασία της αποαποικιοποίησης των Πορτογαλικών αποικιών ήταν αποτέλεσμα του υψηλού οικονομικού και έμψυχου κόστους-το 25% της Πορτογαλικής νεολαίας υπηρετούσε στις ένοπλες δυνάμεις- αλλά κυρίως της πτώσης της δικτατορίας το 1974. Τον Απρίλιο του 1974 έγινε η "Επανάσταση των Γαρυφάλλων" όπως ονομάστηκε το αναίμακτο πραξικόπημα το οποίο οδήγησε τη χώρα στη δημοκρατία.
Η εξέλιξη των γεγονότων στο Fogo είναι καλά τεκμηριωμένο από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, ωστόσο δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται κανείς στον υπόλοιπο κόσμο για κάτι που συμβαίνει στην μακρινή Αφρική.
Οι εκρήξεις του Fogo παράγουν ως επί το πλείστον μία παχύρρευστη βασαλτική λάβα που οι άνθρωποι και τα ζώα μπορούν εύκολα να αποφύγουν. Ωστόσο, η εξέλιξη και η πρόοδός της είναι αμείλικτη και δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να την σταματήσει. Ακόμη και σε πολύ-πλουσιότερες περιοχές όπως η Χαβάη, όπου η πόλη του Pahoa σήμερα απειλείται από την προώθηση λάβας, μια προσπάθεια εκτροπής είναι απίθανη έως αδύνατη.
Στο νησί Fogo, οι ντόπιοι είχαν το χρόνο να ξεφύγουν και να πάρουν μαζί τα κινητά υπάρχοντά τους. Στην συνέχεια βρέθηκαν στο υψηλότερο έδαφος για να παρακολουθήσουν, τα σπίτια, τα σχολεία τους και τις μικρές γεωργικές εγκαταστάσεις σιγά-σιγά να καταστρέφονται. Το πόσιμο νερό στη γύρω περιοχή έχει μολυνθεί από ηφαιστειακή τέφρα, και έχει κριθεί ακατάλληλο για κατανάλωση από τον άνθρωπο ή τα ζώα.
Σε αντίθεση με το 1995, μετά την εκκένωση ο πληθυσμός ήταν σε θέση να επιστρέψει στα σπίτια, όμως αυτή τη φορά δεν έχει μείνει τίποτα . Είναι απίστευτα λυπηρό, και έχει τεκμηριωθεί καλά σε επαγγελματικά και ερασιτεχνικά βίντεο, αλλά φαίνεται ότι οι συντάκτες στον ανεπτυγμένο κόσμο δεν το θεωρούν ούτε καν γενικού ενδιαφέροντος. Είναι ακριβώς επειδή κανείς δεν πέθανε, και επειδή μέχρι στιγμής τα τοπικά οργανωμένα κέντρα εκκένωσης ήταν σε θέση να αντιμετωπίσουν ένα μέρος της κατάστασης;
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν χάσει τα σπίτια τους και βρίσκονται πράγματι σε πολύ δύσκολη κατάσταση. Μήπως ο Έμπολα στην ηπειρωτική Αφρική και ο τυφώνας στις Φιλιππίνες σημαίνει ότι πραγματικά δεν υπάρχει χρόνος για ένα γεγονός όπως αυτό στη γενική ειδησεογραφία μας; Ή μας νοιάζει για τα ηφαίστεια μόνο αν υπάρχει μια πιθανότητα να ενοχλούν τα σχέδια των αεροπορικών ταξιδιών μας;
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Ιστοσελίδα ,theconversation.com
3.Βίντεο από το Fogo ,της 26/11/2014
RSS Feed
