Με μια εκτίμηση, οι κατολισθήσεις που προκαλούνται από δυνατή βροχή σκοτώνουν περίπου 4.600 άτομα κάθε χρόνο. Οι επιστήμονες στη NASA και αλλού προσπαθούν να βρουν τρόπους για να μειώσουν αυτό τον αριθμό χρησιμοποιώντας χάρτες επιδεκτικότητας κατολισθήσεων.
Οι ερευνητές Dalia Kirschbaum και Thomas Stanley έχουν κάνει ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση με την ανάπτυξη ενός νέου χάρτη με τα πιο επικίνδυνα μέρη για κατολισθήσεις στον κόσμο. Ο χάρτης είναι μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας για τη δημιουργία ενός συστήματος παρακολούθησης των κινδύνων που συνδυάζει δορυφορικές παρατηρήσεις βροχοπτώσεων από την Παγκόσμια Μέτρηση Βροχόπτωσης (GPM) με την αξιολόγηση της υποκείμενης ευαισθησίας του εδάφους.
Απότομες πλαγιές είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που κάνει ένα τοπίο επιρρεπές σε κατολισθήσεις. Άλλοι βασικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την αποψίλωση των δασών, την παρουσία των δρόμων, τη δύναμη του γεωλογικού υποβάθρου και εδαφών, και τη θέση των ρηγμάτων.
Ενώ άλλοι επιστήμονες έχουν αναπτύξει στο παρελθόν παγκόσμιους και ευρωπαϊκούς χάρτες επιδεκτικότητας κατολισθήσεων, οι Kirschbaum και Stanley χρησιμοποιούν βελτιωμένες εκδόσεις ορισμένων συνόλων δεδομένων. Χρησιμοποίησαν μια καλύτερη έκδοση των υψομετρικών δεδομένων. Οι πληροφορίες για την απώλεια των δασών προέρχονται από ένα αρχείο Landsat με βάση την αλλαγή των δασών που έχει καταρτιστεί από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ .
Περιοχές με υψηλό υψόμετρο τείνουν να είναι πολύ ευαίσθητες σε κατολισθήσεις. Όπως φαίνεται στο χάρτη, πολλές από τις περιοχές με τις μεγαλύτερες δυνατότητες για κατολίσθηση βρίσκονται σε απότομες οροσειρές, συμπεριλαμβανομένων των Ιμαλαΐων, τις Άνδεις και στις Άλπεις.
Μια λεπτομερής προβολή μέρους των Ιμαλαΐων στη βόρεια Ινδία, το Νεπάλ και την Κίνα καθιστά σαφές ότι οι απότομες κλίσεις δεν είναι ο μόνος παράγοντας. Στην περιοχή αυτή, κοιλάδες με τους δρόμους (στενό κίτρινο χρώμα), περιοχές με την αποψίλωση των δασών (στιγματισμένο κίτρινο), και τα μεγάλα τεκτονικά ρήγματα (παχιά κίτρινη ζώνη) έχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες για κατολισθήσεις. Μια σύγκριση μεταξύ της ανύψωσης και της επιδεκτικότητας κατολίσθησης (η τρίτη εικόνα) δείχνει ότι πολλές από τις περιοχές στους πρόποδες Ιμαλαΐων είναι περισσότερο ευαίσθητες από πιο απότομες, περιοχές υψηλής ανύψωσης για το θιβετιανό οροπέδιο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλα τα ρήγματα, οι δρόμοι και οι απώλειες δασών σε αυτόν τον τομέα καθιστούν το έδαφος ευάλωτο.
Το 2013, η κοιλάδα στην περιοχή Mandakini River παρουσίασε μια καταστροφική κατολίσθηση. Μετά από έντονες βροχές στην περιοχή, πολλές χιλιάδες άνθρωποι (σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, από 12.000 έως 15.000 άτομα) σκοτώθηκαν όταν χείμαρροι λάσπης και πλημμύρες ξεχύθηκαν στην Kedarnath και σε άλλες πόλεις στην κοιλάδα.
Κατεβάστε τον χάρτη επιδεκτικότητας κατολισθήσεων παγκόσμιας κλίμακας σε υψηλότερη ανάλυση κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο.
Γεωδίφης
Πηγή- Παρατηρητήριο της Γης /ΝΑΣΑ
Οι ερευνητές Dalia Kirschbaum και Thomas Stanley έχουν κάνει ένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση με την ανάπτυξη ενός νέου χάρτη με τα πιο επικίνδυνα μέρη για κατολισθήσεις στον κόσμο. Ο χάρτης είναι μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας για τη δημιουργία ενός συστήματος παρακολούθησης των κινδύνων που συνδυάζει δορυφορικές παρατηρήσεις βροχοπτώσεων από την Παγκόσμια Μέτρηση Βροχόπτωσης (GPM) με την αξιολόγηση της υποκείμενης ευαισθησίας του εδάφους.
Απότομες πλαγιές είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας που κάνει ένα τοπίο επιρρεπές σε κατολισθήσεις. Άλλοι βασικοί παράγοντες περιλαμβάνουν την αποψίλωση των δασών, την παρουσία των δρόμων, τη δύναμη του γεωλογικού υποβάθρου και εδαφών, και τη θέση των ρηγμάτων.
Ενώ άλλοι επιστήμονες έχουν αναπτύξει στο παρελθόν παγκόσμιους και ευρωπαϊκούς χάρτες επιδεκτικότητας κατολισθήσεων, οι Kirschbaum και Stanley χρησιμοποιούν βελτιωμένες εκδόσεις ορισμένων συνόλων δεδομένων. Χρησιμοποίησαν μια καλύτερη έκδοση των υψομετρικών δεδομένων. Οι πληροφορίες για την απώλεια των δασών προέρχονται από ένα αρχείο Landsat με βάση την αλλαγή των δασών που έχει καταρτιστεί από το Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ .
Περιοχές με υψηλό υψόμετρο τείνουν να είναι πολύ ευαίσθητες σε κατολισθήσεις. Όπως φαίνεται στο χάρτη, πολλές από τις περιοχές με τις μεγαλύτερες δυνατότητες για κατολίσθηση βρίσκονται σε απότομες οροσειρές, συμπεριλαμβανομένων των Ιμαλαΐων, τις Άνδεις και στις Άλπεις.
Μια λεπτομερής προβολή μέρους των Ιμαλαΐων στη βόρεια Ινδία, το Νεπάλ και την Κίνα καθιστά σαφές ότι οι απότομες κλίσεις δεν είναι ο μόνος παράγοντας. Στην περιοχή αυτή, κοιλάδες με τους δρόμους (στενό κίτρινο χρώμα), περιοχές με την αποψίλωση των δασών (στιγματισμένο κίτρινο), και τα μεγάλα τεκτονικά ρήγματα (παχιά κίτρινη ζώνη) έχουν τις μεγαλύτερες δυνατότητες για κατολισθήσεις. Μια σύγκριση μεταξύ της ανύψωσης και της επιδεκτικότητας κατολίσθησης (η τρίτη εικόνα) δείχνει ότι πολλές από τις περιοχές στους πρόποδες Ιμαλαΐων είναι περισσότερο ευαίσθητες από πιο απότομες, περιοχές υψηλής ανύψωσης για το θιβετιανό οροπέδιο. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι όλα τα ρήγματα, οι δρόμοι και οι απώλειες δασών σε αυτόν τον τομέα καθιστούν το έδαφος ευάλωτο.
Το 2013, η κοιλάδα στην περιοχή Mandakini River παρουσίασε μια καταστροφική κατολίσθηση. Μετά από έντονες βροχές στην περιοχή, πολλές χιλιάδες άνθρωποι (σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, από 12.000 έως 15.000 άτομα) σκοτώθηκαν όταν χείμαρροι λάσπης και πλημμύρες ξεχύθηκαν στην Kedarnath και σε άλλες πόλεις στην κοιλάδα.
Κατεβάστε τον χάρτη επιδεκτικότητας κατολισθήσεων παγκόσμιας κλίμακας σε υψηλότερη ανάλυση κάνοντας κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο.
Γεωδίφης
Πηγή- Παρατηρητήριο της Γης /ΝΑΣΑ
| globalsuseptibility_mod_2000-2013_lrg.jpg |
RSS Feed
