Ο Βιολογικός Σταθμός του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα κοντά στη λίμνη Texoma βρέθηκε στη μέση μιας πλημμύρας τον Ιούνιο του 2015. Τρεις μήνες νωρίτερα ερευνητές είχαν λάβει δείγματα από τα έντομα και τα ασπόνδυλα στην περιοχή, και στη συνέχεια η δειγματοληψία διαπίστωσε 93% μείωση της αφθονίας, 60% μείωση της παρουσίας ειδών και 64% μείωση της βιομάζας μεταξύ εντόμων και άλλων ασπόνδυλων εννέα μήνες μετά την πλημμύρα. Φωτο: Jeff Thrasher
Μετά από μια 100χρονη πλημμύρα που έπληξε τη νότια κεντρική Οκλαχόμα το 2015, μια νέα μελέτη των εντόμων, αρθροπόδων και άλλων ασπόνδυλων στην περιοχή αποκάλυψε εντυπωσιακές μειώσεις στο τοπικό οικοσύστημα, αποτέλεσμα που λένε οι ερευνητές, απεικονίζει τις επιπτώσεις των φυσικών καταστροφών.
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα και του Πανεπιστημίου Cameron συνέκριναν την κοινότητα των ασπόνδυλων πριν και μετά την πλημμύρα και βρήκαν κατά 93% μείωση της αφθονίας, 60% μείωση της παρουσίας ειδών και 64% μείωση της βιομάζας μεταξύ εντόμων και άλλων ασπόνδυλων 9 μήνες μετά την πλημμύρα. Διαπίστωσαν επίσης ότι οι διαφορές μεταξύ υπέργειων και υπογείων ασπόνδυλων θα πρέπει να διαγραφούν σε μεγάλο βαθμό. Μόνο εκείνα τα πλάσματα που ήταν καλά προσαρμοσμένα για να αποικίσουν ένα διαταραγμένο περιβάλλον γρήγορα επέστρεφαν.
Οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι καθώς βρέθηκαν σε μία περιοχή που είχε μετατραπεί από μια κοινότητα εντόμων σε μια μεγάλη έκταση γρύλων και αραχνών.
Όταν οι φυσικές καταστροφές, όπως οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές ή οι τυφώνες, πλήττουν μία περιοχή, είναι κατανοητό ότι ανησυχούμε για τον αντίκτυπό τους στους ανθρώπους. Αλλά αυτά τα γεγονότα προκαλούν επίσης σημαντική διαταραχή στα φυσικά οικοσυστήματα. Το πώς και αν οι φυσικές κοινότητες θα ανακάμψουν δεν είναι πλήρως κατανοητό.
Δεδομένου ότι αυτά τα καιρικά φαινόμενα μπορούν να διαταράξουν τις φυσικές κοινότητες με πολύ δραματικούς τρόπους, θα είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ποιοι οργανισμοί είναι πιθανό να επιβιώσουν ή τουλάχιστον να είναι σε θέση να αποικίσουν ξανά τις περιοχές γρήγορα. Εάν τα είδη αυτά δεν είναι σε θέση να εκτελούν εργασίες στο έδαφος τα οικοσυστήματα μπορεί να έχουν πρόβλημα να επιστρέψουν σε προηγούμενες καταστάσεις τους.
Από επιστημονική άποψη, ο Roeder και οι συνάδελφοί του ήταν στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή. Η περιοχή κοντά στο Βιολογικό Σταθμό της OU στη λίμνη Texoma, κατά μήκος των νότιων συνόρων του κράτους με το Τέξας, είχε προγραμματιστεί για έλεγχο και έλαβαν δείγματα εντόμων και άλλων ασπόνδυλων (όπως οι αράχνες, σαλιγκάρια κά) τον Μάρτιο του 2015, ενώ σκόπευαν να επαναλάβουν τη δειγματοληψία και να συγκρίνουν τα ευρήματα. Αλλά, αντίθετα, οι βροχοπτώσεις που καταγράφηκαν τον Ιούνιο, είχαν ως αποτέλεσμα η λίμνη να αυξηθεί σχεδόν 9 μέτρα, κατακλύζοντας τη γύρω περιοχή. Στη συνέχεια, η ομάδα προέβη σε επανεξέταση μετά από 3, 6 και 9 μήνες για να μάθει για τις επιπτώσεις της πλημμύρας.
Διαπίστωσαν ότι, από τις 7 ταξινομικές ομάδες που μετρήθηκαν, «οι περισσότερες μειώθηκαν ή απουσίαζαν εντελώς μετά τον Ιούνιο». Για παράδειγμα, μόνο 3 από τα 14 είδη μυρμηγκιών που βρέθηκαν πριν από την πλημμύρα ήταν παρόντα αργότερα. Είδη που παίζουν βασικούς ρόλους στην αποσύνθεση και τον κύκλο των θρεπτικών ουσιών, δεν είχαν επιστρέψει ακόμα 9 μήνες μετά την πλημμύρα. Μεταβολές όπως αυτές μπορούν να έχουν επιπτώσεις σε ένα οικοσύστημα.
Παρατήρησαν μια μεγάλη ποσότητα από νεκρή βλάστηση στην τοποθεσία τους. Ωστόσο, οι καταστροφές έκαναν τις πεταλούδες να έχουν εξαφανιστεί σε μεγάλο βαθμό. Αντ 'αυτού, κατέγραψαν μια αύξηση σε μεγάλες ομάδες όπως γρύλους, αράχνες και σκαθάρια. Η αλλαγή αυτή μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για την επιβίωση των αμφιβίων, των θηλαστικών και των ερπετών, τα οποία ευκαιριακά αποτελούν λεία για αυτές τις μεγαλύτερες ασπόνδυλες ομάδες ή για τα πουλιά .
Η μελέτη εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το πώς αλλάζουν οι ασπόνδυλες κοινότητες μετά από σημαντικά γεγονότα διαταραχών, τον τρόπο ανασύνταξης αυτών των κοινοτήτων και αν ορισμένα είδη είναι καλύτερα σε θέση να ανακάμψουν και γιατί. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι: Η κοινότητα εντόμων και άλλων ασπόνδυλων θα επιστρέψει ποτέ στην αρχική της σύνθεση - και αν ναι, πόσο καιρό θα πάρει;
Γεωδίφης
Πηγές
1. Εντομολογική Εταιρεία της Αμερικής
2.Karl A Roeder, Diane V Roeder, Michael Kaspari. Disturbance Mediates Homogenization of Above and Belowground Invertebrate Communities. Environmental Entomology, 2018; DOI: 10.1093/ee/nvy022
Οι ερευνητές του Πανεπιστημίου της Οκλαχόμα και του Πανεπιστημίου Cameron συνέκριναν την κοινότητα των ασπόνδυλων πριν και μετά την πλημμύρα και βρήκαν κατά 93% μείωση της αφθονίας, 60% μείωση της παρουσίας ειδών και 64% μείωση της βιομάζας μεταξύ εντόμων και άλλων ασπόνδυλων 9 μήνες μετά την πλημμύρα. Διαπίστωσαν επίσης ότι οι διαφορές μεταξύ υπέργειων και υπογείων ασπόνδυλων θα πρέπει να διαγραφούν σε μεγάλο βαθμό. Μόνο εκείνα τα πλάσματα που ήταν καλά προσαρμοσμένα για να αποικίσουν ένα διαταραγμένο περιβάλλον γρήγορα επέστρεφαν.
Οι ερευνητές έμειναν έκπληκτοι καθώς βρέθηκαν σε μία περιοχή που είχε μετατραπεί από μια κοινότητα εντόμων σε μια μεγάλη έκταση γρύλων και αραχνών.
Όταν οι φυσικές καταστροφές, όπως οι πλημμύρες, οι πυρκαγιές ή οι τυφώνες, πλήττουν μία περιοχή, είναι κατανοητό ότι ανησυχούμε για τον αντίκτυπό τους στους ανθρώπους. Αλλά αυτά τα γεγονότα προκαλούν επίσης σημαντική διαταραχή στα φυσικά οικοσυστήματα. Το πώς και αν οι φυσικές κοινότητες θα ανακάμψουν δεν είναι πλήρως κατανοητό.
Δεδομένου ότι αυτά τα καιρικά φαινόμενα μπορούν να διαταράξουν τις φυσικές κοινότητες με πολύ δραματικούς τρόπους, θα είναι σημαντικό να κατανοήσουμε ποιοι οργανισμοί είναι πιθανό να επιβιώσουν ή τουλάχιστον να είναι σε θέση να αποικίσουν ξανά τις περιοχές γρήγορα. Εάν τα είδη αυτά δεν είναι σε θέση να εκτελούν εργασίες στο έδαφος τα οικοσυστήματα μπορεί να έχουν πρόβλημα να επιστρέψουν σε προηγούμενες καταστάσεις τους.
Από επιστημονική άποψη, ο Roeder και οι συνάδελφοί του ήταν στο σωστό μέρος την κατάλληλη στιγμή. Η περιοχή κοντά στο Βιολογικό Σταθμό της OU στη λίμνη Texoma, κατά μήκος των νότιων συνόρων του κράτους με το Τέξας, είχε προγραμματιστεί για έλεγχο και έλαβαν δείγματα εντόμων και άλλων ασπόνδυλων (όπως οι αράχνες, σαλιγκάρια κά) τον Μάρτιο του 2015, ενώ σκόπευαν να επαναλάβουν τη δειγματοληψία και να συγκρίνουν τα ευρήματα. Αλλά, αντίθετα, οι βροχοπτώσεις που καταγράφηκαν τον Ιούνιο, είχαν ως αποτέλεσμα η λίμνη να αυξηθεί σχεδόν 9 μέτρα, κατακλύζοντας τη γύρω περιοχή. Στη συνέχεια, η ομάδα προέβη σε επανεξέταση μετά από 3, 6 και 9 μήνες για να μάθει για τις επιπτώσεις της πλημμύρας.
Διαπίστωσαν ότι, από τις 7 ταξινομικές ομάδες που μετρήθηκαν, «οι περισσότερες μειώθηκαν ή απουσίαζαν εντελώς μετά τον Ιούνιο». Για παράδειγμα, μόνο 3 από τα 14 είδη μυρμηγκιών που βρέθηκαν πριν από την πλημμύρα ήταν παρόντα αργότερα. Είδη που παίζουν βασικούς ρόλους στην αποσύνθεση και τον κύκλο των θρεπτικών ουσιών, δεν είχαν επιστρέψει ακόμα 9 μήνες μετά την πλημμύρα. Μεταβολές όπως αυτές μπορούν να έχουν επιπτώσεις σε ένα οικοσύστημα.
Παρατήρησαν μια μεγάλη ποσότητα από νεκρή βλάστηση στην τοποθεσία τους. Ωστόσο, οι καταστροφές έκαναν τις πεταλούδες να έχουν εξαφανιστεί σε μεγάλο βαθμό. Αντ 'αυτού, κατέγραψαν μια αύξηση σε μεγάλες ομάδες όπως γρύλους, αράχνες και σκαθάρια. Η αλλαγή αυτή μπορεί να έχει σημαντικές συνέπειες για την επιβίωση των αμφιβίων, των θηλαστικών και των ερπετών, τα οποία ευκαιριακά αποτελούν λεία για αυτές τις μεγαλύτερες ασπόνδυλες ομάδες ή για τα πουλιά .
Η μελέτη εγείρει σημαντικά ερωτήματα σχετικά με το πώς αλλάζουν οι ασπόνδυλες κοινότητες μετά από σημαντικά γεγονότα διαταραχών, τον τρόπο ανασύνταξης αυτών των κοινοτήτων και αν ορισμένα είδη είναι καλύτερα σε θέση να ανακάμψουν και γιατί. Το μεγάλο ερώτημα, όμως, είναι: Η κοινότητα εντόμων και άλλων ασπόνδυλων θα επιστρέψει ποτέ στην αρχική της σύνθεση - και αν ναι, πόσο καιρό θα πάρει;
Γεωδίφης
Πηγές
1. Εντομολογική Εταιρεία της Αμερικής
2.Karl A Roeder, Diane V Roeder, Michael Kaspari. Disturbance Mediates Homogenization of Above and Belowground Invertebrate Communities. Environmental Entomology, 2018; DOI: 10.1093/ee/nvy022
RSS Feed
