Το Σπήλαιο Krubera είναι το βαθύτερο του κόσμου. Είναι γνωστό ως Krubera-Voronya και δικαίως θεωρείται από τους ειδικούς ως το "Έβερεστ των σπηλαίων". Αυτό το μεγάλο μνημείο της φύσης ξεκινά ως φαινομενικά μία μικρή τρύπα ψηλά στα βουνά.
Το συνολικό μήκος των περασμάτων του σπηλαίου φτάνει 13.232μ και το βάθος του είναι -2.197μ. Βρίσκεται στην Αμπχαζία στο νότιο τμήμα της Ρωσίας κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Η διαφορά στην ανύψωση της εισόδου του σπηλαίου και το βαθύτερο σημείο του φθάνει τα 2.197 ± 20μ.
Αυτό το φυσικό θαύμα βρίσκεται στην οροσειρά Arabika Massif [Δ. Καύκασο]. Η οροσειρά είναι καλυμμένη με πυκνά δάση (με ύψος των δέντρων να φτάνει τα 1.800-1.900μ) και κοσμείται με απίστευτο ορεινό τοπίο.
Το Arabika Massif αποτελείται ως επί το πλείστον από ασβεστόλιθο, που σχηματίστηκε 165-99 εκ.χρόνια πριν. Αυτός ο ασβεστόλιθος ( κάποτε ήταν επίπεδος και λείος στο βυθό της θάλασσας) ανυψώθηκε και πτυχώθηκε τα τελευταία 5,6 - 5,33 εκατομμύρια χρόνια και έχει σπάσει σε εκατοντάδες μεγαλύτερες και μικρότερες σχισμές. Η ψηλότερη κορυφή του είναι 2.705 μ.
Το Σπήλαιο Krubera βρίσκεται στην κοιλάδα Ortobalagan - μία συγκριτικά ρηχή κοιλάδα που σχηματίστηκε από παγετώνα. Αυτή η οροσειρά περιέχει αρκετές εκατοντάδες σπηλιές και πέντε από αυτές είναι βαθύτερες από 1.000μ. Το πιο πιθανό είναι οι σπηλιές αυτές άρχισαν να αναπτύσσονται όταν τα βουνά άρχισαν να ανυψώνονται - πάνω από 5 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ο σχηματισμός των σπηλαίων στο Arabika Massif συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το κλίμα στην περιοχή είναι υγρό. Το χειμώνα το παχύ στρώμα χιονιού κλείνει τη στενή είσοδο στο σπήλαιο Krubera και κάθε άνοιξη το λιώσιμο του πάγου προκαλεί ξαφνικές πλημμύρες. Το νερό εδώ είναι πολύ κρύο (αυτό επιβραδύνει τις καρστικές διαδικασίες) αλλά πλούσιο κάτι που διευκολύνει τις διαδικασίες ροής του νερού.
Το σπήλαιο ξεκινά ψηλά στα βουνά, σε ύψος 2.256μ. Το νερό μέσα στο σπήλαιο είναι πολύ κρύο. Σε βάθος 100μ. η θερμοκρασία είναι μόλις 1°C, ενώ στα 2.000μ. φθάνει 7,2°C. Το χειμώνα η ροή του νερού στο σπήλαιο είναι πολύ χαμηλή, αλλά στα τέλη του Μαΐου και του Ιουνίου φθάνει τα ανώτατα και τα χαμηλότερα τμήματα του σπηλαίου, στη συνέχεια πλημμυρίζουν.
Σπηλαιολόγοι πιθανότατα έχουν φθάσει στο κατώτατο σημείο της λίμνης του σπηλαίου - αλλά το νερό πηγαίνει πέρα από αυτό. Δεν είναι τόσο εύκολο να βρουν από που το νερό από την οροσειρά Arabika έρχεται στην επιφάνεια.
Ερευνητές έχουν προσθέσει χρωστικές ουσίες σε νερό στην κοντινή σπηλιά Kuybyshevskaya. Αυτοί οι ιχνηθέτες αργότερα βρέθηκαν σε πηγές, καθώς και σε μια γεώτρηση με υπόγεια ύδατα βαθύτερα από το επίπεδο της θάλασσας.
Το βαθύτερο σημείο στο σπήλαιο Krubera, είναι σε βάθος 2197μ., βρίσκεται μόλις 59μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έτσι θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το σπήλαιο αυτό δεν μπορεί να πάει πολύ βαθύτερα από αυτό.
Η έρευνα δείχνει, ωστόσο, ότι οι σπηλιές θα μπορούσε να συνεχίζουν και κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Αυτό μαρτυρείται από τις καταπληκτικές υποθαλάσσιες πηγές βαθιά στη Μαύρη Θάλασσα.
Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν ένα μυστήριο - πώς θα μπορούσε φρέσκο νερό να πηγαίνει τόσο βαθιά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας; Αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη τη γεωλογική ιστορία σε αυτό το καταπληκτικό μέρος του κόσμου. Πάνω από 5 εκατομμύρια χρόνια πριν η Μαύρη Θάλασσα είχε σχεδόν στερέψει - και πιθανότατα τα σπήλαια που σχηματίστηκαν τότε όπως και τα αρχαία συστήματα σπηλαίων έχουν "επιβιώσει" μέχρι σήμερα, όταν το επίπεδο της θάλασσας έγινε πολύ υψηλότερο.
Η ανάλυση των σταλαγμιτών από το σπήλαιο Krubera (χρονολόγηση 230Th), που λήφθηκαν σε βάθος 1.640 και 1.820 m μαρτυρεί, ότι οι σχηματισμοί αυτοί σπηλαίου έχουν ηλικία πάνω από 200 χιλιάδες χρόνια.
Αυτό το μοναδικό σπήλαιο έχει κάποιες βιολογικές ιδιαιτερότητες. Εδώ ζουν πάνω από 12 είδη αρθροπόδων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ενδημικών ειδών: springtails Anurida stereoodorata,Deuteraphorura kruberaensis, Schaefferia profundissima και Plutomurus ortobalaganensis .
Έγινε το βαθύτερο γνωστό σπήλαιο στον κόσμο το 2001, όταν η αποστολή της ουκρανικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας έφτασε σε ένα βάθος 1.710μ. το οποίο ξεπέρασε το βάθος του προηγούμενου βαθύτερου γνωστού σπηλαίου, Lamprechtsofen, στις Αυστριακές Άλπεις, κατά 80 μέτρα.
Το 2004, για πρώτη φορά στην ιστορία της σπηλαιολογίας, η εκστρατεία της ουκρανικής ομάδας έφτασε σε βάθος μεγαλύτερο από 2.000μ., και διερεύνησε τη σπηλιά για -2.080μ . Η κοιλάδα Ortobalagan εκτείνεται κατά μήκος της κορυφογραμμής του αντίκλινου Berchil'sky, το οποίο βυθίζεται ήπια βορειοδυτικά.
Οι είσοδοι της σπηλιάς ευθυγραμμίζονται κατά μήκος της κορυφής της γεωμορφής, αλλά οι σπηλιές ελέγχονται τόσο από διαμήκη, εγκάρσια, και λοξά ρήγματα όσο και από ρωγμές που περιλαμβάνουν πολύπλοκα σχήματα, τα οποία παραμένουν σε μεγάλο βαθμό εντός και κοντά στην κορυφή του αντίκλινου. Οι σπηλιές είναι κατά κύριο λόγο οι συνδυασμοί από περάσματα που μεανδρίζουν, αν και σε ορισμένα σημεία έκοψαν προφανώς παλιά απολιθωμένα περάσματα σε διάφορα επίπεδα (π.χ., σε -2.100-2.040μ. στις σπηλιές Kujbyshevskaja και Krubera,-1.200-1.240μ και -980-1.150μ στον κλάδο μη Kujbyshevskaja του σπηλαίου της Krubera, κλπ).
Τα βαθιά μέρη της Krubera εμφανίζουν ένα πιο κυρίαρχο μοτίβο με ένα μίγμα φρεατικής μορφολογίας, χαρακτηριστικό της ζώνης των πλημμυρών υψηλής βαθμίδας, η οποία μπορεί να είναι μέχρι 400 μέτρα πάνω από τον υδροφόρο ορίζοντα χαμηλής ροής, και υδάτων διηθήσεως που παρατηρούνται ακόμη και κάτω από τον υδροφόρο ορίζοντα. Το βασικό μέρος της οροσειράς Arabika Massif αποτελείται από Άνω Ιουρασικούς διαδοχικούς σχηματισμούς που στηρίζεται πάνω στην πορφυριτική σειρά Bajocian, η οποία περιλαμβάνει ψαμμίτες, αργίλους και κροκαλοπαγή στην κορυφή, και ηφαιστειακή τέφρα, ψαμμίτες ,κροκαλοπαγή και λατυποπαγή πορφυρίτη και λάβα. Η πορφυριτική σειρά αποτελεί το μη καρστικό υπόγειο επίπεδο της Arabika, το οποίο εκτίθεται μόνο βόρεια και ανατολικά, στα κατώτατα σημεία των κοιλάδων Kutushara και του ποταμού Gega.
Γεωδίφης
Πήγες
1.wondermondo.com
2.geologyin.com
Το συνολικό μήκος των περασμάτων του σπηλαίου φτάνει 13.232μ και το βάθος του είναι -2.197μ. Βρίσκεται στην Αμπχαζία στο νότιο τμήμα της Ρωσίας κοντά στη Μαύρη Θάλασσα. Η διαφορά στην ανύψωση της εισόδου του σπηλαίου και το βαθύτερο σημείο του φθάνει τα 2.197 ± 20μ.
Αυτό το φυσικό θαύμα βρίσκεται στην οροσειρά Arabika Massif [Δ. Καύκασο]. Η οροσειρά είναι καλυμμένη με πυκνά δάση (με ύψος των δέντρων να φτάνει τα 1.800-1.900μ) και κοσμείται με απίστευτο ορεινό τοπίο.
Το Arabika Massif αποτελείται ως επί το πλείστον από ασβεστόλιθο, που σχηματίστηκε 165-99 εκ.χρόνια πριν. Αυτός ο ασβεστόλιθος ( κάποτε ήταν επίπεδος και λείος στο βυθό της θάλασσας) ανυψώθηκε και πτυχώθηκε τα τελευταία 5,6 - 5,33 εκατομμύρια χρόνια και έχει σπάσει σε εκατοντάδες μεγαλύτερες και μικρότερες σχισμές. Η ψηλότερη κορυφή του είναι 2.705 μ.
Το Σπήλαιο Krubera βρίσκεται στην κοιλάδα Ortobalagan - μία συγκριτικά ρηχή κοιλάδα που σχηματίστηκε από παγετώνα. Αυτή η οροσειρά περιέχει αρκετές εκατοντάδες σπηλιές και πέντε από αυτές είναι βαθύτερες από 1.000μ. Το πιο πιθανό είναι οι σπηλιές αυτές άρχισαν να αναπτύσσονται όταν τα βουνά άρχισαν να ανυψώνονται - πάνω από 5 εκατομμύρια χρόνια πριν. Ο σχηματισμός των σπηλαίων στο Arabika Massif συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Το κλίμα στην περιοχή είναι υγρό. Το χειμώνα το παχύ στρώμα χιονιού κλείνει τη στενή είσοδο στο σπήλαιο Krubera και κάθε άνοιξη το λιώσιμο του πάγου προκαλεί ξαφνικές πλημμύρες. Το νερό εδώ είναι πολύ κρύο (αυτό επιβραδύνει τις καρστικές διαδικασίες) αλλά πλούσιο κάτι που διευκολύνει τις διαδικασίες ροής του νερού.
Το σπήλαιο ξεκινά ψηλά στα βουνά, σε ύψος 2.256μ. Το νερό μέσα στο σπήλαιο είναι πολύ κρύο. Σε βάθος 100μ. η θερμοκρασία είναι μόλις 1°C, ενώ στα 2.000μ. φθάνει 7,2°C. Το χειμώνα η ροή του νερού στο σπήλαιο είναι πολύ χαμηλή, αλλά στα τέλη του Μαΐου και του Ιουνίου φθάνει τα ανώτατα και τα χαμηλότερα τμήματα του σπηλαίου, στη συνέχεια πλημμυρίζουν.
Σπηλαιολόγοι πιθανότατα έχουν φθάσει στο κατώτατο σημείο της λίμνης του σπηλαίου - αλλά το νερό πηγαίνει πέρα από αυτό. Δεν είναι τόσο εύκολο να βρουν από που το νερό από την οροσειρά Arabika έρχεται στην επιφάνεια.
Ερευνητές έχουν προσθέσει χρωστικές ουσίες σε νερό στην κοντινή σπηλιά Kuybyshevskaya. Αυτοί οι ιχνηθέτες αργότερα βρέθηκαν σε πηγές, καθώς και σε μια γεώτρηση με υπόγεια ύδατα βαθύτερα από το επίπεδο της θάλασσας.
Το βαθύτερο σημείο στο σπήλαιο Krubera, είναι σε βάθος 2197μ., βρίσκεται μόλις 59μ. πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Έτσι θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το σπήλαιο αυτό δεν μπορεί να πάει πολύ βαθύτερα από αυτό.
Η έρευνα δείχνει, ωστόσο, ότι οι σπηλιές θα μπορούσε να συνεχίζουν και κάτω από το επίπεδο της θάλασσας. Αυτό μαρτυρείται από τις καταπληκτικές υποθαλάσσιες πηγές βαθιά στη Μαύρη Θάλασσα.
Αυτό μπορεί να φαίνεται σαν ένα μυστήριο - πώς θα μπορούσε φρέσκο νερό να πηγαίνει τόσο βαθιά κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας; Αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη τη γεωλογική ιστορία σε αυτό το καταπληκτικό μέρος του κόσμου. Πάνω από 5 εκατομμύρια χρόνια πριν η Μαύρη Θάλασσα είχε σχεδόν στερέψει - και πιθανότατα τα σπήλαια που σχηματίστηκαν τότε όπως και τα αρχαία συστήματα σπηλαίων έχουν "επιβιώσει" μέχρι σήμερα, όταν το επίπεδο της θάλασσας έγινε πολύ υψηλότερο.
Η ανάλυση των σταλαγμιτών από το σπήλαιο Krubera (χρονολόγηση 230Th), που λήφθηκαν σε βάθος 1.640 και 1.820 m μαρτυρεί, ότι οι σχηματισμοί αυτοί σπηλαίου έχουν ηλικία πάνω από 200 χιλιάδες χρόνια.
Αυτό το μοναδικό σπήλαιο έχει κάποιες βιολογικές ιδιαιτερότητες. Εδώ ζουν πάνω από 12 είδη αρθροπόδων, συμπεριλαμβανομένων ορισμένων ενδημικών ειδών: springtails Anurida stereoodorata,Deuteraphorura kruberaensis, Schaefferia profundissima και Plutomurus ortobalaganensis .
Έγινε το βαθύτερο γνωστό σπήλαιο στον κόσμο το 2001, όταν η αποστολή της ουκρανικής Σπηλαιολογικής Εταιρίας έφτασε σε ένα βάθος 1.710μ. το οποίο ξεπέρασε το βάθος του προηγούμενου βαθύτερου γνωστού σπηλαίου, Lamprechtsofen, στις Αυστριακές Άλπεις, κατά 80 μέτρα.
Το 2004, για πρώτη φορά στην ιστορία της σπηλαιολογίας, η εκστρατεία της ουκρανικής ομάδας έφτασε σε βάθος μεγαλύτερο από 2.000μ., και διερεύνησε τη σπηλιά για -2.080μ . Η κοιλάδα Ortobalagan εκτείνεται κατά μήκος της κορυφογραμμής του αντίκλινου Berchil'sky, το οποίο βυθίζεται ήπια βορειοδυτικά.
Οι είσοδοι της σπηλιάς ευθυγραμμίζονται κατά μήκος της κορυφής της γεωμορφής, αλλά οι σπηλιές ελέγχονται τόσο από διαμήκη, εγκάρσια, και λοξά ρήγματα όσο και από ρωγμές που περιλαμβάνουν πολύπλοκα σχήματα, τα οποία παραμένουν σε μεγάλο βαθμό εντός και κοντά στην κορυφή του αντίκλινου. Οι σπηλιές είναι κατά κύριο λόγο οι συνδυασμοί από περάσματα που μεανδρίζουν, αν και σε ορισμένα σημεία έκοψαν προφανώς παλιά απολιθωμένα περάσματα σε διάφορα επίπεδα (π.χ., σε -2.100-2.040μ. στις σπηλιές Kujbyshevskaja και Krubera,-1.200-1.240μ και -980-1.150μ στον κλάδο μη Kujbyshevskaja του σπηλαίου της Krubera, κλπ).
Τα βαθιά μέρη της Krubera εμφανίζουν ένα πιο κυρίαρχο μοτίβο με ένα μίγμα φρεατικής μορφολογίας, χαρακτηριστικό της ζώνης των πλημμυρών υψηλής βαθμίδας, η οποία μπορεί να είναι μέχρι 400 μέτρα πάνω από τον υδροφόρο ορίζοντα χαμηλής ροής, και υδάτων διηθήσεως που παρατηρούνται ακόμη και κάτω από τον υδροφόρο ορίζοντα. Το βασικό μέρος της οροσειράς Arabika Massif αποτελείται από Άνω Ιουρασικούς διαδοχικούς σχηματισμούς που στηρίζεται πάνω στην πορφυριτική σειρά Bajocian, η οποία περιλαμβάνει ψαμμίτες, αργίλους και κροκαλοπαγή στην κορυφή, και ηφαιστειακή τέφρα, ψαμμίτες ,κροκαλοπαγή και λατυποπαγή πορφυρίτη και λάβα. Η πορφυριτική σειρά αποτελεί το μη καρστικό υπόγειο επίπεδο της Arabika, το οποίο εκτίθεται μόνο βόρεια και ανατολικά, στα κατώτατα σημεία των κοιλάδων Kutushara και του ποταμού Gega.
Γεωδίφης
Πήγες
1.wondermondo.com
2.geologyin.com
RSS Feed
