Πολλοί άνθρωποι δεν τολμούν να πάνε κοντά στις όχθες της λίμνης Natron στη βόρεια Τανζανία. Η λίμνη είναι ως επί το πλείστον αφιλόξενη για τη ζωή, εκτός από μερικά είδη προσαρμοσμένα στο ζεστό, αλμυρό και αλκαλικό νερό.
Η έκταση της λίμνης δεν είναι σταθερή και μπορεί να φτάσει σε έκταση μέχρι τα 850 χλμ², αλλά είναι πολύ ρηχή και το βάθος της φτάνει μόνο το μισό μέτρο.
Το Επιχειρησιακό Land Imager (OLI) του Landsat 8[ΝΑΣΑ] κατέλαβε αυτές τις εικόνες φυσικών χρωμάτων της λίμνης Natron και από τα περίχωρά της. Οι εικόνες δείχνουν τη λίμνη στις 6 Μαρτίου του 2017, πολύ νωρίς στην περίοδο των βροχών, που διαρκεί από το Μάρτιο μέχρι τον Μάιο. Σε αυτές μπορείτε να δείτε το βαθύτερο νερό κατά μήκος της περιμέτρου του πυθμένα της λίμνης, στην περιοχή των λιμνοθαλασσών με χαμηλό υψόμετρο.
Το κλίμα εδώ είναι άγονο. Σε μία χρονιά δίχως Ελ Νίνιο, η λίμνη λαμβάνει λιγότερο από 500 χιλιοστά (20 ίντσες) της βροχής. Η εξάτμιση συνήθως υπερβαίνει το ποσό αυτό, οπότε η λίμνη βασίζεται σε άλλες πηγές, όπως είναι ο ποταμός Ewaso Ng'iro στο βόρειο άκρο- από τις οποίες προσπαθεί να διατηρήσει μια παροχή νερού μέσα σε ξηρή περίοδο.
Ωστόσο, πλην των άλλων είναι και η ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής που επηρεάζει την ασυνήθιστη χημεία της λίμνης. Ηφαίστεια, όπως Ολ Ντόινιο Λενγκάι (περίπου 20 χιλιόμετρα νότια), παράγουν τετηγμένα μίγματα ανθρακικού νατρίου και άλατα ανθρακικού ασβεστίου.
Το μίγμα κινείται μέσω του εδάφους μέσω ενός συστήματος ρηγμάτων και γεωτρήσεων επάνω σε περισσότερες από 20 ιαματικές πηγές που τελικά χύνονται στη λίμνη.
Το pH της λίμνης ποικίλει ανάλογα με τις βροχοπτώσεις ανάμεσα σε 9 και 10,5, ενώ η θερμοκρασία της μπορεί να φτάσει τους 50°C. Από την έντονη εξάτμιση σχηματίζεται νάτρον, ένα είδος σόδας. Η λίμνη διαθέτει τόσο μεγάλη ποσότητα ανθρακικού νατρίου που είναι ιξώδης στην αφή.
Ενώ το περιβάλλον είναι πολύ σκληρό για τους περισσότερους κοινούς τύπους της ζωής, υπάρχουν μερικά είδη που επωφελούνται από αυτό. Μικρές, αλμυρές δεξαμενές νερού μπορεί να γεμίσουν με άνθη μικροοργανισμών αλογοάρχαιας -που λατρεύουν το αλάτι- και τα οποία μεταδίδουν τα ροζ και κόκκινα χρώματα σε ρηχά νερά. Και όταν τα νερά υποχωρούν κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, φλαμίνγκο διαλέγουν την περιοχή ως τόπο ωοτοκίας, αφού ως επί το πλείστον προστατεύονται από τα αρπακτικά ζώα από τα πολυετή κανάλια και δεξαμενές νερού. Παρά τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στη λίμνη, περίπου 2,5 εκατομμύρια μικρά φοινικόπτερα (Phoeniconaias minor) τρέφονται με μικρά φύκη, όπως η σπιρουλίνα, τα οποία έχουν την κόκκινη χρωστική ουσία. Αυτοί οι οργανισμοί που ευδοκιμούν σε αλατούχα περιβάλλοντα δίνουν στα αλίπεδα της λίμνης ροζ ή κόκκινο χρώμα.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης/ΝΑΣΑ
2.Βικιπαίδεια
Η έκταση της λίμνης δεν είναι σταθερή και μπορεί να φτάσει σε έκταση μέχρι τα 850 χλμ², αλλά είναι πολύ ρηχή και το βάθος της φτάνει μόνο το μισό μέτρο.
Το Επιχειρησιακό Land Imager (OLI) του Landsat 8[ΝΑΣΑ] κατέλαβε αυτές τις εικόνες φυσικών χρωμάτων της λίμνης Natron και από τα περίχωρά της. Οι εικόνες δείχνουν τη λίμνη στις 6 Μαρτίου του 2017, πολύ νωρίς στην περίοδο των βροχών, που διαρκεί από το Μάρτιο μέχρι τον Μάιο. Σε αυτές μπορείτε να δείτε το βαθύτερο νερό κατά μήκος της περιμέτρου του πυθμένα της λίμνης, στην περιοχή των λιμνοθαλασσών με χαμηλό υψόμετρο.
Το κλίμα εδώ είναι άγονο. Σε μία χρονιά δίχως Ελ Νίνιο, η λίμνη λαμβάνει λιγότερο από 500 χιλιοστά (20 ίντσες) της βροχής. Η εξάτμιση συνήθως υπερβαίνει το ποσό αυτό, οπότε η λίμνη βασίζεται σε άλλες πηγές, όπως είναι ο ποταμός Ewaso Ng'iro στο βόρειο άκρο- από τις οποίες προσπαθεί να διατηρήσει μια παροχή νερού μέσα σε ξηρή περίοδο.
Ωστόσο, πλην των άλλων είναι και η ηφαιστειακή δραστηριότητα της περιοχής που επηρεάζει την ασυνήθιστη χημεία της λίμνης. Ηφαίστεια, όπως Ολ Ντόινιο Λενγκάι (περίπου 20 χιλιόμετρα νότια), παράγουν τετηγμένα μίγματα ανθρακικού νατρίου και άλατα ανθρακικού ασβεστίου.
Το μίγμα κινείται μέσω του εδάφους μέσω ενός συστήματος ρηγμάτων και γεωτρήσεων επάνω σε περισσότερες από 20 ιαματικές πηγές που τελικά χύνονται στη λίμνη.
Το pH της λίμνης ποικίλει ανάλογα με τις βροχοπτώσεις ανάμεσα σε 9 και 10,5, ενώ η θερμοκρασία της μπορεί να φτάσει τους 50°C. Από την έντονη εξάτμιση σχηματίζεται νάτρον, ένα είδος σόδας. Η λίμνη διαθέτει τόσο μεγάλη ποσότητα ανθρακικού νατρίου που είναι ιξώδης στην αφή.
Ενώ το περιβάλλον είναι πολύ σκληρό για τους περισσότερους κοινούς τύπους της ζωής, υπάρχουν μερικά είδη που επωφελούνται από αυτό. Μικρές, αλμυρές δεξαμενές νερού μπορεί να γεμίσουν με άνθη μικροοργανισμών αλογοάρχαιας -που λατρεύουν το αλάτι- και τα οποία μεταδίδουν τα ροζ και κόκκινα χρώματα σε ρηχά νερά. Και όταν τα νερά υποχωρούν κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, φλαμίνγκο διαλέγουν την περιοχή ως τόπο ωοτοκίας, αφού ως επί το πλείστον προστατεύονται από τα αρπακτικά ζώα από τα πολυετή κανάλια και δεξαμενές νερού. Παρά τις ακραίες συνθήκες που επικρατούν στη λίμνη, περίπου 2,5 εκατομμύρια μικρά φοινικόπτερα (Phoeniconaias minor) τρέφονται με μικρά φύκη, όπως η σπιρουλίνα, τα οποία έχουν την κόκκινη χρωστική ουσία. Αυτοί οι οργανισμοί που ευδοκιμούν σε αλατούχα περιβάλλοντα δίνουν στα αλίπεδα της λίμνης ροζ ή κόκκινο χρώμα.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης/ΝΑΣΑ
2.Βικιπαίδεια
RSS Feed
