Οι άνθρωποι, τα περισσότερα ζώα, τα φυτά και οι μύκητες παίρνουν την ενέργειά τους κυρίως από χημικές αντιδράσεις μεταξύ οξυγόνου και οργανικές ενώσεις όπως τα σάκχαρα. Ωστόσο, στα μικρόβια μία τέτοια διαδικασία εξαρτάται από ένα ευρύ φάσμα διαφορετικών αντιδράσεων. Για παράδειγμα, αντιδράσεις από οξυγόνο και αέριο υδρογόνο μεταξύ των βακτηρίων βοηθούν τα υδρογονότροπα να επιβιώσουν βαθιά υπόγεια στη Γη και μία προηγούμενη έρευνα προτείνει ότι αυτές οι αντιδράσεις μπορεί να έχουν ακόμη και τροφοδοτήσει την πρώτη ζωή στη Γη.
Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η η σύνθλιψη των πετρωμάτων στον Άρη από σεισμούς θα μπορούσε δυνητικά να απελευθερώσει αρκετό υδρογόνο για να υποστηρίξει τη ζωή.
Μία προηγούμενη εργασία προτείνει ότι όταν τα πετρώματα σπάσουν και συνθλιβούν μαζί κατά τη διάρκεια σεισμών στη Γη, το πυρίτιο σε αυτά τα πετρώματα μπορεί να αντιδράσει με το νερό για να δημιουργήσει αέριο υδρογόνο.
Μελέτη με επικεφαλή τον Sean McMahon, έναν γεωμικροβιολόγο στο Πανεπιστήμιο του Yale, και τους συνεργάτες του, ερεύνησε αν οι αρειανοί σεισμοί θα μπορούσαν να παράγουν αρκετό υδρογόνο για να υποστηρίξουν οποιαδήποτε μικρόβια που θα μπορούσαν δυνητικά να ζήσουν στον Κόκκινο Πλανήτη.
Οι επιστήμονες εξέτασαν ειδικούς τύπους πετρωμάτων που δημιουργούνται όταν έρχονται τα πετρώματα σε τριβή το ένα εναντίον του άλλου κατά τη διάρκεια σεισμών. Τα δείγματα που οι ερευνητές ανέλυσαν από τη Σκωτία, τον Καναδά, τη Νότια Αφρική, τα νησιά Scilly στα ανοικτά των ακτών της Αγγλίας ήταν έως εκατοντάδες φορές πιο πλούσια σε παγιδευμένο αέριο υδρογόνο από τα περιβάλλοντα πετρώματα που δεν παρήχθησαν από τέτοια διαδικασία.
«Τα ευρήματα αυτά ήταν εκπληκτικά και συναρπαστικά, επειδή δεν ξέραμε αν είχαμε την ευκαιρία να βρούμε οτιδήποτε», είπε ο McMahon.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι το αέριο υδρογόνο στα δείγματα που αναλύθηκαν ήταν αρκετά πλούσιο για να υποστηρίξει υδρογονότροπα στη Γη.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν για το πώς γεωλογικές διαδικασίες μπορούν να υποστηρίξουν τη μικροβιακή ζωή σε ακραία περιβάλλοντα » δήλωσε ο McMahon. «Κάτω από την επιφάνεια της Γης, κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η Γη έχει ένα τεράστιο ποσό της βιομάζας εκεί κάτω, ίσως και 20% ή περισσότερο της βιομάζας της Γης».
Στο ερώτημα αν οι αρειανοί σεισμοί και το νερό θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μαζί για να παράγουν υδρογόνο στον Άρη, προηγούμενη έρευνα πρότεινε ότι υγρό νερό ήταν κάποτε άφθονο στην επιφάνεια του Άρη. Προτείνει, επίσης, ότι μεγάλα αποθέματα του νερού σε υγρή μορφή μπορεί να εξακολουθούν να υπάρχουν υπόγεια στον Κόκκινο Πλανήτη σε βάθη περίπου 5 χιλιόμετρα κατά μέσο όρο. Ωστόσο, ο Άρης έχει πολύ λιγότερους σεισμούς από τη Γη,επειδή ο Κόκκινος Πλανήτης στερείται σήμερα τόσο ηφαιστειακή όσο και τεκτονική δραστηριότητα.
Ακόμα, οι ερευνητές σημείωσαν ότι συντηρητικά μοντέλα από αρειανούς σεισμούς που βασίζονται σε ελεύθερα δεδομένα από το πρόγραμμα της ΝΑΣΑ- Mars Global Surveyor δείχνουν ότι, κατά μέσο όρο, ο κόκκινος πλανήτης βιώνει μια σεισμική εκδήλωση μεγέθους 2R κάθε 34 ημέρες και μια εκδήλωση μεγέθους 7R κάθε 4.500 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι αρειανοί σεισμοί μπορεί κατά μέσο όρο να έχουν δημιουργήσει λιγότερο από 11 τόνους υδρογόνου σε ετήσια βάση για το σύνολο του Άρη, κάτι το οποίο μπορεί να είναι αρκετό ακόμη και σποραδικά να τροφοδοτήσει θυλάκια μικροβιακής δραστηριότητας εκεί, είπαν οι ερευνητές.
«Αυτό το υδρογόνο μπορεί πιθανώς να υποστηρίξει μόνο μικρές ποσότητες βιομάζας,» είπε ο McMahon. «Ωστόσο, αυτό εντάσσεται στο είδος της βιόσφαιρας που ο Άρης θα μπορούσε να είναι σε θέση να διατηρεί. Αν κοιτάξετε τα βακτήρια και άλλους μικροοργανισμούς στη Γη, μπορείτε να βρείτε αυτά σε αδρανή κατάσταση για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, τα οποία μπορεί να ξυπνήσουν και να αναπαραχθούν και στη συνέχεια να πέσουν σε λήθαργο και πάλι για άλλα 10.000 χρόνια ή έτσι.»
Επίσης αναφέρει ότι ακόμη και τα πετρώματα που στερούνται το νερό μπορεί να δημιουργήσουν φαινόμενα αερίου υδρογόνου κατά τη διάρκεια σεισμών. Αυτό υποδηλώνει ότι η σύνθλιψη μπορεί να απελευθερώσει υδρογόνο που συνήθως είναι χημικά συνδεδεμένο με τα πετρώματα. «Ωστόσο χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε πώς μπορεί να απελευθερωθεί το υδρογόνο», είπε.
Το 2018 έχει προγραμματιστεί, η αποστολή InSight της ΝΑΣΑ για τη μέτρηση της σεισμικής δραστηριότητας στον Άρη. «Έχοντας πραγματικά δεδομένα για τους σεισμούς από την επιφάνεια του Άρη, μπορούμε να δούμε αν αυτό είναι πραγματικά εφαρμόσιμο ή όχι», είπε ο McMahon.
Γεωδίφης
Πηγή
1.Περιοδικό Astrobiology
Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η η σύνθλιψη των πετρωμάτων στον Άρη από σεισμούς θα μπορούσε δυνητικά να απελευθερώσει αρκετό υδρογόνο για να υποστηρίξει τη ζωή.
Μία προηγούμενη εργασία προτείνει ότι όταν τα πετρώματα σπάσουν και συνθλιβούν μαζί κατά τη διάρκεια σεισμών στη Γη, το πυρίτιο σε αυτά τα πετρώματα μπορεί να αντιδράσει με το νερό για να δημιουργήσει αέριο υδρογόνο.
Μελέτη με επικεφαλή τον Sean McMahon, έναν γεωμικροβιολόγο στο Πανεπιστήμιο του Yale, και τους συνεργάτες του, ερεύνησε αν οι αρειανοί σεισμοί θα μπορούσαν να παράγουν αρκετό υδρογόνο για να υποστηρίξουν οποιαδήποτε μικρόβια που θα μπορούσαν δυνητικά να ζήσουν στον Κόκκινο Πλανήτη.
Οι επιστήμονες εξέτασαν ειδικούς τύπους πετρωμάτων που δημιουργούνται όταν έρχονται τα πετρώματα σε τριβή το ένα εναντίον του άλλου κατά τη διάρκεια σεισμών. Τα δείγματα που οι ερευνητές ανέλυσαν από τη Σκωτία, τον Καναδά, τη Νότια Αφρική, τα νησιά Scilly στα ανοικτά των ακτών της Αγγλίας ήταν έως εκατοντάδες φορές πιο πλούσια σε παγιδευμένο αέριο υδρογόνο από τα περιβάλλοντα πετρώματα που δεν παρήχθησαν από τέτοια διαδικασία.
«Τα ευρήματα αυτά ήταν εκπληκτικά και συναρπαστικά, επειδή δεν ξέραμε αν είχαμε την ευκαιρία να βρούμε οτιδήποτε», είπε ο McMahon.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι το αέριο υδρογόνο στα δείγματα που αναλύθηκαν ήταν αρκετά πλούσιο για να υποστηρίξει υδρογονότροπα στη Γη.
«Τα ευρήματά μας δείχνουν για το πώς γεωλογικές διαδικασίες μπορούν να υποστηρίξουν τη μικροβιακή ζωή σε ακραία περιβάλλοντα » δήλωσε ο McMahon. «Κάτω από την επιφάνεια της Γης, κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει ότι η Γη έχει ένα τεράστιο ποσό της βιομάζας εκεί κάτω, ίσως και 20% ή περισσότερο της βιομάζας της Γης».
Στο ερώτημα αν οι αρειανοί σεισμοί και το νερό θα μπορούσαν να λειτουργήσουν μαζί για να παράγουν υδρογόνο στον Άρη, προηγούμενη έρευνα πρότεινε ότι υγρό νερό ήταν κάποτε άφθονο στην επιφάνεια του Άρη. Προτείνει, επίσης, ότι μεγάλα αποθέματα του νερού σε υγρή μορφή μπορεί να εξακολουθούν να υπάρχουν υπόγεια στον Κόκκινο Πλανήτη σε βάθη περίπου 5 χιλιόμετρα κατά μέσο όρο. Ωστόσο, ο Άρης έχει πολύ λιγότερους σεισμούς από τη Γη,επειδή ο Κόκκινος Πλανήτης στερείται σήμερα τόσο ηφαιστειακή όσο και τεκτονική δραστηριότητα.
Ακόμα, οι ερευνητές σημείωσαν ότι συντηρητικά μοντέλα από αρειανούς σεισμούς που βασίζονται σε ελεύθερα δεδομένα από το πρόγραμμα της ΝΑΣΑ- Mars Global Surveyor δείχνουν ότι, κατά μέσο όρο, ο κόκκινος πλανήτης βιώνει μια σεισμική εκδήλωση μεγέθους 2R κάθε 34 ημέρες και μια εκδήλωση μεγέθους 7R κάθε 4.500 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι οι αρειανοί σεισμοί μπορεί κατά μέσο όρο να έχουν δημιουργήσει λιγότερο από 11 τόνους υδρογόνου σε ετήσια βάση για το σύνολο του Άρη, κάτι το οποίο μπορεί να είναι αρκετό ακόμη και σποραδικά να τροφοδοτήσει θυλάκια μικροβιακής δραστηριότητας εκεί, είπαν οι ερευνητές.
«Αυτό το υδρογόνο μπορεί πιθανώς να υποστηρίξει μόνο μικρές ποσότητες βιομάζας,» είπε ο McMahon. «Ωστόσο, αυτό εντάσσεται στο είδος της βιόσφαιρας που ο Άρης θα μπορούσε να είναι σε θέση να διατηρεί. Αν κοιτάξετε τα βακτήρια και άλλους μικροοργανισμούς στη Γη, μπορείτε να βρείτε αυτά σε αδρανή κατάσταση για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, τα οποία μπορεί να ξυπνήσουν και να αναπαραχθούν και στη συνέχεια να πέσουν σε λήθαργο και πάλι για άλλα 10.000 χρόνια ή έτσι.»
Επίσης αναφέρει ότι ακόμη και τα πετρώματα που στερούνται το νερό μπορεί να δημιουργήσουν φαινόμενα αερίου υδρογόνου κατά τη διάρκεια σεισμών. Αυτό υποδηλώνει ότι η σύνθλιψη μπορεί να απελευθερώσει υδρογόνο που συνήθως είναι χημικά συνδεδεμένο με τα πετρώματα. «Ωστόσο χρειάζεται ακόμη πολλή δουλειά που πρέπει να γίνει για να καταλάβουμε πώς μπορεί να απελευθερωθεί το υδρογόνο», είπε.
Το 2018 έχει προγραμματιστεί, η αποστολή InSight της ΝΑΣΑ για τη μέτρηση της σεισμικής δραστηριότητας στον Άρη. «Έχοντας πραγματικά δεδομένα για τους σεισμούς από την επιφάνεια του Άρη, μπορούμε να δούμε αν αυτό είναι πραγματικά εφαρμόσιμο ή όχι», είπε ο McMahon.
Γεωδίφης
Πηγή
1.Περιοδικό Astrobiology
RSS Feed
