Έχει λίγο περισσότερο από 4 μήνες από τότε που ο σεισμός 7,8R στην Kaikoura, Νέα Ζηλανδία ταρακούνησε τη χώρα, αφήνοντας το τοπίο σημαδεμένο και σπίτια κατεστραμμένα. Μετά το σεισμό, περίπου 50 άτομα από τη Νέα Ζηλανδία και ιδρύματα του εξωτερικού έχουν εργαστεί για να δουν τι ακριβώς συνέβη. Σε μια παρουσίαση πριν από μια-δυο μέρες, το μήνυμά τους ήταν σαφές, αυτός σεισμός είναι ίσως ο πιο πολύπλοκος που έχει καταγραφεί ποτέ.
Στο άμεσο απόηχο του σεισμού, οι επιστήμονες στο GNS Science[Γεωλογικό Ινστιτούτο Νέας Ζηλανδίας] ήξεραν ότι είχαν απέναντι τους κάτι διαφορετικό. Είχαν την καταγραφή πολύ διαφορετικών μεγεθών (Από 6,6 έως 7.8R), και ταυτόχρονα καμία προειδοποίηση για τσουνάμι. Τώρα, ο ένοχος αυτής της σύγχυσης φαίνεται να είναι γνωστός, 21 διαφορετικά ρήγματα για πάνω από 180 χιλιόμετρα έσπασαν στις 14 Νοεμβρίου, 2016- από τον σεισμό.
Σύμφωνα με την ερευνήτρια Kate Clark του GNS , οι αρχικές εκτιμήσεις πρότειναν την ρήξη 5 ρηγμάτων από νότο προς βορρά από το σεισμό Kaikoura.Σε συνέντευξή, η Κλαρκ είπε, «ήμασταν όλοι λίγο σαστισμένοι, σε σύγχυση, και επίσης έκπληκτοι ... Ήταν τη πρώτη σκέψη ότι αυτός πιθανότατα θα είναι αρκετά περίπλοκος και ασυνήθιστος σεισμός."
Είχε δίκιο, ένα μήνα αργότερα, το Δεκέμβριο, ο αριθμός των ρήξεων του ρήγματος που ανακαλύφθηκε είχε αυξηθεί σε εννέα. Τώρα, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, η Clark λέει ότι 21 διαφορετικά ρήγματα έσπασαν, μερικά από τα οποία δεν ήταν γνωστά πριν από το σεισμό. Κάτι εκπληκτικό ήταν ότι από τα 21 ρήγματα που διερράγησαν, 14 από αυτά είχαν μετατόπιση εδάφους μεγαλύτερη από 1 μέτρο. Η πιο σημαντική από αυτές ήταν κατά μήκος του ρήγματος Kekerengu Fault, όπου μετρήθηκε έως και 12 μέτρα η οριζόντια μετατόπιση. Για λόγους σύγκρισης, το 1906 ο σεισμός 7.9 R του Σαν Φρανσίσκο,είχε μέγιστη μετατόπιση που έφτασε τα 7 μέτρα κοντά στον όρμο Tomales Bay.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο σεισμός Kaikoura ήταν τόσο περίπλοκος είναι επειδή συνέβη σε μία ιδιαίτερη περιοχή. Η Νέα Ζηλανδία βρίσκεται στο όριο των πλακών μεταξύ της Αυστραλίας και του Ειρηνικού, που σημαίνει ότι η σεισμικότητα είναι ήδη σημαντική. Ωστόσο, γύρω από την Kaikoura, το όριο της πλάκας εξελίσσεται προς τα βόρεια, όπου υπάρχει η η ζώνη καταβύθισης Hikurangi και προς τα νότια, το ρήγμα Alpine, το οποίο είναι παρόμοιο με το το ρήγμα του Αγίου Αντρέα της Καλιφόρνιας. Εξαιτίας αυτού, υπάρχει τόσο σημαντική συμπίεση και διάτμηση. Με τη σειρά τους, οι ρήξεις ρήγματος σε αυτήν την περιοχή μπορεί να είναι αρκετά πολύπλοκες. Τούτου λεχθέντος, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει αυτό το γεγονός. Με λίγα λόγια οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο σεισμός ήταν μέρος της εξέλιξης του μεγαλύτερου ορίου της πλάκας και όχι της τοπικής τεκτονικής.
Γεωδίφης
Πηγές
1. GNS Science/ David Jacobson
2.temblor.net/
Στο άμεσο απόηχο του σεισμού, οι επιστήμονες στο GNS Science[Γεωλογικό Ινστιτούτο Νέας Ζηλανδίας] ήξεραν ότι είχαν απέναντι τους κάτι διαφορετικό. Είχαν την καταγραφή πολύ διαφορετικών μεγεθών (Από 6,6 έως 7.8R), και ταυτόχρονα καμία προειδοποίηση για τσουνάμι. Τώρα, ο ένοχος αυτής της σύγχυσης φαίνεται να είναι γνωστός, 21 διαφορετικά ρήγματα για πάνω από 180 χιλιόμετρα έσπασαν στις 14 Νοεμβρίου, 2016- από τον σεισμό.
Σύμφωνα με την ερευνήτρια Kate Clark του GNS , οι αρχικές εκτιμήσεις πρότειναν την ρήξη 5 ρηγμάτων από νότο προς βορρά από το σεισμό Kaikoura.Σε συνέντευξή, η Κλαρκ είπε, «ήμασταν όλοι λίγο σαστισμένοι, σε σύγχυση, και επίσης έκπληκτοι ... Ήταν τη πρώτη σκέψη ότι αυτός πιθανότατα θα είναι αρκετά περίπλοκος και ασυνήθιστος σεισμός."
Είχε δίκιο, ένα μήνα αργότερα, το Δεκέμβριο, ο αριθμός των ρήξεων του ρήγματος που ανακαλύφθηκε είχε αυξηθεί σε εννέα. Τώρα, με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας, η Clark λέει ότι 21 διαφορετικά ρήγματα έσπασαν, μερικά από τα οποία δεν ήταν γνωστά πριν από το σεισμό. Κάτι εκπληκτικό ήταν ότι από τα 21 ρήγματα που διερράγησαν, 14 από αυτά είχαν μετατόπιση εδάφους μεγαλύτερη από 1 μέτρο. Η πιο σημαντική από αυτές ήταν κατά μήκος του ρήγματος Kekerengu Fault, όπου μετρήθηκε έως και 12 μέτρα η οριζόντια μετατόπιση. Για λόγους σύγκρισης, το 1906 ο σεισμός 7.9 R του Σαν Φρανσίσκο,είχε μέγιστη μετατόπιση που έφτασε τα 7 μέτρα κοντά στον όρμο Tomales Bay.
Ένας από τους λόγους για τους οποίους οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο σεισμός Kaikoura ήταν τόσο περίπλοκος είναι επειδή συνέβη σε μία ιδιαίτερη περιοχή. Η Νέα Ζηλανδία βρίσκεται στο όριο των πλακών μεταξύ της Αυστραλίας και του Ειρηνικού, που σημαίνει ότι η σεισμικότητα είναι ήδη σημαντική. Ωστόσο, γύρω από την Kaikoura, το όριο της πλάκας εξελίσσεται προς τα βόρεια, όπου υπάρχει η η ζώνη καταβύθισης Hikurangi και προς τα νότια, το ρήγμα Alpine, το οποίο είναι παρόμοιο με το το ρήγμα του Αγίου Αντρέα της Καλιφόρνιας. Εξαιτίας αυτού, υπάρχει τόσο σημαντική συμπίεση και διάτμηση. Με τη σειρά τους, οι ρήξεις ρήγματος σε αυτήν την περιοχή μπορεί να είναι αρκετά πολύπλοκες. Τούτου λεχθέντος, κανείς δεν μπορούσε να προβλέψει αυτό το γεγονός. Με λίγα λόγια οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ο σεισμός ήταν μέρος της εξέλιξης του μεγαλύτερου ορίου της πλάκας και όχι της τοπικής τεκτονικής.
Γεωδίφης
Πηγές
1. GNS Science/ David Jacobson
2.temblor.net/
RSS Feed
