Ο ωκεανός διαδραματίζει ζωτικό ρόλο στο κλιματικό σύστημα της Γης, τη διαμόρφωση του καιρού και του κλίματος του πλανήτη μας. Ο ωκεανός καταλαμβάνει τεράστιο ποσό θερμότητας από τον ήλιο το καλοκαίρι και απελευθερώνει αυτή το χειμώνα. Τα ωκεάνια ρεύματα μπορούν επίσης να μετακινούν αυτή τη θερμότητα, επηρεάζοντας τις τοπικές καιρικές και κλιματικές συνθήκες.
Όταν τα ωκεάνια ρεύματα αλλάζουν, τροποποιούν τη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας που βλέπει η ατμόσφαιρα, η οποία οδηγεί τις ανωμαλίες σε ανέμους, στον καιρό και το κλίμα σε όλο τον πλανήτη. Τέτοιες αποκλίσεις από τις μέσες συνθήκες συμβαίνουν μερικές φορές με προβλέψιμο τρόπο. Για παράδειγμα, κάθε 3-7 χρόνια, η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας κατά μήκος του ισημερινού στον Ειρηνικό Ωκεανό ζεσταίνει μέχρι και 2-3 βαθμούς Κελσίου. Ένα ζεστό μοτίβο κλίματος Ελ Νίνιο είναι το αποτέλεσμα, το οποίο αλλάζει τις βροχοπτώσεις και τον καιρό, από τις πλημμύρες στην Καλιφόρνια εως την ξηρασία στην Αυστραλία.
Το Ελ Νίνιο, και το αντίθετό του φαινόμενο La Niña, από καιρό έχουν αναγνωριστεί και μπορεί να προβλεφθούν μέχρι και ένα χρόνο νωρίτερα. Αλλά υπάρχουν και άλλες διεργασίες στον ωκεανό που δημιουργούν διακυμάνσεις στη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας και επιπτώσεις στις παγκόσμιες καιρικές συνθήκες και το κλίμα, και αυτά έχουν να κάνουν με διαδικασίες που δεν είναι καλά κατανοητές. Το παρατηρητήριο Lamont-Doherty Earth Observatory έλαβε πρόσφατα χρηματοδότηση από το WSL PURE , έναν φιλανθρωπικό οργανισμό, για να μελετήσει αυτές τις διαδικασίες και για να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με το πώς ο ωκεανός οδηγεί σε ακραίες καιρικές συνθήκες,
Ερευνητές μελετούν προσεκτικά πάνω από 40 χρόνια δεδομένων των ωκεανών και τα μοντέλα που διέπουν την λειτουργία τους για να προσδιοριστούν οι αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και η μεταφορά θερμότητας μεταξύ του ωκεανού και της ατμόσφαιρας. Μεταξύ των δεδομένων είναι οι νέες παρατηρήσεις από την σειρά Argo , ένας στόλος περισσότερων από 3.000 αυτόνομων πλωτήρων που μετρούν τη θερμοκρασία των ωκεανών και της αλατότητας τους. Αυτά τα δεδομένα μπορεί να αποκαλύψουν πώς ακριβώς έχουν αλλάξει οι συνθήκες των ωκεανών, και γιατί η ατμόσφαιρα φαίνεται σε θέση να διατηρήσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα πιο εύκολα από ό, τι μπορούσε στο παρελθόν.
Γνωρίζουμε ότι οι αλλαγές της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας μπορεί να οδηγήσουν σε ακραίες καιρικές συνθήκες, αλλά δεν γνωρίζουμε αρκετά για το τι οδηγεί αυτές τις αλλαγές δηλώνουν οι ερευνητές του προγράμματος. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα σχετικά με τον ωκεανό ως ένα φυσικό σύστημα, το οποίο όμως μπορούν να εξερευνήσουν μόνο με προσομοιώσεις και ανάλυση δεδομένων.
Το παρακάτω βίντεο δείχνει την θερμότητα του ωκεανού από το 1970-2014 και δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα που προέρχονται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Προγνώσεων Ωκεάνιου Καιρού. Η συνεχής κίνηση της θερμότητας και των ανωμαλιών της αφθονούν στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η ανάπτυξη του Ελ Νίνιο και της La Niña φαίνονται καθαρά στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Οι επιστήμονες επίσης έχουν διερευνήσει κατά πόσον οι αλλαγές στη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας είναι φυσικές, τεχνητές ή ένας συνδυασμός των δύο, και πως η πιθανότητα ακραίων καιρικών φαινομένων αλλάζει.
Σε τελική ανάλυση, θέλουν να είναι σε θέση να προβλέψουν τα γεγονότα αυτά και να καταλάβουν αν οι εν λόγω εκδηλώσεις θα γίνουν περισσότερο ή λιγότερο πιθανές στο μέλλον, ώστε να μπορεί να υπάρξει κάποιου είδους προσαρμογή σε αυτά. Η λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων απαιτεί απαντήσεις στο τι να περιμένουμε από την άποψη του κλίματος, και τι σημαίνουν αυτά τα ακραία φαινόμενα.
Η κατανόηση του πώς τα ακραία καιρικά φαινόμενα μπορεί να αλλάξουν σε συχνότητα και σοβαρότητα θα επιτρέψει σε κοινότητες να προετοιμαστούν καλύτερα για να μειώσουν τα τρωτά σημεία που συνδέονται με γεγονότα όπως φονικές καταιγίδες και την εξουθενωτική ξηρασία. Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καθοδήγηση των στρατηγικών προσαρμογής με βάση την επιστήμη, οι οποίες ελαχιστοποιούν το κόστος και τον ανθρώπινο πόνο που συχνά συνδέεται με ακραίες καιρικές συνθήκες.
Γεωδίφης
Πηγή-blogs.ei.columbia.edu
Όταν τα ωκεάνια ρεύματα αλλάζουν, τροποποιούν τη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας που βλέπει η ατμόσφαιρα, η οποία οδηγεί τις ανωμαλίες σε ανέμους, στον καιρό και το κλίμα σε όλο τον πλανήτη. Τέτοιες αποκλίσεις από τις μέσες συνθήκες συμβαίνουν μερικές φορές με προβλέψιμο τρόπο. Για παράδειγμα, κάθε 3-7 χρόνια, η θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας κατά μήκος του ισημερινού στον Ειρηνικό Ωκεανό ζεσταίνει μέχρι και 2-3 βαθμούς Κελσίου. Ένα ζεστό μοτίβο κλίματος Ελ Νίνιο είναι το αποτέλεσμα, το οποίο αλλάζει τις βροχοπτώσεις και τον καιρό, από τις πλημμύρες στην Καλιφόρνια εως την ξηρασία στην Αυστραλία.
Το Ελ Νίνιο, και το αντίθετό του φαινόμενο La Niña, από καιρό έχουν αναγνωριστεί και μπορεί να προβλεφθούν μέχρι και ένα χρόνο νωρίτερα. Αλλά υπάρχουν και άλλες διεργασίες στον ωκεανό που δημιουργούν διακυμάνσεις στη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας και επιπτώσεις στις παγκόσμιες καιρικές συνθήκες και το κλίμα, και αυτά έχουν να κάνουν με διαδικασίες που δεν είναι καλά κατανοητές. Το παρατηρητήριο Lamont-Doherty Earth Observatory έλαβε πρόσφατα χρηματοδότηση από το WSL PURE , έναν φιλανθρωπικό οργανισμό, για να μελετήσει αυτές τις διαδικασίες και για να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με το πώς ο ωκεανός οδηγεί σε ακραίες καιρικές συνθήκες,
Ερευνητές μελετούν προσεκτικά πάνω από 40 χρόνια δεδομένων των ωκεανών και τα μοντέλα που διέπουν την λειτουργία τους για να προσδιοριστούν οι αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και η μεταφορά θερμότητας μεταξύ του ωκεανού και της ατμόσφαιρας. Μεταξύ των δεδομένων είναι οι νέες παρατηρήσεις από την σειρά Argo , ένας στόλος περισσότερων από 3.000 αυτόνομων πλωτήρων που μετρούν τη θερμοκρασία των ωκεανών και της αλατότητας τους. Αυτά τα δεδομένα μπορεί να αποκαλύψουν πώς ακριβώς έχουν αλλάξει οι συνθήκες των ωκεανών, και γιατί η ατμόσφαιρα φαίνεται σε θέση να διατηρήσει τα ακραία καιρικά φαινόμενα πιο εύκολα από ό, τι μπορούσε στο παρελθόν.
Γνωρίζουμε ότι οι αλλαγές της θερμοκρασίας στην επιφάνεια της θάλασσας μπορεί να οδηγήσουν σε ακραίες καιρικές συνθήκες, αλλά δεν γνωρίζουμε αρκετά για το τι οδηγεί αυτές τις αλλαγές δηλώνουν οι ερευνητές του προγράμματος. Αυτό είναι ένα θεμελιώδες ερώτημα σχετικά με τον ωκεανό ως ένα φυσικό σύστημα, το οποίο όμως μπορούν να εξερευνήσουν μόνο με προσομοιώσεις και ανάλυση δεδομένων.
Το παρακάτω βίντεο δείχνει την θερμότητα του ωκεανού από το 1970-2014 και δημιουργήθηκε χρησιμοποιώντας δεδομένα που προέρχονται από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Προγνώσεων Ωκεάνιου Καιρού. Η συνεχής κίνηση της θερμότητας και των ανωμαλιών της αφθονούν στον Ειρηνικό Ωκεανό. Η ανάπτυξη του Ελ Νίνιο και της La Niña φαίνονται καθαρά στον ανατολικό Ειρηνικό Ωκεανό.
Οι επιστήμονες επίσης έχουν διερευνήσει κατά πόσον οι αλλαγές στη θερμοκρασία της επιφάνειας της θάλασσας είναι φυσικές, τεχνητές ή ένας συνδυασμός των δύο, και πως η πιθανότητα ακραίων καιρικών φαινομένων αλλάζει.
Σε τελική ανάλυση, θέλουν να είναι σε θέση να προβλέψουν τα γεγονότα αυτά και να καταλάβουν αν οι εν λόγω εκδηλώσεις θα γίνουν περισσότερο ή λιγότερο πιθανές στο μέλλον, ώστε να μπορεί να υπάρξει κάποιου είδους προσαρμογή σε αυτά. Η λήψη τεκμηριωμένων αποφάσεων απαιτεί απαντήσεις στο τι να περιμένουμε από την άποψη του κλίματος, και τι σημαίνουν αυτά τα ακραία φαινόμενα.
Η κατανόηση του πώς τα ακραία καιρικά φαινόμενα μπορεί να αλλάξουν σε συχνότητα και σοβαρότητα θα επιτρέψει σε κοινότητες να προετοιμαστούν καλύτερα για να μειώσουν τα τρωτά σημεία που συνδέονται με γεγονότα όπως φονικές καταιγίδες και την εξουθενωτική ξηρασία. Τα αποτελέσματα της νέας έρευνας μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την καθοδήγηση των στρατηγικών προσαρμογής με βάση την επιστήμη, οι οποίες ελαχιστοποιούν το κόστος και τον ανθρώπινο πόνο που συχνά συνδέεται με ακραίες καιρικές συνθήκες.
Γεωδίφης
Πηγή-blogs.ei.columbia.edu
RSS Feed
