Η πόλη του Τιμπουκτού από καιρό είχε τη φήμη ότι είναι ένας μακρινός και ακόμη μυθικός τόπος. Λαμβάνοντας υπόψη τη στρατηγική της θέση στην άκρη της ερήμου Σαχάρας και της Σαχέλ , η πόλη ήταν κάποτε κέντρο και βασικός κόμβος κατά μήκος οδών για το αλάτι, χρυσό, και το εμπόριο ελεφαντόδοντου.
Στη σύγχρονη εποχή, το Timbuktu είναι μια μικρή πόλη 50.000 ανθρώπων στο κεντρικό Μαλί, και οι κυριότερες βιομηχανίες του είναι η γεωργία και ο τουρισμός. Ωστόσο για να φτάσεις εκεί παραμένει μια πρόκληση. Πτήσεις είναι λιγοστές, και τα σκάφη μπορούν μόνο να ταξιδέψουν μέχρι τον ποταμό Νίγηρα, όταν τα επίπεδα του νερού είναι ψηλά.
Οι κόκκινοι δρόμοι που συνδέουν την πόλη με άλλα πληθυσμιακά κέντρα προς τα νοτιοανατολικά και νότια μπορεί να είναι ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να φτάσετε στην πόλη.
Όπως φαίνεται από την παραπάνω Landsat εικόνα,το κόκκινο των δρόμων έρχεται σε έντονη αντίθεση με τα ελαφρύτερα χρώματα άμμου που είναι κοινά στην έρημο Σαχάρα. Οι δρόμοι είναι πιθανό από λατερίτη [πλούσιο χώμα από σίδηρο και αλουμίνιο] και κοινό πέτρωμα στο νότιο Μαλί. Παρατεταμένη έκθεση στον αέρα και το νερό μετατρέπει τον λατερίτη σε κόκκινο χρώμα, όπως γίνεται πλούσιος σε αιματίτη .« Ο λατερίτης είναι ένα από τα λιγότερο διαλυτά υλικά που είναι γνωστά στον άνθρωπο και έτσι έχει μείνει πίσω μετά από εκατομμύρια χρόνια από την έκπλυση των εδαφών από τη βροχόπτωση,» εξήγησε ο Earle Williams , ένας γεωεπιστήμονας από το Massachusetts Institute of Technology.
Ο λατερίτης είναι ένα πλούσιο και ευρέως χρησιμοποιούμενο υλικό στο Μάλι, έχει όμως και ορισμένες προκλήσεις. Σε μη ασφαλτοστρωμένους, μπορεί να μετατραπεί σε λάσπη στην υγρή περίοδο και να κάνει τα ταξίδια αργά. Κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, τα οχήματα μπορούν να σηκώσουν μεγάλη ποσότητα σκόνης από μη ασφαλτοστρωμένους δρόμους λατερίτη.
Ο λατερίτης συγγενεύει με τον βωξίτη. Διαφέρει από αυτόν λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας σε ακαθαρσίες και (κατά ορισμένους επιστήμονες) από την παρουσία υδροξειδίου του αργιλίου μέσα σε αυτό, κυρίως κρυσταλλικού παρά κολλοειδούς. Ο λατερίτης προκύπτει από την έντονη εξαλλοίωση πυριτικών πετρωμάτων υπό ορισμένες κλιματικές συνθήκες, έπειτα από μια σειρά διεργασιών που δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί και η οποία ονομάζεται λατεριτίωση.
Σήμερα, το φαινόμενο εμφανίζεται σε ευρεία κλίμακα στις τροπικές περιοχές, όπως ακριβώς διαπιστώθηκε και σε πολλά μέρη της Γης σε διάφορες γεωλογικές περιόδους. Μία από τις βασικές κλιματολογικές συνθήκες που απαιτείται για τη λατεριτική εξαλλοίωση, είναι η εναλλαγή περιόδων έντονων βροχοπτώσεων με ζεστές και ξηρές περιόδους. Οι λατερίτες σπάνια είναι εκμεταλλεύσιμοι (για εξαγωγή αλουμινίου και ενίοτε σιδήρου).
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης
2.Βικιπαίδεια
3. Sandatlas
Στη σύγχρονη εποχή, το Timbuktu είναι μια μικρή πόλη 50.000 ανθρώπων στο κεντρικό Μαλί, και οι κυριότερες βιομηχανίες του είναι η γεωργία και ο τουρισμός. Ωστόσο για να φτάσεις εκεί παραμένει μια πρόκληση. Πτήσεις είναι λιγοστές, και τα σκάφη μπορούν μόνο να ταξιδέψουν μέχρι τον ποταμό Νίγηρα, όταν τα επίπεδα του νερού είναι ψηλά.
Οι κόκκινοι δρόμοι που συνδέουν την πόλη με άλλα πληθυσμιακά κέντρα προς τα νοτιοανατολικά και νότια μπορεί να είναι ο πιο αξιόπιστος τρόπος για να φτάσετε στην πόλη.
Όπως φαίνεται από την παραπάνω Landsat εικόνα,το κόκκινο των δρόμων έρχεται σε έντονη αντίθεση με τα ελαφρύτερα χρώματα άμμου που είναι κοινά στην έρημο Σαχάρα. Οι δρόμοι είναι πιθανό από λατερίτη [πλούσιο χώμα από σίδηρο και αλουμίνιο] και κοινό πέτρωμα στο νότιο Μαλί. Παρατεταμένη έκθεση στον αέρα και το νερό μετατρέπει τον λατερίτη σε κόκκινο χρώμα, όπως γίνεται πλούσιος σε αιματίτη .« Ο λατερίτης είναι ένα από τα λιγότερο διαλυτά υλικά που είναι γνωστά στον άνθρωπο και έτσι έχει μείνει πίσω μετά από εκατομμύρια χρόνια από την έκπλυση των εδαφών από τη βροχόπτωση,» εξήγησε ο Earle Williams , ένας γεωεπιστήμονας από το Massachusetts Institute of Technology.
Ο λατερίτης είναι ένα πλούσιο και ευρέως χρησιμοποιούμενο υλικό στο Μάλι, έχει όμως και ορισμένες προκλήσεις. Σε μη ασφαλτοστρωμένους, μπορεί να μετατραπεί σε λάσπη στην υγρή περίοδο και να κάνει τα ταξίδια αργά. Κατά τη διάρκεια της ξηρής περιόδου, τα οχήματα μπορούν να σηκώσουν μεγάλη ποσότητα σκόνης από μη ασφαλτοστρωμένους δρόμους λατερίτη.
Ο λατερίτης συγγενεύει με τον βωξίτη. Διαφέρει από αυτόν λόγω της μεγάλης περιεκτικότητας σε ακαθαρσίες και (κατά ορισμένους επιστήμονες) από την παρουσία υδροξειδίου του αργιλίου μέσα σε αυτό, κυρίως κρυσταλλικού παρά κολλοειδούς. Ο λατερίτης προκύπτει από την έντονη εξαλλοίωση πυριτικών πετρωμάτων υπό ορισμένες κλιματικές συνθήκες, έπειτα από μια σειρά διεργασιών που δεν έχει ακόμα αποσαφηνιστεί και η οποία ονομάζεται λατεριτίωση.
Σήμερα, το φαινόμενο εμφανίζεται σε ευρεία κλίμακα στις τροπικές περιοχές, όπως ακριβώς διαπιστώθηκε και σε πολλά μέρη της Γης σε διάφορες γεωλογικές περιόδους. Μία από τις βασικές κλιματολογικές συνθήκες που απαιτείται για τη λατεριτική εξαλλοίωση, είναι η εναλλαγή περιόδων έντονων βροχοπτώσεων με ζεστές και ξηρές περιόδους. Οι λατερίτες σπάνια είναι εκμεταλλεύσιμοι (για εξαγωγή αλουμινίου και ενίοτε σιδήρου).
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης
2.Βικιπαίδεια
3. Sandatlas
RSS Feed
