Το απολιθωμένο κέλυφος από μία εξαφανισμένη χελώνα του γένους Chelonoidis, βρέθηκε κοντά στην Quebrada Honda, Βολιβία
Απολιθώματα,κλιματική αλλαγή και ανύψωση της οροσειράς των Άνδεων.Το απολιθωμένο κέλυφος από μία εξαφανισμένη χελώνα του γένους Chelonoidis, που βρέθηκε κοντά στην Quebrada Honda- Βολιβία, από την εποχή του Μειόκαινου υποδηλώνει ότι το υψίπεδο Altiplano, κοντά στην Quebrada Honda, ήταν πιθανό λιγότερο από ένα χιλιόμετρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας,13 εκατομμύρια χρόνια πριν. Απολιθώματα από φύλλα και άλλα ζώα υποστηρίζουν την πρόταση.
Σε ένα ξηρό οροπέδιο στα βουνά των Άνδεων της Νότιας Βολιβία, ερευνητής από το Case Western Reserve University βρήκε ένα από τα απολιθωμένα υπολείμματα μιας χελώνας με μήκος περίπου πέντε πόδια. Απολιθωμένα κομμάτια κελύφους μιας πολύ μικρότερης, υδρόβιας χελώνας που βρέθηκε κοντά δείχνουν την εκτίμηση του ύψους της οροσειράς και υποστηρίζουν επίσης ότι το κλίμα ήταν πολύ πιο υγρό από σήμερα.
Τα λείψανα είναι τα πρώτα στοιχεία από απολιθωμένες χελώνες από την εποχή του Μειόκαινου στη Βολιβία, και η έρευνα των ισοτόπων που βασίζονται στο Altiplano, κοντά σε αυτό που είναι τώρα η πόλη της Quebrada Honda, ήταν 2 έως 3,2 χιλιόμετρα ψηλά εκείνη τη στιγμή.
Επιπλέον, τα απολιθώματα παρέχουν μια ιδέα από την κλιματική αλλαγή που προκαλείται από την ανύψωση των βουνών, το οποίο μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν την κλιματική αλλαγή που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη.
«Προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς η τεκτονική δραστηριότητα των πλακών και η αλλαγή του κλίματος επηρέασαν την ποικιλότητα των ειδών στο παρελθόν», δήλωσε ο Darin Croft, ένας καθηγητής ανατομίας στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve School of Medicine και παλεο-θηλαστικολόγος. «Ένας τρόπος για όλη αυτή την ποικιλομορφία που βλέπουμε σήμερα στις τροπικές περιοχές της Νότιας Αμερικής παράχθηκε μέσω της ανύψωσης της οροσειράς. Βουνά δημιουργούν πολλά διαφορετικά κλίματα και τα οικοσυστήματα σε μια μικρή περιοχή, τα οποία προάγουν την ειδογένεση (με τον όρο περιγράφεται η εξελικτική διαδικασία με την οποία νέα βιολογικά είδη δημιουργούνται από ένα μοναδικό πατρικό είδος).»
Ο Croft βρήκε την χελώνα σε ένα ανάχωμα αφού έχασε την διαδρομή του σε ένα μονοπάτι κοντά στην Quebrada Honda ,όπου δούλευε. Ο Croft και ο Federico Anaya, μέλος της γεωλογικής μηχανικής σχολής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο Tomás Frías στην Posotí, αργότερα εντόπισαν και άλλες, χελώνες σε γειτονικούς τόπους στην περιοχή.
Μετά την επιστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Croft έστειλε φωτογραφίες και τρισδιάστατες εικόνες υπολογιστή από τα απολιθώματα στο Edwin Cadena, εμπειρογνώμονα και ειδικό στις χελώνες στο Yachay Tech University τουΕκουαδόρ.
Ο Cadena εντόπισε την χελώνα ως μέλος του ίδιου γένους, όπως η χελώνα των Γκαλαπάγκος, Chelonoidis. Προσδιόρισε την εξαφανισμένη χελώνα του γλυκού νερού που ανήκει στο γένος Acanthochelys, μέλη των οποίων επιζούν σε μεγάλο μέρος της τροπικής Νότιας Αμερικής.
Τα ζώα είναι εξώθερμα, δηλαδή ψυχρόαιμα εξαρτώνται από τον εξωτερικό αέρα για τον έλεγχο της θερμοκρασίας του σώματος τους γεγονός που τα κάνει να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο για τη θερμοκρασία όπου έζησαν και, ως εκ τούτου, την ανύψωση.
Η αρχαία χελώνα και η υδρόβια χελώνα πιθανότατα θα είχαν φυσιολογικές απαιτήσεις έμοιαζαν πολύ με τα σύγχρονα συγγενικά είδη τους, οι οποίες γενικά ζουν σε υψόμετρο μέχρι 500 μέτρα περίπου και δεν μπορούν να ζήσουν ή να αναπαράγουν σε πολύ υψηλότερα υψόμετρα λόγω των ψυχρότερων θερμοκρασιών, δήλωσε ο Croft.
Τα απολιθωμένα υπολείμματα από φύλλα του Μειόκαινου είναι πενιχρά στη Βολιβία, αλλά και εκείνα που έχουν βρεθεί τείνουν να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα για υψηλότερες θερμοκρασίες, χαμηλότερο υψόμετρο, και μεγαλύτερη καθίζηση απ’ ότι σήμερα.
Οι Άνδεις σχηματίστηκαν από την καταβύθιση των τεκτονικών πλακών - μια διαδικασία κατά την οποία μία τεκτονική πλάκα βυθίζεται κάτω από την άλλη. Πόσο γρήγορα τα βουνά ανυψώθηκαν στο τρέχον υψόμετρο τους δεν έχει πλήρως απαντηθεί.
Δεδομένου ότι η οροσειρά, το πιο σπουδαίο γεωλογικό χαρακτηριστικό στη Νότια Αμερική, επηρεάζει τα παγκόσμια πρότυπα κυκλοφορίας του αέρα και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο παγκόσμιο κλίμα.
«Με τη σημερινή παγκόσμια κλιματική αλλαγή, θα θέλαμε να έχουμε μια καλύτερη ιδέα για το τι να περιμένουμε κάτω από διαφορετικά σενάρια - πώς θέρμανση 1 βαθμού ή 2-βαθμού του πλανήτη θα επηρεάσει τα επίπεδα της θάλασσας και τα ζώα,» συνέχισε Croft. «Αν θέλουμε να μοντελοποιήσουμε το μέλλον, θα πρέπει να κατανοήσουμε και να διαμορφώσουμε το παρελθόν.»
Κοιτάζοντας πίσω, αν οι Άνδεις ήταν λιγότερο από ένα χιλιόμετρο υψηλές κατά τα τέλη του Μειόκαινου, θα είχε πολύ μικρότερη επίδραση στην παγκόσμια κυκλοφορία από ό, τι αν ήταν δύο ή τρεις φορές υψηλότερη η οροσειρά, κοντά στο σημερινό ύψος στο επίπεδο της Quebrada Honda.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία από εξαφανισμένα ζώα σε αυτό το μέρος του υψίπεδου Altiplano που ήταν λιγότερο από ένα χιλιόμετρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, 13 εκατομμύρια χρόνια πριν. Βρήκαν απολιθωμένα υπολείμματα ενός μεγάλου φιδιού στο ίδιο στρώμα βράχου όπως οι χελώνες. Αυτά τα οστά είναι επί του παρόντος υπό μελέτη από τον Croft και τους συνεργάτες του.
Γεωδίφης
Πηγή:Case Western Reserve University
Σε ένα ξηρό οροπέδιο στα βουνά των Άνδεων της Νότιας Βολιβία, ερευνητής από το Case Western Reserve University βρήκε ένα από τα απολιθωμένα υπολείμματα μιας χελώνας με μήκος περίπου πέντε πόδια. Απολιθωμένα κομμάτια κελύφους μιας πολύ μικρότερης, υδρόβιας χελώνας που βρέθηκε κοντά δείχνουν την εκτίμηση του ύψους της οροσειράς και υποστηρίζουν επίσης ότι το κλίμα ήταν πολύ πιο υγρό από σήμερα.
Τα λείψανα είναι τα πρώτα στοιχεία από απολιθωμένες χελώνες από την εποχή του Μειόκαινου στη Βολιβία, και η έρευνα των ισοτόπων που βασίζονται στο Altiplano, κοντά σε αυτό που είναι τώρα η πόλη της Quebrada Honda, ήταν 2 έως 3,2 χιλιόμετρα ψηλά εκείνη τη στιγμή.
Επιπλέον, τα απολιθώματα παρέχουν μια ιδέα από την κλιματική αλλαγή που προκαλείται από την ανύψωση των βουνών, το οποίο μπορεί να βοηθήσει τους επιστήμονες να κατανοήσουν την κλιματική αλλαγή που βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη.
«Προσπαθούμε να καταλάβουμε πώς η τεκτονική δραστηριότητα των πλακών και η αλλαγή του κλίματος επηρέασαν την ποικιλότητα των ειδών στο παρελθόν», δήλωσε ο Darin Croft, ένας καθηγητής ανατομίας στο Πανεπιστήμιο Case Western Reserve School of Medicine και παλεο-θηλαστικολόγος. «Ένας τρόπος για όλη αυτή την ποικιλομορφία που βλέπουμε σήμερα στις τροπικές περιοχές της Νότιας Αμερικής παράχθηκε μέσω της ανύψωσης της οροσειράς. Βουνά δημιουργούν πολλά διαφορετικά κλίματα και τα οικοσυστήματα σε μια μικρή περιοχή, τα οποία προάγουν την ειδογένεση (με τον όρο περιγράφεται η εξελικτική διαδικασία με την οποία νέα βιολογικά είδη δημιουργούνται από ένα μοναδικό πατρικό είδος).»
Ο Croft βρήκε την χελώνα σε ένα ανάχωμα αφού έχασε την διαδρομή του σε ένα μονοπάτι κοντά στην Quebrada Honda ,όπου δούλευε. Ο Croft και ο Federico Anaya, μέλος της γεωλογικής μηχανικής σχολής στο Αυτόνομο Πανεπιστήμιο Tomás Frías στην Posotí, αργότερα εντόπισαν και άλλες, χελώνες σε γειτονικούς τόπους στην περιοχή.
Μετά την επιστροφή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ο Croft έστειλε φωτογραφίες και τρισδιάστατες εικόνες υπολογιστή από τα απολιθώματα στο Edwin Cadena, εμπειρογνώμονα και ειδικό στις χελώνες στο Yachay Tech University τουΕκουαδόρ.
Ο Cadena εντόπισε την χελώνα ως μέλος του ίδιου γένους, όπως η χελώνα των Γκαλαπάγκος, Chelonoidis. Προσδιόρισε την εξαφανισμένη χελώνα του γλυκού νερού που ανήκει στο γένος Acanthochelys, μέλη των οποίων επιζούν σε μεγάλο μέρος της τροπικής Νότιας Αμερικής.
Τα ζώα είναι εξώθερμα, δηλαδή ψυχρόαιμα εξαρτώνται από τον εξωτερικό αέρα για τον έλεγχο της θερμοκρασίας του σώματος τους γεγονός που τα κάνει να μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως υποκατάστατο για τη θερμοκρασία όπου έζησαν και, ως εκ τούτου, την ανύψωση.
Η αρχαία χελώνα και η υδρόβια χελώνα πιθανότατα θα είχαν φυσιολογικές απαιτήσεις έμοιαζαν πολύ με τα σύγχρονα συγγενικά είδη τους, οι οποίες γενικά ζουν σε υψόμετρο μέχρι 500 μέτρα περίπου και δεν μπορούν να ζήσουν ή να αναπαράγουν σε πολύ υψηλότερα υψόμετρα λόγω των ψυχρότερων θερμοκρασιών, δήλωσε ο Croft.
Τα απολιθωμένα υπολείμματα από φύλλα του Μειόκαινου είναι πενιχρά στη Βολιβία, αλλά και εκείνα που έχουν βρεθεί τείνουν να επιβεβαιώσουν τα ευρήματα για υψηλότερες θερμοκρασίες, χαμηλότερο υψόμετρο, και μεγαλύτερη καθίζηση απ’ ότι σήμερα.
Οι Άνδεις σχηματίστηκαν από την καταβύθιση των τεκτονικών πλακών - μια διαδικασία κατά την οποία μία τεκτονική πλάκα βυθίζεται κάτω από την άλλη. Πόσο γρήγορα τα βουνά ανυψώθηκαν στο τρέχον υψόμετρο τους δεν έχει πλήρως απαντηθεί.
Δεδομένου ότι η οροσειρά, το πιο σπουδαίο γεωλογικό χαρακτηριστικό στη Νότια Αμερική, επηρεάζει τα παγκόσμια πρότυπα κυκλοφορίας του αέρα και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στο παγκόσμιο κλίμα.
«Με τη σημερινή παγκόσμια κλιματική αλλαγή, θα θέλαμε να έχουμε μια καλύτερη ιδέα για το τι να περιμένουμε κάτω από διαφορετικά σενάρια - πώς θέρμανση 1 βαθμού ή 2-βαθμού του πλανήτη θα επηρεάσει τα επίπεδα της θάλασσας και τα ζώα,» συνέχισε Croft. «Αν θέλουμε να μοντελοποιήσουμε το μέλλον, θα πρέπει να κατανοήσουμε και να διαμορφώσουμε το παρελθόν.»
Κοιτάζοντας πίσω, αν οι Άνδεις ήταν λιγότερο από ένα χιλιόμετρο υψηλές κατά τα τέλη του Μειόκαινου, θα είχε πολύ μικρότερη επίδραση στην παγκόσμια κυκλοφορία από ό, τι αν ήταν δύο ή τρεις φορές υψηλότερη η οροσειρά, κοντά στο σημερινό ύψος στο επίπεδο της Quebrada Honda.
Οι ερευνητές πιστεύουν ότι υπάρχουν περισσότερα αποδεικτικά στοιχεία από εξαφανισμένα ζώα σε αυτό το μέρος του υψίπεδου Altiplano που ήταν λιγότερο από ένα χιλιόμετρο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, 13 εκατομμύρια χρόνια πριν. Βρήκαν απολιθωμένα υπολείμματα ενός μεγάλου φιδιού στο ίδιο στρώμα βράχου όπως οι χελώνες. Αυτά τα οστά είναι επί του παρόντος υπό μελέτη από τον Croft και τους συνεργάτες του.
Γεωδίφης
Πηγή:Case Western Reserve University
RSS Feed
