Παλίρροιες μπορούν να προσφέρουν σημαντικές ενδείξεις για το πού ένας μεγάλος σεισμός θα χτυπήσει, όπως συνέβη το 1964 στην Αλάσκα
Παλίρροιες μήπως παρέχουν ενδείξεις, για που ένας μεγάλος σεισμός μπορεί να χτυπήσει;
Ένας επιστήμονας παρατήρησε κάποτε μια σχέση μεταξύ του στρες που προκαλούν οι παλίρροιες στον πλανήτη και τον αριθμό των μικρών σεισμών που συμβαίνουν σε ορισμένους τομείς, όταν η πίεση είναι μεγαλύτερη. Είδε ένα πρότυπο για τους σεισμούς αυτούς που οδηγούν σε μεγάλα τσουνάμι. Ένας μεταπτυχιακός φοιτητής τώρα ψάχνει για ένα παρόμοιο σήμα στην Αλάσκα.
Ο Yen Joe Tan του Πανεπιστημίου Κολούμπια μέσω μιας βάσης δεδομένων των υπεράκτιων σεισμών της Αλάσκας ψάχνει βρει αν υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ του αριθμού των μικρών σεισμών που προκαλούνται από τις παλίρροιες και τους μεγάλους σεισμούς που δίνουν τσουνάμι και τα οποία φτάνουν χιλιάδες μίλια μακριά.
Σε υψηλή παλίρροια, περισσότερο νερό συσσωρεύεται πάνω από τα γεωλογικά ρήγματα, επιβαρύνοντας το στρες που παρατηρείται ήδη εκεί. Αν το ρήγμα είναι ώριμο στην ολίσθηση, παλίρροιες μπορεί να προκαλέσουν μικρές δονήσεις. Στερεό έδαφος ανταποκρίνεται επίσης στην βαρυτική έλξη της Σελήνης και του Ηλιου. Ο Joe Tan εξετάζει τις συνδυασμένες επιπτώσεις των ωκεανών και των παλιρροιών της Γης.
Ένας Ιάπωνας ερευνητής μελέτησε τη σχέση μεταξύ παλίρροιες και τους σεισμούς. Ο Sachiko Τανάκα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών για Γεωεπιστήμες και Πρόληψης Καταστροφών στην Τσουκούμπα, Ιαπωνία, διαπίστωσε ότι οι σεισμοί που επηρεάζονται από την παλίρροια ήταν πιο συχνοί στα ανοικτά της βορειοανατολικής ακτής της Ιαπωνίας αρκετά χρόνια πριν από το σεισμό μεγέθους 9R που προκάλεσε το τσουνάμι το 2011. Βρήκε παρόμοια αποτελέσματα όταν πήγε πίσω και κοίταξε τα δεδομένα γύρω από την Σουμάτρα πριν από το τσουνάμι του 2004.
"Ένα μικρό σκούντημα από παλιρροϊκό στρες μπορεί να ωθήσει πάνω από το όριο", δήλωσε ο Joe.
Χρησιμοποιώντας τα αρχεία των προηγούμενων σεισμών, ο Joe θέλει να δει αν όλα τα γεγονότα του Αλεούτιου Τόξου δίνουν τα ίδια σήματα. Αν και τα στοιχεία του είναι λιγότερα από αυτά του Tanaka, έχει δει τρεις τομείς που φαίνεται να αυξάνουν σε σεισμικότητα όταν παλιρροϊκές δυνάμεις είναι υψηλές. Αυτές οι ζώνες είναι νοτιοανατολικά της Κόντιακ, νότια της Tanaga στα κεντρικά Αλεούτια και νότια της Buldir στα δυτικά Αλεούτια.
Η δυνατότητα για ένα γιγάντιο σεισμό κατά μήκος των Αλεούτιων Νήσων δεν είναι μυστικό. Όταν οι επιστήμονες της Γεωλογικής Επισκόπησης των ΗΠΑ και άλλοι πέρυσι είχαν φανταστεί ένα σενάριο /σεισμό-τσουνάμι για την επέτειο της Μεγάλης Παρασκευής του 1964 που θα μπορούσε να επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπους, επέλεξαν ένα φανταστικό μέγεθος-9.1R με επίκεντρο ακριβώς νότια του Sand Point.Τα αποτελέσματα της Αλάσκας θα ήταν τρομακτικά και θανατηφόρα, και οι ερευνητές εκτιμούν ότι το τσουνάμι θα κατακλύσει τα λιμάνια του Λος Άντζελες και το Long Beach.Ο Joe ελπίζει να δει αν η προσέγγιση του να χρησιμοποιεί τα στατιστικά στοιχεία θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τη βελτίωση της πρόγνωσης των σεισμών σε μεγάλες ζώνες καταβύθισης, όπως εκείνης στην νότια Αλάσκα.
Γεωδίφης
Πηγή- adn.com
Ένας επιστήμονας παρατήρησε κάποτε μια σχέση μεταξύ του στρες που προκαλούν οι παλίρροιες στον πλανήτη και τον αριθμό των μικρών σεισμών που συμβαίνουν σε ορισμένους τομείς, όταν η πίεση είναι μεγαλύτερη. Είδε ένα πρότυπο για τους σεισμούς αυτούς που οδηγούν σε μεγάλα τσουνάμι. Ένας μεταπτυχιακός φοιτητής τώρα ψάχνει για ένα παρόμοιο σήμα στην Αλάσκα.
Ο Yen Joe Tan του Πανεπιστημίου Κολούμπια μέσω μιας βάσης δεδομένων των υπεράκτιων σεισμών της Αλάσκας ψάχνει βρει αν υπάρχει κάποια σχέση μεταξύ του αριθμού των μικρών σεισμών που προκαλούνται από τις παλίρροιες και τους μεγάλους σεισμούς που δίνουν τσουνάμι και τα οποία φτάνουν χιλιάδες μίλια μακριά.
Σε υψηλή παλίρροια, περισσότερο νερό συσσωρεύεται πάνω από τα γεωλογικά ρήγματα, επιβαρύνοντας το στρες που παρατηρείται ήδη εκεί. Αν το ρήγμα είναι ώριμο στην ολίσθηση, παλίρροιες μπορεί να προκαλέσουν μικρές δονήσεις. Στερεό έδαφος ανταποκρίνεται επίσης στην βαρυτική έλξη της Σελήνης και του Ηλιου. Ο Joe Tan εξετάζει τις συνδυασμένες επιπτώσεις των ωκεανών και των παλιρροιών της Γης.
Ένας Ιάπωνας ερευνητής μελέτησε τη σχέση μεταξύ παλίρροιες και τους σεισμούς. Ο Sachiko Τανάκα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών για Γεωεπιστήμες και Πρόληψης Καταστροφών στην Τσουκούμπα, Ιαπωνία, διαπίστωσε ότι οι σεισμοί που επηρεάζονται από την παλίρροια ήταν πιο συχνοί στα ανοικτά της βορειοανατολικής ακτής της Ιαπωνίας αρκετά χρόνια πριν από το σεισμό μεγέθους 9R που προκάλεσε το τσουνάμι το 2011. Βρήκε παρόμοια αποτελέσματα όταν πήγε πίσω και κοίταξε τα δεδομένα γύρω από την Σουμάτρα πριν από το τσουνάμι του 2004.
"Ένα μικρό σκούντημα από παλιρροϊκό στρες μπορεί να ωθήσει πάνω από το όριο", δήλωσε ο Joe.
Χρησιμοποιώντας τα αρχεία των προηγούμενων σεισμών, ο Joe θέλει να δει αν όλα τα γεγονότα του Αλεούτιου Τόξου δίνουν τα ίδια σήματα. Αν και τα στοιχεία του είναι λιγότερα από αυτά του Tanaka, έχει δει τρεις τομείς που φαίνεται να αυξάνουν σε σεισμικότητα όταν παλιρροϊκές δυνάμεις είναι υψηλές. Αυτές οι ζώνες είναι νοτιοανατολικά της Κόντιακ, νότια της Tanaga στα κεντρικά Αλεούτια και νότια της Buldir στα δυτικά Αλεούτια.
Η δυνατότητα για ένα γιγάντιο σεισμό κατά μήκος των Αλεούτιων Νήσων δεν είναι μυστικό. Όταν οι επιστήμονες της Γεωλογικής Επισκόπησης των ΗΠΑ και άλλοι πέρυσι είχαν φανταστεί ένα σενάριο /σεισμό-τσουνάμι για την επέτειο της Μεγάλης Παρασκευής του 1964 που θα μπορούσε να επηρεάσει εκατομμύρια ανθρώπους, επέλεξαν ένα φανταστικό μέγεθος-9.1R με επίκεντρο ακριβώς νότια του Sand Point.Τα αποτελέσματα της Αλάσκας θα ήταν τρομακτικά και θανατηφόρα, και οι ερευνητές εκτιμούν ότι το τσουνάμι θα κατακλύσει τα λιμάνια του Λος Άντζελες και το Long Beach.Ο Joe ελπίζει να δει αν η προσέγγιση του να χρησιμοποιεί τα στατιστικά στοιχεία θα μπορούσαν να είναι χρήσιμα για τη βελτίωση της πρόγνωσης των σεισμών σε μεγάλες ζώνες καταβύθισης, όπως εκείνης στην νότια Αλάσκα.
Γεωδίφης
Πηγή- adn.com
RSS Feed
