Τα Ουράλια μοιάζουν με μία μακριά και στενή σπονδυλική στήλη που περνά από τη δυτική Ρωσία, από την ακτή του Αρκτικού Ωκεανού στον ποταμό Ουράλη και το βορειοδυτικό Καζακστάν.
Σχηματίζει ένα φυσικό όριο μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας. Η οροσειρά εκτείνεται σε 2.500 χιλιόμετρα , διέρχεται από την αρκτική τούνδρα στα βόρεια και μέσα από δάση και ημι-έρημο τοπίο στο νότο.
Ηπειρωτικές συγκρούσεις δημιούργησαν τα Ουράλια μεταξύ 250 και 300 εκατομμύρια χρόνια πριν, γεγονός που τα καθιστά ως ένα από τα παλαιότερα βουνά στη Γη. (Για σύγκριση, τα πολύ παλιά Απαλάχια Όρη άρχισαν να σχηματίζονται περίπου 480 εκατομμύρια χρόνια, ενώ τα νεότερα Ιμαλάια άρχισαν να σχηματίζονται περίπου 40 με 50 εκατομμύρια χρόνια πριν). Είναι σπάνιο για μια τέτοια αρχαία οροσειρά, να φτάνει τέτοια μεγάλα υψόμετρα. Για την ηλικία τους, η ανύψωση των βουνών είναι ασυνήθιστα υψηλή. Σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της Ουράλιας Ορογένεσης λόγω της σύγκρουσης του ανατολικού άκρου της υπερηπείρου της Λαυρασίας με την νέα και μικρότερη ήπειρο Καζακστανία(Kazakhstania). Η σύγκρουση κράτησε περίπου 90.000.000 χρόνια από τα τέλη του Λιθανθρακοφόρου έως τις αρχές του Τριαδικού. Πολλά παραμορφωμένα μεταμορφωμένα, ιζηματογενή και ηφαιστειακά πετρώματα, παρατηρούνται στα Ουράλια. Τα ιζήματα στα δυτικά των Ουραλίων αποτελούνται από ασβεστόλιθο, δολομίτη και ψαμμίτη, προέρχονται από αρχαίες ρηχές θάλασσες. Η ανατολική πλευρά κυριαρχείται από βασάλτες παρόμοιους με τα πετρώματα του πυθμένα των σύγχρονων ωκεανών.
Τα υψηλότερα υψόμετρα παρατηρούνται στο δεύτερο βορειότερο από τα πέντε τμήματα της. Στις 13 Ιουλίου 2011, το προηγμένο διαστημικό ραδιόμετρο θερμικής εκπομπής και αντανάκλασης (ΑΣΤΕΡ) του δορυφόρου Terra της NASA έλαβε την θέα(δεξιά εικόνα) από το βόρειο τμήμα των Κάτω Πολικών Ουραλίων. Η σκηνή εκτείνεται από το βόρειο όριο και τελειώνει ακριβώς απότομα από το Ορος Ναρόντναγια-1.895 μέτρα -το υψηλότερο σημείο ολόκληρης της οροσειράς.
Στα Κάτω-Πολικά Ουράλια επικρατεί το αλπικό περιβάλλον. Στα μεγαλύτερα υψόμετρα, οι παγετώνες κάθονται ανάμεσα στις βραχώδεις κορυφογραμμές. Σε υψόμετρο κάτω των 500 μέτρων, το χιόνι και ο πάγος δίνουν τη θέση τους σε καταπράσινα δάση. Τα δάση γίνονται πυκνότερα και κατευθύνονται προς τα Βόρεια Ουράλια. Το Εθνικό Πάρκο Yugyd Va, για παράδειγμα, περιέχει παρθένα αρκτικά δάση, μία από τις πιο εκτεταμένες περιοχές παρθένου δάσους με αρκτικό περιβάλλον που παραμένουν στην Ευρώπη.
Στο σύνολό τους, τα Ουράλια είναι εξαιρετικά πλούσια σε μέταλλα. Περισσότερα από 1000 είδη ορυκτών μπορεί να βρεθούν εδώ, και πολλά από αυτά είναι εμπορικά χρήσιμα. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα σιδήρου, χρυσού και λευκόχρυσου. Οι ανατολικές περιοχές είναι πλούσιες σε χαλκοπυρίτη, οξείδιο του νικελίου, χρυσό, πλατίνα, χρωμίτη και μαγνητίτη, καθώς και σε άνθρακα (Περιφέρεια Τσελιάμπινσκ), βωξίτη, ταλκ, κά. Τα Δυτικά Ουράλια περιέχουν κοιτάσματα άνθρακα, πετρελαίου, φυσικού αερίου (περιοχές Ishimbay και Krasnokamsk) και άλατα καλίου. Και οι δύο πλαγιές είναι πλούσιες σε ασφαλτώδη άνθρακα και λιγνίτη. Τα Ουράλια είναι πλούσια σε πολύτιμους και ημι-πολύτιμους λίθους, όπως σμαράγδια, αμέθυστους, ακουαμαρίνες αλλά και από ίασπη, ροδονίτη, μαλαχίτη ,διαμάντια κά.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης
2.Βικιπαίδεια
Σχηματίζει ένα φυσικό όριο μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας. Η οροσειρά εκτείνεται σε 2.500 χιλιόμετρα , διέρχεται από την αρκτική τούνδρα στα βόρεια και μέσα από δάση και ημι-έρημο τοπίο στο νότο.
Ηπειρωτικές συγκρούσεις δημιούργησαν τα Ουράλια μεταξύ 250 και 300 εκατομμύρια χρόνια πριν, γεγονός που τα καθιστά ως ένα από τα παλαιότερα βουνά στη Γη. (Για σύγκριση, τα πολύ παλιά Απαλάχια Όρη άρχισαν να σχηματίζονται περίπου 480 εκατομμύρια χρόνια, ενώ τα νεότερα Ιμαλάια άρχισαν να σχηματίζονται περίπου 40 με 50 εκατομμύρια χρόνια πριν). Είναι σπάνιο για μια τέτοια αρχαία οροσειρά, να φτάνει τέτοια μεγάλα υψόμετρα. Για την ηλικία τους, η ανύψωση των βουνών είναι ασυνήθιστα υψηλή. Σχηματίστηκαν κατά τη διάρκεια της Ουράλιας Ορογένεσης λόγω της σύγκρουσης του ανατολικού άκρου της υπερηπείρου της Λαυρασίας με την νέα και μικρότερη ήπειρο Καζακστανία(Kazakhstania). Η σύγκρουση κράτησε περίπου 90.000.000 χρόνια από τα τέλη του Λιθανθρακοφόρου έως τις αρχές του Τριαδικού. Πολλά παραμορφωμένα μεταμορφωμένα, ιζηματογενή και ηφαιστειακά πετρώματα, παρατηρούνται στα Ουράλια. Τα ιζήματα στα δυτικά των Ουραλίων αποτελούνται από ασβεστόλιθο, δολομίτη και ψαμμίτη, προέρχονται από αρχαίες ρηχές θάλασσες. Η ανατολική πλευρά κυριαρχείται από βασάλτες παρόμοιους με τα πετρώματα του πυθμένα των σύγχρονων ωκεανών.
Τα υψηλότερα υψόμετρα παρατηρούνται στο δεύτερο βορειότερο από τα πέντε τμήματα της. Στις 13 Ιουλίου 2011, το προηγμένο διαστημικό ραδιόμετρο θερμικής εκπομπής και αντανάκλασης (ΑΣΤΕΡ) του δορυφόρου Terra της NASA έλαβε την θέα(δεξιά εικόνα) από το βόρειο τμήμα των Κάτω Πολικών Ουραλίων. Η σκηνή εκτείνεται από το βόρειο όριο και τελειώνει ακριβώς απότομα από το Ορος Ναρόντναγια-1.895 μέτρα -το υψηλότερο σημείο ολόκληρης της οροσειράς.
Στα Κάτω-Πολικά Ουράλια επικρατεί το αλπικό περιβάλλον. Στα μεγαλύτερα υψόμετρα, οι παγετώνες κάθονται ανάμεσα στις βραχώδεις κορυφογραμμές. Σε υψόμετρο κάτω των 500 μέτρων, το χιόνι και ο πάγος δίνουν τη θέση τους σε καταπράσινα δάση. Τα δάση γίνονται πυκνότερα και κατευθύνονται προς τα Βόρεια Ουράλια. Το Εθνικό Πάρκο Yugyd Va, για παράδειγμα, περιέχει παρθένα αρκτικά δάση, μία από τις πιο εκτεταμένες περιοχές παρθένου δάσους με αρκτικό περιβάλλον που παραμένουν στην Ευρώπη.
Στο σύνολό τους, τα Ουράλια είναι εξαιρετικά πλούσια σε μέταλλα. Περισσότερα από 1000 είδη ορυκτών μπορεί να βρεθούν εδώ, και πολλά από αυτά είναι εμπορικά χρήσιμα. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν τεράστια κοιτάσματα σιδήρου, χρυσού και λευκόχρυσου. Οι ανατολικές περιοχές είναι πλούσιες σε χαλκοπυρίτη, οξείδιο του νικελίου, χρυσό, πλατίνα, χρωμίτη και μαγνητίτη, καθώς και σε άνθρακα (Περιφέρεια Τσελιάμπινσκ), βωξίτη, ταλκ, κά. Τα Δυτικά Ουράλια περιέχουν κοιτάσματα άνθρακα, πετρελαίου, φυσικού αερίου (περιοχές Ishimbay και Krasnokamsk) και άλατα καλίου. Και οι δύο πλαγιές είναι πλούσιες σε ασφαλτώδη άνθρακα και λιγνίτη. Τα Ουράλια είναι πλούσια σε πολύτιμους και ημι-πολύτιμους λίθους, όπως σμαράγδια, αμέθυστους, ακουαμαρίνες αλλά και από ίασπη, ροδονίτη, μαλαχίτη ,διαμάντια κά.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Παρατηρητήριο της Γης
2.Βικιπαίδεια
RSS Feed
