Οι δασικές πυρκαγιές μπορεί να ξεκινήσουν μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα και από οτιδήποτε μπορεί να δημιουργήσουν μια σπίθα. Όταν ένα υλικό φτάνει μια ορισμένη θερμοκρασία, ονομάζεται σημείο ανάφλεξης, τότε μπορεί να ξεσπάσει η φλόγα. Για το ξύλο, αυτή η θερμοκρασία είναι περίπου 300 βαθμούς Κελσίου. Μετά από αυτό το σημείο και έπειτα, το ξύλο απελευθερώνει αέρια υδρογονανθράκων που αναμιγνύονται με το οξυγόνο του αέρα που δημιουργούν την καύση και μετέπειτα δίνουν την φωτιά. Μετά την καύση ,η φωτιά αρχίζει να καίει, ενώ υπάρχουν αρκετοί παράγοντες που καθορίζουν το πόσο γρήγορα εξαπλώνεται η φωτιά. Οι σημαντικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν μία πυρκαγιά είναι η καύσιμη ύλη, ο καιρός και το γεωλογικό και τοπογραφικό ανάγλυφο της περιοχής. Ανάλογα με αυτούς τους παράγοντες, μια πυρκαγιά μπορεί να μετατραπεί σε μία ορμητική λαίλαπα που μπορεί να κάψει χιλιάδες στρέμματα.
Στο Τέξας,πρόσφατα ξέσπασε μία πυρκαγιά από τις χειρότερες που έχουν καταγραφεί. Στο παραπάνω το βίντεο μπορείτε να δείτε πόσο γρήγορα μια καταστρεπτική φωτιά μπορεί να μεταδοθεί, και να καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά της.
Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν ένα φυσικό φαινόμενο με σημαντικό ρόλο για την ισορροπία και την αναγέννηση των Μεσογειακών οικοσυστημάτων. Τα οικοσυστήματα αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό προσαρμοσμένα στη φωτιά, με αποτέλεσμα να έχουν συνήθως τη δυνατότητα να αναγεννηθούν άμεσα και αποτελεσματικά μετά από αυτή. Κατά μέσο όρο σε ένα Μεσογειακού τύπου δάσος εμφανίζεται μία πυρκαγιά από φυσικά αίτια κάθε 100-150 χρόνια. Όμως τα φυσικά αίτια ευθύνονται μόνο για το 5% των πυρκαγιών που ξεσπούν στην Ελλάδα. Το υπόλοιπο 95% οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα και έχει σαν συνέπεια τη διατάραξη του φυσικού ρόλου των πυρκαγιών ή την εξάντληση της φυσικής ικανότητας των οικοσυστημάτων να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις της μεταπυρικής αναγέννησης. Το αποτέλεσμα είναι πως οι πυρκαγιές αποτελούν πλέον την πιο σοβαρή απειλή των Ελληνικών Μεσογειακών δασών.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα ελληνικά δάση είναι ευάλωτα στις πυρκαγιές -τα παρατεταμένα θερμά και ξηρά καλοκαίρια, οι ήπιοι χειμώνες (χαρακτηριστικοί του Μεσογειακού κλίματος), οι δυνατοί άνεμοι, το έντονο ανάγλυφο των δασικών εδαφών και η εύφλεκτη ξηροφυτική βλάστηση. Όταν σε αυτούς τους παράγοντες προστεθεί και η έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα, η ελλιπής διαχείριση των εύφλεκτων αυτών δασών και η επικράτηση της αντίληψης ότι η προστασία από τις δασικές πυρκαγιές ταυτίζεται με την δασοπυρόσβεση, αυξάνεται ο αριθμός των πυρκαγιών όπως και οι δασικές εκτάσεις που αυτές καταστρέφουν. Κατά τη δεκαετία του ΄90 ο μέσος όρος των καμένων εκτάσεων προσέγγισε τα 500.000 στρέμματα, ενώ μόνο κατά την διάρκεια του καλοκαιριού του 2007 το σύνολο των καμένων εκτάσεων ξεπέρασε τα 2,5 εκ. στρέμματα.
Γεωδίφης με πληροφορίες από την WWF
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα
http://politics.wwf.gr/images/stories/political/dasikipolitiki/protasi%20dasoprostasias_may%202008_opt.pdf
Στο Τέξας,πρόσφατα ξέσπασε μία πυρκαγιά από τις χειρότερες που έχουν καταγραφεί. Στο παραπάνω το βίντεο μπορείτε να δείτε πόσο γρήγορα μια καταστρεπτική φωτιά μπορεί να μεταδοθεί, και να καταστρέψει τα πάντα στο πέρασμά της.
Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν ένα φυσικό φαινόμενο με σημαντικό ρόλο για την ισορροπία και την αναγέννηση των Μεσογειακών οικοσυστημάτων. Τα οικοσυστήματα αυτά είναι σε μεγάλο βαθμό προσαρμοσμένα στη φωτιά, με αποτέλεσμα να έχουν συνήθως τη δυνατότητα να αναγεννηθούν άμεσα και αποτελεσματικά μετά από αυτή. Κατά μέσο όρο σε ένα Μεσογειακού τύπου δάσος εμφανίζεται μία πυρκαγιά από φυσικά αίτια κάθε 100-150 χρόνια. Όμως τα φυσικά αίτια ευθύνονται μόνο για το 5% των πυρκαγιών που ξεσπούν στην Ελλάδα. Το υπόλοιπο 95% οφείλεται στην ανθρώπινη δραστηριότητα και έχει σαν συνέπεια τη διατάραξη του φυσικού ρόλου των πυρκαγιών ή την εξάντληση της φυσικής ικανότητας των οικοσυστημάτων να ανταποκρίνονται στις προκλήσεις της μεταπυρικής αναγέννησης. Το αποτέλεσμα είναι πως οι πυρκαγιές αποτελούν πλέον την πιο σοβαρή απειλή των Ελληνικών Μεσογειακών δασών.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα ελληνικά δάση είναι ευάλωτα στις πυρκαγιές -τα παρατεταμένα θερμά και ξηρά καλοκαίρια, οι ήπιοι χειμώνες (χαρακτηριστικοί του Μεσογειακού κλίματος), οι δυνατοί άνεμοι, το έντονο ανάγλυφο των δασικών εδαφών και η εύφλεκτη ξηροφυτική βλάστηση. Όταν σε αυτούς τους παράγοντες προστεθεί και η έντονη ανθρώπινη δραστηριότητα, η ελλιπής διαχείριση των εύφλεκτων αυτών δασών και η επικράτηση της αντίληψης ότι η προστασία από τις δασικές πυρκαγιές ταυτίζεται με την δασοπυρόσβεση, αυξάνεται ο αριθμός των πυρκαγιών όπως και οι δασικές εκτάσεις που αυτές καταστρέφουν. Κατά τη δεκαετία του ΄90 ο μέσος όρος των καμένων εκτάσεων προσέγγισε τα 500.000 στρέμματα, ενώ μόνο κατά την διάρκεια του καλοκαιριού του 2007 το σύνολο των καμένων εκτάσεων ξεπέρασε τα 2,5 εκ. στρέμματα.
Γεωδίφης με πληροφορίες από την WWF
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στην ιστοσελίδα
http://politics.wwf.gr/images/stories/political/dasikipolitiki/protasi%20dasoprostasias_may%202008_opt.pdf
RSS Feed
