Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, στο Μαντείο των Δελφών οι ιέρειες εισέπνεαν αέρια που προκαλούσαν οι ατμοί. Τώρα, οι σύγχρονοι γεωλόγοι λένε ότι οι ατμοί ήταν αέρια υδρογονανθράκων που απελευθερώνονταν κατά μήκος των σεισμικών ρηγμάτων που διασχίζουν το χώρο του ναού των Δελφών.
Στην Ιταλία, ένα σεισμός μεγέθους 6.7R το 1638 έθεσε τις μόνιμες διαλέκτους της περιοχής της Καλαβρίας, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annali di Geofisica το 1995. Για παράδειγμα, η πόλη του Savelli, που ιδρύθηκε μετά το σεισμό, απομονώθηκε γλωσσικά από τους γείτονές της, επειδή είχε καταυλισθεί από πρόσφυγες από χωριά προς τα δυτικά.
Περίπου 45.000 αρκετά μεγάλοι σεισμοί συγκλόνισαν την ήπειρο τα τελευταία 1.000 χρόνια, σύμφωνα με ένα πρόσφατα ενημερωμένο σεισμικό κατάλογο της Ευρώπης και της Μεσογείου. Συνδυάζοντας αυτή την ιστορική πληροφορία με τις σύγχρονες γεωλογικές έρευνες είναι το πρώτο βήμα για την πρόβλεψη των μελλοντικών σεισμικών κινδύνων της Ευρώπης, λένε οι ερευνητές.
"Κάποιος πρέπει να συγκεντρώσει τις πληροφορίες από πολύ παλιά, και από την πολύ σύγχρονη εποχή", δήλωσε ο Gottfried Grünthal, του Κέντρου Ερευνών Γεωεπιστημών στο Πότσνταμ της Γερμανίας.
Η εκτίμηση σεισμικού κινδύνου απαιτεί "καλή γνώση σχετικά με το σεισμολογικό παρελθόν . Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας για τη σεισμικότητα κάθε περιοχής, όπως για πολύ καιρό στο παρελθόν, όσο το δυνατόν, "δήλωσε ο Grünthal.
Ο νέος κατάλογος αποκαλύπτει ότι οι περισσότεροι από τους σεισμούς της Ευρώπης συγκεντρώνονται κατά μήκος των ορίων των λιθοσφαιρικών πλακών στη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων των σημερινών χωρών της Ιταλίας, την Ελλάδας και της Τουρκίας, μαζί με τις περιοχές στην νότια Ισπανία, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο.
Όμως, ο σεισμικός κίνδυνος βρίσκεται επίσης σε πιο βόρειες περιοχές, όπως κατά μήκος των ρηγμάτων της οροσειράς των Άλπεων . Ένας από τους μεγαλύτερους και πιο καταστροφικούς σεισμούς της Ευρώπης της περασμένης χιλιετίας έγινε στην Ελβετία. Ο σεισμός της Βασιλείας, που έπληξε στις 18 Οκτώβρη 1356, με μέγεθος 6,6R, κατέστρεψε την πόλη και ανέτρεψε τα κτίρια στη Γερμανία και τη Γαλλία.Οι επιστήμονες εντόπισαν το υπεύθυνο ρήγμα το 2001, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο επόμενος σεισμός θα μπορούσε να συμβεί σε περίπου 1.500 έως 2.500 χρόνια.
Η δημιουργία του καταλόγου που προτείνουν ο Grünthal και ο συνάδελφός του Wahlström Rutger απαιτεί την συνεργασία ιστορικών και σεισμολόγων. Στην κεντρική Ευρώπη, συνεργάστηκαν με ιστορικούς στο Πανεπιστήμιο του Πότσνταμ για την εκτίμηση του μεγέθους των προηγούμενων σεισμών στη Γερμανία. Για άλλες περιοχές,ο Grünthal στηρίχθηκε σε σεισμικούς καταλόγους των χωρών - 80 στο σύνολο. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης περισσότερες από 100 μελέτες ενώ κάνουν δικές τους αναλύσεις για τους βασικούς ιστορικούς σεισμούς.
Το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας τους αφορά την προσαρμογή των σεισμικών αρχείων στην σύγχρονη «κλίμακα» , ώστε να εξασφαλιστεί ότι ένας σεισμός του 17ου αιώνα, στην Γερμανία θα μπορούσε να συγκριθεί με ένα σεισμό του 16ου αιώνα στην Ιταλία. Η κλίμακα μεγέθους παρέχει εκτιμήσεις της συνολικής ενέργειας που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια σεισμών, και αντικατέστησε την κλίμακα Ρίχτερ στις αρχές του 1980.
Το μέγεθος είναι επίσης ένα σημαντικό μέρος στην εξίσωση που προβλέπει την κίνηση του εδάφους, ή την ανακίνηση, στο οποίο οι μηχανικοί και οι αρχιτέκτονες θα στηριχθούν για να σχεδιάσουν σεισμικά ασφαλείς γέφυρες και κτίρια.
Με τα αρχεία της κάθε χώρας ενημερωμένα, οι ερευνητές σε όλο τον κόσμο μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν τον κατάλογο για την εκτίμηση του μελλοντικού σεισμικού κινδύνου. "Έχοντας ένα τυποποιημένο σεισμικό κατάλογο είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη μιας αξιολόγησης της σεισμικής επικινδυνότητας," δήλωσε ο Grünthal.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το Journal of Seismology.
Φωτογραφία –Ο σεισμός που έπληξε την Βασιλεία το 1356 / Πηγή: twoday.net
Στην Ιταλία, ένα σεισμός μεγέθους 6.7R το 1638 έθεσε τις μόνιμες διαλέκτους της περιοχής της Καλαβρίας, σύμφωνα με μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Annali di Geofisica το 1995. Για παράδειγμα, η πόλη του Savelli, που ιδρύθηκε μετά το σεισμό, απομονώθηκε γλωσσικά από τους γείτονές της, επειδή είχε καταυλισθεί από πρόσφυγες από χωριά προς τα δυτικά.
Περίπου 45.000 αρκετά μεγάλοι σεισμοί συγκλόνισαν την ήπειρο τα τελευταία 1.000 χρόνια, σύμφωνα με ένα πρόσφατα ενημερωμένο σεισμικό κατάλογο της Ευρώπης και της Μεσογείου. Συνδυάζοντας αυτή την ιστορική πληροφορία με τις σύγχρονες γεωλογικές έρευνες είναι το πρώτο βήμα για την πρόβλεψη των μελλοντικών σεισμικών κινδύνων της Ευρώπης, λένε οι ερευνητές.
"Κάποιος πρέπει να συγκεντρώσει τις πληροφορίες από πολύ παλιά, και από την πολύ σύγχρονη εποχή", δήλωσε ο Gottfried Grünthal, του Κέντρου Ερευνών Γεωεπιστημών στο Πότσνταμ της Γερμανίας.
Η εκτίμηση σεισμικού κινδύνου απαιτεί "καλή γνώση σχετικά με το σεισμολογικό παρελθόν . Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να επεκτείνουμε τις γνώσεις μας για τη σεισμικότητα κάθε περιοχής, όπως για πολύ καιρό στο παρελθόν, όσο το δυνατόν, "δήλωσε ο Grünthal.
Ο νέος κατάλογος αποκαλύπτει ότι οι περισσότεροι από τους σεισμούς της Ευρώπης συγκεντρώνονται κατά μήκος των ορίων των λιθοσφαιρικών πλακών στη Μεσόγειο, συμπεριλαμβανομένων των σημερινών χωρών της Ιταλίας, την Ελλάδας και της Τουρκίας, μαζί με τις περιοχές στην νότια Ισπανία, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο.
Όμως, ο σεισμικός κίνδυνος βρίσκεται επίσης σε πιο βόρειες περιοχές, όπως κατά μήκος των ρηγμάτων της οροσειράς των Άλπεων . Ένας από τους μεγαλύτερους και πιο καταστροφικούς σεισμούς της Ευρώπης της περασμένης χιλιετίας έγινε στην Ελβετία. Ο σεισμός της Βασιλείας, που έπληξε στις 18 Οκτώβρη 1356, με μέγεθος 6,6R, κατέστρεψε την πόλη και ανέτρεψε τα κτίρια στη Γερμανία και τη Γαλλία.Οι επιστήμονες εντόπισαν το υπεύθυνο ρήγμα το 2001, και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ο επόμενος σεισμός θα μπορούσε να συμβεί σε περίπου 1.500 έως 2.500 χρόνια.
Η δημιουργία του καταλόγου που προτείνουν ο Grünthal και ο συνάδελφός του Wahlström Rutger απαιτεί την συνεργασία ιστορικών και σεισμολόγων. Στην κεντρική Ευρώπη, συνεργάστηκαν με ιστορικούς στο Πανεπιστήμιο του Πότσνταμ για την εκτίμηση του μεγέθους των προηγούμενων σεισμών στη Γερμανία. Για άλλες περιοχές,ο Grünthal στηρίχθηκε σε σεισμικούς καταλόγους των χωρών - 80 στο σύνολο. Οι ερευνητές εξέτασαν επίσης περισσότερες από 100 μελέτες ενώ κάνουν δικές τους αναλύσεις για τους βασικούς ιστορικούς σεισμούς.
Το μεγαλύτερο μέρος της εργασίας τους αφορά την προσαρμογή των σεισμικών αρχείων στην σύγχρονη «κλίμακα» , ώστε να εξασφαλιστεί ότι ένας σεισμός του 17ου αιώνα, στην Γερμανία θα μπορούσε να συγκριθεί με ένα σεισμό του 16ου αιώνα στην Ιταλία. Η κλίμακα μεγέθους παρέχει εκτιμήσεις της συνολικής ενέργειας που απελευθερώνεται κατά τη διάρκεια σεισμών, και αντικατέστησε την κλίμακα Ρίχτερ στις αρχές του 1980.
Το μέγεθος είναι επίσης ένα σημαντικό μέρος στην εξίσωση που προβλέπει την κίνηση του εδάφους, ή την ανακίνηση, στο οποίο οι μηχανικοί και οι αρχιτέκτονες θα στηριχθούν για να σχεδιάσουν σεισμικά ασφαλείς γέφυρες και κτίρια.
Με τα αρχεία της κάθε χώρας ενημερωμένα, οι ερευνητές σε όλο τον κόσμο μπορούν πλέον να χρησιμοποιούν τον κατάλογο για την εκτίμηση του μελλοντικού σεισμικού κινδύνου. "Έχοντας ένα τυποποιημένο σεισμικό κατάλογο είναι το πρώτο βήμα για την ανάπτυξη μιας αξιολόγησης της σεισμικής επικινδυνότητας," δήλωσε ο Grünthal.
Γεωδίφης με πληροφορίες από το Journal of Seismology.
Φωτογραφία –Ο σεισμός που έπληξε την Βασιλεία το 1356 / Πηγή: twoday.net
RSS Feed
