To 70% του σώματός μας είναι νερό. Ας δούμε πιο αναλυτικά πόσο καταστροφικά είναι τα αποτελέσματα της έλλειψης νερού στον οργανισμό μας, 1% έλλειψη νερού δημιουργεί δίψα- 5% έλλειψη, έχουμε αύξηση της θερμοκρασίας του σώματος- 10% η γλώσσα πρήζεται, τα νεφρά μας αρχίζουν και υπολειτουργούν, οι μύες του σώματός μας συσπώνται και το περπάτημα γίνεται αδύνατο. Απώλεια 20% και πλέον το δέρμα παρουσιάζει ρωγμές, τα όργανα προσβάλλονται και επέρχεται θάνατος.
Το πόσο σημαντικό είναι το νερό το γνωρίζουμε όλοι. Ας αναφέρουμε τις πιο βασικές. Το νερό μεταφέρει και θρέφει κάθε όργανο και ιστό με όλες τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά (πρωτείνες, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες Β και C ) που χρειάζονται τα ανθρώπινα κύτταρα. Το νερό επίσης υγραίνει τα μάτια μας, το στόμα, τη ρινική κοιλότητα, ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος στους 36,6 βαθμούς, μεταφέρει το οξυγόνο στους ιστούς, απορροφά τις δονήσεις και τους κραδασμούς με αποτέλεσμα την μείωση των ζημιών, λιπαίνει τους χόνδρους και τις αρθρώσεις, καθαρίζει τα νεφρά, ούτως ώστε να αποβάλλονται όλες οι τοξίνες, το νερό μεταφέρει όλα τα στερεά απόβλητα του οργανισμού, ενώ επιφέρει ισορροπία στους ηλεκτρολύτες του σώματος (μεταλλικά στοιχεία, νάτριο, κάλιο, κλπ) που ελέγχουν την πίεση του σώματος. Τέλος το νερό, το καλό νερό, είναι η πολύτιμη πηγή μεταλλικών ιχνοστοιχείων, όπως το μαγγάνιο, το μαγνήσιο, το κοβάλτιο και ο χαλκός. Αυτά συμβαίνουν όταν το νερό είναι ασφαλές, δηλαδή καθαρό, διαυγές, χωρίς στερεά αιωρούμενα σωματίδια αγνώστου προέλευσης, χωρίς μολυντές, χωρίς χλώρια, χλωραμίνες, πτητικές οργανικές ουσίες, εντομοκτόνα, φυτοφάρμακα, παραπροϊόντα απολύμανσης, άλατα, αμίαντο και τέλος τα αόρατα σωματίδια όπως μικρόβια λογής-λογής, ιούς, κολοβακτηρίδια και βακτήρια, τα οποία δεν φαίνονται με "γυμνό" οφθαλμό, παρά μόνο κατόπιν εργαστηριακής εξέτασης.
Έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο οργανισμός μας χρειάζεται 1,5 έως 2,5 λίτρα νερό κάθε μέρα. Αυτό υπό νορμάλ συνθήκες, δηλ. χωρίς καύσωνα, κατανάλωση οινοπνεύματος κλπ, ενώ τα τονωτικά αναψυκτικά και οι χυμοί, καταλαγιάζουν μεν τη δίψα του σώματος, επιβαρύνουν όμως τον οργανισμό με επιπλέον θερμίδες.
Φτάνουμε τώρα στην δικιά μας πραγματικότητα: Νερό καθαρό και απαλλαγμένο από όλα τα παραπάνω μπορεί να υπάρξει μόνο σε ειδικά εργαστήρια. Ακόμη και το νερό κάποιας πηγής ενός βουνού κι αυτό είναι μολυσμένο, αφού η βροχή παρασύρει όλα τα μικρόβια από την ατμόσφαιρα και τα μεταφέρει στο έδαφος που αδυνατεί να τα φιλτράρει όλα αποτελεσματικά. Το νερό της πόλης μας τροφοδοτείται από γεωτρήσεις και από εκεί με την πρόσθεση χλωρίου, φτάνει κατευθείαν στο ποτήρι μας.
Ο υδροφόρος ορίζοντας σαν φυσικός υπόγειος ταμιευτήρας εκτός από νερό όμως, επί χρόνια δέχεται αλόγιστες ποσότητες φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων, και τόσων άλλων χημικών και μολύνεται καθημερινά. Οι περισσότερες φυσικές πηγές έχουν στερέψει μετά από αλόγιστη κατάχρηση. Η λύση των γεωτρήσεων αν και αναγκαία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καταστροφή μας, αφού το νερό αυτό έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μικρόβια, χημικά, βακτήρια και φυτοφάρμακα ενώ η περιεκτικότητα αλάτων του πρέπει να είναι υψηλότερη από το ανώτατο επιτρεπτό όριο 5-6%.
Η ΔΕΥΑΚ έχει την ευθύνη, της υδροδότησης της πόλης μας, το μόνο που μπορεί να κάνει και το κάνει ως ένα βαθμό, είναι η πρόσθεση χλώριου σε κάποια αναλογία για την αποφυγή λοιμώξεων. Αυτό για να αποφευχθούν οι ευθύνες που θα προέκυπταν από ενδεχόμενες εξαπλώσεις ασθενειών και νόσων του γαστρεντερικού, ενώ δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο για τα χημικά, τα φυτοφάρμακα, τα άλατα, τα ζιζανιοκτόνα, τους ιούς και τα βακτήρια, που πίνουμε καθημερινά, σε ένα "αθώο" ποτηράκι νερό. Για το λόγο αυτό οι παιδίατροι συστήνουν για τα μωρά το βράσιμο του νερού, για απολύμανση, αλλά με το βρασμό, καταστρέφονται και όλα τα θρεπτικά συστατικά του νερού, όπως το οξυγόνο, τα ευεργετικά μεταλλικά ιχνοστοιχεία, το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το φθόριο κλπ.
Εκτός από το νερό που μας τροφοδοτεί η ΔΕΥΑΚ ,η άλλη λύση είναι τα εμφιαλωμένα νερά που έχουν κατακλύσει την αγορά. Ορισμένα από αυτά μπορεί να πληρούν τους κανόνες και τις προδιαγραφές που ορίζει το κράτος και να είναι όντως απαλλαγμένα από μολυντές. Δεν παύουν όμως να είναι συσκευασμένα. Ενώ αναγράφουν ημερομηνία λήξης, όπως όλες οι συσκευασίες, δεν αναγράφουν ημερομηνία εμφιάλωσης. Έτσι δεν ξέρουμε αν το νερό αυτό εμφιαλώθηκε πριν ένα μήνα, ένα χρόνο ή δέκα χρόνια! Έτσι, πίνουμε νερό μηνών ή ετών σε ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο, αμφιβόλου ποιότητος πλαστικού, συνήθως κακής ποιότητας, αφού προορίζεται για μία χρήση και συνήθως πετιέται κατόπιν. Αυτό είναι μία παράμετρος για τα εμφιαλωμένα νερά. Η δεύτερη και πιο επικίνδυνη είναι η εξής: Σε κάθε φιάλη αναγράφεται με ψιλά, που δύσκολα διαβάζει κανείς, αυτό που είναι υποχρεωμένοι από το νόμο να αναγράψουν: " Το παρόν να φυλάσσεται σε δροσερή θερμοκρασία μέχρι 18 βαθμούς, μακριά από τον ήλιο. Γνωρίζετε εσείς αποθηκευτικούς χώρους εμφιαλωμένων κάτω από 18 βαθμούς; Μεταφέρονται με ψυγεία ή αφήνονται σε αποθήκες από λαμαρίνα και βράζουν στην κυριολεξία, ή πετιούνται στα πεζοδρόμια κάτω από τον ήλιο, ή σε αποθήκες μη κατάλληλες για αποθήκευση. Αυτό σημαίνει άνοδο της θερμοκρασίας εντός του πλαστικού, δημιουργία ενώσεων και μικροβίων που όχι μόνο κάνουν το νερό ακατάλληλο προς πόση, αλλά και άκρως επικίνδυνο για την υγεία μας. Το χειρότερο είναι ότι τις περισσότερες φορές προτιμάμε το εμφιαλωμένο για τα παιδιά ή τους γέροντες ή σε ανθρώπους υψηλού κινδύνου (παθήσεις νεφρών, χολής, αρθρώσεις κλπ ) μη γνωρίζοντας πως η κακή παρτίδα εμφιαλωμένου, μπορεί να αποβεί μοιραία.
Το καλύτερο νερό είναι το τρεχούμενο. Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια γιατί στο τρεχούμενο νερό, δεν προλαβαίνουν να δημιουργηθούν μικροβιακές ενώσεις, όπως στο στάσιμο. Λένε πως είναι προτιμότερο να πιει κάποιος νερό από τη λεκάνη της τουαλέτας (τρεχούμενο) παρά να πέσει στη χαλασμένη παρτίδα κάποιου εμφιαλωμένου.
Tέλος συμπερασματικά θα πούμε πως νερό "ασφαλές" δεν υπάρχει. Στο γεγονός αυτό οφείλονται πολλές παθήσεις του γαστρεντερικού, πολλές λιμώξεις και το χειρότερο όλων: Ο καρκίνος! Λένε πολλές φορές, "δεν έπινε αλκοόλ, δεν κάπνιζε, πρόσεχε τη διατροφή του, όμως προσεβλήθη από καρκίνο, μα πώς έγινε;" Έγινε από το νερό. Από αυτό το στοιχείο που όσο χρήσιμο είναι όταν είναι καθαρό, τόσο βλαβερό είναι όταν είναι ακατάλληλο. Η βασική αιτία που προκαλεί καρκίνο, είναι το ίδιο το χλώριο που χρησιμοποιείται για απολύμανση. Το χλώριο είναι ένα ισχυρό δηλητήριο που αδρανοποιεί και κατατρώει σταδιακά τα ζωτικά όργανα του οργανισμού και τους ιστούς. Ασφαλώς και η ποσότητά του σε περιεκτικότητα του πόσιμου νερού είναι μικρή, αλλά ο οργανισμός του ανθρώπου λειτουργεί συσσωρευτικά, δηλαδή, μετά από μακρόχρονη πόση χλωριωμένου νερού, ο άνθρωπος προσβάλλεται μοιραία από την επάρατο νόσο, αφού τα όργανά του, είναι ήδη κατεστραμένα. Αυτή είναι και η δήλωση τέως Διευθυντή του Οργανισμού Ύδρευσης μεγάλης πόλης της Β. Ελλάδας.( μετά από τη δήλωσή του αυτή ασφαλώς απολύθηκε). Με το χλώριο σκότωναν και τους Εβραίους οι Ναζί, σε μεγαλύτερη ποσότητα ασφαλώς, για να μην ξεχνάμε και την ιστορία του θέματος. Από τότε, εδώ και 70 χρόνια η ανθρωπότητα ενώ προόδεψε, ενώ σε ξένες χώρες πιο προοδευμένες το χλώριο αποτελεί παρελθόν, εν τούτοις στην Ελλάδα χρησιμοποιείται κατά κόρον.
Δεν είναι μόνο το χλώριο. Οι δεξαμενές τόσο, όσο και οι σωληνώσεις και οι αγωγοί μεταφοράς του νερού, ακόμη κι αν δεχτούμε πως το νερό είναι καθαρό, έχουν τόσα χρόνια να καθαριστούν, είναι αδύνατο να καθαριστούν, που βλέπουμε σε κάποιες περιπτώσεις επιδιώρθωσης, οι σωλήνες να έχουν πιάσει από μέσα ένα στρώμα μιας κιτρινοπράσινης υλής, όπου βρίθουν μικρόβια και μικροοργανισμοί που μοιραία καταλήγουν στο ποτήρι μας.
Η Παγκόσμια Κοινότητα, ο NSF, η WATER Quality Association και άλλοι μη κερδοσκοπικοί Οργανισμοί επεσήμαναν εδώ και χρόνια τη σοβαρότητα του προβλήματος. Επιστήμονες από όλο τον κόσμο εδώ και 20 χρόνια εργάστηκαν σκληρά και διεξοδικά πάνω στο θέμα. Aποτέλεσμα ήταν εδώ και δύο περίπου χρόνια να εφεύρουν συσκευές για οικιακή χρήση, που προσαρμόζονται εύκολα στη βρύση μας και κατακρατούν όλα τα επιβλαβή στοιχεία, χημικά και δηλητήρια, ενώ αφήνουν τα χρήσιμα ιχνοστοιχεία να περάσουν. Αυτές χάρη σε ένα μικρό υπολογιστή, που υπολογίζει τη ροή, εντοπίζει μικρόβια και τα καταστρέφουν με ένα ενσωματωμένο μίνι ιατρικό λαμπτήρα UV που διαθέτει, ενώ κατακρατεί πάνω από 144 πιθανούς μολυντές, με το φίλτρο πεπιεσμένου άνθρακα που διαθέτει. Το καταπληκτικό της όλης υπόθεσης είναι ότι τέτοιες συσκευές είναι προσιτές στο κάθε νοικοκυριό από οικονομικής πλευράς, ενώ λύνει αποτελεσματικά και διεξοδικά το πρόβλημα του καθαρού νερού.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Center for Disease Control, το Water Quality Assosiation καιτο American Canser Society.(Μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί).
2.Blog:Πόσο ασφαλές είναι το νερό που πίνουμε;
Το πόσο σημαντικό είναι το νερό το γνωρίζουμε όλοι. Ας αναφέρουμε τις πιο βασικές. Το νερό μεταφέρει και θρέφει κάθε όργανο και ιστό με όλες τις υδατοδιαλυτές βιταμίνες και θρεπτικά συστατικά (πρωτείνες, ιχνοστοιχεία, βιταμίνες Β και C ) που χρειάζονται τα ανθρώπινα κύτταρα. Το νερό επίσης υγραίνει τα μάτια μας, το στόμα, τη ρινική κοιλότητα, ρυθμίζει τη θερμοκρασία του σώματος στους 36,6 βαθμούς, μεταφέρει το οξυγόνο στους ιστούς, απορροφά τις δονήσεις και τους κραδασμούς με αποτέλεσμα την μείωση των ζημιών, λιπαίνει τους χόνδρους και τις αρθρώσεις, καθαρίζει τα νεφρά, ούτως ώστε να αποβάλλονται όλες οι τοξίνες, το νερό μεταφέρει όλα τα στερεά απόβλητα του οργανισμού, ενώ επιφέρει ισορροπία στους ηλεκτρολύτες του σώματος (μεταλλικά στοιχεία, νάτριο, κάλιο, κλπ) που ελέγχουν την πίεση του σώματος. Τέλος το νερό, το καλό νερό, είναι η πολύτιμη πηγή μεταλλικών ιχνοστοιχείων, όπως το μαγγάνιο, το μαγνήσιο, το κοβάλτιο και ο χαλκός. Αυτά συμβαίνουν όταν το νερό είναι ασφαλές, δηλαδή καθαρό, διαυγές, χωρίς στερεά αιωρούμενα σωματίδια αγνώστου προέλευσης, χωρίς μολυντές, χωρίς χλώρια, χλωραμίνες, πτητικές οργανικές ουσίες, εντομοκτόνα, φυτοφάρμακα, παραπροϊόντα απολύμανσης, άλατα, αμίαντο και τέλος τα αόρατα σωματίδια όπως μικρόβια λογής-λογής, ιούς, κολοβακτηρίδια και βακτήρια, τα οποία δεν φαίνονται με "γυμνό" οφθαλμό, παρά μόνο κατόπιν εργαστηριακής εξέτασης.
Έρευνες έχουν αποδείξει ότι ο οργανισμός μας χρειάζεται 1,5 έως 2,5 λίτρα νερό κάθε μέρα. Αυτό υπό νορμάλ συνθήκες, δηλ. χωρίς καύσωνα, κατανάλωση οινοπνεύματος κλπ, ενώ τα τονωτικά αναψυκτικά και οι χυμοί, καταλαγιάζουν μεν τη δίψα του σώματος, επιβαρύνουν όμως τον οργανισμό με επιπλέον θερμίδες.
Φτάνουμε τώρα στην δικιά μας πραγματικότητα: Νερό καθαρό και απαλλαγμένο από όλα τα παραπάνω μπορεί να υπάρξει μόνο σε ειδικά εργαστήρια. Ακόμη και το νερό κάποιας πηγής ενός βουνού κι αυτό είναι μολυσμένο, αφού η βροχή παρασύρει όλα τα μικρόβια από την ατμόσφαιρα και τα μεταφέρει στο έδαφος που αδυνατεί να τα φιλτράρει όλα αποτελεσματικά. Το νερό της πόλης μας τροφοδοτείται από γεωτρήσεις και από εκεί με την πρόσθεση χλωρίου, φτάνει κατευθείαν στο ποτήρι μας.
Ο υδροφόρος ορίζοντας σαν φυσικός υπόγειος ταμιευτήρας εκτός από νερό όμως, επί χρόνια δέχεται αλόγιστες ποσότητες φυτοφαρμάκων, λιπασμάτων, και τόσων άλλων χημικών και μολύνεται καθημερινά. Οι περισσότερες φυσικές πηγές έχουν στερέψει μετά από αλόγιστη κατάχρηση. Η λύση των γεωτρήσεων αν και αναγκαία δεν είναι τίποτε άλλο παρά η καταστροφή μας, αφού το νερό αυτό έχει υψηλή περιεκτικότητα σε μικρόβια, χημικά, βακτήρια και φυτοφάρμακα ενώ η περιεκτικότητα αλάτων του πρέπει να είναι υψηλότερη από το ανώτατο επιτρεπτό όριο 5-6%.
Η ΔΕΥΑΚ έχει την ευθύνη, της υδροδότησης της πόλης μας, το μόνο που μπορεί να κάνει και το κάνει ως ένα βαθμό, είναι η πρόσθεση χλώριου σε κάποια αναλογία για την αποφυγή λοιμώξεων. Αυτό για να αποφευχθούν οι ευθύνες που θα προέκυπταν από ενδεχόμενες εξαπλώσεις ασθενειών και νόσων του γαστρεντερικού, ενώ δεν μπορεί να κάνει τίποτε άλλο για τα χημικά, τα φυτοφάρμακα, τα άλατα, τα ζιζανιοκτόνα, τους ιούς και τα βακτήρια, που πίνουμε καθημερινά, σε ένα "αθώο" ποτηράκι νερό. Για το λόγο αυτό οι παιδίατροι συστήνουν για τα μωρά το βράσιμο του νερού, για απολύμανση, αλλά με το βρασμό, καταστρέφονται και όλα τα θρεπτικά συστατικά του νερού, όπως το οξυγόνο, τα ευεργετικά μεταλλικά ιχνοστοιχεία, το ασβέστιο, το μαγνήσιο, το φθόριο κλπ.
Εκτός από το νερό που μας τροφοδοτεί η ΔΕΥΑΚ ,η άλλη λύση είναι τα εμφιαλωμένα νερά που έχουν κατακλύσει την αγορά. Ορισμένα από αυτά μπορεί να πληρούν τους κανόνες και τις προδιαγραφές που ορίζει το κράτος και να είναι όντως απαλλαγμένα από μολυντές. Δεν παύουν όμως να είναι συσκευασμένα. Ενώ αναγράφουν ημερομηνία λήξης, όπως όλες οι συσκευασίες, δεν αναγράφουν ημερομηνία εμφιάλωσης. Έτσι δεν ξέρουμε αν το νερό αυτό εμφιαλώθηκε πριν ένα μήνα, ένα χρόνο ή δέκα χρόνια! Έτσι, πίνουμε νερό μηνών ή ετών σε ένα μπουκάλι εμφιαλωμένο, αμφιβόλου ποιότητος πλαστικού, συνήθως κακής ποιότητας, αφού προορίζεται για μία χρήση και συνήθως πετιέται κατόπιν. Αυτό είναι μία παράμετρος για τα εμφιαλωμένα νερά. Η δεύτερη και πιο επικίνδυνη είναι η εξής: Σε κάθε φιάλη αναγράφεται με ψιλά, που δύσκολα διαβάζει κανείς, αυτό που είναι υποχρεωμένοι από το νόμο να αναγράψουν: " Το παρόν να φυλάσσεται σε δροσερή θερμοκρασία μέχρι 18 βαθμούς, μακριά από τον ήλιο. Γνωρίζετε εσείς αποθηκευτικούς χώρους εμφιαλωμένων κάτω από 18 βαθμούς; Μεταφέρονται με ψυγεία ή αφήνονται σε αποθήκες από λαμαρίνα και βράζουν στην κυριολεξία, ή πετιούνται στα πεζοδρόμια κάτω από τον ήλιο, ή σε αποθήκες μη κατάλληλες για αποθήκευση. Αυτό σημαίνει άνοδο της θερμοκρασίας εντός του πλαστικού, δημιουργία ενώσεων και μικροβίων που όχι μόνο κάνουν το νερό ακατάλληλο προς πόση, αλλά και άκρως επικίνδυνο για την υγεία μας. Το χειρότερο είναι ότι τις περισσότερες φορές προτιμάμε το εμφιαλωμένο για τα παιδιά ή τους γέροντες ή σε ανθρώπους υψηλού κινδύνου (παθήσεις νεφρών, χολής, αρθρώσεις κλπ ) μη γνωρίζοντας πως η κακή παρτίδα εμφιαλωμένου, μπορεί να αποβεί μοιραία.
Το καλύτερο νερό είναι το τρεχούμενο. Αυτό είναι μεγάλη αλήθεια γιατί στο τρεχούμενο νερό, δεν προλαβαίνουν να δημιουργηθούν μικροβιακές ενώσεις, όπως στο στάσιμο. Λένε πως είναι προτιμότερο να πιει κάποιος νερό από τη λεκάνη της τουαλέτας (τρεχούμενο) παρά να πέσει στη χαλασμένη παρτίδα κάποιου εμφιαλωμένου.
Tέλος συμπερασματικά θα πούμε πως νερό "ασφαλές" δεν υπάρχει. Στο γεγονός αυτό οφείλονται πολλές παθήσεις του γαστρεντερικού, πολλές λιμώξεις και το χειρότερο όλων: Ο καρκίνος! Λένε πολλές φορές, "δεν έπινε αλκοόλ, δεν κάπνιζε, πρόσεχε τη διατροφή του, όμως προσεβλήθη από καρκίνο, μα πώς έγινε;" Έγινε από το νερό. Από αυτό το στοιχείο που όσο χρήσιμο είναι όταν είναι καθαρό, τόσο βλαβερό είναι όταν είναι ακατάλληλο. Η βασική αιτία που προκαλεί καρκίνο, είναι το ίδιο το χλώριο που χρησιμοποιείται για απολύμανση. Το χλώριο είναι ένα ισχυρό δηλητήριο που αδρανοποιεί και κατατρώει σταδιακά τα ζωτικά όργανα του οργανισμού και τους ιστούς. Ασφαλώς και η ποσότητά του σε περιεκτικότητα του πόσιμου νερού είναι μικρή, αλλά ο οργανισμός του ανθρώπου λειτουργεί συσσωρευτικά, δηλαδή, μετά από μακρόχρονη πόση χλωριωμένου νερού, ο άνθρωπος προσβάλλεται μοιραία από την επάρατο νόσο, αφού τα όργανά του, είναι ήδη κατεστραμένα. Αυτή είναι και η δήλωση τέως Διευθυντή του Οργανισμού Ύδρευσης μεγάλης πόλης της Β. Ελλάδας.( μετά από τη δήλωσή του αυτή ασφαλώς απολύθηκε). Με το χλώριο σκότωναν και τους Εβραίους οι Ναζί, σε μεγαλύτερη ποσότητα ασφαλώς, για να μην ξεχνάμε και την ιστορία του θέματος. Από τότε, εδώ και 70 χρόνια η ανθρωπότητα ενώ προόδεψε, ενώ σε ξένες χώρες πιο προοδευμένες το χλώριο αποτελεί παρελθόν, εν τούτοις στην Ελλάδα χρησιμοποιείται κατά κόρον.
Δεν είναι μόνο το χλώριο. Οι δεξαμενές τόσο, όσο και οι σωληνώσεις και οι αγωγοί μεταφοράς του νερού, ακόμη κι αν δεχτούμε πως το νερό είναι καθαρό, έχουν τόσα χρόνια να καθαριστούν, είναι αδύνατο να καθαριστούν, που βλέπουμε σε κάποιες περιπτώσεις επιδιώρθωσης, οι σωλήνες να έχουν πιάσει από μέσα ένα στρώμα μιας κιτρινοπράσινης υλής, όπου βρίθουν μικρόβια και μικροοργανισμοί που μοιραία καταλήγουν στο ποτήρι μας.
Η Παγκόσμια Κοινότητα, ο NSF, η WATER Quality Association και άλλοι μη κερδοσκοπικοί Οργανισμοί επεσήμαναν εδώ και χρόνια τη σοβαρότητα του προβλήματος. Επιστήμονες από όλο τον κόσμο εδώ και 20 χρόνια εργάστηκαν σκληρά και διεξοδικά πάνω στο θέμα. Aποτέλεσμα ήταν εδώ και δύο περίπου χρόνια να εφεύρουν συσκευές για οικιακή χρήση, που προσαρμόζονται εύκολα στη βρύση μας και κατακρατούν όλα τα επιβλαβή στοιχεία, χημικά και δηλητήρια, ενώ αφήνουν τα χρήσιμα ιχνοστοιχεία να περάσουν. Αυτές χάρη σε ένα μικρό υπολογιστή, που υπολογίζει τη ροή, εντοπίζει μικρόβια και τα καταστρέφουν με ένα ενσωματωμένο μίνι ιατρικό λαμπτήρα UV που διαθέτει, ενώ κατακρατεί πάνω από 144 πιθανούς μολυντές, με το φίλτρο πεπιεσμένου άνθρακα που διαθέτει. Το καταπληκτικό της όλης υπόθεσης είναι ότι τέτοιες συσκευές είναι προσιτές στο κάθε νοικοκυριό από οικονομικής πλευράς, ενώ λύνει αποτελεσματικά και διεξοδικά το πρόβλημα του καθαρού νερού.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Center for Disease Control, το Water Quality Assosiation καιτο American Canser Society.(Μη κερδοσκοπικοί οργανισμοί).
2.Blog:Πόσο ασφαλές είναι το νερό που πίνουμε;
RSS Feed
