Από τα πρώτα ορυκτά που χρησιμοποίησε(εδώ και 30000 χρόνια)ο άνθρωπος ήταν η άργιλος δηλαδή το κλαστικό ιζηματογενές χαλαρό πέτρωμα με κόκκους μεγέθους μικρότερου από 1/256 χιλιοστά.
Είναι από τα πιο συνηθισμένα υλικά που συναντάμε στην επιφάνεια της Γης. Η ιδιότητα της αργίλου να διαβρέχεται εύκολα και να μπορεί να πάρει οποιοδήποτε σχήμα -διατηρώντας την μορφή της όταν θερμανθεί μέχρι τους 1200 βαθμούς Κελσίου -την έκανε χρησιμότατη και πολλές φορές αναντικατάστατη.
Στο εμπόριο θα την συναντήσετε σε διάφορα προϊόντα όπως πυρότουβλα(πυρίμαχες άργιλοι),κεραμίδια, είδη οικιακής χρήσεως ,διακοσμητικά , μονωτήρες, διακόπτες ,ηλεκτρικές εγκαταστάσεις ,βιομηχανία τσιμέντων, βιομηχανία χάρτου, ιατρική ,φαρμακοβιομηχανία κά.
Ο καθορισμός των ορυκτολογικών συστατικών της αργίλου είναι απαραίτητος για τον καθορισμό των ιδιοτήτων της. Η ποιότητα της καθορίζει που μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε .Με επιστημονικές μεθόδους μπορούμε να δούμε σε ποια κατηγορία εμπίπτει δηλαδή αν ανήκει στην ομάδα καολίνη ,μοντμοριλλονίτη ,υδρομαργυριών ή ομάδα των αργιλιακών-μαγνησιακών ορυκτών. Η καθαρότερη μορφή αργίλου είναι ο καολίνης. Για παράδειγμα ,ο καολίνης είναι κατάλληλος για την χαρτοβιομηχανία ,βιομηχανία τσιμέντων κά ενώ ο μοντμοριλλονίτης είναι το κύριο συστατικό του μπεντονίτη (βρίσκεται στην Κω καλής ποιότητας).
Η άργιλος δημιουργείται τις περισσότερες φορές από ατμοσφαιρική αποσάθρωση και ιζηματογένεση και λιγότερο ως προϊόν υδροθερμικής δράσεως. Την συναντάμε στην επιφάνεια ή στο υπέδαφος σε μορφή διάφορων κοιτασμάτων που προήλθαν από την εναπόθεση σε στρώματα υλικών τα οποία μπορούν να ξεχωρίζουν μεταξύ τους χρωματικά και από μεγάλη απόσταση.
Γεωδίφης