Από την πρώτη στιγμή που εμφανίστηκε στην Γη ο άνθρωπος χρησιμοποίησε ορυκτά και πετρώματα για τις βιοτικές του ανάγκες. Δίχως αυτά δεν θα μπορούσε να δημιουργήσει κανένα πολιτισμό. Ας μην ξεχνάμε τον μύθο του Προμηθέα -Αισχύλου που μας έφερε την φωτιά, αποκάλυψε ότι στα έγκατα της Γης υπάρχουν πολύτιμα ορυκτά και δίδαξε τις τέχνες &επιστήμες.
Από τα πρώτα ορυκτά που χρησιμοποίησε(εδώ και 30000 χρόνια)ο άνθρωπος ήταν η άργιλος δηλαδή το κλαστικό ιζηματογενές χαλαρό πέτρωμα με κόκκους μεγέθους μικρότερου από 1/256 χιλιοστά.
Είναι από τα πιο συνηθισμένα υλικά που συναντάμε στην επιφάνεια της Γης. Η ιδιότητα της αργίλου να διαβρέχεται εύκολα και να μπορεί να πάρει οποιοδήποτε σχήμα -διατηρώντας την μορφή της όταν θερμανθεί μέχρι τους 1200 βαθμούς Κελσίου -την έκανε χρησιμότατη και πολλές φορές αναντικατάστατη.
Στο εμπόριο θα την συναντήσετε σε διάφορα προϊόντα όπως πυρότουβλα(πυρίμαχες άργιλοι),κεραμίδια, είδη οικιακής χρήσεως ,διακοσμητικά , μονωτήρες, διακόπτες ,ηλεκτρικές εγκαταστάσεις ,βιομηχανία τσιμέντων, βιομηχανία χάρτου, ιατρική ,φαρμακοβιομηχανία κά.
Ο καθορισμός των ορυκτολογικών συστατικών της αργίλου είναι απαραίτητος για τον καθορισμό των ιδιοτήτων της. Η ποιότητα της καθορίζει που μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε .Με επιστημονικές μεθόδους μπορούμε να δούμε σε ποια κατηγορία εμπίπτει δηλαδή αν ανήκει στην ομάδα καολίνη ,μοντμοριλλονίτη ,υδρομαργυριών ή ομάδα των αργιλιακών-μαγνησιακών ορυκτών. Η καθαρότερη μορφή αργίλου είναι ο καολίνης. Για παράδειγμα ,ο καολίνης είναι κατάλληλος για την χαρτοβιομηχανία ,βιομηχανία τσιμέντων κά ενώ ο μοντμοριλλονίτης είναι το κύριο συστατικό του μπεντονίτη (βρίσκεται στην Κω καλής ποιότητας).
Η άργιλος δημιουργείται τις περισσότερες φορές από ατμοσφαιρική αποσάθρωση και ιζηματογένεση και λιγότερο ως προϊόν υδροθερμικής δράσεως. Την συναντάμε στην επιφάνεια ή στο υπέδαφος σε μορφή διάφορων κοιτασμάτων που προήλθαν από την εναπόθεση σε στρώματα υλικών τα οποία μπορούν να ξεχωρίζουν μεταξύ τους χρωματικά και από μεγάλη απόσταση.
Γεωδίφης
Από τα πρώτα ορυκτά που χρησιμοποίησε(εδώ και 30000 χρόνια)ο άνθρωπος ήταν η άργιλος δηλαδή το κλαστικό ιζηματογενές χαλαρό πέτρωμα με κόκκους μεγέθους μικρότερου από 1/256 χιλιοστά.
Είναι από τα πιο συνηθισμένα υλικά που συναντάμε στην επιφάνεια της Γης. Η ιδιότητα της αργίλου να διαβρέχεται εύκολα και να μπορεί να πάρει οποιοδήποτε σχήμα -διατηρώντας την μορφή της όταν θερμανθεί μέχρι τους 1200 βαθμούς Κελσίου -την έκανε χρησιμότατη και πολλές φορές αναντικατάστατη.
Στο εμπόριο θα την συναντήσετε σε διάφορα προϊόντα όπως πυρότουβλα(πυρίμαχες άργιλοι),κεραμίδια, είδη οικιακής χρήσεως ,διακοσμητικά , μονωτήρες, διακόπτες ,ηλεκτρικές εγκαταστάσεις ,βιομηχανία τσιμέντων, βιομηχανία χάρτου, ιατρική ,φαρμακοβιομηχανία κά.
Ο καθορισμός των ορυκτολογικών συστατικών της αργίλου είναι απαραίτητος για τον καθορισμό των ιδιοτήτων της. Η ποιότητα της καθορίζει που μπορούμε να την χρησιμοποιήσουμε .Με επιστημονικές μεθόδους μπορούμε να δούμε σε ποια κατηγορία εμπίπτει δηλαδή αν ανήκει στην ομάδα καολίνη ,μοντμοριλλονίτη ,υδρομαργυριών ή ομάδα των αργιλιακών-μαγνησιακών ορυκτών. Η καθαρότερη μορφή αργίλου είναι ο καολίνης. Για παράδειγμα ,ο καολίνης είναι κατάλληλος για την χαρτοβιομηχανία ,βιομηχανία τσιμέντων κά ενώ ο μοντμοριλλονίτης είναι το κύριο συστατικό του μπεντονίτη (βρίσκεται στην Κω καλής ποιότητας).
Η άργιλος δημιουργείται τις περισσότερες φορές από ατμοσφαιρική αποσάθρωση και ιζηματογένεση και λιγότερο ως προϊόν υδροθερμικής δράσεως. Την συναντάμε στην επιφάνεια ή στο υπέδαφος σε μορφή διάφορων κοιτασμάτων που προήλθαν από την εναπόθεση σε στρώματα υλικών τα οποία μπορούν να ξεχωρίζουν μεταξύ τους χρωματικά και από μεγάλη απόσταση.
Γεωδίφης
RSS Feed
