Γεωδίφης
  • ΑΡΧΙΚΗ
  • ΓΑΙΑ
  • ΚΩΙΑ
  • NEA
  • ΘΕΜΑΤΑ
  • ΦΛΥΑΡΙΕΣ
  • ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

Η μεγάλη τρύπα στην Γουατεμάλα τελικά δεν ήταν καταβόθρα.

7/6/2010

 
Picture
Η τεράστια τρύπα που άνοιξε κάτω από το κέντρο της Πόλης της Γουατεμάλα και σας ανέφερα  πριν από κάποιες μέρες, τελικά δεν είναι καταβόθρα. Σίγουρα, φαίνεται πολύ σαν καταβόθρα ισχυρίζεται ο γεωλόγος  Sam Bonis όμως λέει ότι "Και μια φάλαινα μοιάζει πολύ με ένα ψάρι, ωστόσο να την αποκαλείς έτσι είναι πολύ παραπλανητικό."
Αντ'αυτού, ο Bonis προτιμά τον όρο της «σωληνοειδούς κοιλότητας ή χοάνης". Υπάρχει σημαντική διαφορά  ανάμεσα στους δύο όρους, υποστηρίζοντας, ότι οι «καταβόθρες» αναφέρονται σε γεωδομές που σχηματίζονται  όπου υπάρχουν στερεά θεμέλια, τα οποία «φαγώθηκαν» από τα υπόγεια ύδατα, δημιουργώντας ένα σχήμα που  είναι σχεδόν αδύνατο να προβλεφθεί.
Όμως το γεωλογικό υπόβαθρο  κάτω από την πρωτεύουσα της Γουατεμάλας είναι πολύ διαφορετικό, και πιο επικίνδυνο. Το μεγαλύτερο μέρος από την πόλη είναι χτισμένη πάνω σε ελαφρόπετρα,συμπληρώστε – επιπλέον τις πυροκλαστικές ροές που αποτελείται καθόσον και απο χαλαρά εδάφη που εναποτέθηκαν  κατά τη διάρκεια των τελευταίων εκρήξεων των ηφαιστείων της. Σε ορισμένα μέρη, τα θεμέλια των κτιρίων βρίσκονται  πάνω σε στρώματα πάχους 180 μέτρων, γεμίζοντας αυτό που διαφορετικά θα ήταν κοιλάδα σε σχήμα V σε ένα υπόβαθρο με ρωγμές.
Το 2007, μια παρόμοια τρύπα άνοιξε  αφού έσπασε ένας σωλήνας αποχέτευσης μόλις λίγα τετράγωνα πιο μακριά από την καταστροφή που συνέβη πρόσφατα. Ο Bonis ήταν μέρος μιας ομάδας γεωλόγων και μηχανικών που εξέτασε το θέμα και αποφάνθηκε  σχετικά με το τι πήγε στραβά."Η σύστασή μας ήταν ότι αυτό θα συμβεί ξανά", υπενθύμισε. "Όταν έχεις το νερό που χάνεται από την απορροή ομβρίων υδάτων, ενός σωλήνα αποχέτευσης τότε αυτό κατατρώγει το χαλαρωμένο υλικό. Δεν ξέρουμε πόσο καιρό θα πρέπει να πάρει για να καταρρεύσει. Αλλά όταν αρχίζει να καταρρέει, ο Θεός να μας βοηθήσει. "
Η πόλη της Γουατεμάλας είναι μια μητροπολιτική περιοχή με 3 εκατομμύρια ανθρώπους.  Ο Bonis εκτιμά ότι οι κακές γεωτεχνικές συνθήκες του εδάφους της περιοχής και η διαρροή νερού από το δίκτυο μπορεί να δημιουργήσει ανάλογα προβλήματα. Πρόκειται για κάτι που μπορεί να συμβεί ξανά και ξανά. Θα μπορούσε να συμβεί σχεδόν παντού στην πόλη.

Πηγή-Discovery news

O Χάρακας από κοντά..

4/6/2010

 
Ο επισκέπτης του Χάρακα της Κεφάλου έχει την ευκαιρία να γνωρίσει ίσως το πιο φυσικό μέρος της Κω, που βρίσκεται στο νότιο άκρο του νησιού. Η διαδρομή μέχρι τον Χάρακα, περίπου 42 χιλιόμετρα από την πόλη της Κω, είναι πραγματικά απολαυστική. Η περιοχή του Χάρακα  χαρακτηρίζεται από ασθενή βλάστηση.
Με μία παρακαμπτήριο από τον δρόμο που πάμε στον Αγ.Μάμμα φθάνουμε στη γραφική, αμμουδερή παραλία του Χάρακα, που αποτελείται από κρυστάλλινα και αβαθή νερά .Η πρόσβαση είναι εύκολη και γίνεται με χωμάτινο δρόμο και με κάθε μεταφορικό μέσο. Ο Χάρακας αποτελεί έναν μικρό επίγειο παράδεισο με  καταγάλανα νερά. Αξίζει λοιπόν να περιπλανηθείτε στις όμορφες παραλίες με τους κρυφούς όρμους της περιοχής. Πρόκειται για τον αγαπημένο προορισμό των καρέττα μαζί με τον διπλανό όρμο της Μασχάλης.
Τα  βράχια της περιοχής και ο μοναδικός συνδυασμός χρωμάτων και θάλασσας σε μεταφέρει σε εξωτικά μέρη, προσφέροντάς σου στιγμές χαλάρωσης και ηρεμίας, μοναδικής γραφικότητας που αξίζει να επισκεφτείτε.

Φωτογραφίες-Κ.Κωστογλάκης

Πώς σχηματίζονται οι καταβόθρες;

2/6/2010

 
Σήμερα, στον απόηχο της Τροπικής Καταιγίδας Αγκάθα, παρουσιάσθηκε από τα ΜΜΕ μια βαθιά καταβόθρα 100 μέτρων η οποία άνοιξε στο κέντρο της Πόλης της Γουατεμάλας. Όπως όλες οι καταβόθρες, έτσι και αυτή στην πόλη της Γουατεμάλας σχηματίζεται όταν μια λωρίδα γης καταρρεύσει, αφήνοντας πίσω της έναν κρατήρα, στο έδαφος.
Το φαινόμενο είναι πιο διαδεδομένο στη Φλόριντα, το Τέξας, την Αλαμπάμα, Μιζούρι, Κεντάκι, Τενεσί και την Πενσυλβανία, σύμφωνα με το αμερικανικό Γεωλογικό Ινστιτούτο. Το έδαφος κάτω από αυτά τα μέρη είναι πλούσιο σε πετρώματα που εύκολα διαλύονται όπως ασβεστόλιθος, ανθρακικά πετρώματα και στρώματα αλατιού. Όταν τα υπόγεια νερά ρέουν μέσω αυτών των πετρωμάτων, το «τρώνε» διαλύοντας το και αφήνοντας πίσω υπόγειες τρύπες και σπηλιές. Όταν η οροφή ενός από αυτά τα σπήλαια καταρρέει, παίρνει το έδαφος κάτω με αυτό.
Ορισμένες καταβόθρες υποχωρούν σταδιακά και  γεμίζουν με χώμα ή άμμο από πάνω. Άλλες διαβρώνονται από την  επιφάνεια, όταν διαλύονται εύκολα τα πετρώματα  που  είναι εκτεθειμένα στη βροχή και τον αέρα.
Οι πιο επικίνδυνες καταβόθρες είναι αυτές που ξαφνικά καταρρέουν. Σε ορισμένες περιπτώσεις, τα υπόγεια ύδατα που γεμίζουν τα υπόγεια σπήλαια μεταναστεύουν μακριά λόγω της ξηρασίας ή επειδή οι άνθρωποι εκτρέπουν τη ροή των υπογείων υδάτων για  διάφορους λόγους όπως ορυχεία, το πόσιμο νερό ή άρδευση. Χωρίς το νερό το οποίο στήριζε τη στέγη του σπηλαίου από κάτω, το έδαφος που βρίσκεται από πάνω θρυμματίζεται. Σε άλλες περιπτώσεις, η οροφή του σπηλαίου γίνεται πάρα πολύ αδύναμη για να υποστηρίξει το βάρος του χώματος που βρίσκεται από πάνω.
Αυτές οι ξαφνικές καταβόθρες μπορούν να καταπιούν αυτοκίνητα, σπίτια, ακόμα και να αδειάσουν από νερό  ολόκληρες λίμνες χωρίς καμμία προειδοποίηση. Τον Σεπτέμβριο του 1999, η λίμνη Τζάκσον κοντά στο Tallahassee, Fla, (16 τετραγωνικά χιλιόμετρα), ξαφνικά εξαφανίστηκε σχεδόν εντελώς ,όταν  στραγγίστηκε από κάτω από μια 15μετρη καταβόθρα. Αλλά μην ανησυχείτε, αυτή θα ξαναγεμίσει  και πάλι: Σύμφωνα με τη Γεωλογική Εταιρεία της Φλόριντα, η λίμνη αδειάζει και ξαναγεμίζει κάθε 25 χρόνια.
Στην Ελλάδα υπάρχουν πολλές καταβόθρες. Εξερευνήσεις των σπηλαιολόγων, τα τελευταία χρόνια έφεραν στο φως πολλά σπήλαια, τα περισσότερα των οποίων είναι καταβόθρες. Η μεγαλύτερη από αυτές βρίσκεται στις παρυφές του βουνού Σκοτεινή -παρακλάδι της Δίρφης- που είναι και η μεγαλύτερη γνωστή καταβόθρα της Ελλάδος.
Οι καταβόθρες θα μας απασχολήσουν αρκετά τα επόμενα χρόνια εξαιτίας της ξηρασίας και των πολυάριθμων γεωτρήσεων που έχουν γίνει τα τελευταία χρόνια και στο νησί μας.
Φωτογραφίες-Καταβόθρα Γουατεμάλας και καταβόθρα λίμνης Τζάκσον


Πηγή –Livescience,USGS

Γιατί τα κτίρια των αρχαίων Ρωμαίων αντέχουν ακόμα στον χρόνο;

1/6/2010

 
Picture
Φωτογραφία-Αγορά του Τραϊανού στη Ρώμη
Τι  θα μπορούσαμε να μάθουμε από κτίρια 2.000 ετών; Οι Ρωμαίοι άρχισαν την κατασκευή της Αγοράς του Τραϊανού στη Ρώμη το 96 μ.Χ. Περίπου 2.000 χρόνια αργότερα, πολλά από τα κτίρια της Αγοράς έχουν παραμείνει στη θέση τους.
Η μακροβιότητα της Αγοράς του Τραϊανού και των άλλων κτιρίων που κατασκευάστηκαν από τους Ρωμαίους οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στην αντοχή των υλικών των κατασκευών που χρησιμοποίησαν όπως για παράδειγμα το σκυρόδεμα.
Μια ομάδα γεωλόγων και αρχαιολόγων μελέτησε τη γεωχημεία του κονιάματος του ρωμαϊκού σκυροδέματος για να δουν τι θα μπορούσαν οι αρχαίοι Ρωμαίοι να διδάξουν τους σύγχρονους μηχανικούς.
Σήμερα, το σκυρόδεμα γίνεται με τσιμέντο τύπου portland, το οποίο αποτελείται από ασβεστόλιθο, άργιλο και άλλα υλικά που θερμαίνονται σε υψηλές θερμοκρασίες σε κλίβανο για την παραγωγή τσιμέντου με χονδροειδή κομμάτια που ονομάζεται κλίνκερ. Το κλίνκερ αλέθεται σε λεπτά σωματίδια, και στη συνέχεια αναμιγνύεται με νερό για να δημιουργηθεί μια πάστα τσιμέντου που συγκρατείται με διάφορα υλικά όπως με άμμο και χαλίκια.Το μείγμα σκληραίνει για να σχηματίσει το σκυρόδεμα.
Οι ερευνητές εξετάζοντας τα υλικά των Ρωμαίων διαπίστωσαν ότι έκαναν με  διαφορετικό τρόπο την ανάμειξη του σκυροδέματος, χρησιμοποιώντας ποζολανικά κονιάματα αντί για τσιμέντο portland. Η ποζολάνη είναι μια ανόργανη ουσία, όπως η ηφαιστειακή τέφρα, που αντιδρά με ένυδρο ασβέστη για την παραγωγή τσιμέντου. Οι Ρωμαίοι πήραν την συνταγή από τους αρχαίους Ελληνες. Με τον χρόνο είχαν μάθει πώς να την χρησιμοποιούν και πώς να την αφαιρούν απο την ηφαιστειακή στάχτη για να κάνουν τα ποζολανικά κονιάματα τους. Η τέφρα προέρχεται από τον ιγκνιμβριτική κόκκινη ποζολάνη, ένα υλικό πυροκλαστικής ροής που προήλθε από την περιοχή Colli Albani, μια ηφαιστειογενής ζώνη που βρίσκεται 20 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Ρώμης και της οποίας έδρασαν τα ηφαίστεια της περίπου 456.000 χρόνια πριν. 
Οι αρχαίοι Ρωμαίοι για την οικοδόμηση των μοναδικών κτιρίων δεν χρησιμοποιούσαν οποιαδήποτε κόκκινη ποζολάνη. Οι ερευνητές αφού ανέλυσαν δείγματα της ποζολάνης από διάφορα λατομεία , ανακάλυψαν γιατί οι Ρωμαίοι ήταν τόσο επιλεκτικοί στα υλικά που χρησιμοποιούσαν στα κτίρια τους. 
Οι ερευνητές, παρουσίασαν τα αποτελέσματα τους στο περιοδικό Γεωαρχαιολογία και κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι Ρωμαίοι προτιμούσαν την τέφρα της κόκκινης ποζολάνης που βρισκόταν στους μέσους ορίζοντες από εκείνη των ανώτερων ή κατώτερων στρωμάτων για να δημιουργούν το σκυρόδεμα τους.
Η ορυκτολογική μελέτη των εν λόγω τροποποιημένων μορφών της κόκκινης ποζολάνης  εξήγησε με τον πιο αδιάψευστο τρόπο γιατί ήταν σωστές οι επιλογές των Ρωμαίων.
Παρεμπιπτόντως θα ήθελα να προσθέσω ότι τέτοια ποζολάνη καλύπτει το δυτικό τμήμα του νησιού της Κω. Το υλικό αυτό θα μπορούσαμε όχι μόνο να το χρησιμοποιήσουμε αλλά και να εξάγουμε αφού πρόκειται για μαγικό υλικό με μοναδικές φυσικές ιδιότητες. 

Γεωδίφης

Πηγή-Earth magazine
Forward>>

    Κώια

    ''Η ανθρώπινη ζωή είναι σύντομη, η επιστήμη ατέλειωτη, ο χρόνος λίγος, η πείρα λαθεμένη και η απόφαση γεμάτη ευθύνες'' Ιπποκράτης (460-370 π.Χ)

    Picture
    Σελίδα αφιερωμένη στον εραστή της κωακής φύσης, Ιάκωβο Ζαρράφτη
    (1853-23/4/1933)

    Αρχεία

    April 2019
    February 2019
    January 2019
    December 2018
    November 2018
    October 2018
    September 2018
    August 2018
    July 2018
    June 2018
    May 2018
    April 2018
    March 2018
    February 2018
    January 2018
    December 2017
    November 2017
    October 2017
    September 2017
    August 2017
    July 2017
    June 2017
    May 2017
    April 2017
    March 2017
    February 2017
    January 2017
    December 2016
    November 2016
    October 2016
    September 2016
    August 2016
    July 2016
    June 2016
    May 2016
    April 2016
    March 2016
    January 2016
    December 2015
    November 2015
    October 2015
    September 2015
    August 2015
    July 2015
    June 2015
    May 2015
    April 2015
    March 2015
    February 2015
    January 2015
    December 2014
    November 2014
    October 2014
    September 2014
    August 2014
    July 2014
    June 2014
    May 2014
    April 2014
    March 2014
    February 2014
    January 2014
    December 2013
    November 2013
    October 2013
    September 2013
    August 2013
    July 2013
    June 2013
    May 2013
    April 2013
    March 2013
    February 2013
    January 2013
    December 2012
    November 2012
    October 2012
    September 2012
    August 2012
    July 2012
    June 2012
    May 2012
    April 2012
    March 2012
    February 2012
    January 2012
    December 2011
    November 2011
    October 2011
    September 2011
    August 2011
    July 2011
    June 2011
    May 2011
    April 2011
    March 2011
    February 2011
    January 2011
    December 2010
    November 2010
    October 2010
    September 2010
    August 2010
    July 2010
    June 2010
    May 2010
    April 2010
    March 2010
    February 2010

    RSS Feed

Δυναμικός-Βιβλία-Γεωπανόραμα-Χάρτες-Άρθρα-Ορυκτά-Απολιθώματα-Γλωσσάριο-Γεωπαρατηρητήριο-Παλαιογεωγραφία
Youtube-Panoramio-Noaa-Usgs-Nasa-Geowhen 
Ορισμένα από τα θέματα που εκτίθενται, προέρχονται από θεωρητικά μοντέλα και επιστημονικές μελέτες ενώ άλλα αποτελούν προσωπικές σκέψεις & απόψεις, πάντοτε θα περιέχουν κάποια αβεβαιότητα και διαφορά γνώμης. Κάποιες από τις απόψεις και αναλύσεις που εκφράζονται στον ιστοχώρο δεν αντιπροσωπεύουν εκείνες του Γεωδίφη και δεν πρέπει να εκλαμβάνονται ως τέτοιες. Η λειτουργία του ιστοχώρου στοχεύει αποκλειστικά και μόνο στην ενημέρωση & ευαισθητοποίηση του κοινού σχετικά με τα θέματα γεωπεριβάλλοντος και τις δράσεις του, ενώ σε καμία περίπτωση δεν αποσκοπεί στην επίτευξη κέρδους. Οι εργασίες, ταινίες, κινούμενα σχέδια, έγγραφα, βιβλία και τόσα άλλα που δημοσιεύονται σε αυτό τον χώρο, χρησιμοποιούνται μόνο για εκπαίδευση. Οι κάτοχοι μπορούν να ζητήσουν την αφαίρεση του περιεχομένου. Οι προσωπικές εργασίες και φωτογραφίες δεν υπόκεινται σε δικαιώματα και άλλα μέτρα προστασίας πνευματικής ιδιοκτησίας. Ο ιστοχώρος αφιερώνεται στον αναγνώστη που αναζητά απαντήσεις σε θεμελιώδη ερωτήματα που σχετίζονται με τον άγνωστο κόσμο που τον περιβάλλει
Picture

   Γεωδίφης,2009