Στο Λονδίνο,βορειότερα από το πάρκο του Αγίου Ιακώβου υπάρχει το αρχαιότερο βασιλικό παλάτι. Το Παλάτι του Αγίου Ιακώβου έχει παραμείνει η επίσημη κατοικία των βασιλιάδων στο Ηνωμένο Βασίλειο αν και κανένας ηγεμόνας δεν έχει ζήσει εκεί για σχεδόν 2 αιώνες.
Στο νησί της Κω αφιερωμένο στον Άγιο Ιάκωβο παλάτι δεν έχουμε. Ωστόσο, υπάρχει ένα μικρό έξοχο κτίσμα σε περίοπτη θέση, ΝΑ από την κατοικημένη περιοχή του Μαστιχαρίου, το ξωκλήσι του Αγίου Ιακώβου.
Το εκκλησάκι του Αποστόλου Ιακώβου, του πρώτου μάρτυρα μεταξύ των Αποστόλων, στον γεωλογικό χρόνο είναι το πιο πρόσφατο δημιούργημα στην περιοχή. Συναντάται σε υψόμετρο περίπου 90 μέτρων από την στάθμη της θάλασσας. Η ευρύτερη περιοχή αποτελείται από ηφαιστειοιζηματογενείς σχηματισμούς ηλικίας περίπου1,8 εκ. χρόνων. Το ξωκλήσι κείται ως επί το πλείστον σε συγκολλημένους ψαμμίτες και χαλαρές μάργες που δημιουργήθηκαν σε θαλάσσιο περιβάλλον.
Λίγο πιο νότια, περίπου 500 μέτρα εκεί όπου τα ψαμμιτομαργικά πετρώματα συναντούν τους ηφαιστειακούς τόφφους της έκρηξης της Αβύσσου(161.000 χρόνια πριν) σε ύψωμα περίπου 110 μέτρων ξεφυτρώνουν κάτι εντυπωσιακοί φυσικοί σχηματισμοί με εναλλασσόμενες εσοχές και εξοχές σε μορφή δαντέλας.
Πρόκειται για μία ιζηματογενή δομή,η οποία συχνά αναπτύσσεται σε χαλαρά στρώματα άμμου που βρίσκονται σε ρηχά νερά. Η πέρα -δώθε κίνηση των κυμάτων της θάλασσας δημιούργησε αυτό το υπέροχο φυσικό γλυπτό με τους συμμετρικούς κυματισμούς.
Οι κυματικές αμμορυτίδες όπως αποκαλούνται είναι ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα των ιζημάτων ( ψαμμίτες , ασβεστόλιθους, ιλυόλιθους ) και των αμμολόφων. Το μήκος κύματος τους (περιοδικότητα) εξαρτάται από το μέγεθος των κόκκων των ιζημάτων, το βάθος του νερού και κυρίως από την ταλάντωση των σωματιδίων νερού στα κύματα.
Συμμετρικοί κυματισμοί βρίσκονται συνήθως σε ρηχά νερά. Οι παραλίες ιδιαίτερα σε αμμώδεις ακτές είναι ένα καλό περιβάλλον για να εντοπίσετε σήμερα αυτές τις διακυμάνσεις. Υποδεικνύουν ένα περιβάλλον με ασθενή ρεύματα, όπου η κίνηση του νερού κυριαρχείται από ταλαντώσεις νερού.
Παρόμοιοι σχηματισμοί έχουν παρατηρηθεί και από έκπλυση κυμάτων τσουνάμι στα νησιά της Καραϊβικής, Κουρασάο και Bonaire (Ολλανδικές Αντίλλες), όμως οι κυματικές αμμορυτίδες του Αγίου Ιακώβου εκτιμώ ότι έχουν δημιουργηθεί από την δράση του νερού σε ήρεμο και όχι βίαιο περιβάλλον.
Η παλαιογεωγραφική σημασία των συγκεκριμένων δομών είναι τεράστια διότι πρόκειται για ιζηματογενείς μορφές που αναπτύσσονται στον πυθμένα ρηχής θάλασσας και μπορούν να χρησιμοποιηθούν σαν ενδείξεις του είδους και της κίνησης του νερού την περίοδο του σχηματισμού τους συμβάλλοντας στην αναπαράσταση του αρχαίου περιβάλλοντος της περιοχής.

Γεωδίφης 

Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Γεωλογικός χάρτης Κω-ΙΓΜΕ

To Κολούμπο βρίσκεται περίπου 8 χλμ βορειοανατολικά από την Σαντορίνη. Πρόκειται για ένα ενεργό υποθαλάσσιο ηφαίστειο με περίπου 3 χιλιόμετρα σε διάμετρο και κρατήρα 1,5 χιλιομέτρων. Είναι το μεγαλύτερο από μια σειρά από περίπου 20 υποθαλάσσιους ηφαιστειακούς κώνους που επεκτείνονται προς τα βορειοανατολικά της Θήρας.Το Παγκόσμιο Πρόγραμμα ηφαιστειότητας του Smithsonian Institution το θεωρεί ως μέρος του ηφαιστειακού κέντρου της Σαντορίνης.
Εμφανίστηκε ''ξαφνικά'' στην επιφάνεια της θάλασσας του Αιγαίου, από μία έκρηξη που συνέβη το 1650 που όμως δεν ήταν σχετικά μεγάλη. Όταν η συσσώρευση υλικού στον κώνο έφτασε μέχρι την επιφάνεια, έστειλε φονικές πυροκλαστικές ροές στις ακτές και πλαγιές της Σαντορίνης. Τεράστιες ποσότητες απο ηφαιστειακά αέρια απελευθερώθηκαν και προξένησαν το θάνατο 70 κατοίκων της Σαντορίνης και σε πάνω από 1000 ζώα. Το ηφαίστειο κατέρρευσε δημιουργώντας καλντέρα, και προκαλώντας ένα τσουνάμι ύψους 10 μέτρων που σάρωσε τις ακτές της Σαντορίνης και τα κοντινά νησιά έως 150 χιλιόμετρα.
Οι Σαντορινιοί για να ξορκίσουν το κακό έχτισαν κοντά στο ακρωτήριο του Κολούμπου την εκκλησία της "Παναγιάς του Καλού". Η έκρηξη του Κολούμπου είναι η μεγαλύτερη έκρηξη που εκδηλώθηκε στην Ανατολική Μεσόγειο την τελευταία χιλιετία.
Σήμερα μετά από αυτό το τρομερό γεγονός τα υψηλότερα τμήματα του χείλους του κρατήρα βρίσκονται περίπου 10 μέτρα κάτω από τη στάθμη της θάλασσας ενώ ο πυθμένας του κρατήρα, κατά μέσο όρο βρίσκεται σε βάθος περίπου 505 μέτρα.
Το 2006 μελέτες στις πυροκλαστικές αποθέσεις από μια αποστολή από το NOAA Ocean Explorer ανακάλυψε ότι κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, βορειοανατολικά του κρατήρα παρατηρείται ένα πεδίο με υδροθερμικές αναβλύσεις με πλούσια βακτηριακή κοινότητα και όχι μόνο.
Τελευταία μελέτη που δημοσιεύθηκε πρόσφατα από τους Steven Carey, Paraskevi Nomikou, Katy Croff Bell, Marvin Lilley, John Lupton, Chris Roman, Eleni Stathopoulou, Konstantina Bejelou , Robert Ballard) αναφέρει ότι η απελευθέρωση από ηφαιστειακά αέρια στο θαλάσσιο περιβάλλον μπορεί να οδηγήσει σε τοπικές διαταραχές στην οξύτητα των ωκεανών, με συνέπειες για τις βιολογικές κοινότητες και για πιθανούς κινδύνους που σχετίζονται με την αποσυμπίεση και την απελευθέρωση αερίων στην επιφάνεια.
Οι πολυάριθμες υδροθερμικές πηγές στον κρατήρα του υποθαλάσσιου ηφαιστείου Κολούμπου εκκρίνουν σχεδόν καθαρό αέριο διοξείδιο του άνθρακα -CO2, σε συνδυασμό με καθαρά υγρά σε θερμοκρασίες μέχρι 220 βαθμούς Κελσίου. Ακουστική απεικόνιση των φυσαλίδων επιφανείας υποδηλώνει ότι το αέριο διαλύεται στο θαλασσινό νερό εντός περίπου 10 μέτρων πάνω από τον πυθμένα του κρατήρα (500 μέτρα κάτω από το επίπεδο της θάλασσας). Διάλυση του αερίου προκαλεί πιθανόν τοπικές αυξήσεις στην πυκνότητα του νερού που οδηγούν σε δέσμευση του CO2, μέσα στον κλειστό κρατήρα, και την συσσώρευση του όξινου θαλασσινού νερού. Έλλειψη μικροπανίδας στις υδροθερμικές αναβλύσεις του Κολούμπου , εμφάνιση ιζημάτων φτωχών σε ανθρακικό στον κρατήρα και τιμές pH τόσο χαμηλές όσο 5.0 σε δείγματα νερού δείχνουν όξινες συνθήκες εντός του κρατήρα.
Το ανησυχητικό πάντα σύμφωνα με την μελέτη είναι ότι η συσσώρευση του CO2 στο νερό του κρατήρα του Κολούμπου μπορεί να παράγει συνθήκες ανάλογες με ορισμένες αφρικανικές ηφαιστειακές λίμνες που αποκαλούνται φονικές λίμνες όπως η Λίμνη Μονούν και η λίμνη Nyos, στο Καμερούν όπου το πλούσιο σε φυσικό αέριο στον βυθό των υδάτινων σωμάτων οδήγησε σε απότομη απελευθέρωση του CO2 στην επιφάνεια. Στις 12 Αυγούστου 1986, ένα νέφος από διοξείδιο του άνθρακα και σταγονίδια νερού αναδύθηκε από τη λίμνη Nyos στο Καμερούν. Αυτή η θανατηφόρα πάχνη σάρωσε τις γειτονικές κοιλάδες, σκοτώνοντας 1800 ανθρώπους, χιλιάδες βοοειδή και πολλά άλλα ζώα και πουλιά. Οι ιθαγενείς απέδωσαν την καταστροφή στο οργισμένο πνεύμα μιας μυθικής γυναίκας της τοπικής παράδοσης, η οποία κατοικεί στις λίμνες και στα ποτάμια. Αντίθετα, οι επιστήμονες ήταν έντονα προβληματισμένοι για την αιτία και το μηχανισμό αυτού του τραγικού και μυστηριώδους γεγονότος.
Σχετικά με το υποθαλάσσιο ηφαίστειο του Κολούμπου , οι ερευνητές εκτιμούν ότι περίσσιο CO2 της τάξης του 2,0 × 10 5 m 3 (STP) μπορεί να υπάρχει σήμερα στον πυθμένα 10 m από το κρατήρα του.

Γεωδίφης

Πηγές
1.http://geology.gsapubs.org/
2.http://www.geo.auth.gr/ -ΑΠΘ
3.Βικιπαίδεια

Στην Αντιμάχεια της Κω, πατρίδα του Αντίμαχου γιου του Ηρακλή(σύμφωνα με την μυθολογία μας), δεν υπάρχουν βουνά παρά μόνο υψώματα με ρεματιές και λοφίσκους που αποτελούνται κυρίως από ηφαίστειο-ιζηματογενή πετρώματα.
Μεταξύ του υψιπέδου χωριού και του παραθαλάσσιου Μαστιχαριού, ανατολικά του επαρχιακού δρόμου βρίσκεται η τοποθεσία Πηγαδούλια. Πρόκειται για μια ανώμαλη έκταση γης με υψώματα με ένα κατηφορικό δρόμο ο οποίος σε κάποιο τμήμα του γίνεται ένα με το ρέμα Αρμυρή.
Η ευρύτερη τοποθεσία αποτελείται από ελαφρά συγκολλημένους αρχαίους ψαμμίτες με αργιλομαργαϊκά υλικά και από πρόσφατα προσχωσιγενή εδάφη.
Τα αμμώδη στρώματα είναι πλούσια σε οστρακοειδή θαλάσσια απολιθώματα δηλαδή λείψανα οργανισμών που έζησαν σε θαλάσσιο περιβάλλον πριν από 1,8-0,78 εκατομμύρια χρόνια.
Πρόκειται για ποικίλα απολιθωμένα είδη όπως: Spondylus Gaederopus,Ostrea edulis, Tritonidea viveratta κά. Μεταξύ αυτών συναντάται και ένα εντυπωσιακό κοχύλι, του είδους Chlamys varia ''σφηνωμένο'' στους εύθρυπτους αμμώδεις πάγκους. Το κέλυφος του Chlamys υπερβαίνει τα 6 εκατοστά σε μήκος κάτι που το κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα οστρακοειδή της απολιθωμένης πανίδας.
Είναι ένα χτένι, δηλαδή θαλάσσιο δίθυρο μαλάκιο της οικογένειας Pectinidae. Το είδος του πρωτοεμφανίστηκε στην Γη πριν από 395 εκ. χρόνια (Δεβόνιο), ζει μέχρι σήμερα στις θάλασσες, σε βάθη που φτάνουν περίπου τα 100 μέτρα. Ωριμάζει ως ένα αρσενικό, αλλάζει όμως φύλο αρκετές φορές κατά τη διάρκεια ζωής του. Ίσως εκεί βρίσκεται το μυστικό της επιβίωσης του είδους στον γεωλογικό χρόνο. Οι τρομεροί και αήττητοι δεινόσαυροι που εμφανίστηκαν 231 εκ. χρόνια πριν δεν τα κατάφεραν και χάθηκαν για πάντα πριν από 66 εκ. χρόνια. Αυτά τα μικροσκοπικά πλάσματα εξακολουθούν να επιβιώνουν στις όποιες αλλαγές του περιβάλλοντος.
Τα απολιθώματα θαλάσσιων ειδών στα βουνά μπορούν εύκολα να εξηγηθούν από την ανίζηση (ανύψωση) της γης όπως έλεγε και ο Ιάκωβος Ζαρράφτης. Αν και αυτή η διαδικασία είναι αργή, έχει παρατηρηθεί ότι εξακολουθεί να συμβαίνει σήμερα, και δεν αφορά μόνο τα κοχύλια στα βουνά, αλλά και στα άλλα γεωλογικά και παλαιοντολογικά χαρακτηριστικά των εν λόγω βουνών.
Η θάλασσα κάποτε κάλυπτε τις περιοχές όπου βρίσκονται τα απολιθώματα, αλλά δεν ήταν βουνά εκείνη την στιγμή.Ήταν ρηχές θάλασσες. Πώς είμαστε βέβαιοι ότι η θάλασσα κάλυπτε κάποτε τα βουνά, και ότι αυτό το γεγονός δεν αποτελεί ένδειξη για έναν παγκόσμιο ή τοπικό κατακλυσμό;
Μια πλημμύρα δεν μπορεί να εξηγήσει την παρουσία θαλάσσιων κοχυλιών στα βουνά για τους ακόλουθους λόγους: Ένα πλημμυρικό γεγονός διαβρώνει τα βουνά και αποθέτει τα ιζημάτα τους στις κοιλάδες.Τα απολιθώματα βρίσκονται στις ίδιες θέσεις που αναπτύχθηκαν κατά την διάρκεια της ζωή τους, όχι διάσπαρτα σαν να επαναποτίθενται από μια πλημμύρα. Αυτό επισημάνθηκε ήδη από τον 16ο αιώνα από τον Leonardo da Vinci .Άλλα στοιχεία, όπως απολιθωμένα ίχνη καθώς και τα εδάφη που ζούσαν οι θαλάσσιοι οργανισμοί, δείχνουν ότι η περιοχή ήταν κάποτε κάτω από τη θάλασσα. Απολιθώματα δεν βρίσκονται στα ιζήματα που δεν είχαν προηγουμένως καλυφθεί από θάλασσα.
Πώς μπορεί τα βράχια ψηλά στα βουνά να έχουν απολιθώματα; Όλα σχετίζονται με τις κινήσεις των τεκτονικών πλακών. Ένα καλό παράδειγμα για το τι προκαλεί στα θαλάσσια απολιθώματα να καταλήξουν στα βουνά είναι τα Ιμαλάϊα. Λόγω των τεκτονικών πλακών, η πλάκα της Ινδίας διαχωρίστηκε από τη Μαδαγασκάρη και συγκρούστηκε (περίπου 55 εκ. χρόνια) με την πλάκα της Ευρασίας, με αποτέλεσμα το σχηματισμό των Ιμαλαΐων. Η σύγκρουση αυτή δημιούργησε και εξακολουθεί να δημιουργεί, τα Ιμαλάια. Τώρα ο πρώην πυθμένας της θάλασσας βρίσκεται σε ύψος 8000 μέτρων, μαζί με τα απολιθώματα που σχηματίστηκαν σε αυτό. Δεν νομίζω ότι αυτό το παράδειγμα ισχύει για όλα τα βουνά, αλλά μπορεί να προσφέρει μια εξήγηση γιατί τα θαλάσσια απολιθώματα βρίσκονται σε μεγάλα υψόμετρα μακριά από την θάλασσα.
Πολλά βουνά σχηματίζονται σε αυτό που είναι γνωστό ως ζώνες καταβύθισης των τεκτονικών πλακών. Αυτές είναι περιοχές όπου οι τεκτονικές πλάκες συγκρούονται η μία ενάντια μιας άλλης με αποτέλεσμα η μία να βυθίζεται κάτω από την άλλη, ενώ η άλλη πλάκα ωθείται προς τα επάνω. Αν η καταβύθιση συμβεί σε ένα μέρος όπου υπήρχε ένα μεγάλο σώμα του νερού όπως ο ωκεανός της Τηθύος που σήμερα πια δεν υπάρχει, τότε η ζωή στη θάλασσα θα φθάσει μέχρι σε υψώματα και εάν η σύγκρουση συνεχιστεί ίσως να καταλήξει σε βουνοκορφές όπως αυτές του Δίκαιου, της οροσειράς των Άλπεων, της Μεσόγειας οροσειράς που χτίζεται σιγά-σιγά στα νότια της Κρήτης κά.
Τα απολιθώματα είναι μία από τις πιο σημαντικές πηγές πληροφόρησης όχι μόνο για το παρελθόν της Γης αλλά και του μικρού τόπου μας. Μπορούν να μας πουν την ηλικία των πετρωμάτων στα οποία βρίσκονται, είναι σημαντικά ως περιβαλλοντικοί δείκτες,ως δείκτες των κινήσεων της γης, ως αποδεικτικά στοιχεία για την εξέλιξη της ζωής κά. Χωρίς τις πληροφορίες που παρέχουν,δεν θα γνωρίζαμε για τους εξαφανισμένους οργανισμούς, όπως τριλοβίτες και τους δεινόσαυρους, και η γνώση μας για την ιστορία των σχέσεων της ανάπτυξης και εξέλιξης της σύγχρονης χλωρίδας και πανίδας θα μπορούσε να προέρχεται μόνο από τους ζώντες οργανισμούς. Για αυτό τον λόγο πρέπει να γνωρίζουμε ότι είναι μέρος της φυσικο- γεωλογικής μας κληρονομιάς που πρέπει οπωσδήποτε να διατηρηθεί. Η πολιτιστική μας κληρονομιά υποστηρίζεται από τη γεωλογία ακριβώς όπως ο βιολογικός κόσμος εξαρτάται από τη φυσική γη. Βιοποικιλότητα και γεωποικιλότητα συνδέονται στενά. Καταστρέφοντας τους γεωλογικούς σχηματισμούς που τα περιέχουν σβήνουμε οριστικά πολύτιμες σελίδες από το αρχείο της Γης και του τόπου μας.

Γεωδίφης

Πηγές

1.Γεωλογικός χάρτης Κω- ΙΓΜΕ
2.Βικιπαίδεια

Πού είναι ο Θεός κατά τη διάρκεια των φυσικών καταστροφών;Για να απαντηθεί επαρκώς το ερώτημα αυτό πρέπει κανείς να πάει έξω από την σφαίρα της προσωπικής εμπειρίας. Για το πώς μπορεί κάποιος που δημιουργήθηκε να πει στον Δημιουργό του, ''Γιατί το έκανες αυτό;" Οι Αγία Γραφή έχει κάποια εικόνα σχετικά με το θέμα αυτό.
Μία από τις πρώτες φυσικές καταστροφές ήταν η πλημμύρα. Είναι σαφές ότι η καταστροφή ήταν μία απόφαση από τον Θεό. Το ίδιο μπορεί να λεχθεί και για τις πληγές που ο Θεός έστειλε στην Αίγυπτο κατά την Μεγάλη Έξοδο. Μια άλλη μεγάλη καταστροφή έλαβε χώρα όταν ο Ιώβ, ένας δίκαιος άνθρωπος, έχασε τα παιδιά του σε μια καταιγίδα που κατέστρεψε το σπίτι τους. Δεν έχει δοθεί απάντηση ως προς το γιατί αυτό συνέβη πέρα ​​από αντίδραση του Ιώβ στην απώλεια - την πίστη του να συνεχιστεί η εξάρτηση του από το Θεό. Ίσως η απάντησή μας σε αυτά, σε αντίθεση με το ερώτημα μας, αυτές οι καταστροφές είναι η πραγματική πρόκληση ότι ο Θεός περιμένει κάτι από εμάς.
Μία Βιβλική αλήθεια είναι σαφής: οι τρόποι του ανθρώπου δεν είναι τρόποι του Θεού. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ο Θεός επιτρέπει να συμβαίνουν καταστροφές. Όσο καταστροφικές ήταν, όμως θα μπορούσαν να είναι χειρότερες τόσο σε αριθμούς και σε ένταση. Ο Θεός έχει ακόμα στον έλεγχο την δημιουργίας Του.
Ο κόσμος που δημιούργησε ο Θεός είναι πολύ διαφορετικός από ότι τον κόσμο που έχουμε δημιουργήσει. Η αμαρτία έχει αναστατώσει αναμφισβήτητα την ισορροπία στην αρχική δημιουργία του Θεού. Ενώ ο Θεός έχει ακόμα τον έλεγχο, οι καταστροφές αυτές μπορεί να είναι το αποτέλεσμα των δικών μας επιλογών.
Ο Θεός δεν έχει αλλάξει. Εκείνος μας αγαπά ακόμα και θέλει να τον αγαπούν και να Τον εμπιστευόμαστε παρά τις καταιγίδες που αντιμετωπίζουμε. Τέλος, η θέση του Θεού σχετίζεται με την αιωνιότητα, όχι κατ 'ανάγκη με το σήμερα.


Γεωδίφης , αναδημοσίευση από το news-journalonline.com


Πηγή- Δρ Bob Hadley, πάστορας Westside Baptist Church και αρμόδιος της Atlantic Coast Bible College και Theological Seminary στη Daytona Beach.  

Η παραπάνω φωτογραφία δείχνει την ίδια άποψη όταν το τσουνάμι έπληξε την Ιαπωνία το 2011. Το νησί φαίνεται και στις δύο εικόνες. Το σπίτι ήταν των γειτόνων του, σήμερα πια δεν υπάρχει.
''Όταν ο σεισμός σημειώθηκε στις 11 Μαρτίου, δεν περίμενα ότι θα βιώσω ένα ακόμη μεγάλο τσουνάμι από το 1960'', λέει ένας επιζώντας του τσουνάμι της Ιαπωνίας. Ο ίδιος αναφέρεται στο ίδιο το τσουνάμι που κατέστρεψε την πρωτεύσουσα Hilo , πρόκειται για το τελευταίο μεγάλο τσουνάμι της Χαβάης. Ο χρόνος από τη στιγμή που έσπασε ο βυθός από τον σεισμό και το τσουνάμι έφθασε ήταν 10 λεπτά, οπότε άρπαξε την οικογένειά του και έτρεξε σε μια υπερυψωμένη περιοχή που ήταν λίγο υψηλότερη από το σπίτι του. ''Το δεύτερο κύμα ήρθε πριν ακόμη το πρώτο να έχει τελειώσει'', είπε. Κατάλαβε ότι δεν ήταν σε αρκετά υψηλό έδαφος, έτσι ώστε κατευθύνθηκε αμέσως στο βουνό πίσω από το σπίτι του. Το τσουνάμι ταξίδεψε μέχρι 2 1/2 μίλια στο εσωτερικό της ενδοχώρας. Μαζί με την οικογένεια του με τα πόδια έτρεξαν κατά μήκος του βουνού, μέχρι να νιώσουν ασφαλείς. Μετά από δέκα ημέρες -μετά το τσουνάμι -επέστρεψαν πίσω και διαπίστωσαν το μέγεθος της καταστροφής. Παντού συντρίμμια.
''Πολλοί από τους κατοίκους παράκτιων περιοχών επέζησαν από το τσουνάμι επειδή μπόρεσαν να δουν τον ωκεανό και τα σημάδια ότι ένα τσουνάμι ερχόταν - Αυτός είναι ο λόγος που πολλοί άνθρωποι στην ενδοχώρα πέθαναν,επειδή δεν μπορούσαν να δουν τον ωκεανό. Αυτό που ήθελα πραγματικά να σας πω, ότι εάν ένα τσουνάμι έρχεται, τρέξτε στα ψηλότερα εδάφη. Στη Χαβάη, ακόμα και αν είστε σε μια υψηλότερη θέση, μην νομίζετε ότι ένα τσουνάμι δεν θα έρθει ποτέ '', είπε. "Επίσης, κατά την εκκένωση από το τσουνάμι, δεν είναι κακό να χρησιμοποιήσετε τα αυτοκίνητά όμως, μετά από αυτό, απλώς πρέπει να τα εγκαταλείψετε και αμέσως να τρέξετε σε υψηλά κτίρια ή εδάφη." Στην πόλη Kesennuma 250 άτομα έχασαν τη ζωή τους σε μία διασταύρωση, επειδή ήταν στα αυτοκίνητά τους, όταν το τσουνάμι έφτασε''.
Είπε, επίσης, ότι είναι σημαντικό να "σώσετε τη ζωή σας και όχι των άλλων. Αφού η ζωή σας είναι ασφαλής, τότε μπορείτε να ενδιαφερθείτε για τους άλλους." Αυτά είναι σκληρά λόγια, αλλά πολύ ειλικρινή λόγια για το πώς να επιβιώσετε. Πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους προσπαθώντας να σώσουν τους άλλους.
Σήμερα ο επιζώντας και η οικογένειά του αρχικά εγκαταστάθηκαν σε προσωρινή στέγη μετά το τσουνάμι και έλαβε ένα εκατομμύρια γεν (10.000 δολάρια) από την κυβέρνηση για βοήθεια. Δεν υπήρξε καμία βοήθεια από τότε. Αυτή τη στιγμή ζει πίσω στην περιουσία του, σε ένα δωμάτιο με ένα κρεβάτι, μία μικρή κουζίνα και καθιστικό και προσπαθεί να επανεκκινήσει την επιχείρηση της οικογένειάς του. ''Η επιχείρηση είναι το 1/3 από ότι είχαμε πριν, και θα πάρει 5-7 χρόνια για να επιστρέψουμε στο σημείο όπου βρισκόμασταν."
Μια προειδοποίηση στους κατοίκους όχι μόνο της Χαβάης , από έναν επιζώντα του τσουνάμι της Ιαπωνίας. Αφορά όλους μας ιδιαίτερα εμάς που ζούμε σε παράκτιες περιοχές.

Γεωδίφης με πληροφορίες από το honolulumagazine.com