Μετά το διπλό χτύπημα της 21ης Ιουλίου, η κόρη- τέρας του Ποσειδώνα και της Γαίας, Χάρυβδη εμφανίστηκε και στην Κω επιβεβαιώνοντας ακόμη μια φορά ότι οι μύθοι μας δεν είναι παραμύθια αλλά αληθινές ιστορίες που έχουν στενή σχέση με το γεωπεριβάλλον.
Λίγα λεπτά μετά τον σεισμό, τα κύματα που απελευθερώθηκαν από την υποθαλάσσια καθίζηση βυθού της τάφρου Gokova, δημιούργησαν μια τεράστια δίνη μέσα στο λιμάνι της Κω. Η δίνη γνωστή από τους θαλασσινούς και ως ρουφήχτρα δεν είναι ασυνήθιστη μετά από τσουνάμι. Τέτοια κύματα χτυπάνε με βία τα λιμάνια γι’ αυτό και οι Ιάπωνες τα ονομάζουν κύματα του λιμανιού[τσουνάμι].
Το τσουνάμι προκλήθηκε μετά από σεισμό Μ6.6 που έπληξε τόσο την απέναντι μικρασιατική ακτή όσο και την ακτογραμμή της πρωτεύουσας του νησιού, ενώ έγινε ιδιαίτερα αισθητό από τα Κρητικά έως το Ψαλίδι .
Την στιγμή που κάτοικοι και φιλοξενούμενοι παρακολουθούσαν τρομοκρατημένοι τις καταστροφές που άφησε πίσω του ο κύριος σεισμός μέσα στο λιμάνι οι ναυτικοί με τα πλοιάρια τους βίωναν μία τρομερή δοκιμασία και έδιναν μία άνιση μάχη με τον χρόνο και τις δυνάμεις της θάλασσας.
Όταν ο Εγκέλαδος ολοκλήρωνε το καταστροφικό του έργο την θέση του έπαιρνε η αποκρουστική και εφιαλτική Χάρυβδη.
Την νύκτα μετά τις 1.31 άρχισαν να εισβάλλουν τα κύματα στο λιμάνι και οι βάρκες με τα πλοιάρια μετά από λίγα λεπτά βρέθηκαν αντιμέτωπα με μία πολύ δύσκολη και πρωτοφανή μάχη.
Σύμφωνα με μαρτυρίες μεταξύ πρώτου κύματος και δεύτερου, τουρκικό πλοιάριο επιχείρησε να εξέλθει από το λιμάνι. Ωστόσο, τα κύματα το παρέσυραν και το επανέφεραν μέσα στο λιμάνι. Όπως εισέρχονταν τα κύματα, αντίθετα ρεύματα στροβίλιζαν το νερό δημιουργώντας μία ογκώδη δίνη που δημιουργούσε τεράστια προβλήματα σε πλοία και ναυτικούς. Ευτυχώς τόσο οι χειρισμοί και η ψυχραιμία των πλοιοκτητών όσο και η δυναμική του ίδιου του φαινομένου δεν επέτρεψαν στην Χάρυβδη να αφήσει θύματα πίσω της.
Το δεύτερο κύμα [πρόκειται για ακολουθία από αλλεπάλληλα κύματα που έχουν ομαδοποιηθεί] είχε ύψος ως 70 εκατοστά, έτσι δεν μπόρεσε να αποκτήσει μεγάλη δυναμική και να μετακινηθεί ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας και υπό προϋποθέσεις να παρασύρει μαζί του μέρη από την ακτή.
Η δίνη εκδηλώνεται λόγω της αλληλεπίδρασης μεταξύ του νερού, της γεωλογίας της ακτογραμμής και του πυθμένα της θάλασσας. Προφανώς υπήρχε πολύ νερό σε αλληλεπίδραση με την βαθυμετρία, κοντά στο λιμάνι. Το τσουνάμι ερχόταν από βορειοανατολικά καθώς πλησίαζε το λιμάνι η ταχύτητα αυξανόταν, λόγω της διατήρησης ορμής. Ταχύτητες άνω των 10 m/s εύκολα δημιουργούνται από αυτή τη διαδικασία ενώ συχνά παρατηρείται πέσιμο βράχων εάν πλησιάσει βραχώδη ακτογραμμή.
Οι δίνες πάντα είχαν μεγάλη επίδραση τόσο στην μυθολογία μας όσο στην ανθρώπινη φαντασία. Εδώ και χρόνια έχουν αναφερθεί πολλές φορές μετά απο ανάλογα γεγονότα.
Στην μυθολογία η Χάρυβδη ζούσε στην ασιατική ακτή του πορθμού του Βοσπόρου (στο ευρωπαϊκό τμήμα κατοικούσε η τερατώδης Σκύλλα) ρουφούσε το νερό της θάλασσας και καταβρόχθιζε πλοία και ναυτικούς. Με τον χρόνο τα δύο τέρατα μεταφέρθηκαν στον πορθμό της Μεσσήνης μεταξύ Ιταλίας και Σικελίας. Η Χάρυβδη έχει αναφερθεί τόσο στο ταξίδι του Οδυσσέα όσο και των Αργοναυτών.
Το 2011 μεγάλες δίνες παρατηρήθηκαν στην θάλασσα της Ιαπωνίας μετά το σεισμό και το τσουνάμι. Μετά το τσουνάμι του 2004 αναφέρθηκαν δίνες στον Ινδικό Ωκεανό. Επίσης παρατηρήθηκαν στο μεγάλο σεισμό της Λισσαβώνας του 1775, στην Παπούα Νέα Γουινέα, το 1957 και το 1998, στο Manzanillo Μεξικό, το 1995, και το Πουέρτο Ρίκο το 1867. Οι κάτοικοι στα νησιά Κουίν Σάρλοτ, που βρίσκονται στα ανοιχτά των ακτών της Βρετανικής Κολομβίας, έχουν πολλούς μύθους που μιλούν για στροβίλισμα κύματος .
Η περιστροφική κίνηση του νερού [μπορεί να προέλθει και από άνεμο] μέσα στο λιμάνι της Κω όπως και στις ακτές αποτελεί έναν πρόσθετο πονοκέφαλο για τους τοπικούς φορείς. Το φαινόμενο θα μπορούσε να προκαλέσει τεράστιες ζημιές με θύματα ακόμη περισσότερα από τον ίδιο τον σεισμό. Η λιμενική αρχή του νησιού οφείλει αφού το μελετήσει να λάβει κατάλληλα μέτρα απέναντι σε τέτοια φαινόμενα που από ότι φαίνεται δεν είναι και τόσο σπάνια όσο κάποιοι πίστευαν.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2. Μετεωρολογική Υπηρεσία Ιαπωνίας
Λίγα λεπτά μετά τον σεισμό, τα κύματα που απελευθερώθηκαν από την υποθαλάσσια καθίζηση βυθού της τάφρου Gokova, δημιούργησαν μια τεράστια δίνη μέσα στο λιμάνι της Κω. Η δίνη γνωστή από τους θαλασσινούς και ως ρουφήχτρα δεν είναι ασυνήθιστη μετά από τσουνάμι. Τέτοια κύματα χτυπάνε με βία τα λιμάνια γι’ αυτό και οι Ιάπωνες τα ονομάζουν κύματα του λιμανιού[τσουνάμι].
Το τσουνάμι προκλήθηκε μετά από σεισμό Μ6.6 που έπληξε τόσο την απέναντι μικρασιατική ακτή όσο και την ακτογραμμή της πρωτεύουσας του νησιού, ενώ έγινε ιδιαίτερα αισθητό από τα Κρητικά έως το Ψαλίδι .
Την στιγμή που κάτοικοι και φιλοξενούμενοι παρακολουθούσαν τρομοκρατημένοι τις καταστροφές που άφησε πίσω του ο κύριος σεισμός μέσα στο λιμάνι οι ναυτικοί με τα πλοιάρια τους βίωναν μία τρομερή δοκιμασία και έδιναν μία άνιση μάχη με τον χρόνο και τις δυνάμεις της θάλασσας.
Όταν ο Εγκέλαδος ολοκλήρωνε το καταστροφικό του έργο την θέση του έπαιρνε η αποκρουστική και εφιαλτική Χάρυβδη.
Την νύκτα μετά τις 1.31 άρχισαν να εισβάλλουν τα κύματα στο λιμάνι και οι βάρκες με τα πλοιάρια μετά από λίγα λεπτά βρέθηκαν αντιμέτωπα με μία πολύ δύσκολη και πρωτοφανή μάχη.
Σύμφωνα με μαρτυρίες μεταξύ πρώτου κύματος και δεύτερου, τουρκικό πλοιάριο επιχείρησε να εξέλθει από το λιμάνι. Ωστόσο, τα κύματα το παρέσυραν και το επανέφεραν μέσα στο λιμάνι. Όπως εισέρχονταν τα κύματα, αντίθετα ρεύματα στροβίλιζαν το νερό δημιουργώντας μία ογκώδη δίνη που δημιουργούσε τεράστια προβλήματα σε πλοία και ναυτικούς. Ευτυχώς τόσο οι χειρισμοί και η ψυχραιμία των πλοιοκτητών όσο και η δυναμική του ίδιου του φαινομένου δεν επέτρεψαν στην Χάρυβδη να αφήσει θύματα πίσω της.
Το δεύτερο κύμα [πρόκειται για ακολουθία από αλλεπάλληλα κύματα που έχουν ομαδοποιηθεί] είχε ύψος ως 70 εκατοστά, έτσι δεν μπόρεσε να αποκτήσει μεγάλη δυναμική και να μετακινηθεί ψηλότερα από την επιφάνεια της θάλασσας και υπό προϋποθέσεις να παρασύρει μαζί του μέρη από την ακτή.
Η δίνη εκδηλώνεται λόγω της αλληλεπίδρασης μεταξύ του νερού, της γεωλογίας της ακτογραμμής και του πυθμένα της θάλασσας. Προφανώς υπήρχε πολύ νερό σε αλληλεπίδραση με την βαθυμετρία, κοντά στο λιμάνι. Το τσουνάμι ερχόταν από βορειοανατολικά καθώς πλησίαζε το λιμάνι η ταχύτητα αυξανόταν, λόγω της διατήρησης ορμής. Ταχύτητες άνω των 10 m/s εύκολα δημιουργούνται από αυτή τη διαδικασία ενώ συχνά παρατηρείται πέσιμο βράχων εάν πλησιάσει βραχώδη ακτογραμμή.
Οι δίνες πάντα είχαν μεγάλη επίδραση τόσο στην μυθολογία μας όσο στην ανθρώπινη φαντασία. Εδώ και χρόνια έχουν αναφερθεί πολλές φορές μετά απο ανάλογα γεγονότα.
Στην μυθολογία η Χάρυβδη ζούσε στην ασιατική ακτή του πορθμού του Βοσπόρου (στο ευρωπαϊκό τμήμα κατοικούσε η τερατώδης Σκύλλα) ρουφούσε το νερό της θάλασσας και καταβρόχθιζε πλοία και ναυτικούς. Με τον χρόνο τα δύο τέρατα μεταφέρθηκαν στον πορθμό της Μεσσήνης μεταξύ Ιταλίας και Σικελίας. Η Χάρυβδη έχει αναφερθεί τόσο στο ταξίδι του Οδυσσέα όσο και των Αργοναυτών.
Το 2011 μεγάλες δίνες παρατηρήθηκαν στην θάλασσα της Ιαπωνίας μετά το σεισμό και το τσουνάμι. Μετά το τσουνάμι του 2004 αναφέρθηκαν δίνες στον Ινδικό Ωκεανό. Επίσης παρατηρήθηκαν στο μεγάλο σεισμό της Λισσαβώνας του 1775, στην Παπούα Νέα Γουινέα, το 1957 και το 1998, στο Manzanillo Μεξικό, το 1995, και το Πουέρτο Ρίκο το 1867. Οι κάτοικοι στα νησιά Κουίν Σάρλοτ, που βρίσκονται στα ανοιχτά των ακτών της Βρετανικής Κολομβίας, έχουν πολλούς μύθους που μιλούν για στροβίλισμα κύματος .
Η περιστροφική κίνηση του νερού [μπορεί να προέλθει και από άνεμο] μέσα στο λιμάνι της Κω όπως και στις ακτές αποτελεί έναν πρόσθετο πονοκέφαλο για τους τοπικούς φορείς. Το φαινόμενο θα μπορούσε να προκαλέσει τεράστιες ζημιές με θύματα ακόμη περισσότερα από τον ίδιο τον σεισμό. Η λιμενική αρχή του νησιού οφείλει αφού το μελετήσει να λάβει κατάλληλα μέτρα απέναντι σε τέτοια φαινόμενα που από ότι φαίνεται δεν είναι και τόσο σπάνια όσο κάποιοι πίστευαν.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2. Μετεωρολογική Υπηρεσία Ιαπωνίας
RSS Feed
