Παράξενες μπλε λάμψεις στον ουρανό από τον 7,8R σεισμό στη Νέα Ζηλανδία
Στις 20 Απριλίου 1894 ένας ισχυρός και ξαφνικός σεισμός μεγέθους 6.6 -6.8R με επίκεντρο την περιοχή Μαλεσίνα -Μαρτίνο χτύπησε τον βόρειο Ευβοϊκό κόλπο. Κανένας προσεισμός δεν είχε προηγηθεί. Πριν τον σεισμό κάποιος αγρότης ανέφερε ότι άκουγε παράξενους θορύβους στο κτήμα του σαν κανονιοβολισμούς να έρχονται μέσα από τον κόλπο. Αρκετές φορές έχουν σημειωθεί τέτοια φαινόμενα πριν ή κατά την εκδήλωση μεγάλων σεισμικών δονήσεων από μετακινήσεις που συντελούνται στο φλοιό της γης.
Κατά την διάρκεια του τελευταίου σεισμού των 6.6R από το ρήγμα Gokova, σημειώθηκε πρασινωπή λάμψη στον ουρανό που έγινε αντιληπτή από συμπολίτη ιδιαίτερα παρατηρητικό ο οποίος είχε ξυπνήσει από το γάβγισμα των σκυλιών του. Μάλιστα ανέφερε και εκκωφαντικό θόρυβο από το σεισμό τον οποίο πολλοί κάτοικοι αισθάνθηκαν και πίστευαν ότι είχε συμβεί μια έκρηξη, ωστόσο δεν ήταν άλλο από τον εντυπωσιακό χορό του Εγκέλαδου. Ο ήχος προήλθε από την δόνηση και κατόπιν έγινε αισθητή σε όσους ήταν κοντά στο επίκεντρο του σεισμού.
Τι μπορεί να έχει προκαλέσει τους θορύβους που ακούσαμε κατά την διάρκεια του κύριου σεισμού; Η ολίσθηση των βράχων κατά μήκος ενός ρήγματος προκαλεί δονήσεις. Στα ίδια τα βράχια, αυτές οι δονήσεις ονομάζονται σεισμικά κύματα. Όταν φτάσουν στην επιφάνεια της γης, τα κύματα μπορούν να μεταδοθούν στον αέρα, όπου γίνονται θόρυβος. Εάν το σπάσιμο του ρήγματος συντελείται σε βράχια παλιά και ισχυρά τότε η μετάδοση του ήχου από τις σεισμικές δονήσεις εκδηλώνεται με ιδιαίτερα εκκωφαντικό τρόπο όπως συνέβη την νύκτα της 21ης Ιουλίου. Η κίνηση είναι μεγαλύτερη, όσο πιο ξαφνικό είναι το άλμα. Έτσι, ένας ισχυρός σεισμός ακόμη και από την Ανατολή μπορεί να παράγει την ίδια ποσότητα ενέργειας ή ήχου με μία μικρότερη πηγή από ένα σεισμό στην Κω. Εάν υπήρχαν υδρόφωνα στον πυθμένα του επίκεντρου θα κατέγραφαν το εντυπωσιακής συχνότητας βουητό του Εγκέλαδου.
Εκτός από τους ήχους αναφέρθηκαν και μυστηριώδεις λάμψεις στον ουρανό. Κάποιοι Τούρκοι μίλησαν για UFO, άλλοι για το πειραματικό πρόγραμμα HAARP και διάφορα άλλα.
Η σεισμική λάμψη είναι ένα ασυνήθιστο φωτεινό εναέριο φαινόμενο που φέρεται ότι εμφανίζεται στον ουρανό ή κοντά σε περιοχές με τεκτονική πίεση, σεισμική δραστηριότητα ή ηφαιστειακές εκρήξεις.
Σύμφωνα με την γεωλόγο Sharon A. Hill δεν είναι όλοι οι σεισμοί οι ίδιοι και μπορεί να είναι πιθανό τα ρήγματα "επέκτασης" και "συμπίεσης" να παράγουν "διαφορετικές συμπεριφορές τόσο στην επιφάνεια όσο και στην υπόγεια επιφάνεια". Κάποιοι διαφωνούν με την άποψη της, "εξαιτίας αναξιόπιστης, μη επαναλαμβανόμενης και ανεπαρκούς εξήγησης γι 'αυτό". Επίσης, αναφέρει την πιθανότητα ότι οι "ισχυρότεροι σεισμοί σπάνε ηλεκτρικά δίκτυα και προκαλούν εκρήξεις μετασχηματιστών, προκαλώντας αναβοσβήσεις φώτων".
Όμως το πιο πρόσφατο επιστημονικό μοντέλο προτείνει ότι η οι λάμψεις στον ουρανό έχουν να κάνουν με τον ιονισμό σε ανιόντα οξυγόνου από το σπάσιμο των δεσμών σε ορισμένους τύπους πετρωμάτων από την υψηλή πίεση πριν και κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Μετά τον ιονισμό, τα ιόντα ταξιδεύουν μέσα από τις ρωγμές στα βράχια. Μόλις φθάσουν στην ατμόσφαιρα αυτά τα ιόντα μπορούν να ιονίσουν θύλακες αέρα, σχηματίζοντας πλάσμα που εκπέμπει φως. Εργαστηριακά πειράματα έχουν επικυρώσει ότι μερικά βράχια ιονίζουν το οξυγόνο σε αυτά όταν υποβάλλονται σε υψηλά επίπεδα στρες. Η έρευνα δείχνει ότι η γωνία του ρήγματος σχετίζεται με την πιθανότητα σεισμικής λάμψης, με σχεδόν κάθετα ρήγματα σε περιβάλλοντα όπως αυτό του Κεραμικού όπου παρατηρούνται και τα περισσότερα περιστατικά. Μια διαφορετική εξήγηση περιλαμβάνει τα έντονα ηλεκτρικά πεδία να δημιουργούνται πιεζοηλεκτρικά από παραμορφώσεις των πετρωμάτων που περιέχουν χαλαζία.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.USGS
3.Sharon A. Hill-γεωλόγος και συγγραφέας
Κατά την διάρκεια του τελευταίου σεισμού των 6.6R από το ρήγμα Gokova, σημειώθηκε πρασινωπή λάμψη στον ουρανό που έγινε αντιληπτή από συμπολίτη ιδιαίτερα παρατηρητικό ο οποίος είχε ξυπνήσει από το γάβγισμα των σκυλιών του. Μάλιστα ανέφερε και εκκωφαντικό θόρυβο από το σεισμό τον οποίο πολλοί κάτοικοι αισθάνθηκαν και πίστευαν ότι είχε συμβεί μια έκρηξη, ωστόσο δεν ήταν άλλο από τον εντυπωσιακό χορό του Εγκέλαδου. Ο ήχος προήλθε από την δόνηση και κατόπιν έγινε αισθητή σε όσους ήταν κοντά στο επίκεντρο του σεισμού.
Τι μπορεί να έχει προκαλέσει τους θορύβους που ακούσαμε κατά την διάρκεια του κύριου σεισμού; Η ολίσθηση των βράχων κατά μήκος ενός ρήγματος προκαλεί δονήσεις. Στα ίδια τα βράχια, αυτές οι δονήσεις ονομάζονται σεισμικά κύματα. Όταν φτάσουν στην επιφάνεια της γης, τα κύματα μπορούν να μεταδοθούν στον αέρα, όπου γίνονται θόρυβος. Εάν το σπάσιμο του ρήγματος συντελείται σε βράχια παλιά και ισχυρά τότε η μετάδοση του ήχου από τις σεισμικές δονήσεις εκδηλώνεται με ιδιαίτερα εκκωφαντικό τρόπο όπως συνέβη την νύκτα της 21ης Ιουλίου. Η κίνηση είναι μεγαλύτερη, όσο πιο ξαφνικό είναι το άλμα. Έτσι, ένας ισχυρός σεισμός ακόμη και από την Ανατολή μπορεί να παράγει την ίδια ποσότητα ενέργειας ή ήχου με μία μικρότερη πηγή από ένα σεισμό στην Κω. Εάν υπήρχαν υδρόφωνα στον πυθμένα του επίκεντρου θα κατέγραφαν το εντυπωσιακής συχνότητας βουητό του Εγκέλαδου.
Εκτός από τους ήχους αναφέρθηκαν και μυστηριώδεις λάμψεις στον ουρανό. Κάποιοι Τούρκοι μίλησαν για UFO, άλλοι για το πειραματικό πρόγραμμα HAARP και διάφορα άλλα.
Η σεισμική λάμψη είναι ένα ασυνήθιστο φωτεινό εναέριο φαινόμενο που φέρεται ότι εμφανίζεται στον ουρανό ή κοντά σε περιοχές με τεκτονική πίεση, σεισμική δραστηριότητα ή ηφαιστειακές εκρήξεις.
Σύμφωνα με την γεωλόγο Sharon A. Hill δεν είναι όλοι οι σεισμοί οι ίδιοι και μπορεί να είναι πιθανό τα ρήγματα "επέκτασης" και "συμπίεσης" να παράγουν "διαφορετικές συμπεριφορές τόσο στην επιφάνεια όσο και στην υπόγεια επιφάνεια". Κάποιοι διαφωνούν με την άποψη της, "εξαιτίας αναξιόπιστης, μη επαναλαμβανόμενης και ανεπαρκούς εξήγησης γι 'αυτό". Επίσης, αναφέρει την πιθανότητα ότι οι "ισχυρότεροι σεισμοί σπάνε ηλεκτρικά δίκτυα και προκαλούν εκρήξεις μετασχηματιστών, προκαλώντας αναβοσβήσεις φώτων".
Όμως το πιο πρόσφατο επιστημονικό μοντέλο προτείνει ότι η οι λάμψεις στον ουρανό έχουν να κάνουν με τον ιονισμό σε ανιόντα οξυγόνου από το σπάσιμο των δεσμών σε ορισμένους τύπους πετρωμάτων από την υψηλή πίεση πριν και κατά τη διάρκεια ενός σεισμού. Μετά τον ιονισμό, τα ιόντα ταξιδεύουν μέσα από τις ρωγμές στα βράχια. Μόλις φθάσουν στην ατμόσφαιρα αυτά τα ιόντα μπορούν να ιονίσουν θύλακες αέρα, σχηματίζοντας πλάσμα που εκπέμπει φως. Εργαστηριακά πειράματα έχουν επικυρώσει ότι μερικά βράχια ιονίζουν το οξυγόνο σε αυτά όταν υποβάλλονται σε υψηλά επίπεδα στρες. Η έρευνα δείχνει ότι η γωνία του ρήγματος σχετίζεται με την πιθανότητα σεισμικής λάμψης, με σχεδόν κάθετα ρήγματα σε περιβάλλοντα όπως αυτό του Κεραμικού όπου παρατηρούνται και τα περισσότερα περιστατικά. Μια διαφορετική εξήγηση περιλαμβάνει τα έντονα ηλεκτρικά πεδία να δημιουργούνται πιεζοηλεκτρικά από παραμορφώσεις των πετρωμάτων που περιέχουν χαλαζία.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.USGS
3.Sharon A. Hill-γεωλόγος και συγγραφέας
RSS Feed
