Το ηφαιστειακό κέντρο του Campi Flegrei στην Νότιο Ιταλία και ο υποθαλάσσιος χώρος Κω-Γυαλί θεωρούνται τα πιο επικίνδυνα μέρη της Ευρώπης. Αρκετές μελέτες έχουν εκπονηθεί και αφορούν τις χερσαίες δραστηριότητες του ηφαιστειακού κέντρου Campi Flegrei, ωστόσο το τι συμβαίνει υποθαλάσσια περιβάλλεται από ένα πέπλο μυστηρίου.
Τι κρύβεται στη θάλασσα του κόλπου της Νάπολης; Ποια είναι η διόγκωση του βυθού που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, μπροστά από το λιμάνι της Νάπολης; Υπάρχουν σχέσεις με το Campi Flegrei και τον Βεζούβιο; Υπάρχει κίνδυνος; Το θέμα είναι γνωστό σε γενικές γραμμές, αλλά τι πραγματικά ξέρουμε (και τι δεν ξέρουμε); Τώρα μία νέα μελέτη έρχεται να μας δώσει απαντήσεις.
Πριν από δύο χρόνια ορισμένοι ερευνητές του INGV και του CNR-IAMC. της Νάπολης διεξήγαγαν μια έρευνα στον κόλπο της Νάπολης από το πλοίο « Ουρανία -Urania CNR» με σκοπό τον εντοπισμό και τη μελέτη των υποβρύχιων εκπομπών αερίων. Οι εκπομπές αυτές είναι κοινές στον Κόλπο, διότι, αυτή είναι μια ενεργή ηφαιστειακή περιοχή , όπου συνυπάρχουν τα ηφαίστεια της Ίσκια, των Campi Flegrei και του Βεζούβιου. Επομένως, είναι φυσιολογικό ότι ο βυθός είναι γεμάτος με αέριες εκπομπές, όπως και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, για παράδειγμα, στην Ιαπωνία ,την Ισλανδία και την χώρα μας.
Αλλά αυτό που έχουν βρει οι επιστήμονες στον Κόλπο της Νάπολης, σε βάθη που ποικίλλουν από 100 με 200 μέτρα, έχει να κάνει με μια πιο σύνθετη δομή. Συνδυάζοντας γεωλογικές, γεωχημικές και γεωφυσικές μελέτες παρατήρησαν ότι 5 χιλιόμετρα νότια από το λιμάνι της Νάπολης και 3 χιλιόμετρα νότια-ανατολικά του Posillipo υπάρχει μια διογκωμένη υποθαλάσσια δομή. Αυτή η διόγκωση ( ονομάζεται " δόμος" ) είναι σχεδόν κυκλική και με έκταση περίπου 25 τετραγωνικά χιλιόμετρα . Σε σύγκριση με τον περιβάλλοντα θαλάσσιο βυθό ο δόμος είναι πιο ψηλός κατά περίπου 15-20 μέτρα και περιέχει αρκετά «αναχώματα» (δηλαδή θολωτές δομές), μικρούς κρατήρες και κώνους από άμμο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν 35 ενεργές αέριες εκπομπές και πάνω από 650 κρατήρες , πολλοί από αυτούς ανενεργούς. Τα αέρια που εκπέμπονται χαρακτηρίζονται από χαμηλή θερμοκρασία και η σύνθεσή τους είναι πολύ παρόμοια με εκείνη των ατμίδων των Campi Flegrei και του Βεζούβιου . Αυτό μας λέει ότι η πηγή του αερίου του υποβρύχιου θόλου, των Campi Flegrei και του Βεζούβιου είναι η ίδια: ο μανδύας , ο οποίος σε αυτή την περιοχή βρίσκεται σε βάθος περίπου 20 χιλιομέτρων.
Η εκπομπή των αερίων αυτών αυξάνει την οξύτητα του γύρω θαλασσινού νερού, αλλά η θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα δεν φαίνεται να επηρεάζονται Τα διαθέσιμα δεδομένα έχουν εντοπίσει καμινάδες κατά μήκος των οποίων τα αέρια (κυρίως διοξείδιο του άνθρακα) ανέρχονται στον βυθό , έρχονται σε επαφή με τα ιζήματα με τα οποία αναμειγνύονται με το ρεύμα.
Πότε σχηματίστηκε αυτός ο δόμος; Μέχρι στιγμής ότι γνωρίζουμε προέρχεται από δείγματα που λήφθηκαν από ένα καρότο (δηλαδή δείγμα από γεώτρηση από μια έρευνα). Τα δεδομένα μας λένε ότι είναι νεότερα από 12.000 χρόνια , αλλά ακόμα δεν γνωρίζουν κατά πόσο. Υποθέτοντας όμως αυτή την ηλικία ως αρχή της παραμόρφωσης του βυθού και των εκπομπών αερίων, μπορούν να πουν ότι αυξάνεται με ταχύτητα περίπου 1-1,5 χιλιοστά / έτος. Η τιμή αυτή είναι συμβατή με εκείνες των άλλων ηφαιστειακών περιοχών, αλλά σίγουρα μικρότερη από εκείνη που επηρεάζει, για παράδειγμα, τα Campi Flegrei στη διάρκεια μιας βραδυσεισμικής κρίσης. Αλλά τότε πώς διαμορφώθηκε αυτός ο υποβρύχιος δόμος;Και πάνω απ 'όλα, είναι επικίνδυνος;
Η μοντελοποίηση των στοιχείων παραμόρφωσης και τα αποτελέσματα μας λένε ότι , προκειμένου να σχηματιστεί μια δομή όπως αυτή που παρατηρείται δεν είναι απαραίτητες υψηλές πιέσεις αερίου . Παρόμοιες δομές μπορούν να βρεθούν στα υποθαλάσσια κοιτάσματα από υδρίτες αερίου (π.χ. μεθάνιο). Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση του Κόλπου της Νάπολης είναι βαθιά αέρια που προέρχονται από τον μανδύα και την παραπάνω κρούστα και όχι από την αποσύνθεση του οργανικού υλικού, όπως το μεθάνιο. Αυτά τα αέρια είναι συνέχεια των ηφαιστειακών και υδροθερμικών διαδικασιών. Για το λόγο αυτό, η απουσία άλλων φαινομένων (π.χ.. σεισμοί, επιτάχυνση της παραμόρφωσης), υποδεικνύουν ότι ο υποβρύχιος θόλος του κόλπου της Νάπολης δεν εμπνέει προς το παρόν μια ιδιαίτερη ανησυχία .
Ωστόσο, είναι χρήσιμο και σημαντικό να παρακολουθείται από κοντά αυτή η δραστηριότητα διότι μια πιθανή επιτάχυνση των διαδικασιών παραμόρφωσης ή σημαντική αύξηση της ροής του αερίου και της θερμοκρασίας , θα μπορούσε να σημάνει κάποια υδροθερμική έκρηξη ή τη γέννηση ενός υποθαλάσσιου ηφαιστείου, το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό σε αυτόν τον τομέα όπου η Ισκια και άλλα υποθαλάσσια ηφαίστεια στην περιοχή Flegrei και τον Βεζούβιο διαμορφώθηκαν στο παρελθόν. Ωστόσο, η περιοχή της Νάπολης, από την άποψη της ηφαιστειακής επικινδυνότητας, θα συνεχίσει να προβληματίζει από την δράση του υπερηφαιστείου Campi Flegrei, του Βεζούβιου και της Ισκιας.
Γεωδίφης
Πηγή-ingvterremoti.wordpress.com
Τι κρύβεται στη θάλασσα του κόλπου της Νάπολης; Ποια είναι η διόγκωση του βυθού που ανακαλύφθηκε πρόσφατα, μπροστά από το λιμάνι της Νάπολης; Υπάρχουν σχέσεις με το Campi Flegrei και τον Βεζούβιο; Υπάρχει κίνδυνος; Το θέμα είναι γνωστό σε γενικές γραμμές, αλλά τι πραγματικά ξέρουμε (και τι δεν ξέρουμε); Τώρα μία νέα μελέτη έρχεται να μας δώσει απαντήσεις.
Πριν από δύο χρόνια ορισμένοι ερευνητές του INGV και του CNR-IAMC. της Νάπολης διεξήγαγαν μια έρευνα στον κόλπο της Νάπολης από το πλοίο « Ουρανία -Urania CNR» με σκοπό τον εντοπισμό και τη μελέτη των υποβρύχιων εκπομπών αερίων. Οι εκπομπές αυτές είναι κοινές στον Κόλπο, διότι, αυτή είναι μια ενεργή ηφαιστειακή περιοχή , όπου συνυπάρχουν τα ηφαίστεια της Ίσκια, των Campi Flegrei και του Βεζούβιου. Επομένως, είναι φυσιολογικό ότι ο βυθός είναι γεμάτος με αέριες εκπομπές, όπως και σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου, για παράδειγμα, στην Ιαπωνία ,την Ισλανδία και την χώρα μας.
Αλλά αυτό που έχουν βρει οι επιστήμονες στον Κόλπο της Νάπολης, σε βάθη που ποικίλλουν από 100 με 200 μέτρα, έχει να κάνει με μια πιο σύνθετη δομή. Συνδυάζοντας γεωλογικές, γεωχημικές και γεωφυσικές μελέτες παρατήρησαν ότι 5 χιλιόμετρα νότια από το λιμάνι της Νάπολης και 3 χιλιόμετρα νότια-ανατολικά του Posillipo υπάρχει μια διογκωμένη υποθαλάσσια δομή. Αυτή η διόγκωση ( ονομάζεται " δόμος" ) είναι σχεδόν κυκλική και με έκταση περίπου 25 τετραγωνικά χιλιόμετρα . Σε σύγκριση με τον περιβάλλοντα θαλάσσιο βυθό ο δόμος είναι πιο ψηλός κατά περίπου 15-20 μέτρα και περιέχει αρκετά «αναχώματα» (δηλαδή θολωτές δομές), μικρούς κρατήρες και κώνους από άμμο.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν 35 ενεργές αέριες εκπομπές και πάνω από 650 κρατήρες , πολλοί από αυτούς ανενεργούς. Τα αέρια που εκπέμπονται χαρακτηρίζονται από χαμηλή θερμοκρασία και η σύνθεσή τους είναι πολύ παρόμοια με εκείνη των ατμίδων των Campi Flegrei και του Βεζούβιου . Αυτό μας λέει ότι η πηγή του αερίου του υποβρύχιου θόλου, των Campi Flegrei και του Βεζούβιου είναι η ίδια: ο μανδύας , ο οποίος σε αυτή την περιοχή βρίσκεται σε βάθος περίπου 20 χιλιομέτρων.
Η εκπομπή των αερίων αυτών αυξάνει την οξύτητα του γύρω θαλασσινού νερού, αλλά η θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα δεν φαίνεται να επηρεάζονται Τα διαθέσιμα δεδομένα έχουν εντοπίσει καμινάδες κατά μήκος των οποίων τα αέρια (κυρίως διοξείδιο του άνθρακα) ανέρχονται στον βυθό , έρχονται σε επαφή με τα ιζήματα με τα οποία αναμειγνύονται με το ρεύμα.
Πότε σχηματίστηκε αυτός ο δόμος; Μέχρι στιγμής ότι γνωρίζουμε προέρχεται από δείγματα που λήφθηκαν από ένα καρότο (δηλαδή δείγμα από γεώτρηση από μια έρευνα). Τα δεδομένα μας λένε ότι είναι νεότερα από 12.000 χρόνια , αλλά ακόμα δεν γνωρίζουν κατά πόσο. Υποθέτοντας όμως αυτή την ηλικία ως αρχή της παραμόρφωσης του βυθού και των εκπομπών αερίων, μπορούν να πουν ότι αυξάνεται με ταχύτητα περίπου 1-1,5 χιλιοστά / έτος. Η τιμή αυτή είναι συμβατή με εκείνες των άλλων ηφαιστειακών περιοχών, αλλά σίγουρα μικρότερη από εκείνη που επηρεάζει, για παράδειγμα, τα Campi Flegrei στη διάρκεια μιας βραδυσεισμικής κρίσης. Αλλά τότε πώς διαμορφώθηκε αυτός ο υποβρύχιος δόμος;Και πάνω απ 'όλα, είναι επικίνδυνος;
Η μοντελοποίηση των στοιχείων παραμόρφωσης και τα αποτελέσματα μας λένε ότι , προκειμένου να σχηματιστεί μια δομή όπως αυτή που παρατηρείται δεν είναι απαραίτητες υψηλές πιέσεις αερίου . Παρόμοιες δομές μπορούν να βρεθούν στα υποθαλάσσια κοιτάσματα από υδρίτες αερίου (π.χ. μεθάνιο). Η διαφορά είναι ότι στην περίπτωση του Κόλπου της Νάπολης είναι βαθιά αέρια που προέρχονται από τον μανδύα και την παραπάνω κρούστα και όχι από την αποσύνθεση του οργανικού υλικού, όπως το μεθάνιο. Αυτά τα αέρια είναι συνέχεια των ηφαιστειακών και υδροθερμικών διαδικασιών. Για το λόγο αυτό, η απουσία άλλων φαινομένων (π.χ.. σεισμοί, επιτάχυνση της παραμόρφωσης), υποδεικνύουν ότι ο υποβρύχιος θόλος του κόλπου της Νάπολης δεν εμπνέει προς το παρόν μια ιδιαίτερη ανησυχία .
Ωστόσο, είναι χρήσιμο και σημαντικό να παρακολουθείται από κοντά αυτή η δραστηριότητα διότι μια πιθανή επιτάχυνση των διαδικασιών παραμόρφωσης ή σημαντική αύξηση της ροής του αερίου και της θερμοκρασίας , θα μπορούσε να σημάνει κάποια υδροθερμική έκρηξη ή τη γέννηση ενός υποθαλάσσιου ηφαιστείου, το οποίο είναι απόλυτα φυσιολογικό σε αυτόν τον τομέα όπου η Ισκια και άλλα υποθαλάσσια ηφαίστεια στην περιοχή Flegrei και τον Βεζούβιο διαμορφώθηκαν στο παρελθόν. Ωστόσο, η περιοχή της Νάπολης, από την άποψη της ηφαιστειακής επικινδυνότητας, θα συνεχίσει να προβληματίζει από την δράση του υπερηφαιστείου Campi Flegrei, του Βεζούβιου και της Ισκιας.
Γεωδίφης
Πηγή-ingvterremoti.wordpress.com
RSS Feed
