Έχουν παρέλθει αρκετά χρόνια από την εφαρμογή σε ισχύ του Νόμου 3498/2006 για την ανάπτυξη του ιαματικού τουρισμού και ενώ ακούγεται ότι ετοιμάζεται νέο θεσμικό πλαίσιο για την αξιοποίηση των ιαματικών φυσικών πόρων της χώρας, δεν είδαμε μέχρι σήμερα να γίνεται κάτι για τις δικές μας ιαματικές πηγές.Ελάχιστοι έχουν συνειδητοποιήσει ότι η Κως είναι το μοναδικό νησί στα Δωδεκάνησα που, χάρη στη ρηγματογενή τεκτονική και ηφαιστειότητά του, διαθέτει τριών ειδών ιαματικές μεταλλικές πηγές (θερμές, υπόθερμες και ψυχρές), για τις οποίες έγραψα αναλυτικά στο παρελθόν (Βλ. το βιβλίο μου: «Ιστορία της Νήσου Κω», Ι990, σελ.23-24 καθώς και «Τα Κωακά», τόμ. Ζ΄, 2002 σελ. 62-77) .Ο Δήμος της Κω, στην περιφέρεια του οποίου συγκεντρώνονται όλες οι ιαματικές πηγές, οφείλει άμεσα να συμμετάσχει στο σχεδιασμό μιας συνολικής και καθολικής ανάπτυξης της εναλλακτικής μορφής τουρισμού, που είναι και παραμένει ο ιαματικός τουρισμός, όπως αυτός αναλύεται στον πιο πάνω νόμο. Μπορεί ο Δήμος να αναπτύξει πρωτοβουλίες, με σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα ή και στα πλαίσια εφαρμογής της κοινωνικής οικονομίας, προκειμένου να συμβάλει στη διασφάλιση και στον έλεγχο της συνεχούς, σταθερής και ισόρροπης αειφορίας των ιαματικών φυσικών πόρων του νησιού. Περισσότερα
Βασίλης Σ. Χατζηβασιλείου
Βασίλης Σ. Χατζηβασιλείου
RSS Feed
