Αρχαιολογικός χώρος με την Ακρόπολη της Λίνδου. Η σχεδίαση της Ακρόπολης όπως και η αναπαράσταση του εσωτερικού της έγιναν το 1938 από τον Ιταλό αρχιτέκτονα και ποιητή M. Paollini.
Η Λίνδος συναντάται στο νοτιοανατολικό άκρο της Τάφρου της Ρόδου. Η χερσόνησος της αποτελείται από φλύσχη και κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους ηλικίας 145-34εκ.ετών. Η Ακρόπολις έχει φτιαχτεί πάνω σε σκληρούς γκρι κρητιδικούς ασβεστόλιθους που φτάνουν σε ύψος τουλάχιστον 110μ από την στάθμη της θάλασσας.
Κατά την διάρκεια της Νεογενούς Περιόδου [23,03- 2,588 εκ.χρόνια πριν] οι ασβεστόλιθοι της χερσονήσου έσπασαν από την τεκτονική δραστηριότητα της περιοχής σε μεγάλα μπλοκ σχηματίζοντας κέρατα και τάφρους. Κατά τις περιόδους ανόδου της στάθμης της θάλασσας τα κέρατα ήταν μικρά νησιά και οι τάφροι γέμισαν με ιζήματα. Από ιζηματογενή πετρώματα αυτής της περιόδου κατασκευάστηκαν ως επι το πλείστον τα μνημεία.
Η panchina το εύκολα επεξεργάσιμο υλικό που σήμερα κυριαρχεί στις αρχαίες κατασκευές της Λίνδου είναι ένα πορώδες ιζηματογενές και εύθραυστο πέτρωμα που προέρχεται από νερό πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο. Εξορύχτηκε από ορυχεία που λειτούργησαν κατά μήκος της ακτής και βρίσκονταν βόρεια του όρμου. Αυτό το πέτρωμα έχει χρησιμοποιηθεί ως οικοδομικό υλικό σχεδόν σε όλη την Ρόδο. Κάποια κτίρια της αρχαίας Λίνδου έχουν κατασκευαστεί και από γκρι μάρμαρο.
Η Λίνδος κατοικείται αδιάλειπτα από την αρχαϊκή εποχή ως την εποχή της Ιπποτοκρατίας [14ος-16ος αιώνας]. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Δαναός έφυγε από την Αίγυπτο με τις κόρες του, έφτασε στη Λίνδο όπου έχτισε το ιερό της Λινδίας Αθηνάς τον 7-6ο αιώνα π.Χ και αφιέρωσε ένα άγαλμα στη θεά που λατρευόταν ως θεά της γονιμότητας. Το προελληνικό όνομα της Λίνδου, και τα λίγα προϊστορικά λείψανα υποδηλώνουν την ύπαρξη ζωής στο χώρο ήδη από τη νεολιθική εποχή. Η λατρεία της θεάς Αθηνάς πρέπει να εγκαταστάθηκε στην ακρόπολη κατά τον 9ο αιώνα π.Χ. Οτιδήποτε βλέπουμε σήμερα χτίστηκε ως επι το πλείστον μετά την πυρκαγιά του 348π.Χ.
Μελέτες στα συστήματα κιόνων και πόλων-εμπολίων [από ξύλο, τιτάνιο κ.λπ.] της ελληνιστικής Στοάς της Ακρόπολης, κατέδειξαν την εξαιρετική ευστάθεια τους σε σεισμούς ακόμη και για πολύ μεγάλες τιμές εδαφικής επιτάχυνσης.
Η πλούσια ιστορία και η μοναδική φυσική θέα του χώρου έχουν κάνει την Ακρόπολη της Λίνδου ως έναν από τους πιο δημοφιλείς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας.
Γεωδίφης
Πηγές
1.archeologia.beniculturali.it/
2.Βικιπαίδεια
3.odysseus.culture.gr/
4.A Geological Companion to Greece and the Aegean-Higgins MD, Higgins .
Η Λίνδος συναντάται στο νοτιοανατολικό άκρο της Τάφρου της Ρόδου. Η χερσόνησος της αποτελείται από φλύσχη και κρυσταλλικούς ασβεστόλιθους ηλικίας 145-34εκ.ετών. Η Ακρόπολις έχει φτιαχτεί πάνω σε σκληρούς γκρι κρητιδικούς ασβεστόλιθους που φτάνουν σε ύψος τουλάχιστον 110μ από την στάθμη της θάλασσας.
Κατά την διάρκεια της Νεογενούς Περιόδου [23,03- 2,588 εκ.χρόνια πριν] οι ασβεστόλιθοι της χερσονήσου έσπασαν από την τεκτονική δραστηριότητα της περιοχής σε μεγάλα μπλοκ σχηματίζοντας κέρατα και τάφρους. Κατά τις περιόδους ανόδου της στάθμης της θάλασσας τα κέρατα ήταν μικρά νησιά και οι τάφροι γέμισαν με ιζήματα. Από ιζηματογενή πετρώματα αυτής της περιόδου κατασκευάστηκαν ως επι το πλείστον τα μνημεία.
Η panchina το εύκολα επεξεργάσιμο υλικό που σήμερα κυριαρχεί στις αρχαίες κατασκευές της Λίνδου είναι ένα πορώδες ιζηματογενές και εύθραυστο πέτρωμα που προέρχεται από νερό πλούσιο σε ανθρακικό ασβέστιο. Εξορύχτηκε από ορυχεία που λειτούργησαν κατά μήκος της ακτής και βρίσκονταν βόρεια του όρμου. Αυτό το πέτρωμα έχει χρησιμοποιηθεί ως οικοδομικό υλικό σχεδόν σε όλη την Ρόδο. Κάποια κτίρια της αρχαίας Λίνδου έχουν κατασκευαστεί και από γκρι μάρμαρο.
Η Λίνδος κατοικείται αδιάλειπτα από την αρχαϊκή εποχή ως την εποχή της Ιπποτοκρατίας [14ος-16ος αιώνας]. Σύμφωνα με την μυθολογία, ο Δαναός έφυγε από την Αίγυπτο με τις κόρες του, έφτασε στη Λίνδο όπου έχτισε το ιερό της Λινδίας Αθηνάς τον 7-6ο αιώνα π.Χ και αφιέρωσε ένα άγαλμα στη θεά που λατρευόταν ως θεά της γονιμότητας. Το προελληνικό όνομα της Λίνδου, και τα λίγα προϊστορικά λείψανα υποδηλώνουν την ύπαρξη ζωής στο χώρο ήδη από τη νεολιθική εποχή. Η λατρεία της θεάς Αθηνάς πρέπει να εγκαταστάθηκε στην ακρόπολη κατά τον 9ο αιώνα π.Χ. Οτιδήποτε βλέπουμε σήμερα χτίστηκε ως επι το πλείστον μετά την πυρκαγιά του 348π.Χ.
Μελέτες στα συστήματα κιόνων και πόλων-εμπολίων [από ξύλο, τιτάνιο κ.λπ.] της ελληνιστικής Στοάς της Ακρόπολης, κατέδειξαν την εξαιρετική ευστάθεια τους σε σεισμούς ακόμη και για πολύ μεγάλες τιμές εδαφικής επιτάχυνσης.
Η πλούσια ιστορία και η μοναδική φυσική θέα του χώρου έχουν κάνει την Ακρόπολη της Λίνδου ως έναν από τους πιο δημοφιλείς αρχαιολογικούς χώρους της χώρας.
Γεωδίφης
Πηγές
1.archeologia.beniculturali.it/
2.Βικιπαίδεια
3.odysseus.culture.gr/
4.A Geological Companion to Greece and the Aegean-Higgins MD, Higgins .
RSS Feed
