Έχουν παρατηρηθεί τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας. Μέχρι σήμερα πιστεύαμε ότι συμβαίνουν στις τροπικές περιοχές, και ότι μπορούν εποχιακά να εμφανίζονται σε εύκρατες περιοχές σε όλο τον κόσμο, όπως στην δυτική ακτή της Ευρώπης, καθώς και τα βρετανικά νησιά και αρκετές περιοχές της Μεσογείου και της Βαλτικής Θάλασσας. Όμως καθώς οι θάλασσες μας θα θερμαίνονται περισσότερο λόγω της κλιματικής αλλαγής τόσο περισσότερο θα μας απασχολούν στο απώτερο μέλλον.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που αφήνει πίσω του τρομερές ζημιές και δεν περιορίζεται μόνο στο αλμυρό νερό. Πολλοί υδροσίφωνες έχουν αναφερθεί σε λίμνες και ποτάμια συμπεριλαμβανομένων των Μεγάλων Λιμνών και του Ποταμού St. Lawrence River.
Οι υδροσίφωνες (Waterspout) είναι στροβιλιζόμενες δίνες αέρα σε επαφή με το έδαφος οι οποίες "κρέμονται" κάτω από κυρίως καταιγιδοφόρα νέφη προκαλώντας υλικές ζημιές ή ακόμα απειλώντας και ανθρώπινες ζωές στο πέρασμα τους. Οι στροβιλιζόμενες αέριες δίνες όταν συμβαίνουν στην ξηρά αποκαλούνται ανεμοστρόβιλοι(Tornado).
Ο πατέρας της τεκτονικής των πλακών Alfred Wegener ήταν από τους πρώτους ο οποίος ασχολήθηκε με την έρευνα των σιφώνων στην Ευρώπη. Κατά την Μετεωρολογία,σίφωνας είναι μια βίαιη στροβιλιζόμενη στήλη αέρα σε επαφή με το έδαφος, είτε κρέμεται από σωρειτόμορφο νέφος είτε βρίσκεται κάτω από σωρειτόμορφο νέφος και συχνά (αλλά όχι πάντα) ορατό ως νέφος χωνί.
Αποτελεί ένα ισχυρό φαινόμενο με διάρκεια λίγων λεπτών αλλά με καταστροφικές συνέπειες για τις τοπικές κοινωνίες. Έχουν από καιρό αναγνωριστεί ως σοβαρός θαλάσσιος κίνδυνος.
Οι ισχυροί υδροσίφωνες είναι μία απειλή για τα σκάφη(αέρα&ξηράς) και τους κολυμβητές. Εάν ποτέ τους συναντήσετε πρέπει να κρατήσετε μια σημαντική απόσταση από αυτά τα φαινόμενα και να είστε πάντα σε εγρήγορση μέσα από τα δελτία καιρού. Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία θα πρέπει να εκδίδει συχνά ειδικές προειδοποιήσεις θαλάσσιες όταν υδροσίφωνες είναι πιθανό ή έχουν παρατηρηθεί πάνω από τα παράκτια ύδατα, ή όταν αναμένεται να κινηθούν στην ξηρά.
Υπάρχουν 5 στάδια στον κύκλο ζωής ενός υδροσίφωνα. Αρχικά, ένας κυκλικός, ανοιχτόχρωμος δίσκος εμφανίζεται στην επιφάνεια του νερού, που περιβάλλεται από μία μεγαλύτερη σκοτεινή περιοχή απροσδιόριστου σχήματος. Μετά το σχηματισμό αυτών των έγχρωμων δίσκων στο νερό, ένα σχήμα φωτός με σκουρόχρωμες ζώνες σπιράλ αναπτύσσεται γύρω από το σκοτεινό σημείο στην επιφάνεια του νερού. Στη συνέχεια, ένας πυκνός θαλάσσιος δακτύλιος , που ονομάζεται ''καταρράκτης'', εμφανίζεται γύρω από το σκοτεινό σημείο με αυτό που φαίνεται να είναι ένα ''μάτι''. Τελικά, ο υδροσίφωνας γίνεται ορατός ως χοάνη από την επιφάνεια του νερού προς το εναέριο σύννεφο. Η δίνη μπορεί να ανέλθει σε ύψος αρκετών εκατοντάδων μέτρων ή περισσότερο και συχνά δημιουργεί μια ορατή προειδοποίηση ότι προετοιμάζεται να κινηθεί. Τελικά, η χοάνη και τα χωνοειδή νέφη αρχίζουν να διαλύονται δεδομένου ότι η εισροή θερμού αέρα στη δίνη τα αποδυναμώνει και τελειώνει τον κύκλο ζωής του υδροσίφωνα.
Έχουν παρατηρηθεί ότι υπάρχουν σε μικροκλίμακα, όταν το περιβάλλον τους είναι λιγότερο από δύο χιλιόμετρα σε πλάτος. Το σύννεφο από το οποίο αναπτύσσονται μπορεί να είναι αβλαβές ως μέτρια πυκνό , ή τόσο μεγάλο όσο ένα τεράστιο υπερ-κύτταρο. Ενώ μερικοί είναι ισχυροί στη φύση, οι περισσότεροι είναι πολύ ασθενέστεροι και προκαλούνται από διαφορετικές ατμοσφαιρικές δυναμικές. Συνήθως αναπτύσσονται σε υγρά περιβάλλοντα όταν τα μητρικά σύννεφα περιέχουν υψηλά ποσοστά υγρασίας κατά την διαδικασία της ανάπτυξης τους. Περισσότεροι υδροσίφωνες μπορεί να συμβούν στην ίδια περιοχή την ίδια στιγμή.
Συχνά παρατηρούνται στα τέλη του καλοκαιριού. Συνήθως σε απόσταση 100 χιλιόμετρα από την ακτή. Ωστόσο, στο Αιγαίο έχουν παρατηρηθεί μόλις λίγα χιλιόμετρα από την ακτή. Περίπου 160 υδροσίφωνες σήμερα αναφέρονται ετησίως σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην Ολλανδία παρουσιάζονται περίπου 60, 25 στην Ισπανία και την Ιταλία, και 15 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην χώρα μας έχουν αναφερθεί πολλά τέτοια φαινόμενα όπως στην Ρόδο, στον κόλπο του Κεραμικού (Κω), Σάμο, Ιόνιο και σε διάφορα άλλα μέρη .
Στο διαδίκτυο υπάρχει ένας τόπος καταγραφής σιφώνων στον Eλλαδικό χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών.Ο παρών ιστότοπος δημιουργήθηκε από το Εργαστήριο Κλιματολογίας και Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών με στόχο την καταγραφή των σιφώνων στη χώρα μας.Μέσα από την συγκεκριμένη διαδικτυακή πύλη έχετε την δυνατότητα να συμμετέχετε ενεργά αναφέροντας την εκδήλωση τέτοιων φαινομένων στον Ελλαδικό χώρο. Πολυετή έρευνα του Εργαστηρίου Κλιματoλογίας και Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος μελετά το φαινόμενα χωροχρονικά στον Ελλαδικό χώρο με στόχο την μελέτη των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών που ευνοούν την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων στη χώρα μας.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών-Ιστοσελίδα καταγραφής υδροσιφώνων http://tornado.geol.uoa.gr/index_rest.html
Φωτογραφία- Roberto Giudici κατέλαβε αυτήν την φωτογραφία το 1999, με 4 υδροσίφωνες ενώ έπλεε στο Ιόνιο Πέλαγος (Πηγή-dailymail.co.uk). Την φωτογραφία έδωσε πρόσφατα στην δημοσιότητα η ΝΑΣΑ.
Βίντεο- Υδροσίφωνας στην Σάμο
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που αφήνει πίσω του τρομερές ζημιές και δεν περιορίζεται μόνο στο αλμυρό νερό. Πολλοί υδροσίφωνες έχουν αναφερθεί σε λίμνες και ποτάμια συμπεριλαμβανομένων των Μεγάλων Λιμνών και του Ποταμού St. Lawrence River.
Οι υδροσίφωνες (Waterspout) είναι στροβιλιζόμενες δίνες αέρα σε επαφή με το έδαφος οι οποίες "κρέμονται" κάτω από κυρίως καταιγιδοφόρα νέφη προκαλώντας υλικές ζημιές ή ακόμα απειλώντας και ανθρώπινες ζωές στο πέρασμα τους. Οι στροβιλιζόμενες αέριες δίνες όταν συμβαίνουν στην ξηρά αποκαλούνται ανεμοστρόβιλοι(Tornado).
Ο πατέρας της τεκτονικής των πλακών Alfred Wegener ήταν από τους πρώτους ο οποίος ασχολήθηκε με την έρευνα των σιφώνων στην Ευρώπη. Κατά την Μετεωρολογία,σίφωνας είναι μια βίαιη στροβιλιζόμενη στήλη αέρα σε επαφή με το έδαφος, είτε κρέμεται από σωρειτόμορφο νέφος είτε βρίσκεται κάτω από σωρειτόμορφο νέφος και συχνά (αλλά όχι πάντα) ορατό ως νέφος χωνί.
Αποτελεί ένα ισχυρό φαινόμενο με διάρκεια λίγων λεπτών αλλά με καταστροφικές συνέπειες για τις τοπικές κοινωνίες. Έχουν από καιρό αναγνωριστεί ως σοβαρός θαλάσσιος κίνδυνος.
Οι ισχυροί υδροσίφωνες είναι μία απειλή για τα σκάφη(αέρα&ξηράς) και τους κολυμβητές. Εάν ποτέ τους συναντήσετε πρέπει να κρατήσετε μια σημαντική απόσταση από αυτά τα φαινόμενα και να είστε πάντα σε εγρήγορση μέσα από τα δελτία καιρού. Η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία θα πρέπει να εκδίδει συχνά ειδικές προειδοποιήσεις θαλάσσιες όταν υδροσίφωνες είναι πιθανό ή έχουν παρατηρηθεί πάνω από τα παράκτια ύδατα, ή όταν αναμένεται να κινηθούν στην ξηρά.
Υπάρχουν 5 στάδια στον κύκλο ζωής ενός υδροσίφωνα. Αρχικά, ένας κυκλικός, ανοιχτόχρωμος δίσκος εμφανίζεται στην επιφάνεια του νερού, που περιβάλλεται από μία μεγαλύτερη σκοτεινή περιοχή απροσδιόριστου σχήματος. Μετά το σχηματισμό αυτών των έγχρωμων δίσκων στο νερό, ένα σχήμα φωτός με σκουρόχρωμες ζώνες σπιράλ αναπτύσσεται γύρω από το σκοτεινό σημείο στην επιφάνεια του νερού. Στη συνέχεια, ένας πυκνός θαλάσσιος δακτύλιος , που ονομάζεται ''καταρράκτης'', εμφανίζεται γύρω από το σκοτεινό σημείο με αυτό που φαίνεται να είναι ένα ''μάτι''. Τελικά, ο υδροσίφωνας γίνεται ορατός ως χοάνη από την επιφάνεια του νερού προς το εναέριο σύννεφο. Η δίνη μπορεί να ανέλθει σε ύψος αρκετών εκατοντάδων μέτρων ή περισσότερο και συχνά δημιουργεί μια ορατή προειδοποίηση ότι προετοιμάζεται να κινηθεί. Τελικά, η χοάνη και τα χωνοειδή νέφη αρχίζουν να διαλύονται δεδομένου ότι η εισροή θερμού αέρα στη δίνη τα αποδυναμώνει και τελειώνει τον κύκλο ζωής του υδροσίφωνα.
Έχουν παρατηρηθεί ότι υπάρχουν σε μικροκλίμακα, όταν το περιβάλλον τους είναι λιγότερο από δύο χιλιόμετρα σε πλάτος. Το σύννεφο από το οποίο αναπτύσσονται μπορεί να είναι αβλαβές ως μέτρια πυκνό , ή τόσο μεγάλο όσο ένα τεράστιο υπερ-κύτταρο. Ενώ μερικοί είναι ισχυροί στη φύση, οι περισσότεροι είναι πολύ ασθενέστεροι και προκαλούνται από διαφορετικές ατμοσφαιρικές δυναμικές. Συνήθως αναπτύσσονται σε υγρά περιβάλλοντα όταν τα μητρικά σύννεφα περιέχουν υψηλά ποσοστά υγρασίας κατά την διαδικασία της ανάπτυξης τους. Περισσότεροι υδροσίφωνες μπορεί να συμβούν στην ίδια περιοχή την ίδια στιγμή.
Συχνά παρατηρούνται στα τέλη του καλοκαιριού. Συνήθως σε απόσταση 100 χιλιόμετρα από την ακτή. Ωστόσο, στο Αιγαίο έχουν παρατηρηθεί μόλις λίγα χιλιόμετρα από την ακτή. Περίπου 160 υδροσίφωνες σήμερα αναφέρονται ετησίως σε ολόκληρη την Ευρώπη, στην Ολλανδία παρουσιάζονται περίπου 60, 25 στην Ισπανία και την Ιταλία, και 15 στο Ηνωμένο Βασίλειο. Στην χώρα μας έχουν αναφερθεί πολλά τέτοια φαινόμενα όπως στην Ρόδο, στον κόλπο του Κεραμικού (Κω), Σάμο, Ιόνιο και σε διάφορα άλλα μέρη .
Στο διαδίκτυο υπάρχει ένας τόπος καταγραφής σιφώνων στον Eλλαδικό χώρο του Πανεπιστημίου Αθηνών.Ο παρών ιστότοπος δημιουργήθηκε από το Εργαστήριο Κλιματολογίας και Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος του τμήματος Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών με στόχο την καταγραφή των σιφώνων στη χώρα μας.Μέσα από την συγκεκριμένη διαδικτυακή πύλη έχετε την δυνατότητα να συμμετέχετε ενεργά αναφέροντας την εκδήλωση τέτοιων φαινομένων στον Ελλαδικό χώρο. Πολυετή έρευνα του Εργαστηρίου Κλιματoλογίας και Ατμοσφαιρικού Περιβάλλοντος μελετά το φαινόμενα χωροχρονικά στον Ελλαδικό χώρο με στόχο την μελέτη των ιδιαίτερων καιρικών συνθηκών που ευνοούν την εμφάνιση τέτοιων φαινομένων στη χώρα μας.
Γεωδίφης
Πηγές
1.Βικιπαίδεια
2.Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου Αθηνών-Ιστοσελίδα καταγραφής υδροσιφώνων http://tornado.geol.uoa.gr/index_rest.html
Φωτογραφία- Roberto Giudici κατέλαβε αυτήν την φωτογραφία το 1999, με 4 υδροσίφωνες ενώ έπλεε στο Ιόνιο Πέλαγος (Πηγή-dailymail.co.uk). Την φωτογραφία έδωσε πρόσφατα στην δημοσιότητα η ΝΑΣΑ.
Βίντεο- Υδροσίφωνας στην Σάμο
RSS Feed
