Βόρεια των νησιών Γκαλαπάγκος βρίσκεται το ηφαιστειακό νησί Πίντα. Για χρόνια,η απομόνωση του νησιού βοήθησε τα φυτά και τα ενδιαιτήματα του. Στη δεκαετία του 1950, όμως, οι αλιείς μετέφεραν κατσίκες στο νησί. Σύντομα αυξήθηκαν σε 40.000, προκαλώντας μεγάλη καταστροφή της βλάστησης και στα αυτόχθονα είδη που τρέφονταν απ 'αυτήν. Περισσότερο επηρεάσθηκαν οι φυτοφάγες γιγαντιαίες χελώνες που κάποτε κυριαρχούσαν στο νησί και άρχισαν να μειώνονται επικίνδυνα οι πληθυσμοί τους. Οι κατσίκες εξαλείφθηκαν το 1990. Οι χελώνες των Γκαλαπάγκος είναι οι μεγαλύτερες θαλάσσιες χελώνες που ζουν στον κόσμο. Έφθασαν στα νησιά από τη Νότια Αμερική, περίπου 1.000 χιλιόμετρα ανατολικά-παρασυρόμενες από τα ρεύματα. Μόλις έφθασαν στα Γκαλάπαγκος, οι χελώνες εξελίχθηκαν σε διαφορετικά υποείδη.Πειρατές, ναύτες, φαλαινοθήρες, και έποικοι αποδεκάτισαν τις χελώνες διαδοχικά από τον 17ο αιώνα μέχρι το 1959, όταν η κυβέρνηση του Εκουαδόρ έκανε τα Γκαλαπάγκος ένα εθνικό πάρκο. Το 1914, ο ερπετολόγος John Van Denburgh κατέγραψε 15 υποείδη από τις γιγαντιαίες χελώνες στα Γκαλάπαγκος. Το 1972, ο τελευταίος επιζών από ένα υποείδος γιγαντιαίων χελώνων του Πίντα -ονομαζόταν Lonesome George-μεταφέρθηκε στον Σταθμό Έρευνας του νησιού Σάντα Κρουζ . Τον Ιούνιο του 2012, ο George πέθανε, αφήνοντας στο νησί Pinta μόλις 10 υποείδη χελώνας.
RSS Feed
