Μείωση της ηλιακής δραστηριότητας σε σημείο παύσης των «ηλιακών κύκλων» . Μέσα στα 400 χρόνια κατά τα οποία λαμβάνει χώρα η μελέτη του Ηλίου, ο «άρχων» του ηλιακού μας συστήματος είχε μία μάλλον σταθερή συμπεριφορά, με τον αριθμό των κηλίδων στην επιφάνειά του να αυξάνεται και να μειώνεται τακτικά, σημειώνοντας «κύκλους» που διαρκούν κατά μέσο όρο 11 χρόνια- όσο περισσότερες κηλίδες υπάρχουν, τόσο πιο συχνές και πιο ισχυρές είναι οι ηλιακές καταιγίδες. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις, η ηλιακή δραστηριότητα μειώνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό, και οι ηλιακοί κύκλοι σταματούν. Αυτό έχει συμβεί δύο φορές από τότε που άρχισαν να τηρούνται σχετικά αστρονομικά αρχεία, το διάστημα 1645-1715 (Maunder minimum) και το διάστημα 1790-1830 (Dalton minimum). Επρόκειτο για περιόδους κατά τις οποίες οι θερμοκρασίες στη Γη ήταν μικρότερες του μέσου όρου- αν και δεν έχει εξακριβωθεί ακόμα γιατί συμβαίνει αυτό.
Περισσότερα
Περισσότερα
RSS Feed
