​Σημερινό σεισμογράφημα από τον σταθμό της Νισύρου. Ο σεισμογράφος της Νισύρου από 24/1/2019 έχει τεθεί εκτός λειτουργίας .Είναι ο μόνος δημόσιος στο εθνικό δίκτυο που λαμβάνει σήματα για την ευρύτερη περιοχή Κω -Καλύμνου -Νισύρου. Υποτίθεται ότι έπρεπε να ήταν σε λειτουργία και να καταγράφει εκτός από την σεισμική και την ηφαιστειακή δραστηριότητα.Ο έγκαιρος και ακριβής εντοπισμός του επικέντρου ενός σεισμού είναι κρίσιμος για τον σεισμογόνο χώρο, την εξέλιξη της μετασεισμικής δραστηριότητας, την αποστολή βοήθειας στους πληγέντες και τόσα άλλα.Στο Ebay ένας σεισμογράφος κοστίζει λιγότερο από 500 ευρώ. Εν τω μεταξύ οι αστέρες της σεισμολογίας τσακώνονται στην TV για τα χωράφια τους ενώ οι πολίτες δεν γνωρίζουν τα στοιχειώδη σε περίπτωση μιας σεισμοηφαιστειακής κρίσης. Ευτυχώς, έχει Survivor το βράδυ...

​Πρόκειται για ένα κομμάτι από μια μεγάλη μάζα 755 κιλών που βρέθηκε σφηνωμένη στο έδαφος,το 1951. Μόνο 61 παλασίτες είναι γνωστοί μέχρι σήμερα στον κόσμο. Αναρωτιέστε πιθανώς τι είναι ένας παλασίτης. Είναι ένας αρκετά σπάνιος τύπος μετεωρίτη που αποτελείται από μεγάλους κρυστάλλους ολιβίνη - διακρίνονται στην φωτογραφία-σε μια υφή από σίδηρο και νικέλιο. Κάποτε πίστευαν ότι προέρχεται από το όριο πυρήνα-μανδύα διαφοροποιημένων αστεροειδών που στη συνέχεια συγκρούστηκαν με άλλα ουράνια σώματα. Μια εναλλακτική πρόσφατη υπόθεση προτείνει την προέλευση τους από πρόσκρουση που δημιουργεί υλικά από μείγματα πυρήνα και μανδύα. Πολλοί συνδέουν το όνομα του με τον αστεροειδή Pallas 2, αλλά το πραγματικό όνομά τους προέρχεται από τον Γερμανό φυσιοδίφη Peter Palas (1741-1811), που μελέτησε το 1772 ένα δείγμα που βρέθηκε κοντά στο Κρασνογιάρσκ στα βουνά της Σιβηρίας που είχε μια μάζα 680 κιλών . Η μάζα Κρασνογιάρσκ αργότερα αποδείχτηκε ότι δεν ήταν άλλο από έναν μετεωρίτη που έπεσε στην Γη. Παρά το γεγονός ότι είναι σπάνιοι, αρκετό υλικό βρίσκεται σε μουσεία και συλλογές μετεωριτών και είναι διαθέσιμο μόνο για έρευνα.

​
Μετά τις Κω ,Ρόδο σειρά έχει τώρα η Κάλυμνος. Ακόμη και αν οι άνθρωποι απελευθερώσουν λιγότερο CO2 στην ατμόσφαιρα κατά τη διάρκεια αυτού του αιώνα, σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, οι θερμοκρασίες θα συνεχίσουν να αυξάνονται.Ακόμα κι αν μειωθούν τώρα οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στα επίπεδα της δεκαετίας του 1990, κατά τη διάρκεια των επόμενων 30 ετών η αύξηση των θερμοκρασιών και της στάθμης της θάλασσας θα συνεχιστεί στο ίδιο επίπεδο όπως εάν δεν κάναμε τίποτα. Το πρόβλημα της Καλύμνου από την άνοδο της στάθμης της θάλασσας είναι μικρότερο σε σχέση με την Ρόδο και Κω .Ομως λαμβάνοντας υπόψη τα δεδομένα της ΝΑΣΑ  το παράκτιο περιβάλλον της Πόθιας θα βρεθεί αντιμέτωπο με πρωτόγνωρες καταστάσεις.Το επίπεδο της θάλασσας στη Μεσόγειο έχει αυξηθεί κατά 1 έως και 1,5 χιλιοστά κάθε χρόνο από το 1943, αλλά αυτό δεν φαίνεται ότι θα συνεχιστεί, καθώς τα τελευταία χρόνια  η ταχύτητα με την οποία αυξάνεται ήδη επιταχύνεται.Σε άλλες χώρες έχουν αρχίσει να σχεδιάζουν, να διορθώνουν και να σκέφτονται με αυτή την λογική.

​Ένα όμορφα σχηματισμένο σύστημα χαμηλής πίεσης που στροβιλίζεται στη νοτιοανατολική ακτή της Γροιλανδίας, απεικονίζει το αξίωμα ότι "η φύση απεχθάνεται το κενό." Το κενό στην περίπτωση αυτή είναι μια περιοχή με χαμηλή ατμοσφαιρική πίεση. Παλαιο-μελέτες προϊστορικών τυφώνων δεν θα μπορούσαν να είναι πιο επίκαιρες και σημαντικές μετά από το χτύπημα του τυφώνα Sandy, που συγκλόνισε την Ανατολική Ακτή των ΗΠΑ . Τα θέματα των τυφώνων έχουν τεθεί σε συζήτηση  και έχουν αναλυθεί μοντέλα τυφώνων του παρελθόντος και μελλοντικά σενάρια, που καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα χρονικών και χωρικών κλιμάκων. Δεδομένου ότι εξαιτίας της υπερθέρμανσης του πλανήτη, η συχνότητα και το μέγεθος των σοβαρών καιρικών φαινομένων θα αυξηθεί πιθανώς με αυτό το ενδεχόμενο να παρουσιαστεί μετακίνηση των παράκτιων πληθυσμών προς την ενδοχώρα. Οι επιστήμονες ήδη προειδοποιούν ότι οι έντονες καταιγίδες παρουσιάζουν μια σημαντική απειλή για τη ζωή και τους πόρους και μπορούν να οδηγήσουν σε σημαντική αλλοίωση του παράκτιου περιβάλλοντος. Σήμερα, η αύξηση του πληθυσμού και η πρόσφατη δραστηριότητα των τυφώνων όχι μόνο κατά μήκος του Ατλαντικού και του Κόλπου αλλά σε διάφορες ακτές του πλανήτη έχουν κάνει σαφή την ανάγκη για μια πιο ακριβή και εκτεταμένη καταγραφή της δραστηριότητας των ιστορικών καταιγίδων. Φωτογραφία-ΝΑΣΑ

Ο φίλος μου Αντρέας Σακελάρης μου διηγήθηκε ότι κατά την διάρκεια της κατασκευής του εξωτερικού λιμανιού της Κω σε αυτό το τμήμα[φωτογραφία] υπήρχαν πολλά μαρμάρινα αγάλματα που η κατ.εταιρεία μπάζωσε προφανώς να μην σταματήσει το έργο.Ήταν μέρα Κυριακή και παρά τις παρατηρήσεις και αντιρρήσεις των ευρισκομένων η εταιρεία προτίμησε να προχωρήσει και να αγνοήσει την ύπαρξη τους .Τα σημαντικά ευρήματα είναι από τον αρχαιολογικό πλούτο του νησιού. Κατά την διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου αρκετά αγάλματα, μεταξύ των οποίων και το μεγάλο άγαλμα τουλάχιστον 5μ. του Ηρακλή που ίσως κοσμούσε τον ακάλυπτο χώρο του Θεάτρου, είχαν τοποθετηθεί σε ιταλικό πλοίο με προορισμό την Ρόδο ή Ιταλία. Το πλοίο βούλιαξε από συμμαχικά πυρά μόλις 500-1000μ από την αποβάθρα της Σκάλας Πολεμικού . Τα ελαφρύτερα μαρμάρινα μέλη μάλλον παρασύρθηκαν από τα ρεύματα. Με αφορμή την ανακατασκευή του λιμανιού μπορούν να ανασυρθούν κάποια από αυτά και να στολίσουν τις αίθουσες του Μουσείου.

Το Strokkur λίγο πριν από το ξέσπασμα.Το Strokkur (ισλανδικά "αναταραχή") είναι ένας από τους πιο διάσημους θερμοπίδακες της Ισλανδίας, που ξεσπά κάθε 4-8 λεπτά. Το Strokkur έχει μια μακρά ιστορία, ξεκινώντας από το 1789, μετά από ένα σεισμό που απεγκλώβισε το υδραυλικό σύστημα του θερμοπίδακα. Συνέχισε να εκρήγνυται έως το 1896, όταν ένας άλλος σεισμός μπλόκαρε τον αγωγό του θερμοπίδακα. Στη συνέχεια-το 1963- οι ντόπιοι έβαλαν το χεράκι τους και καθάρισαν τον αγωγό και από τότε ξεσπά τακτικά. Τα Geysers είναι προσωρινά γεωλογικά χαρακτηριστικά, που σχετίζονται με ηφαιστειογενείς περιοχές. Υπάρχουν πάνω από 1000 γνωστά geysers στον κόσμο, τα μισά εκ των οποίων βρίσκονται στο πάρκο Yellowstone. Φωτογραφία-ZME Science

​Σχεδόν μη αναστρέψιμη είναι, πλέον, η άνοδος κατά 1-2 μέτρα της στάθμης της θάλασσας. Η ουσία του προβλήματος της στάθμης της θάλασσας είναι ότι, από τη στιγμή που θα αρχίσει είναι πρακτικά αδύνατο να την αντιμετωπίσουμε, ακόμη και αν φτάσουμε σε μηδενικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.Η καλύτερη εξέλιξη είναι η στάθμη της θάλασσας να ανέρχεται, μετά τη σταθεροποίηση της θερμοκρασίας του πλανήτη, με σταθερό ρυθμό "για τους επόμενους αιώνες" , και να μην επιταχύνεται αυτός ο ρυθμός. Όμως, ακόμη κι αν περιοριστεί η άνοδος της θερμοκρασίας κατά 1,5 βαθμούς Κελσίου, θα εξακολουθούμε να έχουμε άνοδο της στάθμης της θάλασσας κατά 2 μέτρα τους επόμενους αιώνες, εξέλιξη η οποία θα οδηγήσει στην εξαφάνιση ορισμένων νησιωτικών περιοχών. Η πλέον αισιόδοξη προσέγγιση κάνει λόγο για άνοδο κατά 1 μέτρο της στάθμης αυτόν τον αιώνα σε περίπτωση αύξησης της θερμοκρασίας κατά 3 βαθμούς Κελσίου, και έως και 5 μέτρα μέσα στα επόμενα 300 χρόνια.Ένα, από τα μέρη που θα πληγούν ιδιαίτερα εκτός από την Κω που ήδη ανέφερα θα είναι και το νησί της Ρόδου. Η παραλιακή ζώνη της πόλης, θα βιώσει έντονα τις αρνητικές συνέπειες της ανόδου της στάθμης της θάλασσας. Ένα λυπηρό σενάριο που όμως μπορούμε να το αντιμετωπίσουμε παίρνοντας μέτρα από τώρα.Τα δεδομένα του χάρτη προέρχονται από την ΝΑΣΑ. Πρόκειται για το σενάριο κατά το οποίο η στάθμη της θάλασσας ανέβει κατά 1 μέτρο και 2 μέτρα[δεύτερος χάρτης]

​Άγνωστες ανασκαφές των Ιταλών αρχαιολόγων με πύθο και αμφορέα που έγιναν τον Απρίλιο ,1936. Ισως από την Λάμπη Κω αν λάβω υπόψη τα υλικά ανασκαφής.Επίσης διακρίνεται ένα όμορφο παράδειγμα μικροβιακού ματ σε στρώσεις.Είναι από  τα παλαιότερα σαφή σημάδια  ζωής, όπως αυτά που σχηματίστηκαν πριν από 3,480 δισ. χρόνια και έχουν βρεθεί στη Δ.Αυστραλία.Ένα μικροβιακό ματ είναι ένα πολυστρωματικό φύλλο μικροοργανισμών, κυρίως βακτηρίων και αρχαίων που αναπτύσσονται μεταξύ διαφορετικών τύπων υλικών, κυρίως σε βυθισμένες ή υγρές επιφάνειες. Αποικίζουν περιβάλλοντα που κυμαίνονται από -40 ° C έως 120 ° C. Το συγκεκριμένο ματ περιέχει ίχνη από υδρογονάνθρακες ίσως της Αιγηίδας.

​Λιγότεροι από 15 από αυτούς τους εξαιρετικά γρήγορους και ισχυρούς σεισμούς έχουν εντοπιστεί μέχρι σήμερα.Σε αυτά τα γεγονότα η ρήξη ή η διάδοση της ρωγμής κινείται κατά μήκος ενός ρήγματος πολύ γρήγορα, προκαλώντας την συσσώρευση και την ενδυνάμωση των κυμάτων που εκτοξεύουν το έδαφος - ονομάζονται σεισμικά κύματα διάτμησης. Το αποτέλεσμα είναι πολύ πιο έντονο από ό, τι σε έναν πιο αργό σεισμό.Ερευνητές της UCLA και της NASA  ανέλυσαν τις παρατηρήσεις υψηλής χωρικής ανάλυσης των σεισμικών κυμάτων που προκλήθηκαν από τον καταστροφικό σεισμό, μαζί με δορυφορικά ραντάρ και οπτικές εικόνες, για να χαρακτηρίσουν την ταχύτητα, το χρόνο και την έκταση του σεισμού μεγέθους 7.5 βαθμών του Palu που έλαβε χώρα στις 28 Σεπτεμβρίου 2018 . Υπολόγισαν ότι ο σεισμός «έσπασε» σε σταθερή ταχύτητα 14,760 χλμ/ώρα με το κύριο σοκ να συνεχιστεί για ένα λεπτό περίπου. Οι σεισμοί τυπικά κινούνται  σε περίπου 9.000 έως 10.800 χιλιόμετρα / ώρα. Η έντονη ανάδευση [που προκύπτει] είναι παρόμοια με το ηχητικό boom  που σχετίζεται με υπερηχητικό jet. Η ανάλυση των δορυφορικών εικόνων, έδειξαν ότι οι δύο πλευρές του ρήγματος μήκους 93 χιλιομέτρων (μήκους 150 χιλιομέτρων) γλίστρησαν περίπου 5 μέτρα - ένα εκπληκτικά μεγάλο ποσό.Η σταθερή ταχύτητα της ρήξης Palu ήταν εκπληκτική, λαμβάνοντας υπόψη τη φύση του ίδιου του ρήγματος. Οι προηγουμένως μελετημένοι σεισμοί όπως αυτόν σημειώθηκαν σε ρήγματα που ήταν αξιοσημείωτα ίσια, προσφέροντας λίγα εμπόδια στην κίνηση των σεισμών. Οι δορυφορικές εικόνες του ρήγματος Palu, ωστόσο, αποκάλυψαν ότι είχε τουλάχιστον δύο μεγάλες στροφές. Η ρήξη διατηρούσε σταθερή ταχύτητα γύρω από αυτές τις στροφές.

​Οι επιστήμονες αναζητούν υπολείμματα παλαιών ακτών στη δυτική Κρήτη. Τα κόκκινα και μπλε βέλη υποδεικνύουν τις ακτογραμμές  που σχηματίστηκαν τα τελευταία 2.000 χρόνια και σήμερα ανυψώνονται από 8 μέτρα έως 23μ Το ύψος κάθε ακτογραμμής σε σχέση με τη στάθμη της θάλασσας αντικατοπτρίζει την ολική κατακόρυφη κίνηση που γνώρισε λόγω της σεισμικής κίνησης, σύμφωνα με τους ερευνητές.Διαπίστωσαν επίσης ότι, σε αντίθεση με τα περισσότερα περιθώρια καταβύθισης πλακών παγκοσμίως, οι μεγάλοι σεισμοί στο ελληνικό περιθώριο είναι έντονα συγκεντρωμένοι στο χρόνο .Τα στοιχεία δείχνουν ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους παλαιο-σεισμούς εμφανίστηκαν σε μια χρονική περίοδο περίπου 10.000 ετών, ενώ υπήρχαν μακρές περίοδοι (μέχρι 20.000 χρόνια) σχετικής σεισμικής ηρεμίας.Φωτο-Β.Μουσλοπούλου, GFZ

​Αρχαιολόγοι ανακάλυψαν 3 μοναδικά ψηφιδωτά στην αρχαία ελληνική πόλη Ζεύγμα, στη νότια Τουρκία, κοντά στα σύνορα της Συρίας. Η αρχαία πόλη Ζεύγμα ιδρύθηκε αρχικά ως ελληνική αποικία από το Σέλευκο Νικάτορα, έναν από τους στρατηγούς του Μ.Αλεξάνδρου, το 300 π.Χ.. Ο πληθυσμός της πόλης στο αποκορύφωμά της είχε περίπου 80.000 κατοίκους.Η Ζεύγμα είναι 80% κάτω από το νερό, αφού είχε πλημμυρίσει με τα νερά μιας κοντινής τεχνητής λίμνης το 2000 που σχηματίστηκε από το φράγμα Μπιρετσίκ. Τα ψηφιδωτά, που ανακτήθηκαν σε άριστη κατάσταση, ανήκουν στο 2ο αιώνα π.Χ. Το πρώτο ψηφιδωτό απεικονίζει τις εννέα Μούσες . Το ψηφιδωτό αυτό βρισκόταν αρχικά σε μια μεγάλη αίθουσα ενός σπιτιού που οι αρχαιολόγοι έχουν ονομάσει ''Σπίτι των Μουσών." Στο κέντρο του ψηφιδωτού είναι η Μούσα ,Καλλιόπη η οποία περιβάλλεται από τις αδελφές της. Σύμφωνα με τον αρχαίο ποιητή Ησίοδο η Καλλιόπη ήταν η μεγαλύτερη από τις 9 Μούσες, προστάτιδα της επικής ποίησης και των τεχνών. Το δεύτερο ψηφιδωτό απεικονίζει τον Ωκεανό και την Τηθύ. Αυτό που είναι πραγματικά εντυπωσιακό για αυτό το μωσαϊκό είναι τα υπέροχα και ζωηρά χρώματα που χρησιμοποιούνται.Οι ειδικοί λένε ότι έχουν χρησιμοποιηθεί κομμάτια από ειδικό γυαλί για να δημιουργηθεί αυτό το ψηφιδωτό και μόνο. Οι πρώτες ανασκαφικές έρευνες στην περιοχή από τον Τόμας Έντουαρντ Λόρενς το 1917 και συνεχίστηκαν το 1970 από τον Τζον Βάγκνερ. Από το 1990 οι έρευνες συνεχίστηκαν με εντατικούς ρυθμούς λόγο της ανόδου του νερού. Θέσεις νεολιθικής εποχής έχουν βρεθεί κοντά στο Ζεύγμα. Πηγή-Daphne Tsagari, eu.greekreporter.com

Μυθολογικός ιππόκαμπος μεταφέρει Νύμφη ,ψηφιδωτό της Κω. Μυθολογικοί Ιππόκαμποι είναι πλάσματα που μοιράζεται η φοινικική, η ετρουσκική και η ελληνική μυθολογία τα οποία έχουν το σώμα ενός αλόγου και από τη μέση κάτω, έχουν σώματα ψαριών, και ουρά-πτερύγια ουράνιου τόξου. Χρησιμοποιήθηκαν για το άρμα του Ποσειδώνα και ο θαλάσσιος αφρός οφειλόταν στην κίνησή τους. Ο ιππόκαμπος θεωρήθηκε ως κατάλληλη διακόσμηση για μωσαϊκά σε ρωμαϊκές έπαυλεις ή δημόσια λουτρά.[Ημερολόγιο της Ένωσης Κώων, ΙΠΠΟΚΡΑΤΗΣ, 1986]

​Ο λόφος του Λυκαβηττού στην Αθήνα είναι ένας βράχος που κουβαλούσε στα χέρια της η Θεά Αθηνά και της έπεσε έπειτα από μια κακιά είδηση που της έφερε ένα κοράκι. Από τότε τα κοράκια έγιναν μαύρα, λέει ο μύθος. Ο βράχος του Λυκαβηττού είναι κρητιδικής ηλικίας και αποτελείται από χαρακτηριστικό ασβεστόλιθο. Πρόκειται για ένα βράχο που προέρχεται από την εποχή που η Ελλάδα ήταν βυθισμένη σε μια ρηχή θάλασσα πριν από 100 εκατομμύρια χρόνια. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα ο ασβεστόλιθος να περιέχει θαλάσσιους οργανισμούς από εκείνο τον βυθό της Μεσοζωικής Εποχής.[Φωτο-Francis Frith]

​Η Marie Tharp (30 Ιούλη 1920-23 Αυγούστου 2006) ήταν Αμερικανίδα γεωλόγος και χαρτογράφος των ωκεανών. Μαζί με το συνάδελφό της Bruce Heezen, χαρτογράφησαν τον πυθμένα των ωκεανών, συμπεριλαμβανομένης της Μεσωκεάνιας Ράχης του Ατλαντικού, μια ζώνη που αποτελείται από μια σειρά από υποθαλάσσια βουνά. Και οι δύο Heezen και Tharp αναγνώρισαν την επέκταση της Μεσωκεάνιας Ράχης στον ωκεάνιο φλοιό. Τα χαρτογραφικά επιτεύγματα της Marie Tharp ήταν εξαιρετικά γιατί ξεπέρασε τα εμπόδια που είχαν οι γυναίκες της γενιάς της. Άλλοι επιστήμονες απέρριπταν το έργο της μόνο επειδή «μιλούσε ένα κορίτσι», αλλά εκείνη αρνήθηκε να υποχωρήσει - και άλλαξε τον τρόπο που βλέπουμε τον πλανήτη. Χωρίς αμφιβολία αυτή προετοίμασε το πεδίο για τους άλλους ερευνητές. Ωστόσο, το έργο της δεν αναγνωρίστηκε και δεν συνδέθηκε με την πιο επαναστατική γεωλογική θεωρία της εποχής , την τεκτονική των πλακών. Φωτογραφία- STEPHEN S. HALL