Υλικά θαλάσσια από την πρόσφατη κακοκαιρία στο δρόμο προς το λιμάνι της Κω.Τα τεχνικά έργα και οι βραχίονες για τον ελλιμενισμό σκαφών πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους το επίμηκες παράκτιο ρεύμα, το ισοζύγιο ιζημάτων της περιοχής και τις πηγές τροφοδοσίας.Κάθε βραχίονας σχεδιάζεται για να δεσμεύει ένα μέρος της άμμου της παράκτιας κυκλοφορίας, έτσι μία ποσότητα του ιζήματος συσσωρεύεται στην πλευρά που το παράκτιο ρεύμα τον συναντά. Η τελευταία τεχνική παρέμβαση και η αλληλεπίδραση με τον βραχίονα και το παράκτιο ρεύμα έχουν οδηγήσει στην αφαίρεση ιζήματος κατά μήκος της ακτογραμμής του Κάστρου Νεραντζιά. Η διαβρωτική ικανότητα του νερού της θάλασσας χωρίς ίζημα είναι μεγάλη. Για την προστασία του κάστρου πρέπει άμεσα η παραλία να πληρωθεί με ίζημα .Το κάστρο της Νεραντζιάς, κατασκευάστηκε από τους Ιωαννίτες Ιππότες στα τέλη του 14ου αιώνα.
Η αύξηση των ακραίων καιρικών συνθηκών υπονομεύει την ικανότητα των δασών να προστατεύουν το κλίμα11/3/2018
Παρθένο Δάσος Φρακτού [κοντά στην Σταυρούπολη], μια περιοχή με μοναδικής ομορφιάς τοπία, ψηλά και άγρια βουνά και παρθένα δάση. Είναι το πιο άγριο δάσος της χώρας μας και αποτελεί ένα από τα ελάχιστα, εναπομείναντα, αδιατάρακτα δασικά οικοσυστήματα της Ευρώπης.
Τα δάση προστατεύουν το κλίμα. Ένα μέλλον με περισσότερες καταιγίδες θα σήμαινε πρόβλημα .Τα δέντρα αποτελούν κρίσιμο μέρος του κύκλου του άνθρακα, στον οποίο ο άνθρακας κινείται μεταξύ της ατμόσφαιρας, των ωκεανών και της γης. Αφαιρούν το ατμοσφαιρικό διοξείδιο του άνθρακα, ενσωματώνοντας τον άνθρακα στους ιστούς τους καθώς μεγαλώνουν. Σε όλο τον κόσμο, τα δάση είναι καθαρή αποθήκη άνθρακα, αφαιρώντας 1-2 δισεκατομμύρια τόνους από την ατμόσφαιρα κάθε χρόνο. Αυτό είναι ένα σημαντικό μέρος των περίπου 10 δισεκατομμυρίων τόνων άνθρακα που διοχετεύονται στον αέρα με καύση ορυκτών καυσίμων και άλλες ανθρώπινες δραστηριότητες.Όταν ένα δάσος καταστρέφεται, η νεκρή βλάστηση τελικά αποσυντίθεται, επιστρέφοντας τον άνθρακα στην ατμόσφαιρα. Το ποσό μπορεί να είναι τεράστιο: μια μελέτη των ζημιών μετά τον τυφώνα Κατρίνα το 2005 διαπίστωσε ότι η καταιγίδα σκότωσε ή κατέστρεψε σοβαρά 320 εκατομμύρια δέντρα στην ακτή του Κόλπου, που περιείχαν περίπου 100 εκατομμύρια τόνους άνθρακα. Τα δάση χρειάζονται λίγο χρόνο για να ανακάμψουν όμως αυτό που αρχικά ανακάμπτει δεν είναι πάντα αυτό που υπήρχε πριν.Αν αυτός ο κύκλος ζημιών και αναγέννησης - που οι οικολόγοι ονομάζουν καθεστώς διαταραχής - συμβαίνει συχνότερα, καθώς οι ακραίες καταιγίδες γίνονται πιο συχνές, κάποια δάση μπορεί ποτέ να μην ανακάμψουν εντελώς. Επί δεκαετίες, η μείωση του αποθηκευμένου άνθρακα πιθανόν να γίνει μόνιμη. Περισσότερος άνθρακας από την ανθρώπινη δραστηριότητα θα παραμείνει στην ατμόσφαιρα για να συμβάλει στην αλλαγή του κλίματος ή θα πρέπει να καταργηθεί με άλλους τρόπους.Πηγή-nytimes.com «Γνωρίζουμε τη μοναξιά της εξουσίας, τη μοναξιά του μίσους και του πολέμου και πως οι λαοί που καταδικάστηκαν δεν έχουν δεύτερη ευκαιρία σ’ αυτή τη γη» είπε ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες στο αριστούργημα του «100 χρόνια μοναξιά». Πολλοί μίλησαν για την μοναξιά των ανθρώπων αλλά τι γίνεται με την μοναξιά των άλλων όντων. Υπάρχουν ζώα που ζουν στη μοναξιά και προτιμούν την απομόνωση. Παραδείγματα μοναχικών ζώων είναι οι τίγρεις, λεοπαρδάλεις, αετοί, πολικές αρκούδες, σκαντζόχοιροι, αράχνες, αλεπούδες κά. Αυτά τα ζώα ζουν μόνα το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους, εκτός από τις περιόδους ζευγαρώματος. Δυστυχώς, για την μοναξιά των δέντρων δεν βρήκα τίποτα. Ίσως και σε αυτή την περίπτωση να ισχύει ότι «οι ράτσες που είναι καταδικασμένες να ζήσουν 100 χρόνια σε μοναξιά δεν έχουν δεύτερη ευκαιρία σ’ αυτή τη γη.» Οι σφουγγαράδες τη λένε «λαγόφυτο» ή «ψαθούρι» ή «λαφίνα» ή «αυτί ελέφαντα». Αυτό το σφουγγάρι είναι από τα πιο όμορφα ανάμεσα στα άγρια και τα ήμερα. Το σχήμα του μεταβάλλεται ανάλογα με την ηλικία του, ενώ οι νεαρές μορφές μοιάζουν με κύπελλο όπως και η «μελάθη». Η μελάθη είναι πολύ σπάνια για αυτό την χρησιμοποιούσαν στην Αγία Τράπεζα. Όμως κατά την ενήλικη φάση της ζωής του το σχήμα αλλάζει τελείως, γίνεται ελασματοειδές και θυμίζει βεντάλια. Το χρώμα του, όταν αλιεύεται από μεγάλα βάθη είναι γκρίζο–μπλε και η διάμετρος του μπορεί να ξεπεράσει το 1 μ. Προτιμάει τα σκληρά, κοραλλιογενή υποστρώματα και συνήθως συναντάται σε βάθη περίπου 60–100 μ. Το επιστημονικό όνομα της είναι Spongia agaricina (Pallas,1766) ή Spongia officinalis lamella (Scchulze, 1862). Φωτο-Τάλαρος.Δ
Οι ερευνητές κάνουν γεώτρηση σε ένα ρήγμα το οποίο αναμένεται να σπάσει τις επόμενες δεκαετίες για να μελετήσουν τη δομή του . Περίπου κάθε 300 χρόνια,το Αλπικό Ρήγμα στο Νότιο Νησί της Ν.Ζηλανδίας παράγει σεισμό μεγέθους 8 βαθμών. Το ρήγμα διαρρήχτηκε το 1717 και οι επιστήμονες προβλέπουν ένα άλλο μεγάλο σεισμό τις επόμενες δεκαετίες. Πριν συμβεί αυτό , οι ερευνητές έχουν την ευκαιρία να μελετήσουν τις ιδιότητες ενός ρήγματος πριν από έναν αναμενόμενο μεγάλο σεισμό, ώστε να μπορούν να κατανοήσουν καλύτερα τις διαδικασίες που ελέγχουν τον σεισμό και την ρήξη.Το Αλπικό Ρήγμα βρίσκεται μεταξύ των τεκτονικών πλακών του Ειρηνικού και της Αυστραλίας και εκτείνεται για περίπου 600 χλμ. κατά μήκος της δυτικής ακτής του Νότιου Νησιού της Ν.Ζηλανδίας. Σύμφωνα με τα παγκόσμια πρότυπα, θεωρείται ένα «γρήγορο» ρήγμα: Στα χρονοδιαγράμματα χιλιετίας, το ρήγμα ολισθαίνει οριζόντια με ρυθμό περίπου 27 χιλιοστόμετρων ετησίως και κινείται κατακόρυφα έως και 9 χιλιοστά το χρόνο. Το μεγαλύτερο μέρος αυτής της κίνησης συμβαίνει σε μεγάλους σεισμούς.Το έργο Deep Fault Drilling Project είναι μια φιλόδοξη πολυεθνική προσπάθεια μελέτης της δομής του ρήγματος και των διεργασιών που δημιουργούν σεισμούς αργά στον τυπικό σεισμικό κύκλο. Οι ερευνητές έχουν διεισδύσει στο ρήγμα για τη συλλογή δειγμάτων από πετρώματα και υγρά και κάνουν επιτόπιες παρατηρήσεις των γεωλογικών και υδραυλικών ιδιοτήτων της ζώνης διάρρηξης. Στη δεύτερη φάση του προγράμματος Deep Fault Drilling, το 2014, οι ερευνητές έφτασαν σε βάθος 818 μέτρων και σε απόσταση περίπου 200-400 μέτρων από τον πυρήνα του ρήγματος κάτω από τη Ν. Ζηλανδία Η επιστημονική ομάδα ανακάλυψε ότι τα βράχια που περιβάλλουν το ρήγμα είναι πολύ θερμότερα από τα αναμενόμενα και έχουν σπάσει εκτενώς. Τα δεδομένα για τη στάθμη της λάσπης αποκάλυψαν ότι το τμήμα του ρήγματος που ανυψώνεται (Ειρηνικού) - περιέχει σε ορισμένες περιοχές ένα ενεργό υδραυλικό σύστημα. Οι επιστήμονες παρατήρησαν ότι τα επίπεδα λάσπης εξισορροπούνται γρήγορα κατά τη διάρκεια της γεώτρησης, δείχνοντας ότι ορισμένες ρωγμές στο βράχο που περιβάλλουν το ρήγμα μπορούν να μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες νερού σε λίγες ώρες. Τα στοιχεία αποκαλύπτουν επίσης μια ευρεία ζώνη ζημιάς που περιβάλλει τον πυρήνα ρήγματος, την οποία οι συγγραφείς προτείνουν ότι προκαλείται από ένα συνδυασμό σεισμικών αναταράξεων και παρατεταμένης παραμόρφωσης. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι η υδρογεωλογικά ενεργή ζώνη ρήγματος που περιβάλλει το ρήγμα είναι τουλάχιστον 10 φορές τόσο μεγάλη όσο προηγουμένως. Αυτό το ενεργό γεωθερμικό σύστημα πιθανώς ρυθμίζει τις διαδικασίες της δημιουργίας των θραυσμάτων και των χωρικών και χρονικών μεταβολών της πίεσης του υγρού. Η κατανόηση του τρόπου με τον οποίο οι πιέσεις ρευστού ποικίλλουν μέσα σε μια ζώνη ρήγματος σε διαφορετικά σημεία του σεισμικού κύκλου μπορεί να βοηθήσουν τους επιστήμονες να καταλάβουν πώς ενεργοποιούνται οι σεισμοί .Πηγή-eos.org
Enantiornithes είναι ένα μικρό πουλί έζησε πριν από 127 εκ. χρόνια .Το αξιολάτρευτο απολίθωμα του διδάσκει τους επιστήμονες πολλά για την εξέλιξη των πτηνών.Τα πτηνά είναι αγαπημένοι οργανισμοί με πολύ πλούσια εξελικτική ιστορία .Είναι οι ζωντανοί απόγονοι των δεινοσαύρων. Και αυτό το δείγμα προέρχεται από μια κρίσιμη στιγμή στην εξέλιξή τους.Οι επιστήμονες έχουν εντοπίσει ένα γένος 150 εκατομμυρίων ετών που ονομάζεται Archeopteryx ως σύνδεσμος μεταξύ δεινοσαύρων και των πουλιών που γνωρίζουμε και αγαπάμε σήμερα. Αλλά από τότε έχουμε ένα σημαντικό χάσμα στο απολιθωμένο ρεκόρ.Αρχίζουμε να έχουμε μόνο αρχεία των πρώιμων πτηνών στην Κίνα και αλλού περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια αργότερα. Οι πρόγονοι και οι συγγενείς των πτηνών εμφανίζονται και πάλι στο απολιθωμένο αρχείο πριν από 130 εκατομμύρια χρόνια, με την ομάδα Enantiornithes-μια σειρά από αρχαία πουλιά χωρίς ζωντανούς απογόνους. Το δείγμα δεν θα ήταν ψηλότερο από ένα ανθρώπινο δάχτυλο και θα ζύγιζε μόλις 0,09κιλά. Ίσως δεν είχε φτερά ακόμη και όταν πέθανε. Αλλά μελετώντας τα οστά του οι επιστήμονες μπορούν να προσθέσουν στην κατανόησή μας ένα κρίσιμο σημείο στην εξέλιξη των πτηνών.Πηγή-popsci.com Pseudocidaris mammosa αχινός Ιουρασικής ηλικίας [201-145εκ.χρόνια πριν] με τις πολυάριθμες βολβοειδείς στήλες είναι ίσως το πιο εξωτικό από τα απολιθώματα. Βρέθηκε στην LaRochelle-Γαλλία και είναι ένα εξαφανισμένο γένος αχινοειδών της θάλασσας. Το γένος Pseudocidaris περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Γάλλο παλαιοντολόγο Auguste Pomel το 1883. Οι αχινοί είναι μικρά, θαλάσσια ζώα με ασβεστολιθικό σφαιρικό κέλυφος που φέρουν αγκάθια. Ζουν κυρίως σε βραχώδεις ακτές. Συχνά ακούγεται η φράση «Αχινιοί φεγγαρόφωτοι» επειδή λέγεται ότι το φεγγάρι επιδρά στους αχινούς. Με πανσέληνο είναι γεμάτοι αυγά [αυγωμένοι], ενώ αντίθετα, στη χάση του φεγγαριού είναι σχεδόν άδειοι. Φωτογραφία -Mary Lou Browning
Τοποθεσία με όνομα ''Γιώργος Νέγρος ''μην την ψάξετε στα τοπωνύμια της Κω, δεν υπάρχει- είναι μία στιγμιαία προσωπική αφιέρωση. Ο νεογενής βράχος από ψαμμίτη(όπως οι διάσημοι βράχοι του κακοποιού Valdez) στέκει για χρόνια εκεί όπως ένας πειρατής που αγναντεύει το Αιγαίο αναζητώντας το επόμενο θύμα του. Τρώει τους αέρηδες του αρχιπελάγους και υψώνεται περήφανα αυτός ο χιλιοδαρμένος βράχος. Σύμφωνα με τον Τέο Ρόμβο, ο πειρατής Γεώργιος Νέγρος ήταν πρόσωπο υπαρκτό .Ο τελευταίος πειρατής του Αιγαίου γεννήθηκε το 1807 στο Βαθύ Σάμου και έδρασε στο Αιγαίο από το 1840 μέχρι το 1851 οπότε τον ξεκάνανε. Την ιστορία του μπορείτε να διαβάσετε στο εξαιρετικό βιβλίο του Τέο Ρόμβου- ένας από τους πρωτοπόρους στην underground κουλτούρα. Μπορείτε να κατεβάσετε το βιβλίο
Πρόκειται για έναν ασύλληπτο σε μέγεθος κατακλυσμό που θεωρείται ότι έχει ξαναγεμίσει με νερό τη Μεσόγειο Θάλασσα .Το περιστατικό συνέβη όταν άνοιξε το Στενό του Γιβραλτάρ. Αυτή η τεράστια πλημμύρα έληξε την κρίση αλατότητας και συνέδεσε τη Μεσόγειο με τον Ατλαντικό Ωκεανό, αν και είναι πιθανό ότι ακόμη και πριν από την πλημμύρα υπήρχαν μερικές συνδέσεις με τον Ατλαντικό Ωκεανό. Η επανασύνδεση σηματοδοτεί την αρχή της γεωλογικής εποχής Zanclean. Μια νέα μελέτη εντόπισε υπόγειο υποθαλάσσιο κανάλι της Σικελίας με ένα μεγάλο σώμα από ιζήματα που μεταφέρθηκαν από την τεράστια ροή του νερού με αποτέλεσμα να γεμίσουν την ανατολική λεκάνη της Μεσογείου 5,3 εκ.χρόνια πριν.Η εκδήλωση έληξε την Κρίση Μεσσηνιακής Αλατότητας, μια περίοδο κατά την οποία η Μεσόγειος Θάλασσα, είχε απομονωθεί από τον Ατλαντικό Ωκεανό, αποξηράνθηκε και μετατράπηκε σε μια μεγάλη λίμνη άλατος. Οι ρυθμοί με τους οποίους πληρώθηκε η Μεσόγειος κατά τη διάρκεια της πλημμύρας ήταν περισσότερο από αρκετές για να προκαλέσουν έντονη σεισμικότητα . Οι προκύπτουσες μεγάλες κατολισθήσεις θα αρκούσαν για τη δημιουργία μεγάλων τσουνάμι με κύματα που έφθαναν τα 100 μέτρα , τα οποία έχουν βρεθεί στη λεκάνη του Algeciras.Η άνοδος των επιπέδων της θάλασσας κατέστησε τον ποταμό του Νείλου να φτάσει μακριά όσο την Aswan, 900 χλμ. από τις σύγχρονες μεσογειακές ακτές. Η πλημμύρα είχε ως αποτέλεσμα την τελική απομόνωση πολυάριθμων νησιών της Μεσογείου, όπως η Κρήτη, με αποτέλεσμα τη διαφοροποίηση των ζώων που βρέθηκαν εκεί. Από την άλλη μεριά, ο σχηματισμός του στενού Γιβραλτάρ εμπόδισε τα ζώα να διασχίσουν την Αφρική και την Ευρώπη . Περαιτέρω η επανασύνδεση επέτρεψε στα θαλάσσια ζώα να αποικίσουν τη Μεσόγειο από τον Ατλαντικό. Πηγές-1.Βικιπαίδεια 2.Evidence of the Zanclean megaflood in the eastern Mediterranean Basin,Aaron Micallef, Angelo Camerlenghi, Daniel Garcia-Castellanos, Daniel Cunarro Otero, Marc-André Gutscher, Giovanni Barreca, Daniele Spatola, Lorenzo Facchin, Riccardo Geletti, Sebastian Krastel, Felix Gross & Morelia Urlaub
Καθώς αυξάνονται τα επίπεδα της θάλασσας, οι κάτοικοι του Μπαγκλαντές πρέπει να αποφασίσουν αν πρέπει να κρατήσουν το νερό έξω - ή να το αφήσουν να περάσει μέσα.Δεδομένου ότι οι κλιματικές αλλαγές απειλούν με αυξανόμενες θάλασσες και ισχυρότερες καταιγίδες, οι κάτοικοι του Μπαγκλαντές που έχουν περάσει χρόνια να εξετάζουν αναχώματα και κατασκευές για την ασφάλεια και προστασία τους, επανεξετάζουν την στάση τους. Κάποτε αυτό ήταν αδιανόητο, όμως τώρα λένε ότι πρέπει να συμφιλιωθούν με την φύση και να αφήσουν το νερό να περάσει μέσα. Πλέον για τον Jaharul Sardar, έναν καλλιεργητή ρυζιού στο αγροτικό Μπαγκλαντές τα πράγματα είναι ξεκάθαρα.Αλλες χώρες προσπαθούν παρόμοιες προσεγγίσεις. Το Βιετνάμ υιοθέτησε πρόσφατα σχέδια για να επιτρέψει περισσότερες πλημμύρες στις ανώτερες περιοχές του δέλτα του Μεκόνγκ. Οι Κάτω Χώρες, γνωστές για την κατασκευή μερικών από τα πιο εξελιγμένα θαλάσσια τείχη του κόσμου, προσαρμόζουν τα προάστια για ελεγχόμενη πλημμύρα του ποταμού.Πηγή-sciencemag.org Ένας αστροναύτης στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS) έστρεψε τον φακό του στα Bonneville Salt Flats της βορειοανατολικής Γιούτα- το ελαφρύ, διακριτικό χαρακτηριστικό στη μέση της εικόνας. Τα πεδία φημίζονται για το γεγονός ότι είναι ένα από τα πιο επίπεδα μέρη της γης και οι λάτρεις των ιπποδρομιών συρρέουν στην περιοχή κάθε χρόνο για την καταγραφή ρεκόρ. Ανατολικά από τα Bonneville Flats βρίσκεται η αναπτυσσόμενη αστική περιοχή γύρω από το Salt Lake City. Τα Bonneville Salt Flats είναι υπολείμματα μιας μεγάλης λίμνης που υπήρχε σε μεγάλο μέρος της Γιούτα μεταξύ 14.000 και 32.000 χρόνια πριν. Η μεγαλύτερη έκταση της αρχαίας λίμνης Bonneville ήταν περίπου 520 χιλιόμετρα και πλάτους 220 χιλιομέτρων. Η λίμνη τροφοδοτήθηκε από παγωμένο νερό που έλιωνε κατά τη διάρκεια των εποχών της άνοιξης και του καλοκαιριού της πιο πρόσφατης εποχής των παγετώνων. Δεδομένου ότι η λίμνη Bonneville δεν είχε έξοδο, το νερό τελικά εξατμίστηκε και άφησε πίσω του λευκά πεδία άλατος. Τα τοπικά γεωμορφολογικά μοτίβα αποκαλύπτουν την αλληλοσύνδεση παλαιότερων γεωλογικών σχηματισμών και πιο πρόσφατων σε αυτή την περιοχή. Οι σχετικά νεότεροι (από γεωλογική άποψη) Bonneville Salt Flats βρίσκονται εντός της λεκάνης, μιας περιοχής που σχηματίστηκε από την επέκταση της γήινης κρούστας από τεράστιες τεκτονικές δυνάμεις τα τελευταία 17 εκατομμύρια χρόνια. Στην επάνω αριστερή γωνία βλέπουμε ένα διαφορετικό στυλ γεωλογίας: την περιοχή του Middle Rocky Mountain, χωρισμένη από την ενεργή ζώνη του ρήγματος Wasatch. Αυτή η ζώνη ρήγματος ενεργοποιήθηκε βίαια με τουλάχιστον 22 σεισμούς μεγάλου μεγέθους τα τελευταία 6000 χρόνια. Πηγή-Παρατηρητήριο της Γης
Ξημέρωμα 21ης/7/2017.Η θάλασσα τραβιέται στην ακτή του Αγ.Γαβριήλ Κω μετά τον σεισμό Μ6.6, αποκαλύπτεται ο βυθός,τα σκάφη έρχονται σε επαφή με τα βράχια και ο φίλος Βαγγέλης αμήχανος βρίσκεται σε λάθος σημείο πριν χτυπήσει το 2ο κύμα τσουνάμι. Ευτυχώς τα πράγματα αυτή την φορά πήγανε καλά. Ένα τσουνάμι αποτελείται από μια σειρά από κύματα που μπορεί να φτάσουν σε λίγα λεπτά ή πάνω από ώρες. Μην περιμένετε να δείτε το κύμα να έρχεται για να αρχίσει η διαφυγή! Ο διαθέσιμος χρόνος από την στιγμή που το νερό αποτραβιέται από την ακτή, έως το χτύπημα είναι εντελώς μηδαμινός ,ένας πρακτικός κανόνας λέει ότι «αν το δεις να έρχεται, τότε είναι πλέον αργά για να τρέξεις».Αν είσαι στην παραλία, μετακινήσου αμέσως στην ενδοχώρα ή σε ψηλότερο επίπεδο. Αν είσαι στην ακτή και δεν μπορεί να μετακινηθείς στο εσωτερικό, αναζητείς καταφύγιο στα ανώτερα επίπεδα ενός σταθερού κτιρίου ή σε ένα ψηλό δέντρο. Για τα τοπικά τσουνάμι έχεις στη διάθεση σου μόλις 1-3 λεπτά ενώ για τα απομακρυσμένα τουλάχιστον 10 λεπτά. Τα τοπικά τσουνάμι συνήθως εκτονώνονται μετά από 6 ώρες. Τα απομακρυσμένα χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να ολοκληρωθεί η όλη διαδικασία. Όλο αυτό το διάστημα πρέπει να βρίσκεσαι σε ασφαλές έδαφος. Σχεδόν πάντα μετά το πρώτο κύμα ακολουθούν άλλα. Δεν πρέπει να δημιουργείται αίσθηση εφησυχασμού ότι ο κίνδυνος πέρασε μετά το πρώτο, καθώς μάλιστα ενδέχεται τα επόμενα κύματα να είναι ακόμα ψηλότερα ή πιο καταστροφικά. Στατιστικώς έχει βρεθεί ότι συνήθως το ψηλότερο είναι το τρίτο στην σειρά, αν και αυτό δεν ισχύει πάντα και δεν θα πρέπει να λαμβάνεται ως δεσμευτικός κανόνας. Συχνά στην περιοχή της Κω το δεύτερο κύμα είναι το πιο καταστροφικό.
Οι 850 κάτοικοι του αγροτικού χωριού Maca στους λόφους του νότιου Περού δεν είναι ξένοι με το δράμα των φυσικών καταστροφών. Το ηφαίστειο Sabancaya, το οποίο εκρήγνυται περιοδικά πάνω από το χωριό τους, εκδηλώνεται τακτικά από τα τέλη του 2016 και οι σεισμοί ταρακουνούν την περιοχή πολλές φορές το χρόνο. Η κοινότητα έχει επίσης απειληθεί από μια λιγότερο δραματική, αλλά όχι λιγότερο θανατηφόρα, δύναμη της φύσης. Από τη δεκαετία του 1980, περίπου 60 εκατομμύρια κυβικά μέτρα γης - πάνω από επτά φορές το μέγεθος της θανατηφόρου κατολίσθησης του Οσό του 2014 στην Ουάσινγκτον - ωθούν τα περίχωρα της πόλης.Η κατολίσθηση της Maca δεν είναι συνηθισμένη. Αντίθετα, είναι μια συστάδα από μικρές κατολισθήσεις, κάθε μία αλληλεπιδρά ,επηρεάζοντας την κίνηση των άλλων -οι λευκές διακεκομμένες γραμμές υποδηλώνουν επιφάνειες από κατολισθήσεις. [Φωτο: Jane Palmer] .Το μέλλον του χωριού εξαρτάται από τις βροχοπτώσεις, τους σεισμούς ή και τον συνδυασμό των δύο. Πηγή-earthmagazine.org
Το Bosavi είναι ένα βουνό στην επαρχία των νότιων υψίπεδων της Παπούα-Νέας Γουινέας. Είναι κώνος από ένα εξαφανισμένο ηφαιστείο που είχε καταρρεύσει, μέρος της λεκάνης του ποταμού Κίκωρι. Ο κρατήρας έχει πλάτος περίπου 4 χλμ. και βάθος 1 χλμ., φιλοξενεί πολλά ενδημικά είδη. Το Bosavi παρουσιάζει σημάδια αφύπνισης μετά από τον φονικό σεισμό[τουλάχιστον 16 νεκρούς] M7.5 αυτής της εβδομάδας και τις εκατοντάδες μετασεισμών. Πιστεύεται ότι η λίμνη Kutubu έχει επίσης αυξηθεί και οι άνθρωποι που ζουν κατά μήκος των μικρών νησιών της λίμνης έχουν μετακινηθεί πάλι πίσω στην ενδοχώρα για ασφάλεια. Εκρήξεις από το Bosavi δεν έχουν αναφερθεί κατά τους ιστορικούς χρόνους.Εξαφανισμένα είναι τα ηφαίστεια, των οποίων η έκρηξη είναι σχεδόν αδύνατη. Αρκετές φορές οι ισχυροί σεισμοί βάζουν το χεράκι στην ηφαιστειότητα μιας περιοχής.
|
ΝέαΕιδήσεις,βίντεο από τον κόσμο της έρευνας&του γεωπεριβάλλοντος. Αρχεία
February 2019
|