Ανασκαφές στην τοποθεσία Κυπαρίσσι, δυτικά από τον λόφο Ψωριάρη Κω, από τους Ιταλούς αρχαιολόγους, το 1929.Υπό την επίβλεψη του L.Laurenzi έρχεται στο φως το Ελευσίνιο ή Δαμάτριο, ένας χώρος λατρείας των Ελευσίνιων Θεών. Το ιερό λειτουργούσε υπαίθρια , βρίσκεται ανάμεσα σε δύο σημαντικά ενεργά ρήγματα που όμως δεν φαίνεται να έχουν ενεργοποιηθεί κατά τους ιστορικούς χρόνους. Στο ιερό βρέθηκαν 3 αγάλματα της Δήμητρας, 3 της Κόρης και ένα του Άδη με αναθήματα, λυχνάρια 4ου αιώνα π.Χ και μερικά κομμάτια από πήλινα αγαλματίδια του 5ου αιώνα. Από τα επτά που έχουν διασωθεί : τα τέσσερα είναι του 4ου και τα τρία του 3ου αιώνα π.Χ. Τα πέντε αγάλματα ήταν από πεντελικό μάρμαρο. Πρόκειται για απλό τετράγωνο κτίσμα μέσα σε θρησκευτικό χώρο που περιελάμβανε ένα βωμό. Σύμφωνα με τον Laurenzi τα αγάλματα είναι των παιδιών του Πραξιτέλη. Τα γλυπτά έδειξαν ότι το ντόπιο μάρμαρο είχε ήδη αρχίσει να χρησιμοποιείται από τα μέσα του 4ου αιώνα π.Χ, με τον συνοικισμό της πόλης. Ο ναός καταστράφηκε από τον σεισμό του 411 π.Χ., άλλωστε ήταν πολύ κοντά [5χλμ;] στο επίκεντρο. Επισκευάστηκε και φαίνεται ότι λειτούργησε όμως η ισχυρή σεισμική δόνηση το 199-198 π.Χ το κατέστρεψε ξανά με αποτέλεσμα να εγκαταλειφθεί οριστικά.
Είναι ένα κομμάτι πέτρας, συνήθως από μάρμαρο η γρανίτη, με στρογγυλεμένες γωνίες και υδροδυναμικό σχήμα, βάρους από 8-14 κιλά, το οποίο χρησιμοποιούσαν οι σφουγγαράδες από την αρχαιότητα μέχρι πριν από λίγα χρόνια, σαν βοηθητικό εργαλείο στις καταδύσεις τους. Στην μια της άκρη υπάρχει μια τρύπα στην οποία είναι δεμένο ένα μακρύ σχοινί που ξετυλίγεται από την βάρκα κατά την κατάδυση και ξαναμαζεύεται κατά την ανάδυση. Σ' αυτήν είναι περασμένο και ένα μικρό σχοινί με μια θηλιά, την οποία περνά στον καρπό του ο σφουγγαράς, για να μπορεί να ελευθερώνει τα χέρια του χωρίς να χαθεί η σκανταλόπετρα και η σύνδεσή του με την βάρκα. Μέχρι την δεκαετία του ’60, αρκετοί σφουγγαράδες της Καλύμνου χρησιμοποιούσαν αυτή την πανάρχαια μέθοδο κατάδυσης με σκανταλόπετρα, η οποία ήταν γνωστή απ΄ την εποχή του Μ. Αλεξάνδρου.
Στη δυτική ακτή της Λακωνικής χερσονήσου, στον 'Ορμο του Διρού, βρίσκεται ένα από τα 60 και πλέον σπήλαια της Μάνης. Αν ποτέ το επισκεφθείτε με τη βάρκα θα βρεθείτε ανάμεσα σε δάσος από σταλαγμίτες. Σε κάποια σημεία το πέρασμα στενεύει αρκετά.Το σπήλαιο άρχισε να σχηματίζεται πριν από εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια. Οι σταλακτίτες και οι σταλαγμίτες σήμερα βρίσκονται κάτω από το νερό όμως σχηματίστηκαν όταν η επιφάνεια της θάλασσας βρισκόταν πολύ χαμηλότερα από το σημερινό της επίπεδο. Η Βλυχάδα [το κεντρικό σπήλαιο] μαζί με την Αλεπότρυπα και το γειτονικό Καταφύγι αποτελούν μέρος ενός δαιδαλώδους δικτύου σπηλαίων. Η Βλυχάδα είναι ένας υπόγειος ποταμός που πήρε το όνομά του από το αναμεμιγμένο νερό [θαλασσινό και γλυκό – γλυφό ή βλυχό]. Πριν από 4000-3000 π.Χ, χρησιμοποιήθηκε σαν καταφύγιο, κατοικία, εργαστήριο, αποθήκη αγαθών, νεκροταφείο και τόπος λατρείας. Η Πανγαία 200εκ. χρόνια πριν Φωτο-Richard Morden. Η κυκλική ενίσχυση και αποδυνάμωση των παλιρροιών των ωκεανών για δεκάδες εκατομμύρια χρόνια συνδέεται πιθανότατα με έναν άλλο, μεγαλύτερο κύκλο: τον σχηματισμό των υπερηπείρων της Γης κάθε 400 έως 600 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με νέα μελέτη.Τα νέα ευρήματα έχουν επιπτώσεις στη διαμόρφωση του πλανήτη μας, του κλίματος και της εξέλιξης της ζωής στη Γη, σύμφωνα με τους συγγραφείς της μελέτης. Η νέα έρευνα προτείνει μακροπρόθεσμες αλλαγές στην παλιρροιακή ενέργεια, οι οποίες ελέγχουν τη δύναμη των κυμάτων του ωκεανού και αποτελούν μέρος ενός υπερ-παλιρροϊκού κύκλου που υπαγορεύεται από την κίνηση των τεκτονικών πλακών. Στη νέα μελέτη, οι παλιρροιακές προσομοιώσεις για εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια στο μέλλον υποδεικνύουν ότι η Γη βρίσκεται τώρα στο στάδιο μέγιστης παλιρροιακής ενέργειας, όπου οι ισχυρές παλίρροιες θα παραμείνουν για περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια. Οι ωκεανοί θα περάσουν από διάφορους παλιρροιακούς κύκλους ως τα επόμενα 250 εκατομμύρια χρόνια. Τελικά, οι παλίρροιες θα γίνουν πολύ πιο αδύναμες, όπως το έκαναν και στις δύο πιο πρόσφατες υπερηπείρους: Την Πανγαία και την Ροδίνια.Πηγή: Αμερικανική Γεωφυσική Ένωση
Η Μεγάλη Ασυμφωνία που παρατηρήθηκε από τον James Hutton το 1787 στο Siccar Point στη Σκωτία. Μία ασυμφωνία είναι μία σημαντική διακοπή ή κενό στον γεωλογικό χρόνο που σήμερα εμφανίζεται σε μία στρωματογραφική ακολουθία. Στα αριστερά είναι ο 1,4 δις.ετών γρανίτης, με ένα αξιόλογο παλαιοέδαφος. Κάθεται πάνω από κάμβρια ιζήματα (περίπου 540εκ.χρόνων) από ψαμμίτες στα δεξιά. Το πρασινωπό είναι ζιρκόνιο που παρατηρείται εκτός από τα πρώτα στρώματα! Οι «μεγάλες» ασυμφωνίες περιφερειακής ή ηπειρωτικής κλίμακας (τόσο στη γεωγραφία όσο και στη χρονολογία) συνδέονται είτε με παγκόσμιες μεταβολές στο ευστατικό επίπεδο της θάλασσας είτε με τον κύκλο των υπερηπείρων, μία περιοδική ένωση ηπείρων που συμβαίνει περίπου κάθε 500 εκατομμύρια χρόνια.
Το Ρήγμα Βόρεια Αστυπάλαια είναι μία τεκτονική δομή με μήκος τουλάχιστον 80χλμ. που βρίσκεται νότια της Αμοργού. Αρχίζει δυτικά από την Ν. Ανάφη και φτάνει βόρεια της Αστυπάλαιας. Είναι μεγαλύτερη από το Ρήγμα Αμοργός που έδωσε τον μεγαλύτερο σεισμό του 20ου αιώνα της χώρας, τον Ιούλιο του 1956. Ωστόσο το Ρήγμα Β. Αστυπάλαια ολισθαίνει πιο γρήγορα, γύρω στα 23-35 χιλιοστά τον χρόνο και μπορεί να δώσει σεισμό με μέγεθος έως Mw8.4.Πρόκειται για ένα ρήγμα που έχει δώσει κατά τους ιστορικούς χρόνους σεισμούς με μεγέθη έως 5 της κλίμακας Ρίχτερ. Πιθανόν από αυτό το ρήγμα προήλθε ο χτεσινός σεισμός[ώρα 18.56,10-4-2018] με μέγεθος 4.9 και εστιακό βάθος 15χλμ. που έγινε αντιληπτός 460 χλμ. ΒΔ από το επίκεντρο. Ο σεισμός έγινε ιδιαίτερα αισθητός στην γύρω περιοχή.Σύμφωνα με τους κατοίκους της Αστυπάλαιας ήταν μικρής διάρκειας ,ενώ από τη δόνηση δεν έχουν αναφερθεί ζημιές. Στον χάρτη σημειώνονται τα ρήγματα με κόκκινη γραμμή, το επίκεντρο του χτεσινού σεισμού [μέγεθος,ημερομηνία] σύμφωνα με το EMSC όπως και οι σεισμοί της ακολουθίας του 1956. Οι επιστήμονες προτείνουν έναν μηχανισμό που εξηγεί πώς συνέβη ο μεγαλύτερος σεισμός και πως περισσότερα από 50 χρόνια αργότερα ένας άλλος μεγάλος σεισμός στην ίδια περιοχή απελευθέρωσε ένα μέρος του στρες που είχε δημιουργηθεί στο βάθος.Οι αργοί σεισμοί μπορεί να προκαλέσουν σε υγρά, όπως το νερό για να μεταναστεύσουν προς τα πάνω μέσα στη γήινη κρούστα και να προκαλέσει μικρούς σεισμούς. Εάν αυτά τα ρευστά δεν αποστραγγιχτούν κατάλληλα, αυτό θα μπορούσε να αυξήσει τον κίνδυνο ενός μεγάλου σεισμού. Σύμφωνα με την έρευνα τους η πίεση του νερού στο υπόγειο διαδραματίζει καίριο ρόλο και στις δύο περιπτώσεις.Ο σεισμός 2016 Mw 7.6 της Νότιας Χιλής ήταν ο πρώτος μεγάλος σεισμός που συνέβη μέσα στα όρια ρήξης του μεγάλου σεισμού του 1960 Mw 9.5 Valdivia, ο μεγαλύτερος που παρατηρήθηκε ποτέ στην ιστορική εποχή. Χρησιμοποιώντας GPS, InSAR, βαρύτητα, σεισμική αντανάκλαση και γεωλογικά δεδομένα, ο Marcos Moreno και οι συνεργάτες του από το GFZ δείχνουν τον ρόλο του νερού στον σεισμό του 2016 που έλαβε μέρος στα βαθιά όρια , στη διεπαφή μεταξύ της πλάκας Nazca και των υπερκείμενων πλακών της Νότιας Αμερικής. Πηγή-nature.com/
Το Δελφικό Έψιλον είναι ένα αρχαιοελληνικό σύμβολο που βρισκόταν στον Ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, όπου τελούνταν η λατρεία του Ήλιου [Απόλλωνας ήταν θεός του Ήλιου].Η τοποθέτηση του γράμματος Ε δηλώνει την αέναη σχέση του ανθρώπου με το Φως.Είχε τοποθετηθεί 3 φορές [ξύλο, χαλκός, χρυσός] στην κορυφή του αετώματος της κεντρικής ανατολικής πύλης του ναού, μαζί με το "ΓΝΩΘΙ ΣΕΑΥΤΟΝ" στην κάτω αριστερή γωνία και το "ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ" στην κάτω δεξιά του ιδίου αετώματος. Η προέλευση του συμβόλου και των φράσεων αποδιδόταν στους 7 σοφούς.Η φύση του φωτός είναι ένα από τα σκοτεινότερα αλλά και ελκυστικότερα θέματα που απασχόλησαν τον άνθρωπο. Για τους αρχαίους Ελληνες «η ζωή είναι ισότιμη με την όραση» [το ζην είναι ισότιμο του οράν].Στον Φοίβο Απόλλωνα απέδωσαν την προστασία της ανθρώπινης όρασης και ανήγαγαν σε θαυμάσιους μύθους όλα τα φυσικά φαινόμενα. Ο θεοποιημένος Ήλιος, η αιώνια πηγή του φωτός βλέπει τα πάντα και ως εκ τούτου ταυτίζεται με τη γνώση.
Οι Καλιφορνέζοι θα παίρνουν σύντομα τον καφέ τους με κρέμα και προειδοποίηση για καρκίνο, αφού ένα δικαστήριο αποφάσισε ότι οι λιανοπωλητές πρέπει να επισημαίνουν τον καφέ ως περιέχοντα καρκινογόνο ουσία. Η απόφαση ακολούθησε μια 8ετή νομική μάχη. Η απόφαση του δικαστή, που εκδόθηκε την Τετάρτη, αναφέρει ότι η Starbucks και άλλοι πωλητές καφέ απέτυχαν να αποδείξουν τα οφέλη για την υγεία και τα οποία περιλαμβάνουν τη μείωση των καρδιακών παθήσεων, ότι υπερτερούν του κινδύνου για καρκίνο. Όταν οι κόκκοι καφέ ψήνονται, η ένωση ακρυλαμίδη παράγεται ως παραπροϊόν.Το ακρυλαμίδιο είναι πανταχού παρόν στην τροφική μας αλυσίδα, σε τηγανητές πατάτες, στον καπνό τσιγάρων κά. Είναι μια χημική ουσία στην οποία έχουμε συχνή έκθεση.Μερικές μελέτες έχουν διαπιστώσει αυξημένο κίνδυνο για καρκίνο σε ποντίκια και αρουραίους που έλαβαν ακρυλαμίδη σε ισχυρές δόσεις.Δεν έχουν διεξαχθεί πολλές μελέτες στον άνθρωπο για να αποδειχθεί η καρκινογένεση του ακρυλαμιδίου. Κάποια έρευνα έχει συνδέσει το ακρυλαμίδιο με τον καρκίνο των νεφρών, του ενδομητρίου και των ωοθηκών, αναφέρει η Αμερικανική Καρκινολογική Εταιρεία. Η αυξανόμενη δημοτικότητα του γαλλικού καφέ τύπου έχει επίσης προκαλέσει ανησυχία για τα υψηλότερα επίπεδα διτερπενίων που αυξάνουν τη χοληστερόλη. Ειδικοί προτείνουν ότι όταν καταναλώνεται σε λογικές ποσότητες, θεωρείται ασφαλές για τους περισσότερους ανθρώπους. Μία μελέτη μακροχρόνιας θνησιμότητας σε περισσότερους από 90.000 ανθρώπους στην Ιαπωνία έδειξε ότι 3-4 φλιτζάνια την ημέρα ήταν βέλτιστα. Άλλοι δεν έχουν βρει αύξηση της θνησιμότητας με έως και 6 φλιτζάνια την ημέρα.Μελέτες έχουν βρει τεκμήρια για διάφορα οφέλη για την υγεία από την κατανάλωση καφέ τα τελευταία χρόνια, από τη βοήθεια για την αποτροπή του διαβήτη, των καρδιακών παθήσεων και του εγκεφαλικού επεισοδίου για την προστασία από την κατάθλιψη και τη νόσο του Αλτσχάιμερ - και ακόμη και ειρωνικά τον καρκίνο του ήπατος .Ωστόσο μελετητές προτείνουν να μην εγκαταλείψετε τον καφέ σας Πηγή-.sciencenews.org
Το κοβάλτιο είναι σιδηρομαγνητικό μέταλλο, συναντάται και στην χώρα μας. Δεν απαντάται ελεύθερο στη φύση, αλλά ενώσεις του κοβαλτίου είναι συνήθεις υπό μορφή ορυκτών. Μικρές ποσότητες κοβαλτίου μπορούν να βρεθούν στις πέτρες, το χώμα, τα φυτά και τα ζώα. Στη φύση συχνά σχετίζεται με το νικέλιο ,και τα δύο είναι χαρακτηριστικά συστατικά του μετεωρικού σιδήρου. Τα κράματα βασισμένα στο κοβάλτιο αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος του παραγόμενου κοβαλτίου. Η σταθερότητα θερμοκρασίας αυτών των κραμάτων τα καθιστά κατάλληλα για τη χρήση σε μηχανές και λεπίδες τουρμπίνων και αεριωθούμενων αεροσκαφών. Ειδικά κράματα κοβαλτίου-χρωμίου-μολυβδενίου χρησιμοποιούνται σε προσθετικά μέρη όπως οι αντικαταστάσεις γοφών και γονάτων. Κράματα κοβαλτίου χρησιμοποιούνται σε προσθετικές στα δόντια, όπου είναι χρήσιμα για την αποφυγή αλλεργιών στο νικέλιο. Μερικά ατσάλινα κράματα του χρησιμοποιούνται για την επίτευξη υψηλών ταχυτήτων και για να αυξήσουν τη θερμότητα και την αντοχή στη φθορά. [Φωτο, Elle Ritter, Pixabay].
Η κίσσηρις,οι ιαματικές πηγές και το θειάφι αποτελούσαν πάντα πηγή πλούτου και ευημερίας της Νισύρου. Το θειάφι του ηφαιστείoυ λόγω της αφθονίας του αλλά και του σκοπού που απέβλεπε, στη χρησιμοποίησή του για τα χιλιάδες στρέμματα των αμπελώνων της Ελλάδος, της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης ήταν μια σπουδαία πλουτοπαραγωγική πηγή του νησιού. Η πρώτη περίοδος εκμετάλλευσης έγινε μεταξύ 1879-1883. Τα εργοστάσια όμως έκλεισαν το 1883 και από τότε παραμελήθηκαν και σιγά - σιγά κατεδαφίσθηκαν. Κατά τη περίοδο του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου και λίγο μετά τη λήξη οι εργαταγωγιάτες του κίτρινου χρυσού, έσωσαν από πείνα τους κατοίκους της Νισύρου και τα απέναντι χωριά της Κω[Καρδάμαινα,Κέφαλος]. Με εκατοντάδες μουλάρια μετέφεραν το θειάφι. Τόσο η πρώτη όσο και η δεύτερη περίοδος [1943-1946] της εξόρυξης και εμπορίας του θειαφιού, προσφέρανε απασχόληση στο άνεργο εργατικό δυναμικό της Νισύρου και της Κω. Σήμερα κανείς δεν ασχολείται πια με το θειάφι της Νισύρου, ωστόσο η ζήτηση υπάρχει. Πηγή-Γ.Κουμέντος/Δωδεκανησιακά Χρονικά
Το καλοκαίρι του 1930, η Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών ανακάλυψε στην Λήμνο την προϊστορική πόλη Πολιόχνη που θεωρείται η αρχαιότερη της Ευρώπης. Πρόκειται για έναν οικισμό που πέρασε από πολλές φάσεις αρχιτεκτονικής και πολιτιστικής ανάπτυξης, σε μια χρονική περίοδο που διήρκεσε από το 5000 π.Χ. μέχρι το 1600 π.Χ., οπότε και καταστράφηκε, προφανώς, από γεωλογικά αίτια (σεισμό, ανύψωση της στάθμης του Αιγαίου κ.ά.).Μαζί με την Τροία, που βρίσκεται στα απέναντι παράλια, είναι η πιο γνωστή ακρόπολη της 3ης χιλιετίας π.Χ. σε ολόκληρο το Βόρειο Αιγαίο. Από ό,τι φαίνεται, οι δύο γειτονικοί πολιτισμοί είχαν μεγάλη σχέση και παράλληλη εξέλιξη. Όμως, η πρώτη περίοδος της Πολιόχνης δεν έχει το αντίστοιχό της στην Τροία, αλλά είναι αρχαιότερη από αυτήν.
Η κοιλάδα Rift της Ανατολικής Αφρικής είναι μια από τις πιο διάσημες γεωλογικές περιοχές της Γης. Εκτείνεται για πάνω από 3.000 χλμ. από τον Κόλπο του Άντεν στα βόρεια προς τη Μοζαμβίκη στα νότια, σηματοδοτεί το σημείο όπου η αφρικανική ήπειρος χωρίζεται σε 2 πλάκες , της Σομαλίας και την Νούβια. Μέσα σε 10 εκ. χρόνια, η σομαλική πλάκα θα σπάσει από την υπόλοιπη Αφρική και θα σχηματιστεί μια νέα λεκάνη ωκεανού. Παρόλο που αυτή είναι μια εξαιρετικά αργή διαδικασία, κάθε φορά εμφανίζονται νέες ρωγμές, επισημαίνοντας τη δύναμη των τεκτονικών δυνάμεων της γης. Μόλις πρόσφατα, κοντά στη μικρή πόλη Mai Mahiu, δυτικάτου Ναϊρόμπι της Κένυας, εμφανίστηκε μια μεγάλη ρωγμή μετά από τις έντονες βροχές. Οι τεκτονικές πλάκες της Γης βρίσκονται σε συνεχή κίνηση. Καθώς κινούνται αυτές οι πλάκες, μπορούν να γλιστρήσουν η μία δίπλα στην άλλη, όπως το ρήγμα του San Andreas, να συγκρούονται μεταξύ τους σχηματίζοντας οροσειρές όπως τα Ιμαλάια ή να απομακρύνονται μεταξύ τους . Ενώ δεν θα είμαστε εκεί για να δούμε το άνοιγμα του ωκεανού, σήμερα ζούμε τα αρχικά στάδια της διαδικασίας( Φωτο-Reuters / Thomas Mukoya).
Ο Γερανός είναι καλοβατικό πτηνό που απαντά και στον ελλαδικό χώρο.Τα ζευγάρια λευκών γερανών μένουν πιστά στη ζωή. Ομως η μονογαμία τους δεν έχει καμία σχέση με ρομαντισμό και τα πάντα τα κάνουν για την πατρότητα.Ο θάνατος ενός συντρόφου, φαίνεται ότι κάνει τους γερανούς κάπως καταθλιπτικούς και παρουσιάζουν ανώμαλη συμπεριφορά.Κάθε χρόνο άγρια ζευγάρια από γερανούς μεταναστεύουν από τις περιοχές αναπαραγωγής τους στην Κίνα, τη Μογγολία και τη Ρωσία στους χειμερινούς προορισμούς τους στη νοτιοανατολική Κίνα, την Ιαπωνία και την Κορέα. Πρόκειται για ένα επικίνδυνο ταξίδι χιλιάδων μιλίων κατά τη διάρκεια του οποίου πρέπει να αντιμετωπίσουν την απώλεια οικοτόπων, τις ανθρώπινες διαταραχές, και τα αρπακτικά ζώα. Παρ 'όλα αυτά, ένα ζευγάρι σπάνια χωρίζει. Ακόμη και όταν χωρίσουν,εκπέμπουν ένα πολύ δυνατό ήχο. Κάθε εταίρος αναγνωρίζει τη φωνή του συντρόφου του, ακόμη και σε ένα μεγάλο κοπάδι Πηγή-smithsonian
Νερό της βρύσης της Καλαμαριάς με φυσαλίδες, την 1η Απριλίου 2018. Οι Πηγές Αραβησσού υδροδοτούν την πόλη της Θεσσαλονίκης και τους άλλους δήμους της συμπρωτεύουσας. Το νερό αποθηκεύεται την περίοδο των βροχών από τα πλούσια δάση οξιάς και τροφοδοτεί τις πηγές στις περιοχές Τσιμτσίρι και Γάβρος. Η Αραβησσός είναι ένα από τα κεφαλοχώρια της περιοχής. Το παλαιό όνομα του χωριού προδίδει την σχέση του χώρου με το νερό. Όμπαρ σημαίνει δέκα μπάρες νερό και αυτό ήταν το όνομα του χωριού.
Το πόσιμο νερό της Καλαμαριάς έχει φυσαλίδες που σχηματίζονται επειδή αέρας έχει διαλυθεί στο νερό. Εάν το νερό της βρύσης είναι κρύο και θερμαίνεται μέχρι να φτάσει τη θερμοκρασία δωματίου, το θερμότερο νερό μπορεί να κρατήσει λιγότερο αέριο (η ποσότητα του αερίου που διαλύεται εξαρτάται από τη θερμοκρασία), έτσι το αέριο που εξέρχεται από το διάλυμα σχηματίζει φυσαλίδες. Σημειώστε επίσης ότι το νερό είναι πεπιεσμένο [δηλ. έως 50 PSI] ενώ βρίσκεται μέσα στους σωλήνες. Αν υπάρχει αέρας στο σύστημα, ο αέρας μπορεί να διαλυθεί στο νερό. Τα φυσικοχημικά χαρακτηριστικά του νερού στις 1/3/2018, ήταν 246ppm[σε θερμοκρασία 18,6C], αγωγιμότητα 495 m/s και pH=7.96. Πρόκειται για αλκαλικό νερό. Από προηγούμενη μέτρηση το νερό του δικτύου της πόλης στις 15/3/2015 ήταν ppm340 στους 16 βαθμούς Κελσίου, αγωγιμότητα 763, ph=7.24. |
ΝέαΕιδήσεις,βίντεο από τον κόσμο της έρευνας&του γεωπεριβάλλοντος. Αρχεία
February 2019
|