Το απίστευτο πλάνο που τραβήχτηκε από ένα Drone  έχει καταγράψει την δραστηριότητα ενός ιαπωνικού ηφαιστείου που ξέσπασε για πρώτη φορά μέσα σε έξι χρόνια. Ο καπνός και η τέφρα από το ηφαίστειο Shinmoedake στον ιαπωνικό νομό Kyushu, φτάνουν σε ύψη 2.000 μέτρων πάνω από τον κρατήρα, σύμφωνα με την Ιαπωνική Μετεωρολογική Υπηρεσία. Το βίντεο  καταγράφηκε από τον  James Reynolds, ο οποίος χρησιμοποίησε έναν DJI Mavic Pro. Το βίντεο γυρίστηκε καθώς βρισκόταν 2,5 χιλιόμετρα μακριά από το ηφαίστειο, σε ένα γειτονικό εξαφανισμένο κρατήρα που ονομάζεται κρατήρας Onami. 

Εδώ είναι κάποιο βίντεο προπαγανδιστικό της ΕΣΣΔ που μας παρουσιάζει πώς εξαφάνιζαν μια διαρροή πετρελαίου οι Σοβιετικοί. Οι Ρώσοι χρησιμοποίησαν τις μεθόδους αυτές  για να σταματήσουν τις διαρροές για συνολικά 5 χρόνια.

Θεωρώ σχεδόν απίθανο κάποιος ο οποίος αντικρίζει το συγκεκριμένο βιβλίο να θεωρήσει πως είναι κάτι το οποίο θα λαχταρούσε να διαβάσει. Ο τίτλος, παρότι ακριβέστατος ως προς την περιγραφή της κεντρικής μορφής του βιβλίου, είναι συνάμα παραπλανητικός μιας και δεν υπονοεί καν το πόσο πολύπλευρη είναι αυτή η προσωπικότητα, και ως εκ τούτου τα πόσα άκρως ενδιαφέροντα ζητήματα πραγματεύεται το πόνημα αυτό των Ρόμβου, Μιντιλού και Κηπιώτη. Ακόμη κι αν κάποιος δεν σταθεί στον τίτλο και το φυλλομετρήσει, πιθανώς να διστάσει μπροστά στις αμέτρητες σελίδες της καθαρεύουσας. Κι όμως, οι συγγραφείς συνέθεσαν με τέτοιο τρόπο τα αρχειακά τεκμήρια ούτως ώστε το βιβλίο να έχει ροή και ρυθμό. Μάλιστα η εναλλαγή των ζητημάτων τα οποία πραγματεύεται το κάθε κεφάλαιο, σε συνδυασμό με τα αναστοχαστικά δοκίμια του Ρόμβου, κρατάει αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη.
Η προσφορά του Τέου Ρόμβου στην σύγχρονη ελληνική λογοτεχνία είναι αδιαμφισβήτητη, τουλάχιστον για όσους τον διαβάζουν. Στο προηγούμενό του βιβλίο, το Γεώργιος Νέγρος: Ο τίγρης του Αιγαίου απέδειξε πως εάν δεν γινόταν ένας εξαιρετικός συγγραφέας θα μπορούσε να γίνει ένας εξίσου εξαιρετικός ιστορικός γλωσσολόγος, επανασυνθέτοντας την γλώσσα του Αιγαίου κατά τον 19ο αιώνα με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε θα μπορούσε εύκολα να μας πείσει ότι πρόκειται για τα χειρόγραφα κάποιου που ανευρέθησαν κάπου στη Σύρα, όπως έγινε με το αρχείο του Κηπιώτη. Αυτό το τελευταίο αποτέλεσε άλλωστε την αφορμή αλλά και το υλικό για το παρόν βιβλίο. Σε αυτό ο Ρόμβος και η Μιντιλού μας παρέχουν επί της ουσίας δυο βιβλία κι όχι ένα. Περισσότερα 

Στις 29 Μαΐου 2006, η λάσπη άρχισε να εκρήγνυται από αρκετές περιοχές στο ινδονησιακό νησί της Java,θάβοντας ολόκληρες πόλεις και αναγκάζοντας πολλούς Ινδονήσιους να φύγουν. Μέχρι το Σεπτέμβριο του 2006,η έκρηξη έφτασε στο αποκορύφωμα και αρκετή λάσπη έπληξε την επιφάνεια για να καλύψει 72 ολυμπιακές πισίνες ημερησίως. Η έκρηξη, γνωστή ως Lusi, συνεχίζεται και έχει γίνει η πιο καταστροφική συνεχιζόμενη έκρηξη λάσπης στην ιστορία. Τώρα, περισσότερο από 11 χρόνια μετά την έκρηξή για πρώτη φορά, οι ερευνητές μπορεί να έχουν καταλάβει γιατί  η λάσπη δεν έχει σταματήσει: βαθιά υπόγεια, το Lusi συνδέεται με ένα κοντινό ηφαιστειακό σύστημα.   Σε μια νέα μελέτη στο Journal of Geophysical Research: Solid Earth, ένα περιοδικό της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης, οι ερευνητές εφάρμοσαν μια τεχνική που οι γεωφυσικοί χρησιμοποιούν για να χαρτογραφήσουν το εσωτερικό της Γης για να απεικονίσουν την περιοχή κάτω από την Lusi. Οι εικόνες δείχνουν ότι ο αγωγός που παρέχει λάσπη στον Lusi συνδέεται με τους θαλάμους μάγματος του κοντινού ηφαιστειακού συγκροτήματος Arjuno-Welirang μέσω ενός συστήματος ρηγμάτων 6 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια. Η μελέτη της σύνδεσης αυτών των δύο συστημάτων θα μπορούσε να βοηθήσει τους επιστήμονες να καταλάβουν καλύτερα πώς εξελίσσονται τα ηφαιστειακά συστήματα, ανεξάρτητα από το αν εκρήγνουν μάγμα, λάσπη ή υδροθερμικά υγρά, σύμφωνα με τους συγγραφείς

Οι πλημμύρες του Νείλου κάθε καλοκαίρι ήσαν ζωτικές για τη γεωργία και την ευημερία της Πτολεμαϊκής Αιγύπτου (305-30 πΧ), όπως άλλωστε είχε συμβεί και τα παλαιότερα χρόνια. Οι πλημμύρες προκαλούνταν από έντονες βροχές στα υψίπεδα της Αιθιοπίας και σε νοτιότερες περιοχές της Αφρικής. Υπάρχουν αρκετές ιστορικές αναφορές ότι η κατά καιρούς έλλειψη πλημμυρών οδηγούσε σε κοινωνικές αναταραχές από τους αγρότες, που απειλούσαν την εκάστοτε εξουσία. Όμως η κύρια αιτία που ο μήκους 6.825 χιλιομέτρων Νείλος δεν πλημμύριζε πάντα, ήταν έως τώρα ασαφής.Ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Τζόζεφ Μάνιγκ του πανεπιστημίου Γέηλ, με άρθρο που δημοσίευσαν στο περιοδικό «Nature Communications» πιστεύουν ότι μια σειρά από ηφαιστειακές εκρήξεις, που επέφεραν μείωση των βροχών, μείωναν σημαντικά την ικανότητα του Νείλου να πλημμυρίζει. Οι επιστήμονες συσχέτισαν στατιστικά μια σειρά από έως τώρα ανεξήγητα επεισόδια κοινωνικής αναταραχής, με τις εκρήξεις των ηφαιστείων (όπως αυτές του 247, του 244, του 168, του 164, του 161 και ιδίως η πολύ ισχυρή του 44 πΧ) και με τη συνακόλουθη μείωση των βροχοπτώσεων και των πλημμυρών. Όπως εκτιμούν, τα ηφαίστεια -λειτουργώντας ως αιφνιδιαστικά περιβαλλοντικά «σοκ»- πιθανότατα έπαιξαν καταλυτικό ρόλο στην εσωτερική αναταραχή και πολιτική αστάθεια, στην αποδιάρθρωση της αγροτικής οικονομίας, στην αναγκαστική διακοπή των πολεμικών συγκρούσεων με την αυτοκρατορία των Σελευκιδών και στην τελική κατάρρευση της Πτολεμαϊκής δυναστείας, με την αυτοκτονία της Κλεοπάτρας και την επικράτηση των Ρωμαίων μετά τη ναυμαχία στο Άκτιο το 31 πΧ.
Οι ηφαιστειακές εκρήξεις εκτινάσσουν μεγάλες ποσότητες αερίων και σκόνης στην ατμόσφαιρα και στη στρατόσφαιρα, εμποδίζοντας την ηλιακή ακτινοβολία να φθάσει στη γη και αλλάζοντας έτσι το κλίμα και τις υδρολογικές συνθήκες σε διάφορα μέρη. Μεταξύ άλλων, η μείωση της θερμοκρασίας οδηγεί σε μειωμένη εξάτμιση των επιφανειακών υδάτων, άρα και σε μειωμένες βροχοπτώσεις, με τελικό αποτέλεσμα την μείωση των πλημμυρών.
Οι ερευνητές δείχνουν για πρώτη φορά -ανατρέχοντας σε αρχαία κείμενα- ότι υπάρχει μια στενή χρονική συσχέτιση ανάμεσα σε σημαντικά πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά γεγονότα και στις μεγάλες ηφαιστειακές εκρήξεις του παρελθόντος, οι οποίες εξασθένησαν την ικανότητα των Πτολεμαίων να διοικούν και να διεξάγουν πολέμους. Οι επιστήμονες εκτιμούν, ότι από την περίπτωση της αρχαίας Αιγύπτου πρέπει να εξαχθούν προειδοποιητικά συμπεράσματα για το τι θα μπορούσε να συμβεί στο μέλλον σε αρκετές χώρες εξαιτίας των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
Αν και δεν έχει υπάρξει μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη, που να επηρεάσει το παγκόσμιο κλίμα, μετά την έκρηξη του ηφαιστείου Πινατούμπο στις Φιλιππίνες το 1991, οι ερευνητές προειδοποιούν ότι «αργά ή γρήγορα θα βιώσουμε μια μεγάλη ηφαιστειακή έκρηξη, ίσως και μια σειρά από τέτοιες εκρήξεις, που θα επιδεινώσουν την ξηρασία σε ευαίσθητες περιοχές του κόσμου», σε συνδυασμό και με την κλιματική αλλαγή.
Πηγές-ΤΑ ΝΕΑ,heritagedaily.com

​

Τον περασμένο Αύγουστο θεμελιώθηκε στο Ίσιωμα Καρυών, κοντά στη Μεγαλόπολη, το πρώτο Παλαιοντολογικό Μουσείο και Πάρκο Φυσικής Ιστορίας της Πελοποννήσου.Ο Δρ. Γεώργιος Θεοδώρου, ομότιμος Καθηγητής Παλαιοντολογίας-Στρωματογραφίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, που θα επιμεληθεί επιστημονικά την έκθεσή του, μιλάει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ για την πλούσια παλαιοντολογική κληρονομιά της χώρας μας, που συχνά αγνοούμε.Πρόσφατα θεμελιώθηκε το Παλαιοντολογικό Μουσείο Μεγαλόπολης, που όπως όλα δείχνουν δεν θα αργήσει να πραγματοποιηθεί. Πώς ξεκίνησαν όλα;Το Πανεπιστήμιο Αθηνών έχει στη Μεγαλόπολη παρουσία από το 1902, όταν στην περιοχή έσκαψε ο καθηγητής Θεόδωρος Σκούφος ο οποίος εντόπισε εκπληκτικό υλικό. Επίσης, τη δεκαετία του ’60, o καθηγητής Ι. Μελέντης πάλι από το Πανεπιστήμιο Αθηνών έκανε ανασκαφές κοντά στο Ίσιωμα Καρυών, που δίνει πολλά ευρήματα σε διάφορα σημεία, μια ιδιαιτερότητα αλλά και δυσκολία της περιοχής.Περισσότερα

​Ένας αστροναύτης στο Διεθνή Διαστημικό Σταθμό συνέλαβε την παραπάνω φωτογραφία από το Lagoa dos Barros με τους αμμόλοφους στις ακτές του Ατλαντικού της νότιας Βραζιλίας. Lagoa dos Barros είναι περίπου 4,5 χιλιόμετρα μακριά. Οι λιμνοθάλασσες κατά μήκος των ακτών της Βραζιλίας σχηματίστηκαν πριν από 400.000 χρόνια, ως μέρος της ανόδου και πτώσης της στάθμης της θάλασσας. Ο σχηματισμός του Λάγος dos Barros είναι παρόμοιος με αυτό που συνέβη παράλληλα με την Lagoa Mirim , 340 χιλιόμετρα νότια-νοτιοδυτικά.Οι ισχυροί άνεμοι φυσούν από τον Δυτικό Ατλαντικό σμιλεύουν την άμμο κατά μήκος της ακτής σε διακριτικό σχήμα ημισελήνου. Πολλαπλές θίνες έχουν επικαλυφτεί και συγχωνευτεί για να σχηματίσουν τα πεδία αμμόλοφων, με εξέχοντα παραδείγματα τα ορατά στα βορειοανατολικά και νοτιοδυτικά της λίμνης. Οι αμμόλοφοι κατάντη, υποδεικνύουν την επικρατούσα κατεύθυνση του ανέμου. Αυτοί οι εύθραυστοι σχηματισμοί δρουν ως εμπόδια απέναντι στον άνεμο και τα κύματα να διεισδύσουν στο εσωτερικό, αμβλύνοντας τις επιπτώσεις των καταιγίδων και ταυτόχρονα ελαχιστοποιούν την διάβρωση των ακτών.Πηγή-Παρατηρητήριο της Γης/ΝΑΣΑ

Συνεχίστηκαν και φέτος οι ανασκαφές στη θέση Κοίμηση στο νοτιοανατολικό άκρο της νήσου Θηρασίας, όπου αποκαλύπτεται προϊστορικός οικισμός στο λόφο όπου δεσπόζει το νεότερο μοναστήρι της Κοίμησης και σχεδόν σε επαφή με αυτό.
Όπως αναφέρεται στην ανακοίνωση του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού, η ανασκαφή φέρνει στο φως έναν πρωτοκυκλαδικό και μεσοκυκλαδικό οικισμό της 3ης και των αρχών της 2ης χιλιετίας π.Χ., με μέτωπο προς την καλντέρα στα ανατολικά και το Ασπρονήσι στα νότια. Ένα μέρος του οικισμού έχει διαβρωθεί και παρασυρθεί στον γκρεμό κατά τη γεωλογική απόσπαση της νήσου Θηρασίας από το Ασπρονήσι, ως αποτέλεσμα της μεγάλης μινωικής ηφαιστειακής έκρηξης. Ο οικισμός της Κοίμησης προσφέρει σημαντικά στοιχεία για το σύμπλεγμα Θήρας-Θηρασίας κατά τις πρώιμες φάσεις της Εποχής του Χαλκού και δίνει επίσης νέα στοιχεία για τη μορφή του νοτιοανατολικού ορίου της προ-εκρηξιακής καλδέρας, στα βαθμηδωτά άνδηρα της οποίας απλωνόταν ο προϊστορικός οικισμός.Περισσότερα

Οι επιστήμονες συνήθως μετρούν το μέγεθος του σεισμού με την κλίμακα ορμής και όχι την παλαιότερη αλλά πιο διάσημη κλίμακα μεγέθους Richter. Η κλίμακα μεγέθους ορμής είναι πιο κατάλληλη για τη μέτρηση των "μεγεθών" πολύ μεγάλων σεισμών και οι τιμές της είναι ανάλογες με τη συνολική απελευθέρωση ενέργειας ενός σεισμού, καθιστώντας αυτή τη μέτρηση πιο χρήσιμη για τις προβλέψεις για το τσουνάμι.Οι αριθμοί μεγεθών κλιμακώνονται έτσι ώστε η απελευθέρωση ενέργειας να αυξάνεται κατά ένα συντελεστή περίπου 32 για κάθε πλήρες αριθμό μεγεθών. Για παράδειγμα, το μέγεθος 6 απελευθερώνει περίπου 32 φορές περισσότερη ενέργεια από το μέγεθος 5, το μέγεθος 7 περίπου 32 φορές όσο το μέγεθος 6 και ούτω καθεξής.Αυτό το βίντεο συγκρίνει γραφικά τα σχετικά "μεγέθη" ορισμένων σεισμών του 20ου και του 21ου αιώνα με τα μεγέθη ορμής τους. Η περιοχή κάθε κύκλου αντιπροσωπεύει τη σχετική απελευθέρωσή της και η ετικέτα της αναφέρει το μέγεθος της ορμής, τη θέση της και το έτος που συνέβη.

Την τελευταία φορά που ξέσπασε ένα υπερηφαίστειο στη Νέα Ζηλανδία, σχηματίστηκε η λίμνη Taupo - αλλά με τι θα έμοιαζε πραγματικά ένα τέτοιο γεγονός;Μια οπτικοποίηση από το μουσείο του Ώκλαντ δείχνει πώς θα έμοιαζε μια έκρηξη στην πόλη, όπως φαίνεται από το St Heliers. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι κατά την δημιουργία της λίμνης  Taupo , η έκρηξη θα είχε ακουστεί τόσο μακριά όσο η Αυστραλία, με την τέφρα να εξαπλώνεται μέχρι την Ανταρκτική. Ο καθηγητής Colin Wilson μελετά τα υπερηφαίστεια όπως της λίμνης Taupo και του Yellowstone στις ΗΠΑ. Πηγή-tvnz.co.nz

Στα Νησιά Lofoten της Νορβηγίας, επιστήμονες από το Παρατηρητήριο Γης Lamont-Doherty της Κολούμπια και άλλα ιδρύματα διερευνούν πώς ζούσαν οι Βίκινγκς, πέρα από τις διάσημες επιδρομές  τους. Σήμερα, οι εμπειρίες τους μπορούν να αποτελέσουν ένα είδος μαθήματος  για το πώς το μεταβαλλόμενο κλίμα μπορεί να επηρεάσει τους πολιτισμούς.

Τα κοράλλια είναι θαλάσσια ασπόνδυλα ανθόζωα .Επειδή δημιουργούν σχηματισμούς που μοιάζουν με κλαδιά, οι άνθρωποι μέχρι το 1730 πίστευαν  ότι  είναι φυτά.  Το κοράλλι που εμείς γνωρίζουμε, είναι ο σκελετός πολλών μικρών θαλάσσιων ζώων, που ζούσαν μαζί, έχοντας σχηματίσει αποικία. Τα ζώα αυτά είναι  μεγέθους λίγων χιλιοστών το καθένα,  που ζουν το ένα δίπλα στο άλλο σχηματίζοντας τεράστιες αποικίες. Κάθε πολύποδας που γεννιέται κολλάει το σκελετό του  στην αποικία και την επεκτείνει. Οι αποικίες αυτές κατά τη διάρκεια των αιώνων φτάνουν σε μήκος χιλιομέτρων σχηματίζοντας τους κοραλλιογενείς υφάλους που λέγονται και ατόλες. Οι κοραλλιογενείς ύφαλοι αποτελούνται   από ανθρακικό ασβέστιο,το υλικό από το οποίο είναι φτιαγμένος ο σκελετός του καθενός μικροσκοπικού  πολύποδα. Στις αποικίες των κοραλλιών, μαζί με τους πολύποδες συμβιώνουν και κάποιες μονοκύτταρες άλγες που φωτοσυνθέτουν, και  προμηθεύουν τροφή στους πολύποδες, αλλά συγχρόνως εκκρίνουν χρωστικές, που χρωματίζουν τις αποικίες, δηλαδή τα κοράλλια. Στην Ελλάδα τα κοράλλια αποτελούν εθνικό πλούτο και η ε&