​Ήταν αργά το απόγευμα της 27ης Μαρτίου του 1964  όταν ξαφνικά η Αλάσκα ταρακουνήθηκε για 5 λεπτά από έναν από ισχυρότερους και πιο καταστροφικούς σεισμούς που ποτέ καταγράφηκαν στη σύγχρονη εποχή, με μέγεθος 9,2 βαθμών.Ο σεισμός εκτόπισε σχεδόν όλη τη νότια ακτή της Αλάσκας κατά μήκος του Prince William Sound. Ορισμένες περιοχές αυξήθηκαν 9μ. και κατά μήκος μερικών ρηγμάτων παρατηρήθηκε μετακίνηση έως 15μ. Ο σεισμός προκάλεσε σοβαρές ζημιές στο 75% των κτιρίων και των υποδομών της Αλάσκας, ενώ το κόστος της καταστροφής εκτιμήθηκε σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, αλλά επειδή έπληξε μία αραιοκατοικημένη περιοχή, μόλις 131 άτομα σκοτώθηκαν.Σχισμές εδάφους άνοιξαν . Πάνω από 2.000 κατολισθήσεις και χιονοστιβάδες συνέβησαν σε όλη την κεντρική και νότια Αλάσκα, ενώ τα τσουνάμι, από τον σεισμό παρατηρήθηκαν ακόμη και στην Ιαπωνία.Σε μισή ώρα αργότερα το τσουνάμι έφτασε στην πόλη του Valdez .Οι κάτοικοι της πόλης μετά τον σεισμό ήλπιζαν να βρουν καταφύγιο στο τοπικό λιμάνι, αλλά από τη θάλασσα ένα 30μετρο υψηλό κύμα πλησίασε στην ακτή. Ένα πλοίο 10,000 τόνων ρίχτηκε στη ξηρά, και 32 άνθρωποι σκοτώθηκαν από το σεισμό και τις επιπτώσεις του τσουνάμι. Για ώρες μετά τον σεισμό, η θάλασσα ήταν ταραχώδης, ενώ το βράδυ με την υψηλή παλίρροια σιγά-σιγά τα κύματα πλημμύρισαν πάλι την περιοχή της πόλης του Valdez. Ευτυχώς ο σημερινός σεισμός ήταν 7 και κάτι βαθμούς, με επίκεντρο μόλις 25χλμ από την πρωτεύουσα.«Όπου έσεισε θα σείσει, αλλά και όπου δεν έσεισε πάλι μπορεί να σείσει», ανέφερε ο ιστορικός, γεωγράφος και φυσιοδίφης Πλίνιος (23-79 μ.Χ.). Οπως σωστά είχε διαγνώσει αυτό σημαίνει ότι «ο σεισμός πέρασε αλλά θα ξανάρθει».

​Τοποθεσία Βόρκα, Κω.Το θείο συχνά αναφέρεται στη Βίβλο, ως καιγόμενη λίθος. Eίναι ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία της ζωής, βρίσκεται σε 2 από τα πρωτεϊνικά αμινοξέα ( κυστεΐνη, μεθειονίνη)και χρησιμοποιείται ευρύτατα σε βιοχημικές διεργασίες.Το θείο συναντάται στην φύση τόσο σε στοιχειακή μορφή, όσο και σε θειούχα και θειικά ορυκτά. Χρησιμοποιείται ως γαλάκτωμα στην αισθητική προσώπου, στην παραγωγή θειούχων λιπασμάτων, μαύρης πυρίτιδας, σπίρτων, εντομοκτόνων, ζιζανιοκτόνων, ελαστικών και κά.Το θείο κάποτε εξορύσσονταν από αλατορυχεία, όπου μερικές φορές υπάρχει σε σχεδόν καθαρή μορφή, αλλά αυτή η μέθοδος καταργήθηκε στα τέλη του 20ού αιώνα. Στις μέρες μας, σχεδόν όλο το θείο παράγεται ως παραπροϊόν αποθείωσης φυσικού αερίου και πετρελαίου.Από το ορυχείο της Αγ.Ερήνης της Νισύρου γινόταν η εξόρυξη θείου που τροφοδοτούσε ολόκληρη την Οθωμανική Αυτοκρατορία.Το χρησιμοποιούσαν και για την παραγωγή μαύρης πυρίτιδας. Το μπαρούτι [ μείγμα νιτρικού καλίου, θείου και άνθρακα] αποτελεί την αρχαιότερη εκρηκτική ύλη και δεν γνωρίζουμε από ποιο και πότε πρωτοδημιουργήθηκε.

​Η πρώτη ύλη του αγγείου ίσως είναι από την πρώιμη, μικρότερη σε διαστάσεις, πεδιάδα της πόλης και γιατί όχι από το Ρ.Γλυκοπέραμα .Ο περίτεχνος κρατήρας με τα αγριοκάτσικα[κρι-κρι;] και αγριόχηνες βρέθηκε στην Αρχαία Ακρόπολη της Κω[Σεράγια]. Οι απεικονίσεις από ζώα του κιονωτού κρατήρα [από τους παλαιότερους του είδους;] κατά πάσα πιθανότητα προέρχονται από την προϊστορική πανίδα της Κω.Ο κρατήρας σήμερα συναντάται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης. Γενετική ανάλυση από το κρι-κρι [Capra aegagrus creticus] ή κρητικό αγριοκάτσικο, έχει δείξει πως δεν είναι ξεχωριστό υποείδος αγριοκάτσικου, όπως αρχικά νομίζαμε. Το άγριο κατσίκι κατάγεται από τη Μικρά Ασία και άλλα μέρη της ανατολικής Μεσογείου και εξημερώθηκε γύρω στο 8000-7500 π.Χ.Το αγριοκάτσικο μάλλον πέρασε στην Κω πριν από 10.000 χρόνια όταν το νησί ήταν ενωμένο με την Μικρά Ασία. Για του Μινωίτες το κρι κρι είχε τεράστια πολιτιστική σημασία. Ισως να λατρεύτηκε από τους κατοίκους του νησιού κατά την αρχαιότητα.Σχετικά με τις χήνες μάλλον πρόκειται για το είδος σταχτόχηνα [υποείδος A. a. rubrirostris Swinhoe,1871]. Το Anser anser rubrirostris αποτελεί το «ανατολικότερο» υποείδος αγριόχηνας, με κύριο διαγνωστικό στοιχείο το ελαφρώς κόκκινο ράμφος.Λατρεύει τους βάλτους,λίμνες,παράκτιες λιμνοθάλασσες ,εκβολές ποταμών .Οι υγρότοποι της Κω φαίνεται ότι αποτελούσαν ιδανικό τόπο κατά τη διάρκεια της περιόδου αναπαραγωγής[ ή μη]. Το είδος απαντά ως μεταναστευτικό, με τους πληθυσμούς να μετακινούνται σε μικρότερα γεωγραφικά πλάτη, συνήθως νότια των περιοχών φωλιάσματος.Πληθυσμοί του πρέπει να συγκεντρώνονταν σε μεγάλους αριθμούς στους βαλτώδεις οικοτόπους της προϊστορικής Κω. 

​
'' Ο Επίκουρος υπήρξε για την εποχή του μέγας άνθρωπος. Είδε εκείνο το οποίο ο Καρτέσιος έθετε υπό αμφισβήτηση, αλλά το δέχτηκε ο Γκασσέντι και το απέδειξε ο Νεύτων, ότι δηλαδή δεν μπορεί να υπάρχει κίνηση αν δεν υπάρχει κενός χώρος'' έγραψε ο Βολταίρος για τον Επίκουρο(341 π.Χ. - 270 π.Χ.) αρχαίο Έλληνα στοχαστή. Ο Επίκουρος ίδρυσε δική του φιλοσοφική σχολή, με το όνομα ''Κήπος του Επίκουρου'', η οποία θεωρείται από τις πιο γνωστές σχολές της ελληνικής φιλοσοφίας. Μεταξύ άλλων δίδασκε ότι υπάρχουν οι Θεοί , όχι όμως όπως τους νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι.Είναι αιώνιοι και άφθαρτοι και κατοικούν στους μετακόσμιους. Δεν δημιούργησαν τον κόσμο, ο κόσμος συστάθηκε μόνος του λόγω καθαρά μηχανικών αιτίων σχετικών με την φύση των υλικών στοιχείων που τον συνέστησαν. Έλεγε ότι δεν αρμόζει στους Θεούς να ασχολούνται με τον φθαρτό κόσμο και την μικρότητα των ανθρώπων και ότι όποιος πίστευε τέτοια πράγματα στην πραγματικότητα ασεβούσε στους Θεούς. Μέσω του Κικέρωνα έγινε γνωστή η φιλοσοφία του στον Μεσαίωνα. Μάλιστα λέγεται ότι οι Πατέρες της Εκκλησίας με την πολεμική και αρνητική τους στάση συντέλεσαν στο να γίνει γνωστός. Η φιλοσοφία του αποτέλεσε τη βάση της ατομιστικής αντίληψης για το σύμπαν και της υλιστικής μεταφυσικής. Κατά τον 19ο αιώνα, η φιλοσοφία του Επίκουρου εντυπωσίασε τον Κάρολο Μαρξ, και την ενσωμάτωσε στον διαλεκτικό υλισμό. Εκτός από τον Μαρξ, τον Νίτσε ,τον Λένιν και άλλοι πολλοί Γάλλοι φιλόσοφοι ασπάσθηκαν την αντίληψη του Επίκουρου. Οι Σκανδιναβικές χώρες με τα σοσιαλδημοκρατικά συστήματα, που ενδιαφέρθηκαν για την ευδαιμονία των περισσοτέρων ανθρώπων, εφάρμοσαν σε μεγαλύτερο βαθμό τις αρχές του Επίκουρου. Πηγή- Άπαντα του Επίκουρου,Κάκτος

Η παλαιοντολογία λύνει ακόμη ένα μυστήριο σχετικά με τον μύθο που υπάρχει σε διάφορα μέρη του κόσμου.Ο σιβηρικός  μονόκερος, ένας γιγάντιος ρινόκερος με ένα τεράστιο κέρατο στο μέτωπό του, είχε επιβιώσει έως πριν από 36.000 χρόνια, συνεπώς είχε συνυπάρξει στη Γη με τους προγόνους του ανθρώπου (Homo sapiens) και τους Νεάντερταλ, σύμφωνα με νέα επιστημονικά στοιχεία, πιθανώς δίνει μια εξήγηση στο πώς εδώ και χιλιάδες χρόνια προέκυψαν οι μύθοι, που υπάρχουν σε πολλές περιοχές του κόσμου (και στην αρχαία Ελλάδα), περί ενός μυθικού όντος με ένα κέρατο στο κεφάλι του. Μέχρι τώρα, η επικρατούσα αντίληψη ήταν ότι ο σιβηρικός μονόκερος είχε εξαφανιστεί πολύ παλαιότερα, πριν από 100.000 έως 200.000 χρόνια Εικόνα-WS van der Merwe

​Αυτός είναι ο Γολιάθ του Ατλαντικού[ Epinephelus itajara ] ένα ψάρι που μπορεί να φάει έναν κροκόδειλο. Έχει 32 δόντια και το δάγκωμα του είναι θανατηφόρο. Μπορεί να φτάσει σε εξαιρετικά μεγάλα μεγέθη, μέχρι τα 2,5 μ. και μπορεί να ζυγίσει μέχρι 360 κιλά. Πρόκειται για είδος που απειλείται με εξαφάνιση. Συναντάται στην Καραϊβική και τις περισσότερες παραλίες της Βραζιλίας, σε ακτές των ΗΠΑ των κρατών της Νέας Αγγλίας, στον ανατολικό Ατλαντικό Ωκεανό, από το Κονγκό στη Σενεγάλη. Τρώνε οστρακόδερμα, χελώνες, καρχαρίες και βαράκους. Είναι γνωστό ότι επιτίθενται  σε δύτες.Μέχρι σήμερα δεν έχει αναφερθεί η παρουσία του στην χώρα μας.Φωτο-Nature's Lovers

​Κάποιοι τελευταία ισχυρίζονται ότι ο καρκίνος νικήθηκε, ωστόσο τα δεδομένα από το αρχείο της γης δεν είναι τόσο αισιόδοξα. «Ο καρκίνος είναι εξίσου παλιός με τους πολυκύτταρους οργανισμούς και πιθανότατα δεν θα εξαλειφθεί ποτέ» λένε οι συντάκτες μιας μελέτης που δημοσιεύθηκε το 2014. Το δυσοίωνο συμπέρασμα προκύπτει από την ανακάλυψη καρκινικών όγκων σε έναν οργανισμό που πιστεύεται ότι παραμένουν ίδιοι εδώ και εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια.Διεθνής ερευνητική ομάδα ανέφερε στην επιθεώρηση «Nature Communications» ότι εντόπισε για πρώτη φορά όγκους σε μικροσκοπικά υδρόβια πλάσματα του γένους Hydra, τα οποία ανήκουν στην ίδια ομάδα με τα κοράλλια και τις μέδουσες.Η Hydra είναι ένα γένος μικροοργανισμών φρέσκου νερού που ζουν στις εύκρατες και τροπικές περιοχές.Οι βιολόγοι ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την Ύδρα εξαιτίας της αναγεννητικής της ικανότητας - καθώς δεν φαίνεται να πεθαίνει από την ηλικία της, ούτε να γερνά καθόλου.Φωτο-Daniel Stoupin

​Τοποθεσία Χριστοί, Εθνικό Πάρκο Τζουμέρκων-Περιστερίου. Τα βουνά είναι από τα πιο βιολογικά μέρη της γης, αλλά οι επιστήμονες αγωνίζονται για να καταλάβουν πλήρως γιατί είναι τόσο σημαντικά για τη δημιουργία του πλούτου των ειδών.Τελευταία μία διεθνής ερευνητική ομάδα έδωσε νέες απαντήσεις σε αυτό το μακρόχρονο ερώτημα.Η ομάδα διαπίστωσε ότι η ορογένεση, μέσω μιας διαδικασίας ανύψωσης και διάβρωσης, ανασχηματίζει συνεχώς το τοπίο και είναι υπεύθυνο για τη δημιουργία ετερογένειας οικοτόπων.Η πολύπλοκη αλληλεπίδραση μεταξύ των αναπτυσσόμενων βουνών και του κλίματος δημιουργεί πολλές ευκαιρίες για τη δημιουργία νέων ειδών.Αν και το κλίμα και η ανθεκτικότητα του εδάφους θεωρούνταν παλαιότερα η κύρια αιτία για τη βιοποικιλότητα των ορεινών περιοχών, η νέα έρευνα καθιστά πλέον σαφές ότι η γεωλογική ιστορία διαδραματίζει πρωταγωνιστικό ρόλο στη διαδικασία αυτή. Η περιφερειακή διαφοροποίηση στη σημασία των γεωλογικών οδηγών ήταν πραγματικά απροσδόκητη.Η μελέτη δείχνει επίσης ότι η γεωγραφική θέση (π.χ. εάν ένα βουνό αναχαιτίζει τα ατμοσφαιρικά ρεύματα ή όχι) και η διάρκεια της διαδικασίας ορογένεσης (νέο ή παλαιότερο) είναι επίσης σημαντικές διαδικασίες που επηρεάζουν τη βιοποικιλότητα στα βουνά. Σε μικρότερες γεωλογικές κλίμακες, οι τεταρτογενείς κλιματολογικές διακυμάνσεις μπορούν επίσης να προωθήσουν τη δημιουργία νέων ειδών στα βουνά. Η μείωση των παγετώνων, η οποία έχει αναμορφώσει έντονα το τοπίο και τους συνδεδεμένους και αποσυνδεδεμένους πληθυσμούς ζώων και φυτών, έχει διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στη δημιουργία νέων ορεινών ειδών.Πηγή-Nature Geoscience

​Φωτογραφία του Ιταλού αρχαιολόγου L.Morricone με μωσαϊκό από δάπεδο στην περιοχή Conti της πόλης Κω. Η αρχαιολογική έρευνα συσχετίζει τις πριαπικές μορφές του ψηφιδωτού με τον δαίμονα Κονίσαλο.Ο Ησίοδος μιλάει για τους δαίμονες και λέει ότι ήταν 30.000 σε αριθμό και ότι κατοικούσαν στη γη αόρατοι από τους θνητούς, ήταν υπηρέτες του Δία και φύλακες των ανθρώπων και της δικαιοσύνης. Στην μυθολογία μας ο Κονίσαλος ήταν γνωστός ως ένας δαίμονας ή Σάτυρος.Γονείς του φέρονται ο Ερμής ή ο Διόνυσος.Για τον Στράβωνα ήταν αττική θεότητα και αρκετές φορές  ταυτιζόταν με τον  Πρίαπο[φρυγικής καταγωγής] καθώς και με τον Ορθάνη και τον Τύχωνα. Μια σειρά από  φαλλικοί [πριαπώδεις] δαίμονες, φαίνεται να εκπροσωπούνται υπό το όνομα «Κονίσαλος» στη Λυσιστράτη του Αριστοφάνη,όπου αναφέρει: «είσαι άνθρωπος ή ένας Κονίσαλος;»  Η λέξη «κονίσαλος» σημαίνει ετυμολογικά «λάγνος».Σύμφωνα με τους αρχαιολόγους το ψηφιδωτό επικαλείται τον Ηρακλή ως προστάτη του γάμου ή της γονιμότητας

​Το Megatherium americanum ήταν είδος ενδημικό της Ν.Αμερικής,ένα είδος ζώου που ανήκε στην ίδια οικογένεια με τον ελέφαντα, αλλά με πολύ μεγαλύτερο μέγεθος, με τον σωματότυπο και την ευλυγισία της αρκούδας.Εζησε 2,5 εκ.χρόνια-12 χιλ.χρόνια πριν. Επίσης βρέθηκαν απολιθώματα του  στην Αφρική, ενώ ανακαλύφθηκε σκελετός του και στην Σητεία, από την εποχή που η Κρήτη ήταν ενωμένη με την Αφρική.Ήταν από τα μεγαλύτερα χερσαία ζώα,ζύγιζε μέχρι 4 τόνους, ενώ το μήκος του (από το κεφάλι μέχρι την ουρά) ξεπερνούσε τα 6μ.Το εκτεταμένο κυνήγι,η βιοκλιματική αλλαγή της περιόδου εκείνης, συνέβαλαν καθοριστικά στην εξαφάνιση αυτού του γιγάντιου ελέφαντα .Απεικόνιση-R. B.Horsfall

​Η καημένη χελώνα μία ζεστή μέρα έφτασε για νερό στην κρήνη με το πανάρχαιο νερό της Βουρίνας.Δυστυχώς δεν τα κατάφερε, ήταν το τελευταίο της ταξίδι.Λιγότερο από το 1% των ειδών που προέκυψαν από την εμφάνιση της ζωής στον πλανήτη μας πριν από περισσότερο από 3 δισεκατομμύρια χρόνια είναι ακόμα ζωντανά σήμερα. Οι μη ανθρώπινοι οργανισμοί, έχουν όλο αυτό το διάστημα αντέξει στο σκληρό παιχνίδι επιβίωσης. Ομως αυτή την φορά όλα είναι πιο δύσκολα καθώς έχουν απέναντι τους το είδος εξολοθρευτή. Η  άγνοια του σύγχρονου ανθρώπου για τη Φύση όχι μόνο απειλεί τους άλλους οργανισμούς αλλά είναι και η πηγή δυστυχίας του.

​Προβλήτα του Huntington Beach, 1930-40[Φωτο-Orange County Archives]. Στις αρχές της δεκαετίας του 20ου αιώνα, οι κάτοικοι του Λος Άντζελες υπέστησαν καθίζηση του εδάφους και μικρούς σεισμούς ως κόστος παραγωγής του πετρελαίου. Αλλά η δυσαρέσκεια άρχισε να παίρνει διαστάσεις στα τέλη της δεκαετίας του 1930. Η ταχεία εκμετάλλευση του Wilmington, ενός από τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου στην Καλιφόρνια, και του πεδίου Huntington Beach προκάλεσε το λιμάνι Long Beach να βυθιστεί, να λυγίσουν σιδηροδρομικές γραμμές και να αναγκάσει την πόλη να χτίσει υψηλότερες αποβάθρες.Tο πετρέλαιο τροφοδοτούσε την ανάπτυξη του Λ.Άντζελες από 50.000 ανθρώπους το 1980 σε 1.5 εκατομμύρια το 1940. Μέχρι τη δεκαετία του 1940, το πεδίο Signal Hill ήταν ένα δάσος με 20.000 γερανούς μεταξύ των κατοικιών του. Ο νομός του Λ. Άντζελες εξακολουθεί να έχει 3.000 ενεργά πηγάδια.Οι περισσότεροι σεισμοί στην Καλιφόρνια προκαλούνται φυσικά και η περιοχή του Λ.Άντζελες είναι σεισμικά ενεργή. Έξι ανεξάρτητοι σεισμοί και δύο μετασεισμοί μεγέθους 4,4 έως 5,1 έπληξαν το Λ.Άντζελες μεταξύ 1935 και 1944, ποσοστό περίπου ένας κάθε δύο χρόνια. Η περιοχή παρουσίασε επίσης υψηλότερο ποσοστό σεισμών χαμηλής έντασης κατά τη διάρκεια αυτού του χρονικού πλαισίου. Μετά το 1945, το ποσοστό έπεσε σε ένα μέτριο σεισμό κάθε επτά χρόνια.Οι συγγραφείς της νέας μελέτης ανέφεραν ότι η ανθρωπιστική βιομηχανία στη λεκάνη του Λ. Άντζελες στις αρχές του 20ου αιώνα προκάλεσε ενεργοποίηση ρηγμάτων που ήταν ήδη ώριμα και έδωσαν τους σεισμούς.Πηγή-L.Lester ,AGU.

Χαυλιόδοντας από ελέφαντα που βρέθηκε στην περιοχή Ti’s al Ghadah,Σαουδική Αραβία[Φωτο-Μ.Petraglia]. Όταν οι Ανθρωπίνοι [πρώιμοι ανθρωπίδες] επισκέφθηκαν για πρώτη φορά την Αραβική Χερσόνησο δεν υπήρχε η σαουδαραβική έρημος.Νέα ευρήματα δείχνουν ότι ήταν μια περιοχή παρόμοια με την ανατολική αφρικανική σαβάνα, και είχε βλάστηση με επίπεδα ξηρασίας παρόμοια με εκείνα που εντοπίζονται στις ανοικτές σαβάνες της ανατολικής Αφρικής. Οι επιστήμονες ψάχνουν από την περασμένη δεκαετία την άγονη έρημο. Αναζητούν αποδείξεις που να τεκμηριώνουν ότι κάποτε υπήρξε  μία "Πράσινη Αραβία". Αν και η Αραβική Χερσόνησος είναι βασικός σύνδεσμος μεταξύ Αφρικής και Ευρασίας, η ανθρώπινη μετανάστευση μέσω αυτής δεν έχει μελετηθεί, όπως και στο Λίβανο. Και για λίγο, θεωρήθηκε ότι η περιοχή ήταν πολύ άγονη για ταξίδια και ανθρώπινες δραστηριότητες. Αλλά τα πρόσφατα ευρήματα αλλάζουν αυτήν την αφήγηση και υποδεικνύουν ότι η περιοχή μπορεί να έχει περάσει από κύκλους ξηρής περιόδου έως πλούσιας βλάστησης. Νωρίτερα αυτό το έτος, η επιστημονική ομάδα ανέφερε ότι βρήκε δάχτυλο στην έρημο ,περίπου 90.000 ετών, από Homo sapiens και ότι έχει εντοπίσει ίχνη περίπου 10.000 αρχαίων, αποξηραμένων λιμνών χρησιμοποιώντας δορυφορικές εικόνες.Πηγή-ΝΥΤ

​Στις Άλπεις κρύβεται η απάντηση για την αλλαγή στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα.H μετάβαση από το χρυσό σε ασημένιο νόμισμα τον 7ο αιώνα μ.Χ. άλλαξε το κοινωνικοοικονομικό τοπίο της Βορειοδυτικής Ευρώπης. Η πηγή του αργύρου, ωστόσο, έχει αποδειχθεί αόριστη. Πρόσφατες έρευνες, που ενσωματώνουν στοιχεία πάγου-πυρήνα από την περιοχή γεωτρήσεων Colle Gnifetti στις ελβετικές Άλπεις, γεωαρχαιολογικά αρχεία και νομισματικά και ιστορικά δεδομένα, παρείχαν νέα στοιχεία για αυτή τη μετάβαση. Τα ετήσια δεδομένα ανάλυσης πάγου συνδυάζονται με ανάλυση ρύπανσης μολύβδου για να αποδειχθεί ότι η σημαντική νέα εξόρυξη αργύρου διευκόλυνε την αλλαγή στο νομισματικό σύστημα και χρονολογεί την εισαγωγή αυτού του νομίσματος γύρω στο 660 μ.Χ. Οι αρχαιολογικές μαρτυρίες και η ατμοσφαιρική μοντελοποίηση μολύβδου εντοπίζουν την πιθανή πηγή του αργύρου στα ορυχεία στο Μελλέ στη Γαλλία. Πηγή-Cambridge University

​Τα ερείπια και η νεκρόπολη της Κνίδου βρίσκονται πάνω σε ενεργό σεισμικά χερσαίο ρήγμα [γνωστό ως Cnidus].Επιστημονικά στοιχεία αποδεικνύουν ότι τουλάχιστον 2  σημαντικά σεισμικά γεγονότα έχουν επηρεάσει την τοποθεσία. Το πρώτο γεγονός, στον 2ο-3ο αιώνα π.Χ, και ένα δεύτερο ισχυρότερο το 469 μ.Χ όπου παρατηρήθηκε ρήξη επιφάνειας του Cnidus με καταστροφή του στρογγυλού ναού και των μεταγενέστερων τοίχων του Ιερού της Δήμητρας.Προσωπικά εκτιμώ ότι το 2ο γεγονός έγινε από το υποθαλάσσιο ρήγμα του Κάβο Κριός το οποίο ενεργοποίησε και το χερσαίο μικρότερο ρήγμα Cnidus.Μελέτη έχει δείξει ότι οι 2 πιο σημαντικοί ναοί της Κνίδου έχουν τοποθετηθεί σκόπιμα ακριβώς πάνω από το ίχνος του ρήγματος αφού έχουν ξαναχτιστεί στην ίδια θέση μετά από καταστρεπτικό σεισμό.Η σχέση ανάμεσα στα αρχαία ιερά και τα ενεργά ρήγματα δεν έχει παρατηρηθεί μόνο στην Κνίδο αλλά στο Μαντείο του Απόλλωνα των Δελφών, στο Ναό του Απόλλωνα του Ασκληπιείου Κω, κά. Η ιερή φύση αυτών των περιοχών συνδέεται άμεσα στα ιδιόμορφα και ασυνήθιστα φυσικά φαινόμενα που συχνά αποδίδονται στους σεισμούς και ίσως υποδηλώνει ένα κρυφό κώδικα μεταξύ των ιερών και των σεισμικών ρηγμάτων σε όλο τον αρχαίο κόσμο.