Η σχέση ανάμεσα στα αρχαία ιερά και τα ενεργά ρήγματα δεν είναι άγνωστη. Η ιερή φύση αυτών των περιοχών συνδέεται με ιδιόμορφα και ασυνήθιστα φυσικά φαινόμενα που συχνά αποδίδονται στους σεισμούς ή σε γεωθερμικά πεδία και ίσως υποδηλώνει ένα κρυφό κώδικα μεταξύ των ιερών και των ενεργών σεισμικών ρηγμάτων σε όλο τον αρχαίο κόσμο[Φωτο-Β.Χατζηβασιλείου].Η αρχική τοποθεσία του ίσως επιλέχθηκε και για το αεριογόνο ρήγμα που βρίσκεται εκεί. Είναι πολύ πιθανό, πολύ πριν τον 11ο αιώνα π.Χ, να ιδρύθηκε ως μαντικός χώρος. Το ιερό άλσος βρίσκεται πάνω σε γεωλογικό υπόβαθρο, το οποίο κατά τους μυκηναικούς ή γιατί όχι τους μινωικούς χρόνους ήταν πιο ενεργό απ’ ότι σήμερα.Τα νερά της περιοχής πάντοτε συνδέονταν με τη δράση αυτού του ρήγματος. Χωρίς αυτό το νερό που ήταν απαραίτητο στον τελετουργικό καθαρμό δεν θα ήταν δυνατό να λειτουργήσει ένας τέτοιος χώρος.

​
Χειροβομβίδες που γεμίζονταν με υγρό πυρ.( Φρούριο των Χανίων, 10ος και 12ος αιώνας Εθνικό Ιστορικό Μουσείο, Αθήνα).Το υγρό πυρ γνωστό στους Δυτικούς ως ελληνικό πυρ ήταν ένα εμπρηστικό όπλο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, που εφευρέθηκε τον ύστερο 7ο αιώνα μ.Χ.. Εκτοξευόμενο από καταπέλτες, αλλά κυρίως από πεπιεσμένους σίφωνες, το υγρό πυρ είχε την ιδιότητα να μην σβήνει στο νερό παρά μόνο με ξίδι ή άμμο ή με ούρα. Επαιξε σημαντικό ρόλο στην απόκρουση των αραβικών πολιορκιών της Κωνσταντινούπολης, και σε αρκετές ναυτικές συμπλοκές με τους Άραβες και τους Ρως. Περιβαλλόταν με άκρα μυστικότητα, με αποτέλεσμα να αγνοούμε σήμερα την ακριβή σύστασή του.Αν και η παρουσία ασβέστου ή/και νιτρικού καλίου στο μίγμα δεν μπορεί να αποκλειστεί, είναι φανερό πως δεν αποτελούσαν το κύριο συστατικό.Οι περισσότεροι σύγχρονοι ερευνητές συμφωνούν ότι το υγρό πυρ βασιζόταν στο πετρέλαιο, κατεργασμένο ή μη. Οι Βυζαντινοί είχαν εύκολη πρόσβαση σε ακατέργαστο πετρέλαιο από τις φυσικές πηγές στην ανατολική ακτή του Εύξεινου Πόντου (λ.χ. οι πηγές γύρω από το Τμουτορακάν που αναφέρονται και από τον Κωνσταντίνο Πορφυρογέννητο) ή σε διάφορες άλλες περιοχές στη Μέση Ανατολή. Είναι ενδεικτικό ότι μια από τις ονομασίες του υγρού πυρός ήταν «μηδικό πυρ», και ότι ο ιστορικός Προκόπιος ο Καισαρεύς καταγράφει ότι το ακατέργαστο πετρέλαιο ήταν γνωστό ως «νάφθα» ή «μηδικό έλαιο». Διάφορες ρητίνες πιθανότατα προστίθενταν ως πηκτικό και για να αυξήσουν τη διάρκεια και ένταση της καύσης.Πηγή-Βικιπαίδεια

Εμπόριο χαυλιοδόντων σιβηρικών μαμούθ στο Λονδίνο,Ιούλιος 1873. Από τον Μεσαίωνα έως τον 18ο αιώνα, πολλοί Ευρωπαίοι πίστευαν ότι τα οστά των μαμούθ και των μαστοδόντων ανήκαν σε γιγάντες που πνίγηκαν από την πλημμύρα του Νώε.Εκτιμάται ότι πάνω από το 50% του ελεφαντόδοντου που πωλείται στην Κίνα είναι από μαμούθ .Τα απολιθώματα καταδεικνύουν ότι τα μαμούθ ζούσαν σε όλες τις ηπείρους εκτός από την Αυστραλία και τη Νότια Αμερική.Ορισμένοι ειδικοί πιστεύουν ότι τα μαμούθ οδηγήθηκαν στην εξαφάνιση από το είδος που επρόκειτο να γίνει ο κυρίαρχος θηρευτής του πλανήτη - οι άνθρωποι. Άλλοι υποστηρίζουν ότι η κλιματική αλλαγή ήταν πιο υπεύθυνη. Καθώς το κλίμα θερμαίνεται, τα δάση εξαπλώνονταν και αντικατέστησαν το βιότοπο των βοσκοτόπων του μαμούθ. Το κυνήγι από τον άνθρωπο μπορεί να έχει συμβάλει στον χαμό τους όμως όταν οι αριθμοί των μαμούθ είχαν μειωθεί σημαντικά. Οι επιστήμονες μπορούν να εκτιμήσουν από τους δακτυλίους του χαυλιόδοντα την ηλικία των μαμούθ  με τρόπο παρόμοιο με αυτόν που προσδιορίζεται η ηλικία ενός δέντρου από τους δακτυλίους του. Το κρητικό Mammuthus creticus, είχε περίπου 1 m ύψος - περίπου το μέγεθος ενός σύγχρονου ελέφαντα της Αφρικής ή της Ασίας - και ζύγιζε περίπου 300 κιλά. Τα μαμούθ της Κω ,Σάμου και Λέσβου ήταν μεγάλα σε μέγεθος γιατί ζούσαν σε μια ενιαία ξηρά που περιελάμβανε την μικρασιατική ακτή και όχι σε ένα απομονωμένο τόπο όπως της Κρήτης.

​
Ο Dreadnoughtus [σημαίνει άφοβος] schrani ήταν ένας γιγαντιαίος τιτανόσαυρος[δεινόσαυρος] που είχε ύψος: 6 μ. (Έως τον ώμο) , μήκος 26 μ. και ουρά 8,7 μ., ζύγιζε 65 τόνους δηλαδή πάνω από επτά T. rex[Τυραννόσαυρος].Είναι ένα από τα μεγαλύτερα από όλα τα γνωστά χερσαία σπονδυλωτά της Γης. Απολιθώματα του ανακαλύφθηκαν από τον  παλαιοντολόγο Kenneth Lacovara στην Παταγονία, το 2005. Μελέτη διαπίστωσε ότι το δείγμα ακόμα μεγάλωνε όταν πέθανε.Εξακολουθεί να είναι άγνωστο πόσο μεγάλο θα ήταν αν δεν είχε πεθάνει πρόωρα.Ο φυτοφάγος D. schrani είναι γνωστός από δύο μερικούς σκελετούς που ανακαλύφθηκαν στα βράχια της Άνω Κρητιδικής (84-66 εκ.χρόνια πριν)

​Οι μυστηριώδεις εξαφανίσεις στη θάλασσα μπορούν να εξηγηθούν (εν μέρει) από γεωλογικές διαδικασίες. Στις 2 Ιουλίου 1937, η πρωτοπόρος πιλότος Amelia Earhart εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό ωκεανό, κοντά στη νήσο Χάουλαντ, κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της να κάνει τον γύρο της Γης. Χάθηκε σε ένα κοραλλιογενές νησί μήκους 2 μιλίων. Οποιαδήποτε προσπάθεια και να έγινε,δεν βρέθηκε κανένα ίχνος από αυτή και τον συνοδηγό της. Αργότερα προτάθηκε ότι το αεροπλάνο καταρρίφθηκε από τους Ιάπωνες. Στην περίπτωση του αεροπλάνου της Έρχαρτ ή όπως έχει συμβεί και σε άλλες εξαφανίσεις η τεράστια έκταση και το τραχύ υποθαλάσσιο έδαφος καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο τον εντοπισμό  των συντριμμιών. Ο ωκεάνιος βυθός είναι ένα πολύπλοκο και δυναμικό τοπίο. Μυστηριωδώς εξαφανισμένα αεροσκάφη και πλοία θα μπορούσαν να χαθούν σε απρόσιτες περιοχές, όπως τα υποθαλάσσια φαράγγια. Τα ρεύματα μετακινούν συνεχώς ιζήματα πάνω από το δάπεδο του ωκεανού, καλύπτοντας αργά ένα ναυάγιο. Οι σεισμοί και οι υποβρύχιες εκρήξεις μπορούν να προκαλέσουν γιγαντιαίες κατολισθήσεις, οι οποίες θάβουν για πάντα τα υπόλοιπα ίχνη. Μια έρευνα που έγινε το 2017 έδειξε ότι το 60% των σύγχρονων διαδρομών υπερπόντιων πτήσεων περνά πάνω από σχεδόν μη καταγεγραμμένες περιοχές.

​Επιγραφή από το άγαλμα του Δαμοχάρη στην Σμύρνη; Ηταν ο τελευταίος Κώος ποιητής της αρχαιότητας [5ος-6ος αιώνας μ.Χ], μαθητής του Αγαθία του Σχολαστικού, που έφυγε μετά τον σεισμό του 554 μ.Χ από την Κω πιθανόν για την Κωνσταντινούπολη . Πέθανε σε ηλικία 35 χρονών.Η επιγραφή εμφανίζεται στο κέντρο της Αγοράς της Σμύρνης και φέρεται ότι διετέλεσε κυβερνήτης της.Εκτιμώνταν ιδιαίτερα στη Σμύρνη και την Έφεσο λόγω της ενασχόλησης του με τα κοινά όπου και κατείχε το αξίωμα του ανθύπατου στην ευρύτερη περιοχή.Έχει αναφερθεί πως κάποιος Δαμόχαρις βοήθησε να επιδιορθωθούν οι ζημιές που είχαν προκληθεί στη Σμύρνη από σεισμό όμως δεν είναι βέβαιο αν πρόκειται για τον Κώο.Κατά την εποχή του συνέβησαν πολλοί σεισμοί όχι μόνο στην περιοχή αλλά και στην Κω. Η μαρμάρινη επιγραφή γράφει :«Δαμοχάρι κλητόμητι / δικασπόλε σοὶ τόδε κῦ/δος / ὅττι γε τὴν Σμύρναν / μετὰ λοίγια πήματα / σεισμοῦ ἐσσυμένως πονέ/ων αὖτις / πόλιν ἐξε/τελέσας»

​«Εκπληκτικό ότι  δεν είχαμε θύματα σε αυτόν τον σεισμό και λίγους μόνο τραυματισμούς. Η ανθεκτικότητα της Αλάσκας και των κτιρίων της είναι μια απόδειξη για τα διδάγματα από τον σεισμό του '64 και μιλάνε από μόνα τους για το επίπεδο ετοιμότητάς τους. Τα συνεργεία επισκευών  δουλεύουν σκληρά , αλλά εξακολουθούμε να έχουμε πολλούς δρόμους να διαβούμε» αναφέρει η γερουσιαστής των ΗΠΑ, Λίζα Μουρκόβσκι.Η ταχεία αντίδραση σε ζημιές στο Anchorage  από τον σεισμό με μέγεθος 7 δείχνει πως η επένδυση χρόνου και χρήματος σε προετοιμασίες για τέτοιου είδους μεγάλες εκδηλώσεις που προκαλούν τρόμο μπορεί να αποπληρωθεί μακροπρόθεσμα, ακόμη και όταν δεν υπάρχει κανένας τρόπος να πούμε πότε ή πού μπορεί να προκληθεί μία καταστροφή. Πηγή-theverge

​Τοποθεσία Αγία Μαρίνα στην περιοχή πλησίον του Αγίου Παντελεήμωνα, Κω. Στην είσοδο της εκκλησίας ένα ενδιαφέρον εύρημα. Ενα καλοδιατηρημένο απολίθωμα φύλλου, που βρέθηκε το 2008 από έναν αγρότη, ο οποίος και αποφάσισε να το τοποθετήσει στην τωρινή του θέση.Μάλλον πρόκειται για φύλλο από το παλυνόμορφο Ulmus που βρίσκεται σε μάργα ένα πέτρωμα από αρχαία λίμνη του Πλειόκαινου[ 5,333- 2,58 εκ.χρόνια].Είναι η γνωστή μας Φτελιά [ Πτελέα ], το αυτοφυές φυλλοβόλο δέντρο που ανήκει στο γένος Ulmus.Στην Ελλάδα το κοινότερο είδος είναι η πεδινή φτελιά [το καραγάτσι] (Ulmus minor).H πρώτη γραμμένη αναφορά της έγινε στους καταλόγους στρατιωτικών εφοδίων της Κνωσού στη μυκηναϊκή εποχή. Μερικά από τα άρματα είναι από φτέλια.Ο Ησίοδος λέει ότι αλέτρια επίσης ήταν συνήθως από φτέλια. Επειδή δεν σαπίζει όταν είναι διαρκώς βρεγμένη, για αιώνες η ξυλεία της φτελιάς χρησιμοποιόταν για υδαταγωγούς και σωλήνες νερού, και στην κατασκευή των υδραντλιών.[Φωτο-Κ.Κωστογλάκης]

​
Η γιγαντιαία χελώνα έζησε για περισσότερο από έναν αιώνα, μεταφέροντας γονίδια που συνδέονται με ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, αποτελεσματική επιδιόρθωση  DNA και αντοχή στον καρκίνο.Ο Lonesome George[Φωτο-Tui de Roy] ήταν το τελευταίο γνωστό άτομο του υποείδους Geochelone nigra abingdoni της χελώνας του Galapagos. Πέθανε το 2012.Είχε ζήσει για έναν αιώνα ή περισσότερο, ένα κοινό προσδόκιμο ζωής για γιγαντιαίες χελώνες και όλες οι προσπάθειες για ζευγάρωμα κατά τις τελευταίες δεκαετίες του ήταν ανεπιτυχείς.Πρόσφατα, μια ομάδα επιστημόνων μελέτησε  τον γενετικό του κώδικα για να βρει ενδείξεις για τη μεγάλη διάρκεια ζωής του. Μελέτησε ολόκληρο το γονιδίωμα του Lonesome George, καθώς και μιας γιγαντιαίος χελώνας Aldabra από τις Σεϋχέλλες, ένα άλλο εξαιρετικά μακρόβιο είδος [φημολογείται ότι έχει ζήσει έως και 250 χρόνια σε αιχμαλωσία].Οι ερευνητές συνέκριναν τα γονιδιώματα τους με τα θηλαστικά, τα ψάρια, τα πουλιά και άλλα ερπετά, αναζητώντας αποκλίσεις που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τη γήρανση. Βρήκαν στοιχεία ότι μια μετάλλαξη σε ένα γονίδιο που ονομάζεται IGF1R, το οποίο έχει συνδεθεί με τη μακροζωία στους ανθρώπους και τα ποντίκια, μπορεί να συμβάλει στην εξαιρετική διάρκεια ζωής των χελωνών.Ανακάλυψαν επίσης ότι οι χελώνες είχαν περισσότερα αντίγραφα γονιδίων που σχετίζονται με την ενεργειακή ρύθμιση, την επιδιόρθωση του DNA, την καταστολή των όγκων και την ανοσολογική άμυνα σε σύγκριση με άλλα πλάσματα. Ενώ τα περισσότερα θηλαστικά έχουν μόνο ένα αντίγραφο ενός γονιδίου.Πηγή-ΝΥΤ

Ο David Alexander Johnston (18 Δεκεμβρίου 1949 - 18 Μαΐου 1980) ήταν ένας ηφαιστειολόγος του Αμερικανικού Γεωλογικού Ινστιτούτου (USGS) που σκοτώθηκε από την έκρηξη του Mount St. Helens στην Ουάσινγκτον το 1980. Ηταν ο κύριος επιστήμονας στην ομάδα παρακολούθησης του USGS. Ο Johnston όταν σκοτώθηκε  βρισκόταν 10 χλμ. μακριά από την έκρηξη το πρωί της 18ης Μαΐου 1980. Ήταν ο πρώτος που ανέφερε την έκρηξη, μεταδίδοντας «Βανκούβερ, Βανκούβερ!» πριν σκοτωθεί από την πλευρική έκρηξη, μια ηφαιστειακή έκρηξη που λαμβάνει χώρα στις πλευρές ενός ηφαιστείου αντί για την κορυφή. Παρά τη έρευνα που έγινε, το σώμα του Johnston δεν βρέθηκε ποτέ, αλλά οι εργαζόμενοι αυτοκινητοδρόμων της πολιτείας ανακάλυψαν απομεινάρια από το τροχόσπιτο του[USGS],το 1993. Ο Johnston ήταν μέρος μιας ομάδας που διεξήγαγε επιστημονική έρευνα και παρείχε  προειδοποιήσεις για το βουνό. Αυτές οι προειδοποιήσεις έσωσαν χιλιάδες ζωές όταν η πιο καταστροφική έκρηξη στην ιστορία των ΗΠΑ εκδηλώθηκε από το Όρος St. Helens . Σήμερα η κορυφογραμμή του ηφαιστείου Αγ.Ελένης πλέον φέρει το όνομά του. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο Hero on Mount St. Helens της MELANIE HOLMES ένα βιβλίο που πρόκειται να εκδοθεί.
https://www.press.uillinois.edu/books/catalog/44tmq5nw9780252084317.html?fbclid=IwAR3LxtDqJfIi7aJWG91Atc8NCkKrGJtJ29zY6lVglX0xEeoW2Z6dvhh8_lU

​Σε αντίθεση με τη βιομηχανία, όπου οι απαιτήσεις στη λειτουργία και στην απόδοση ενός προϊόντος είναι συγκεκριμένες και τα τελικά παραγόμενα προϊόντα χαρακτηρίζονται από πλήρη ομοιογένεια, τα τελικά «προϊόντα» του Πολιτικού Μηχανικού εμφανίζουν ανομοιογένειες και κάθε έργο παρουσιάζει τις δικές του ιδιαιτερότητες, τις δικές του απαιτήσεις και τους δικούς του περιορισμούς ως προς την υπολογιστική προσομοίωση, υπό την έννοια μίας ολοκληρωμένης επιστημονικής μεθοδολογίας για την επίλυση διαφόρων προβλημάτων του Πολιτικού Μηχανικού.
Η αντισεισμική τεχνολογία των κατασκευών στην Ελλάδα διαθέτει εδώ και πολλά χρόνια τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς στον κόσμο! Εν τούτοις οι κατασκευές δεν αντέχουν σε οποιοδήποτε μεγάλο σεισμό. Υπάρχουν πάρα πολλοί αστάθμητοι παράγοντες οι οποίοι μπορούν να επιφέρουν την καταστροφή και στις ποιο σύγχρονες αντισεισμικές κατασκευές. Βασικά οι συντελεστές που καθορίζουν την σεισμική συμπεριφορά των κατασκευών είναι πολυάριθμοι, και εν μέρη πιθανοτικού χαρακτήρα. (Άγνωστη η διεύθυνση του σεισμού, άγνωστο το ακριβές περιεχόμενο των συχνοτήτων της σεισμικής διέγερσης, άγνωστη η διάρκειά της.) Ακόμα οι μέγιστες πιθανές επιταχύνσεις που δίδουν οι σεισμολόγοι, και καθορίζουν τον συντελεστή αντισεισμικού σχεδιασμού έχουν πιθανότητα υπέρβασης, μεγαλύτερης του 10%.
Ο συσχετισμός των ποσοτήτων όπως είναι οι “αδρανειακές εντάσεις – δυνάμεις απόσβεσης – ελαστικές δυνάμεις- δυναμικά χαρακτηριστικά κατασκευής – αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής – επιβαλλόμενη κίνηση εδάφους” είναι μη γραμμικής κατεύθυνσης και δυσκολεύουν πολύ τον σωστό αντισεισμικό σχεδιασμό.
Σκοπός του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού είναι να κατασκευάσει δομές που: α) Σε συχνούς σεισμούς μεγάλης πιθανότητας να συμβούν δεν θα πάθουν τίποτα, β) Σε σεισμούς μέσης πιθανότητας να συμβούν θα πάθουν μικρές, επιδιορθώσιμες ζημιές και γ) Σε πολύ ισχυρούς σεισμούς μικρής όμως πιθανότητας να συμβούν δεν θα έχουμε απώλειες ανθρώπινων ζωών. Άρα δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «απόλυτα” στις αντισεισμικές κατασκευές. Θα πρέπει να χρησιμοποιούμε τον όρο «ποιοτικές” κατασκευές που σημαίνει εφαρμογή τουλάχιστον των απαιτήσεων όλων των σύγχρονων κανονισμών. Η ποιότητα των κατασκευών και η ασφάλειά τους, είναι και συνάρτηση της οικονομικής κατάστασης των χωρών, μεταξύ των άλλων παραγόντων. Είναι ευνόητο ότι φτωχές χώρες δεν μπορούν να συγκριθούν με χώρες όπου έχουν ακριβούς σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συμπέρασμα… δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα, και δεν πρέπει να αναφερόμαστε σε απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό. Οπότε υπάρχει μεγάλη ανάγκη σήμερα να εφεύρουμε έναν πιο σύγχρονο αντισεισμικό σχεδιασμό ο οποίος να ανταποκρίνεται στον απόλυτο αντισεισμικό σχεδιασμό, με μικρότερο κατασκευαστικό κόστος.
Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε κατεβάζοντας το παρακάτω pdf.

Ιωάννης Λυμπέρης

​Η κρίση μπορεί να φέρει μαζί έναν πληθυσμό - για την αναπαραγωγή, στην περίπτωση ενός είδους ψαριού. Τις πρώτες πρωινές ώρες της 23ης Ιανουαρίου, ένας σεισμός μεγέθους 7,9 χτύπησε στον κόλπο της Αλάσκας, περίπου 170 μίλια νότια της νήσου Kodiak. Λίγα λεπτά αργότερα, περίπου 2.000 μίλια μακριά, ο σεισμός`έκανε το Devils Hole, ένα σπήλαιο να γεμίσει με νερό, στο Death Valley National Park. Το Devils Hole είναι το σπίτι Κυπρινοδοντίδων ενός απειλούμενου είδους ψαριού με εξαφάνιση που αριθμούσε 115 στην τελευταία καταμέτρηση. Αλλά οι υπάλληλοι του πάρκου δεν ανησυχούν για τις επιπτώσεις του σεισμού στα ψάρια. Σύμφωνα με τον Ambre Chaudoin, βιολόγο στο πάρκο, οι Κυπρινοδοντίδες ανταποκρίνονται σε διαταραχές με το ζευγάρωμα. Τα αρσενικά έχουν αλλάξει σε λαμπρό μπλε, το χρώμα τους. "Αρκετά αρσενικά θα κυνηγήσουν μια γυναίκα", λέει ο υδροοικολόγος Kevin Wilson. Όταν το θηλυκό είναι δεκτικό σε ένα μόνο αρσενικό, θα συνεχίσει να κυνηγάει μέχρι να είναι έτοιμη να γεννήσει. Στη συνέχεια σχηματίζουν ένα σχήμα "s" μαζί, και το θηλυκό θα βάλει ένα μόνο αυγό που το αρσενικό γονιμοποιεί αμέσως. Παρόλο που τα νεογνά γεννούν όλο το χρόνο, η κορύφωση συνήθως συμβαίνει την άνοιξη, όχι τον Ιανουάριο.Πηγή- motherjones.com

​Κροτήρι της Κεφάλου, το  πόσιμο νερό είναι ζωτικής σημασίας για τους ντόπιους και τις άλλες μορφές ζωής. Η διαθεσιμότητα του νερού δεν επαρκεί για να καλύψει τις ανάγκες και διαρκώς μειώνεται. Η ζήτηση για πόσιμο νερό και ενέργεια θα συνεχίσει να αυξάνεται μέσα στις επόμενες δεκαετίες. Η αύξηση αυτή θα φέρει μεγάλες προκλήσεις και θα ασκήσει πίεση στους φυσικούς πόρους, σχεδόν σε όλες τις περιοχές. Το νερό και η ενέργεια είναι αλληλένδετοι και αλληλοεξαρτώμενοι πόροι. Η απόκτηση νερού απαιτεί ενέργεια και η παραγωγή ενέργειας απαιτεί νερό. Σύμφωνα με νέα έκθεσή του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών , η διεθνής κοινότητα θα πρέπει να διαχειριστεί την κατανάλωση τόσο ενέργειας όσο και νερού, εάν θέλει να εξακολουθήσει να έχει πρόσβαση σε ήδη περιορισμένους φυσικούς πόρους. Σχεδόν 768 εκατομμύρια άνθρωποι σήμερα δεν έχουν πρόσβαση σε πόσιμο νερό, ενώ 2,5 δισεκατομμύρια στερούνται των υποτυπωδών εγκαταστάσεων υγιεινής. Τουλάχιστον 1,3 δισεκατομμύρια δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και περίπου το 1/5 των υδροφορέων παγκοσμίως έχουν σχεδόν στερέψει.Η ζήτηση για νερό θα αυξηθεί κατά περίπου 55% έως το 2050, κυρίως λόγω της βιομηχανίας και σε μικρότερο βαθμό λόγω άλλων παραγόντων, όπως η παραγωγή ενέργειας, η οικιακή χρήση, η γεωργία κ.α. Επιπλέον, έως τα μέσα του αιώνα, πάνω από το 40% του πληθυσμού θα ζει σε περιοχές που αντιμετωπίζουν σοβαρή έλλειψη νερού.Έως το 2035, η ενεργειακή ζήτηση θα αυξηθεί κατά τουλάχιστον 35%. Κίνα και Ινδία θα είναι οι βασικοί υπαίτιοι. Στις ίδιες χώρες θα οφείλεται κυρίως και η αύξηση της ζήτησης για ηλεκτρικό ρεύμα κατά 70%. Ο ΟΗΕ προτείνει μεταξύ άλλων τη βελτίωση των πολιτικών για την αποδοτικότητα των υδάτινων πόρων και την ενεργειακή αποδοτικότητα, την καλύτερη συνεργασία μεταξύ παρόχων νερού και ενέργειας, αλλά και την επαναξιολόγηση της στρατηγικής επιδοτήσεων που καθιστά φθηνότερο ή δωρεάν το νερό για τους παραγωγούς ενέργειας.Πηγή-ΟΗΕ

​Η ανικανότητα του σύγχρονου αντισεισμικού κανονισμού να ελέγξει την μετατόπιση του κτηρίου στον μεγάλο σεισμό επιφέρει τις πάρα κάτω αστοχίες του άρθρου. Η ευρεσιτεχνία ελέγχει 100% τις μετατοπίσεις των κατασκευών Ο έλεγχος των μετατοπίσεων είναι άμεσα συνδεδεμένος 100% με τον έλεγχο της αστοχίας των κατασκευών στον σεισμό αφού ελέγχοντας τις μετατοπίσεις τις κατασκευής ελέγχεις και την εμφάνισή των η οποία είναι η βασική αιτία κατάρρευσης. Το πάρα κάτω άρθρο δείχνει την στάθμη της επιστήμης ως προς την αντισεισμική μέθοδο σχεδιασμού που χρησιμοποιούν σήμερα, δείχνει τα προβλήματα που προσπαθούν να λύσουν ανεπιτυχώς τα οποία έχει λύσει στο 100% με οικονομικότερο τρόπο η ευρεσιτεχνία. Η ευρεσιτεχνία αποτελείται από έναν μηχανισμό και πολλαπλές μεθόδους σχεδιασμού με σκοπό να στερεώνει την κατασκευή πάνω στο έδαφος, βιδώνοντας την με αυτό, με σκοπό να αντλήσει δύναμη από την γη έτσι ώστε να την μεταφέρει στο ανώτατο άκρο της κατασκευής και να σταματήσει δυναμικά τις μετατοπίσεις που της προκαλεί ο σεισμός οι οποίες είναι η αιτία των αναπτυσσόμενων εντάσεων που επιφέρουν τις αστοχίες και έχουν ως αποτέλεσμα την τελική κατάρρευση της κατασκευής. Διαβάστε όλα τα άρθρα στο πάρα κάτω σύνδεσμο Αξίζει γιατί θα καταλάβετε γιατί δεν υπάρχει απόλυτος αντισεισμικός σχεδιασμός σήμερα. Διαβάστε εδώ. https://seismicz.weebly.com/

Γιάννης Λυμπέρης

Περισσότερα
1) Πείραμα με ανεπαρκή έλεγχο της μετατόπισης
https://www.youtube.com/watch?v=l-X4tF9C7SE&t=74s

2) Όλες οι αστοχίες που αναφέρει το πάρα πάνω άρθρο του συνδέσμου είναι υπαρκτές σε αυτό το βίντεο
https://www.youtube.com/watch?v=sZkCKY0EypM

3) Πείραμα με την ευρεσιτεχνία η οποία ελέγχει 100% τις μετατοπίσεις. https://www.youtube.com/watch?v=RoM5pEy7n9Q
Αυτά τα πειράματα δείχνουν την επιστημονική τεκμηρίωση της ευρεσιτεχνίας διότι υπάρχουν πλέον εκτός της θεωρίας και συγκρίσιμα αποτελέσματα με και χωρίς τον έλεγχο των μετατοπίσεων.

https://www.facebook.com/groups/122735321848311/
https://www.youtube.com/user/TheLymperis2/about?disable_polymer=1

​Εντάξει, τώρα καταλαβαίνω γιατί αυτό το τμήμα του δρόμου απέτυχε.Ρευστοποίηση φίλοι μου, ρευστοποίηση. Ο χθεσινός σεισμός M7.0 στην Αλάσκα ράγισε πάγο και προκάλεσε ηφαίστεια λάσπης από ρευστοποίηση.Ο σεισμός έγινε κοντά σε μια αστική περιοχή, και το ακραίο τίναγμα οφειλόταν σε συνθήκες του εδάφους και την ρευστοποίηση. Σε ισχυρούς σεισμούς, η ρευστοποίηση συμβαίνει συχνά. Φαίνεται ότι η ρευστοποίηση ήταν η μεγαλύτερη αιτία της καταστροφής των κτιρίων της πόλης ακόμη και από τον ίδιο τον σεισμό.Η συνεχής αύξηση της περιεκτικότητας σε νερό ενός πετρώματος το καθιστά πλαστικό. Εάν συνεχίσει να προστίθεται επιπλέον νερό τότε αρχίζουν οι κόκκοι του πετρώματος να χάνουν την επαφή μεταξύ τους με αποτέλεσμα το πέτρωμα να χάνει την αντοχή του και να περνά τελικά στην υγρή φάση. Το φαινόμενο αυτό είναι η ρευστοποίηση  και συχνά οδηγεί σε καταρρεύσεις και καθιζήσεις κτιρίων. Το ζήσαμε ,σε μικρότερη κλίμακα , το καλοκαίρι του 2017 και στην Κω.[Φωτο-Κάριν Όρβις]