Η πιθανολογούμενη κατάργηση του ΙΓΜΕ, όπως αναφέρεται σχετικά στο κείμενο του Μνημόνιο, αποτελεί άλλη μία σπασμωδική κίνηση, τραγική εξέλιξη και ατυχής επιλογή της μονοδιάστατης τακτικής μείωσης του δημόσιο-οικονομικού ελλείμματος που ακολουθείται ανεπιτυχώς εδώ και 22 και πλέον μήνες. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι χρειάζεται να γίνουν διαρθρωτικές αλλαγές στην δομή του Ινστιτούτου με στόχο την λειτουργική αναβάθμιση και τον εξορθολογισμό των δαπανών του. Αυτό μπορεί και πρέπει να γίνει άμεσα. Είναι όμως κατά την γνώμη μου αδύνατο να μεταφέρεις τις ερευνητικές δραστηριότητες του ΙΓΜΕ σαν να πρόκειται για μία απλή υπόθεση ρυθμίσεων ή αλλαγών της δημόσιας διοίκησης. Το ΙΓΜΕ λειτουργεί σαν επιστημονικός και τεχνικός σύμβουλος του κράτους μέσα από την διεξαγωγή ερευνητικών έργων σχετικά με,o την βιώσιμη αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου (ανέδειξε πρόσφατα την αναπτυξιακή σημασία των ορυκτών πρώτων υλών που διαθέτει η χώρα, με βάση κοιτασματολογικές έρευνες των επιστημόνων του, που μεταξύ άλλων οδήγησε στις τρεις μεγάλες επενδύσεις χρυσού που βρίσκονται σε εξέλιξη)
Περισσότερα
Περισσότερα
RSS Feed
